Rozporządzenie 911/2014 w sprawie wieloletniego finansowania działań Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego w zakresie reagowania na zanieczyszczenia morza spowodowane przez statki oraz instalacje naftowe i gazowe

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2014.257.115

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 2014 r.

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 911/2014

z dnia 23 lipca 2014 r.

w sprawie wieloletniego finansowania działań Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego w zakresie reagowania na zanieczyszczenia morza spowodowane przez statki oraz instalacje naftowe i gazowe

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ¹ ,

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą ² ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1406/2002 ³ ustanowiono Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego (zwaną dalej "Agencją") w celu zapewnienia wysokiego, jednolitego i skutecznego poziomu bezpieczeństwa morskiego i zapobiegania zanieczyszczeniom powodowanym przez statki.

(2) W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 724/2004 ⁴ zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1406/2002, w odpowiedzi na wypadki na wodach Unii, zwłaszcza wypadki z udziałem tankowców "Erika" i "Prestige", wyznaczono Agencji nowe zadania w zakresie zapobiegania zanieczyszczeniom powodowanym przez statki i reagowania na nie.

(3) W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 100/2013 ⁵ zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 wyznaczono Agencji nowe zadania w zakresie reagowania na zanieczyszczenia morza spowodowane przez instalacje naftowe i gazowe oraz rozszerzono zasięg jej działania na państwa ubiegające się o przystąpienie do Unii i państwa partnerskie objęte europejską polityką sąsiedztwa.

(4) W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2038/2006 ⁶ ustanowiono wieloletnie finansowanie działań Agencji w zakresie reagowania na zanieczyszczenia morza spowodowane przez statki, które to finansowanie dobiegło końca z dniem 31 grudnia 2013 r.

(5) Z uwagi na potencjalnie szkodliwy wpływ na środowisko oraz bardzo wysokie koszty gospodarcze wypadków powodujących zanieczyszczenie, a także ewentualny wpływ społeczno-gospodarczy takich wypadków na inne sektory, takie jak turystyka i rybołówstwo, Agencja powinna dysponować wystarczającymi środkami umożliwiającymi wykonywanie powierzonych jej zadań w zakresie reagowania na zanieczyszczenia morza spowodowane przez statki oraz instalacje naftowe i gazowe. Zadania te są ważne dla zapobiegania dalszym szkodom o charakterze zarówno finansowym, jak i niefinansowym.

(6) Z myślą o realizacji zadań związanych z zapobieganiem zanieczyszczeniom powodowanym przez statki i reagowaniem na nie Rada Administracyjna Agencji przyjęła w dniu 22 października 2004 r. plan działania w zakresie gotowości do zwalczania i reagowania na zanieczyszczenia olejami, określający działania Agencji w zakresie reagowania na zanieczyszczenia olejami i mający na celu optymalne wykorzystanie dostępnych dla niej środków finansowych. W dniu 12 czerwca 2007 r. Rada Administracyjna Agencji przyjęła plan działania w zakresie gotowości do zwalczania i reagowania na zanieczyszczenia substancjami niebezpiecznymi i szkodliwymi substancjami. Zgodnie z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1406/2002 oba plany działania są co roku aktualizowane za pomocą rocznych planów prac Agencji.

(7) Należy zwrócić uwagę na obowiązujące porozumienia dotyczące przypadkowych zanieczyszczeń, które ułatwiają wzajemną pomoc i współpracę między państwami członkowskimi w tej dziedzinie, jak również na międzynarodowe konwencje i porozumienia dotyczące ochrony europejskich obszarów morskich przed zanieczyszczeniami pochodzącymi z wypadków, wymagającymi podjęcia przez strony wszelkich odpowiednich środków w zakresie gotowości i reagowania w przypadku wypadków powodujących zanieczyszczenie olejami.

(8) Działalność Agencji w zakresie reagowania na zanieczyszczenia, określona w jej planach działania, jest związana z działaniami w dziedzinie informacji, współpracy i koordynacji, w tym w odniesieniu do zanieczyszczeń morza spowodowanych przez substancje niebezpieczne i szkodliwe. Przede wszystkim ta działalność w zakresie reagowania jest związana z udzielaniem poszkodowanym państwom członkowskim lub państwom trzecim dzielącym regionalny basen morski z Unią (zwanym dalej "poszkodowanymi państwami") pomocy operacyjnej poprzez dostarczanie - na wniosek - dodatkowych statków do zwalczania zanieczyszczeń, w celu usunięcia zanieczyszczeń olejami spowodowanych przez statki, a także zanieczyszczeń morza spowodowanych przez instalacje naftowe i gazowe. Agencja powinna zwracać szczególną uwagę na te obszary, które zostały określone jako najbardziej wrażliwe, bez uszczerbku dla wszelkich innych wymagających tego obszarów.

(9) Działania Agencji w zakresie reagowania na zanieczyszczenia powinny być zgodne z istniejącymi ustaleniami dotyczącymi wzajemnej pomocy w przypadku zanieczyszczenia morza. Unia przystąpiła do różnych organizacji regionalnych i przygotowuje się do przystąpienia do kolejnych spośród nich.

(10) Działania Agencji powinny być skoordynowane z działaniami podejmowanymi na podstawie dwustronnych i regionalnych porozumień, których Unia jest stroną. W przypadku zanieczyszczenia morza Agencja powinna udzielić pomocy poszkodowanym państwom, pod których nadzorem prowadzona jest operacja oczyszczania.

(11) Agencja powinna odgrywać aktywną rolę w utrzymywaniu i dalszym rozwijaniu europejskiego systemu satelitarnego monitorowania rozlewów ropy (CleanSeaNet) z myślą o nadzorze, o wczesnym wykrywaniu zanieczyszczeń oraz o identyfikacji statków lub instalacji naftowych i gazowych odpowiedzialnych za zanieczyszczenie, na przykład w przypadku zrzutów oleju ze statków oraz zrzutów operacyjnych i przypadkowych rozlewów z platform morskich. System ten powinien poprawić dostępność danych oraz skuteczność i terminowość reagowania na zanieczyszczenia.

(12) Dodatkowe środki dostarczane poszkodowanym państwom przez Agencję powinny być udostępniane za pomocą Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności, ustanowionego decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1313/2013/UE ⁷ .

(13) Informacje dotyczące publicznych i prywatnych mechanizmów reagowania na zanieczyszczenia i powiązanej z nimi zdolności do reagowania w różnych regionach Unii powinny być udostępniane przez państwa członkowskie za pośrednictwem wspólnego systemu łączności i informacji w sytuacjach nadzwyczajnych (CECIS) ustanowionego decyzją Rady 2007/779/WE, Euratom ⁸ , kiedy będzie on dostępny do tego celu.

(14) Aby zwiększyć efektywność pomocy operacyjnej udzielanej przez Agencję z myślą o rozszerzeniu jej uprawnień w zakresie reagowania na zanieczyszczenia na państwa trzecie dzielące regionalny basen morski z Unią, Agencja powinna dołożyć starań w celu zachęcenia tych państw trzecich do wymiany informacji oraz do współpracy przy prowadzeniu przez Agencję wykazu mechanizmów reagowania oraz powiązanej z nimi zdolności do reagowania.

(15) Aby poprawić skuteczność działań Agencji w zakresie reagowania na zanieczyszczenia, państwa członkowskie powinny dzielić się z nią wynikami ewentualnie przeprowadzonych badań naukowych - które mogłyby okazać się użyteczne w związku z tymi działaniami - nad wpływem chemikaliów stosowanych jako środki dyspergujące.

(16) W celu zapewnienia wszechstronnego wdrożenia planów działania Agencji należy jej zagwarantować rentowny i racjonalny pod względem kosztów system finansowania, w szczególności pomocy operacyjnej udzielanej przez nią poszkodowanym państwom.

(17) Dlatego należy zapewnić bezpieczeństwo finansowe w celu finansowania zadań powierzonych Agencji w zakresie reagowania na zanieczyszczenia i powiązanych działań na podstawie wieloletniego zobowiązania. Wielkość tego wieloletniego zobowiązania powinna odzwierciedlać poszerzenie kompetencji Agencji w zakresie reagowania na zanieczyszczenia, a także potrzebę zwiększenia przez nią efektywności wykorzystywania przyznanych jej środków finansowych, w kontekście ograniczeń budżetowych. Roczne kwoty wkładu Unii powinny być określane przez Parlament Europejski i Radę zgodnie z roczną procedurą budżetową. Jest szczególnie ważne, aby Komisja przeprowadziła śródokresową ocenę zdolności Agencji do skutecznego i racjonalnego pod względem kosztów wypełniania obowiązków w zakresie reagowania na zanieczyszczenia morza spowodowane przez statki oraz instalacje naftowe i gazowe.

(18) Kwoty przeznaczone na finansowanie reagowania na zanieczyszczenia powinny obejmować okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r., zgodnie z wieloletnimi ramami finansowymi określonymi w rozporządzeniu Rady (EU, Euratom) nr 1311/2013 ⁹ ("wieloletnie ramy finansowe"). Dlatego należy ustanowić pulę środków finansowych obejmującą ten sam okres.

(19) Pomoc Agencji udzielaną państwom ubiegającym się o przystąpienie do Unii i państwom partnerskim objętym europejską polityką sąsiedztwa należy finansować za pomocą istniejących programów Unii dla tych państw i dlatego nie powinna ona wchodzić w zakres wieloletniego finansowania Agencji.

(20) W celu optymalnego przydziału środków i w celu uwzględnienia zmian w zakresie reagowania na zanieczyszczenia spowodowane przez statki konieczne jest zapewnienie ciągłego monitorowania konkretnego zapotrzebowania na działania, tak aby umożliwić dostosowanie rocznych zobowiązań finansowych.

(21) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1406/2002 Agencja powinna zdawać sprawę z realizacji wieloletniego finansowania Agencji w swoim sprawozdaniu rocznym.

(22) Należy zapewnić ciągłość wsparcia finansowego udzielanego w ramach działalności Agencji w zakresie reagowania na zanieczyszczenia morza spowodowane przez statki oraz instalacje naftowe i gazowe, a także dostosować okres stosowania niniejszego rozporządzenia do okresu stosowania rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1311/2013. Dlatego niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2014 r.,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Przedmiot

1. Niniejsze rozporządzenie określa szczegółowe rozwiązania dotyczące wkładu finansowego Unii do budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego (zwanej dalej "Agencją") w celu realizacji powierzonych jej zadań w zakresie reagowania na zanieczyszczenia morza spowodowane przez statki oraz instalacje naftowe i gazowe, zgodnie z art. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 1406/2002.

2. Działania Agencji w zakresie reagowania na zanieczyszczenia nie zwalniają państw przybrzeżnych ze spoczywającego na nich obowiązku posiadania odpowiednich mechanizmów reagowania na zanieczyszczenia.

Artykuł  2

Definicje

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) "olej" oznacza ropę naftową w każdej postaci, łącznie z surową ropą, paliwem olejowym, szlamem, odpadami olejowymi i produktami rafinowanymi, zgodnie z ustaleniami Międzynarodowej konwencji z 1990 r. o gotowości do zwalczania zanieczyszczeń morza olejami oraz współpracy w tym zakresie, przyjętej przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO);

b) "substancje niebezpieczne i szkodliwe" oznaczają wszelkie substancje niebędące olejem, które po wprowadzeniu do środowiska morskiego mogą z dużym prawdopodobieństwem powodować zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, szkodzić żywym zasobom i organizmom morskim, uszkadzać infrastrukturę lub przeszkadzać w innych zgodnych z prawem sposobach wykorzystywania morza, zgodnie z Protokołem IMO z 2000 r. w sprawie gotowości do zwalczania zanieczyszczeń spowodowanych przez substancje niebezpieczne i szkodliwe oraz współpracy w tym zakresie;

c) "instalacja naftowa i gazowa" oznacza stacjonarny obiekt stały lub ruchomy lub zespół obiektów na stałe połączonych łącznikami lub innymi elementami, wykorzystywany do prowadzenia działalności związanej ze złożami ropy naftowej i gazu ziemnego na obszarach morskich lub w związku z tą działalnością; pojęcie "instalacja naftowa i gazowa" obejmuje ruchome platformy wiertnicze wyłącznie, gdy są one umiejscowione w wodach morskich do celów wiercenia, wydobycia lub innego rodzaju działalności związanej ze złożami ropy naftowej i gazu ziemnego na obszarach morskich, a także infrastrukturę i wyposażenie służące do transportu ropy naftowej i gazu ziemnego z morza na ląd i do terminali lądowych.

Artykuł  3

Zakres stosowania

Wkład finansowy Unii, o którym mowa w art. 1, przyznaje się Agencji w celu finansowania działań w zakresie reagowania na zanieczyszczenia morza spowodowane przez statki oraz instalacje naftowe i gazowe, o których mowa w szczegółowym planie ustanowionym zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. k) rozporządzenia (WE) nr 1406/2002, w szczególności związanych z:

a) pomocą operacyjną i wspieraniem - za pomocą dodatkowych środków, takich jak statki przystosowane do zwalczania zanieczyszczeń zdolne do podjęcia działań na wezwanie, zdjęcia satelitarne i sprzęt - działań w zakresie reagowania na zanieczyszczenia podejmowanych na wniosek poszkodowanych państw zgodnie z art. 2 ust. 3 lit. d) oraz art. 2 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1406/2002 w razie przypadkowych lub zamierzonych zanieczyszczeń morza spowodowanych przez statki lub instalacje naftowe i gazowe;

b) współpracą i koordynacją oraz świadczeniem na rzecz państw członkowskich i Komisji pomocy technicznej i naukowej w ramach odnośnych działań Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności, IMO oraz właściwych organizacji regionalnych;

c) informowaniem, a w szczególności gromadzeniem, analizą i rozpowszechnianiem najlepszych praktyk, wiedzy specjalistycznej, technik i innowacji w dziedzinie reagowania na zanieczyszczenia morza spowodowane przez statki oraz instalacje naftowe i gazowe.

Artykuł  4

Finansowanie ze środków Unii

1. W granicach limitów określonych w wieloletnich ramach finansowych Agencja otrzymuje środki niezbędne do skutecznego i racjonalnego pod względem kosztów wypełniania obowiązków w zakresie reagowania na zanieczyszczenia morza spowodowane przez statki oraz instalacje naftowe i gazowe.

2. Pula środków finansowych przeznaczona na realizację zadań, o których mowa w art. 3, na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. wynosi 160 500 000 EUR po cenach bieżących.

3. Parlament Europejski i Rada określają roczne przydziały środków w granicach limitów określonych w wieloletnich ramach finansowych. W związku z tym należy zapewnić niezbędne finansowanie pomocy operacyjnej dla państw członkowskich zgodnie z art. 3 lit. a).

Artykuł  5

Monitorowanie istniejących zdolności reagowania

1. Aby określić wymogi i poprawić efektywność udzielania przez Agencję pomocy operacyjnej, na przykład w postaci statków do zwalczania zanieczyszczeń dodatkowych w stosunku do potencjału państw członkowskich, Agencja prowadzi wykaz publicznych oraz, o ile są dostępne, prywatnych mechanizmów reagowania na zanieczyszczenia oraz powiązanej zdolności do reagowania w różnych regionach Unii.

2. Agencja prowadzi wykaz na podstawie informacji przekazywanych przez państwa członkowskie. Prowadząc ten wykaz, Agencja dąży do uzyskania od państw trzecich dzielących regionalny basen morski z Unią informacji dotyczących mechanizmów reagowania na zanieczyszczenia oraz powiązanej z nimi zdolności do reagowania.

3. Przy podejmowaniu decyzji o działaniach Agencji w zakresie reagowania na zanieczyszczenie w ramach rocznych programów prac Rada Administracyjna Agencji bierze pod uwagę ten wykaz oraz inne odpowiednie informacje dotyczące celów w zakresie reagowania na zanieczyszczenia określonych w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1406/2002, takie jak informacje zawarte w ocenach ryzyka i analizach naukowych dotyczących chemikaliów wykorzystywanych jako środki dyspergujące. W tym kontekście Agencja zwraca szczególną uwagę na te dziedziny, które zostały określone jako najbardziej wrażliwe, bez uszczerbku dla wszelkich innych wymagających tego dziedzin.

Artykuł  6

Ochrona interesów finansowych Unii

1. Komisja i Agencja zapewniają ochronę interesów finansowych Unii podczas realizacji działań finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia poprzez stosowanie środków zapobiegających nadużyciom, korupcji oraz innym nielegalnym działaniom, za pomocą skutecznych kontroli i inspekcji oraz, w przypadku wykrycia nieprawidłowości, odzyskiwania wszelkich nienależnie wypłaconych kwot i nakładania skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji, zgodnie z rozporządzeniami Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 ¹⁰ i (Euratom, WE) nr 2185/96 ¹¹ oraz z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 ¹² .

2. W przypadku działań Unii finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia pojęcie "nieprawidłowości", o którym mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2988/95, oznacza wszelkie naruszenie przepisów prawa Unii lub zobowiązań umownych, wynikające z działania lub zaniechania przez podmiot gospodarczy, które przynosi lub mogłoby przynieść ogólnemu budżetowi Unii lub budżetom zarządzanym przez nią szkodę w postaci nieuzasadnionej pozycji wydatków.

3. W ramach swoich kompetencji Komisja i Agencja zapewniają osiąganie optymalnego stosunku efektów do kosztów przy finansowaniu działań Unii na podstawie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  7

Ocena śródokresowa

1. Nie później niż dnia 31 grudnia 2017 r., na podstawie informacji dostarczonych przez Agencję, Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wykonania niniejszego rozporządzenia. W sprawozdaniu tym, które jest sporządzane bez uszczerbku dla roli Rady Administracyjnej Agencji, określa się wyniki wykorzystania wkładu Unii, o którym mowa w art. 4, pod względem zobowiązań i wydatków obejmujących okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2016 r.

2. W sprawozdaniu tym Komisja przedstawia ocenę zdolności Agencji do wypełniania obowiązków w sposób skuteczny i racjonalny pod względem kosztów. Na lata 2018-2020, na podstawie oceny oraz uwzględniając potrzebę wykonywania przez Agencję powierzonych jej zadań, Komisja proponuje w razie konieczności odpowiednie dostosowanie, do poziomu najwyżej 8 %, wieloletniej puli środków finansowych przyznanej Agencji w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 3. Ewentualne dostosowanie musi mieścić się w granicach limitów określonych w wieloletnich ramach finansowych i pozostawać bez uszczerbku dla rocznych procedur budżetowych lub zbliżającego się przeglądu wieloletnich ram finansowych.

3. Sprawozdanie to zawiera dostępne informacje dotyczące społeczno-gospodarczych, ekologicznych i finansowych skutków gotowości Agencji do reagowania na zanieczyszczenia morza spowodowane przez statki oraz instalacje naftowe i gazowe.

4. Ponadto na podstawie tego sprawozdania Komisja może przedstawić w razie potrzeby wnioski dotyczące zmian do niniejszego rozporządzenia, w szczególności w celu uwzględnienia postępu naukowego w dziedzinie zwalczania zanieczyszczeń morza spowodowanych przez statki oraz instalacje naftowe i gazowe, w tym w odniesieniu do zanieczyszczeń substancjami niebezpiecznymi i szkodliwymi, a także w celu uwzględnienia odpowiednich zmian w aktach ustanawiających organizacje regionalne, których działania w zakresie reagowania na zanieczyszczenia wpisują się w zakres działalności Agencji i do których Unia przystąpiła.

Artykuł  8

Wejście w życie i okres stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 lipca 2014 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
M. SCHULZ	S. GOZI
Przewodniczący	Przewodniczący

¹ Dz.U. C 327 z 12.11.2013, s. 108.

² Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 15 kwietnia 2014 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 23 lipca 2014 r.

³ Rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiające Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa na Morzu (Dz.U. L 208 z 5.8.2002, s. 1).

⁴ Rozporządzenie (WE) nr 724/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 ustanawiające Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa na Morzu (Dz.U L 129 z 29.4.2004, s. 1).

⁵ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 100/2013 z dnia 15 stycznia 2013 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 ustanawiające Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa na Morzu (Dz.U L 39 z 9.2.2013, s. 30).

⁶ Rozporządzenie (WE) nr 2038/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie wieloletniego finansowania działań Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego w zakresie reagowania na zanieczyszczenie spowodowane przez statki (Dz.U. L 394 z 30.12.2006, s. 1).

⁷ Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1313/2013/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności (Dz.U L 347 z 20.12.2013, s. 924).

⁸ Decyzja Rady 2007/779/WE, Euratom z dnia 8 listopada 2007 r. ustanawiająca wspólnotowy mechanizm ochrony ludności (Dz.U. L 314 z 1.12.2007, s. 9).

⁹ Rozporządzenie Rady (EU, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014-2020 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884).

¹⁰ Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1).

¹¹ Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).

¹² Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).