Rozdział 4 - Obliczanie dodatkowego funduszu zakładowego. - Doprowadzenie do porównywalności wyników gospodarczych państwowych przedsiębiorstw przemysłowych (obliczanie bazy), wskaźników dyrektywnych oraz obliczanie dodatkowego funduszu zakładowego.

Monitor Polski

M.P.1963.20.111

Akt utracił moc

Wersja od: 14 marca 1963 r.

IV.

Obliczanie dodatkowego funduszu zakładowego.

§  15.

1. Dodatkowy fundusz zakładowy oblicza się od osiągniętej w danym roku poprawy wyniku w stosunku do podstawy porównania, którą może stanowić:

1) baza (§ 3 ust. 1),

2) wynik rzeczywisty roku ubiegłego (§ 3 ust. 8),

3) dyrektywny wynik planowany (§ 9 rozporządzenia).

2. Przez poprawę wyniku rozumie się różnicę pomiędzy wynikiem rzeczywiście osiągniętym w roku bieżącym a podstawą porównania w warunkach porównywalnych.

3. Kwotę dodatkowego funduszu zakładowego za osiągnięcie wyniku lepszego od podstawy porównania w przypadku, gdy podstawę porównania stanowiła baza bądź też wynik rzeczywisty roku ubiegłego (ust. 1 pkt 1 i 2), oblicza się według wzoru:

, w którym:

X = kwota dodatkowego funduszu zakładowego,

S = stopa procentowa, określająca udział dodatkowego funduszu zakładowego w kwocie poprawy wyniku,

W = kwota rzeczywistej poprawy wyniku w stosunku do podstawy porównania.

Stopę procentową (S) oblicza się według wzoru:

, w którym:

a = wskaźnik dyrektywny funduszu zakładowego, wyrażony w procencie funduszu płac za zaplanowaną poprawę wyniku,

F = planowany osobowy fundusz płac,

Z = dyrektywna kwota poprawy wyniku w stosunku do podstawy porównania.

4. Jeżeli podstawą porównania jest dyrektywny wynik planowany (ust. 1 pkt 3), kwotę dodatkowego funduszu zakładowego za osiągnięcie wyniku ponadplanowego oblicza się według wzoru:

, w którym:

X = kwota dodatkowego funduszu zakładowego,

R = osiągnięta poprawa rentowności określona w procentach,

a = określony przez właściwego ministra procent funduszu płac, nie wyższy niż 0,6% (§ 9 ust. 2 rozporządzenia),

F = planowany osobowy fundusz płac.

Osiągniętą poprawę rentowności oblicza się według wzoru:

, w którym:

Z = osiągnięta w warunkach porównywalnych poprawa wyniku w porównaniu do dyrektywnego wyniku planowanego,

K = planowane koszty własne sprzedaży produkcji i usług.