Dyrektywa 2006/122/WE zmieniająca po raz trzydziesty dyrektywę Rady 76/769/WE w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych (sulfonianów perfluorooktanu)
Dz.U.UE.L.2006.372.32
Akt jednorazowyDYREKTYWA 2006/122/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 12 grudnia 2006 r.
zmieniająca po raz trzydziesty dyrektywę Rady 76/769/WE w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych (sulfonianów perfluorooktanu)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(1),
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) OECD (Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju) przeprowadziła ocenę zagrożenia na podstawie informacji udostępnionej w lipcu 2002 r. Z oceny tej wynika, że sulfoniany perfluorooktanu (zwane dalej "PFOS") są substancjami trwałymi, wykazującymi zdolność do bioakumulacji oraz toksycznymi dla ssaków i, w związku z tym, stanowią powody do obaw.
(2) Zagrożenia dla zdrowia i środowiska stwarzane przez PFOS zostały ocenione zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 793/93 z dnia 23 marca 1993 r. w sprawie oceny i kontroli ryzyk stwarzanych przez istniejące substancje(3). Ocena ryzyka wskazała potrzebę ograniczenia zagrożeń dla zdrowia i środowiska.
(3) Przeprowadzono konsultacje z Komitetem Naukowym ds. Zagrożeń dla Zdrowia i Środowiska (zwanym dalej "SCHER"). SCHER stwierdził, że PFOS spełniają kryteria pozwalające zaklasyfikować je jako substancje o wysokiej trwałości, wykazujące dużą zdolność do bioakumulacji i toksyczne. PFOS mogą także przenosić się na dalekie odległości oraz powodować szkodliwe skutki uboczne, w związku z czym spełniają kryteria pozwalające na uznanie ich, zgodnie z konwencją sztokholmską(4), za trwałe zanieczyszczenia organiczne (zwane dalej "POP"). SCHER stwierdził potrzebę przeprowadzenia dalszej naukowej oceny ryzyka stwarzanego przez PFOS, ale jednocześnie zgodził się z opinią, że środki mające na celu zmniejszenie ryzyka mogą okazać się niezbędne dla uniknięcia przywrócenia poprzednich zastosowań PFOS. Według SCHER bieżące zastosowania krytyczne w przemyśle lotniczym, przemyśle półprzewodników oraz przemyśle fotograficznym nie wydają się stwarzać istotnych zagrożeń dla środowiska lub zdrowia ludzi, pod warunkiem że ich emisja do środowiska oraz narażenie na ich działanie w miejscu pracy będą zminimalizowane. W odniesieniu do środków gaśniczych pianotwórczych, SCHER podziela opinię, że przed podjęciem ostatecznej decyzji powinno się ocenić zagrożenia dla zdrowia i środowiska stwarzane przez substytuty. SCHER zgadza się także z ograniczeniem wykorzystywania PFOS w przemyśle galwanicznym, jeżeli nie istnieją inne dostępne środki, które mogłyby być stosowane w celu znacznego zmniejszenia emisji podczas pokrywania galwanicznego.
(4) W celu ochrony zdrowia i środowiska niezbędne zatem wydaje się ograniczenie wprowadzania do obrotu i stosowania PFOS. Niniejsza dyrektywa ma na celu objęcie swoim zakresem znacznej części zagrożeń wynikających z narażenia. Inne mające niewielką skalę zastosowania PFOS nie wydają się stwarzać zagrożeń i z tego powodu są obecnie wyłączone. Należy jednak zwrócić szczególną uwagę na procesy galwaniczne z wykorzystaniem PFOS; w związku z tym emisja będąca wynikiem tych procesów powinna być ograniczana do minimum poprzez stosowanie najlepszych dostępnych technik (tak zwanych "BAT") - z pełnym uwzględnieniem wszelkich odpowiednich informacji zawartych w dokumencie referencyjnym w sprawie najlepszych dostępnych technik dotyczącym powierzchniowej obróbki metalu i materiałów z tworzyw sztucznych - opracowanych zgodnie z dyrektywą Rady 96/61/WE z dnia 24 września 1996 r. dotyczącą zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli(5) (dyrektywa IPPC). Ponadto państwa członkowskie powinny sporządzić wykazy tych zastosowań, tak aby możliwe było uzyskanie informacji o rzeczywistych ilościach wykorzystywanych i emitowanych.
(5) Półprodukty oraz artykuły zawierające PFOS powinny również podlegać ograniczeniom w celu ochrony środowiska. Ograniczenia powinny obejmować wszystkie produkty i artykuły, do których PFOS są celowo dodawane, przy czym należy mieć na uwadze, że możliwe jest wykorzystywanie PFOS tylko w niektórych odrębnych częściach lub w powłokach niektórych produktów i artykułów, takich jak wyroby włókiennicze. Niniejsza dyrektywa powinna wprowadzać ograniczenia wyłącznie w stosunku do nowych produktów i nie powinna stosować się do produktów już używanych lub wprowadzonych do obrotu na rynku artykułów używanych. Istniejące zapasy środków gaśniczych pianotwórczych zawierających PFOS powinny jednak zostać zidentyfikowane, a ich stosowanie powinno być dozwolone jedynie przez ograniczony czas, w celu zapobieżenia ewentualnej dalszej emisji będącej wynikiem wykorzystywania takich produktów.
(6) Dla zapewnienia ostatecznego wycofania PFOS z użycia, Komisja powinna dokonywać przeglądów każdego z odstępstw objętych niniejszą dyrektywą, gdy zaistnieje ku temu podstawa w postaci nowych informacji dotyczących zastosowań i opracowanych bezpieczniejszych rozwiązań alternatywnych. Dane odstępstwo mogłoby być nadal dopuszczane jedynie z istotnych względów pod warunkiem że nie istnieją bezpieczniejsze substancje lub technologie, technicznie i ekonomicznie możliwe do wykorzystania, oraz że w celu zminimalizowania emisji PFOS stosowane są najlepsze dostępne techniki.
(7) Przypuszcza się, że kwas perfluorooktanowy (zwany dalej "PFOA") i jego sole mają profil ryzyka zbliżony do profilu PFOS; w związku z tym należy monitorować działania podejmowane w zakresie oceny ryzyka i dostępność bezpieczniejszych rozwiązań alternatywnych oraz określić, jakie środki mające na celu zmniejszenie ryzyka - w tym ograniczenia we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu - powinny, w razie potrzeby, być stosowane w Unii Europejskiej.
(8) Dyrektywa 76/769/EWG(6) powinna zatem zostać odpowiednio zmieniona.
(9) Celem niniejszej dyrektywy jest wprowadzenie zharmonizowanych przepisów w odniesieniu do PFOS w celu zachowania rynku wewnętrznego przy równoczesnym zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony zdrowia i środowiska zgodnie z wymogami art. 95 Traktatu.
(10) Niniejsza dyrektywa pozostaje bez uszczerbku dla prawodawstwa wspólnotowego ustanawiającego minimalne wymogi ochrony pracowników, w szczególności dla dyrektywy Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy(7)(7) oraz opierających się na niej dyrektywach szczegółowych, w szczególności dyrektywy 2004/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie ochrony pracowników przed zagrożeniem dotyczącym narażenia na działanie czynników rakotwórczych lub mutagennych podczas pracy (szósta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy Rady 89/391/ EWG) (tekst ujednolicony)(8) oraz dyrektywy Rady 98/24/ WE z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed ryzykiem związanym ze środkami chemicznymi w miejscu pracy (czternasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)(9),
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
J. BORRELL FONTELLES | M. PEKKARINEN |
Przewodniczący | Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 195 z 18.8.2006, str. 10.
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 25 października 2006 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 11 grudnia 2006 r..
(3) Dz.U. L 84 z 5.4.1993, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).
(4) Decyzja Rady 2006/507/WE z dnia 14 października 2004 r. dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (Dz.U. L 209 z 31.7.2006, str. 1).
(5) Dz.U. L 257 z 10.10.1996, str. 26. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 166/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 33 z 4.2.2006, str. 1).
(6) Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 201. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/90/WE (Dz. U. L 33 z 4.2.2006, str. 28).
(7) Dz.U. L 183 z 29.6.1989, str. 1. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.
(8) Dz.U. L 158 z 30.4.2004, str. 50. Sprostowanie opublikowane w Dz. U. L 229 z 29.6.2004, str. 23.
(9) Dz.U. L 131 z 5.5.1998, str. 11. Dyrektywa zmieniona Aktem przystąpienia z 2003 r.