Rozporządzenie wykonawcze 2018/732 w sprawie wspólnej metodyki porównywania ceny jednostkowej paliw alternatywnych zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/94/UE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2018.123.85

Akt obowiązujący

Wersja od: 20 czerwca 2020 r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/732

z dnia 17 maja 2018 r.

w sprawie wspólnej metodyki porównywania ceny jednostkowej paliw alternatywnych zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/94/UE

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/94/UE z dnia 22 października 2014 r. w sprawie rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych ¹ , w szczególności jej art. 7 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W celu określenia metodyki najbardziej odpowiedniej w świetle przepisów art. 7 ust. 3 dyrektywy 2014/94/UE oraz w następstwie zaproszenia do składania ofert, Komisja zwróciła się do Niemieckiej Agencji Energetycznej (dena) o przeprowadzenie badania w celu określenia możliwych wariantów wspólnej metodyki porównywania ceny jednostkowej paliw alternatywnych ² .

(2) W badaniu przeanalizowano cztery główne warianty. Komisja rozważyła wszystkie te warianty. Okazało się, że wariant, zgodnie z którym ceny paliw są wyrażane w podanych w obowiązującej walucie kwotach na 100 km, z uwzględnieniem ceny paliwa na jednostkę, o której mowa w dyrektywie 98/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ³ , i zużycia paliwa przez pojazdy określone w certyfikacie zgodności, była najbardziej kompleksowa i opierała się na wymiernych danych. Wariant ten uwzględnia nie tylko zawartość energii w paliwie, ale także inne czynniki związane z ceną paliwa w przeliczeniu na przejechaną odległość, w szczególności efektywność energetyczną odpowiednich technologii związanych z wykorzystaniem różnych paliw w pojazdach.

(3) W badaniu konsumenckim dotyczącym porównywania cen paliw ⁴ , przeprowadzonym przez Międzynarodową Federację Samochodową po ogłoszeniu zaproszenia do składania ofert, konsumenci poparli metodykę wyrażania cen paliw w podanych w obowiązującej walucie kwotach na 100 km.

(4) Wybrana metodyka powinna umożliwić użytkownikom bezpośrednie porównanie obejmujące wszystkie najistotniejsze czynniki, również w kontekście przyszłych wyborów przy zakupie. Metodyka ta wydaje się więc najbardziej odpowiednia do celów zwiększenia świadomości konsumentów i przejrzystości cen paliw. Jest ona również najlepiej dostosowana do bardziej ogólnych celów dyrektywy 2014/94/UE, w równym stopniu uwzględnionych w europejskiej strategii na rzecz mobilności niskoemisyjnej ⁵  przyjętej w ramach unii energetycznej, polegających zasadniczo na przyczynianiu się do zróżnicowania źródeł energii w transporcie oraz zmniejszaniu emisji CO₂ i innych zanieczyszczeń w tym obszarze.

(5) Do obliczenia cen paliwa należy stosować wartość zużycia paliwa określoną w świadectwie zgodności pojazdów. Wartość ta jest oparta na światowej zharmonizowanej procedurze badania pojazdów lekkich (WLTP) ⁶ , obowiązującej od września 2017 r. dla nowych typów pojazdów i od września 2018 r. dla wszystkich nowych pojazdów. Powyższa procedura badania zastępuje obecnie stosowany nowy europejski cykl jezdny (NEDC). W procedurze WLTP przewidziano bardziej rygorystyczne warunki badań i bardziej realistyczne zużycie paliwa, z korzyścią dla konsumentów. Odniesienie do tych wartości odpowiada informacjom dla konsumentów podawanym na podstawie dyrektywy 1999/94/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ⁷  odnoszącej się do dostępności informacji dla konsumentów o zużyciu paliwa w odniesieniu do obrotu nowymi samochodami osobowymi, również w świetle zalecenia Komisji (UE) 2017/948 ⁸ .

(6) Ponieważ w świadectwie zgodności pojazdu nie podaje się wartości zużycia paliwa dotyczących mieszanek biopaliw z benzyną lub olejem napędowym ⁹ , państwa członkowskie mogą wykorzystywać swoje własne dane w celu określenia tych wartości.

(7) Aby z metodyki można było korzystać w dowolnym momencie, cena paliwa, którą należy uwzględnić, powinna być średnią ceną odpowiedniego paliwa na jednostkę umowną maksymalnie za ostatni kwartał kalendarzowy poprzedzający dzień obliczenia.

(8) Ze względu na ograniczenia nieodłącznie związane z prezentowaniem porównań cenowych na stacjach paliw należy sprecyzować, że korzystanie z takiej metodyki wymaga określenia porównywalnych prób samochodów osobowych zasilanych różnymi paliwami, przynajmniej w odniesieniu do ich masy i mocy.

(9) Aby jeszcze bardziej ułatwić porównywanie w oparciu o metodykę ustanowioną w niniejszym rozporządzeniu, państwa członkowskie mogą skorzystać z możliwości, jakie oferuje cyfryzacja, np. z narzędzi internetowych. Narzędzia te powinny umożliwić uzyskanie indywidualnych informacji na temat wszystkich lub większości modeli pojazdów występujących na rynku. Takie narzędzie dawałoby również możliwość dodawania innych informacji.

(10) Wieloletni program prac Komisji dotyczący pomocy finansowej na rzecz sektora transportu w ramach instrumentu "Łącząc Europę" na lata 2014-2020 ¹⁰  przewiduje działania mające na celu pomoc państwom członkowskim we wdrażaniu dyrektywy 2014/94/UE. Zgodnie z programem prac celem jest przede wszystkim wspieranie spójnego wdrażania art. 7 ust. 3 wspomnianej dyrektywy we wszystkich państwach członkowskich oraz wspieranie państw członkowskich w zakresie udostępniania informacji dla konsumentów za pomocą narzędzi cyfrowych.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 9 ust. 1 dyrektywy 2014/94/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W załączniku określono wspólną metodykę porównywania ceny jednostkowej paliw alternatywnych w rozumieniu art. 7 ust. 3 dyrektywy 2014/94/UE w oparciu o ceny wyrażone jako podane w obowiązującej walucie kwoty na 100 km.

Artykuł  2  ¹¹

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 7 grudnia 2020 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 maja 2018 r.

	W imieniu Komisji
	Jean-Claude JUNCKER
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

1. Wspólna metodyka określona w niniejszym załączniku dotyczy paliw alternatywnych zdefiniowanych w art. 2 ust. 1 dyrektywy 2014/94/UE.

2. W metodzie tej przewidziano - na potrzeby przedstawiania informacji na stacjach paliw, o którym mowa w art. 7 ust. 3 akapit pierwszy dyrektywy 2014/94/UE - podstawowe obliczenia umożliwiające orientacyjne porównanie cen na podstawie prób modeli samochodów osobowych, które są ustalane przez państwa członkowskie i które są porównywalne co najmniej pod względem masy i mocy, ale są zasilane różnymi paliwami.

3. W metodzie zdefiniowano, w jaki sposób, na potrzeby takiego porównania, ceny benzyny i oleju napędowego oraz paliw alternatywnych wyraża się jako podane w obowiązującej walucie kwoty na 100 km. Obliczenie opiera się na następujących czynnikach:

a) zużyciu paliwa przez dany pojazd na 100 km podanym w świadectwie zgodności pojazdów, o którym mowa w art. 18 dyrektywy 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ¹² ;

b) w stosownych przypadkach na wartościach zużycia paliwa na 100 km określonych przez państwa członkowskie dla mieszanek biopaliw z benzyną lub olejem napędowym ¹³ ;

c) cenach rynkowych na jednostkę odpowiednich paliw wyrażonych w obowiązującej walucie dla jednostek, o których mowa w danym państwie członkowskim, zgodnie z dyrektywą 98/6/WE (zwanych dalej jednostkami umownymi).

4. Cena wyrażona w podanych w obowiązującej walucie kwotach na 100 km jest obliczana w następujący sposób:

cena paliwa w obowiązującej walucie na jednostkę umowną × zużycie paliwa na 100 km.

5. Cena paliw w uwzględnianych jednostkach umownych to średnia cena maksymalnie za ostatni kwartał kalendarzowy poprzedzający dzień obliczenia.

¹ Dz.U. L 307 z 28.10.2014, s. 1.

² https://ec.europa.eu/transport/sites/transport/files/2017-01-fuel-price-comparison.pdf

³ Dyrektywa 98/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. w sprawie ochrony konsumenta przez podawanie cen produktów oferowanych konsumentom (Dz.U. L 80 z 18.3.1998, s. 27).

⁴ https://publications.europa.eu/en/publication-detail/-/publication/4e8d1774-fa70-11e7-b8f5-01aa75ed71a1

⁵ COM(2016) 501 final.

⁶ Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/1151 z dnia 1 czerwca 2017 r. uzupełniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów, zmieniające dyrektywę 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 i rozporządzenie Komisji (UE) nr 1230/2012 oraz uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 (Dz.U. L 175 z 7.7.2017, s. 1).

⁷ Dyrektywa 1999/94/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 grudnia 1999 r. odnosząca się do dostępności dla konsumentów informacji o zużyciu paliwa i emisjach CO₂ w odniesieniu do obrotu nowymi samochodami osobowymi (Dz.U. L 12 z 18.1.2000, s. 16).

⁸ Zalecenie Komisji (UE) 2017/948 z dnia 31 maja 2017 r. w sprawie stosowania wartości zużycia paliwa i emisji CO₂ homologowanych i mierzonych zgodnie ze zharmonizowaną światową procedurą badań lekkich pojazdów dostawczych przy udostępnianiu konsumentom informacji zgodnie z dyrektywą 1999/94/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 142 z 2.6.2017, s. 100).

⁹ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/30/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniająca dyrektywę 98/70/WE odnoszącą się do specyfikacji benzyny i olejów napędowych oraz wprowadzającą mechanizm monitorowania i ograniczania emisji gazów cieplarnianych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 1999/32/WE odnoszącą się do specyfikacji paliw wykorzystywanych przez statki żeglugi śródlądowej oraz uchylająca dyrektywę 93/12/EWG (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 88).

¹⁰ Decyzja Komisji C(2014) 1921 z dnia 26 marca 2014 r. z późniejszymi zmianami.

¹¹ Art. 2 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 858/2020 z dnia 18 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.195.57) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 czerwca 2020 r.

¹² Dyrektywa 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiająca ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów, Dz.U. L 263 z 9.10.2007, s. 1.

¹³ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/30/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniająca dyrektywę 98/70/WE odnoszącą się do specyfikacji benzyny i olejów napędowych oraz wprowadzającą mechanizm monitorowania i ograniczania emisji gazów cieplarnianych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 1999/32/WE odnoszącą się do specyfikacji paliw wykorzystywanych przez statki żeglugi śródlądowej oraz uchylająca dyrektywę 93/12/EWG (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 88).