Przedstawienie wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w Jeleniej Górze, ogłoszonym w Monitorze Polskim z 2014 r., poz. 786.
Sędz.2016.7.27
Akt nieocenianyUCHWAŁA Nr 535/2016
KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA
z dnia 27 lipca 2016 r.
w przedmiocie przedstawienia wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w Jeleniej Górze, ogłoszonym w Monitorze Polskim z 2014 r., poz. 786
2. nie przedstawiać Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej z wnioskiem o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w Jeleniej Górze kandydatur:
- Pana Marcina Ozimka - sędziego Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze,
- Pani Lidii Urszuli Orzechowskiej - Korpikiewicz - sędziego Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze.
UZASADNIENIE
I
1. Na jedno wolne stanowisko sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w Jeleniej Górze, ogłoszone w Monitorze Polskim z 2014 r. pod poz. 786, zgłosili się wyżej wymienieni kandydaci oraz Pan Jaromir Marek Antoszewski, Pani Sylwia Małgorzata Bańka-Mrozewska, Pani Marta Joanna Ładzińska, Pani Agnieszka Izabela Makowska, Pan Tomasz Jakub Sproch i Pani Justyna Szczyrba.
Krajowa Rada Sądownictwa umorzyła postępowanie wobec Pana Marka Witolda Gajdeckiego, Pana Zbigniewa Klina, Pani Agnieszki Wiercińskiej-Bałagi (odpowiednio uchwałami nr 632/2015, 634/2015 oraz 635/2015 z 5 maja 2015 r.), z uwagi na cofnięcie zgłoszeń.
2. Krajowa Rada Sądownictwa, uchwałą nr 696/2015 z dnia 7 maja 2015 r., przedstawiła Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej z wnioskiem o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze kandydaturę Pani Bożeny Roman. W uchwale tej Rada postanowiła o nie przedstawieniu Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej z wnioskiem o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze kandydatur: Pana Jaromira Marka Antoszewskiego, Pani Sylwii Małgorzaty Bańki-Mrozewskiej, Pani Marty Joanny Ładzińskiej, Pani Agnieszki Izabeli Makowskiej, Pani Lidii Urszuli Orzechowskiej-Korpikiewicz, Pana Marcina Ozimka, Pana Tomasza Jakuba Sprocha oraz Pani Justyny Szczyrby.
3. Od powyższej uchwały odwołanie do Sądu Najwyższego złożyli Pani Lidia Orzechowska-Korpikiewicz oraz Pan Marcin Ozimek.
Pani Lidia Orzechowska-Korpikiewicz zaskarżyła uchwałę w całości i wniosła o przekazanie sprawy Krajowej Radzie Sądownictwa do ponownego rozpoznania. Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 17 marca 2016 r. w sprawie o sygn. III KRS 79/15 uchylił zaskarżoną uchwałę w części dotyczącej przedstawienia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej z wnioskiem o powołanie kandydatury Pani Bożeny Roman oraz w części dotyczącej nieprzedstawienia z wnioskiem o powołanie kandydatury Pani Lidii Urszuli Orzechowskiej-Korpikiewicz i w tym zakresie przekazał sprawę Krajowej Radzie Sądownictwa do ponownego rozpoznania, odrzucając odwołanie w pozostałej części dotyczącej kontrkandydatów, którzy nie zostali przedstawieni z wnioskiem o powołanie.
W ocenie Sądu Najwyższego Krajowa Rada Sądownictwa uzasadniając wybór Pani Bożeny Roman powołała się w pierwszej kolejności na uzyskanie przez nią bardzo dobrej oceny kwalifikacyjnej, nie wyjaśniając jednak, co zadecydowało o takiej konkluzji. Nie wynika ona bowiem z treści oceny sporządzonej przez sędziego wizytatora, który stwierdził jedynie, że sędzia Bożena Roman "spełnia także wymogi merytoryczne do kandydowania na stanowisko sędziego Sądu Okręgowego". Zbliżony wniosek wynika z oceny kwalifikacyjnej Pani Lidii Urszuli Orzechowskiej- Korpikiewicz, w której sędzia wizytator stwierdził, że jest ona właściwym kandydatem do objęcia stanowiska sędziego Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze. Zdaniem Sądu Najwyższego Rada powinna umotywować wybór kandydata, który uzyskał wyraźnie mniejsze poparcie środowiska sędziowskiego, w sytuacji, gdy obie kandydatury spełniały kryterium oceny kwalifikacyjnej w porównywalnym stopniu. Brak takiego wyjaśnienia nie pozwala, w ocenie Sądu Najwyższego, na kontrolę postępowania Krajowej Rady Sądownictwa pod kątem dochowania przez nią wymagania wszechstronnego rozważenia wszystkich okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy.
Pan Marcin Ozimek zaskarżył uchwałę w części dotyczącej przedstawienia z wnioskiem o powołanie kandydatury Pani Bożeny Roman i nieprzedstawienia jego kandydatury oraz wniósł o przekazanie sprawy w tej części Krajowej Radzie Sądownictwa do ponownego rozpoznania. Sąd Najwyższy wyrokiem z 7 kwietnia 2016 r. w sprawie o sygn. III KRS 78/15 uchylił zaskarżoną uchwałę w części dotyczącej przedstawienia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej z wnioskiem o powołanie kandydatury Pani Bożeny Roman oraz w części dotyczącej nieprzedstawienia z wnioskiem o powołanie kandydatury Pana Marcina Ozimka i w tym zakresie przekazał Krajowej Radzie Sądownictwa sprawę do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy stwierdził, że zaskarżona uchwała została podjęta z naruszeniem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2014 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014., poz. 512), zgodnie z którym do postępowania nominacyjnego w niniejszej sprawie należało stosować przepisy ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa i ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych w brzmieniu obowiązującym przed 1 października 2014 r. oraz przepisy Regulaminu szczegółowego trybu działania Krajowej Rady Sądownictwa stanowiącego załącznik do uchwały Rady z 22 lipca 2011 r. w sprawie regulaminu szczegółowego trybu działania Krajowej Rady Sądownictwa (M.P. Nr 72, poz. 712). W ówczesnym stanie prawnym, zgodnie z brzmieniem art. 33 ust. 2 ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa w uzasadnionych przypadkach Rada (a nie zespół członków Rady) mogła żądać osobistego stawiennictwa uczestnika postępowania lub złożenia przez niego pisemnych wyjaśnień, a także uzupełnienia materiałów sprawy. Tym samym wysłuchanie kandydatów, uczestniczących w procedurze konkursowej, nie mogło odbyć się w formie wideokonferencji, ponieważ nie mieściło się to w możliwościach przewidzianych w obowiązujących wówczas przepisach. Skoro wysłuchanie w formie wideokonferencji nie było przewidziane w obowiązujących przepisach, to przeprowadzenie takiej wideokonferencji oznacza naruszenie zasad procedowania. Naruszenie to miało zdaniem Sądu Najwyższego wpływ na wynik postępowania nominacyjnego, gdyż przy rekomendowaniu Radzie przez zespół członków kandydatury Pani Bożeny Roman istotne znaczenie miał przebieg wideokonferencji przeprowadzonej w dniu 7 maja 2015 r, zaś Rada uwzględniła przedstawioną przez zespół rekomendację. W ocenie Sadu Najwyższego naruszenie przez Radę art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2014 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw spowodowało konieczność uchylenia uchwały, w zakresie zaskarżonym przez odwołującego się.
4. Pozostali uczestnicy postępowania nie złożyli odwołań, wobec czego uchwała nr 696/2015 z dnia 7 maja 2015 r. w odniesieniu do Pana Jaromira Marka Antoszewskiego, Pani Sylwii Małgorzaty Bańki-Mrozewskiej, Pani Marty Joanny Ładzińskiej, Pani Agnieszki Izabeli Makowskiej, Pana Tomasza Jakuba Sprocha oraz Pani Justyny Szczyrby jest prawomocna.
5. Pani Lidia Urszula Orzechowska-Korpikiewicz zgłosiła swoją kandydaturę także w ramach postępowania nominacyjnego dotyczącego obsadzenia wolnego stanowiska sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w Jeleniej Górze, ogłoszonego w Monitorze Polskim z 2014 r., pod poz. 649. Uchwałą Krajowej Rady Sądownictwa nr 51/2016 z 12 stycznia 2016 r. kandydatura Pani Lidii Urszuli Orzechowskiej-Korpikiewicz została przedstawiona Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej z wnioskiem o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze. W uchwale tej Krajowa Rada Sądownictwa postanowiła nie przedstawiać z wnioskiem o powołanie kandydatury Pana Jaromira Marka Antoszewskiego. Od powyżej uchwały Pan Jaromir Marek Antoszewski złożył odwołanie do Sądu Najwyższego. Sąd Najwyższy wyrokiem z 14 lipca 2016 r. w sprawie o sygnaturze akt III KRS 19/16 oddalił odwołanie, wobec czego uchwała stała się prawomocna.
6. Wobec powyższego Krajowa Rada Sądownictwa dokonując w niniejszym postępowaniu konkursowym, wyboru kandydata na jedno wolne stanowisko sędziego w Sądzie Okręgowym w Jeleniej Górze miała na uwadze, że kandydatura Pani Lidii Urszuli Orzechowskiej-Korpikiewicz została uchwałą nr 51/2016 z dnia 12 stycznia
2016 r. przedstawiona Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej z wnioskiem o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze, ogłoszonym w Monitorze Polskim z 2014 r., pod poz. 649. Uchwała ta wobec wydania wyroku przez Sąd Najwyższy stała się prawomocna przed dniem podjęcia przez Krajową Radę Sądownictwa niniejszej uchwały.
II
Na posiedzeniu w dniu 30 maja 2016 r. zespół członków Krajowej Rady Sądownictwa zapoznał się z wyrokami Sądu Najwyższego z dnia 17 marca 2016 r. w sprawie o sygn. III KRS 79/15 oraz z dnia 7 kwietnia 2016 r. w sprawie o sygn. III KRS 78/15. Ponadto Przewodnicząca zespołu poinformowała jego członków, że uczestniczka tego postępowania nominacyjnego Pani Lidia Urszula Orzechowska- Korpikiewicz ubiega się o wolne stanowisko sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w Jeleniej Górze obwieszczone w Monitorze Polskim z 2014 r. pod pozycja 649. W postępowaniu tym Pani Lidia Urszula Orzechowska-Korpikiewicz uchwałą nr 51/2016 z dnia 12 stycznia 2016 r. została przedstawiona Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej z wnioskiem o powołanie, od której odwołanie wniósł uczestnik postępowania Pan Jaromir Marka Antoszewski. Mając powyższe na uwadze zespół postanowił jednogłośnie wystąpić z wnioskiem formalnym do Rady o odroczenie rozpoznania sprawy do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia przez Sąd Najwyższy sprawy dotyczącej uchwały Krajowej Rady Sądownictwa nr 51/2016 z 12 stycznia 2016 r. Wniosek zespołu został jednogłośnie (14 głosów "za") uwzględniony przez Krajową Radę Sądownictwa podczas posiedzenia plenarnego w 30 maja 2016 r.
Na posiedzeniu w 27 lipca 2016 r. Przewodnicząca zespołu poinformowała jego członków, że Sąd Najwyższy wyrokiem z 14 lipca 2016 r. w sprawie o sygnaturze akt III KRS 19/16 oddalił odwołanie Pana Jaromira Marka Antoszewskiego od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa nr 51/2016 z 12 stycznia 2016 r. dotyczącej obsadzenia wolnego stanowiska sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w Jeleniej Górze, ogłoszonego w Monitorze Polskim z 2014 r., pod poz. 649. Mając powyższe na uwadze zespół członków Krajowej Rady Sądownictwa zapoznał się ze zgromadzonymi w sprawie materiałami, które przeanalizował, przeprowadził naradę i uznał, że materiały są wystarczające do zajęcia stanowiska w sprawie, wobec czego postanowił jednogłośnie rekomendować Krajowej Radzie Sądownictwa na stanowisko sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w Jeleniej Górze kandydaturę Pani Bożeny Roman.
Przedstawiając powyższe stanowisko, zespół kierował się dyspozycją art. 35 ust. 1 i 2 pkt 1 i 2 ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa, zgodnie z którym, jeżeli na stanowisko sędziowskie zgłosił się więcej niż jeden kandydat, zespół opracowuje listę rekomendowanych kandydatów, przy ustalaniu kolejności na liście kierując się przede wszystkim oceną ich kwalifikacji, a ponadto uwzględniając doświadczenie zawodowe, opinie przełożonych, rekomendacje, publikacje i inne dokumenty dołączone do karty zgłoszenia, a także opinię kolegium właściwego sądu oraz ocenę właściwego zgromadzenia ogólnego sędziów.
W uzasadnieniu stanowiska zespół członków Krajowej Rady Sądownictwa wskazał, że za rekomendowaniem kandydatury Pani Bożeny Roman przemawiają oceniane łącznie: bogate doświadczenie zawodowe, ocena kwalifikacyjna, bardzo dobre oceny zarówno na dyplomie ukończenia studiów wyższych, jak i z egzaminu sędziowskiego, a także jednogłośnie pozytywna opinia Kolegium Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu i wysokie poparcie Zgromadzenia Przedstawicieli Sędziów Apelacji Wrocławskiej.
III
1. Krajowa Rada Sądownictwa stwierdziła, że kandydaci biorący udział w tym konkursie spełniają wymagania ustawowe określone w art. 63 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 133 ze zm.). Krajowa Rada Sądownictwa kierowała się wskazaniami Sądu Najwyższego zawartymi w uzasadnieniach wyroków: z 17 marca 2016 r. w sprawie o sygn. III KRS 79/15 oraz z 7 kwietnia 2016 r. w sprawie o sygn. III KRS 78/15, a także kryteriami wymienionymi w art. 35 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz. U. z 2016, poz. 976). Rada uwzględniła oceny kwalifikacyjne, doświadczenie zawodowe kandydatów, opinie przełożonych, oceny ze studiów i z egzaminu zawodowego oraz opinie Kolegium Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu i wyniki głosowania Zgromadzenia Przedstawicieli Sędziów Apelacji Wrocławskiej.
Po wszechstronnym rozważeniu całokształtu okoliczności sprawy Krajowa Rada Sądownictwa, podzielając stanowisko zespołu członków, uznała, że z wnioskiem o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w Jeleniej Górze zostanie przedstawiona kandydatura Pani Bożeny Roman.
2. Pani Bożena Roman urodziła się w 1978 r. w Bolesławcu. W 2002 r. ukończyła wyższe studia prawnicze na Uniwersytecie Szczecińskim z oceną bardzo dobrą. Po odbyciu aplikacji sądowej w okręgu Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze, początkowo pozaetatowej a od 1 kwietnia 2003 r. etatowej, we wrześniu 2005 r. złożyła egzamin sędziowski z łącznym wynikiem bardzo dobrym. Decyzją Ministra Sprawiedliwości z dniem 1 grudnia 2005 r. została mianowana asesorem sądowym w Sądzie Rejonowym w Bolesławcu. Orzekała w wydziale cywilnym, a w okresie od 1 maja 2006 r. do 31 sierpnia 2007 r. także w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich tego Sądu. Ponadto od 15 marca 2007 r. do 23 kwietnia 2007 r. pełniła obowiązki Zastępcy Przewodniczącego V Wydziału Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Bolesławcu. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z 21 kwietnia 2009 r. została powołana do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Rejonowego w Bolesławcu. Orzeka w I Wydziale Cywilnym. W latach 2009-2010 odbywała Podyplomowe Studium Prawa Cywilnego organizowane przez Krajową Szkołę Sądownictwa i Prokuratury we współpracy z Instytutem Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. W 2010 r. rozpoczęła również studia doktoranckie w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Kandydatka bardzo dobrze zna język niemiecki, co potwierdza uzyskany przez nią certyfikat Zertifikat Deutsch.
Praca i kwalifikacje zawodowe Pani Bożeny Roman zostały ocenione przez sędziego wizytatora do spraw cywilnych i notarialnych. Z oceny tej wynika, że kandydatka spełnia ustawowe przesłanki oraz merytoryczne wymogi do kandydowania na stanowisko sędziego sądu okręgowego. Bardzo starannie i dokładnie słucha świadków i strony, sprawnie prowadzi sprawy, a wyroki zapadają po jednej lub kilku rozprawach, do których jest bardzo dobrze przygotowana. Wszystkie uzasadnienia sporządza w terminie a ich poziom został oceniony wysoko. Sędzia wizytator zaznaczył, że zarówno z opinii Prezesa Sądu Rejonowego w Bolesławcu, jak i Przewodniczącego Wydziału Cywilnego tego Sądu wynika, że kandydatka jest bardzo dobrym sędzią, dysponuje dużą wiedzą teoretyczną oraz "świetnymi" umiejętnościami praktycznymi. Doskonale organizuje pracę, jest sumienna i zaangażowana w pracę, którą umiejętnie godzi z dokształcaniem się i życiem rodzinnym. Sędzia wizytator podkreślił również, że kandydatka - doktorantka w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk w ocenie prof. dr. hab. Tadeusza Smyczyńskiego jest bardzo dobrym i ambitnym prawnikiem, pogłębiającym wiedzę prawniczą i godnym awansu w dalszej karierze sądowej. Z opinii sporządzonej przez dr hab. Marka Andrzejewskiego wynika m.in., że Pani Bożena Roman jest osobą o wysokim poziomie wiedzy, umiejącą łączyć w praktyce zawodowej wątki teoretyczne i praktyczne.
Kolegium Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu na posiedzeniu 26 lutego 2015 r. jednogłośnie pozytywnie zaopiniowało tę kandydaturę. Na posiedzeniu Zgromadzenia Przedstawicieli Sędziów Apelacji Wrocławskiej 23 marca 2015 r. oddano na tę kandydaturę 25 głosów "za", 48 głosów "przeciw", przy 24 głosach "wstrzymujących się".
3. Pan Marcin Ozimek urodził się w 1974 r. w Lubaniu. W 1998 r. ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu, z oceną dobrą. Po odbyciu etatowej aplikacji sądowej w okręgu Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze, w kwietniu 2001 r. złożył egzamin sędziowski z wynikiem ogólnym dobrym. Decyzją Ministra Sprawiedliwości z dniem 1 czerwca 2001 r. został mianowany asesorem sądowym w Sądzie Rejonowym w Jeleniej Górze. Orzekał w II Wydziale Karnym, a od 1 stycznia 2003 r. w I Wydziale Cywilnym tego Sądu. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 sierpnia 2004 r. został powołany na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze. Orzekał w wydziale cywilnym. W 2006 r. ukończył z wynikiem dobrym plus studia podyplomowe na Uniwersytecie Wrocławskim w zakresie prawa i gospodarki Unii Europejskiej specjalizacja-prawo europejskie dla sędziów. Na podstawie decyzji Ministra Sprawiedliwości, w okresie od 20 maja 2009 r. do 19 listopada 2009 r. oraz od 20 listopada 2009 r. na czas nieokreślony został delegowany do pełnienia czynności administracyjnych w Ministerstwie Sprawiedliwości z powierzeniem pełnienia obowiązków na stanowisku głównego specjalisty w Departamencie Organizacyjnym. Z dniem 1 marca 2012 r. Minister Sprawiedliwości powierzył kandydatowi, na czas nieokreślony, pełnienie obowiązków głównego specjalisty w Departamencie Zawodów Prawniczych i Dostępu do Pomocy Prawnej. Kandydat bierze udział w szkoleniach organizowanych m.in. przez Ministerstwo Sprawiedliwości oraz Krajową Szkołę Sądownictwa i Prokuratury.
Praca i kwalifikacje zawodowe Pana Marcina Ozimka zostały ocenione przez sędziego wizytatora do spraw cywilnych, który stwierdził, że kandydat jest osobą pracowitą, prezentującą dobry poziom wiedzy prawniczej. Jednocześnie jednak sędzia wizytator podkreślił, że wątpliwości budzi niższa od przeciętnej liczba załatwionych przez opiniowanego spraw oraz przede wszystkim nie najlepszy wskaźnik stabilności orzeczeń. Zdaniem opiniującego zbyt duża jest w badanym okresie, liczba spraw (77), w których Sąd pod przewodnictwem opiniowanego wydał orzeczenie zostało ono zmienione lub uchylone do ponownego rozpoznania, co przy uwzględnieniu także zakresu popełnionych w tych sprawach uchybień i błędów, wywołuje wątpliwości co do możności sprostania przez niego, w sposób odpowiedni, zadaniom orzeczniczym w sądzie okręgowym. Opiniujący podkreślił, że trwająca od 2009 r. przerwa w wykonywaniu obowiązków orzeczniczych, w czasie której kandydat wprawdzie wzorowo wywiązywał się z obowiązków służbowych w Ministerstwie Sprawiedliwości, nie przemawia na jego korzyść, gdyż obowiązki te miały charakter jedynie administracyjny. W ocenie sędziego wizytatora nie ma zatem możliwości aby potwierdzić aktualne predyspozycje orzecznicze Pana Marcina Ozimka. Zdaniem sędziego wizytatora powyższe uwagi, rozpatrywane łącznie, nie dają podstaw do rekomendowania Pana Marcina Ozimka jako odpowiedniego kandydata do objęcia stanowiska sędziego sądu okręgowego.
Pismem z 26 stycznia 2016 r. Pan Marcin Ozimek złożył uwagi do powyższej oceny, które zostały rozpoznane przez trzech sędziów wizytatorów do spraw cywilnych. Opiniujący w ocenie z 19 lutego 2015 r., nie uwzględnili uwag Pana Marcina Ozimka z 26 stycznia 2015 r. i potrzymali ocenę jego pracy i kwalifikacji zawodowych.
Kolegium Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu na posiedzeniu 26 lutego 2015 r. jednogłośnie negatywnie zaopiniowało jego kandydaturę. Na posiedzeniu Zgromadzenia Przedstawicieli Sędziów Apelacji Wrocławskiej 23 marca 2015 r. oddano na tę kandydaturę 3 głosy "za", 85 głosów "przeciw", przy 10 głosach "wstrzymujących się".
4. Przy podejmowaniu decyzji Krajowa Rada Sądownictwa kierowała się ocenami kwalifikacyjnymi, opiniami służbowymi oraz doświadczeniem zawodowym kandydatów.
Pani Bożena Roman posiada doświadczenie orzecznicze w pracy na stanowisku asesora sądowego i sędziego sądu rejonowego. Z uzyskanej przez kandydatkę oceny kwalifikacji wynika, że sporządzane przez nią uzasadnienia prezentują wysoki poziom, a terminowość ich sporządzania jest stuprocentowa. Również w opinii Prezesa Sądu Rejonowego w Bolesławcu i Przewodniczącego Wydziału Cywilnego tego Sądu Pani Bożena Roman jest bardzo dobrym sędzią, który dysponuje dużą wiedzą teoretyczną, którą świetnie potrafi wykorzystywać w praktyce.
Pan Marcin Ozimek także posiada doświadczenie orzecznicze w pracy na stanowisku asesora sądowego i sędziego sądu rejonowego, przy czym od ponad siedmiu lat pełni czynności administracyjne w Ministerstwie Sprawiedliwości. Kwalifikacje kandydata zostały niżej ocenione przez sędziego wizytatora, który m.in. zwrócił uwagę na niższą od przeciętnej liczbę załatwionych przez kandydata spraw, dużą liczbę orzeczeń zmienionych lub uchylonych oraz popełnione przez niego błędy i uchybienia.
Krajowa Rada Sądownictwa, uwzględniając zgromadzone w sprawie materiały, stwierdziła, że Pan Marcin Ozimek, pomimo posiadanego odpowiedniego doświadczenia zawodowego, spełnia kryteria wyboru, oceniane łącznie, w znacznie niższym stopniu niż kandydatka przedstawiona z wnioskiem o powołanie. Rada wzięła pod uwagę, że Pani Bożena Roman uzyskała wyższe oceny na dyplomie ukończenia studiów prawniczych i z egzaminu sędziowskiego, a także jednogłośnie pozytywną opinię Kolegium Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu oraz wyższe poparcie Zgromadzenia Przedstawicieli Sędziów Apelacji Wrocławskiej. Ponadto podkreślenia wymaga, że Pan Marcin Ozimek, w odróżnieniu od Pani Bożeny Roman, od ponad siedmiu lat nie orzeka, a zatem od dłuższego czasu wykonuje tylko czynności administracyjne.
5. Krajowa Rada Sądownictwa wzięła również pod uwagę oceny uzyskane przez kandydatów na dyplomie ukończenia wyższych studiów prawniczych oraz z egzaminu sędziowskiego.
Pani Bożena Roman uzyskała wyższą niż Pan Marcin Ozimek ocenę zarówno na dyplomie ukończenia wyższych studiów prawniczych, jak i z egzaminu sędziowskiego.
6. Krajowa Rada Sądownictwa uwzględniła także poparcie Kolegium Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu oraz Zgromadzenia Przedstawicieli Sędziów Apelacji Wrocławskiej.
Kolegium Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu zaopiniowało kandydaturę Pani Bożeny Roman jednogłośnie pozytywnie, zaś kandydaturę Pana Marcina Ozimka jednogłośnie negatywnie. Pani Bożena Roman otrzymała również znacznie wyższe poparcie Zgromadzenia Przedstawicieli Sędziów Apelacji Wrocławskiej, co zostało przedstawione powyżej.
7. O przedstawieniu Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej kandydatury Pani Bożeny Roman zadecydował całokształt okoliczności sprawy, a w szczególności jej doświadczenie zawodowe, wnioski sędziego wizytatora zawarte w ocenie kwalifikacyjnej, pozytywne opinie służbowe, a także jednogłośnie pozytywna opinia Kolegium Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu i wysokie poparcie Zgromadzenia Przedstawicieli Sędziów Apelacji Wrocławskiej.
W ocenie Rady kandydatura Pana Marcina Ozimka nie spełnia kryteriów wyboru, ocenianych łącznie, w tak wysokim stopniu jak kandydatura przedstawiona z wnioskiem o powołanie.
8. Powyższe okoliczności spowodowały, że w trakcie posiedzenia Krajowej Rady Sądownictwa w dniu 27 lipca 2016 r. na kandydaturę:
- Pani Lidii Urszuli Orzechowskiej-Korpikiewicz nie oddano głosów "za" i głosów "przeciw", natomiast oddano 19 głosów "wstrzymujących się", w rezultacie czego kandydatura ta nie uzyskała wymaganej bezwzględnej większości głosów,
- Pana Marcina Ozimka nie oddano głosów "za", oddano 10 głosów "przeciw" i 9 głosów "wstrzymujących się", w rezultacie czego kandydatura ta nie uzyskała wymaganej bezwzględnej większości głosów,
- Pani Bożeny Roman oddano 19 głosów "za", nie oddano głosów "przeciw" i głosów "wstrzymujących się", w rezultacie czego kandydatura ta uzyskała wymaganą bezwzględną większość głosów.
Mając na uwadze wyniki głosowania, Krajowa Rada Sądownictwa postanowiła jak na wstępie.
POUCZENIE
Od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa uczestnik postępowania może odwołać się do Sądu Najwyższego z powodu sprzeczności uchwały Rady z prawem. Odwołanie wnosi się za pośrednictwem Przewodniczącego Rady w terminie dwutygodniowym od doręczenia uchwały z uzasadnieniem. Do postępowania przed Sądem Najwyższym stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o skardze kasacyjnej, przy czym nie stosuje się art. 871 k.p.c. (art. 44 ust. 1-3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa; Dz. U. z 2016, poz. 976).