Decyzja 2017/939 w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Konwencji z Minamaty w sprawie rtęci

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2017.142.4

Akt jednorazowy

Wersja od: 11 maja 2017 r.

DECYZJA RADY (UE) 2017/939

z dnia 11 maja 2017 r.

w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Konwencji z Minamaty w sprawie rtęci

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1 w związku z art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego ¹ ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z decyzją Rady (UE) 2017/938 z dnia 23 września 2013 r. ²  Konwencja z Minamaty w sprawie rtęci (zwana dalej "Konwencją") została podpisana w dniu 10 października 2013 r. w imieniu Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem jej zawarcia w późniejszym terminie.

(2) Konwencja została przyjęta w Kumamoto w dniu 10 października 2013 r. Konwencja określa ramy kontroli i ograniczenia stosowania rtęci oraz antropogenicznych emisji rtęci i związków rtęci do atmosfery, wody i gruntu celem ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska naturalnego.

(3) Rtęć jest substancją, której działanie ma charakter transgraniczny. W celu zapewnienia ochrony osób i środowiska w Unii konieczne są zatem działania o globalnym zasięgu, które mogłyby stanowić uzupełnienie środków stosowanych na jej terytorium.

(4) W siódmym programie działań w zakresie środowiska ³  ustanowiono cel długoterminowy, jakim jest nietoksyczne środowisko naturalne i stwierdzono, że w związku z tym konieczne jest wprowadzenie działań mających na celu minimalizację istotnych negatywnych skutków chemikaliów dla zdrowia ludzkiego i dla środowiska do 2020 r.

(5) Strategia Wspólnoty w zakresie rtęci z 2005 r., zrewidowana w 2010 r., ma na celu zmniejszenie emisji rtęci, obniżenie podaży oraz popytu na rtęć, ochronę przed narażeniem na działanie rtęci i wspieranie międzynarodowych działań w zakresie rtęci.

(6) Rada potwierdziła swoje zaangażowanie, co wyraziła w konkluzjach z dnia 14 marca 2011 r., w realizację ogólnego celu, jakim jest ochrona zdrowia człowieka i środowiska przed uwolnieniami rtęci i jej związków, realizowana poprzez ograniczenie i, jeżeli to możliwe, całkowite wyeliminowanie globalnego antropogenicznego uwalniania rtęci do atmosfery, wody i gruntu. Konwencja przyczynia się do osiągnięcia tych celów.

(7) Zgodnie z art. 30 ust. 3 Konwencji Unia powinna w swoim instrumencie zatwierdzenia określić zakres swoich kompetencji w odniesieniu do spraw uregulowanych w Konwencji.

(8) Konwencja powinna zostać zatwierdzona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Konwencja z Minamaty w sprawie rtęci zostaje niniejszym zatwierdzona w imieniu Unii Europejskiej.

Niniejszym zostaje również zatwierdzona deklaracja kompetencji wymagana na mocy art. 30 ust. 3 Konwencji. Tekst Konwencji i deklarację kompetencji dołącza się do niniejszej decyzji.

Artykuł  2

Przewodniczący Rady wyznacza osobę lub osoby upoważnione do złożenia w imieniu Unii instrumentu zatwierdzenia przewidzianego w art. 30 ust. 1 Konwencji wraz z deklaracją kompetencji.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 maja 2017 r.

	W imieniu Rady
	R. GALDES
	Przewodniczący

¹ Zgoda wydana dnia 27 kwietnia 2017 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

² Decyzja Rady (UE) 2017/938 z dnia 23 września 2013 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Konwencji z Minamaty w sprawie rtęci (zob. s. 2 niniejszego Dziennika Urzędowego).

³ Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1386/2013/UE z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie ogólnego unijnego programu działań w zakresie środowiska do 2020 r. "Dobra jakość życia z uwzględnieniem ograniczeń naszej planety" (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 171).