Decyzja wykonawcza 2018/1703 kończąca częściowy przegląd okresowy dotyczący przywozu azotanu amonu pochodzącego z Rosji
Dz.U.UE.L.2018.285.97
Akt indywidualnyDECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2018/1703
z dnia 12 listopada 2018 r.
kończąca częściowy przegląd okresowy dotyczący przywozu azotanu amonu pochodzącego z Rosji
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej 1 ("rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 11 ust. 3,
A. PROCEDURA
1. Wcześniejsze dochodzenia oraz obowiązujące środki antydumpingowe
(1) Rozporządzeniem Rady (WE) nr 2022/95 2 Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz azotanu amonu objętego obecnie kodami CN 3102 30 90 i 3102 40 90 i pochodzącego z Rosji. W wyniku późniejszego dochodzenia, które wykazało absorpcję powyższego cła, środki te zmieniono na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 663/98 3 . W następstwie pierwszego przeglądu wygaśnięcia oraz pierwszego przeglądu okresowego zgodnie z art. 11 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 4 , rozporządzeniem (WE) nr 658/2002 5 Rada nałożyła ostateczne i ogólnokrajowe cło antydumpingowe w wysokości 47,07 EUR za tonę na przywóz azotanu amonu objętego kodami CN 3102 30 90 i 3102 40 90 i pochodzącego z Rosji. Następnie, po przeprowadzeniu na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 384/96 przeglądu okresowego dotyczącego zakresu produktu, rozporządzeniem Rady (WE) nr 945/2005 6 nałożono ostateczne cło antydumpingowe w wysokości od 41,42 EUR za tonę do 47,07 EUR za tonę na przywóz nawozów stałych o zawartości azotanu amonu przekraczającej 80 % masy, obecnie objętych kodami CN 3102 30 90, 3102 40 90, ex 3102 29 00, ex 3102 60 00, ex 3102 90 00, ex 3105 10 00, ex 3105 20 10, ex 3105 51 00, ex 3105 59 00 i ex 3105 90 20 pochodzących z Rosji.
(2) W następstwie drugiego przeglądu wygaśnięcia oraz drugiego częściowego przeglądu okresowego zgodnie z art. 11 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 384/96, rozporządzeniem Rady (WE) nr 661/2008 7 Rada utrzymała obowiązujące środki. Cło pozostało niezmienione, z wyjątkiem cła dla grupy EuroChem, dla której ustalona wysokość cła wynosi od 28,88 EUR za tonę do 32,82 EUR na tonę.
(3) Komisja Europejska ("Komisja"), decyzją 2008/577/WE 8 , przyjęła zobowiązania co do pułapu ilościowego oferowane przez rosyjskich producentów PAO Acron i PAO Dorogobuzh, członków holdingu Acron, oraz przez grupę EuroChem. Decyzją 2012/629/UE 9 Komisja wycofała akceptację zobowiązania złożonego przez grupę EuroChem z powodu niewykonalności zobowiązania.
(4) Wyrokiem z dnia 10 września 2008 r. 10 , zgodnie z jego wykładnią dokonaną w wyroku z dnia 9 lipca 2009 r. 11 , Sąd unieważnił rozporządzenie (WE) nr 945/2005 w odniesieniu do OAO Kirovo-Chepetsky Khimichesky Kombinat, części PAO UCC UralChem. Rozporządzeniem (WE) nr 989/2009 12 Rada zmieniła rozporządzenie (WE) nr 661/2008 w odpowiednim zakresie. W rezultacie w przypadku spółki Kirovo cło antydumpingowe w wysokości 47,07 EUR za tonę stosuje się tylko w odniesieniu do przywozu azotanu amonu obecnie objętego kodami CN 3102 30 90 i 3102 40 90.
(5) W następstwie trzeciego przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 13 , rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 999/2014 14 Komisja utrzymała obowiązujące środki.
(6) Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2016/415 15 Komisja wycofała przyjęcie zobowiązania w odniesieniu do holdingu Acron z powodu niewykonalności zobowiązania.
(7) Holding Acron podlega obecnie ogólnokrajowemu cłu antydumpingowemu w wysokości od 41,42 EUR za tonę do 47,07 EUR za tonę, w zależności od rodzaju produktu.
2. Wniosek o przeprowadzenie częściowego przeglądu okresowego ograniczonego do zbadania dumpingu
(8) W kwietniu 2016 r. Komisja otrzymała wniosek o przeprowadzenie częściowego przeglądu okresowego zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, przekazany przez dwóch rosyjskich producentów eksportujących PAO Acron i PAO Dorogobuzh oraz powiązane z nimi przedsiębiorstwo handlowe Agronova Europe AG z siedzibą w Szwajcarii (zwanych łącznie "grupą Acron" lub "wnioskodawcą", lub "producentem eksportującym"). Zakres wniosku ograniczony był do zbadania dumpingu w odniesieniu do grupy Acron. Grupa Acron przedstawiła wystarczające dowody świadczące o tym, że utrzymywanie środka na dotychczasowym poziomie nie jest już konieczne do wyrównania szkody spowodowanej przez dumping.
3. Wszczęcie częściowego przeglądu okresowego ograniczonego do zbadania dumpingu
(9) Po poinformowaniu państw członkowskich Komisja ustaliła, że istnieją wystarczające dowody, aby wszcząć częściowy przegląd okresowy ograniczony do zbadania dumpingu w odniesieniu do wnioskodawcy, i w dniu 17 sierpnia 2017 r. w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 16 ("zawiadomienie o wszczęciu") ogłosiła wszczęcie częściowego przeglądu okresowego na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.
(10) Komisja oficjalnie powiadomiła wnioskodawcę, władze państwa wywozu oraz przemysł unijny o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego. Zainteresowanym stronom umożliwiono wyrażenie opinii na piśmie i ustnie.
(11) W tym samym dniu w zawiadomieniu o wszczęciu 17 Komisja ogłosiła wszczęcie kolejnego częściowego przeglądu środków antydumpingowych mających zastosowanie do przywozu azotanu amonu pochodzącego z Rosji, ograniczonego do zbadania szkody zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.
4. Dochodzenie
(12) W celu uzyskania informacji niezbędnych w dochodzeniu Komisja przesłała grupie Acron kwestionariusze. Odpowiedzi na pytania otrzymano w ustalonym terminie.
(13) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje, które uznała za niezbędne do stwierdzenia dumpingu. W siedzibach grupy Acron, tj. PAO Acron i PAO Dorogobuzh oraz powiązanego z nimi przedsiębiorstwa handlowego Agronova Europe AG z siedzibą w Szwajcarii, przeprowadzono wizyty weryfikacyjne. Z dniem 5 stycznia 2018 r. przedsiębiorstwo Agronova Europe AG zmieniło nazwę na Acron Switzerland AG.
5. Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
(14) Dochodzenie w sprawie poziomu dumpingu obejmowało okres od dnia 1 lipca 2016 r. do dnia 30 czerwca 2017 r. ("okres objęty dochodzeniem przeglądowym").
B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY
1. Produkt objęty postępowaniem
(15) Produktem objętym przeglądem są nawozy stałe o zawartości azotanu amonu przekraczającej 80 % masy, pochodzące z Rosji ("produkt objęty postępowaniem"), obecnie objęte kodami CN 3102 30 90, 3102 40 90, ex 3102 29 00, ex 3102 60 00, ex 3102 90 00, ex 3105 10 00, ex 3105 20 10, ex 3105 51 00, ex 3105 59 00 oraz ex 3105 90 20.
2. Produkt podobny
(16) Produkt objęty przeglądem i produkt produkowany i sprzedawany przez grupę Acron na rynku krajowym, unijnym oraz innych rynkach eksportowych, posiadają te same podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne.
(17) Komisja uznała zatem, że produkty te są produktami podobnymi w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
C. TRWAŁY CHARAKTER ZMIENIONYCH OKOLICZNOŚCI
(18) Zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy zmieniły się okoliczności, w oparciu o które ustalono obecny margines dumpingu, i czy zmiany te mają charakter trwały.
(19) Najważniejszym surowcem wykorzystywanym w produkcji azotanu amonu jest gaz, który stanowi ponad 60 % całkowitych kosztów produkcji. Podobnie jak w poprzednich dochodzeniach Komisja stwierdziła, że krajowe ceny gazu w Rosji regulowane są przez państwo na podstawie ustawodawstwa federalnego i nie odzwierciedlają normalnych warunków rynkowych, w których ceny są zasadniczo ustalane w oparciu o koszty produkcji i oczekiwania co do zysku.
(20) Komisja nie może uznać trwałego charakteru zmian w krajowych cenach surowca, ponieważ zmiany tego rodzaju są w normalnych warunkach wynikiem zmiennych sił rynkowych. W każdym razie Komisja stwierdziła, że ceny gazu w Rosji regulowane są przez państwo na podstawie ustawodawstwa federalnego i nie odzwierciedlają normalnych warunków rynkowych, w których ceny są zasadniczo ustalane w oparciu o koszty produkcji i oczekiwania co do zysku. Ustalane przez państwo ceny gazu mają bezpośrednie zastosowanie do spółek będących własnością państwa takich jak Gazprom. Gazprom jest największym dostawcą gazu w kraju, z udziałem w rynku przekraczającym 50 %, a zatem ustala ceny. Na tej podstawie można stwierdzić, że sytuacja jest podobna do tej, jaka panowała w poprzednich dochodzeniach. W związku z tym Komisja uznaje, że okoliczności dotyczące rynku gazu w Rosji nie uległy zmianie, a zatem zmiana środków na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego nie jest na tej podstawie uzasadniona.
(21) We wniosku o przeprowadzenie przeglądu wnioskodawca przedstawił szereg dalszych argumentów, powołując się między innymi na wycofanie zobowiązania, wewnętrzną reorganizację w grupie Acron, przystąpienie Rosji do WTO i wahania kursów wymiany walut. Adekwatność tych argumentów w odniesieniu do marginesu dumpingu lub domniemanego trwałego charakteru okoliczności nie daje się jednak jednoznacznie stwierdzić. W szczególności wnioskodawca nie przedstawił wystarczających dowodów, że jego cena eksportowa stosowana wobec Unii uległa zmianie ze względu na wycofanie zobowiązania. Podobnie nie przedstawiono wystarczających dowodów na to, że wewnętrzna reorganizacja w grupie Acron doprowadziła do zmiany wartości normalnej/krajowych cen sprzedaży. Wnioskodawca nie przedstawił też dowodów na to, w jaki sposób przystąpienie Rosji do WTO wpłynęło na margines dumpingu. Ponadto Komisja jest zdania, że wahania kursów wymiany walut nie stanowią zmiany o trwałym charakterze, ponieważ na kursy wymiany mają wpływ liczne siły rynkowe i wykazują one tendencję do wahań z upływem czasu.
(22) Po ujawnieniu ustaleń wnioskodawca, po pierwsze, stwierdził, że Komisja nie przedstawiła wszystkich elementów związanych z obliczeniem marginesu dumpingu wnioskodawcy, co stanowi naruszenie jego prawa do obrony.
(23) W związku z tym Komisja zauważa, że wnioskodawca otrzymał dokument zawierający ogólne ustalenia, w którym szczegółowo przedstawiono wszystkie ustalenia, na podstawie których Komisja podjęła decyzję o zakończeniu dochodzenia. Wnioskodawca miał zatem możliwość pełnego wykonania swojego prawa do obrony. Ponieważ Komisja uznała, że nie wystąpiła trwała zmiana okoliczności, która uzasadniałaby ponowne obliczenie marginesu dumpingu wnioskodawcy, argument dotyczący możliwych błędów w obliczeniach marginesu dumpingu stał się bezprzedmiotowy. Argument ten został w związku z tym odrzucony.
(24) Po drugie, wnioskodawca kwestionował wniosek Komisji dotyczący braku zmian o trwałym charakterze, które mogłyby mieć wpływ na margines dumpingu.
(25) Wnioskodawca twierdził, że ostatnim razem jego indywidualny margines dumpingu ustalono w 2008 r., kiedy Rosja nie była jeszcze członkiem WTO. Margines dumpingu obliczono wówczas z wykorzystaniem metodyki dostosowania kosztów gazu, co było uzasadnione stwierdzeniem, że ceny gazu ziemnego w Rosji są regulowane i nie można racjonalnie oczekiwać, że będą odzwierciedlać cenę normalnie płaconą na rynkach wolnych od zniekształceń. Niemniej w 2012 r. Rosja przystąpiła do WTO i zobowiązała się zapewnić, by producenci/dystrybutorzy gazu ziemnego w Federacji Rosyjskiej prowadzili swoją działalność, w granicach właściwych ram regulacyjnych, w oparciu o normalne względy handlowe, na podstawie odzyskania kosztów oraz zysku. Zobowiązania te zostały włączone do Protokołu przystąpienia Federacji Rosyjskiej do Światowej Organizacji Handlu z dnia 17 grudnia 2011 r.
(26) W tym względzie Komisja zauważa, że celem obecnego dochodzenia nie jest ustalenie, czy obecny rosyjski system regulacyjny dotyczący gazu ziemnego jest zgodny ze zobowiązaniami podjętymi w ramach WTO. Komisja nie zajmuje stanowiska w odniesieniu do tej kwestii. Celem dochodzenia zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego jest bowiem ustalenie, czy wystąpiła trwała zmiana okoliczności uzasadniająca ponowne obliczenie cła antydumpingowego dla wnioskodawcy. Niemniej po dokonaniu oceny warunków na rynku gazu ziemnego w Rosji w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym Komisja stwierdziła na podstawie ustaleń opisanych w motywie 20, że rynek gazu ziemnego w Rosji jest wciąż zakłócony.
(27) Oceny tej nie zmienia fakt, że Rosja podjęła szereg zobowiązań w momencie przystąpienia do WTO, ani brak wszczętych procedur rozstrzygania sporów dotyczących nieprzestrzegania zasad WTO. Wniosek Komisji oparty był na przeprowadzonym przez nią dochodzeniu i dowodach dostępnych w aktach. Decyzja o wnoszeniu spraw w ramach WTO lub powstrzymywaniu się od tego należy od członków WTO, kierujących się w tym względzie polityczną swobodą. Brak dotyczących Rosji spraw związanych z naruszeniem jej zobowiązań nie może zatem automatycznie prowadzić do wniosku, że takie zakłócenia nie istnieją.
(28) Po trzecie, wnioskodawca twierdził również, że Komisja nie wzięła pod uwagę faktu, że ceny gazu w Rosji w okresie ostatnich 14 lat znacznie i w sposób ciągły rosły i od przeglądu okresowego, w ramach którego obliczono margines dumpingu grupy Acron, zwiększyły się ponad dwukrotnie. Zdaniem wnioskodawcy wzrost krajowych cen gazu nie został przez Komisję nigdy uwzględniony. Dodatkowo wnioskodawca sprzeciwił się twierdzeniu, jakoby Gazprom ustalał poziom cen na rosyjskim rynku krajowym.
(29) Jak zauważyła Komisja w motywie 20 powyżej, cena krajowa gazu ziemnego jest wciąż zniekształcona, a fakt, że ceny gazu wzrosły w okresie ostatnich 14 lat, nie podważa tej oceny. Jeżeli chodzi o pozycję rynkową Gazpromu, Komisja ustaliła, że ze względu na swój udział w rynku i swoją znaczącą pozycję Gazprom ustala poziom cen na rosyjskim rynku gazu. Znajduje to potwierdzenie w rocznym sprawozdaniu przedsiębiorstwa Novatek, jednego z niezależnych dostawców gazu 18 .
(30) Po czwarte, wnioskodawca twierdził, że Komisja pominęła przedstawione przez niego dowody dotyczące domniemanych zmian w strukturze kosztów przemysłu unijnego. W szczególności Komisja miała pominąć skutki tendencji do wyrównywania cen gazu, dzięki którym ceny gazu ziemnego dostarczanego przez Gazprom do Unii uległy obniżeniu na korzyść przedstawicieli przemysłu unijnego.
(31) Jak określono w pkt 1 zawiadomienia o wszczęciu, niniejszy częściowy przegląd okresowy ograniczono do zbadania dumpingu w odniesieniu do wnioskodawcy. W związku z tym zmiany w strukturze kosztów przemysłu unijnego nie mieszczą się w zakresie niniejszego przeglądu, a zatem nie zostały poddane ocenie w ramach niniejszego dochodzenia. W związku z powyższym wniosek ten został odrzucony.
(32) Po piąte, wnioskodawca nie zgodził się z ustaleniem, że wycofanie jego zobowiązania nie stanowi samo w sobie zmiany o trwałym charakterze. Na poparcie tego argumentu wnioskodawca przywołał sprawę, w której Komisja miała wysunąć wniosek, że wycofanie zobowiązania stanowiło trwałą i znaczącą zmianę okoliczności w rozumieniu art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego 19 . Wnioskodawca twierdził ponadto, że wycofanie zobowiązania wiązało się również ze zmianami w strukturze sprzedaży grupy Acron do Unii i że Komisja, uznając, że wycofanie zobowiązania nie miało wpływu na cenę eksportową wnioskodawcy, opierała się na niewłaściwym zrozumieniu sytuacji.
(33) Twierdzenia te nie mogą zostać zaakceptowane. Po pierwsze, samego faktu wycofania zobowiązania producenta eksportowego, dobrowolnie lub w inny sposób, nie można uznać za zmianę o charakterze trwałym w rozumieniu art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Art. 8 ust. 9 rozporządzenia podstawowego stanowi, że w przypadku wycofania zobowiązania cło nałożone przez Komisję zgodnie z art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego stosuje się automatycznie. Przytoczona przez wnioskodawcę sprawa dotyczy przeglądu, w ramach którego Komisja uznała skutki dochodzenia w sprawie absorpcji jako zmianę okoliczności mającą trwały charakter w celu przywrócenia zobowiązania. Po drugie, okoliczności faktyczne różnią się w tym względzie od omawianej tutaj sprawy, a ponadto przywołana decyzja nie zawiera żadnych twierdzeń przemawiających za argumentem wnioskodawcy.
(34) Komisja nie uznała też, że zmiany przedstawione przez wnioskodawcę można by uznać za zmiany o trwałym charakterze na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Przykładowo dokonywanie całej sprzedaży do UE za pośrednictwem powiązanego przedsiębiorstwa handlowego można łatwo zmienić. Analogicznie polityka ustalania cen przedsiębiorstwa wynika z decyzji, którą można podjąć w dowolnym momencie w oparciu o liczne i zróżnicowane czynniki. Komisja uznała zatem, że brak jest wystarczających dowodów na to, że cena eksportowa (a więc również margines dumpingu) uległyby zmianie, a taka domniemana zmiana miałaby charakter trwały. Stwierdzenie to zostało zatem odrzucone.
(35) Po szóste, wnioskodawca nie zgodził się ze stwierdzeniem, że zmiany kursów walut nie stanowią zmiany o trwałym charakterze. Jego zdaniem po okresie względnej stabilności, który rozpoczął się w 2009 r., spadek wartości rubla, który nastąpił w połowie 2014 r., wynikał z unijnych sankcji gospodarczych i od tamtej pory tendencja ta nie uległa odwróceniu. Wspomniana zmiana w kursie wymiany miałaby mieć wpływ na obliczenia dotyczące dumpingu.
(36) Jak stwierdzono w motywie 21 powyżej, Komisja konsekwentnie nie uznaje zmian w kursach wymiany walut za zmianę o trwałym charakterze ze względu na fakt, że na kursy te mają wpływ liczne czynniki rynkowe, a kursy te wykazują tendencję do wahań z upływem czasu. Wnioskodawca nie przedłożył żadnych dowodów, które podważałyby takie podejście i uzasadniały zmianę praktyki w tym zakresie. W związku z powyższym argument został odrzucony.
(37) Wreszcie po siódme, wnioskodawca twierdził, że Komisja powinna była wziąć pod uwagę ustalenia równoległego przeglądu okresowego ograniczonego do zbadania szkody, przeprowadzonego w związku z tym samym produktem. Wniosek z tego przeglądu brzmiał, że restrukturyzacja przemysłu unijnego i globalne zmiany, które wystąpiły na rynku azotanu amonu od 2002 r., uzasadniają przegląd środków.
(38) Jak stwierdzono w motywie 31, zakres niniejszego przeglądu okresowego ograniczono do zbadania dumpingu. Wnioskodawca nie wykazał, w jaki sposób zmiany na globalnym rynku azotanu amonu oraz na rynku unijnym miałyby oddziaływać na jego margines dumpingu ani w jaki sposób ustalenia Komisji poczynione w ramach innego przeglądu miałyby odnosić się do wniosków Komisji w niniejszej sprawie lub je podważać. Argument ten został zatem odrzucony.
D. ZŁOŻONE ZOBOWIĄZANIA
(39) Wnioskodawca przedłożył należycie podpisaną ofertę dobrowolnego zobowiązania zgodnie z art. 8 rozporządzenia podstawowego. Komisja poddała analizie przedłożoną ofertę zobowiązania i uznała, że przyjęcie jej byłoby nierealistyczne. Wnioskodawca posiada jednostki powiązane w dwóch państwach członkowskich. Zgodnie z informacjami, jakimi dysponuje Komisja, jedno z tych powiązanych przedsiębiorstw produkuje i sprzedaje produkt podobny oraz inne produkty (tj. nawozy) na rynku unijnym. Wnioskodawca również sprzedaje inne produkty klientom w Unii. Jeżeli strona powiązana w Unii i wnioskodawca sprzedają produkt objęty postępowaniem i inne produkty tym samym klientom w Unii, ceny takich transakcji można ustalać w celu skompensowania minimalnych cen importowych objętych zobowiązaniem. Taka wzajemna kompensacja cen nie byłaby jednak możliwa do stwierdzenia w efekcie działań monitorujących, jako że struktura cen dla większości produktów wytwarzanych i sprzedawanych przez jednostkę powiązaną w Unii nie figuruje w żadnym powszechnie dostępnym źródle. Nie można zatem ustalić, czy ceny płacone przez nabywców odpowiadają wartości produktów bądź uwzględniają potencjalny rabat w celu skompensowania transakcji objętych zobowiązaniem, dla których musi być stosowana minimalna cena importowa. W związku z powyższym występuje wysokie ryzyko wzajemnej kompensacji w przypadku sprzedaży azotanu amonu lub innych produktów tym samym klientom.
(40) Wnioskodawca zobowiązał się w swojej ofercie zobowiązania do powstrzymania się od bezpośredniej i pośredniej sprzedaży wszelkich produktów swojemu powiązanemu producentowi unijnemu. Co więcej, wnioskodawca zobowiązał się do powstrzymania się od sprzedaży produktów objętych zobowiązaniem tym samym klientom w Unii, którym sprzedawane są inne produkty. W związku z tym Komisja zauważa, że nawet w przypadku tych zobowiązań przewidziane w ofercie zobowiązanie wciąż pozostaje nierealistyczne i trudne do monitorowania. Producent posiadający siedzibę w Unii nie może być przedmiotem działań monitorujących, ponieważ nie może być stroną zobowiązania, jako że zgodnie z art. 8 rozporządzenia podstawowego zobowiązania mogą być składane jedynie przez producentów eksportujących. Co więcej, nawet jeżeli powiązany producent unijny miałby zaoferować równoważne zobowiązania, ich monitorowanie byłoby nierealistyczne ze względu na złożoną strukturę wnioskodawcy.
(41) Wnioskodawcy umożliwiono przedstawienie uwag do niniejszej decyzji.
ZAKOŃCZENIE DOCHODZENIA
(42) Zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i okolicznościach, na podstawie których zamierzano zakończyć niniejsze dochodzenie, i miały możliwość przedstawienia swoich uwag. Wszystkim zainteresowanym stronom, które złożyły stosowny wniosek, zapewniono możliwość przedstawienia swojego stanowiska przed Komisją.
(43) Z powodów określonych powyżej Komisja stwierdza zatem, że częściowy przegląd okresowy dotyczący przywozu produktu objętego postępowaniem, pochodzącego z Rosji, powinien zostać zakończony.
(44) Niniejsza decyzja jest zgodna z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
| W imieniu Komisji | |
| Jean-Claude JUNCKER | |
| Przewodniczący |