§ 7. - Opłata prowizyjna od poręczenia i gwarancji udzielanych przez Skarb Państwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2012.674

Akt obowiązujący
Wersja od: 15 czerwca 2012 r.
§  7. 
1. 
Opłata prowizyjna w wysokości odpowiadającej wynagrodzeniu rynkowemu od poręczeń i gwarancji, o których mowa w art. 3 ust. 4, 5 lub 6 ustawy, niestanowiących pomocy publicznej zgodnie ze stanowiskiem Komisji Europejskiej1) pobierana jest corocznie, według stawek określonych w skali roku w załączniku do rozporządzenia, z zastrzeżeniem ust. 4-8.
2. 
Wysokość opłaty prowizyjnej, o której mowa w ust. 1, jest uzależniona od:
1)
uzyskanego przez podmiot wnioskujący o udzielenie poręczenia lub gwarancji ratingu długoterminowego dla zobowiązań w walucie obcej wydanego przez:
a)
jedną spośród agencji oceniających wiarygodność kredytową (agencji ratingowych), określonych w załączniku do rozporządzenia, albo
b)
inną niż określona w załączniku do rozporządzenia agencję ratingową o międzynarodowej renomie, albo
2)
ratingu wewnętrznego stosowanego przez bank, na rzecz którego jest udzielane poręczenie lub gwarancja.
3. 
W przypadku gdy podmiot wnioskujący o udzielenie poręczenia lub gwarancji nie posiada ratingu, o którym mowa w ust. 2, opłata prowizyjna jest pobierana w wysokości odpowiadającej wysokości opłaty prowizyjnej pobieranej od podmiotów wnioskujących o udzielenie poręczenia lub gwarancji zaliczonych do najniższej kategorii ratingowej, określonej w tabeli stanowiącej załącznik do rozporządzenia, z zastrzeżeniem ust. 8.
4. 
Minimalne stawki opłat prowizyjnych określa załącznik do rozporządzenia.
5. 
Wartość indywidualnej opłaty prowizyjnej wylicza się w oparciu o dodatkową wycenę ryzyka udzielenia poręczenia lub gwarancji, która obejmuje w szczególności:
1)
charakterystykę poręczenia lub gwarancji i objętego nią zobowiązania;
2)
maksymalną kwotę i termin, na który udzielono poręczenia lub gwarancji;
3)
zabezpieczenie ustanowione przez podmiot wnioskujący o udzielenie poręczenia lub gwarancji;
4)
prawdopodobieństwo niedokonania spłaty przez podmiot wnioskujący o udzielenie poręczenia lub gwarancji, ze względu na jego sytuację finansową;
5)
sektor działalności i perspektywy.
6. 
W przypadku gdy z wyceny, o której mowa w ust. 5, wynika, że ryzyko udzielenia poręczenia lub gwarancji jest wyższe niż wynika to z uzyskanego przez podmiot wnioskujący o udzielenie poręczenia lub gwarancji ratingu, o którym mowa w ust. 2, opłata prowizyjna może być pobierana w wysokości odpowiadającej wysokości opłaty prowizyjnej pobieranej od podmiotów wnioskujących o udzielenie poręczenia lub gwarancji zaliczonych, zgodnie z tabelą stanowiącą załącznik do rozporządzenia, do kategorii ratingowej o poziom niższej niż kategoria ratingowa, do której został zaliczony dany podmiot.
7. 
Jeżeli po przyznaniu ratingu, o którym mowa w ust. 2, zaistnieje zdarzenie, które w ocenie podmiotu rozpatrującego wniosek ma istotny negatywny wpływ na ocenę ryzyka udzielenia poręczenia lub gwarancji, opłata prowizyjna może być pobierana w wysokości odpowiadającej wysokości opłaty prowizyjnej pobieranej od podmiotów wnioskujących o udzielenie poręczenia lub gwarancji zaliczonych do najniższej kategorii ratingowej, określonej w tabeli stanowiącej załącznik do rozporządzenia.
8. 
W przypadku poręczeń lub gwarancji udzielanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego, o których mowa w art. 3 ust. 6 ustawy, gdy podmiot wnioskujący o udzielenie poręczenia lub gwarancji nie posiada ratingu, o którym mowa w ust. 2, natomiast uzyska pozytywną ocenę ryzyka dokonaną przez Bank Gospodarstwa Krajowego, opłata prowizyjna może być pobierana w wysokości odpowiadającej wysokości opłaty prowizyjnej pobieranej od podmiotów wnioskujących o udzielenie poręczenia lub gwarancji zaliczonych do kategorii ratingowej o poziom wyższej niż kategoria ratingowa określona w tabeli stanowiącej załącznik do rozporządzenia jako najniższa.
9. 
Opłata prowizyjna pobierana w pierwszym roku obowiązywania poręczenia lub gwarancji jest naliczana od kwoty zobowiązania za okres od dnia jej wniesienia do dnia 31 grudnia tego roku.
10. 
Kolejne opłaty prowizyjne za każdy rok obowiązywania poręczenia lub gwarancji są naliczane od kwoty zobowiązania z tytułu udzielonego poręczenia lub gwarancji ustalonej przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego wniesienie opłaty prowizyjnej.
11. 
Opłata prowizyjna pobierana w ostatnim roku obowiązywania poręczenia lub gwarancji jest naliczana od kwoty zobowiązania ustalonej przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego wniesienie opłaty prowizyjnej, za okres od dnia 1 stycznia tego roku do dnia upływu terminu obowiązywania poręczenia lub gwarancji.
12. 
Opłata prowizyjna od poręczenia lub gwarancji wykonania zobowiązań wynikających z transakcji zabezpieczających przed ryzykiem zmiany stopy procentowej lub ryzykiem walutowym, związanych ze spłatą kredytu lub emisją obligacji, objętych poręczeniem lub gwarancją wykonania zobowiązań, niestanowiących pomocy publicznej zgodnie ze stanowiskiem Komisji, o którym mowa w ust. 1, wynosi 5,0% opłaty prowizyjnej naliczonej od poręczenia lub gwarancji spłaty kredytu lub emisji obligacji i pobierana jest corocznie w terminach płatności opłaty prowizyjnej od poręczenia lub gwarancji spłaty kredytu lub emisji obligacji, z którymi związana jest transakcja zabezpieczająca.
13. 
W przypadku gdy podmiot wnioskujący o udzielenie poręczenia lub gwarancji posiada rating, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. b, podmiot rozpatrujący wniosek dokona odpowiedniego zaszeregowania powyższego ratingu do jednej z kategorii ratingowych określonych w tabeli stanowiącej załącznik do rozporządzenia.
14. 
Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu z Komisją Nadzoru Finansowego dokonuje odpowiedniego zaszeregowania wewnętrznych ratingów bankowych do kategorii ratingowych określonych w tabeli stanowiącej załącznik do rozporządzenia. Informacja o zaszeregowaniu jest ogłaszana w formie komunikatu na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.