Przedłożenie projektu Kodeksu Etyki Radcy Prawnego pod obrady X Krajowego Zjazdu Radców Prawnych.

Akty korporacyjne

Radc.2013.9.6

Akt nieoceniany

Wersja od: 6 września 2013 r.

UCHWAŁA Nr 197/VIII/2013

KRAJOWEJ RADY RADCÓW PRAWNYCH

z dnia 6 września 2013 r.

w sprawie przedłożenia projektu Kodeksu Etyki Radcy Prawnego pod obrady X Krajowego Zjazdu Radców Prawnych

Na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U, z 2010 r. Nr 10, poz. 65, z 2009 r. Nr 216, poz. 1676, z 2010 r. Nr 47, poz. 278, Nr 200, poz. 1326 i Nr 217, poz. 1429, z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 142, poz. 830 oraz z 2013 r. poz. 829) w zw. z § 27 ust. 1 Uchwały Nr 10/2010 IX Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 6 listopada 2010 r. w sprawie zasad przeprowadzania wyborów do organów samorządu radców prawnych, liczby członków tych organów oraz trybu ich odwoływania, a także podejmowania uchwał przez organy samorządu, uchwala się, co następuje:

§  1.

1. Krajowa Rada Radców Prawnych zwraca się do X Krajowego Zjazdu Radców Prawnych o uchwalenie nowego Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.

2. Krajowa Rada Radców Prawnych przedkłada projekt uchwały w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiący załącznik do niniejszej uchwały pod obrady X Krajowego Zjazdu Radców Prawnych.

3. Krajowa Rada Radców Prawnych przedstawia następujące rekomendacje dotyczące rozwiązań zapisanych w załączonym projekcie w sposób wariantowy:

1) art. 23 ust, 1 - przyjęcie wariantu II;

2) art. 35 - przyjęcie wariantu II;

3) art. 41 ust, 4 - przyjęcie wariantu II.

§ 2. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

ZAŁĄCZNIK

UCHWAŁA Nr.../2013

X Krajowego Zjazdu Radców Prawnych

z dnia

w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego

Na podstawie art. 57 pkt 7 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 10, poz. 65, z 2009 r. Nr 216, poz. 1676, z 2010 r. Nr 47, poz. 278, Nr 200, poz. 1326 i Nr 217, poz. 1429, z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 142, poz. 830 oraz z 2013 r. poz. 829), uchwala się, co następuje:

§ 1. Uchwala się Kodeks Etyki Radcy Prawnego stanowiący załącznik do niniejszej uchwały.

§ 2. Do zdarzeń mających miejsce przed dniem wejścia w życie niniejszej uchwały, zastosowanie mają przepisy dotychczasowe.

§ 3. Traci moc uchwała Nr 5 VIII Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 10 listopada 2007 r. w sprawie uchwalenia Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.

§ 4. Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2014 r.

Załącznik

KODEKS ETYKI

RADCY PRAWNEGO

Spis treści

PREAMBUŁA 2

Dział I Przepisy ogólne (art. 1–6) 3

Dział II Podstawowe wartości i obowiązki etyczne zawodu radcy prawego (art. 7–15) 6

Dział III Wykonywanie zawodu 9

Rozdział 1. Tajemnica zawodowa (art. 16–28) 10

Rozdział 2. Zajęcia niedopuszczalne. Konflikt interesów (art. 29–35) 14

Rozdział 3. Informowanie o wykonywaniu zawodu. Pozyskiwanie klientów (art. 36–40)

19

Rozdział 4. Wynagrodzenie. Środki klienta (art. 41–42) 24

Rozdział 5. Wolność słowa i pisma (art. 43–44) 27

Rozdział 6. Ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej (art. 45) 29

Dział IV Szczególne zasady wykonywania zawodu 30

Rozdział 1. Wspólne wykonywanie zawodu (art. 46–48) 30

Rozdział 2 Świadczenie pomocy prawnej na rzecz osoby prawnej lub innej jednostki organizacyjnej (art. 49) 32

Dział V Stosunki z klientem (art. 50–55) 33

Dział VI Stosunek do sądów i urzędów (art. 56–58) 36

Dział VII Stosunki pomiędzy radcami prawnymi (art. 59–66) 37

Dział VIII Stosunki radcy prawnego z samorządem (art. 67–73) 41

PREAMBUŁA

Zważywszy, że

- zawód radcy prawnego jest zawodem zaufania publicznego, a istnienie niezależnego samorządu radców prawnych, sprawującego pieczę nad wykonywaniem zawodu, jest warunkiem ochrony praw człowieka i obywatela oraz istnienia demokratycznego państwa prawnego;

- zawód radcy prawnego jest powołany do udzielania pomocy prawnej, współdziałania w ochronie praw i wolności obywatelskich oraz w kształtowaniu i stosowaniu prawa, a radca prawny wypełnia szczególną misję społeczną, służąc sprawiedliwości;

- radca prawny jest obowiązany sumiennie wykonywać zawód oraz stosować zasady etyki zawodowej, stanowiące moralne podstawy zawodu;

- wykonywanie zawodu nakłada na radcę prawnego obowiązki wobec klienta, sądów oraz innych organów, przed którymi radca prawny broni praw klienta, innych radców prawnych i ich samorządu oraz społeczeństwa;

- w toku dotychczasowego wykonywania zawodu radcy prawnego zostały ukształtowane i przyjęte przez jego przedstawicieli ideały i obowiązki etyczne, przyjmujemy, co następuje

Dział  I

Przepisy ogólne

Art.  1.

1. Postanowienia Kodeksu Etyki Radcy Prawnego (zwanego dalej "Kodeksem") obowiązują radców prawnych oraz odpowiednio aplikantów radcowskich.

2. Prawnik zagraniczny świadczący w Rzeczypospolitej Polskiej pomoc prawną w zakresie odpowiadającym zawodowi radcy prawnego obowiązany jest przestrzegać zasad etyki zawodowej w zakresie wskazanym w przepisach odrębnych.

Art.  2.

1. Radca prawny świadczący pomoc prawną za granicą obowiązany jest przestrzegać postanowień Kodeksu, a także zasad obowiązujących w państwie goszczącym.

2. Kodeks Etyki CCBE jest wiążący dla radcy prawnego podczas jego działalności transgranicznej, tj. podczas:

- wszelkich kontaktów zawodowych radcy prawnego z prawnikami z innych państw członkowskich Rady Adwokatur i Stowarzyszeń Prawniczych Europy (CCBE), oraz

- działalności zawodowej radcy prawnego na ternie innego państwa członkowskiego CCBE, niezależnie od tego, czy radca prawny fizycznie się w nim znajduje.

Art.  3.

1. Nieprzestrzeganie zasad etyki zawodowej stanowi podstawę odpowiedzialności dyscyplinarnej.

2. Radca prawny oraz aplikant radcowski nie mogą być pociągnięci do odpowiedzialności dyscyplinarnej za czyn popełniony przed wpisaniem na listę radców prawnych lub listę aplikantów radcowskich.

3. Radca prawny odpowiada dyscyplinarnie również za czyn popełniony po wpisaniu go na listę aplikantów radcowskich.

4. Prawnik zagraniczny świadczący w Rzeczypospolitej Polskiej pomoc prawną w zakresie odpowiadającym zawodowi radcy prawnego ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną według zasad określonych w przepisach odrębnych.

Art.  4.

Radca prawny przy wykonywaniu czynności zawodowych obowiązany jest używać tytułu zawodowego "radca prawny". Nie narusza to prawa do informowania o posiadaniu innych tytułów zawodowych.

Art.  5.

Rada okręgowej izby radców prawnych, jej dziekan, a także każdy radca prawny i aplikant radcowski mogą zwrócić się do Krajowej Rady Radców Prawnych o wyjaśnienie przepisów zawartych w Kodeksie.

Art.  6.

Występujące w Kodeksie określenia oznaczają:

a) "ustawa o radcach prawych" - ustawa z 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tekst jednolity Dz.U. Nr 2010 r. 10 poz. 65 z późn. zm.);

b) "ustawa o prawnikach zagranicznych" - ustawa z 5 lipca 2002 r. o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2002 Nr 126 poz. 1069 z późn. zm);

c) "Kodeks Etyki CCBE" - Kodeks Etyki Prawników Europejskich przyjęty przez Radę Adwokatur i Stowarzyszeń Prawniczych Europy i uznany za wiążący dla radców prawnych uchwałą nr 8 IX Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z 6 listopada 2010 r.;

d) "klient" - podmiot zlecający radcy prawnemu lub kancelarii świadczenie pomocy prawnej, a także pracodawca, któremu radca prawny świadczy pomoc prawną na podstawie stosunku pracy (stosunku służbowego) oraz podmiot, który ujawnił radcy prawnemu informację w celu świadczenia pomocy prawnej - w uzasadnionym okolicznościami sprawy przekonaniu, że pomoc ta będzie świadczona;

e) "kancelaria" - każda organizacyjnoprawna forma wykonywania zawodu radcy prawnego przewidziana w ustawie o radcach prawnych;

f) "osoba, z którą radca prawny na podstawie przepisów prawa może wspólnie wykonywać zawód" - adwokat, rzecznik patentowy, doradca podatkowy, prawnik zagraniczny wykonujący stałą praktykę na podstawie przepisów ustawy o prawnikach zagranicznych, który - zgodnie z przepisami ustawy o radcach prawnych - może być wspólnikiem spółki, w której radca prawny wykonuje zawód;

g) "samorząd radców prawnych" - utworzony ustawą o radcach prawnych samorząd zawodowy, który na podstawie art. 17 ust. 1 Konstytucji RP reprezentuje radców prawnych jako osoby wykonujące zawód zaufania publicznego i sprawuje pieczę nad należytym wykonywaniem zawodu w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony;

h) "osoba najbliższa" - osoba wskazana w art. 115 § 11 Kodeksu Karnego;

i) "dokument" - dokument w rozumieniu Kodeksu Karnego.

Dział  II

Podstawowe wartości i obowiązki etyczne zawodu radcy prawego

Art.  7.

Radca prawny obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe zgodnie z prawem oraz zasadami etyki zawodowej zawartymi w Kodeksie, jak i wynikającymi z ogólnych zasad moralnych oraz dobrymi obyczajami przyjętymi przez społeczność radcowską.

Art.  8.

1. Niezależne wykonywanie zawodu radcy prawnego jest gwarancją ochrony praw i wolności obywatelskich, rządów prawa oraz prawidłowego funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości.

2. Radca prawny powinien być wolny od wszelkich wpływów wynikających z jego osobistych interesów, nacisków z zewnątrz, sugestii, gróźb oraz ingerencji bezpośredniej lub pośredniej z jakiejkolwiek strony lub z jakiegokolwiek powodu. Wyrażone przez kogokolwiek polecenia czy wskazówki nie zwalniają radcy prawnego z obowiązku rzetelnego i uczciwego wykonywania czynności zawodowych.

3. Radca prawny nie może naruszać obowiązków etycznych i zawodowych w celu spełnienia oczekiwań klienta, sądu, innego organu lub osób trzecich.

Art.  9.

Radca prawny przy świadczeniu pomocy prawnej kieruje się lojalnością wobec klienta w celu ochrony jego praw i interesów.

Art.  10.

Dochowanie tajemnicy zawodowej jest prawem i obowiązkiem radcy prawnego. Stanowi podstawę zaufania klienta i jest gwarancją praw i wolności obywatelskich, a także służy sprawiedliwości.

Art.  11.

Obowiązek unikania przez radcę prawnego konfliktu interesów służy zapewnieniu niezależności, a także dochowaniu tajemnicy zawodowej oraz lojalności wobec klienta.

Art.  12.

1. Radca prawny obowiązany jest dbać o godność zawodu nie tylko przy wykonywaniu czynności zawodowych, ale również w działalności publicznej i w życiu prywatnym.

2. Naruszeniem godności zawodu jest postępowanie, które mogłoby poniżyć radcę prawnego w opinii publicznej lub podważyć zaufanie do zawodu.

Art.  13.

1. Czynności zawodowe radca prawny wykonuje rzeczowo i sumiennie oraz z należytą starannością uwzględniającą profesjonalny charakter działania.

2. Radca prawny nie może podjąć się prowadzenia sprawy, jeżeli nie posiada odpowiedniej wiedzy lub doświadczenia. Może jednak przyjąć sprawę, jeżeli zapewni sobie współpracę posiadającego stosowną wiedzę lub doświadczenie radcy prawnego lub adwokata albo innej osoby, z którą radca prawny może na podstawie przepisów prawa wspólnie wykonywać zawód.

3. Świadcząc pomoc prawną, radca prawny postępuje uczciwie, dochowuje powściągliwości w okazywaniu osobistego stosunku do klienta, jego przeciwnika, sądu bądź organu, przed którym występuje, a także zachowuje oględność w używanych sformułowaniach.

Art.  14.

Radca prawny dochowuje lojalności i koleżeństwa wobec członków samorządu radców prawnych, a także poszanowania dla samorządności zawodu.

Art.  15.

1. Obowiązkiem radcy prawnego jest dbałość o rozwój zawodowy poprzez kształcenie ustawiczne.

2. Radca prawny obowiązany jest brać udział w szkoleniach zawodowych na zasadach określonych przez właściwy organ samorządu.

3. Krajowa Rada Radców Prawnych może określić dziedziny prawa oraz wymagania w zakresie wiedzy, umiejętności i doświadczenia, których spełnienie w przebiegu doskonalenia zawodowego uprawnia radcę prawnego do informowania o posiadaniu specjalnej wiedzy i umiejętności w określonej dziedzinie prawa.

Nie narusza to prawa każdego radcy prawnego do informowania o misji, strategii i profilu działalności kancelarii oraz preferowanych zakresach praktyki zawodowej.

Dział  III

Wykonywanie zawodu

Rozdział  1

Tajemnica zawodowa

Art.  16.

1. Tajemnica zawodowa obejmuje wszystkie informacje dotyczące klienta i jego spraw, ujawnione radcy prawnemu przez klienta bądź uzyskane w inny sposób w związku z wykonywaniem przez niego jakichkolwiek czynności zawodowych, niezależnie od źródła tych informacji oraz formy i sposobu ich utrwalenia.

2. Tajemnica zawodowa obejmuje również wszelkie wytwarzane przez radcę prawnego dokumenty, a w szczególności zawierające stanowisko co do prawa, oraz korespondencję radcy prawnego z klientem i osobami uczestniczącymi w prowadzeniu sprawy - powstałe dla celów związanych ze świadczeniem pomocy prawnej.

3. Tajemnicą zawodową objęte są także informacje ujawnione radcy prawnemu przed podjęciem przez niego czynności zawodowych, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że ujawnienie nastąpiło dla świadczenia pomocy prawnej i uzasadnione było oczekiwanie, że radca prawny będzie ją świadczył.

4. Tajemnicą zawodową objęte są wszelkie informacje związane ze świadczeniem pomocy prawnej przez radcę prawnego, uzyskane przez samorząd radców prawnych dla realizacji jego ustawowych zadań, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Art.  17.

Dochowanie tajemnicy zawodowej obejmuje nie tylko zakaz ujawniania informacji i dokumentów, o których mowa w art. 16 Kodeksu, ale również zakaz skorzystania z nich w interesie własnym lub innej osoby, chyba że przepisy prawa lub Kodeksu stanowią inaczej.

Art.  18.

1. Radca prawny, przeciwko któremu prowadzone jest postępowanie grożące zastosowaniem sankcji karnych, administracyjnych lub dyscyplinarnych, może ujawnić organom prowadzącym postępowanie informacje i dokumenty objęte tajemnicą zawodową tylko w zakresie, w jakim jest to niezbędne dla ochrony jego praw.

Odnosi się to także do prowadzonego przez radcę prawnego sporu związanego ze świadczoną pomocą prawną.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, radca prawny powinien podjąć starania o wyłączenie jawności postępowania.

3. Radca prawny, wykonując wynikające z Kodeksu obowiązki wobec realizującego ustawowe zadania samorządu radców prawnych, a w szczególności korzystając z prawa do złożenia wyjaśnień, uprawniony jest do ujawniania w niezbędnym zakresie okoliczności objętych tajemnicą zawodową.

Art.  19.

1. Radca prawny nie może ujawnić faktu udzielenia pomocy prawnej klientowi, chyba że przepis prawa stanowi inaczej lub klient wyraził na to zgodę.

2. Radca prawny ujawnia w postępowaniu, w którym zastępuje klienta, informacje objęte tajemnicą zawodową tylko w zakresie, w jakim wynika to z wyraźnej lub dorozumianej woli klienta.

Art.  20.

1. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej jest nieograniczony w czasie i istnieje również po ustaniu stosunku prawnego stanowiącego podstawę świadczenia pomocy prawnej.

2. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej istnieje również po zaprzestaniu wykonywania zawodu.

Art.  21.

Radca prawny obowiązany jest żądać udziału przedstawiciela samorządu radców prawnych w przeszukaniu, w wyniku którego mogłoby dojść do ujawnienia tajemnicy zawodowej.

Art.  22.

Radca prawny powinien podejmować wszelkie przewidziane prawem środki dla uniknięcia lub ograniczenia określonego w przepisach prawa zwolnienia go z obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej. O postępowaniu w celu zwolnienia go z tej tajemnicy i podjętych środkach radca prawny powinien poinformować dziekana rady izby, której jest członkiem.

Art.  23.

Wariant I

1. Radca prawny nie może zgłaszać dowodu z przesłuchania w charakterze świadka innego radcy prawnego lub adwokata dla ustalenia okoliczności objętych ich obowiązkiem dochowania tajemnicy zawodowej.

Wariant II

1. Radca prawny nie może zgłaszać dowodu z przesłuchania w charakterze świadka innego radcy prawnego lub innej osoby, z którą radca prawny może na podstawie przepisów prawa wspólnie wykonywać zawód - dla ustalenia okoliczności objętych ich obowiązkiem dochowania tajemnicy zawodowej.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie obowiązuje w przypadkach wskazanych w art. 18.

Art.  24.

Radca prawny obowiązany jest zachować w tajemnicy, także wobec sądów i innych organów orzekających w sprawie, przebieg i treść pertraktacji ugodowych.

Art.  25.

Radca prawny winien zapewnić, by osoby współpracujące z nim przy wykonywaniu czynności zawodowych dochowały poufności w zakresie objętym jego tajemnicą zawodową i wyraźnie je do tego zobowiązać, wskazując na związaną z ujawnieniem ich odpowiedzialność prawną.

Art.  26.

Radca prawny obowiązany jest zabezpieczyć przed niepowołanym ujawnieniem wszelkie informacje objęte tajemnicą zawodową, niezależnie od ich formy i sposobu utrwalenia. Dokumenty i nośniki zawierające informacje poufne należy przechowywać w sposób chroniący je przed zniszczeniem, zniekształceniem lub zaginięciem. Dokumenty i nośniki przechowywane w formie elektronicznej powinny być objęte odpowiednią kontrolą dostępu oraz zabezpieczeniem systemu przed zakłóceniem działania, uzyskaniem nieuprawnionego dostępu lub utratą danych. Radca prawny powinien kontrolować dostęp osób współpracujących do takich dokumentów i nośników.

Art.  27.

Użycie określonych środków przekazu w komunikacji z klientem, niezapewniających zachowania poufności, wymaga poinformowania o tym klienta.

Art.  28.

W przypadku, gdy na żądanie klienta radca prawny kieruje do odpowiednich organów zawiadomienie o okolicznościach wskazujących na popełnienie czynu zabronionego prawem, ujawnionego w związku ze świadczeniem pomocy prawnej - obowiązany jest wyraźnie wskazać, że dokonuje tego w imieniu i z upoważnienia klienta.

Rozdział  2

Zajęcia niedopuszczalne. Konflikt interesów

Art.  29.

1. Radca prawny nie może zajmować się sprawami ani w jakikolwiek sposób uczestniczyć w czynnościach, które ograniczałyby jego niezależność, uwłaczały godności zawodu lub podważały do niego zaufanie albo stwarzały ryzyko naruszenia tajemnicy zawodowej.

2. Radca prawny nie powinien brać udziału lub pomagać osobom trzecim w świadczeniu przez nie pomocy prawnej w celu zarobkowym - w sposób niejawny dla klienta (w szczególności w charakterze osoby użyczającej nazwiska, cichego wspólnika lub pomocnika).

3. Radca prawny nie może brać udziału lub pomagać (w szczególności poprzez przyjmowanie lub wykonywanie zleceń) w świadczeniu pomocy prawnej na rzecz klientów osób trzecich, które świadczą swoim klientom pomoc prawną w celach zarobkowych, jeżeli osoby te nie działają zgodnie z ustawą o radcach prawnych w zakresie odnoszącym się do form wykonywania zawodu radcy prawnego i przedmiotu ich działalności.

Art.  30.

1. Radca prawny nie może świadczyć pomocy prawnej, jeżeli wykonywanie czynności zawodowych naruszałoby lub stwarzało znaczne ryzyko naruszenia tajemnicy zawodowej, ograniczenia jego niezależności albo gdy posiadana przez niego wiedza o sprawach innego klienta lub osób, na rzecz których uprzednio wykonywał czynności zawodowe, dawałaby klientowi nieuzasadnioną przewagę.

2. Jeżeli okoliczności, o których mowa w ust. 1, ujawnią się w czasie prowadzenia sprawy, radca prawny obowiązany jest się z niej wyłączyć, a w szczególności wypowiedzieć pełnomocnictwo klientom.

3. Obowiązki, o których mowa w ust. 1 i ust. 2 odnoszą się również do radcy prawnego przyjmującego pełnomocnictwo substytucyjne.

Art.  31.

Radca prawny nie może udzielić pomocy prawnej, jeżeli:

a) brał udział w sprawie jako przedstawiciel organów władzy publicznej lub osoba pełniąca funkcję publiczną albo jako arbiter, mediator lub biegły;

b) zeznawał jako świadek w sprawie lub o okolicznościach sprawy;

c) osoba najbliższa albo z jakichkolwiek przyczyn zależna od radcy prawnego brała lub bierze udział w rozstrzygnięciu sprawy;

d) sprawa dotyczy radcy prawnego, adwokata lub innej osoby, z którą radca prawny może na podstawie przepisów prawa wspólnie wykonywać zawód - o ile wykonują czynności zawodowe w tym samym czasie na rzecz tego samego klienta;

e) był albo pozostaje w bliskich stosunkach z przeciwnikiem swojego klienta lub osobą zainteresowaną niekorzystnym dla klienta rozstrzygnięciem sprawy;

f) osoba najbliższa radcy prawnemu jest pełnomocnikiem strony przeciwnej lub wykonywała na jej rzecz w tej sprawie inną pomoc prawną.

Art.  32.

1. Radca prawny nie może być obrońcą lub pełnomocnikiem klientów, jeżeli ich interesy są lub istnieje znaczne ryzyko, iż mogą być sprzeczne w tej samej sprawie lub sprawie z nią związanej.

2. Radca prawny nie może być obrońcą lub pełnomocnikiem klienta, jeżeli przeciwnik klienta jest również jego klientem w jakiejkolwiek sprawie.

3. Radca prawny nie może być obrońcą lub pełnomocnikiem klienta, którego interesy są sprzeczne z interesami osób, na rzecz których radca prawny uprzednio wykonywał czynności zawodowe w tej samej sprawie lub w sprawie z nią związanej.

Art.  33.

1. Radcy prawnemu nie wolno doradzać:

a) klientowi, którego interesy są sprzeczne z interesami innego klienta w tej samej sprawie lub w sprawie z nią związanej;

b) klientowi, jeżeli jego interesy są sprzeczne w tej samej sprawie lub w sprawie z nią związanej z interesami osoby, na rzecz której radca prawny uprzednio wykonywał czynności zawodowe.

2. Zakazy doradzania, o których mowa w ust. 1, nie obowiązują, jeżeli klient lub klienci oraz osoby, na rzecz których radca prawny uprzednio wykonywał czynności zawodowe, wyrazili na takie działanie zgodę.

3. Zgoda powinna być wyrażona na piśmie, po uprzednim pisemnym poinformowaniu przez radcę prawnego klienta lub klientów oraz osób, na rzecz których radca prawny uprzednio wykonywał czynności zawodowe, o: okolicznościach stanowiących istotę konfliktu interesów i jego źródle, skutkach proponowanego działania, ryzyku z tym związanym, a także o możliwych bądź wyłączonych przez taką zgodę działaniach alternatywnych.

Art.  34.

1. Radca prawny nie może świadczyć pomocy prawnej klientowi, jeżeli w danej sprawie lub sprawie z nią związanej pomiędzy klientem a radcą prawnym istnieje sprzeczność interesów lub znaczne ryzyko jej wystąpienia, a także jeżeli czynności zawodowe dotyczą osoby lub majątku radcy prawnego albo osoby mu najbliższej, chyba że czynność odnosi się do wspólnych z klientem roszczeń, działań lub interesów.

2. Transakcja majątkowa radcy prawnego z klientem powinna być poprzedzona poinformowaniem klienta na piśmie o istotnych elementach przyszłej umowy, tak aby klient miał praktyczną możliwość skorzystania z porady innego prawnika.

Nie dotyczy to transakcji dokonywanych w ramach zwykłej działalności klienta.

Art.  35.

Wariant I

Jeżeli w sprawie, w której pomoc prawną świadczy wieloosobowa struktura wspólnego wykonywania zawodu przez radców prawnych (spółka, zespół lub inny podmiot), wystąpi konflikt interesów w stosunku do jednego lub niektórych radców prawnych - obowiązek powstrzymania się od działania odnosi się nie tylko do radcy prawnego prowadzącego sprawę i radców prawnych z nim współdziałających, ale również do pozostałych radców prawnych wykonujących zawód w tym podmiocie albo stale z nim współpracujących.

Wariant II

1. Jeżeli w sprawie, w której pomoc prawną świadczy wieloosobowa struktura wspólnego wykonywania zawodu przez radców prawnych (spółka, zespół lub inny podmiot), wystąpi konflikt interesów w stosunku do jednego lub niektórych radców prawnych - inny radca prawny wykonujący zawód w tym podmiocie lub stale nim współpracujący może w takim przypadku świadczyć pomoc prawną, jeżeli podmiot posiada podpisaną przez wszystkich radców prawnych politykę (porozumienie w sprawie) unikania konfliktu interesów.

2. Polityka (porozumienie w sprawie) unikania konfliktu interesów powinno zawierać określenie procedur służących skutecznemu, bieżącemu ustalaniu istnienia lub znaczącego ryzyka wystąpienia konfliktu interesów, a także wskazywać sposób realizacji wymogów, o których mowa ust. 3.

3. Radca prawny może świadczyć pomoc prawną w przypadku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli:

a) poinformował klientów lub osoby, na rzecz których uprzednio świadczono pomoc prawną, o konflikcie interesów i stosowanej przez ten podmiot polityce (porozumieniu w sprawie) w sprawie unikania konfliktu interesów oraz uzyskał ich zgodę na wykonywanie czynności zawodowych oraz

b) nie ma i nie miał uprzednio w tej sprawie dostępu do dokumentów objętych tajemnicą zawodową lub zawierających wiedzę, która dawałaby nieuzasadnioną przewagę nowemu klientowi, a także

c) nie kontaktuje się z osobami, które mają dostęp do tych dokumentów, a także

d) osoby współpracujące z radcą prawnym, w tym personel pomocniczy, również spełniają powyższe warunki.

Rozdział  3

Informowanie o wykonywaniu zawodu. Pozyskiwanie klientów

Art.  36.

1. Informowanie o wykonywaniu zawodu oraz działalności z nim związanej jest prawem radcy prawnego.

2. Informowaniem jest inicjowane przez radcę prawnego działanie niestanowiące bezpośredniej propozycji zawarcia umowy z konkretnym klientem, bez względu na jego formę, treść i środki techniczne.

3. Informacja może zawierać w szczególności następujące dane:

a) imię i nazwisko (wraz ze zdjęciem), życiorys zawodowy, posiadane tytuły zawodowe (w tym również uprawniające do wykonywania innego zawodu zaufania publicznego), tytuły i stopnie naukowe, kwalifikacje, doświadczenie i umiejętności zawodowe (w tym również dodatkowe, a w szczególności wynikające z dotychczasowej praktyki zawodowej, pełnionych funkcji i zajmowanych stanowisk), możliwość świadczenia usługi w językach obcych, preferowane zakresy praktyki zawodowej, datę rozpoczęcia działalności kancelarii lub spółki, wykaz publikacji związanych z zawodem, przyznane tytuły lub nagrody związane z wykonywaniem zawodu;

b) logotyp Krajowej Izby Radców Prawnych, formę prawną wykonywania zawodu wraz z oznaczeniem indywidualizującym, siedzibę i adres kancelarii (jej lokalizację i dojazd), formę kontaktów z klientem (w tym komunikacji elektronicznej), zasady świadczenia usług, zasady kształtowania wynagrodzenia (w tym jego formy lub wysokość), nazwiska wspólników i zawody wykonywane przez nich w kancelarii, osoby lub spółki, z którymi radca prawny stale współpracuje, w tym również wykonujące usługi związane ze świadczeniem pomocy prawnej, w szczególności biegłych rewidentów, doradców finansowych, personalnych lub ubezpieczeniowych, tłumaczy oraz rzeczoznawców, wysokość posiadanego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności zawodowych;

c) o prowadzeniu przez radcę prawnego innej dopuszczalnej działalności pozostającej w związku ze świadczeniem pomocy prawnej, w szczególności arbitra, mediatora, powiernika;

d) przydatne w tworzeniu, utrzymaniu, poszerzaniu zaufania i dobrej relacji z klientem, a także pozytywnego wizerunku radcy prawnego, obejmujące w szczególności informowanie o misji, strategii i profilu działania kancelarii, zasadach opieki nad klientem, zasadach i trybie składania skarg lub reklamacji, udogodnieniach dla klienta;

e) o uczestniczeniu w rankingach prawniczych i zajętych miejscach - jeżeli są one prowadzone zgodnie z zasadami ustalonymi uchwałą właściwego organu samorządu radców prawnych;

f) o referencjach, rekomendacjach, rodzajach prowadzonych spraw, transakcji lub procesów oraz wynikach finansowych kancelarii.

Art.  37.

Zakazane jest informowanie sprzeczne z prawem, dobrymi obyczajami lub godnością zawodu radcy prawnego, a w szczególności:

a) niezgodne z rzeczywistością lub wprowadzające w błąd;

b) naruszające tajemnicę zawodową;

c) ograniczające klientowi swobodę wyboru poprzez powoływanie się na osobiste wpływy lub znajomości, wykorzystywanie łatwowierności lub przymusowego położenia, nadużycie zaufania, wywieranie presji, udzielanie nierzetelnych obietnic lub gwarancji;

d) narzucające się, w szczególności poprzez naruszenie sfery prywatności;

e) zawierające bezpośrednie porównywanie jakości czynności zawodowych z innymi, możliwymi do identyfikacji, osobami;

f) zawierające wykaz klientów lub dane umożliwiające ich identyfikację - o ile nie wyrazili na to zgody. Jednakże radca prawny nie może informować o klientach oraz prowadzonych ich sprawach karnych, rodzinnych i opiekuńczych.

Art.  38.

1. Pozyskiwaniem klienta jest, bez względu na formę, treść i środki techniczne, każde działanie radcy prawnego będące bezpośrednią propozycją zawarcia umowy z konkretnym klientem (pozyskanie zlecenia).

2. Radca prawny może pozyskiwać klientów w sposób zgodny z prawem, dobrymi obyczajami i godnością zawodową, a w szczególności bez naruszania przepisów, o których mowa w art. 37.

Art.  39.

1. Radca prawny nie może przyjmować wynagrodzenia lub innego świadczenia za skierowanie klienta.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy ustalonego w umowie wynagrodzenia lub innego świadczenia za przejęcie praktyki lub jej części (w tym za sprzedaż przedsiębiorstwa lub jego części) od radcy prawnego, adwokata lub innej osoby, z którą radca prawny może na podstawie przepisów prawa wspólnie wykonywać zawód - albo od ich spadkobierców.

3. Radca prawny może korzystać z odpłatnego pośrednictwa, jeżeli czynności pośrednika zmierzające do pozyskania klienta nie naruszają postanowień zawartych w art. 38 ust. 2.

Art.  40.

Radca prawny może informować o wykonywaniu zawodu, pozyskiwać klienta oraz wykonywać czynności zawodowe drogą elektroniczną, jeśli:

a) jest zawsze jednoznacznie identyfikowalny jako nadawca lub odbiorca, w szczególności jeżeli chodzi o adresy poczty elektronicznej lub inne identyfikatory stosowane do wykonywania czynności zawodowych drogą elektroniczną; może jednak używać oznaczeń skrótowych, jeżeli wynika to ze specyfiki komunikacji lub usługi elektronicznej oraz uczciwych praktyk obrotu, a odbiorca lub nadawca wie lub, rozsądnie rzecz biorąc, winien wiedzieć, że oznaczenia skrótowe są przynależne radcy prawnemu;

b) nie korzysta z drogi elektronicznej w sposób anonimowy lub na rzecz osób, których nie może jednoznacznie zidentyfikować jako konkretnych klientów lub odbiorców czy nadawców w komunikacji, w szczególności w internecie (w tym w mediach społecznościowych);

c) nie tworzy, nie rejestruje (jeżeli jest to wymagane) lub nie korzysta z form aktywności dostępnych drogą elektroniczną, ich adresów lub warunków korzystania przez użytkowników sprzecznych z prawem, dobrymi obyczajami, zasadami niniejszego Kodeksu, w szczególności o formie, treści, strukturze lub przy zastosowaniu rozwiązań, odesłań (linków), słów kluczowych, optymalizacji i pozycjonowania, zawierających nieprawdziwe, wprowadzające w błąd, ocenne oznaczenia lub informacje lub w sposób utrudniający innym radcom prawnym dostęp do rynku;

d) korzysta z form aktywności dostępnych drogą elektroniczną w sposób gwarantujący oddzielenie wykonywania zawodu od swoich prywatnych przekonań, poglądów, postaw i działań oraz innej działalności zawodowej, a w przypadku komunikacji elektronicznej w życiu publicznym lub prywatnym nie narusza godności zawodu;

e) nie wystawia, nie inspiruje lub nie płaci osobom trzecim za wystawianie pozytywnych lub negatywnych opinii, komentarzy, poleceń, rekomendacji bądź referencji dotyczących wykonywania zawodu przez siebie lub inne osoby, z którymi może na podstawie przepisów prawa wspólnie wykonywać zawód, a szczególnie w sposób anonimowy, nieprawdziwy lub wprowadzający w błąd;

f) przy korzystaniu z mediów społecznościowych (w szczególności serwisów, mikroblogów, blogów, komentarzy, forów, grup dyskusyjnych lub serwisów wymiany zawartości) czyni to w sposób jawny, udziela się w wartościowy społecznie, zawodowo i rzeczowy sposób, występując jako przedstawiciel zawodu publicznego zaufania i nie naruszając godności zawodu, zachowuje zawodowy dystans, takt, umiar i szacunek dla innych użytkowników;

g) przy korzystaniu w części lub całości z udostępnianych i znajdujących się pod kontrolą osób trzecich narzędzi (w tym infrastruktury, oprogramowania, platform, systemów, tzw. cloud computing) uprzedza o tym klienta, informując go o tym fakcie;

h) dba o dostępność danych przetwarzanych drogą elektroniczną, w szczególności poprzez ich okresową archiwizację;

i) dba o zabezpieczenie tajemnicy zawodowej, informując w treści korespondencji elektronicznej o objęciu jej tajemnicą zawodową; zabezpieczenie uznaje się za należyte, jeżeli klient, po uprzednim poinformowaniu go o zagrożeniach związanych z korzystaniem z drogi elektronicznej, domyślnie lub wyraźnie zaakceptował stosowane w komunikacji z nim środki, techniki, sposoby, systemy lub standardy komunikacji elektronicznej.

Rozdział  4

Wynagrodzenie. Środki klienta

Art.  41.

1. Wynagrodzenie radcy prawnego obejmuje honorarium i wydatki. Wysokość honorarium lub sposób jego ustalenia powinny zostać uzgodnione z klientem przed przystąpieniem do świadczenia pomocy prawnej.

2. Wysokość honorarium powinna być ustalana z uwzględnieniem w szczególności koniecznego nakładu pracy, wymaganej specjalistycznej wiedzy, umiejętności i odpowiedniego doświadczenia, stopnia trudności i złożoności sprawy, jej precedensowego bądź nietypowego charakteru, miejsca i terminu świadczenia usługi lub innych szczególnych warunków wymaganych przez klienta, znaczenia sprawy dla klienta, odpowiedzialności wiążącej się z prowadzeniem sprawy, utraty lub ograniczenia możliwości pozyskania innych klientów oraz rodzaju więzi z klientem.

3. Okoliczności uzasadniające wysokość honorarium radca prawny może przedstawić klientowi na jego żądanie oraz sądowi dla uzasadnienia wniosku o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

Wariant I

4. Radcy prawnemu nie wolno zawierać z klientem umowy, na mocy której klient zobowiązuje się zapłacić honorarium za prowadzenie sprawy wyłącznie w razie osiągnięcia pomyślnego jej wyniku, chyba że co innego stanowią przepisy prawa. Dopuszczalna jest natomiast umowa, która przewiduje dodatkowe honorarium za pomyślny wynik sprawy, zawarta przed ostatecznym rozstrzygnięciem sprawy.

Wariant II

4. Radcy prawnemu wolno zawierać z klientem przed ostatecznym rozstrzygnięciem sprawy umowę, na mocy której klient zobowiązuje się zapłacić honorarium za prowadzenie sprawy wyłącznie w razie osiągnięcia pomyślnego jej wyniku (umowa o pomyślny wynik sprawy) lub wystąpienia określonych w umowie z klientem warunków - także w przypadku niepomyślnego wyniku sprawy (umowa o honorarium płatne warunkowo). O ile przepisy prawa nie stanowią inaczej, zakazane jest zawieranie umów przewidujących honorarium wyłącznie w przypadku pomyślnego wyniku sprawy, jeżeli sprawa dotyczy obrony w sprawach karnych, karnych-skarbowych, o wykroczenia, rodzinnych, opiekuńczych, nieletnich, pracowniczych oraz szkód niemajątkowych, a także skargi konstytucyjnej.

5. Radca prawny nie jest zobowiązany do ponoszenia za klienta opłat i wydatków w prowadzonej sprawie. Radca prawny nie ponosi odpowiedzialności za skutki prawne, jakie mogą powstać w następstwie ich nieuiszczenia - o ile klient został przez radcę prawnego wezwany do ich uiszczenia i poinformowany o prawnych skutkach nieuiszczenia.

6. Radcy prawnemu nie wolno wstrzymać wykonania czynności w prowadzonej sprawie z powodu nieotrzymania ustalonego honorarium lub jego części. Jednakże, jeśli klient go nie zapłaci - radca prawny może na tej podstawie wypowiedzieć zlecenie.

Art.  42.

1. Pieniądze, papiery wartościowe i inne aktywa majątkowe klienta, znajdujące się w posiadaniu radcy prawnego, powinny być odpowiednio wyodrębnione i zdeponowane na rachunku odrębnym od innych rachunków radcy prawnego. Nie dotyczy to przekazanych radcy prawnemu środków na pokrycie opłat i wydatków związanych z prowadzoną sprawą.

2. Radca prawny powinien poinformować klienta o miejscu zdeponowania i sposobie zabezpieczenia tych środków.

3. Wszelki obrót aktywami, o których mowa w ust. 1, w tym dokonywany pomiędzy radcą prawnym a klientem, musi być odpowiednio ewidencjonowany i udokumentowany.

4. Radca prawny nie może przekazać środków z rachunku klienta na swój rachunek z tytułu zapłaty wynagrodzenia bez pisemnej zgody klienta.

5. Radca prawny jest zobowiązany na żądanie klienta lub osoby, na rzecz której wykonywał czynności zawodowe, wydać środki, o których mowa w ust. 1 - niezwłocznie lub na warunkach zaakceptowanych przez klienta lub tę osobę.

Rozdział  5

Wolność słowa i pisma

Art.  43.

1. Radca prawny, korzystając przy wykonywaniu zawodu z wolności słowa i pisma, nie może przekraczać granic określonych przepisami prawa i rzeczową potrzebą.

2. Radca prawny nie może w swych zawodowych wystąpieniach grozić postępowaniem karnym lub dyscyplinarnym.

3. Radca prawny nie może świadomie podawać nieprawdziwych informacji o faktach, ale nie odpowiada za zgodność z prawdą informacji uzyskanych od klienta.

4. Radca prawny odpowiada za formę i treść pism procesowych i innych dokumentów przez siebie sporządzonych w związku ze świadczoną pomocą prawną, nawet jeżeli ich nie podpisywał.

5. Radca prawny powinien w swoich wystąpieniach zachować umiar i takt, w szczególności przy powoływaniu okoliczności drastycznych lub mało prawdopodobnych.

6. Radca prawny powinien unikać publicznego okazywania swojego osobistego stosunku do klienta, jego osób najbliższych i innych uczestników postępowania.

7. Negatywne nastawienie klienta do strony przeciwnej nie powinno mieć wpływu na postawę radcy prawnego. Postępowanie wobec tej strony powinno być zgodne z ogólnymi zasadami etyki zawodowej, a radca prawny powinien starać się przeciwdziałać zaostrzeniu konfliktu oraz działać taktownie i bez uprzedzeń do strony przeciwnej na rzecz pojednawczego rozwiązania sporu.

Art.  44.

1. Radca prawny będący pełnomocnikiem, obrońcą lub świadczący w sprawie inną pomoc prawną nie powinien wypowiadać się publicznie, w tym również w mediach, o prowadzonej sprawie.

2. Powyższe ograniczenie stosuje się odpowiednio do innych radców prawnych wykonujących czynności zawodowe w tej samej wieloosobowej strukturze wspólnego wykonywania zawodu (spółce, zespole lub innym podmiocie).

3. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie obowiązuje, gdy publiczna wypowiedź jest uzasadniona interesem klienta i ma na celu, niezbędne również dla interesu publicznego, poinformowanie opinii publicznej o prowadzonej sprawie. Dotyczy to w szczególności przedstawienia i wyjaśnienia zagadnień prawnych oraz podejmowanych czynności. Dopuszczalne jest również rzeczowe odniesienie się do publicznych wypowiedzi wpływających lub mogących wpływać negatywnie na pozycję klienta z uwagi na nieobiektywne, jednostronne lub tendencyjne przedstawienie okoliczności sprawy i ich ocenę, a także przesądzających wynik sprawy przed uprawomocnieniem się orzeczenia.

4. Radca prawny wypowiadający się publicznie o jakiejkolwiek sprawie nie może uchybiać godności zawodu. Powinien zachować umiar, takt oraz zawodowy dystans wobec sprawy, a informację o swojej działalności zawodowej ograniczyć do niezbędnej i rzeczowej potrzeby.

Wariant I

Rozdział  6

Ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej

Art.  45.

1. Radca prawny obowiązany jest posiadać ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu zawodu.

2. Wysokość sumy ubezpieczenia powinna uwzględniać zakres i rodzaj świadczonej pomocy prawnej, a w szczególności wartość spraw objętych świadczeniem, stopień skomplikowania występujących zagadnień prawnych i związane z tym przewidywalne ryzyko radcy prawnego.

Jeżeli uwzględnienie tych wymogów nie jest w pełni możliwe, należy o tym poinformować klienta przed podjęciem się podjęcia sprawy lub w jego toku.

3. Przed zawarciem pisemnej umowy z klientem bądź przed rozpoczęciem świadczenia pomocy prawnej radca prawny działający jako przedsiębiorca umożliwi klientowi zapoznanie się z informacją o posiadanym ubezpieczeniu oraz ubezpieczycielu i zakresie terytorialnym ubezpieczenia.

4. Radca prawny świadczący pomoc prawną za granicą obowiązany jest posiadać ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej wymagane przepisami prawa w państwie goszczącym.

Wariant II - brak regulacji w powyższym zakresie.

Dział  IV

Szczególne zasady wykonywania zawodu

Rozdział  1

Wspólne wykonywanie zawodu

Art.  46.

1. Radca prawny nie może wyrazić zgody na przyjęcie i stosowanie w spółce, w której - zgodnie z przepisami prawa - wykonuje zawód jako wspólnik, jakichkolwiek wewnętrznych procedur lub regulaminów naruszających postanowienia Kodeksu.

2. Radca prawny wykonujący zawód w spółce, o której mowa w ust. 1, w której komandytariuszem, akcjonariuszem lub członkiem jej organów jest osoba niewykonująca w tej spółce czynności zawodowych radcy prawnego, adwokata, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego, obowiązany jest przestrzegać oddzielenia czynności z zakresu prowadzenia spraw spółki oraz jej reprezentacji od czynności zawodowych - w sposób zapewniający niezależność oraz dochowanie tajemnicy zawodowej i unikanie konfliktu interesów.

3. Radca prawny wykonujący jako wspólnik zawód w spółce, w której wspólnikami są również inne osoby, z którymi na podstawie przepisów prawa może wspólnie wykonywać zawód, obowiązany jest posiadać podpisane przez wszystkich wspólników porozumienie określające:

a) postępowanie w sprawie zapobiegania konfliktom interesów;

b) sposób zabezpieczania obowiązku dochowania tajemnicy zawodowej, w szczególności przy prowadzeniu spraw spółki i jej reprezentowaniu;

c) zasady informowania o świadczeniu usług przez poszczególnych wspólników i spółkę oraz o pozyskiwaniu przez nich klientów;

d) zasady ustalania wynagrodzeń ponoszonych przez klienta spółki;

e) postępowanie, w szczególności wobec klientów, w przypadku zakończenia wspólnego wykonywania zawodu;

f) postępowanie w przypadku wystąpień publicznych o świadczonych usługach.

4. Radca prawny wykonujący jako wspólnik zawód w spółce, która stale współpracuje z innymi radcami prawnymi, obowiązany jest uzgodnić z nimi na piśmie:

a) postępowanie w sprawie zapobiegania konfliktom interesów;

b) sposób zabezpieczenia dochowania tajemnicy zawodowej przy prowadzeniu spraw im przekazanych;

c) postępowanie w zakresie koordynacji pracy prawników spółki oraz radców prawnych stale z nią współpracujących - zapewniające zachowanie zawodowej niezależności.

Art.  47.

Postanowienia art. 46 stosuje się odpowiednio także do innych form współdziałania w świadczeniu pomocy prawnej, w szczególności w przypadku uczestnictwa radcy prawnego lub spółki świadczącej pomoc prawną w grupach kapitałowych, aliansach, sieciach, wspólnych przedsięwzięciach, konsorcjach lub innych porozumieniach o współpracy.

Art.  48.

Radca prawny koordynujący pracę zespołu radców prawnych lub zatrudniający innego radcę prawnego nie może naruszać ich niezależności poprzez merytoryczne ingerowanie w treść zajmowanego stanowiska co do prawa oraz samodzielności w prowadzeniu sprawy przed sądem lub innym organem orzekającym.

Rozdział  2

Świadczenie pomocy prawnej na rzecz osoby prawnej lub innej jednostki organizacyjnej

Art.  49.

1. Radca prawny wykonujący zawód na podstawie umowy o pracę bądź umowy o świadczenie stałej pomocy prawnej klientowi będącemu osobą prawną nie może:

a) utożsamiać interesu klienta z interesem jego organów lub jednego z nich albo członków tych organów;

b) utożsamiać interesu klienta z interesem innych podmiotów z grupy kapitałowej klienta bądź interesem ich organów albo członków tych organów;

c) odmówić udzielenia porad, opinii prawnych lub wyjaśnień co do prawa żadnemu z organów tej osoby prawnej, chyba że umowa z klientem stanowi inaczej.

2. Umowa z klientem lub odrębne oświadczenie klienta powinno wskazywać organy i osoby upoważnione do zasięgania od radcy prawnego stanowiska co do prawa i wyrażania zgody na podejmowane czynności zawodowe.

3. Umowa z klientem może wskazywać na konieczność brania pod uwagę przez radcę prawnego - obok interesu klienta - również interesu jego grupy kapitałowej.

4. Stanowisko co do prawa, przedstawiane przez radcę prawnego na wniosek jednego z organów klienta, radca prawny powinien udostępnić innym organom na ich wniosek, chyba że umowa z klientem stanowi inaczej. Umowa z klientem może regulować udostępnianie takiego stanowiska organom lub osobom z grupy kapitałowej klienta.

5. W razie różnicy stanowisk pomiędzy organami klienta lub członkami jego organów radca prawny nie może występować w roli arbitra lub członka zespołu rozstrzygającego spór. Dotyczy to także organów grupy kapitałowej klienta i ich członków. Powinien natomiast dołożyć profesjonalnych starań dla usunięcia tej różnicy.

6. Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do świadczenia pomocy prawnej jednostce organizacyjnej niebędącej osobą prawną.

Dział  V

Stosunki z klientem

Art.  50.

1. Radca prawny nie może podjąć się prowadzenia sprawy, jeśli nie otrzyma zlecenia od klienta albo osoby go reprezentującej albo jeżeli sprawa nie zostanie mu powierzona na podstawie przepisów prawa przez sąd lub inny organ.

2. Podejmując się świadczenia pomocy prawnej, radca prawny obowiązany jest przed przystąpieniem do czynności zawodowych ustalić z klientem zakres usługi, wysokość honorarium lub sposób jego wyliczenia, a także zasady ponoszenia opłat i wydatków.

3. Na żądanie klienta radca prawny powinien poinformować go o posiadanym ubezpieczeniu o odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu zawodu oraz o organie przyjmującym skargi na działalność zawodową.

4. Radca prawny świadczący pomoc prawną jako przedsiębiorca obowiązany jest przed zawarciem z klientem pisemnej umowy lub przed rozpoczęciem świadczenia pomocy prawnej udostępnić klientowi w sposób i zakresie wynikającym z przepisów prawa informację w szczególności o firmie, w której świadczy pomoc prawną, wpisie do rejestru i na listę potwierdzających uprawnienia do prowadzenia działalności i wykonywania zawodu, obowiązkowym ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu zawodu.

5. Radca prawny powinien poinformować klienta o dostępności pomocy prawnej z urzędu, jeśli taka pomoc przysługuje.

6. Radca prawny, udzielając pełnomocnictwa substytucyjnego, powinien umożliwić substytutowi odpowiednie przygotowanie się do podjęcia obowiązków, a substytut powinien potwierdzić przyjęcie pełnomocnictwa.

Art.  51.

1. Radca prawny obowiązany jest informować klienta o przebiegu sprawy i jej wyniku, a w szczególności o skutkach podejmowanych czynności procesowych.

2. Radca prawny obowiązany jest uzyskać zgodę klienta na dokonanie czynności procesowych obejmujących wniesienie pozwu, uznanie powództwa, przyznanie się do winy i składanie wyjaśnień przez klienta.

3. Radca prawny powinien przedstawić klientowi pisemną opinię prawną o bezzasadności lub niecelowości wnoszenia środka odwoławczego od orzeczenia kończącego sprawę w danej instancji, skargi konstytucyjnej lub skargi do sądów i trybunałów organizacji międzynarodowych. Radca prawny obowiązany jest uzyskać zgodę klienta, w miarę możliwości pisemną, na zaniechanie wniesienia takiego środka odwoławczego lub skargi. Odmowa udzielenia zgody przez klienta lub niemożność jej uzyskania z innych przyczyn powinna zostać niezwłocznie udokumentowana w aktach sprawy radcy prawnego.

4. Jeżeli klient nie zgadza się z opinią radcy prawnego o bezzasadności lub niecelowości wniesienia środka odwoławczego, skargi konstytucyjnej lub skargi do sądów i trybunałów organizacji międzynarodowych, radca prawny powinien niezwłocznie wypowiedzieć pełnomocnictwo. Radca prawny może jednak na wyraźne żądanie klienta wnieść pozew lub środek odwoławczy albo złożyć skargę także po przedstawieniu klientowi pisemnej opinii prawnej o bezzasadności lub niecelowości takiej czynności, chyba że takie działanie naruszałoby w sposób oczywisty ustawowe wymogi. Radca prawny może zwrócić się do klienta o pisemne potwierdzenie takiego żądania i złożyć je do swoich akt sprawy.

Art.  52.

Przy prowadzeniu spraw z urzędu radca prawny w przypadkach określonych w art. 51 Kodeksu powinien postępować w sposób wskazany w przepisach o postępowaniu cywilnym, postępowaniu karnym lub postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Art.  53.

Stosunki pomiędzy radcą prawnym a klientem powinny być oparte na zaufaniu. Utrata zaufania może być podstawą wypowiedzenia pełnomocnictwa przez radcę prawnego.

Art.  54.

Radca prawny nie może odmówić wydania klientowi na jego wniosek, po zakończeniu stosunku prawnego, na podstawie którego prowadził sprawę, otrzymanych od niego dokumentów oraz pism procesowych w sprawach, które prowadził. Radca prawny nie może uzależniać wydania tych dokumentów od uregulowania przez klienta należności.

Art.  55.

Radca prawny, rezygnując z prowadzenia sprawy, powinien brać pod uwagę, by klient dla ochrony swoich interesów mógł skorzystać z pomocy prawnej innej osoby.

Dział  VI

Stosunek do sądów i urzędów

Art.  56.

1. Radca prawny powinien dbać o to, aby jego zachowanie nie naruszyło powagi sądu, urzędu lub innych instytucji, przed którymi występuje, a także, by jego wystąpienia i zadawane pytania nie naruszały godności osób uczestniczących w postępowaniu.

2. Radca prawny powinien wykazać opanowanie i takt także w przypadku niewłaściwego zachowania się osób biorących udział w postępowaniu.

Art.  57.

Radca prawny nie może publicznie okazywać swojego osobistego stosunku do pracowników wymiaru sprawiedliwości, organów i innych instytucji, przed którymi występuje, a także do klientów oraz osób, których dotyczą czynności przez niego wykonywane.

Art.  58.

Podczas widzeń z osobami pozbawionymi wolności radca prawny powinien dbać o zachowanie powagi i godności zawodu.

Dział  VII

Stosunki pomiędzy radcami prawnymi

Art.  59.

1. Radca prawny obowiązany jest przestrzegać lojalności i koleżeństwa wobec członków samorządu radców prawnych.

2. Radca prawny powinien powstrzymać się od działania naruszającego lojalność wobec radcy prawnego z nim współpracującego w kancelarii również po zakończeniu tej współpracy.

3. Radcy prawnemu nie wolno podejmować czynności zmierzających do pozbawienia innego radcy prawnego zatrudnienia lub utraty klienta, chyba że wynika to z jego obowiązków przewidzianych prawem.

Art.  60.

Radcy prawnemu nie wolno porozumiewać się z przeciwnikiem klienta z pominięciem jego pełnomocnika lub jego obrońcy.

Art.  61.

1. Radca prawny powinien zwracać uwagę każdemu członkowi samorządu postępującemu niezgodnie z zasadami etyki zawodowej.

2. Radca prawny może złożyć związaną z wykonywaniem zawodu skargę na innego radcę prawnego wyłącznie do właściwego organu samorządu radców prawnych.

3. Niedopuszczalne jest wypowiadanie przez radcę prawnego wobec osób trzecich negatywnej opinii o czynnościach zawodowych innego radcy prawnego, chyba że potrzeba albo obowiązek takiej oceny wynikają z zadań lub uprawnień służbowych bądź samorządowych.

4. Radca prawny wydający opinię o wykonywaniu zawodu przez innego radcę prawnego obowiązany jest wysłuchać opiniowanego oraz dochować obiektywizmu i rzeczowości.

Art.  62.

Wariant I

1. Przed rozpoczęciem wykonywania czynności zawodowych radca prawny powinien dowiedzieć się od klienta, czy w tej samej sprawie nie działa już na jego rzecz inny radca prawny. Jeżeli takie działanie ma miejsce radca prawny:

a) informuje dotychczasowego doradcę, pełnomocnika lub obrońcę o podjęciu się świadczenia pomocy prawnej w tej sprawie;

b) ustala z dotychczasowym doradcą, pełnomocnikiem lub obrońcą oraz klientem zasady współpracy, jeżeli jest to uzasadnione interesem klienta lub klient tego oczekuje;

c) nie podejmuje działań mających na celu podważenie zaufania klienta do dotychczasowego doradcy, pełnomocnika lub obrońcy.

Wariant II

1. Przed rozpoczęciem wykonywania czynności zawodowych radca prawny powinien dowiedzieć się od klienta, czy w tej samej sprawie nie działa już na jego rzecz inny radca prawny lub osoba, z którą radca prawny na podstawie przepisów prawa może wspólnie wykonywać zawód. Jeżeli takie działanie ma miejsce radca prawny:

a) informuje dotychczasowego doradcę, pełnomocnika lub obrońcę o podjęciu się świadczenia pomocy prawnej w tej sprawie,

b) ustala z dotychczasowym doradcą, pełnomocnikiem lub obrońcą oraz klientem zasady współpracy, jeżeli jest to uzasadnione interesem klienta lub klient tego oczekuje,

c) nie podejmuje działań mających na celu podważenie zaufania klienta do dotychczasowego doradcy, pełnomocnika lub obrońcy.

Wariant 1

2. Przed rozpoczęciem wykonywania czynności zawodowych radca prawny powinien dowiedzieć się od klienta, czy w tej samej sprawie i w podobnym zakresie nie działał uprzednio na jego rzecz inny radca prawny.

Wariant II

2. Przed rozpoczęciem wykonywania czynności zawodowych radca prawny powinien dowiedzieć się od klienta, czy w tej samej sprawie i w podobnym zakresie nie działał uprzednio na jego rzecz inny radca prawny lub osoba, z którą radca prawny na podstawie przepisów prawa może wspólnie wykonywać zawód.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, dotychczasowy lub uprzedni radca prawny świadczący klientowi pomoc prawną informuje radcę prawnego przystępującego do sprawy lub ją przejmującego o istotnych okolicznościach sprawy, a na żądanie klienta wydaje mu niezwłocznie dokumenty związane ze sprawą.

4. Radca prawny przystępujący do sprawy lub ją przejmujący powinien poinformować klienta o potrzebie rozliczenia się z dotychczasowym lub uprzednim doradcą, pełnomocnikiem lub obrońcą bądź, gdy jest to uzasadnione, rozliczyć z nim otrzymane wynagrodzenie.

Art.  63.

Radca prawny po przyjęciu od klienta niebędącego radcą prawnym pełnomocnictwa w sporze związanym z wykonywaniem zawodu, w którym po stronie przeciwnej występuje inny radca prawny jako pozwany, obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić o sprawie dziekana rady okręgowej izby radców prawnych, do której należy. Obaj radcowie prawni obowiązani są podjąć - przy udziale dziekana - próbę polubownego rozstrzygnięcia sporu.

Art.  64.

W razie związanego z wykonywaniem zawodu sporu pomiędzy radcami prawnymi są oni obowiązani przed skierowaniem sprawy do sądu podjąć próbę polubownego jego rozstrzygnięcia po zawiadomieniu i przy udziale dziekana rady okręgowej izby radców prawnych, do której należy jeden z nich. Obowiązek zawiadomienia dziekana spoczywa na radcy prawnym wszczynającym spór.

Art.  65.

Radcowie prawni powinni udzielać sobie pomocy i służyć radą w sprawach związanych z wykonywaniem zawodu, o ile nie szkodzi to interesom klienta.

Art.  66.

1. Radca prawny obowiązany jest zawiadomić pełnomocnika strony przeciwnej w sporze o podjętych lub zamierzonych czynnościach procesowych zmierzających do odroczenia lub zawieszenia postępowania bądź zmiany kolejności spraw na wokandzie.

2. Radca prawny, przekazując sprawę innemu radcy prawnemu, obowiązany jest udostępnić mu bez zbędnej zwłoki dokumenty i informacje związane ze sprawą.

Dział  VIII

Stosunki radcy prawnego z samorządem

Art.  67.

Korzystanie z czynnego prawa wyborczego oraz pełnienie funkcji w organach samorządu radców prawnych jest prawem i obowiązkiem członka tego samorządu.

Art.  68.

1. Radcę prawnego obowiązuje szacunek i lojalność wobec organów samorządu radców prawnych.

2. Radca prawny obowiązany jest stosować się do uchwał organów samorządu radców prawnych odnoszących się do wykonywania zawodu, etyki zawodowej oraz statusu prawnego członka samorządu.

Art.  69.

1. Radca prawny obowiązany jest współdziałać z organami samorządu radców prawnych w sprawach związanych z jego funkcjonowaniem i zadaniami oraz w sprawach wykonywania zawodu i przestrzegania Kodeksu.

2. Radca prawny wezwany przez dziekana, wicedziekana, rzecznika dyscyplinarnego lub jego zastępcę, a także sąd dyscyplinarny, obowiązany jest stawić się w wyznaczonym terminie, a w razie zaistnienia poważnej przeszkody usprawiedliwić niestawiennictwo.

3. Radca prawny wezwany do złożenia wyjaśnień w sprawach wynikających z ustawowych zadań samorządu radców prawnych bądź Kodeksu obowiązany jest złożyć wyjaśnienia w wyznaczonym terminie.

Art.  70.

Radca prawny, wykonując obowiązki patrona, winien uczynić wszystko dla przygotowania aplikanta do wykonywania zawodu, przekazując mu wiedzę i doświadczenie oraz kształtując jego postawę etyczną.

Art.  71.

1. Radca prawny przy pełnieniu funkcji w samorządzie radców prawnych obowiązany jest kierować się zadaniami tego samorządu, interesami zawodowymi radców prawnych oraz wolą wyborców.

2. Radca prawny, któremu powierzono funkcję w organach samorządu, obowiązany jest rzetelnie i z najwyższą starannością wypełniać przyjęte obowiązki, a w szczególności:

- nie może wykorzystywać tej funkcji we własnych sprawach bądź dla własnych korzyści albo korzyści osób mu najbliższych,

- powinien traktować równoprawnie wszystkich członków samorządu,

- powinien w granicach swoich zadań i możliwości służyć informacją, pomocą i radą członkom samorządu.

3. Radca prawny, składając rezygnację z powierzonej mu funkcji, obowiązany jest ją umotywować.

4. Radca prawny, któremu prawomocnie wymierzono karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu, powinien powstrzymać się od wykonywania funkcji w samorządzie, co oznacza konieczność złożenia rezygnacji oraz niekandydowania w wyborach aż do zatarcia skazania.

Art.  72.

Radca prawny, który - wykonując obowiązki powierzone mu w samorządzie - uzyskał wiadomości dotyczące spraw osobistych innego radcy prawnego, może je ujawnić i wykorzystać wyłącznie dla prawidłowej realizacji powierzonych mu zadań.

Art.  73.

Radca prawny obowiązany jest do terminowej zapłaty składki samorządowej, składki na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej oraz opłat, kosztów postępowania dyscyplinarnego i innych należności samorządu radców prawnych.