§ 3. - Wykonanie rozporządzenia z dnia 14 listopada 1921 r. w przedmiocie ujednostajnienia opodatkowania wina musującego na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.98.711

Akt utracił moc
Wersja od: 1 listopada 1922 r.
§  3.
Kredytowanie podatku.
1.
Podatek spożywczy od wina musującego może być w wyjątkowych wypadkach kredytowany za dostałecznem zabezpieczeniem i oprocentowaniem, najdłużej na cztery miesiące od pierwszego dnia miesiąca następującego bezpośrednio po dniu. w którym podatek był płatny-jeżeli pokredytowany podatek wynosi najmniej, 100.000 mk. W r. 1922 i 1923 podatek ten może być pokredytowany tylko z upoważnienia Ministerstwa Skarbu.

Odsetki ustanawia się w wysokości 60 fenigów miesięcznie za każde zaczęte 100 marek i oblicza za czas od pierwszego dnia miesiąca następującego bezpośrednio po dniu, w którym zapadły podatek pokredytowano aż do włącz nie ostatniego dnia tego miesiąca. w którym termin odroczenia zapłaty się kończy, lub przy wcześniejszej zapłacie w którym zapłata następuje.

2.
O pozwolenie kredytu podatku należy prosić władzę skarbową II instancji, która decyduje o rozmiarze kredytu podatku. Kredytu podatku dozwala się najwyżej dla należytości podatkowej. powstającej w przeciągu jednego roku; przy odnowieniu pozwolenia można pozostawić złożone już zabezpieczenie na drugi i dalszy okres kredytu, pod warunkiem, jeśli zabezpieczenie nie zostało pod tym względem ograniczone i jeśli nie zaszły żadne okoliczności, zmieniające zdaniem władzy skarbowej wartość złożonego zabezpieczenia w sposób narażający Skarb Państwa na szkodę. Zabezpieczenie należy złożyć wedle przepisów o zabezpieczeniu kredytu podatku spożywczego od spirytusu,
3.
Kto nie zapłaci pokredytowanego podatku w przeciągu czasokresu kredytowego, traci pozwolenie korzystania z kredytu, a jego odnowienia można odmówić.
4.
Pozwolenie kredytu gaśnie natychmiast, jeśli wytwórca wina musującego wstrzyma lub zawiesi wypłaty, lub jeśli do jego majątku zostanie otwarty konkurs, równocześnie gaśnie ono w razie złożenia zabezpieczenia za pomocą zakładu kredytowego lub osobistej poręki, jeśli co do dającego porękę zakładu kredytowego względnie co do jednego z ręczycieli zajdzie jedna z okoliczności przedtem wymienionych.
5.
W wypadkach ustępu 3 i 4 należy ściągnąć wszystkie jeszcze niezapłacone pokredytowane kwoty wraz z odsetkami i obliczonemi od dnia upływu okresu kredytowego odsetkami zwłoki, które ustanawia się w wysokości 60 fenigów od każdych płatnych 100 mk. i za każdy zaczęty miesiąc.
6.
Na wymianę całkiem nieuszkodzonych. jeszcze nieużywanych znaczków podatkowych na takie, które opiewają na inne wartości, zezwala na prośbę posiadała władza skarbowa I Instancji.
7.
Rozstrzyganie próśb o wymianę zepsutych, jeszcze nieużywanych znaczków podatkowych jest zastrzeżone Ministerstwu Skarbu.

Na zwrot kosztów za znaczki podatkowe już użyte zezwala władza skarbowa I instancji wydając bezpłatne nowe znaczki podatkowe, lecz tylko za takie flaszki wina musującego, które zwrócono wytwórcy z powodu niezdatności do użycia. Pozwolenie to udziela się tylko za ilości najmniej 20 flaszek. Zniszczenie starych i nałożenie nowych znaczków podatkowych ma nastąpić pod dozorem organu kontroli skarbowej.