Rozdział 2 - Postępowanie w razie wypadku. - Tryb postępowania w związku z wypadkami żeglugowymi na śródlądowych drogach wodnych żeglownych i spławnych.

Monitor Polski

M.P.1962.59.284

Akt utracił moc

Wersja od: 31 lipca 1962 r.

Rozdział  II.

Postępowanie w razie wypadku.

§  4.

1. Jeżeli statek ulegnie wypadkowi zagrażającemu życiu osób znajdujących się na nim,kierownik statku powinien wszelkimi rozporządzalnymi środkami najpierw ratować pasażerów, a następnie załogę.

2. Jeżeli statek, któremu grozi niebezpieczeństwo, wzywa pomocy (sygnałem dzwiękowym nr 14), kierownicy statków znajdujących się w pobliżu obowiązani są niezwłocznie pospieszyć z pomocą.

3. Statek, który na skutek utraty zdolności do manewrowania zatarasował szlak żeglowny, daje o tym znać zbliżającym się statkom sygnałem dźwiękowym lub przez poruszanie w dzień czerwoną flagą, w nocy zaś czerwonym światłem (znak żeglugowy nr 15c). Kierownik statku powinien w miarę możliwości powiadomić najbliższy organ administracji wód śródlądowych o zatarasowaniu szlaku żeglownego.

4. Statek, któremu grozi zatonięcie, lub który utracił zdolność manewrowania powinien być usunięty ze szlaku żeglownego na płytkie i bezpieczne miejsce.

5. Jeżeli szlak żeglowny został zatarasowany przez zatonięcie statku lub przez najechanie statku na mieliznę, kierownik statku powinien powiadomić o wypadku najbliższy organ administracji żeglugowej oraz administracji wód śródlądowych, wystawić znak żeglugowy nr 1.. i w miarę możności starać się uprzedzać inne obiekty pływające o powstałej przeszkodzie w ruchu.

6. Jeżeli wypadki wymienione w ust. 3-5 zaszły poza szlakiem żeglugowym, tak że obok statku możliwy jest przejazd innych statków, wówczas kierownicy statków lub tratw powinni niezwłocznie ustawić znak żeglugowy nr 12b.

7. W razie wypadku określonego w § 1 kierownik statku obowiązany jest dokonać zapisu w dzienniku lub dokumencie podróży. Zapis powinien zawierać:

1) datę i miejsce dokonania zapisu,

2) oznaczenie rodzaju wypadku,

3) datę wypadku - rok, miesiąc, dzień i godzinę,

4) szczegółowy opis wypadku i miejsca wypadku (stan wody),

5) okoliczności, które poprzedziły wypadek, a w szczególności warunki atmosferyczne w chwili wypadku,

6) zarządzenia w kolejnym porządku, wydane bezpośrednio przed wypadkiem, w czasie i po wypadku, a w szczególności podane sygnały dźwiękowe i wzrokowe, określające w miarę możności, na jakiej odległości od miejsca wypadku i na jaki czas przed wypadkiem zostały podane,

7) inne okoliczności, które mogą służyć do wyjaśnienia przyczyn wypadku,

8) wskazanie przyczyn wypadku,

9) szczegółowe wymienienie następstw wypadku,

10) opis przebiegu akcji ratunkowej,

11) nazwiska, imiona i stanowiska osób pełniących służbę na statku oraz wykaz osób, które były świadkami wypadku,

12) podpis dokonującego zapis.

§  5.

1. Jeżeli wypadek spowodował ciężkie uszkodzenie ciała lub śmierć człowieka, znaczne szkody materialne albo zatarasowanie szlaku żeglownego, uszkodzenie budowli wodnych, mostów, kabli lub innych urządzeń, kierownik statku obowiązany jest zawiadomić niezwłocznie o tym organ administracji żeglugowej (inspektorat żeglugi śródlądowej) właściwy dla miejsca wypadku oraz armatora.

2. W razie uszkodzenia budowli wodnych, mostów, kabli lub innych urządzeń kierownik statku obowiązany jest zawiadomić także najbliższy organ administracji wód śródlądowych.

3. We wszystkich innych przypadkach nie przewidzianych w ust. 1 i 2 kierownik statku obowiązany jest przesłać do inspektoratu właściwego dla miejsca wypadku zawiadomienie o wypadku. Zawiadomienie o wypadku kierownik statku obowiązany jest przesłać również w przypadkach wymienionych w ust. 1, jeśli inspektorat nie przeprowadził na miejscu dochodzeń w tym samym dniu lub następnym.

§ 6. Organy administracji wód śródlądowych, a zwłaszcza pracownicy liniowi administracji wód śródlądowych obowiązani są zawiadamiać właściwy dla danego terenu inspektorat żeglugi śródlądowej o każdym zauważonym wypadku żeglugowym.

§ 7. Jeżeli wskutek wypadku nastąpiło ciężkie uszkodzenie ciała lub śmierć człowieka albo też wybuch kotła parowego, pożar na statku lub jego zatonięcie, kierownik statku obowiązany jest niezależnie od czynności przewidzianych w § 4 i w § 5 zawiadomić niezwłocznie organ Milicji Obywatelskiej lub prokuratora.

§ 8. Jeżeli kierownik statku ma techniczne trudności w zawiadomieniu o wypadku jednostek określonych w §§ 5 i 7, komunikuje o tym jednostce, z którą nawiązał łączność, a jednostka ta obowiązana jest zawiadomić o wypadku inne jednostki.

§ 9. Postanowienia niniejszego rozdziału nie naruszają przepisów obowiązujących w razie wypadku przy pracy.