Rozporządzenie wykonawcze 2017/892 ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2017.138.57

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 stycznia 2023 r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/892
z dnia 13 marca 2017 r.
ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 1 , w szczególności jego art. 38, art. 174 ust. 1 lit. d), art. 181 ust. 3 oraz art. 182 ust. 1 i 4,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 2 , w szczególności jego art. 58 ust. 4 lit. a), art. 62 ust. 2 lit. a)-d) i h) oraz art. 64 ust. 7 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (UE) nr 1308/2013 zastąpiło rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 3  i ustanowiło nowe przepisy dotyczące sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw. Ponadto wspomniane rozporządzenie uprawnia Komisję do przyjęcia aktów delegowanych i wykonawczych w tym zakresie. Akty te powinny zastąpić część przepisów rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 543/2011 4 . Rozporządzenie to zostaje zmienione rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2017/891 5 .

(2) W celu optymalizacji przydzielania zasobów finansowych oraz poprawy jakości strategii, należy ustanowić przepisy ustanawiające strukturę i treść strategii krajowej na rzecz zrównoważonych programów operacyjnych oraz ramy krajowe dotyczące działań na rzecz ochrony środowiska. W celu ułatwienia opracowywania i realizacji tych działań należy określić działania na rzecz ochrony środowiska, które mogą zostać włączone do tych krajowych ram, oraz wymogi, które mają zostać spełnione.

(3) Ponadto należy ustanowić przepisy dotyczące treści programów operacyjnych, dokumentów, które należy przedłożyć, terminów składania programów operacyjnych i okresów realizacji programów operacyjnych.

(4) Aby zapewnić właściwe stosowanie systemu pomocy dla organizacji producentów, należy ustanowić przepisy dotyczące informacji, które należy podawać we wnioskach o przyznanie pomocy, jak również procedury dotyczące wypłacania pomocy. Aby zapobiec trudnościom w przepływie środków pieniężnych, organizacjom producentów należy udostępnić system zaliczek wraz z właściwymi zabezpieczeniami. Z podobnych względów należy udostępnić alternatywny system w przypadku zwrotu poniesionych wydatków.

(5) Ponieważ produkcja owoców i warzyw jest nieprzewidywalna, a produkty łatwo się psują, nadwyżka na rynku, nawet niezbyt duża, może spowodować poważne zakłócenia na rynku. W związku z tym należy ustanowić przepisy wykonawcze dotyczące środków zapobiegania kryzysom i zarządzania w sytuacjach kryzysowych.

(6) Należy ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące krajowej pomocy finansowej, którą państwa członkowskie mogą przyznawać w tych regionach Unii, w których stopień zorganizowania producentów jest szczególnie niski. Należy ustanowić procedury dotyczące zatwierdzania takiej krajowej pomocy finansowej oraz zatwierdzania zwrotu przez Unię i kwoty zwrotu. Ponadto należy określić wielkości zwrotu.

(7) Należy ustanowić przepisy dotyczące rodzaju i formatu pewnych informacji dostarczanych do celów stosowania rozporządzenia (UE) nr 1308/2103, rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/891 i niniejszego rozporządzenia. Przepisy te powinny obejmować informacje od producentów i organizacji producentów dla państw członkowskich oraz od państw członkowskich dla Komisji.

(8) Należy ustanowić przepisy w odniesieniu do kontroli administracyjnych i kontroli na miejscu niezbędnych do zapewnienia prawidłowego stosowania rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 w sektorze owoców i warzyw.

(9) Na potrzeby art. 59 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 należy ustanowić przepisy dotyczące korekty oczywistych błędów we wnioskach o przyznanie pomocy, powiadomieniach, wnioskach lub prośbach.

(10) Należy ustanowić przepisy dotyczące składek finansowych od producentów, którzy nie należą do organizacji producentów, zrzeszeń organizacji producentów lub organizacji międzybranżowych, dla których wiążące przepisy zostały uzgodnione w ramach organizacji lub zrzeszeń, które uznaje się za reprezentatywne na konkretnym obszarze gospodarczym.

(11) Standardowe wartości w przywozie powinny być obliczane na podstawie średniej ważonej średnich reprezentatywnych cen produktów przywożonych sprzedawanych na rynkach przywozowych państw członkowskich, z wykorzystaniem danych dotyczących tych cen oraz przywiezionych ilości danych produktów zgłoszonych Komisji przez państwa członkowskie zgodnie z art. 74 rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/891. Należy ustanowić przepisy określające przypadki, w których nie są dostępne żadne średnie reprezentatywne ceny produktów określonego pochodzenia.

(12) Należy przyjąć szczegółowe przepisy dotyczące należności celnej przywozowej, którą można nałożyć na niektóre produkty poza należnością celną przewidzianą we wspólnej taryfie celnej. Należy ustanowić przepis, zgodnie z którym dodatkowa należność przywozowa może zostać nałożona, jeżeli wielkość przywozu danego produktu przekracza wielkości progowe ustalone dla produktu i okresu stosowania. Towary, których przywóz do Unii już się rozpoczął, są zwolnione z dodatkowej należności przywozowej, należy zatem przyjąć przepisy szczególne dla takich towarów.

(13) Niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie i mieć zastosowanie od siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(14) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

ORGANIZACJE PRODUCENTÓW

SEKCJA  1

Przepisy wstępne

Artykuł  1

Przedmiot i zakres stosowania

1. 
W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się zasady stosowania rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw, z wyjątkiem norm handlowych.
2. 
Rozdziały I-V stosuje się wyłącznie do produktów sektora owoców i warzyw, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. i) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, oraz do takich produktów przeznaczonych wyłącznie do przetworzenia.

SEKCJA  2

Programy operacyjne

Artykuł  2-21  6

 (uchylone).

SEKCJA  2

Kontrole

Artykuł  22

Jeden system identyfikacji

Państwa członkowskie zapewniają stosowanie jednego systemu identyfikacji do organizacji producentów, zrzeszeń organizacji producentów i grup producentów utworzonych zgodnie z art. 125e rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do ich wniosków o przyznanie pomocy. Ten system identyfikacji jest kompatybilny z systemem identyfikacji beneficjentów, o którym mowa w art. 73 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

Artykuł  23

Procedury składania wniosków

Nie naruszając przepisów art. 9, 24 i 25 państwa członkowskie ustanawiają procedury składania wniosków o przyznanie pomocy, wniosków o uznanie lub zatwierdzenie programu operacyjnego oraz wniosków o płatność.

Artykuł  24  7

Przyznawanie uznania

1. 
Przed przyznaniem uznania organizacji producentów lub zrzeszeniu organizacji producentów na podstawie art. 154 ust. 4 lit. a) lub art. 156 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 państwa członkowskie przeprowadzają kontrolę administracyjną i kontrolę na miejscu w odniesieniu do organizacji producentów lub zrzeszenia organizacji producentów w celu sprawdzenia zgodności z kryteriami uznania.
2. 
Państwa członkowskie przeprowadzają kontrolę administracyjną i kontrolę na miejscu w zakresie kryteriów uznania mających zastosowanie do wszystkich uznanych organizacji producentów i wszystkich uznanych zrzeszeń organizacji producentów co najmniej raz na pięć lat, nawet jeżeli dane organizacje producentów lub zrzeszenia organizacji producentów nie realizują programu operacyjnego.
Artykuł  25-35  8

 (uchylone).

ROZDZIAŁ  V

ROZSZERZENIE ZASAD

Artykuł  36

Składki finansowe

Jeżeli państwo członkowskie podejmuje decyzję, na podstawie art. 165 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, że producenci, którzy nie należą do organizacji producentów, zrzeszenia organizacji producentów lub organizacji międzybranżowej, ale dla których przepisy stały się wiążące, są zobowiązani do wpłaty składki finansowej, państwo to przesyła Komisji informacje potrzebne do oceny zgodności z warunkami określonymi we wspomnianym artykule. Informacje takie powinny zawierać podstawę, według której obliczane są składki, ich kwotę jednostkową, działania nimi objęte oraz związane z nimi koszty.

Artykuł  37

Rozszerzenia na okres przekraczający jeden rok

1. 
W wypadku podjęcia decyzji o stosowaniu rozszerzenia przez okres przekraczający jeden rok państwa członkowskie sprawdzają, w odniesieniu do każdego roku, czy warunki odnoszące się do reprezentatywności określonej w art. 164 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 były nadal przestrzegane w całym okresie stosowania rozszerzenia.
2. 
Jeżeli państwa członkowskie stwierdzą, że warunki nie są już przestrzegane, uchylają rozszerzenie ze skutkiem od początku następnego roku.
3. 
Państwa członkowskie niezwłocznie informują Komisję o wszelkich uchyleniach. Komisja udostępnia publicznie takie informacje w odpowiedni sposób.

ROZDZIAŁ  VI

SYSTEM CENY WEJŚCIA I NALEŻNOŚCI CELNE PRZYWOZOWE

Artykuł  38

Standardowe wartości w przywozie

1. 
W odniesieniu do każdego produktu oraz w odniesieniu do okresów stosowania określonych w części A załącznika VII do rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/891 Komisja ustala dla każdego dnia roboczego oraz dla każdego miejsca pochodzenia standardową wartość w przywozie równą średniej ważonej cen reprezentatywnych, o których mowa w art. 74 tego rozporządzenia, pomniejszonej o standardową kwotę wynoszącą 5 EUR/100 kg oraz należności celne ad valorem.
2. 
Jeśli zgodnie z art. 74 i 75 rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/891 i z niniejszym artykułem ustala się standardową wartość przywozową dla produktów oraz dla okresów obowiązywania wymienionych w części A załącznika VII do wspomnianego rozporządzenia, ceny jednostkowej, o której mowa w art. 142 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 9 , nie stosuje się. Zastępuje się ją standardową wartością w przywozie, o której mowa w ust. 1.
3. 
W przypadku, gdy dla produktu określonego pochodzenia nie obowiązuje standardowa wartość w przywozie, stosuje się średnią ważoną standardowych wartości w przywozie obowiązujących w odniesieniu do danego produktu.
4. 
W okresach obowiązywania określonych w części A załącznika VII do rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/891 stosuje się standardowe wartości w przywozie do czasu ich zmiany. Przestają one jednak obowiązywać w przypadku niezgłoszenia Komisji średniej ceny reprezentatywnej przez dwa kolejne tygodnie.

Jeżeli do danego produktu nie stosuje się żadnej standardowej wartości w przywozie na podstawie akapitu pierwszego, standardowa wartość w przywozie stosowana w odniesieniu do tego produktu jest równa ostatniej średniej standardowej wartości w przywozie.

5. 
Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, jeśli nie można było obliczyć standardowej wartości w przywozie, nie stosuje się żadnej standardowej wartości w przywozie od pierwszego dnia okresów obowiązywania określonych w części A załącznika VII do rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/891.
6. 
Kurs walutowy stosowany w odniesieniu do standardowej wartości w przywozie jest ostatnim kursem opublikowanym przez Centralny Bank Europejski przed ostatnim dniem okresu, w odniesieniu do którego przekazano ceny.
7. 
Standardowe wartości w przywozie wyrażone w euro publikowane są przez Komisję za pośrednictwem TARIC 10 .

ROZDZIAŁ  VII

DODATKOWE NALEŻNOŚCI PRZYWOZOWE

Artykuł  39

Nakładanie dodatkowej należności przywozowej

1.  11
 Dodatkowa należność celna przywozowa, o której mowa w art. 182 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, może być stosowana w odniesieniu do produktów oraz w okresach wymienionych w załączniku VII do tego rozporządzenia. Dodatkową należność przywozową stosuje się, jeśli ilość dowolnych produktów wprowadzonych do obrotu w dowolnym okresie obowiązywania określonym w tym załączniku przekracza wielkość progową dla tego produktu, chyba że ten przywóz prawdopodobnie nie spowoduje zakłóceń na rynku Unii albo skutki dodatkowej należności przywozowej byłyby nieproporcjonalne do zamierzonego celu.
2. 
W odniesieniu do każdego z produktów wymienionych w załączniku VII oraz w okresach wskazanych w tym załączniku, państwa członkowskie zgłaszają Komisji dane szczegółowe na temat ilości wprowadzanych do swobodnego obrotu, z zastosowaniem metody nadzoru przywozów preferencyjnych określonej w art. 55 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.
3. 
Dodatkową należność przywozową nakłada się w odniesieniu do ilości wprowadzonych do swobodnego obrotu po dacie stosowania tej należności, pod warunkiem że:
a)
ich wartość celna ustalona zgodnie z art. 74 rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/891 pociąga za sobą zastosowanie najwyższych specjalnych opłat celnych mających zastosowanie do przywozu produktów przedmiotowego pochodzenia; oraz
b)
przywozu dokonuje się w okresie stosowania dodatkowej należności przywozowej.
Artykuł  40

Kwota dodatkowej należności przywozowej

Dodatkowa należność przywozowa stosowana zgodnie z art. 39 jest równa jednej trzeciej należności celnej określonej we wspólnej taryfie celnej dla danego produktu.

Jednakże w przypadku produktów korzystających z przywozowych preferencji taryfowych odnośnie do należności celnej ad valorem dodatkowa należność przywozowa jest równa jednej trzeciej określonej należności celnej za dany produkt, jeżeli stosuje się art. 39 ust. 2.

Artykuł  41

Zwolnienia z dodatkowej należności przywozowej

1. 
Z dodatkowej należności przywozowej zwolnione są następujące towary:
a)
towary przywożone w ramach kontyngentów taryfowych;
b)
towary, które opuściły państwo pochodzenia przed podjęciem decyzji o zastosowaniu dodatkowej należności przywozowej i które są transportowane z zastosowaniem dokumentu przewozowego ważnego od miejsca załadunku w państwie pochodzenia do miejsca rozładunku w Unii, sporządzonego przed nałożeniem dodatkowej należności przywozowej.
2. 
Zainteresowane strony dostarczają organom celnym dowód na to, że zostały spełnione wymogi ust. 1 lit. b).

Organy celne mogą uznać, że towary opuściły państwo pochodzenia przed datą rozpoczęcia stosowania dodatkowej należności przywozowej, jeżeli dostarczony zostanie jeden z następujących dokumentów:

a)
w przypadku transportu morskiego - konosament świadczący o tym, że załadunek miał miejsce przed wspomnianą datą;
b)
w przypadku transportu kolejowego - list przewozowy przyjęty przez władze kolejowe państwa pochodzenia przed wspomnianą datą;
c)
w przypadku transportu drogowego - umowa przewozu drogowego (CMR) lub inny dokument tranzytowy wydany w państwie pochodzenia przed wspomnianą datą, jeżeli spełnione są warunki ustanowione w umowach dwustronnych lub wielostronnych zawartych w kontekście tranzytu unijnego lub wspólnego tranzytu;
d)
w przypadku transportu lotniczego - lotniczy list przewozowy wskazujący, że przewoźnik lotniczy przyjął towary przed wspomnianą datą.

ROZDZIAŁ  VIII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  42

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 13 marca 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I  12

 (uchylony).

ZAŁĄCZNIK  II  13

 (uchylony).

ZAŁĄCZNIK  III  14

 (uchylony).

ZAŁĄCZNIK  IV  15

 (uchylony).

ZAŁĄCZNIK  V  16

 (uchylony).

ZAŁĄCZNIK  VI  17

 (uchylony).

ZAŁĄCZNIK  VII 

Produkty i okresy stosowania dodatkowych należności przywozowych, o których mowa w art. 39

Bez uszczerbku dla zasad interpretacji Nomenklatury scalonej przedstawione opisy produktów mają wyłącznie charakter orientacyjny. Do celów niniejszego załącznika zakres dodatkowych należności określony jest przez zakres kodów CN obowiązujących w chwili przyjęcia niniejszego rozporządzenia.
Nr porządkowyKod CNOpis produktuOkres obowiązywania
78.00150702 00 00Pomidory1 października-31 maja
78.00201 czerwca-30 września
78.00650707 00 05Ogórki1 maja-31 października
78.00751 listopada-30 kwietnia
78.00850709 91 00Karczochy1 listopada-30 czerwca
78.01000709 93 10Cukinie1 stycznia-31 grudnia
78.01100805 10 20Pomarańcze1 grudnia-31 maja
78.01200805 20 10Klementynki1 listopada-koniec lutego
78.01300805 20 30

0805 20 50

0805 20 70

0805 20 90

Mandarynki (włącznie z tangerynami i satsuma); wilkingi i podobne mieszańce cytrusowe1 listopada-koniec lutego
78.01550805 50 10Cytryny1 czerwca-31 grudnia
78.01601 stycznia-31 maja
78.01700806 10 10Winogrona stołowe16 lipca-16 listopada
78.01750808 10 80Jabłka1 stycznia-31 sierpnia
78.01801 września-31 grudnia
78.02200808 30 90Gruszki1 stycznia-30 kwietnia
78.02351 lipca-31 grudnia
78.02500809 10 00Morele1 czerwca-31 lipca
78.02650809 29 00Czereśnie16 maja-15 sierpnia
78.02700809 30Brzoskwinie, włączając nektaryny16 czerwca-30 września
78.02800809 40 05Śliwki16 czerwca-30 września
1 Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
2 Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549.
3 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1).
4 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw (Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1).
5 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/891 z dnia 13 marca 2017 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw, uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do kar, które mają być stosowane w tych sektorach, a także zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 (zob. s. 4 niniejszego Dziennika Urzędowego).
6 Art. 2-21 uchylone przez art. 1 rozporządzenia nr 2022/2532 z dnia 1 grudnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.328.80) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
7 Z dniem 16 października 2020 r. od stosowania art. 24 wprowadzono odstępstwo zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 725/2021 z dnia 4 maja 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.155.8).

Art. 24 zmieniony przez art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 2022/1216 z dnia 8 lipca 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.188.49) wprowadzającego odstępstwo od jego stosowania z dniem 16 października 2021 r.

8 Art. 25-35 uchylone przez art. 1 rozporządzenia nr 2022/2532 z dnia 1 grudnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.328.80) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
9 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558).
11 Art. 39 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 2018/1146 z dnia 7 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.208.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2018 r.
12 Załącznik I uchylony przez art. 1 rozporządzenia nr 2022/2532 z dnia 1 grudnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.328.80) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
13 Załącznik II uchylony przez art. 1 rozporządzenia nr 2022/2532 z dnia 1 grudnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.328.80) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
14 Załącznik III uchylony przez art. 1 rozporządzenia nr 2022/2532 z dnia 1 grudnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.328.80) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
15 Załącznik IV uchylony przez art. 1 rozporządzenia nr 2022/2532 z dnia 1 grudnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.328.80) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
16 Załącznik V uchylony przez art. 1 rozporządzenia nr 2022/2532 z dnia 1 grudnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.328.80) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
17 Załącznik VI uchylony przez art. 1 rozporządzenia nr 2022/2532 z dnia 1 grudnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.328.80) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.