Decyzja SCH/Com-ex(93)24 w sprawie wspólnych zasad anulowania, unieważniania lub skracania okresu ważności wizy jednolitej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2000.239.154

Akt obowiązujący
Wersja od: 14 grudnia 1993 r.

DECYZJA KOMITETU WYKONAWCZEGO
z dnia 14 grudnia 1993 r.
w sprawie wspólnych zasad anulowania, unieważniania lub skracania okresu ważności wizy jednolitej

(SCH/Com ex (93) 24)

(Dz.U. UE L z dnia 22 września 2000 r.)

KOMITET WYKONAWCZY,

uwzględniając art. 132 Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen,

uwzględniając art. 131 wyżej wymienionej konwencji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Procedury anulowania, unieważniania i skracania okresu ważności wizy jednolitej są zgodne z zasadami ujętymi w dokumencie załączonym do niniejszej decyzji.

Paryż, dnia 14 grudnia 1993 r.

Przewodniczący
A. LAMASSOURE

Procedury anulowania, unieważniania lub skracania okresu ważności wizy jednolitej, ustanowione przez Komitet Wykonawczy na podstawie art. 131, mają na celu udaremnienie wjazdu na terytorium Państw - Sygnatariuszy Konwencji z Schengen na podstawie udzielonej wizy jednolitej albo skrócenie okresu ważności wizy lub długości pierwotnie przewidywanego okresu pobytu.

Rozróżnia się następujące procedury:

– anulowanie

– unieważnienie

– skrócenie okresu ważności

1. Anulowanie

Anulowanie wizy odbywa się na granicy (*) i procedura przeprowadzana jest funkcjonariuszy kontroli granicznej (patrz: Wspólny Podręcznik część II, ppkt 1.4.4 (**). Celem jest uniemożliwienie wjazdu na terytorium Stron Konwencji z Schengen, szczególnie w przypadku omyłkowego wydania wizy cudzoziemcowi uznanemu za osobę niepożądaną. Wiza anulowana uważana jest za niebyłą.

Należy odróżnić anulowanie wizy od udzielenia odmowy wjazdu, w przypadku której funkcjonariusze kontroli granicznej nie anulują wizy, a odmawiają wjazdu na terytorium ich państwa posiadaczowi wizy np. ze względu na brak dokumentów uzasadniających cel pobytu.

Decyzję o anulowaniu wizy wydają krajowe organy administracyjne, odpowiedzialne za kontrolę granic.

Do celów praktycznych na naklejce wizowej można umieścić nadruk lub rodzaj adnotacji, z której jasno wynika, że wiza została anulowana. Zaleca się przekreślenie kinegramu naklejki wizowej ostrym przedmiotem metalowym.

O anulowaniu wizy zawiadamia się centralny organ Państwa, które wizę wydało, podaje się następujące informacje:

– datę i powody anulowania

– nazwisko posiadacza wizy

– obywatelstwo

– rodzaj i numer dokumentu podróży

– numer naklejki wizowej

– rodzaj wizy

– datę i miejsce wystawienia wizy.

2. Unieważnienie

W niektórych państwach rozróżnia się unieważnienie i anulowanie wizy jednolitej.

Unieważnienie wizy, które nie działa z mocą wsteczną, umożliwia po wjeździe posiadacza wizy na terytorium anulowanie pozostałego okresu ważności wizy jednolitej.

Zgodnie z art. 23 Konwencji z Schengen unieważnienie następuje w przypadku stwierdzenia podczas kontroli, że cudzoziemiec posiadający prawidłowo wydaną wizę nie spełnia bądź przestał spełniać jeden lub kilka warunków określonych w art. 5 ust. 1 lit. c), d) oraz e) Konwencji z Schengen. Wizę unieważnia się zgodnie z krajową procedurą Umawiającej się Strony, na której terytorium znajduje się osoba posiadająca wizę. Umawiająca się Strona, która unieważniła wizę powiadamia o tym Stronę, która wizę wydała. Podaje ona powody swojej decyzji.

3. Skrócenie ważności wizy jednolitej

Zgodnie z art. 23 Konwencji z Schengen procedura ta stosowana jest w niektórych Państwach przed wydaleniem cudzoziemca. Uprawnia ona do skrócenia długości pobytu do liczby dni między datą przekroczenia granicy a datą ustaloną dla wydalenia cudzoziemca.

Jeśli funkcjonariusz kontroli granicznej stwierdzi, że cudzoziemiec nie dysponuje wystarczającą ilością środków na utrzymanie w okresie pierwotnie przewidzianego pobytu, może również zarządzić skrócenie okresu ważności wizy jednolitej.

_______

(*) Anulowania wizy mogą dokonać także władze konsularne, jeśli okaże się, że wydano ją omyłkowo.

(**) Dokument poufny. Patrz SCH/Com-ex (98) 17.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.