Dyrektywa 2002/11/WE zmieniająca dyrektywę 68/193/EWG w sprawie obrotu wegetatywnym materiałem rozmnożeniowym winorośli i uchylająca dyrektywę 74/649/EWG

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2002.53.20

Akt jednorazowy

Wersja od: 23 lutego 2002 r.

DYREKTYWA RADY 2002/11/WE

z dnia 14 lutego 2002 r.

zmieniająca dyrektywę 68/193/EWG w sprawie obrotu wegetatywnym materiałem rozmnożeniowym winorośli i uchylająca dyrektywę 74/649/EWG

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽³⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W świetle konsolidacji rynku wewnętrznego i dotychczasowych doświadczeń, różne przepisy dyrektywy 68/193/EWG⁽⁴⁾ należy zmienić lub uchylić, co pozwoli usunąć bariery handlowe mogące przyczyniać się do hamowania swobodnego przepływu materiału rozmnożeniowego winorośli w krajach Wspólnoty. W tym celu należy usunąć wszelkie możliwości jednostronnych odstępstw od przepisów dyrektywy przez Państwa Członkowskie.

(2) Należy umożliwić, pod pewnymi warunkami, handel materiałem rozmnożeniowym produkowanym nowymi metodami.

(3) Komisja, przy współpracy ze Stałym Komitetem ds. Nasiennictwa i Materiału Siewnego w Rolnictwie, Ogrodnictwie i Leśnictwie, powinna móc określić warunki, na jakich Państwa Członkowskie mogą zezwolić na obrót materiałem rozmnożeniowym dla celów naukowych, doświadczalnych i selekcji.

(4) W świetle doświadczeń uzyskanych w innych sektorach handlu nasionami i materiałem rozmnożeniowym, należy przeprowadzić doraźne testy, z zastrzeżeniem niektórych warunków, aby znaleźć lepsze rozwiązania dla niektórych przepisów dyrektywy.

(5) Na skutek postępu naukowo-technicznego możliwa jest obecnie genetyczna modyfikacja odmian winorośli. Dlatego ważne jest, aby nie dopuszczać tego typu praktyk przed podjęciem odpowiednich środków zapobiegających stwarzaniu ryzyka zagrożenia ludzkiego zdrowia lub środowiska.

(6) Należy przeprowadzić ocenę zagrożenia środowiska naturalnego, równoważną z oceną przewidzianą w dyrektywie 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska genetycznie zmodyfikowanych organizmów, uchylającej dyrektywę Rady 90/220/EWG⁽⁵⁾, w przypadkach gdzie materiał rozmnożeniowy odmian winorośli jest genetycznie modyfikowanym organizmem. Komisja powinna przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu i Radzie propozycję rozporządzenia gwarantującego równoważność oceny zagrożenia i innych stosownych wymagań, w szczególności w zakresie oceny zagrożenia, znakowania produktów, monitorowania, podawania informacji do wiadomości publicznej i klauzuli bezpieczeństwa, z ustanowionymi dyrektywą 2001/18/WE. W oczekiwaniu na wejście w życie tego rozporządzenia przepisy dyrektywy 2001/18/WE powinny być nadal stosowane.

(7) Rozporządzenie (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 1997 r. dotyczące nowej żywności i nowych składników żywności⁽⁶⁾ zawiera przepisy w sprawie genetycznie modyfikowanej żywności i składników żywności. Przy określaniu, czy zmodyfikowana genetycznie odmiana winorośli może być wprowadzona na rynek, oraz dla ochrony zdrowia publicznego niezbędne jest zagwarantowanie, że nowa żywność i nowe składniki żywności są badane pod kątem ich bezpieczeństwa.

(8) W celu zapewnienia odpowiedniego monitorowania przepływu materiału rozmnożeniowego winorośli, Państwa Członkowskie powinny móc wymagać, aby stosowna dokumentacja towarzyszyła każdej partii towaru.

(9) Pożądane jest zapewnienie zachowania różnorodności genetycznej. Należy podejmować właściwe środki dla zachowania bioróżnorodności i utrzymania istniejących odmian. Komisja powinna brać pod uwagę nie tylko pojęcie różnorodności odmian, ale także genotypu i klonu.

(10) Środki niezbędne do wykonania dyrektywy 68/193/EWG powinny być uchwalane zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r., ustanawiającą procedury korzystania z uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji⁽⁷⁾.

(11) Dyrektywa 74/649/EWG z dnia 9 grudnia 1974 r. w sprawie wprowadzania do obrotu materiału przeznaczonego do rozmnażania wegetatywnego winorośli produkowanej w państwach trzecich⁽⁸⁾ powinna zostać uchylona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

W dyrektywie 68/193/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) artykuł 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:

A. Winorośl: rośliny rodzaju Vitis (L.) przeznaczone do produkcji winogron lub do stosowania jako materiału rozmnożeniowego dla takich roślin.

AA. Odmiana:grupa roślin w granicach jednego taksonu botanicznego na najniższym znanym poziomie zaszeregowania, która może być:

a) określona przez ekspresję cech wynikających z danego genotypu lub kombinacji genotypów;

b) wyróżniona z dowolnej innej grupy roślin na podstawie ekspresji przynajmniej jednej z wyżej wymienionych cech; i

c) uważana za tożsamą jednostkę, z punktu widzenia jej zdolności do niezmiennego rozmnażania.

AB. Klon: klon jest wegetatywnym potomstwem odmiany, która jest zgodna z asortymentem winorośli wybranym z uwagi na identyczność odmianową, jej cechy fenotypowe i stan zdrowotny.

B. Materiał rozmnożeniowy

i) Młode rośliny winorośli

a) ukorzenione sadzonki: nieszczepione części ukorzenionych odrośli winorośli, pędów o łodygach niezdrewniałych, przeznaczone do sadzenia bez szczepienia lub przeznaczone na podkładki;

b) szczepy ukorzenione: części pędów winorośli lub pędów o łodygach niezdrewniałych złączone przez zaszczepienie, których część podziemna jest ukorzeniona.

ii) Części młodych roślin winorośli

a) pędy winorośli: pędy jednoroczne;

b) pędy o łodygach niezdrewniałych: pędy niezdrewniałe;

c) sadzonki podkładowe do szczepienia: części pędów winorośli lub pędy zielne przeznaczone do formowania podziemnej części podczas przygotowywania ukorzenionych szczepów;

d) zrazy: części pędu winorośli lub pędu zielnego przeznaczone do formowania naziemnej części podczas przygotowania ukorzenionych szczepów lub podczas szczepienia roślin in situ;

e) sadzonki: części pędu winorośli lub pędy zielne przeznaczone do produkcji ukorzenionych sadzonek.

C. Matecznik podkładek: szkółki, w których produkowane są sadzonki podkładkowe do szczepienia, sadzonki lub sadzonki wierzchołkowe do szczepienia (zrazy).

D. Szkółki sadzonek: szkółki, w których odbywa się uprawa sadzonek ukorzenionych lub ukorzenionych szczepów.

DA. Wstępny materiał rozmnożeniowy: materiał rozmnożeniowy, który:

a) został wyprodukowany na odpowiedzialność hodowcy zgodnie z przyjętą praktyką dla zachowania identyczności odmiany i, tam gdzie ma to zastosowanie, klonu, oraz dla zabezpieczenia przed chorobami;

b) przeznaczony jest do produkcji podstawowego materiału rozmnożeniowego lub zatwierdzonego materiału rozmnożeniowego;

c) spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla podstawowego materiału rozmnożeniowego. Załączniki te mogą być zmieniane zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 ust. 2 w celu ustalenia dodatkowych lub bardziej rygorystycznych warunków certyfikacji wstępnego materiału rozmnożeniowego;

d) został uznany, w drodze badań urzędowych, za spełniający wyżej podane warunki.

E. Podstawowy materiał rozmnożeniowy: materiał rozmnożeniowy, który:

a) został wyprodukowany na odpowiedzialność hodowcy zgodnie z przyjętymi praktykami zachowania tożsamości odmiany i, tam gdzie ma to zastosowanie, klonu, oraz dla zabezpieczenia przed chorobami, i który jest uzyskany metodą rozmnożenia wegetatywnego bezpośrednio z wstępnego materiału rozmnożeniowego;

b) przeznaczony jest do produkcji zatwierdzonego materiału rozmnożeniowego;

c) spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla podstawowego materiału rozmnożeniowego; oraz

d) został uznany, w drodze badań urzędowych, za spełniający wyżej podane warunki.

F. Zatwierdzony materiał rozmnożeniowy: materiał rozmnożeniowy, który:

a) jest uzyskiwany bezpośrednio z podstawowego materiału rozmnożeniowego lub wstępnego materiału rozmnożeniowego;

b) jest przeznaczony do:

- produkcji młodych roślin lub części roślin do wykorzystania w produkcji winogron, lub

- produkcji winogron;

c) spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla zatwierdzonego materiału rozmnożeniowego; oraz

d) został uznany, w drodze badań urzędowych, za spełniający powyższe warunki.

G. Standardowy materiał rozmnożeniowy: materiał rozmnożeniowy, który

a) posiada tożsamość i czystość odmianową;

b) jest przeznaczony do:

- produkcji młodych roślin lub części roślin do wykorzystania w produkcji winogron, lub

- produkcji winogron;

c) spełnia warunki podane w załącznikach I i II dla standardowego materiału rozmnożeniowego;

d) został uznany, w drodze badań urzędowych, za spełniający powyższe warunki,

H. Środki urzędowe: środki podejmowane przez:

a) organ władzy państwowej; lub

b) przez jakąkolwiek osobę prawną upoważnioną na podstawie prawa publicznego lub prywatnego, działającą na odpowiedzialność państwa; lub

c) w przypadku działań pomocniczych, które także są pod kontrolą państwa, przez jakąkolwiek osobę należycie umocowaną do tego celu, pod warunkiem że osoby wymienione w lit. b) i c) nie osiągają żadnych prywatnych korzyści z prowadzenia takich działań.

I. Wprowadzanie do obrotu:

termin ten oznacza sprzedaż, perspektywę sprzedaży, oferowanie do sprzedaży oraz inne dysponowanie, dostawę oraz przewóz materiału rozmnożeniowego do osób trzecich w celu jego handlowego wykorzystania.

Handel materiałem rozmnożeniowym, niemający na celu handlowego wykorzystania odmiany, obejmujący działania wymienione niżej, nie wchodzi w zakres wprowadzania do obrotu, gdy:

a) dostawa materiału rozmnożeniowego następuje do oficjalnych organizacji testujących i kontrolujących;

b) dostawa materiału rozmnożeniowego następuje do świadczących usługi zajmujących się przetwarzaniem lub pakowaniem, pod warunkiem, że świadczący usługi nie nabywa prawa do dostarczanego materiału rozmnożeniowego.

Zasady stosowania niniejszych przepisów zostają przyjęte zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17 ust. 3.";

2) artykuł 3 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 3

1. Państwa Członkowskie mogą zabronić wprowadzenia materiału rozmnożeniowego winorośli na rynek w następujących przypadkach:

a) jeżeli nie został urzędowo zatwierdzony jako »wstępny materiał rozmnożeniowy«, »podstawowy materiał rozmnożeniowy« lub »zatwierdzony materiał rozmnożeniowy« oraz w przypadku innego materiału rozmnożeniowego, który nie jest przeznaczony do wykorzystania jako podkładki, jeśli nie jest to standardowy materiał rozmnożeniowy urzędowo kontrolowany; oraz

b) jeśli nie spełnia warunków ustanowionych w załączniku II.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, Państwa Członkowskie mogą na swoim terytorium, jako środek przejściowy do dnia 1 stycznia 2005 r., dopuścić do obrotu materiał standardowy przeznaczony do wykorzystania jako podkładki, pobrany z roślin macierzystych istniejących w dniu 23 lutego 2002 r.

3. Nie uchybiając przepisom ust. 1, Państwa Członkowskie mogą zezwolić producentom prowadzącym działalność na ich terytorium na wprowadzenie do obrotu odpowiednich ilości materiału rozmnożeniowego:

a) dla doświadczeń lub dla celów naukowych;

b) dla pracy selekcyjnej;

c) przeznaczonego do pomocy w zachowaniu różnorodności genetycznej.

Warunki, na jakich Państwa Członkowskie mogą udzielać takich zezwoleń, mogą być ustalone zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 ust. 2.

W przypadku materiału zmodyfikowanego genetycznie zezwolenia można udzielić tylko pod warunkiem, że zastosowano wszelkie właściwe środki dla uniknięcia zagrożenia dla życia ludzkiego i środowiska naturalnego. Ocenę zagrożenia dla środowiska naturalnego i pozostałe kontrole przeprowadza się stosując odpowiednio przepisy art. 5ba.

4. W przypadku materiału rozmnożeniowego produkowanego metodą rozmnożenia in vitro można przyjąć następujące przepisy, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 ust. 2:

a) dotyczące odstępstwa od przepisów szczególnych niniejszej dyrektywy;

b) dotyczące warunków stosowanych do takiego materiału rozmnożeniowego;

c) dotyczące oznaczeń, jakie mogą być stosowane do takiego materiału rozmnożeniowego;

d) dotyczące warunków zapewnienia, aby autentyczność odmiany była od początku weryfikowana.

5. Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 ust. 3, może ustalić, że po upływie określonych terminów materiał rozmnożeniowy, niebędący materiałem do wykorzystania jako podkładka ukorzeniona, będzie mógł zostać wprowadzony do obrotu, tylko jeśli został urzędowo zatwierdzony jako »wstępny materiał rozmnożeniowy« lub »podstawowy materiał rozmnożeniowy « lub »zatwierdzony materiał rozmnożeniowy«:

a) w całej Wspólnocie, w przypadku niektórych odmian winorośli, na które zapotrzebowanie rynku Wspólnoty może być pokryte, biorąc pod uwagę ich genetyczną różnorodność, w razie konieczności zgodnie z ustanowionym programem, przez materiał rozmnożeniowy zatwierdzony jako »wstępny materiał rozmnożeniowy«, »podstawowy materiał rozmnożeniowy« lub »zatwierdzony materiał rozmnożeniowy«; oraz

b) w przypadku materiału rozmnożeniowego odmian innych niż wymienione w lit. a) powyżej, jeśli zamierza się go stosować na rynku Państw Członkowskich, które wymagają już, zgodnie z niniejszą dyrektywą, aby ten »standardowy materiał« nie mógł już być wprowadzany do obrotu.";

3) do art. 4 dodaje się akapit w brzmieniu:

"Niniejsze przepisy nie mają zastosowania, w przypadku szczepienia, do materiału rozmnożeniowego produkowanego w innym Państwie Członkowskim lub państwie trzecim uznanym jako równoważne zgodnie z art. 15 ust. 2.";

4) artykuł 5 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 5

1. Każde Państwo Członkowskie sporządza wykaz odmian winorośli urzędowo uznawanych i przyjmowanych do certyfikacji i badań jako standardowy materiał rozmnożeniowy na terenie danego państwa. Wykaz jest dostępny do wglądu publicznego. Wykaz określa zasadnicze cechy morfologiczne i fizjologiczne, na podstawie których odmiany mogą być rozróżniane. Dla odmian przyjętych do dnia 31 grudnia 1971 r. można powoływać się na opisy w oficjalnych publikacjach ampelograficznych.

2. Państwa Członkowskie zapewniają, że odmiany i klony znajdujące się w wykazach pozostałych Państw Członkowskich będą również przyjęte do zatwierdzenia i badania standardowego materiału rozmnożeniowego na terenie danego państwa, nie naruszając przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina^(*) odnośnie do zasad klasyfikacji odmian winorośli.

3. Każde Państwo Członkowskie tworzy także, o ile jest to właściwe, wykaz klonów oficjalnie przyjętych do certyfikacji na terenie danego państwa.

Państwa Członkowskie zapewniają, że klony dopuszczone do certyfikacji w pozostałych Państwach Członkowskich będą również dopuszczone na terenie danego państwa.

______

^(*) Dz.U. L 179 z 17.7.1999, str. 1.";

5) artykuł 5b otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 5b

1. Odmianę uważa się za osobną odmianę, jeżeli jest wyraźnie odróżniana od wszystkich innych odmian, w znaczeniu cech charakterystycznych pochodzących od określonego genotypu lub kombinacji genotypów, której istnienie jest powszechnie znane we Wspólnocie.

Odmianę uważa się za powszechnie znaną we Wspólnocie, jeśli w dniu złożenia należycie przygotowanego wniosku o jej przyjęcie, zostanie wpisana do wykazu danego Państwa Członkowskiego lub innego Państwa Członkowskiego lub jest przedmiotem wniosku o przyjęcie w danym Państwie Członkowskim lub innym Państwie Członkowskim, o ile warunki wyżej wymienione są spełniane we wszystkich zainteresowanych Państwach Członkowskich zanim zostanie podjęta decyzja w sprawie wniosku o przyjęcie nowej odmiany.

2. Odmianę uważa się za stabilną, jeśli opis jej cech charakterystycznych, podlegających badaniu przy określaniu jej unikalności, jak również innych cech użytych do opisu odmiany, pozostaje bez zmian po powtórnym rozmnożeniu.

3. Odmianę uważa się za jednolitą, jeżeli, podlegając odchyleniom jakich można się spodziewać na podstawie poszczególnych właściwości rozmnażania, jest wystarczająco jednolita w znaczeniu tych cech charakterystycznych, które podlegają badaniom na unikalność oraz innych opisujących daną odmianę.";

6) dodaje się artykuł w brzmieniu:

"Artykuł 5ba

1. W przypadku genetycznie zmodyfikowanej odmiany, w rozumieniu art. 2 pkt. 1 i 2 dyrektywy 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie uwalniania do środowiska genetycznie zmodyfikowanych organizmów i uchylającej dyrektywę Rady 90/220/EWG^(*), odmiana jest przyjmowana tylko wtedy, gdy podjęto odpowiednie środki zapobiegające szkodliwemu oddziaływaniu na zdrowie ludzkie i środowisko.

2. W odniesieniu do genetycznie zmodyfikowanych odmian, w rozumieniu ust. 1, ustala się, co następuje:

a) przeprowadzana jest ocena ryzyka zagrożenia środowiskowego, równoważna przewidzianej w dyrektywie 2001/18/WE i zgodna z zasadami ustalonymi w załączniku II oraz oparta o dane określone w załączniku III;

b) wprowadzane są, na wniosek Komisji, w postaci rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady, procedury zmierzające do zapewnienia równoważności oceny konkretnego ryzyka i innych wymagań, w szczególności w zakresie kontroli ryzyka, znakowania, monitorowania, udostępniania informacji do publicznej wiadomości oraz klauzuli bezpieczeństwa, z ustanowionymi dyrektywą 2001/18/WE. W oczekiwaniu na wejście w życie stosownego rozporządzenia, genetycznie zmodyfikowane odmiany będą dopuszczane do umieszczenia w wykazach krajowych pod warunkiem, że zostaną dopuszczone do obrotu na mocy dyrektywy 2001/18/WE;

c) artykułów 13-24 dyrektywy 2001/18/WE nie stosuje się odtąd do zmodyfikowanych genetycznie odmian winorośli dopuszczonych zgodnie z rozporządzeniem określonym w lit. b).

3. W przypadku produktów stanowiących pochodną materiału rozmnożeniowego winorośli, przeznaczonych do wykorzystania jako żywność lub składnik żywności objęte rozporządzeniem (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 1997 r. dotyczącym nowej żywności i nowych składników żywności^(*) przed dopuszczeniem genetycznie zmodyfikowanych odmian należy dokonać odpowiednich badań gwarantujących, że żywność lub składniki żywności pochodzące z materiału rozmnożeniowego:

a) nie stanowią niebezpieczeństwa dla konsumenta;

b) nie wprowadzają konsumenta w błąd;

c) nie różnią się od żywności lub składników żywności, na miejsce których zostają wprowadzone, na tyle, aby ich normalne spożywanie mogło mieć niekorzystne odżywczo skutki dla konsumenta.

W przypadku produktów wytwarzanych z jednej z odmian określonych w niniejszej dyrektywie i stosowanych jako żywność lub jej składnik, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 258/97, odmiana ta może być dopuszczona jedynie wówczas, gdy żywność lub składnik żywności zostały dopuszczone zgodnie z tym rozporządzeniem.

______

^(*) Dz.U. L 106 z 17.4.2001, str. 1.

^(*) Dz.U. L 43 z 14.2.1997, str. 1.";

7) artykuł 5c otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 5c

Państwa Członkowskie zapewniają, że odmiany oraz, tam gdzie to ma zastosowanie, klony pochodzące z innych Państw Członkowskich, podlegają tym samym wymaganiom, które stosowane są wobec krajowych odmian lub klonów, w szczególności w odniesieniu do procedury ich dopuszczenia.";

8) artykuł 5e ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Wszelkie wnioski o dopuszczenie odmiany lub fakt wycofania wniosku, wpisy do wykazów odmian oraz zmiany są bezzwłocznie zgłaszane innym Państwom Członkowskim oraz Komisji. W oparciu o informacje uzyskane od Państw Członkowskich Komisja publikuje wspólny wykaz odmian.";

9) dodaje się artykuł w brzmieniu:

"Artykuł 5f

Państwa Członkowskie zapewniają jasne oznaczenie w katalogu przyjętych odmian zmodyfikowanych genetycznie. Zapewniają ponadto, że każda osoba wprowadzająca na rynek taką odmianę jasno wskaże w katalogu handlowym winorośli, że odmiana jest genetycznie zmodyfikowana, i że określi cel modyfikacji.";

10) dodaje się artykuł w brzmieniu:

"Artykuł 5g

1. Państwa Członkowskie wymagają, by odmiany oraz, tam gdzie ma to zastosowanie, klony, przyjęte do katalogu, były utrzymywane poprzez selekcję.

2. Utrzymywanie musi być zawsze udokumentowane zapisami poczynionymi przez osoby odpowiedzialne za utrzymywanie odmiany i, w danym wypadku, klonu.

3. Od osób odpowiedzialnych za utrzymywanie odmiany mogą być wymagane próbki. Próbki mogą być pobierane urzędowo, jeśli jest to niezbędne.

4. Gdy utrzymywanie dokonywane jest w Państwie Członkowskim innym niż to, w którym odmiana została przyjęta, państwa te udzielają sobie pomocy administracyjnej w zakresie kontroli.";

11) artykuł 7 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 7

Państwa Członkowskie zapewniają, że podczas hodowli, zbioru, pakowania, składowania i transportu materiał rozmnożeniowy jest utrzymywany w oddzielnych partiach, oznakowanych według odmiany oraz w danym wypadku, dla wstępnych materiałów rozmnożeniowych, podstawowych materiałów rozmnożeniowych i zatwierdzonych materiałów rozmnożeniowych, według klonu.";

12) artykuł 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Komisja określa, w drodze odstępstwa od ust. 1 odnośnie do pakowania, plombowania i oznaczania, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 ust. 2, przepisy mające zastosowanie do sprzedaży małych ilości końcowemu użytkownikowi oraz do winorośli sprzedawanych w donicach, klatkach lub skrzynkach.";

13) artykuł 9 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 9

Państwa Członkowskie wymagają, by opakowania i wiązki materiału rozmnożeniowego były plombowane urzędowo lub pod urzędowym nadzorem w taki sposób, że nie mogą być otwarte bez uszkodzenia plomby, urzędowej etykiety, określonej w art. 10 ust. 1, lub opakowania w przypadku materiału w paczce. Aby zapewnić poprawne plombowanie, urządzenie plombujące musi zawierać co najmniej bądź urzędową etykietę, bądź urzędową plombę. Decyzja, czy określone urządzenie plombujące spełnia wymagania niniejszego artykułu, może być podjęta zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 ust. 2. Dalsze plombowanie może mieć miejsce tylko urzędowo lub pod urzędowym nadzorem.";

14) artykuł 10 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 10

1. Państwa Członkowskie wymagają, aby opakowania i wiązki materiału rozmnożeniowego były opatrzone na zewnątrz urzędową etykietą w jednym z oficjalnych języków Wspólnoty, zgodnie z załącznikiem IV, zamocowaną za pomocą urządzenia plombującego. Dla materiału wstępnego etykieta jest biała z pasem fioletowym biegnącym po przekątnej, dla materiału podstawowego - biała, dla materiału zatwierdzonego - niebieska i dla materiału standardowego - ciemnożółta.

2. Państwa Członkowskie mogą jednakże na swoim terytorium upoważnić producentów do wprowadzenia na rynek więcej niż jednego opakowania lub wiązki zaszczepionych lub ukorzenionych winorośli o tych samych własnościach charakterystycznych, z pojedynczą etykietą odpowiadającą specyfikacji załącznika IV. W takich przypadkach opakowania lub wiązki połączone są ze sobą w taki sposób, że przy rozdzieleniu połączenie ulega zniszczeniu i nie może być przywrócone. Etykieta jest przyłączana w taki sam sposób. Nieuprawnione jest ponowne plombowanie.

3. Z zastrzeżeniem art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 Państwa Członkowskie mogą wymagać, by każda dostawa materiału wyprodukowanego na ich terytorium była zaopatrzona także w jednolity dokument, opisujący następujące szczegóły, między innymi: rodzaj towarów, odmianę oraz, w odpowiednim wypadku, klon, kategorię, ilość, stronę wysyłającą i odbiorcę. Warunki dotyczące dokumentu towarzyszącego ustala się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17 ust. 3 niniejszej dyrektywy.

4. Urzędowa etykieta przewidziana w ust. 1 może również zawierać towarzyszące dokumenty fitosanitarne, przewidziane w dyrektywie Komisji 92/105/EWG^(*), ustalającej stopień standaryzacji paszportów roślin. Jednakże wszystkie warunki mające zastosowanie do urzędowego etykietowania i paszportów roślin są zdefiniowane i muszą być uznawane za równoważne.

5. Państwa Członkowskie nakazują, aby urzędowe etykiety były przechowywane przez odbiorców wegetatywnego materiału rozmnożeniowego winorośli przez co najmniej jeden rok oraz aby były dostępne dla urzędowych organów kontroli.

6. Do dnia 23 lutego 2004 r. Komisja przygotuje sprawozdanie wraz z ewentualnymi propozycjami w sprawie przemieszczania materiału do rozmnażania winorośli, a w szczególności w sprawie stosowania urzędowych etykiet i towarzyszących dokumentów wprowadzonych przez Państwa Członkowskie.

______

^(*) Dz.U. L 4 z 8.1.1993, str. 22.";

15) dodaje się artykuł w brzmieniu:

"Artykuł 10a

W przypadku materiału rozmnożeniowego genetycznie zmodyfikowanej odmiany, każdy dokument i każda etykieta, urzędowe lub każde inne, jakie są załączone do partii materiału w oparciu o niniejszą dyrektywę, jasno wskazują, że odmiana została zmodyfikowana genetycznie i podaje nazwę genetycznie zmodyfikowanych organizmów.";

16) artykuł 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Bez uszczerbku dla swobodnego obrotu materiałem we Wspólnocie, Państwa Członkowskie podejmują wszystkie niezbędne środki dla zapewnienia, że właściwe władze otrzymały następujące szczegółowe informacje w trakcie wprowadzania na rynek materiału rozmnożeniowego przywożonego z państwa trzeciego:

a) gatunek (nazwa botaniczna);

b) odmiana i, tam gdzie to ma zastosowanie, klon; w przypadku ukorzenionych szczepów informacja ta ma zastosowanie zarówno do podkładki jak i do zrazu;

c) kategoria;

d) rodzaj materiału rozmnożeniowego;

e) kraj produkcji i oficjalny organ kontroli;

f) kraj wysyłki, jeśli inny niż kraj produkcji;

g) importer;

h) ilość materiału.

Sposób prezentacji tych szczegółowych informacji może zostać określony zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 ust. 2.";

17) artykuł 12 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 12

Państwa Członkowskie zapewniają, że materiał rozmnożeniowy oznakowany zgodnie z niniejszą dyrektywą, w oparciu o obowiązkowe lub opcjonalne zasady, nie podlegał żadnym ograniczeniom przy wprowadzaniu na rynek w odniesieniu do jego właściwości charakterystycznych, sprawdzania, znakowania i plombowania, innym niż ustanowione w niniejszej dyrektywie.";

18) artykuł 12a otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 12a

Państwa Członkowskie zapewniają, że materiał rozmnożeniowy odmian winorośli oraz, tam gdzie to ma zastosowanie, klonów, oficjalnie przyjęty w Państwach Członkowskich do certyfikacji i sprawdzenia jako standardowy materiał rozmnożeniowy zgodnie z niniejszą dyrektywą, nie podlegał żadnym ograniczeniom przy wprowadzaniu na rynek na ich terytorium w oparciu o odmianę oraz, tam gdzie to ma zastosowanie, klon, bez uszczerbku dla rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.";

19) artykuł 14 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. W celu wyeliminowania jakichkolwiek przejściowych trudności w dostawie materiału rozmnożeniowego we Wspólnocie, których nie można pokonać w żaden inny sposób, może zostać podjęta decyzja zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 ust. 2, że Państwa Członkowskie powinny zaaprobować na określony okres wprowadzenie na rynek na całym obszarze Wspólnoty takiej ilości materiału rozmnożeniowego kategorii spełniającej mniej rygorystyczne wymagania, jaka jest potrzebna dla pokonania trudności.";

20) dodaje się artykuł w brzmieniu:

"Artykuł 14a

W celu znalezienia lepszej alternatywy dla niektórych przepisów niniejszej dyrektywy można podjąć decyzję o zorganizowaniu czasowych eksperymentów na określonych warunkach na poziomie Wspólnoty, zgodnie procedurą ustanowioną w art. 17 ust. 3.";

21) artykuł 15 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. a) Na wniosek Komisji, Rada kwalifikowaną większością głosów określa, czy wegetatywny materiał rozmnożeniowy winorośli wyprodukowany w państwie trzecim, zapewnia, jeśli chodzi o jego warunki przyjęcia i podjęte środki dla zapewnienia produkcji z punktu widzenia wprowadzenia do obrotu, takie same gwarancje, jak materiał wyprodukowany we Wspólnocie, i czy spełnia wymagania niniejszej dyrektywy.

b) Rada określa ponadto typy materiałów i kategorie materiałów dla rozmnażania wegetatywnego winorośli, które mogą być przyjęte do wprowadzenia do obrotu na obszarze Wspólnoty zgodnie z lit. a).

c) Aż do chwili podjęcia przez Radę decyzji stosownie do lit. a) i bez uszczerbku dla dyrektywy Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków zapobiegających wprowadzeniu do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przeciwko ich rozprzestrzenianiu się we Wspólnocie^(*), Państwa Członkowskie mogą zostać uprawnione do podjęcia takich decyzji zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 ust. 2. Podejmując takie decyzje Państwa Członkowskie zapewniają, że materiał mający zostać przywieziony daje w każdym względzie takie same gwarancje, jak materiał dla rozmnażania wegetatywnego winorośli wyprodukowany we Wspólnocie zgodnie z niniejszą dyrektywą. Do takiego przywożonego materiału dołącza się w szczególności dokument podający szczegółowe informacje, przewidziane w art. 11 ust. 2.

______

^(*) Dz.U. L 169 z 10.7.2000, str. 1.";

22) dodaje się artykuły w brzmieniu:

"Artykuł 16a

Środki niezbędne do wprowadzenia niniejszej dyrektywy w odniesieniu do spraw zawartych w przepisach określonych poniżej, przyjmuje się zgodnie z procedurą zarządzania ustanowioną w art. 17. ust. 2:

- art. 2 ust. 1 pkt DA) lit. c), art. 3 ust. 3, art. 8 ust. 2, art. 9, art. 11 ust. 2, art. 14 ust. 1 i art. 15 ust. 2 lit. c).

Artykuł 16b

Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w odniesieniu do spraw zawartych w przepisach określonych poniżej, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną ustanowioną w art. 17 ust. 3:

- art. 2 ust. 1 pkt I), art. 3 ust. 5, art. 10 ust. 3 i art. 14a.";

23) artykuł 17 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 17

1. Komisja wspomagana jest przez Stały Komitet ds. Nasiennictwa i Materiału Siewnego w Rolnictwie, Ogrodnictwie i Leśnictwie (określany w dalszej części niniejszego dokumentu jako »Komitet«).

2. Gdy w odesłaniu wskazany jest niniejszy ustęp, wówczas stosuje się art. 4 i 7 decyzji Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającej warunki korzystania z uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji^(*).

Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE obejmuje jeden miesiąc.

3. Gdy w odesłaniu wskazany jest niniejszy ustęp, wówczas stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE obejmuje dwa miesiące.

4. Komitet przyjmuje swój regulamin proceduralny.

______

^(*) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.";

24) odniesienia do art. 17 pojawiające się w art. 5d ust. 2, art. 14 ust. 3, art. 16, art. 17a i 18a są traktowane jako odniesienia do art. 17 ust. 2.

Artykuł  2

Dyrektywa 74/649/EWG traci moc.

Artykuł  3

Państwa Członkowskie najpóźniej do dnia 23 lutego 2003 r. wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

Środki te, przyjmowane przez Państwa Członkowskie, zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w zakresie regulowanym przez niniejszą dyrektywę.

Artykuł  4

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł  5

Niniejsza dyrektywa jest skierowana do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 lutego 2002 r.

	W imieniu Rady
	P. del CASTILLO
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 177 z 27.6.2000, str. 77.

⁽²⁾ Dz.U. C 197 z 12.7.2001, str. 24.

⁽³⁾ Dz.U. C 268 z 19.9.2000, str. 42.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 93 z 17.4.1968, str. 15. Dyrektywa ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia z 1994 r.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 106 z 17.4.2001, str. 1.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 43 z 14.2.1997, str. 1.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 352 z 28.12.1974, str. 45.