Naruszenie niezależności prokuratora.

Akty korporacyjne

Prok.2012.2.23

Akt nieoceniany

Wersja od: 23 lutego 2012 r.

UCHWAŁA Nr 142/2012

KRAJOWEJ RADY PROKURATURY

z dnia 23 lutego 2012 r.

w przedmiocie naruszenia niezależności prokuratora

Krajowa Rada Prokuratury, po rozpoznaniu sprawy w przedmiocie naruszenia niezależności prokuratora Andrzeja Piasecznego nie znajduje podstaw do uznania, że przekazanie jego spraw innemu prokuratorowi, stanowiło naruszenie niezależności.

Rada stwierdza, że w toku procedowania nie uzyskała dostępu do akt głównych prowadzonych postępowań, a odmówiono jej nawet udostępnienia kopii akt podręcznych, pozostających do dnia 12 maja 2011 roku w referacie prokuratora Andrzeja Piasecznego. Pomimo tego członkowie Krajowej Rady Prokuratury przeprowadzili postępowanie, w toku którego wysłuchano prokuratorów mogących mieć wiedzę w tej sprawie, wystąpiono o szereg dokumentów do Prokuratora Okręgowego w Warszawie, Prokuratora Apelacyjnego w Warszawie a także do Prokuratora Generalnego i uzyskano część żądanej dokumentacji.

Zgromadzony materiał nie daje podstaw do stwierdzenia, że odebranie wszystkich spraw prokuratorowi Andrzejowi Piasecznemu stanowiło wykonywanie wewnętrznego nadzoru służbowego w sposób nieprawidłowy.

Zgodnie z § 75 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 marca 2010 roku - Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury (Dz. U. Nr 49, poz. 296 z późn. zm.) prokurator bezpośrednio przełożony, w ramach wewnętrznego nadzoru służbowego, ma prawo przekazania sprawy do dalszego prowadzenia innemu prokuratorowi.

W ocenie Rady decyzja ta podyktowana może być wyłącznie dobrem postępowania i wynikać ze stwierdzenia wadliwego prowadzenia postępowania lub sprawowanego nad nim nadzoru. Przepis ten nie zobowiązuje bezpośrednio przełożonego do pisemnego wydania decyzji w tym zakresie i jej uzasadnienia.

Krajowa Rada Prokuratury uważa, że tak sformułowane uregulowanie może prowadzić do naruszania niezależności prokuratorów, dlatego też postuluje zmianę wskazanego przepisu, poprzez wprowadzenie obowiązku wydawania takich decyzji w formie pisemnej wraz z uzasadnieniem.

Jednocześnie Rada wyraża pogląd, iż konieczne jest wyposażenie jej w instrumenty prawne pozwalające na skuteczną realizację najważniejszego ustawowego zadania stania na straży niezależności prokuratora, zwłaszcza w uprawnienie do przeprowadzania lustracji.

Krajowa Rada Prokuratury dostrzega również potrzebę ustawowego uregulowania trybu działania i postępowania przed Radą.