Rozporządzenie 828/2003 zmieniające specyfikację 16 nazw znajdujących się w Załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1107/96 w sprawie rejestracji oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia, zgodnie z procedurą określoną w art. 17 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia dla produktów rolnych i środków spożywczych (Danablu, Monti Iblei, Lesbos, Beaufort, Salers, Reblochon lub Reblochon de Savoie, Laguiole, Mont d'Or lub Vacherin du Haut-Doubs, Comté, Roquefort, Epoisses de Bourgogne, Brocciu corse lub Brocciu, Sainte-Maure de Touraine, Ossau-Iraty, Dinde de Bresse, Huile essentielle de lavande de Haute-Provence)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2003.120.3

Akt obowiązujący
Wersja od: 15 maja 2003 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 828/2003
z dnia 14 maja 2003 r.
zmieniające specyfikację 16 nazw znajdujących się w Załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1107/96 w sprawie rejestracji oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia, zgodnie z procedurą określoną w art. 17 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia dla produktów rolnych i środków spożywczych (Danablu, Monti Iblei, Lesbos, Beaufort, Salers, Reblochon lub Reblochon de Savoie, Laguiole, Mont d'Or lub Vacherin du Haut-Doubs, Comté, Roquefort, Epoisses de Bourgogne, Brocciu corse lub Brocciu, Sainte-Maure de Touraine, Ossau-Iraty, Dinde de Bresse, Huile essentielle de lavande de Haute-Provence)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2081/92 z dnia 14 lipca 1992 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia dla produktów rolnych i środków spożywczych(1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 692/2003(2), w szczególności jego art. 9,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 Dania złożyła wniosek w odniesieniu do nazwy "Danablu", zarejestrowanej jako chronione oznaczenie geograficzne na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1107/96 z dnia 12 czerwca 1996 r. w sprawie rejestracji oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia zgodnie z procedurą określoną w art. 17 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92(3), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 692/2003, o zmianę metody produkcji.

(2) Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 Włochy złożyły wniosek w odniesieniu do nazwy "Monti Iblei", zarejestrowanej jako chroniona nazwa pochodzenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1107/96, o zmianę opisu i metody produkcji.

(3) Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 Grecja złożyła wniosek w odniesieniu do nazwy "Lesbos", zarejestrowanej jako chronione oznaczenie geograficzne na mocy rozporządzenia (WE) nr 1107/96, o zmianę nazwy.

(4) Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 Francja złożyła wniosek w odniesieniu do nazwy "Beaufort", zarejestrowanej jako chroniona nazwa pochodzenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1107/96, o zmianę metody produkcji, etykietowania oraz wymogów krajowych.

(5) Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 Francja złożyła wniosek w odniesieniu do nazwy "Salers", zarejestrowanej jako chroniona nazwa pochodzenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1107/96, o zmianę opisu, obszaru geograficznego, metody produkcji, etykietowania oraz wymogów krajowych.

(6) Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 Francja złożyła wniosek w odniesieniu do nazwy "Reblochon" lub "Reblochon de Savoie", zarejestrowanej jako chroniona nazwa pochodzenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1107/96, o zmianę obszaru geograficznego, metody produkcji, etykietowania oraz wymogów krajowych.

(7) Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 Francja złożyła wniosek w odniesieniu do nazwy "Laguiole", zarejestrowanej jako chroniona nazwa pochodzenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1107/96, o zmianę opisu, obszaru geograficznego, metody produkcji, etykietowania oraz wymogów krajowych.

(8) Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 Francja złożyła wniosek w odniesieniu do nazwy "Mont d'Or" lub "Vacherin du Haut-Doubs", zarejestrowanej jako chroniona nazwa pochodzenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1107/96, o zmianę opisu, metody produkcji, etykietowania oraz wymogów krajowych.

(9) Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 Francja złożyła wniosek w odniesieniu do nazwy "Comté", zarejestrowanej jako chroniona nazwa pochodzenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1107/96, o zmianę opisu, obszaru geograficznego, metody produkcji oraz wymogów krajowych.

(10) Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 Francja złożyła wniosek w odniesieniu do nazwy "Roquefort", zarejestrowanej jako chroniona nazwa pochodzenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1107/96, o zmianę opisu, metody produkcji, etykietowania oraz wymogów krajowych.

(11) Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 Francja złożyła wniosek w odniesieniu do nazwy "Epoisses de Bourgogne", zarejestrowanej jako chroniona nazwa pochodzenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1107/96, o zmianę nazwy, etykietowania oraz wymogów krajowych.

(12) Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 Francja złożyła wniosek w odniesieniu do nazwy "Brocciu corse" lub "Brocciu", zarejestrowanej jako chroniona nazwa pochodzenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1107/96, o zmianę opisu, metody produkcji, etykietowania oraz wymogów krajowych.

(13) Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 Francja złożyła wniosek w odniesieniu do nazwy "Sainte-Maure de Touraine", zarejestrowanej jako chroniona nazwa pochodzenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1107/96, o zmianę opisu, etykietowania oraz wymogów krajowych.

(14) Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 Francja złożyła wniosek w odniesieniu do nazwy "Ossau-Iraty", zarejestrowanej jako chroniona nazwa pochodzenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1107/96, o zmianę obszaru geograficznego.

(15) Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 Francja złożyła wniosek w odniesieniu do nazwy "Dinde de Bresse", zarejestrowanej jako chroniona nazwa pochodzenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1107/96, o zmianę metody produkcji, etykietowania oraz wymogów krajowych.

(16) Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 Francja złożyła wniosek w odniesieniu do nazwy "Huile essentielle de lavande de Haute-Provence", zarejestrowanej jako chroniona nazwa pochodzenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1107/96, o zmianę opisu, dowodu pochodzenia oraz wymogów krajowych.

(17) Po zbadaniu 16 wniosków o zmiany podjęto decyzję, że zmiany te nie mają charakteru drugorzędnego.

(18) Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 i ponieważ zmiany nie mają charakteru drugorzędnego, procedura z art. 6 stosuje się mutatis mutandis.

(19) Podjęto decyzję, że zmiany w 16 wypadkach są zgodne z rozporządzeniem (EWG) nr 2081/92. Żadne oświadczenie o sprzeciwie, w rozumieniu art. 7 tego rozporządzenia, nie zostało przesłane Komisji po publikacji powyższych nazw w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej(4).

(20) W rezultacie zmiany te muszą zostać zarejestrowane i opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Zmiany ustanowione w Załączniku do niniejszego rozporządzenia zostają niniejszym zarejestrowane i opublikowane zgodnie z art. 6 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92.

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 maja 2003 r.

W imieniu Komisji
Franz FISCHLER
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 208 z 24.7.1992, str. 1.

(2) Dz.U. L 99 z 17.4.2003, str. 1.

(3) Dz.U. L 148 z 21.6.1996, str. 1.

(4) Dz.U. C 151 z 25.6.2002, str. 9 (Danablu).

Dz.U. C 151 z 25.6.2002, str. 11 (Monti Iblei).

Dz.U. C 254 z 13.9.2001, str. 19 (Lesbos).

Dz.U. C 45 z 19.2.2002, str. 6 (Beaufort).

Dz.U. C 296 z 23.10.2001, str. 17 (Salers).

Dz.U. C 296 z 23.10.2001, str. 14 (Reblochon lub Reblochon de Savoie).

Dz.U. C 296 z 23.10.2001, str. 11 (Laguiole).

Dz.U. C 296 z 23.10.2001, str. 13 (Mont d'Or lub Vacherin du Haut-Doubs).

Dz.U. C 296 z 23.10.2001, str. 8 (Comté).

Dz.U. C 135 z 6.6.2002, str. 7 (Roquefort).

Dz.U. C 296 z 23.10.2001, str. 16 (Epoisses de Bourgogne).

Dz.U. C 296 z 23.10.2001, str. 7 (Brocciu corse lub Brocciu).

Dz.U. C 252 z 12.9.2001, str. 17 (Sainte-Maure de Touraine).

Dz.U. C 151 z 25.6.2002, str. 10 (Ossau-Iraty).

Dz.U. C 296 z 23.10.2001, str. 10 (Dinde de Bresse).

Dz.U. C 252 z 12.9.2001, str. 15 (Huile essentielle de lavande de Haute-Provence).

ZAŁĄCZNIK

DANIA

Danablu

– Metoda produkcji:

tekst:

"Surowe duńskie mleko krowie jest znormalizowane pod względem zawartości tłuszczu, homogenizowane i poddawane obróbce cieplnej. Dodaje się do niego środki wzbudzające proces zakwaszania, kultury bakterii pleśniowych i po zakwaszeniu środki powodujące proces zsiadania. Po osiągnięciu właściwego poziomu spoistości, zsiadłe mleko jest cięte; tylko lekko zmieszane. Masa serowa zostaje wylana do form, odsączona, osolona, nakłuta i oddawana do leżakowania"

otrzymuje brzmienie:

"Surowe duńskie mleko krowie jest znormalizowane pod względem zawartości tłuszczu, homogenizowane i poddawane pasteryzacji lub obróbce cieplnej. Dodaje się do niego środki wzbudzające proces zakwaszania, kultury bakterii pleśniowych i po zakwaszeniu środki powodujące proces zsiadania. Po osiągnięciu właściwego poziomu spoistości, zsiadłe mleko jest cięte; tylko lekko zmieszane. Masa serowa zostaje wylana do form, odsączona, osolona, nakłuta i oddawana do leżakowania".

WŁOCHY

Monti Iblei

– Opis:

Dodać:

Monti Iblei ekstra oliwa z oliwek pierwszego tłoczenia musi również posiadać następujące wartości w momencie wprowadzenia do obrotu:

K 232 2,20

K 270 0,18.

– Metoda produkcji:

Monti Iblei ekstra oliwa z oliwek pierwszego tłoczenia jest produkowana ze zdrowych oliwek, zbieranych na początku okresu dojrzewania (najlepiej począwszy od dnia 20 września) do dnia 15 stycznia każdego roku.

GRECJA

Lesbos oil

– Nazwa:

tekst: "Lesbos (PGI)",

otrzymuje brzmienie: "Lesvos (PGI)" lub "Mitilini (PGI)",

(używając jednej lub innej z dwóch nazw miejsca w każdym wypadku).

We wszystkich wypadkach, w których nazwa "Lesbos" pojawia się w specyfikacji, otrzymuje ona brzmienie "Lesvos lub Mitilini".

FRANCJA

Beaufort

– Metoda produkcji:

Podano więcej szczegółów dotyczących metody produkowania "Beaufort". Dotyczą one przechowywania mleka, rodzaju używanego mleka, faktu, że kocioł używany do podgrzewania zsiadłego mleka tradycyjnie zrobiony jest z miedzi oraz fakt, że ser nie może być sprzedawany jako tarty zgodnie z przeznaczeniem.

– Etykietowanie:

Ser "Chalet d'alpage" jest identyfikowany za pomocą dodatkowej kazeinowej etykiety.

– Wymogi krajowe:

tekst: »Dekret z dnia 12 sierpnia 1993 r.«

otrzymuje brzmienie: »Dekret w sprawie zarejestrowanej nazwy pochodzenia Beaufort«.

FRANCJA

Salers

– Opis:

Sery "Salers" obejmują wagę od 30 kg do 50 kg (zamiast 35 do 50 kg).

Posiadają one minimalną zawartość tłuszczu wynoszącą 44 g (zamiast 45 g).

– Obszar geograficzny:

W celu ograniczenia obszaru geograficznego do centrum miejsca przeznaczenia oraz miejsc, gdzie tradycyjnie przeprowadzane było dojrzewanie, ograniczono ten obszar do części departamentu Cantal oraz niektórych kantonów i gmin w sąsiednich departamentach.

– Metoda produkcji:

Główne aspekty metody produkcji serów "Salers" wyjaśnione są pod następującymi względami:

– produkcja dozwolona jest od dnia 15 kwietnia do dnia 15 listopada (zamiast od dnia 1 maja do dnia 31 października), kiedy zwierzęta znajdują się na pastwiskach,

– proces produkcji sera określony jest przez liczbę operacji oraz parametrów technicznych odnoszących się do mleka (mleko produkowane w gospodarstwie, kiedy zwierzęta znajdują się na pastwiskach), do ścinania białka mleka enzymem podpuszczki (w temperaturze między 30 °C a 34 °C), koagulacji, cięcia zsiadłego mleka, wstępnego prasowania, mielenia, zakwaszenia poprzedzonego dojrzewaniem, solenia masy, umieszczania w formach, ostatecznego prasowania,

– dojrzewanie ma miejsce, w zależności od czasu trwania procesu, w temperaturze między 6 °C a 14 °C (zamiast w maksymalnej temperaturze 12 °C), przy wilgotności wynoszącej ponad 95 %; sery są regularnie przewracane i wycierane podczas dojrzewania.

– Etykietowanie:

Dodanie: "Sery są również identyfikowane poprzez wytłoczony na powierzchni znak, podający dwukrotnie nazwę pochodzenia. Sery mogą również nosić na powierzchni wytłoczony znak wyrazami »Ferme de...« w celu identyfikacji gospodarstwa."

Sery wykonane z mleka pochodzącego ze stad całkowicie złożonych z krów rasy Salers, również noszą wytłoczony na boku znak ze słowami "tradycja Salers" oraz wizerunki głów krów "Salers".

– Wymogi krajowe:

tekst: "Dekret z dnia 29 grudnia 1986 r."

otrzymuje brzmienie: "Dekret w sprawie zarejestrowanej nazwy pochodzenia »Salers«".

FRANCJA

Reblochon lub Reblochon de Savoie

– Obszar geograficzny:

Ograniczone zmiany w odniesieniu do obszaru geograficznego, w tym usunięcie dwóch gmin w Saint-Jean de Maurienne, włączenie całości gminy, która dotąd włączona była tylko w części, włączenie części dwóch gmin oraz zmiana formalna, poprzez którą dwie dawniej połączone gminy rozdzieliły się.

– Metoda produkcji:

Główne aspekty metody produkcji "Reblochon" lub "Reblochon de Savoie" wyjaśnione są pod następującymi względami:

– zezwalając na wyjątki do 25 % rocznych potrzeb stada mlecznego, żywienie ma być złożone z paszy pochodzącej z danego obszaru geograficznego: wypas latem oraz właściwe przechowywanie siana zimą; w gospodarstwach produkujących mleko dla Reblochon zabronione są kiszonki,

– ser produkowany jest w specjalnie wyznaczonych do tego celu warsztatach; zostają dodane niektóre parametry techniczne odnoszące się do zbioru, składowania i przyjmowania mleka, do ścinania białka mleka enzymem podpuszczki (w przeciągu nie więcej niż 24 godzin od pierwszego dojenia, w temperaturze między 30 °C a 35 °C), dodawania kultur wzbudzających proces zakwaszania, koagulacji, nadawania kształtu (w perforowanych formach o wymiarach 14 cm średnicy oraz od 6 do 8 cm wysokości), prasowania, solenia, wstępnego dojrzewania po wyjęciu z formy (przez minimum cztery dni), mycia i dojrzewania (w temperaturze między 12 °C a 14 °C),

– kiedy przyznano zwolnienie, dojrzewanie może mieć miejsce w dwóch sąsiadujących gminach poza danym obszarem geograficznym do dnia 1 stycznia 2015 r. (zamiast na czas nieokreślony),

– pakowanie serów w całości (obowiązkowe dla wytwarzania sera w gospodarstwie) lub w postaci połówek sera musi mieć miejsce w obrębie danego obszaru geograficznego.

Podane wyjaśnienia dotyczą wytwarzania w gospodarstwach.

– Etykietowanie:

Etykieta kazeinowa, naklejona podczas wytwarzania, podaje numer identyfikacyjny wytwórni.

Wyraz "fermier" może być używany z zastrzeżeniem niektórych warunków.

– Wymogi krajowe:

tekst: "Dekret z dnia 29 grudnia 1986 r."

otrzymuje brzmienie: "Dekret w sprawie zarejestrowanej nazwy pochodzenia »Salers«".

FRANCJA

Laguiole

– Opis:

Sery "Laguiole" ważą od 25 kg do 50 kg (zamiast 30-50 kg).

Obrót tartym serem "Laguiole" jest zabroniony.

– Obszar geograficzny:

Rozszerzenie obszaru geograficznego do ograniczonej liczby gmin (19 w departamencie Aveyron i Lozère oraz jednej w Cantal), posiadających takie same cechy charakterystyczne jak centrum nazwy pochodzenia, uwzględniając czynniki naturalne i ludzkie.

– Metoda produkcji:

Główne aspekty metody produkcji serów "Laguiole" wyjaśnione są pod następującymi względami:

– od dnia 1 stycznia 2004 r., dozwolone będą jedynie rasy French Simmenthal i Aubrac,

– krowy są żywione wyłącznie, o ile pogoda na to pozwala, paszą produkowaną na danym obszarze geograficznym: trawą, na której wypas odbywa się przez przynajmniej 120 dni w ciągu lata, sianem, którego udział wynosi przynajmniej 30 % w ciągu zimy i dodatkowo kiszonką otrzymywaną ze zwiędniętej trawy; od dnia 1 stycznia 2004 r., zakazane będzie stosowanie kiszonki otrzymywanej z kukurydzy w żywieniu krów mlecznych,

– średni poziom produkcji mlecznej na jedną krowę w gospodarstwie nie może przekraczać 6.000 litrów na rok,

– różne etapy produkcji sera: przyjmowanie mleka, przetwarzanie mleka, ścinanie białka mleka enzymem podpuszczki w ciągu nie więcej niż 48 godzin po pierwszym dojeniu w temperaturze między 30 °C a 35 °C, dodawanie kultur wzbudzających proces zakwaszania, koagulacja, wstępne prasowanie, dojrzewanie, mielenie, solenie masy, dojrzewanie w soli, umieszczanie w formie, drugie prasowanie,

– wyrazy "buron" (chata pasterska) oraz "fermier" (budynek mieszkalny wiejski) są dozwolone w pewnych warunkach.

– Etykietowanie:

Identyfikacja sera jest zagwarantowana również poprzez znak wytłoczony na skórce zawierającej wizerunek byka Laguiole i wyraz "Laguiole".

– Wymogi krajowe:

tekst: "Dekret z dnia 29 grudnia 1986 r."

otrzymuje brzmienie: "Dekret w sprawie zarejestrowanej nazwy pochodzenia »Laguiole«".

FRANCJA

Mont d'Or lub Vacherin du Haut-Doubs

– Opis:

Sery "Mont d'Or" i "Vacherin du Haut-Doubs", o wadze, z pudełkiem, albo od 480 g do 1,3 kg (zamiast od 400 g do 1 kg bez pudełka) lub od 2 kg do 3,2 kg (zamiast 1,8-3 kg), są wprowadzane do obrotu w całości w pudełkach. Nie mogą być zamrażane.

Zawartość wilgoci sera beztłuszczowego nie może przekraczać 75 % (zamiast minimalnej zawartości suchej masy wynoszącej 45 g na 100 g sera).

– Metoda produkcji:

Główne aspekty metody produkcji sera "Mont d'Or" i "Vacherin du Haut-Doubs" wyjaśnione są pod następującymi względami:

– każda krowa musi mieć przynajmniej jeden hektar pastwiska do celów żywieniowych,

– ser jest produkowany od dnia 15 sierpnia do dnia 15 marca (zamiast od dnia 15 sierpnia do dnia 31 marca); może być wprowadzany do obrotu tylko od dnia 10 września do dnia 10 maja; dodane zostały niektóre techniczne parametry odnoszące się do chłodzenia mleka i do ścinania białka mleka enzymem podpuszczki,

– dojrzewanie: piwnice muszą posiadać wilgotność na poziomie przynajmniej 92 %.

– Etykietowanie:

Dane szczegółowe zawarte na etykiecie, tj. nazwa pochodzenia, słowa "Appellation d'origine contrôlée" (zarejestrowana nazwa pochodzenia), logo i nazwa zakładu produkcyjnego (wyrażnie nadrukowana), muszą być zaznaczone na ścianie pudełka.

– Wymogi krajowe:

tekst: "Dekret z dnia 29 grudnia 1986 r."

otrzymuje brzmienie: "Dekret w sprawie zarejestrowanej nazwy pochodzenia »Mont d'Or« lub »Vacherin du Haut-Doubs«".

FRANCJA

Comté

– Opis:

Sery ważące od 30-48 kg (zamiast 35-55 kg) oraz o średnicy 50-75 cm (zamiast 40-70 cm) i o wysokości od 8 cm do 13 cm (zamiast 9-13 cm). Sery nie mogą być wyższe niż 1,4 raza wyższe w środku niż na zewnętrznej krawędzi. Zawartość soli nie może być mniejsza niż 0,6 g chlorku sodowego na 100 g sera. Zawartość wilgoci sera beztłuszczowego nie może przekraczać poziomu 54 %.

Ser może być również wystawiany do sprzedaży w zapakowanych porcjach.

– Obszar geograficzny:

Na zmniejszenie obszaru geograficznego składa się usunięcie 90 gmin.

– Metoda produkcji:

Główne aspekty metody produkcji sera "Comté" wyjaśnione są pod następującymi względami:

– o ile nie powstaną szczególne warunki, stado mleczne ma być karmione paszą z danego obszaru geograficznego z minimalnie jednym hektarem pastwiska przypadającym na krowę; kiszonka oraz inne przefermentowane pasze są zakazane dla całości stada mlecznego,

– mleko pochodzić ma z obszaru w kształcie okręgu o średnicy 25 km; zakład przetwórczy ma być zlokalizowany w obrębie tego obszaru; dozwolone mogą być ograniczone przystosowania i zwolnienia,

– mleko z nie więcej niż dwóch kolejnych dojeń zostaje schłodzone i częściowo pozbawione śmietanki; naturalny enzym podpuszczki dodawany jest na nie więcej niż 24 godziny po pierwszym dojeniu, wraz z wyselekcjonowanymi kulturami wzbudzającymi proces zakwaszania; zsiadłe mleko jest podgrzewane w miedzianej kadzi i trzymane w temperaturze 53 °C przez przynajmniej 30 minut,

– zsiadłe mleko musi być prasowane przy minimalnym poziomie ciśnienia wynoszącym 150 g/cm2 przez przynajmniej sześć godzin,

– na dojrzewanie składają się dwa etapy: początkowa faza wstępnego dojrzewania (w temperaturze między 10 °C a 15 °C oraz poziomie wilgotności większym niż 90 %) trwająca przynajmniej 21 dni, oraz druga faza albo w ciepłej piwnicy (o temperaturze między 14 °C a 19 °C) lub w chłodnej piwnicy (o temperaturze poniżej 14 °C). Sery są regularnie przewracane, solone solą morską, a ich powierzchnia nacierana jest wymazem serowym. Dojrzewanie na deskach świerkowych przez okres przynajmniej 120 dni (zamiast 90 dni) odbywa się obowiązkowo w obrębie danego obszaru geograficznego.

– pakowanie wstępne odbywa się w obrębie danego obszaru geograficznego (zamiast nie poddane granicom) z wyjątkiem, kiedy przyznano zwolnienie na okres pięciu lat; jedynie sery wyselekcjonowane na podstawie niektórych kryteriów odnoszących się do struktury sera i skórki mogą zostać pocięte i musi to mieć miejsce w ciągu 15 dni po opuszczeniu przez ser piwnicy, w której dojrzewał (zamiast niepoddane żadnym warunkom).

– Wymogi krajowe:

tekst: "Dekret z dnia 29 grudnia 1986 r".

otrzymuje brzmienie: "Dekret w sprawie zarejestrowanej nazwy pochodzenia »Comté«".

FRANCJA

Roquefort

– Opis:

Wysokośc sera wynosi między 8,5 cm a 11,5 cm (zamiast między 8,5 cm a 10,5 cm), a waga między 2,5 kg a 3 kg (zamiast między 2,5 kg a 2,9 kg). Zawartość suchej masy nie może być mniejsza niż 55 g na 100 g dojrzałego sera (zamiast 56 g na 100 g).

– Metoda produkcji:

Określono rasę owiec mlecznych (rasa "Lacaune" oraz "czarnych" owiec wyhodowanych ze zwierząt ze standardowej rasy "Lacaune"), z pięcioletnim terminem na dostosowanie do wymogów tej normy. Podano szczegóły ich żywienia (z których przynajmniej trzy czwarte musi pochodzić z danego obszaru, o ile nie dokonano wyjątków; jeśli tylko pozwalają warunki pogodowe, obowiązkowy jest codzienny wypas na pastwisku).

Podano szczegóły w odniesieniu do mleka i jego składowania, ścinania białka mleka enzymem podpuszczki (przeprowadzanego w temperaturze między 28 °C a 34 °C), zsiadania (niedozwolone opóźnione formowanie), formowania zsiadłego mleka (dokonywane po procesie wstępnego odsączania), odsączania (dokonywane bez prasowania), cechowania, drążenia i nakłuwania sera; nakłuwanie i dostarczanie do komory dojrzewania musi mieć miejsce w ciągu dwóch dni lub czterech dni w pewnymi warunkami. Ser jest wytwarzany w specjalnie do tego celu przeznaczonych pomieszczeniach.

Ser jest dojrzały i odpowiednio zestarzały po okresie przynajmniej 90 dni od daty jego wytworzenia. Podczas tego okresu, najpierw uzyskuje dojrzałość, a później wiek w kontrolowanej temperaturze. Ser pozostawia się do leżakowania w komorach na czas potrzebny pędzlakowi Roqueforti na właściwe rozwinięcie. Nie może to być okres krótszy niż dwa tygodnie. Kontynuacja powolnego procesu starzenia w ochronnym opakowaniu jednostkowym odbywa się później w komorach lub piwnicach z kontrolą temperatury, gdzie ser jest składowany. Ochronne opakowanie jednostkowe używane jest tylko w komorach.

Ser odbywa proces starzenia, jest składowany, cięty, formowany, wstępnie pakowany oraz pakowany wyłącznie w gminie miejskiej Roquefort-sur-Soulzon.

– Etykietowanie:

Z wyjątkiem wspólnego znaku towarowego "Brebis Rouge" i innych specjalnych znaków handlowych lub fabrycznych albo nazw czy symboli przedsiębiorstw, zabronione jest modyfikowanie nazwy "Roquefort" lub dodawanie do niej jakichkolwiek innych słów.

– Wymogi krajowe:

tekst: "Dekret z dnia 29 grudnia 1986 r."

otrzymuje brzmienie: "Dekret w sprawie zarejestrowanej nazwy pochodzenia »Roquefort«".

FRANCJA

Epoisses de Bourgogne

– Nazwa i etykietowanie:

tekst: "Epoisses de Bourgogne"

otrzymuje brzmienie: "Epoisses".

– Wymogi krajowe:

tekst: "Dekret z dnia 14 maja 1991 r".

otrzymuje brzmienie: "Dekret w sprawie zarejestrowanej nazwy pochodzenia »Epoisses«".

FRANCJA

Brocciu corse lub Brocciu

– Opis:

Waga "Brocciu corse" lub "Brocciu" wynosi między 250 g a 3 kg (zamiast między 500 g a 1.500 g), a cztery rodzaje używanych form zawierają 3 kg, 1 kg, 500 g i 250 g.

Rodzaj "passu" zawiera przynajmniej 35 g suchej masy dla 100 g sera.

– Metoda produkcji:

Następujące główne cechy metody produkcji "Brocciu corse" lub "Brocciu" wyjaśnione są następująco:

– od lipca 2006 r., mają być dozwolone jedynie korsykańska rasa owiec i korsykańska rasa kóz,

– świeża serwatka uzyskana ze zsiadłego na bazie enzymu podpuszczki mleka używana jest co najwyżej dwie godziny po jej otrzymaniu. Podczas procesu podgrzewania serwatki, całość świeżego i surowego mleka dodawana jest w proporcji nieprzekraczającej 25 % objętości serwatki (zamiast 35 %), podobnie jak woda pitna w proporcji nieprzekraczającej 15 % (zamiast nieograniczonej ilości); użycie mleka i serwatki, która jest zamrożona, sproszkowana lub w jakiejkolwiek innej postaci przechowywana jest zabronione,

– uzyskana w rezultacie masa jest umieszczana ręcznie i ostrożnie kolejnymi etapami w przyciętej, stożkowatej formie właściwego rozmiaru,

– "Brocciu corse" lub "Brocciu" rodzaju "passu" jest solony suchą solą i dojrzewa przez przynajmniej 21 dni (zamiast 15 dni).

– Etykietowanie:

Etykieta nosi nazwę pochodzenia oraz słowa "Appellation d'origine contrôlée" (zarejestrowana nazwa pochodzenia) lub "AOC" o literach w rozmiarze przynajmniej dwóch trzecich największych widniejących na etykiecie.

Wyraz "frais" (świeży) musi widnieć na świeżym serze. Obowiązkowe jest oznaczenie daty wytworzenia.

Wyraz "passu" musi widnieć na dojrzałym serze (zamiast "sec" lub " passu").

– Wymogi krajowe:

tekst: "Dekret z dnia 10 czerwca 1983 r."

otrzymuje brzmienie: "Dekret w sprawie zarejestrowanej nazwy pochodzenia »Brocciu corse« lub »Brocciu«".

FRANCJA

Sainte-Maure de Touraine

– Opis:

Powierzchnia serów jest posypana sproszkowanym popiołem drzewnym. Zawierają one słomę pszenicy umieszczoną wzdłuż sera (zamiast: przepisy nieobowiązkowe).

– Etykietowanie:

Oznaczenie tożsamości dołączone jest do słomy.

– Wymogi krajowe:

tekst: "Dekret z dnia 29 czerwca 1990 r."

otrzymuje brzmienie: "Dekret w sprawie zarejestrowanej nazwy pochodzenia »Sainte-Maure de Touraine«".

FRANCJA

Ossau-Iraty

– Obszar geograficzny:

Obszar ograniczony jest w departamencie Pyrénées-Atlantiques do gmin miejskich lub części gmin miejskich, usytuowanych na lewym brzegu Ousse i dalej Gave de Pau, Gaves Réunis oraz po ich połączeniu Adour, podobnie jak części gmin miejskich Lons, usytuowanych na prawym brzegu Gave de Pau.

176 gmin miejskich w departamencie Pyrénées-Atlantiqueszostało zostało wyłączone.

FRANCJA

Dinde de Bresse

– Metoda produkcji:

Główne elementy metody produkcji "Dinde de Bresse" (indyk pochodzący z gospodarstw Bresse) wyszczególnione są poniżej:

– hodowla indyków: pisklęta muszą być urodzone przed dniem 1 czerwca (zamiast: dniem 1 lipca); grupa musi mieć nie więcej niż 1.500 ptaków (zamiast: żadnych ograniczeń); wiejski okres wzrostu musi wynosić przynajmniej 15 tygodni (zamiast: 14 tygodni); gęstość stada podczas ostatniego etapu nie może przekraczać pięć ptaków na m2; hodowcy mogą hodować w swoich gospodarstwach tylko indyki wyhodowane zgodnie z warunkami produkcji określonymi dla nazwy pochodzenia,

– pasza pochodzi z danego obszaru geograficznego (zamiast: nie określono),

– weterynaryjne środki lecznicze nie mogą być podawane na trzy tygodnie przed ubojem (zamiast: dwa tygodnie),

– ubój, oskubywanie i ogólne przygotowywanie indyków odbywa się głównie ręcznie.

– Etykietowanie:

Środki pozwalające na ustalenie tożsamości są następujące: obrączka rolnika na nodze, pieczęć z plakietką u nasady szyi oraz etykieta gospodarstwa.

– Wymogi krajowe:

tekst: "Dekret z dnia 22 grudnia 1976 r."

otrzymuje brzmienie: "Dekret w sprawie zarejestrowanej nazwy pochodzenia »Dinde de Bresse«".

FRANCJA

Huile essentielle de lavande de Haute-Provence

– Opis:

Dodanie analitycznych kryteriów w celu jaśniejszego wyjaśnienia nazwy pochodzenia przyznanej produktowi.

– Dowód pochodzenia:

Wyjaśnienie użycia omawianego produktu w przygotowywanych produktach w odniesieniu do jego specyficznych cech charakterystycznych w perfumerii. Baza tworząca produkt nie powinna zawierać żadnych innych naturalnych lub syntetycznych materiałów lub substancji o podobnym zapachu do tego, jaki posiada olejek aromatyczny.

– Wymogi krajowe:

tekst: "Dekret z dnia 14 grudnia 1981 r."

otrzymuje brzmienie: "Dekret w sprawie zarejestrowanej nazwy pochodzenia »Huile essentielle de lavande de Haute-Provence«".

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.