Określenie roli uczelni medycznych w funkcjonowaniu i rozwoju polskiej onkologii.
KAAUM.2014.1.10
Akt nieocenianyUCHWALA Nr 23/2014
KONFERENCJI REKTORÓW AKADEMICKICH UCZELNI MEDYCZNYCH
z dnia 10 stycznia 2014 r.
w sprawie: określenia roli uczelni medycznych w funkcjonowaniu i rozwoju polskiej onkologii
uchwala, co następuje:
ZAŁĄCZNIK Nr 1
Stanowisko Konferencji Rektorów Akademickich Uczelni Medycznych w sprawie roli uczelni medycznych w funkcjonowaniu i rozwoju polskiej onkologii
Stanowisko Konferencji Rektorów Akademickich Uczelni Medycznych w sprawie roli uczelni medycznych w funkcjonowaniu i rozwoju polskiej onkologii
Stanowisko KRAUM podyktowane jest ustawowo określoną misją uczelni medycznych w zakresie kształcenia, nauki i innowacyjności, powiązaną z misją szpitali klinicznych opierającą się na filarach: leczyć - uczyć - odkrywać.
Dekady kardynalnych zaniedbań resortu zdrowia w tym zakresie, a ponadto przyjmowanie "nowych" koncepcji, będących w rzeczywistości petryfikacją dotychczasowego, niewydolnego systemu, stanowią wystarczający powód do natychmiastowych zmian i włączenia polskich uniwersytetów medycznych do strukturalnej sieci lecznictwa onkologicznego.
Zasadniczą przesłanką potwierdzającą celowość niniejszej Uchwały jest szczególna rola uniwersytetów medycznych oraz CMKP w przed- i podyplomowym kształceniu kadr medycznych na poziomic akademickim. Poziom zdobytych kwalifikacji determinuje jakość świadczenia usług zdrowotnych nic tylko w płaszczyźnie jednostkowej, ale przede wszystkim systemowej, w tym dotyczącej procesu diagnostyczno-terapeutycznego schorzeń nowotworowych. Wykształcenie kolejnych absolwentów' medycyny oraz systematyczne kształcenie specjalizacyjne lekarzy (w dziedzinach onkologicznych) przyczynia sic do zniwelowania niedoboru, wymaganej przez warunki kontraktowania NFZ, specjalistycznej kadry medycznej, zwłaszcza w dziedzinie onkologii.
Za koniecznością włączenia ośrodków uniwersyteckich w rozwój sieci onkologicznej przemawia także stała senilizacja społeczeństwa, pociągająca za sobą zwiększającą się liczbę zachorowań na nowotwory, a także jakościowe zmiany epidemiologiczne, wymagają jednoczesnego leczenia zarówno przeciwnowotworowego, jak i wszystkich innych chorób współistniejących. Do obsługi takich chorych znacznie lepiej przygotowane są ośrodki uniwersyteckie oraz CMKP. w których onkologia praktykowana jest jednocześnie z innymi dziedzinami medycyny.
Ustawowa konieczność upraktycznienia studiów, związana z likwidacją stażu podyplomowego, wymaga weryfikacji i ujednolicenia standardów nauczania onkologii, stosownie do Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 9 maja 2012 r. 1 w sprawie standardów kształcenia dla kierunków studiów: lekarskiego, lekarsko- dentystycznego, farmacji, pielęgniarstwa i położnictwa oraz położenia nacisku na realizację zadań dydaktycznych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, w tym onkologicznych. Spełnienie tego wymogu zapewniają uczelnie reprezentowane przez KRAUM i z tych względów niezbędne jest włączenie tych uczelni w tworzenie rozwiązań systemowych, gdyż w praktycznym nauczaniu mają one niezaprzeczalny wpływ na poziom przygotowania absolwentów kierunków medycznych do wykonywania zawodu - przyszłych lekarzy, ratowników i pielęgniarek.
Po to. by sprostać wyzwaniom, jakie stawia stale zwiększająca się liczba chorych na nowotwory, a także w związku z pojawiającymi się w ogromnej liczbie nowymi technologiami, zarówno diagnostycznymi, jak i leczniczymi (w tym hadronoterapia). polska onkologia musi mieć umożliwiony dalszy rozwój, przede wszystkim przez uzupełnienie niedostatecznie rozwiniętego pod względem infrastrukturalnym ogniwa, jakim jest onkologia uniwersytecka.
Kolejnym, niemniej ważnym elementem jest działalność naukowo-badawcza uczelni medycznych oraz. ich absolwentów, którzy kontynuują badania w obszarze nauki także poza uniwersytetami. Rozwiązania systemowe dotyczące onkologii szczególnie powinny być oparte na innowacyjności i postępie w procesie diagnozowania i leczenia pacjentów. Stąd też Uczelnie i ich szpitale kliniczne oraz CMKP. jako realizatorzy szeregu badań klinicznych komercyjnych i niekomercyjnych mają znaczący wkład w rozwój nauki służącej poprawie skuteczności leczenia chorób nowotworowych Działalność badawcza oraz udział pracowników naukowych w znamienitych gremiach naukowych, stanowiących ważną platformę wymiany wiedzy i doświadczeń oraz będących cennym źródłem opiniotwórczym warunkują postęp w walce z rozwijającymi się chorobami nowotworowymi, które wciąż o krok wyprzedzają współczesną medycynę.
Podsumowując należy podkreślić, że dla realizacji obecnych i przyszłych zadań stojących przed jednostkami teoretycznymi i klinicznymi uniwersytetów medycznych oraz CMKP niezbędne jest utworzenie pełnoprofilowych ośrodków. Obecne bazy akademickie są w dużej części niewydolne w stosunku do zapotrzebowania, nie dysponują pełnym profilem terapeutycznym (zwłaszcza radioterapią) i w związku z tym nie spełniają wymagań standardów europejskich Dostosowanie zadań medycznych do potrzeb społecznych i konieczność kształcenia nowych kadr powinny być nadrzędnym celem. Misja ta łączy się nierozerwalnie z koniecznością stworzenia uniwersytetom medycznym możliwie najlepszych warunków do udzielania świadczeń onkologicznych o poziomie odpowiednim dla naszego miejsca w Europie i świecie oraz do prowadzenia dydaktyki opartej na najnowszych osiągnięciach medycyny.