Decyzja 2010/387/UE zmieniająca decyzję 2008/630/WE w sprawie środków stosowanych w stanach zagrożenia, mających zastosowanie do skorupiaków przywożonych z Bangladeszu i przeznaczonych do spożycia przez ludzi
Dz.U.UE.L.2010.178.31
Akt jednorazowyDECYZJA KOMISJI
z dnia 12 lipca 2010 r.
zmieniająca decyzję 2008/630/WE w sprawie środków stosowanych w stanach zagrożenia, mających zastosowanie do skorupiaków przywożonych z Bangladeszu i przeznaczonych do spożycia przez ludzi
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2010/387/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 13 lipca 2010 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności(1), w szczególności jego art. 53 ust. 1 lit. b) ppkt (ii),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 ustanowiono ogólne zasady dotyczące żywności i pasz, a w szczególności bezpieczeństwa żywności i pasz, na poziomie Unii i krajowym. W rozporządzeniu tym przewidziano podjęcie środków nadzwyczajnych, gdy nie ma wątpliwości, że żywność lub pasze przywożone z kraju trzeciego mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt lub dla środowiska i gdy zagrożenia tego nie można w zadowalającym stopniu ograniczyć środkami wprowadzanymi przez państwo(-a) członkowskie, którego(-ych) sprawa dotyczy.
(2) Zgodnie z dyrektywą Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego(2) proces produkcyjny zwierząt i podstawowych produktów pochodzenia zwierzęcego powinien być monitorowany w celu wykrywania obecności niektórych pozostałości i substancji u zwierząt żywych, w ich wydalinach, płynach ustrojowych i tkankach, w produktach pochodzenia zwierzęcego, paszach dla zwierząt oraz w wodzie pitnej.
(3) Decyzją Komisji 2002/657/WE z dnia 14 sierpnia 2002 r. wykonującą dyrektywę Rady 96/23/WE dotyczącą wyników metod analitycznych i ich interpretacji(3) ustanowiono zasady dotyczące metod analitycznych stosowanych w badaniu urzędowych próbek pobranych zgodnie z dyrektywą 96/23/WE oraz określono wspólne kryteria interpretacji wyników badań wykonywanych przez urzędowe laboratoria kontrolne dla takich próbek.
(4) Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiającym wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego(4) ustanowiono zasady i procedury klasyfikowania substancji farmakologicznie czynnych oraz określania maksymalnego stężenia pozostałości takich substancji, których obecność dopuszcza się w żywności pochodzenia zwierzęcego, mianowicie maksymalnego limitu pozostałości.
(5) Ponadto rozporządzeniem (WE) nr 470/2009 ustanowiono zasady i procedury określania poziomu pozostałości substancji farmakologicznie czynnej do celów kontroli w przypadku niektórych substancji, dla których maksymalny limit pozostałości nie został określony zgodnie z przepisami tego rozporządzenia, mianowicie punktów odniesienia dla działań kontrolnych.
(6) Decyzja Komisji 2008/630/WE z dnia 24 lipca 2008 r. w sprawie środków stosowanych w stanach zagrożenia, mających zastosowanie do skorupiaków przywożonych z Bangladeszu i przeznaczonych do spożycia przez ludzi(5) została przyjęta po wykryciu obecności pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych i substancji niedozwolonych w skorupiakach przywożonych z tego kraju trzeciego i przeznaczonych do spożycia przez ludzi. Wprowadza ona wymóg badania przesyłek skorupiaków przywożonych do Unii z Bangladeszu i przeznaczonych do spożycia przez ludzi na obecność chloramfenikolu, metabolitów nitrofuranów, tetracykliny, zieleni malachitowej oraz fioletu krystalicznego.
(7) Kontrola Komisji przeprowadzona w Bangladeszu w styczniu 2010 r. wykazała, że stwierdzony wcześniej problem polegający na braku odpowiednich możliwości laboratoryjnych w zakresie przeprowadzania badań na obecność niektórych pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych u żywych zwierząt i w produktach zwierzęcych nadal pozostaje nierozstrzygnięty. Ponadto wiadomo, że w Bangladeszu stosuje się także oksytetracyklinę i chlorotetracyklinę.
(8) Z uwagi na to, że dotychczas podjęte przez Bangladesz środki nie są wystarczające, należy dokonać przeglądu środków stosowanych w stanach zagrożenia ustanowionych decyzją 2008/630/WE, aby zagwarantować skuteczną i jednolitą ochronę zdrowia ludzkiego we wszystkich państwach członkowskich. W szczególności niezbędne jest umożliwienie przywozu do Unii skorupiaków przywożonych z Bangladeszu i przeznaczonych do spożycia przez ludzi, pod warunkiem przeprowadzenia odpowiednich testów w miejscu pochodzenia.
(9) Ponadto znaczna część skorupiaków przywożonych z Bangladeszu powinna być objęta przez państwa członkowskie badaniami analitycznymi w celu wykrycia obecności pozostałości substancji farmakologicznie czynnych, zanim produkty te zostaną wprowadzone do obrotu w Unii. Wyniki takich badań powinny dostarczać dokładniejszych informacji o rzeczywistym poziomie zanieczyszczenia tymi pozostałościami skorupiaków pochodzących z Bangladeszu.
(10) Państwa członkowskie powinny zgłaszać Komisji wyniki przeprowadzonych testów analitycznych, jeżeli wykażą one obecność substancji farmakologicznie czynnych niedopuszczonych do użytku u zwierząt, od których pozyskuje się żywność, lub przekroczenie maksymalnych limitów pozostałości określonych w prawie Unii. Państwa członkowskie powinny również regularnie składać Komisji sprawozdania ze wszystkich przeprowadzonych przez nie badań.
(11) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 12 lipca 2010 r.
W imieniu Komisji | |
John DALLI | |
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.
(2) Dz.U. L 125 z 23.5.1996, s. 10.
(3) Dz.U. L 221 z 17.8.2002, s. 8.
(4) Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 11.
(5) Dz.U. L 205 z 1.8.2008, s. 49.