Projekt nowelizacji ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki.
KRASP.2010.5.7
Akt nieocenianySTANOWISKO REKTORÓW - CZŁONKÓW ZGROMADZENIA PLENARNEGO KRASP
KONFERENCJI REKTORÓW AKADEMICKICH SZKÓŁ POLSKICH
przyjęte na posiedzeniu w dniu 7 maja 2010 r.
w sprawie projektu nowelizacji ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki
Zgromadzenie Plenarne Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich (KRASP), po zapoznaniu się z projektem ustawy o zmianie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw, przedstawia następujące stanowisko:
Nie sposób nie zauważyć jednak wad konsultowanego projektu ustawy, który -mając ograniczony charakter - nie powinien zawierać rozwiązań sprzecznych z projektem środowiskowym Strategii, popieranym przez KRASP.
Wątpliwości budzą niektóre rozwiązania merytoryczne. Znaczących korekt wymagają definicje wielu pojęć, dotyczących zwłaszcza systemu kształcenia. Ponadto, trudno jest ocenić znaczenie i celowość szeregu proponowanych rozwiązań bez znajomości, chociażby w zarysie, przepisów wykonawczych określających zasady i procedury ich praktycznej realizacji.
Zgromadzenie z uznaniem przyjmuje prowadzone w ostatnim okresie działania kierownictwa Ministerstwa zmierzające do doskonalenia projektu nowelizacji poprzez konsultowanie wybranych kwestii w trybie roboczym z ekspertami reprezentującymi KRASP oraz RGSW.
Uwzględniając wagę przedłożonej ustawy i znaczenie, jakie będzie ona miała dla przyszłości szkół wyższych w Polsce, KRASP deklaruje gotowość udziału swoich ekspertów, w tym przedstawicieli uczelni, które przygotowały obszerne opinie dotyczące przedłożonej nowelizacji, w dalszych konsultacjach tego typu. Uważamy, że projekt nowelizacji może zostać skierowany do dalszych prac legislacyjnych tylko po wypracowaniu jego kolejnej wersji, popieranej przez wyraźną większość środowiska akademickiego.