Projekt rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie czynności asystentów sędziów.

Akty korporacyjne

Sędz.2012.4.18

Akt nieoceniany

Wersja od: 18 kwietnia 2012 r.

OPINIA

KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA

z dnia 18 kwietnia 2012 r.

w przedmiocie projektu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie czynności asystentów sędziów.

Krajowa Rada Sądownictwa, po zapoznaniu się z projektem rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie czynności asystentów sędziów opiniuje go negatywnie.

Niewłaściwym w ocenie Krajowej Rady Sadownictwa jest odejście od zasady wyrażonej w § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie szczegółowego zakresu i sposobu wykonywania czynności przez asystentów sędziów z dnia 5 listopada 2002 r. i przydzielanie asystentów sędziów do konkretnego wydziału sądu przez prezesa sądu, zamiast konkretnym sędziom. Stanowi to odejście od dotychczasowego modelu, jakim było powiązanie asystenta z osobą sędziego, prowadzące do wzmocnienia współpracy na linii sędzia-asystent. Nie gwarantuje to odpowiedniego wsparcia kadrowego sędziów w stosunku, do których, często w obecnym stanie prawnym, nie wypełniano normy § 2 rozporządzenia z dnia 5 listopada 2002 r.

Powyższa uwaga nabiera szczególnego znaczenia w świetle projektowanego § 3. rozporządzenia. Należy stwierdzić, że użyte w § 3 projektu rozporządzenia pojęcie "wykonanie czynności, należących do obowiązków pracowników sekretariatów sądowych" jest pojęciem zdecydowanie węższym od pojęcia "czynności administracji sądowej" użytego w art. 155 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych, czy też pojęcia "czynności z zakresu działalności administracyjnej sądów, o której mowa w art. 8 pkt 2" użytego we wchodzącym w życie w dniu 28 marca 2012 r. znowelizowanym art. 155 § 1 przytoczonej ustawy. W ocenie Krajowej Rady Sądownictwa zlecanie asystentom sędziów czynności należących do obowiązków pracowników sekretariatów sądowych może doprowadzić do uszczuplenia liczby asystentów wykonujących czynności wprost wspierające orzekanie i tym samym wypaczyć instytucję asystenta sędziego. Przenoszenie ciężaru obowiązku zapewnienia właściwej obsługi sekretariatów sądów na sędziów lub przewodniczących wydziałów zlecających te czynności asystentom sędziów jest posunięciem wykraczającym poza funkcję, jaką powinien pełnić asystent sędziego. Potrzebnym jest tym samym ograniczenie przez Projektodawcę zakresu takiego zlecenia do enumeratywnie wymienionych czynności niezbędnych do zapewnienia prawidłowej obsługi sędziego.