Wspólne działanie 2002/589/WPZiB w sprawie wkładu Unii Europejskiej w zwalczanie destabilizującego gromadzenia i rozpowszechniania ręcznej broni strzeleckiej i broni lekkiej oraz uchylające wspólne działanie 1999/34/WPZiB
Dz.U.UE.L.2002.191.1
Akt obowiązującyWSPÓLNE DZIAŁANIE RADY
z dnia 12 lipca 2002 r.
w sprawie wkładu Unii Europejskiej w zwalczanie destabilizującego gromadzenia i rozpowszechniania ręcznej broni strzeleckiej i broni lekkiej oraz uchylające wspólne działanie 1999/34/WPZiB
(Dz.U.UE L z dnia 19 lipca 2002 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 14,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dniu 17 grudnia 1998 r. Rada przyjęła wspólne działanie 1999/34/WPZiB w sprawie wkładu Unii Europejskiej w zwalczanie destabilizującego gromadzenia i rozpowszechniania ręcznej broni strzeleckiej i broni lekkiej(1).
(2) Raport Zespołu Ekspertów Rządowych w sprawie ręcznej broni strzeleckiej uznaje amunicję za sprawę o dużym znaczeniu w konfliktach z wykorzystaniem ręcznej broni strzeleckiej i broni lekkiej.
(3) Należy przyjąć nowe wspólne działanie w celu włączenia do niego, gdzie właściwe, amunicji do ręcznej broni strzeleckiej i broni lekkiej, a wspólne działanie 1999/34/WPZiB powinno zostać w związku z tym uchylone,
PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE DZIAŁANIE:
– zwalczać i przyczyniać się do zakończenia destabilizującego gromadzenia i rozpowszechniania broni lekkiej,
– przyczyniać się do zredukowania istniejącego nagromadzenia tej broni i amunicji do poziomów zgodnych ze słusznymi potrzebami krajów w zakresie bezpieczeństwa, oraz
– pomagać w rozwiązywaniu problemów spowodowanych takim nagromadzeniem.
– budowanie zgody co do podstaw i środków wymienionych w tytule I,
– wnoszenie wieloaspektowego wkładu, jak określono w tytule II.
TYTUŁ I
Zasady dotyczące aspektów prewencji i reagowania
Zasady dotyczące aspektów prewencji i reagowania
Unia wzmacnia wysiłki w celu budowania zgody na właściwych płaszczyznach regionalnych i międzynarodowych (na przykład ONZ i OBWE) oraz pomiędzy państwami dotkniętymi problemem co do zasad i środków określonych w art. 4 i 5, jako bazy dla regionalnego i rozszerzającego podejścia do problemu oraz, gdzie właściwe, globalnych instrumentów międzynarodowych dotyczących broni lekkiej.
Dążąc do celów określonych w art. 1, Unia ma na celu budowanie zgody na stosownych płaszczyznach międzynarodowych i, gdzie właściwe, w kontekście regionalnym dla urzeczywistnienia następujących zasad i środków mających zapobiegać dalszemu destabilizującemu gromadzeniu broni lekkiej:
a) zobowiązanie się wszystkich krajów do importu i posiadania broni lekkiej tylko dla ich słusznych potrzeb w zakresie bezpieczeństwa, do poziomu proporcjonalnego do ich słusznych wymogów obronności i bezpieczeństwa, łącznie z ich zdolnością do uczestnictwa w operacjach pokojowych ONZ;
b) zobowiązanie się krajów wywożących do dostarczania broni lekkiej wyłącznie rządom (bezpośrednio albo poprzez należycie licencjonowane jednostki upoważnione do dostarczania broni w ich imieniu) zgodnie z odpowiednimi restrykcyjnymi międzynarodowymi i regionalnymi kryteriami wywozu broni, jak w szczególności przewidziano w kodeksie postępowania UE, łącznie z wydawanymi na podstawie oficjalnego zezwolenia świadectwami ostatecznego przeznaczenia lub, gdy właściwe, innych stosownych informacji w sprawie ostatecznego przeznaczenia;
c) zobowiązanie się wszystkich krajów do produkcji broni lekkiej wyłącznie do celów posiadania, jak wymieniono w lit. a), lub eksportu, jak wymieniono w lit. b);
d) w celu zapewnienia kontroli, utworzenie i utrzymywanie narodowych spisów legalnie posiadanej broni będącej własnością władz kraju oraz ustanowienie restrykcyjnego narodowego prawodawstwa dotyczącego broni lekkiej obejmującego sankcje karne i skuteczną kontrolę administracyjną;
e) stworzenie środków budowy zaufania, obejmujących środki popierania przejrzystości i otwartości, przez regionalne rejestry broni lekkiej i wymianę dostępnych informacji dotyczących wywozu, przywozu, produkcji i własności broni lekkiej oraz narodowego prawodawstwa dotyczącego broni, a także przez konsultacje z udziałem właściwych stron w sprawie wymienionych informacji;
f) zaangażowanie się w zwalczanie nielegalnego handlu bronią lekką przez wprowadzenie w życie skutecznych kontroli krajowych, takich jak sprawne mechanizmy graniczne i celne, regionalna i międzynarodowa współpraca oraz wzmożona wymiana informacji;
g) zaangażowanie się w wydanie walki i odwrócenie "kultur przemocy" przez wzmaganie społecznego zaangażowania dzięki szkolnictwu publicznemu i programom uświadamiającym.
W dążeniu do celów określonych w art. 1 wysiłki Unii będą skierowane na budowę zgody na stosownych płaszczyznach międzynarodowych i, stosownie do kontekstu regionalnego dla urzeczywistnienia następujących zasad i środków mających zapobiegać dalszemu destabilizującemu gromadzeniu broni lekkiej i amunicji do niej:
a) stosowną pomoc krajom żądającym wsparcia dla kontroli i wyeliminowania nadwyżek broni lekkiej i amunicji do niej, szczególnie tam, gdzie mogłoby to pomóc w zapobieżeniu konfliktowi zbrojnemu lub w sytuacjach po zakończeniu konfliktu;
b) popieranie środków budowy zaufania i zachęty w celu popierania dobrowolnego składania nadwyżek broni lekkiej i broni lekkiej posiadanej nielegalnie oraz amunicji do niej, demobilizacji bojowników i następującej po niej rehabilitacji i ponownej integracji, środków obejmujących przestrzeganie układów pokojowych i o kontroli zbrojeń pod wspólnym nadzorem lub nadzorem strony trzeciej, przestrzegania praw człowieka i zasad humanitarnych, ochrony praworządności, zwłaszcza w odniesieniu do bezpieczeństwa osobistego byłych bojowników oraz amnestii dotyczącej broni lekkiej, jak również lokalnych projektów rozwojowych oraz innych gospodarczych i społecznych zachęt;
c) skuteczne usuwanie nadwyżek broni lekkiej obejmujące bezpieczne składowanie, jak również szybkie i skuteczne niszczenie tej broni i amunicji do niej, najlepiej pod nadzorem międzynarodowym;
d) udzielanie pomocy przez właściwe międzynarodowe organizacje, programy i agencje jak również struktury regionalne.
Państwa Członkowskie popierają, gdzie stosowne, w kontekście rozwiązywania konfliktów zbrojnych:
a) zawarcie w mandatach operacji wspierania pokoju lub innych stosownych misji wspierających pokojowe uregulowanie przepisów odnoszących się do demobilizacji, eliminacji nadwyżek broni i amunicji do niej oraz włączenia byłych bojowników do układów pokojowych między stronami konfliktu;
b) rozważenie możliwości przyjęcia przez Radę Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych niezbędnych postanowień dla działań zapewniających usunięcie broni lekkiej i amunicji do niej w kontekście demobilizacji, w przypadku gdy kraj lub zaangażowane strony nie są w stanie wypełnić stosownych zobowiązań.
TYTUŁ II
Wkład Unii w określone działania
Wkład Unii w określone działania
– przydzielaniu finansowego i technicznego wsparcia określonego w art. 6,
– priorytetach dla użytkowania tych funduszy,
– warunkach wprowadzania w życie określonych działań Unii, łącznie z możliwością wyznaczenia, w szczególnych przypadkach, osoby odpowiedzialnej za ich wprowadzenie w życie.
– zapewnia łączność z Narodami Zjednoczonymi i innymi właściwymi zaangażowanymi organizacjami,
– ustanawia, ze strukturami regionalnymi i krajami trzecimi, kontakty potrzebne do wprowadzenia w życie określonych działań Unii.
Na bieżąco powiadamia Radę.
Rada zwraca uwagę, że Komisja zamierza nakierować swoje działania na osiąganie celów i priorytetów niniejszego wspólnego działania, gdzie stosowne, za pomocą środków przynależnych Wspólnocie.
Wspólne Działanie 1999/34/WPZiB niniejszym traci moc.
Rada dokonuje corocznego przeglądu działań podjętych w ramach niniejszego wspólnego działania.
Niniejsze wspólne działanie wchodzi w życie z dniem jego przyjęcia.
Niniejsze wspólne działanie zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym.
Sporządzono w Brukseli, dnia 12 lipca 2002 r.
W imieniu Rady | |
T. PEDERSEN | |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 9 z 15.1.1999, str. 1.
ZAŁĄCZNIK
a) Ręczna broń strzelecka i akcesoria specjalnie zaprojektowane do użytku wojskowego:
– karabiny maszynowe (łącznie z ciężkimi karabinami maszynowymi),
– pistolety maszynowe,
– karabiny samoczynne,
– karabiny samopowtarzalne, jeśli zaprojektowane i/lub wprowadzone jako model do sił zbrojnych,
– spowalniacze (tłumiki).
b) Przenośna broń lekka:
– działa (łącznie z działami automatycznymi), haubice i moździerze kalibru mniejszego niż 100 mm,
– granatniki,
– broń przeciwczołgowa, działa bezodrzutowe (rakiety odpalane z ramienia),
– przeciwpancerne pociski kierowane i ręczne granatniki przeciwpancerne,
– przeciwlotnicze pociski kierowane/przenośne systemy obrony przeciwlotniczej (MANPADS).
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.