Rozdział 3 - SPRAWY SPADKOWE - Czechosłowacja-Polska. Umowa o uregulowaniu obrotu prawnego w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych. Warszawa.1961.07.04.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1962.23.103

Akt utracił moc
Wersja od: 20 marca 1962 r.

Rozdział  3

SPRAWY SPADKOWE

Prawo dziedziczenia

1.
Stosunki prawne w zakresie dziedziczenia podlegają prawu Umawiającej się Strony, której obywatelem był spadkodawca w chwili śmierci.
2.
Jeżeli prawo jednej Umawiającej się Strony, na której obszarze znajduje się mienie stanowiące spadek, zawiera ograniczenia w dziedziczeniu takiego mienia przez obywateli tej Strony, wówczas ograniczenia te stosuje się również do obywateli drugiej Umawiającej się Strony.

Zasada równouprawnienia

Obywatele jednej Umawiającej się Strony są na obszarze drugiej Umawiającej się Strony zrównani z jej własnymi obywatelami w zakresie zdolności do sporządzania lub odwoływania testamentu, jak również zdolności do nabywania w drodze dziedziczenia mienia lub innych praw - bez względu na to, czy mienie to znajduje się lub prawa te powstały na obszarze jednej lub drugiej Umawiającej się Strony.

Testament

1.
Zdolność do sporządzenia lub odwołania testamentu, jak również skutki prawne wad oświadczenia woli podlegają prawu Umawiającej się Strony, której obywatelem był spadkodawca w czasie sporządzenia lub odwołania testamentu. To samo prawo stosuje się i dla określenia, jakie inne rodzaje rozporządzeń na wypadek śmierci są dopuszczalne.
2.
Forma testamentu podlega prawu Umawiającej się Strony, której obywatelem był spadkodawca w chwili sporządzenia testamentu. Wystarczy jednak zachowanie prawa Umawiającej się Strony, na której obszarze testament został sporządzony. Odnosi się to również do odwołania testamentu.

Właściwość organów w sprawach spadkowych

1.
Dla przeprowadzenia postępowania spadkowego w sprawach dotyczących dziedziczenia mienia ruchomego, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustępie 3 niniejszego artykułu, właściwy jest organ Umawiającej się Strony, której obywatelem był spadkodawca w chwili śmierci.
2.
Dla przeprowadzenia postępowania spadkowego w sprawach dotyczących dziedziczenia mienia nieruchomego właściwy jest organ Umawiającej się Strony, na której obszarze mienie to się znajduje.
3.
Jeżeli całe ruchome mienie spadkowe znajduje się na obszarze jednej Umawiającej się Strony, postępowanie przeprowadza na wniosek spadkobiercy lub zapisobiercy organ tej Umawiającej się Strony, jeżeli wszyscy spadkobiercy i zapisobiercy wyrażą na to zgodę.
4.
Postanowienia ustępów 1-3 stosuje się również do określenia właściwości organu w sporach spadkowych.

Zawiadamianie o śmierci

1.
Jeżeli obywatel jednej Umawiającej się Strony umrze na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, właściwy organ tej Strony zawiadomi o tym niezwłocznie przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny drugiej Umawiającej się Strony, podając jednocześnie do wiadomości to wszystko, co jest mu wiadome o spadkobiercach i zapisobiercach, o miejscu ich zamieszkania lub pobytu, o rozmiarach i wartości spadku, jak również o tym, czy istnieje testament. Postanowienie to stosuje się również w przypadku, gdy właściwy organ jednej Umawiającej się Strony został zawiadomiony o tym, że na obszarze tej Strony pozostało mienie po obywatelu drugiej Umawiającej się Strony, zmarłym na obszarze państwa trzeciego. Jeżeli organ Umawiającej się Strony, na której obszarze zmarł spadkodawca, posiada wiadomość, że pozostał po nim majątek również w państwie trzecim, zawiadamia nadto o tej okoliczności.
2.
Jeżeli przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny wcześniej uzyska informacje o zgonie obywatela swego państwa i otrzyma dane dotyczące spadku, poinformuje o tym organ właściwy do zabezpieczenia spadku.
3.
Jeżeli na obszarze jednej Umawiającej się Strony w toku postępowania spadkowego wyjdzie na jaw, że spadkobierca lub zapisobierca jest obywatelem drugiej Umawiającej się Strony, wówczas właściwy organ zawiadomi o tym niezwłocznie przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny tej Strony.

Uprawnienia przedstawicielstwa dyplomatycznego i urzędu konsularnego

W sprawach spadkowych przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne Umawiających się Stron są uprawnione bez szczególnych pełnomocnictw do zastępowania swych obywateli przed organami drugiej Umawiającej się Strony, o ile obywatele ci są nieobecni i nie ustanowili pełnomocnika.

Zabezpieczenie spadku

1.
Organy Umawiających się Stron wydają zgodnie z prawem swego Państwa zarządzenia niezbędne do zabezpieczenia lub zarządu znajdującego się na ich obszarze mienia, które pozostało po obywatelu drugiej Umawiającej się Strony lub przypadałoby obywatelowi tej Strony.
2.
Właściwe organy zawiadamiają niezwłocznie przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny drugiej Umawiającej się Strony o zarządzeniach wydanych zgodnie z postanowieniem ustępu 1; przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny może uczestniczyć bezpośrednio lub za pośrednictwem swego pełnomocnika przy wykonywaniu tych zarządzeń.
3.
Na wniosek przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego właściwe organy mogą wydane zarządzenia zmienić lub uchylić.

Otwarcie testamentu

Do otwarcia i ogłoszenia testamentu właściwy jest organ Umawiającej się Strony, na której obszarze testament znajduje się. Organowi właściwemu do przeprowadzenia postępowania spadkowego należy przesłać uwierzytelniony odpis testamentu i protokołu o jego otwarciu i ogłoszeniu.

1.
Organ Umawiającej się Strony, przechowujący testament osoby, która w chwili śmierci była obywatelem tej Strony, na wniosek organu właściwego do zabezpieczenia spadku wydaje mu uwierzytelniony odpis testamentu.
2.
Organ jednej Umawiającej się Strony, mający w przechowaniu testament, prześle go na wniosek organowi drugiej Umawiającej się Strony, jeżeli spadkodawca był jej obywatelem lub jeżeli organ tej Strony jest właściwy do rozpoznania sporu o ważność testamentu.

Wydanie spadku

1.
Ruchome mienie spadkowe lub kwoty pieniężne uzyskane ze sprzedaży ruchomego lub nieruchomego mienia spadkowego na obszarze jednej Umawiającej się Strony przekazuje się po ukończeniu postępowania spadkowego spadkobiercom lub zapisobiercom będącym obywatelami drugiej Umawiającej się Strony. Jeżeli spadkobiercy lub zapisobiercy ci są nieobecni i nie ustanowili pełnomocników, wspomniane mienie lub kwoty wydaje się przedstawicielstwu dyplomatycznemu albo urzędowi konsularnemu Umawiającej się Strony, której są oni obywatelami.
2.
Przekazanie przewidziane w ustępie 1 może nastąpić, jeżeli:
a)
zostały zaspokojone lub zabezpieczone roszczenia wierzycieli spadkodawcy i inne roszczenia związane ze spadkiem, zgłoszone w terminie przewidzianym przez prawo Umawiającej się Strony, na której obszarze znajduje się mienie spadkowe lub kwoty pieniężne, uzyskane ze sprzedaży tego mienia;
b)
zostały zapłacone lub zabezpieczone podatki i opłaty związane ze spadkiem.

Jeżeli ruchome mienie pozostałe po śmierci obywatela jednej Umawiającej się Strony, który zmarł na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, przedstawia nieznaczną wartość, a żadna z osób uprawnionych do spadku nie zamieszkuje na obszarze drugiej Umawiającej się Strony ani nie ustanowiła na tym obszarze swego pełnomocnika, wówczas mienie to przekazuje się bez przeprowadzenia postępowania spadkowego przedstawicielstwu dyplomatycznemu lub urzędowi konsularnemu Umawiającej się Strony, której obywatelem był zmarły. Przed wydaniem mienia spadkobiercom przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny zaspokoi lub zabezpieczy do wysokości wartości tego mienia roszczenia wierzycieli spadkodawcy zgłoszone w terminie do jednego miesiąca od dnia otrzymania mienia.

Jeżeli obywatel jednej Umawiającej się Strony umrze w czasie podróży na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, nie posiadając tam miejsca zamieszkania, wówczas rzeczy, które miał ze sobą, przekazuje się bez przeprowadzenia postępowania spadkowego przedstawicielstwu dyplomatycznemu lub urzędowi konsularnemu Umawiającej się Strony, której był obywatelem.