Kryzys w służbie zdrowia.

Akty korporacyjne

Lekarz.1991.12.14

Akt nieoceniany

Wersja od: 14 grudnia 1991 r.

STANOWISKO

NADZWYCZAJNEGO II KRAJOWEGO ZJAZDU LEKARZY

z dnia 14 grudnia 1991 r.

w sprawie kryzysu w służbie zdrowia

Ochrona zdrowia jest finansowana w budżetu Państwa i wszystko wskazuje na to, że jeszcze długo pozostanie w tym systemie finansowania.

Systematyczne zmniejszanie środków przeznaczonych na ochronę zdrowia dowodzi, że ochrona zdrowia Narodu jest sprawą obojętną dla ludzi dysponujących pieniędzmi podatników.

Potrzeba pilnego skonstruowana poprawnego systemu ochrony zdrowia jest poza wszelką dyskusją. W obecnej sytuacji niepokój i sprzeciw budzą:

1) polityczne a nie społeczne kryteria wydatkowania środków budżetowych,

2) nieznajomość lub lekceważenie kondycji zdrowotnej społeczeństwa,

3) brak zainteresowania racjonalizacją wydatków w resorcie zdrowia,

4) postępująca pauperyzacja zawodu lekarza.

II Krajowy Zjazd Lekarzy nie akceptuje systematycznego pogarszania się warunków płacowych lekarzy. Uważamy, że płace lekarzy nie powinny być regulowane taryfikatorem Ministerstwa Zdrowia. Zobowiązujemy Naczelną Radę Lekarską do natychmiastowych negocjacji z Rządem RP w celu ustalenia minimalnych płac lekarzy.

II Krajowy Zjazd Lekarzy domaga się od najwyższych władz Państwa pilnego ustalenia zakresu świadczeń medycznych, których budżet Państwa nie jest w stanie finansować. Wynikającą z tego odpowiedzialność za odmowę pomocy choremu przejmują politycy, od których Zjazd domaga się szybkiego zajęcia stanowiska w tej sprawie.