Specjalizacja lekarzy i lekarzy dentystów.

Akty korporacyjne

Lekarz.2012.2.25

Akt nieoceniany
Wersja od: 25 lutego 2012 r.

STANOWISKO Nr 6
NADZWYCZAJNEGO XI KRAJOWEGO ZJAZDU LEKARZY
z dnia 25 lutego 2012 r.
w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów

Nadzwyczajny XI Krajowy Zjazd Lekarzy z zadowoleniem przyjmuje fakt prowadzenia prac nad naprawą systemu specjalizacji lekarskich i lekarsko-dentystycznych. Zjazd oczekuje, że nowe przepisy i praktyka ich stosowania doprowadzą wreszcie do lepszego dostępu do możliwości specjalizowania się, ograniczonego jedynie możliwościami kształcenia nowych specjalistów, a także do poprawy jakości kształcenia. Zjazd wyraża nadzieję, że nowy system specjalizowania oparty na długofalowej analizie potrzeb zabezpieczenia specjalistycznej opieki zdrowotnej pozwoli ograniczyć (bez naruszenia jakości) czas niezbędny do uzyskania tytułu specjalisty.

Zjazd krytycznie ocenia wszelkie nieuzasadnione bariery rozpoczynania specjalizacji. W opinii Zjazdu zwiększenie liczby etatów rezydenckich i stworzenie transparentnej centralnej bazy miejsc akredytowanych do szkolenia poprawiłoby dostęp do tych miejsc.

Zjazd stoi na stanowisku, że powinno się ograniczyć liczbę specjalności lekarskich oraz wstrzymać tworzenie nowych. W szczególności należy ograniczyć liczbę planowanych specjalności jednomodułowych. Zjazd uważa, że kształcenie w zakresie modułu podstawowego powinno, co do zasady, odbywać się w jednostkach o szerokim profilu działania.

Zjazd zauważa, że szeroki dostęp do kształcenia specjalizacyjnego leży w interesie publicznym. Dlatego akredytowane placówki podejmujące się kształcenia lekarzy i lekarzy dentystów powinny być wspierane finansowo i organizacyjnie przez administrację rządową i samorządową oraz Narodowy Fundusz Zdrowia (w szczególności poprzez preferencje w zawieraniu kontraktów uwzględniających szkolących się).

Zjazd przypomina, że od lat samorząd lekarski domaga się zwiększenia jego roli w systemie organizacji specjalizowania się lekarzy i lekarzy dentystów. Zjazd wyraża przekonanie, że zrealizowanie tego postulatu, a także powierzenie samorządowi odpowiedzialności za nadzór nad wykonywaniem przez jego członków wszystkich form rozwoju zawodowego doprowadziłoby do znaczącej poprawy jego jakości.