Przyjęcie założeń nowego systemu wystawiania recept przez lekarzy.
Lekarz.2013.2.22
Akt nieocenianyUCHWAŁA Nr 2/13/P-VI
NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ
z dnia 22 lutego 2013 r.
w sprawie przyjęcia założeń nowego systemu wystawiania recept przez lekarzy
ZAŁĄCZNIKI
Założenia nowego systemu wystawiania recept przez lekarzy
Założenia nowego systemu wystawiania recept przez lekarzy
1) Uprawnienie lekarza/lekarza dentysty do wystawiania recept wynika z posiadanego przez niego prawa wykonywania zawodu, w ramach którego przeprowadza on badanie pacjenta, stawia rozpoznanie i ordynuje leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia lub wyroby medyczne, które są wskazane w tych okolicznościach. To ustawowe uprawnienie nie wymaga uzyskania dodatkowych zezwoleń. Należy zatem zlikwidować obowiązek zawierania umów na wystawianie refundowanych recept, jak również z umów o świadczenia zdrowotne wykreślić zapisy dotyczące wystawiania recept. Ustalenie prawa pacjenta do refundacji - za wyjątkiem niektórych chorób przewlekłych (dawniej "P") - powinno następować na etapie realizacji recepty, a nie jej wystawiania. Wystawienie recepty jest czynnością medyczną i powinno być oddzielone od kwestii dotyczących odpłatności za lek, środek spożywczy specjalnego przeznaczenia lub wyrób medyczny.
2) Uprawnienie lekarza/lekarza dentysty do wystawiania recept należy wiązać z wykonywaniem obowiązków określonymi w art. 4 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty dotyczących zasad wykonywania zawodu, zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, dostępnymi mu metodami i środkami zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób, zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz z należytą starannością.
3) Sposób wystawiania recepty powinien być uproszczony - wszelkie dane dotyczące lekarza/lekarza dentysty winny być zawarte w kodzie kreskowym - lekarz jedynie podpisuje receptę.
4) Nie jest zadaniem lekarza/lekarza dentysty rozstrzyganie o poziomie refundacji leku; z wiedzy medycznej, którą posiada może wynikać jedynie obowiązek odpowiedniego oznaczania recepty w przypadku niektórych chorób przewlekłych (dawniej "P").
5) Leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia lub wyroby medyczne, które zdaniem ustawodawcy czy Ministra Zdrowia powinny być refundowane - powinny mieć tylko jeden poziom refundacji, różnicowanie poziomu refundacji w zależności od rodzaju schorzenia, czy wręcz określonego typu danego schorzenia jest zbędne i całkowicie niezrozumiałe dla pacjentów - utrudnia albo niekiedy nawet uniemożliwia skuteczną kurację. Wyjątek może dotyczyć jedynie niektórych chorób przewlekłych (dawniej "P").
6) Należy odstąpić od wiązania refundacji z Charakterystyką Produktu Leczniczego, bowiem informacje zawarte w dokumencie rejestracyjnym produktu nigdy nie były i nie są "instrukcją obsługi produktu". Należy powrócić do systemu prawa pacjenta do refundacji każdego leczenia zaordynowanego przez lekarza/lekarza dentystę. Oczywiście lekarze i lekarze dentyści ordynując leczenie muszą przestrzegać ogólnej zasady obowiązku leczenia zgodnie z aktualną wiedzą medyczną.
7) Nie należy do obowiązków lekarza/lekarza dentysty badanie uprawnień pacjenta do leków refundowanych, jak również jego szczególnych uprawnień np. w przypadku inwalidów wojennych lub wojskowych. Wydaje się przy tym, że po wdrożeniu systemu EWUŚ i obarczeniu lekarzy/lekarzy dentystów obowiązkiem wpisywania na recepcie numeru PESEL pacjenta, nie powinno to stanowić problemu dla realizującego receptę.
8) Konsekwencją zniesienia konieczności zawierania umów upoważniających do wystawiania recept lekarskich oraz umów o udzielenie świadczeń zdrowotnych w części upoważniającej do wystawiania recept lekarskich na leki refundowane powinna być zmiana trybu dochodzenia ewentualnych roszczeń publicznego płatnika związanych z refundacją leków. Roszczenia te powinny być dochodzone w drodze cywilnej, co umożliwi lekarzowi/lekarzowi dentyście rzeczywistą obronę swoich racji, a w przypadku, gdy zdaniem NFZ popełniono przestępstwo - ściganiem powinny zająć się odpowiednie organy.
Dla realizacji powyższych zasad niezbędne będą zmiany ustawowe:
- ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty - przede wszystkim w zakresie art. 45 tj. zmiany w ust. 1 (wykreślenie odesłania do odrębnych przepisów), skreślenie ust. 2 i 3; w ust. 5 należy z treści upoważnienia do wydania rozporządzenia wykreślić zapisy o sposobie realizacji recept i kontroli, bowiem dotyczy to aptek i ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty nie jest właściwym miejscem do tych regulacji. Należy przy tym zauważyć, że wówczas akt wykonawczy tj. rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie recept lekarskich ulegnie znaczącemu skróceniu. Kwestionowane zapisy niewątpliwie nie zasługują na przymiot przyzwoitej legislacji.
- ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - przywrócić zapisy dotyczące uprawnień ubezpieczonych do otrzymywania leków refundowanych, bo jest to element świadczenia zdrowotnego, a w art. 43-47 wykreślić zapisy dotyczące lekarzy/lekarzy dentystów uprawnionych do wystawiania refundowanych recept, tj. lekarzy ubezpieczenia zdrowotnego lub lekarzy, którzy zawarli umowę z NFZ.
- w ustawie o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych - z definicji, zawartych w art. 2 wykreślić pkt 14 tj. definicję osoby uprawnionej, zmienić art. 6 przywracając regulacje, które dotyczyły chorób przewlekłych oraz uprościć kategorie dostępności refundacyjnej, w art. 48 w ust. 1 wykreślić osobę uprawnioną i wpisać lekarza (lekarza dentystę) posiadającego prawo wykonywania zawodu oraz felczera, skreślić dalsze ustępy.