Dyrektywa 91/67/EWG dotycząca warunków zdrowotnych zwierząt, obowiązujących przy wprowadzaniu na rynek zwierząt i produktów akwakultury

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1991.46.1

Akt utracił moc

Wersja od: 5 czerwca 2003 r.

DYREKTYWA RADY

z dnia 28 stycznia 1991 r.

dotycząca warunków zdrowotnych zwierząt, obowiązujących przy wprowadzaniu na rynek zwierząt i produktów akwakultury

(91/67/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 19 lutego 1991 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 43,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽³⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

zwierzęta i produkty upraw wodnych znajdują się w wykazie w załączniku II do Traktatu;

hodowla i chów zwierząt w uprawach wodnych oraz wprowadzanie do obrotu zwierząt i produktów akwakultury stanowią źródło dochodów osób pracujących w sektorze rybołówstwa;

w celu zapewnienia warunków dla racjonalnego rozwoju tego sektora i zwiększenia jego produktywności należy określić na szczeblu Wspólnoty warunki zdrowotne dla tego sektora;

w tym kontekście konieczne jest wspomaganie kształtowania się rynku wewnętrznego poprzez zapobieganie rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych;

sytuacja w zakresie zdrowotności zwierząt akwakultury nie jest jednakowa na całym terytorium Wspólnoty; w działaniach na obszarze poszczególnych części tego terytorium należy zatem uwzględnić koncepcję określenia odpowiednich stref;

należy określić też kryteria dla przyznawania, utrzymywania, zawieszania, przywracania i wycofywania zatwierdzeń dla takich obszarów;

należy też uwzględnić koncepcję gospodarstw korzystających ze szczególnego statusu, gdy chodzi o poziom zdrowotności zwierząt;

należy określić kryteria i procedury dla przyznawania, utrzymywania, zawieszania, przywracania i wycofywania zatwierdzeń dla takich gospodarstw;

konieczne jest określenie wymagań Wspólnoty dotyczących przywozu zwierząt i produktów akwakultury z państw trzecich; wymagania te muszą zapewniać stosowanie odpowiednich środków ochronnych;

należy ustanowić system inspekcyjny Wspólnoty w celu weryfikowania zgodności z przepisami niniejszej dyrektywy;

należy podjąć badania naukowe, tak by móc w przyszłości uzupełnić przepisy ustanowione w niniejszej dyrektywie;

należy ustanowić przepisy odnośnie do procedury wprowadzającej ścisłą i efektywną współpracę między Komisją i Państwami Członkowskimi w Stałym Komitecie Weterynaryjnym,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ  1

Przepisy ogólne

Artykuł  1

Niniejsza dyrektywa określa warunki zdrowotne dla zwierząt obowiązujące przy wprowadzaniu na rynek zwierząt i produktów akwakultury.

Stosowanie przepisów niniejszej dyrektywy nie narusza przepisów Wspólnoty i przepisów krajowych dotyczących ochrony poszczególnych gatunków zwierząt.

Artykuł  2

Do celów niniejszej dyrektywy:

1) "zwierzęta akwakultury" oznaczają żywe ryby, skorupiaki lub małże pochodzące z gospodarstw, w tym również te, które zostały pozyskane dla potrzeb gospodarstwa z ich naturalnego środowiska;

2) "produkt akwakultury" oznacza produkt wytworzony ze zwierząt akwakultury, przeznaczony zarówno do celów gospodarstwa, takich jak jaja i gamety, jak i do spożywania przez ludzi;

3) "ryby, skorupiaki lub małże" oznaczają każdą rybę, skorupiaka lub małża w każdym stadium jego rozwoju;

4) "gospodarstwo" oznacza każdy zakład lub, ogólnie, urządzenie o określonych geograficznie parametrach, w którym prowadzony jest chów zwierząt akwakultury lub w którym są one trzymane z zamiarem wprowadzenia ich na rynek;

5) "zatwierdzone gospodarstwo" oznacza gospodarstwo spełniające, w konkretnych warunkach, wymagania określone w załączniku C I, II lub III i zatwierdzone zgodnie z art. 6;

6) "zatwierdzona strefa" oznacza strefę spełniającą, w konkretnych warunkach, wymagania określone w załączniku II lub III załączniku B i zatwierdzoną zgodnie z art. 5;

7) "zatwierdzone laboratorium" oznacza laboratorium zlokalizowane na terytorium Państwa Członkowskiego, wyznaczone przez właściwe władze, na ich odpowiedzialność, do przeprowadzania testów diagnostycznych przewidzianych w niniejszej dyrektywie;

8) "służby urzędowe" oznaczają służby weterynaryjne lub każde inne służby lub instancję odpowiedniego szczebla, wyznaczone przez właściwe władze Państwa Członkowskiego lub państwa trzeciego i odpowiedzialne za przeprowadzanie kontroli przewidzianych w niniejszej dyrektywie;

9) "inspekcja zdrowotna" oznacza wizytę ze strony służby lub służb urzędowych w celu przeprowadzenia kontroli zdrowotnej w gospodarstwie lub strefie;

10) "wprowadzanie do obrotu" oznacza przechowywanie lub wystawianie w celu sprzedaży, oferowanie do sprzedaży, sprzedawanie, dostarczanie, przekazywania lub każda inną formę wprowadzania do obrotu na obszarze Wspólnoty, za wyjątkiem sprzedaży detalicznej.

ROZDZIAŁ  2

Wprowadzanie do obrotu Wspólnoty zwierząt i produktów akwakultury

Artykuł  3

1. Wprowadzanie do obrotu zwierząt akwakultury podlega następującym wymaganiom ogólnym:

a) w dniu ich załadowania nie mogą one wykazywać żadnych klinicznych oznak choroby;

b) nie mogą być one przeznaczone do zniszczenia lub uboju w ramach programu eliminowania chorób wymienionych w załączniku A;

c) ¹ nie mogą one pochodzić z gospodarstwa objętego zakazem z powodu choroby zwierzęcej i nie mogą pozostawać w kontakcie ze zwierzętami pochodzącymi z takich gospodarstw, w szczególności z gospodarstw, które podlegają środkom kontrolnym ustalonym w dyrektywie Rady 93/53/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. wprowadzającej minimalne środki wspólnotowe zwalczania niektórych chorób ryb ⁽⁴⁾.

2. Produkty akwakultury wprowadzane do obrotu z przeznaczeniem na cele hodowlane (jaja i gamety) muszą pochodzić od zwierząt spełniających wymagania określone w ust. 1.

3. Produkty akwakultury wprowadzane do obrotu z przeznaczeniem do spożywania przez ludzi muszą pochodzić od zwierząt spełniających wymagania określone w ust. 1 lit. a).

4. 2 Niniejszy artykuł stosuje się bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 93/53/EWG w odniesieniu do kontrolowania niektórych chorób ryb, w szczególności chorób wymienionych w wykazie I.

Artykuł  4

Zwierzęta akwakultury muszą być wysyłane do miejsca przeznaczenia w najkrótszym możliwym terminie, przy zastosowaniu środków transportu, które zostały uprzednio oczyszczone i, jeżeli jest to konieczne, uprzednio zdezynfekowane środkiem dezynfekującym urzędowo dozwolonym w Państwie Członkowskim, z którego następuje wysyłka.

Jeżeli do transportu na lądzie używana jest woda, pojazdy są skonstruowane w taki sposób, by z pojazdów tych podczas transportu woda nie mogła się wydostawać. Transport jest dokonywany w taki sposób, by w sposób skuteczny chronić zdrowie zwierząt, zwłaszcza poprzez wymianę wody. Wymiana wody musi przebiegać w miejscach spełniających wymagania załącznika D. Wykazy takich miejsc i zmiany w tym wykazie muszą być przez każde z Państw Członkowskich notyfikowane Komisji, która przekazuje te informacje pozostałym Państwom Członkowskim.

Artykuł  5

1. 3 W celu uzyskania, w odniesieniu do jednej lub więcej chorób określonych w załączniku A wykaz II kolumna 1 statusu strefy zatwierdzonej Państwa Członkowskie przedkładają Komisji:

– wszelkie stosowne potwierdzenia dotyczące warunków określonych, dla odpowiednich przypadków, w załączniku B w I B, II B lub III B,

– krajowe przepisy zapewniające zgodność z warunkami określonymi, dla odpowiednich przypadków, w załączniku B w I C, II C lub III C.

2. 4 Komisja analizuje informacje określone w ust. 1. Komisja zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 26 na podstawie tych informacji dokonuje zatwierdzenia stref. Jeżeli zgodnie z przepisami załącznika B zawartymi w I.D.5, II.D lub III.D.5 zatwierdzenie strefy zostało wycofane przez służbę urzędową, Komisja unieważnia swoją decyzję dotyczącą zatwierdzenia. Wznowienia zatwierdzenia strefy dokonuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 26.

3. Komisja sporządzi wykaz stref zatwierdzonych. Będzie ona dokonywała zmian w tym wykazie, tak by uwzględniać nowe zatwierdzenia lub ich wycofanie. Komisja przekazuje Państwom Członkowskim ten wykaz oraz informacje o wszelkich zmianach w nim dokonywanych.

Artykuł  6

1. 5 W celu uzyskania w odniesieniu do jednej lub więcej chorób określonych w załączniku A wykaz II kolumna 1 statusu gospodarstwa zatwierdzonego zlokalizowanego w strefie niezatwierdzonej Państwa Członkowskie przedkładają Komisji:

– wszelkie stosowne potwierdzenia dotyczące warunków określonych, dla odpowiednich przypadków, w załączniku C w I A, II A lub III A,

– krajowe przepisy zapewniające zgodność z warunkami określonymi, dla odpowiednich przypadków, w załączniku C w I B, II B lub III B.

2. Po otrzymaniu dokumentacji dotyczącej wniosku o zatwierdzenie gospodarstwa w strefie niezatwierdzonej Komisji przysługuje miesiąc czasu na jej zbadanie. Badanie to jest prowadzone przy uwzględnieniu informacji wymienionych w ust. 1 i, tam, gdzie jest to właściwe, uzyskanych w wyniku inspekcji przeprowadzonych na miejscu zgodnie z przepisami określonymi w art. 17.

Jeżeli badanie to doprowadzi do wniosków pozytywnych, Komisja przekaże stosowną informację Państwom Członkowskim. Państwom Członkowskim przysługuje dwutygodniowy termin na zgłoszenie swoich uwag.

Po upływie tego okresu, jeżeli Państwa Członkowskie nie zgłosiły żadnych uwag lub jeżeli uwagi Państw Członkowskich nie sprzeciwiają się wnioskom Komisji, Komisja udzieli zatwierdzenia gospodarstwu i lub wznowi jego zatwierdzenie.

Jeżeli istnieją istotne różnice między wnioskami Komisji i uwagami Państw Członkowskich lub jeżeli Komisja, po zbadaniu dokumentacji, uważa, że zatwierdzenie lub wznowienie zatwierdzenia nie może mieć miejsca, to Komisji przysługują dwa miesiące czasu na przekazanie sprawy Stałemu Komitetowi Weterynaryjnemu i uzyskanie jego opinii. W takim przypadku zatwierdzenie, lub wznowienie zatwierdzenia, nastąpi zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26.

Jeżeli, zgodnie z przepisami zawartymi w załączniku C w I C, II C lub III C, zatwierdzenie przyznane gospodarstwu ulega wycofaniu przez służby urzędowe, Komisja wycofa przyznane przez siebie zatwierdzenie.

3. Komisja sporządzi wykaz zatwierdzonych gospodarstw. Będzie ona dokonywała zmian w tym wykazie, tak by uwzględniać nowe zatwierdzenia lub ich wycofanie. Komisja przekazuje Państwom Członkowskim ten wykaz oraz informacje o wszelkich zmianach w nim dokonywanych.

Artykuł  7

1. 6 Wprowadzanie do obrotu żywych ryb należących do gatunków podatnych określonych w załączniku A wykaz II kolumna 2, ich jaj lub gamet ma miejsce przy zapewnieniu następujących dodatkowych gwarancji:

a) jeżeli mają one być wprowadzone do strefy zatwierdzonej, to musi im, zgodnie z art. 11, towarzyszyć dokument transportowy odpowiadający wzorowi określonemu w załączniku E rozdział 1 lub 2, potwierdzający, że pochodzą one z zatwierdzonej strefy lub zatwierdzonego gospodarstwa. Do czasu uzyskania wyników przeglądu przewidzianego w art. 28 dodatkowe gwarancje, jakie należy zapewnić dla wprowadzenia do strefy zatwierdzonej ryb pochodzących z zatwierdzonego gospodarstwa położonego poza strefą zatwierdzoną, zostaną określone zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26. Do czasu tej decyzji będą miały zastosowanie przepisy krajowe, pod warunkiem ich zgodności z ogólnymi przepisami Traktatu;

b) jeżeli mają one być wprowadzone do gospodarstwa, które, mimo że niezlokalizowane w zatwierdzonej strefie, spełnia warunki określone w załączniku C I, to musi im, zgodnie z art. 11, towarzyszyć dokument transportowy odpowiadający wzorowi określonemu w załączniku E rozdział 1 lub 2, potwierdzający, że pochodzą one ze strefy zatwierdzonej lub z gospodarstwa o takim statusie zdrowotności, jaki posiada gospodarstwo ich przeznaczenia.

2. Komisja może, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26, przyjąć lub wykreślić dodatkowe gwarancje, określone w ust. 1, w zależności od rozwoju sytuacji zdrowotnej panującej we Wspólnocie, w szczególności w celu uwzględnienia wyników stosowania środków dla zwalczania chorób, określone w kolumnie 1 wykazu I załącznika A.

Artykuł  8

1. 7 Wprowadzanie do obrotu żywych małży określonych w załączniku A wykaz II kolumna 2, ma miejsce przy spełnieniu następujących dodatkowych gwarancji:

a) jeżeli mają być one przekazane do zatwierdzonej strefy przybrzeżnej, to musi im towarzyszyć dokument transportowy odpowiadający wzorowi określonemu w załączniku E rozdział 3 lub 4, potwierdzający, że pochodzą one z zatwierdzonej strefy przybrzeżnej lub z zatwierdzonego gospodarstwa położonego w niezatwierdzonej strefie przybrzeżnej, w zależności od konkretnego przypadku;

b) jeżeli mają one być przekazane do gospodarstwa, które, mimo że położone poza zatwierdzoną strefą przybrzeżną, spełnia warunki określone w C II załącznika C, to musi im, zgodnie z art. 11, towarzyszyć dokument transportowy odpowiadającywzorowi określonemu w załączniku E rozdział 3 lub 4, potwierdzający, że pochodzą one z zatwierdzonej strefy przybrzeżnej lub z gospodarstwa o takim samym statusie zdrowotności, jaki posiada gospodarstwo ich przeznaczenia.

2. Komisja może, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26, przyjąć lub wykreślić dodatkowe gwarancje, określonew ust.1, w zależności od rozwoju sytuacji zdrowotnej panującej we Wspólnocie.

Artykuł  9

Wprowadzanie do obrotu w zatwierdzonej strefie zwierząt i produktów akwakultury przeznaczonych do spożywania przez ludzi, pochodzących ze strefy niezatwierdzonej, może mieć miejsce pod warunkiem spełnienia następujących wymagań:

1) ⁸ Ryby podatne na choroby określone w załączniku A wykaz II kolumna 1 muszą być przed wysyłką poddane ubojowi i wypatroszone.

Jednakże do czasu uzyskania wyników przeglądu przewidzianego w art. 28 spełnienie obowiązku patroszenia nie będzie wymagane, jeżeli ryby pochodzą z zatwierdzonego gospodarstwa położonego w niezatwierdzonej strefie. Wyjątki od tej zasady mogą być stosowane przy zachowaniu procedury przewidzianej w art. 26.

Do czasu podjęcia tej decyzji będą nadal stosowane przepisy krajowe, pod warunkiem ich zgodności z ogólnymi przepisami Traktatu.

2) ⁹ Żywe małże podatne na choroby określone w załączniku A wykaz II kolumna 1 muszą być dostarczane albo bezpośrednio do spożycia przez ludzi, albo przemysłu produkcji konserw; nie są one przekazywane do obrotu, jeżeli nie:

– pochodzą z zatwierdzonego gospodarstwa położonego w niezatwierdzonej strefie przybrzeżnej, lub

– są czasowo zanurzone w stawie składowym lub w centrum oczyszczania specjalnie wyposażonym i zatwierdzonym dla tych celów przez właściwe władze oraz dysponującym specjalnym systemem oczyszczania i dezynfekcji pozostającej wody. Warunki dla takiego zatwierdzenia zostaną określone przez Komisję zgodnie z procedurą przewidziana w art. 26.

3) Komisja podejmie, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 16, i jeżeli jest to konieczne, stosowne środki dla zapewnienia jednolitego stosowania przepisów niniejszego artykułu.

Artykuł  10

1. Jeżeli Państwo Członkowskie przygotowuje lub przygotowało program mający w swoim wyniku umożliwić mu zapoczątkowanie procedury przewidzianej w art. 5 ust. 1 i w art. 6 ust. 1, przedłoży ono ten program Komisji, podając szczegóły dotyczące zwłaszcza:

– strefy geograficznej i zainteresowanego gospodarstwa lub gospodarstw,

– działań, jakie zamierzają podjąć służby publiczne dla zapewnienia właściwego sposobu realizacji programu,

– procedury działania zatwierdzonych laboratoriów, ich liczby i lokalizacji,

– stopnia rozpowszechnienia choroby lub chorób wymienionych w kolumnie 1 wykazów I i II załącznika A,

– środków podejmowanych w celu zwalczania tych chorób w przypadku ich wykrycia.

2. Komisja przeanalizuje programy przedkładane przez Państwa Członkowskie. Programy są zatwierdzane zgodnie z procedurą ustaloną w art. 26. Po przyjęciu tych programów, wprowadzanie zwierząt i produktów akwakultury do stref lub gospodarstw objętych programami będzie podlegało przepisom zawartym w art. 7 i 8.

3. Programy przedkładane przez Państwa Członkowskie mogą być zmieniane lub uzupełniane zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 16. Zgodnie z tą samą procedurą Komisja może zatwierdzić zmianę lub uzupełnienia w programie już zatwierdzonym lub w odniesieniu do gwarancji przewidzianych w przepisach, określone w ust. 2.

Artykuł  11

1. Dokumenty transportowe, określone w art. 7 i 8, muszą być wystawiane przez służby urzędowe w miejscu pochodzenia, w ciągu 48 godzin poprzedzających załadowanie, w języku lub językach urzędowych miejsca przeznaczenia. Muszą być one sporządzone na pojedynczym arkuszu papieru i być wystawione na pojedynczego odbiorcę. Są one ważne przez 10 dni.

2. Każda partia towaru obejmująca zwierzęta lub produkty akwakultury musi być jasno zidentyfikowana w celu umożliwienia ustalenia gospodarstwa, z którego ona pochodzi, i dla zweryfikowania, tam gdzie jest to wskazane, związku między zwierzętami lub produktami z informacjami zawartymi w dokumencie transportowym. Informacja taka może figurować bezpośrednio na pojemniku lub na etykiecie do niego przytwierdzonej albo w dokumencie transportowym.

Artykuł  12

1. Jeżeli Państwo Członkowskie przygotowuje lub przygotowało dobrowolny lub obowiązkowy program kontroli dla jednej z chorób, określone w załączniku A wykaz III kolumna 1, przedłoży ono ten program Komisji, przedstawiając w nim zwłaszcza:

– stopień rozpowszechnienia choroby w Państwach Członkowskich,

– uzasadnienie dla programu, przy uwzględnieniu stopnia ważności choroby i korzyści wynikających z programu w stosunku do kosztów jego realizacji,

– obszar geograficzny, na którym program będzie realizowany,

– status, jaki ma być nadany gospodarstwom, i standardy, jakie muszą osiągnąć gospodarstwa w każdej kategorii, włącznie z procedurami testowania,

– przepisy regulujące wprowadzanie do gospodarstwa zwierząt o niższym statusie zdrowotnym,

– działania, jakie będą podejmowane, jeżeli gospodarstwo z jakiegokolwiek powodu utraci swój status,

– procedury monitorowania realizacji programu.

2. Komisja analizuje programy przedkładane przez Państwa Członkowskie. Programy te mogą być zatwierdzane zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26. Dodatkowe gwarancje, o charakterze ogólnym lub szczegółowym, które mogą być wymagane dla wprowadzania zwierząt i produktów akwakultury do oficjalnie kontrolowanych stref lub gospodarstw, są określane zgodnie z tą samą procedurą.

3. Programy przedkładane przez Państwa Członkowskie mogą być zmieniane lub uzupełniane zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26. Zgodnie z tą samą procedurą Komisja może zatwierdzać zmiany lub uzupełnienia w programach już zatwierdzonych lub w stosunku do gwarancji, które określono zgodnie z przepisami ust. 2.

4. 10 Komisja dokona możliwie szybko przeglądu na podstawie programów nadesłanych przez Szwecję dotyczących zakaźnej martwicy trzustkowej (IPN), zakażenia maczugowcem lub BKD, furunkulozy i yersiniozy lub choroby red-mouth lub ERM. Po przeprowadzeniu przeglądu i jeśli jest to uzasadnione, postanowienia ust. 2 mają zastosowanie. Odpowiednie decyzje przewidziane w ust. 2 zostaną podjęte możliwie szybko. Do czasu wydania tych decyzji Szwecja może, w okresie jednego roku od daty wejścia w życie Traktatu o Przystąpieniu, stosować swoje narodowe zasady obowiązujące przed tą datą w odniesieniu do wyżej wymienionych chorób. Okres jednego roku może, o ile to konieczne, być przedłużony zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 26.

Artykuł  13

1. 11 Jeżeli Państwo Członkowskie uzna, że jego terytorium lub część jego terytorium jest wolne od jednej z chorób wymienionych w załączniku A wykaz III kolumna 1, przedkłada ono Komisji odpowiednie uzasadnienie w tym względzie, wymieniając w szczególności:

– nazwę choroby i historię jej wcześniejszego występowania w tym Państwie Członkowskim,

– wyniki testów sprawdzających, mające za podstawę ustalenia z przeprowadzonych badań serologicznych, wirusologicznych, mikrobiologicznych lub patologicznych lub w miarę potrzeby identyfikację pasożytów oraz fakt, że przypadki występowania choroby są obowiązkowo zgłaszane właściwym władzom,

– okres czasu, w którym prowadzone były czynności sprawdzające,

– uzgodnienia w zakresie kontroli przyjęte w celu weryfikacji, czy dany obszar nadal pozostaje wolny od choroby.

Komisja określa zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 26 ogólne kryteria w celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszego ustępu.

2. 12 Komisja bada uzasadnienia przedstawione przez Państwo Członkowskie oraz, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 26, określa strefy uznane za wolne od danych chorób i gatunki podatne na tę chorobę, a także jakich dodatkowych ogólnych lub szczególnych gwarancji można wymagać w odniesieniu do wprowadzania do obrotu zwierząt i produktów akwakultury na tych obszarach. Żywe ryby, mięczaki lub skorupiaki oraz stosownie ich jaja i gamety wprowadzane do takich stref muszą posiadać dokument transportowy sporządzony zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 26, zaświadczający, że zapewniają one takie dodatkowe gwarancje.

3. Zainteresowane Państwo Członkowskie powiadamia Komisję o wszelkich zmianach związanych ze szczegółami wymienionymi w ust. 1 i dotyczącymi choroby. Ustalone wymagania co do gwarancji, określone w ust. 2, mogą, w związku z treścią takiej informacji, być zmieniane lub wycofane zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 27.

4. 13 Komisja dokona przeglądu, tak szybko jak to możliwe, na podstawie nadesłanych przez Szwecję informacji dotyczących wiosennej wiremii u karpia (SVC). Po przeprowadzeniu przeglądu i jeśli jest to uzasadnione, postanowienia ust. 2 mają zastosowanie. Odpowiednie decyzje przewidziane w ust. 2 zostaną podjęte możliwie szybko. Oczekując na wydanie tych decyzji Szwecja może, w okresie jednego roku od daty wejścia w życie Traktatu o Przystąpieniu, stosować swoje narodowe zasady obowiązujące przed tą datą w odniesieniu do wyżej wymienionych chorób. Okres jednego roku może, o ile to konieczne, być rozszerzony zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 26.

Artykuł  14 ¹⁴

1. Bez uszczerbku dla wymagań dotyczących chorób określonych w załączniku A wykaz III kolumna 1, ustanowionych zgodnie z art. 12 i 13, wprowadzanie do obrotu żywych ryb hodowlanych nienależących do gatunków podatnych określonych w załączniku A wykaz II kolumna 2, jak również ich jaj i gamet, podlega następującym warunkom dodatkowym:

a) jeżeli mają być one wprowadzane na obszar strefy zatwierdzonej, to musi im towarzyszyć zgodnie z art. 11 dokument transportowy odpowiadający wzorowi, jaki zostanie sporządzony zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 26, potwierdzający, że pochodzą one ze strefy o takim samym statusie zdrowotności, z zatwierdzonego gospodarstwa położonego w strefie niezatwierdzonej, lub z gospodarstwa które może być położone w strefie niezatwierdzonej, pod warunkiem że takie gospodarstwo nie obejmuje ryb należących do gatunków podatnych określonych w załączniku A wykaz II kolumna 2 oraz nie jest ono połączone z ciekami wodnymi lub z wodami przybrzeżnymi albo ujściami rzek.

Jednakże do czasu uzyskania wyników przeglądu przewidzianego w art. 28 Państwa Członkowskie na mocy procedury ustanowionej w art. 26 mogą zwrócić się o udzielenie odstępstwa od przepisów poprzedniego akapitu, w szczególności w odniesieniu do zakazu wprowadzania na obszar strefy zatwierdzonej ryb określonych w niniejszym ustępie, pochodzących z zatwierdzonego gospodarstwa położonego w strefie niezatwierdzonej, pod warunkiem że takie gospodarstwo nie obejmuje ryb należących do gatunków podatnych określonych w załączniku A wykaz II kolumna 2 oraz nie jest ono połączone z ciekami wodnymi lub z wodami przybrzeżnymi albo z ujściami rzek. W celu zapewnienia jednolitego stosowania tych przepisów zgodnie z tą samą procedurą zostaną określone odpowiednie warunki i środki. Do czasu podjęcia tej decyzji zastosowanie mają nadal przepisy krajowe, z zastrzeżeniem zgodności z przepisami ogólnymi Traktatu;

b) jeżeli mają być one wprowadzone do gospodarstwa, które, pomimo iż jest zlokalizowane w strefie niezatwierdzonej, spełnia warunki z załącznika C, to musi im towarzyszyć zgodnie z art. 11 dokument transportowy odpowiadający wzorowi, jaki zostanie sporządzony zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26, potwierdzający, że pochodzą one ze strefy zatwierdzonej, z gospodarstwa o takim samym statusie zdrowotności lub z gospodarstwa, które może być położone w strefie niezatwierdzonej, pod warunkiem że gospodarstwo takie nie obejmuje ryb należących do gatunków podatnych określonych w załączniku A wykaz II kolumna 2 oraz nie jest ono połączone z ciekami wodnymi lub z wodami przybrzeżnymi albo z ujściami rzek.

2. Wymagania ustanowione w ust. 1 stosuje się do wprowadzania do obrotu małż hodowlanych, nienależących do gatunków podatnych określonych w załączniku A wykaz II kolumna 2.

3. Bez uszczerbku dla wymagań dotyczących chorób określonych w załączniku A wykaz III kolumna 1, ustanowionych zgodnie z art. 12 i 13, wprowadzanie do obrotu żyjących na swobodzie ryb, małży i skorupiaków, ich jaj lub gamet podlega następującym warunkom dodatkowym:

a) jeżeli mają być one wprowadzone do strefy zatwierdzonej, to musi im towarzyszyć zgodnie z art. 11 dokument transportowy odpowiadający wzorowi, jaki zostanie sporządzony zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26, potwierdzający, że pochodzą one ze strefy o tym samym statusie zdrowotności;

b) jeżeli mają być one wprowadzone do gospodarstwa, które, pomimo iż położone jest w strefie niezatwierdzonej, spełnia warunki z załącznika C, to musi im towarzyszyć zgodnie z art. 11 dokument transportowy odpowiadający wzorowi, jaki zostanie sporządzony zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26, potwierdzający, że pochodzą one ze strefy zatwierdzonej;

c) jeśli takie zwierzęta są poławiane podczas połowów dalekomorskich oraz przeznaczone są do hodowli w zatwierdzonych strefach i gospodarstwach, muszą być poddane kwarantannie pod nadzorem służb urzędowych, w odpowiednich urządzeniach i we właściwych warunkach zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 26.

4. Wymagań ustanowionych w ust. 1, 2 i 3 nie stosuje się, jeśli na podstawie doświadczenia praktycznego i/lub dowodów naukowych wykazano, że dana choroba nie może być przenoszona pasywnie poprzez przesiedlenie zwierząt akwakultury, ich jaj czy gamet, nienależących do gatunków podatnych określonych w załączniku A wykaz II kolumna 2, ze strefy niezatwierdzonej do strefy zatwierdzonej.

Zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26 Komisja sporządza wykaz zwierząt akwakultury, w odniesieniu do których ma zastosowanie odstępstwo określone w akapicie pierwszym, oraz w miarę potrzeby zmienia ten wykaz, uwzględniając postęp naukowo-techniczny. Warunki szczególne dotyczące wprowadzania tych zwierząt do obrotu, łącznie ze wzorem wymaganego dokumentu towarzyszącego, są ustalane i zmieniane według tej samej procedury.

5. Niniejszego artykułu nie stosuje się do tropikalnych ryb ozdobnych hodowanych w akwariach.

Artykuł  15

Plany pobierania próbek i metody diagnostyczne stosowane do wykrywania i potwierdzania obecności chorób, określone załączniku A kolumna 1, są opracowywane zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26. Takie plany pobierania próbek muszą uwzględniać obecność ryb, małży i skorupiaków żyjących na swobodzie.

Artykuł  16

1. 15 Przepisy zawarte w dyrektywie Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r., dotyczące kontroli weterynaryjnej w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego⁽⁵⁾ w odniesieniu do produktów akwakultury przeznaczonych do spożywania przez ludzi, i w dyrektywie Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1900 r., dotyczące kontroli weterynaryjnej i zootechnicznej prowadzonej w wewnątrzwspólnotowym handlu niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego⁽⁶⁾ w stosunku do zwierząt i produktów akwakultury wprowadzanych na rynek, mają zastosowanie zwłaszcza w odniesieniu do organizacji działań i samych działań podejmowanych w następstwie inspekcji przeprowadzanych przez Państwo Członkowskie będące krajem przeznaczenia towaru oraz do wprowadzanych środków zapobiegawczych. Ponadto Komisja sporządza zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26 wzór świadectwa, które musi towarzyszyć zwierzętom akwakultury, ich jajom i gametom w ramach handlu wewnątrzwspólnotowego między obszarami niezatwierdzonymi w odniesieniu do chorób w załączniku A wykaz II oraz ustala ona warunki rozszerzenia skomputeryzowanego systemu 'ANIMO', łączącego organy właściwe do spraw handlu powyższymi zwierzętami i produktami.

2. W dyrektywie 89/662/EWG wprowadza się następujące zmiany:

a) w załączniku A dodaje się tiret w brzmieniu:

"- dyrektywa Rady 91/67/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt i wprowadzania do obrotu zwierząt i produktów akwakultury (Dz.U. L 46 z 19.2.1991, str. 1)";

b) w załączniku B dodaje się tiret w brzmieniu:

"- produkty akwakultury przeznaczone do spożywania przez ludzi."

3. W załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG dodaje się, co następuje:

"dyrektywa Rady 91/67/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt i wprowadzania do obrotu zwierząt i produktów akwakultury (Dz- .U. L 46 z 19.2.1991, str. 1)".

Artykuł  17

1. Eksperci weterynaryjni z ramienia Komisji mogą, jeżeli jest to konieczne dla zapewnienia jednolitego stosowania przepisów niniejszej dyrektywy, dokonywać inspekcji na miejscu wspólnie z właściwymi władzami. Państwo Członkowskie, na którego terytorium przeprowadzana jest inspekcja, zapewnia ekspertom wszelką pomoc niezbędną dla wykonania przez nich ich obowiązków. Komisja powiadamia Państwa Członkowskie o wynikach takich inspekcji.

2. Ogólne przepisy dotyczące stosowania niniejszego artykułu zostaną przyjęte zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26.

Zasady, jakich należy przestrzegać podczas inspekcji przewidzianych w niniejszym artykule, zostaną określone zgodnie z tą samą procedurą.

ROZDZIAŁ  3

Przepisy regulujące przywóz z państw trzecich

Artykuł  18

Zwierzęta i produkty uprawy wodnej przywożone na obszar Wspólnoty muszą spełniać warunki określone w art. 19, 20 i 21.

Artykuł  19

1. Zwierzęta i produkty akwakultury muszą pochodzić z państw trzecich lub ich części znajdujących się w wykazie opracowanym przez Komisję zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26. Wykaz ten może być uzupełniany lub zmieniany zgodnie z tą samą procedurą.

2. Przy podejmowaniu decyzji, czy dane państwo trzecie lub jego część może być umieszczone w wykazie, o którym mowa w ust. 1, szczególną uwagę zwraca się na:

a) stan zdrowia zwierząt akwakultury, ze zwróceniem szczególnej uwagi na choroby egzotyczne i sytuację zdrowotną środowiska w państwach trzecich, które mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia zwierząt hodowlanych w Państwach Członkowskich;

b) regularność i szybkość dostarczania informacji przez dane państwo, dotyczących obecności chorób zakaźnych u zwierząt akwakultury na jego terytorium, w szczególności chorób wymienionych w wykazie B Międzynarodowego Biura Epizootii;

c) zasady obowiązujące w państwie trzecim w zakresie zapobiegania i kontroli chorób zwierząt akwakultury;

d) strukturą służb urzędowych w państwach trzecich i zakres ich uprawnień;

e) organizację i stosowanie działań dla zapobiegania chorobom zakaźnym zwierząt akwakultury oraz ich kontrolowania;

f) gwarancje, jakie państwo trzecie może zapewnić, gdy chodzi o stosowanie przepisów zawartych w niniejszej dyrektywie.

3. Wykaz określony w ust. 1 i wszelkie wprowadzane do niego zmiany zostaną opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

4. 16 Jeśli przed dniem 1 stycznia 1994 r. nie zostanie podjęta decyzja dotycząca sporządzenia wykazu określonego w ust. 1, można przyjąć niezbędne środki na okres trzech lat zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 26.

Artykuł  20

1. W przypadku każdego z państw trzecich zwierzęta i produkty akwakultury spełniają warunki zdrowotne ustalone zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26.

2. W zależności od sytuacji w zakresie zdrowotności zwierząt w danym kraju trzecim warunki, określone w ust. 1, mogą obejmować w szczególności:

– ograniczenia przywozowe w stosunku do części państwa trzeciego,

– ograniczenia w stosunku do niektórych gatunków zwierząt, na każdym etapie ich rozwoju,

– żądanie zastosowania określonych zabiegów w stosunku do produktu, takich jak dezynfekcja jaj,

– określenie sposobu wykorzystania tych zwierząt lub produktów,

– środki, jakie należy stosować po dokonaniu przywozu, takie jak kwarantanna lub dezynfekcja jaj.

3. 17 Do czasu ustalenia warunków przywozu przewidzianych w niniejszej dyrektywie Państwa Członkowskie zapewniają, że przywóz zwierząt i produktów akwakultury z państw trzecich podlega warunkom, które są przynajmniej równoważne z warunkami stosowanymi w odniesieniu do produkcji i wprowadzania do obrotu produktów wspólnotowych.

Artykuł  21

1. Zwierzętom i produktom uprawy wodnej towarzyszy świadectwo wystawione przez służby urzędowe państwa trzeciego dokonującego wywozu. Świadectwo to musi:

a) być wystawione w dniu załadunku partii towaru do wysyłki do Państwa Członkowskiego będącego krajem jego przeznaczenia;

b) jego oryginał musi towarzyszy przesyłce;

c) potwierdzać, że zwierzęta akwakultury i niektóre produkty rybołówstwa spełniają wymogi niniejszej dyrektywy oraz te, które zostały określone zgodnie z jej przepisami w stosunku do przywozu z danego państwa trzeciego;

d) być ważny przez 10 dni;

e) zawierać się na jednym arkuszu papieru;

f) być wystawione na pojedynczego odbiorcę.

2. Świadectwo, określone w ust. 1, musi odpowiadać wzorowi wprowadzonemu zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26.

Artykuł  22

Dla sprawdzenia, czy przepisy niniejszej dyrektywy, w szczególności jej art. 19 i 20, są stosowane w praktyce, eksperci Państw Członkowskich i Komisji przeprowadzają inspekcje na miejscu.

Eksperci z Państw Członkowskich, którym powierza się zadanie przeprowadzania takich inspekcji, są wyznaczani przez Komisję działającą w tym zakresie na wniosek ze strony Państw Członkowskich.

Inspekcje te są przeprowadzane w imieniu Wspólnoty, która ponosi powstałe w związku z nimi koszty.

Częstotliwość i procedura przeprowadzania takich inspekcji zostaną ustalone zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26.

Artykuł  23 ¹⁸

Zasady i reguły ustanowione w dyrektywie 91/496/EWG i 97/78/WE stosuje się w szczególności w odniesieniu do organizacji kontroli i następstw kontroli, które mają być przeprowadzone przez Państwa Członkowskie oraz środków ochronnych, które należy wykonać.

Artykuł  24 ¹⁹

(skreślony)

ROZDZIAŁ  4

Przepisy końcowe

Artykuł  25

Zmiany w załącznikach C i E mogą być wprowadzane zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26.

Zmiany w załącznikach A, B i C mogą być wprowadzane tylko na wniosek Komisji przez Radę uchwalającą kwalifikowaną większością głosów, w szczególności ze względu na potrzebę przystosowania ich przepisów do osiągnięć postępu technologicznego.

Artykuł  26 ²⁰

1. Komisję wspomaga Stały Komitet ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt, ustanowiony na mocy art. 58 rozporządzenia (WE) nr 178/2002⁽⁷⁾.

2. W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE⁽⁸⁾.

Termin określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  27 ²¹

1. Komisję wspomaga Stały Komitet ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt.

2. W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Termin określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na 15 dni.

Artykuł  28

Do dnia 1 lipca 1992 r. w stosunku do wykazu chorób, zawartego w załączniku A, i do dnia 1 stycznia 1997 r. w stosunku do kwestii statusu zdrowotnego gospodarstw położonych w strefach niezatwierdzonych, Rada, na podstawie raportu Komisji na temat zdobytych doświadczeń, przygotowanego z uwzględnieniem opinii Stałego Komitetu Weterynaryjnego i wszelkich towarzyszących temu raportowi wniosków, co do których będzie ona decydowała kwalifikowaną większością głosów, dokona przeglądu przepisów niniejszej dyrektywy, w szczególności tych spośród nich, które dotyczą handlu żywymi rybami pochodzącymi z zatwierdzonych gospodarstw położonych w niezatwierdzonych strefach.

Artykuł  28a ²²

W odniesieniu do ryb i jaj oraz zapłodnionych rybich komórek jajowych, z przeznaczeniem do hodowli lub ponownego zarybiania, wysyłka do lub z Finlandii nie będzie dopuszczalna w trakcie okresu przejściowego trzech lat od daty wejścia w życie Traktatu o Przystąpieniu.

Artykuł  28b ²³

Zgodnie z procedurą określona w art. 26 stosowne decyzje mogą być podjęte w celu zatwierdzenia programów przedłożonych przez Finlandię i Szwecję w odniesieniu do chorób wymienionych w załączniku A wykaz II. Decyzje te wejdą w życie, odpowiednio, wraz z przystąpieniem lub w czasie okresów przejściowych ustanowionych w art. 28 lit. a). Pod tym względem okres czterech lat ustanowiony w załączniku B (I.B) będzie zredukowany do trzech lat dla Finlandii z obowiązkiem przeprowadzenia w tym okresie dwóch prób dla każdego gospodarstwa.

Artykuł  29

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy przed dniem 1 stycznia 1993 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję

2. Środki przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

Artykuł  30

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 stycznia 1991 r.

	W imieniu Rady
	J.-C. JUNCKER
	Czîonek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 84 z 2.4.1990, str. 42.

⁽²⁾ Dz.U. C 19 z 28.1.1991.

⁽³⁾ Dz.U. C 332 z 31.12.1990.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 175 z 19.7.1993, str. 23.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 395 z 30.12.1989, str. 13.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 29. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 90/539/EWG (Dz.U. L 303 z 31.10.1980, str. 6).

⁽⁷⁾ Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  A ²⁴

WYKAZ CHORÓB I GATUNKÓW PODATNYCH NA TE CHOROBY

1	2
Choroba	Gatunki podatne
WYKAZ I
Ryby
Zakaźna anemia łososia (ISA)	Łosoś atlantycki (Salmo salar)
WYKAZ II
Ryby
Wirusowa posocznica krwotoczna ryb	Ryby łososiowate
łososiowatych (VHS)	Lipień (Thymallus thymallus)
	Sieja (Coregonus spp.)
	Szczupak (Esox lucius)
	Turbot (Scophthalmus maximus)
Zakaźna martwica układu krwiotwórczego (IHN)	Ryby łososiowate szczupak (Esox lucius)
Małże
Bonomia ostreae	Ostryga płaska (Ostrea edulis)
Marteilia refringens	Ostryga płaska (Ostrea edulis)
WYKAZ III
Ryby
Zakaźna martwica trzustki (IPN)	Określony w programie określonym w
Wiosenna wiremia karpia (SVC)	art. 12 i 13
Bakteryjna choroba nerek (BKD)
(Renibacterium salmonidarum)
Wrzodzenica łososiowatych (Aeromonas salmonicida)
(Jersinioza) (ERM)
(Yersinia ruckeri)
Gyrodactylus salaris
Skorupiaki
Dżuma u raków (Aphanomyces astaci)

ZAŁĄCZNIK  B ²⁵

STREFY ZATWIERDZONE

I. Kontynentalne strefy dla ryb (załącznik A wykaz II kolumna 2)

A. Definicja stref kontynentalnych

Strefa kontynentalna składa się z:

– części terytorium obejmującego całą powierzchnię spływu od źródła cieków wodnych do ujścia lub więcej niż jedną powierzchnię spływu, na której ryby są hodowane, przetrzymywane lub poławiane, lub

– części powierzchni spływu od źródeł cieków wodnych do naturalnej lub sztucznie utworzonej przegrody, zapobiegającej migracji ryb od ujścia do tej przegrody.

Wielkość i geograficzna lokalizacja strefy kontynentalnej musi być taka, aby można było zminimalizować możliwości rekontaminacji, np. poprzez migrację ryb. Może to oznaczać potrzebę ustanowienia strefy buforowej, w której działa program monitoringu bez nadania tej strefie statusu strefy zatwierdzonej.

B. Udzielanie zatwierdzenia

W celu uzyskania statusu strefy zatwierdzonej strefa kontynentalna musi spełniać następujące wymagania:

1. wszystkie ryby są wolne przez okres co najmniej czterech lat od jakichkolwiek klinicznych lub innych objawów jednej lub więcej chorób, określonych w załączniku A wykaz II w kolumnie 1;

2. wszystkie gospodarstwa położone w strefie kontynentalnej są poddawane nadzorowi ze strony służb urzędowych. Dwa razy do roku co dwa lata muszą być przeprowadzane inspekcje. Inspekcje sanitarne przeprowadza się dwa razy do roku, przez okres czterech lat.

Inspekcje sanitarne muszą być przeprowadzane w porze roku, gdy temperatura wody sprzyja rozwojowi wspomnianych chorób. Inspekcja sanitarna musi obejmować przynajmniej:

– inspekcję ryb wykazujących nieprawidłowości,

– pobranie próbek, zgodnie z programem ustanowionym według procedury przewidzianej w art. 15, które przesyła się jak najszybciej do zatwierdzonego laboratorium w celu poddania ich badaniom na obecność wspomnianych czynników chorobotwórczych.

Jednakże strefy, których wieloletni rejestr wskazuje na nieobecność chorób określonych w załączniku A kolumna 1 wykaz II, mogą otrzymać status zatwierdzonych, jeżeli:

a) ich położenie geograficzne uniemożliwia łatwe wprowadzenie choroby;

b) urzędowy system zwalczania chorób funkcjonował przez dłuższy okres, liczący przynajmniej dziesięć lat, w którym:

– miało miejsce systematyczne monitorowanie wszystkich gospodarstw,

– stosowany był system powiadamiania o chorobach,

– nie zgłaszano przypadków zachorowań,

– na mocy obowiązujących przepisów do danej strefy można było wprowadzać wyłącznie ikrę lub gamety z niezakażonych stref lub gospodarstw, poddanych kontrolom urzędowym i zapewniającym równoważne gwarancje zdrowotne.

Dziesięcioletni okres określony w akapicie pierwszym można skrócić do pięciu lat w wyniku badań przeprowadzonych przez służby urzędowe Państwa Członkowskiego wnioskującego, z zastrzeżeniem, że poza wymaganiami określonymi w akapicie pierwszym, system regularnego monitorowania wszystkich gospodarstw, określonych powyżej, obejmował przynajmniej dwie inspekcje sanitarne na rok, na które złożyły się co najmniej:

– inspekcja ryb wykazujących nieprawidłowości,

– pobranie próbek przynajmniej 30 ryb przy każdej inspekcji.

Państwa Członkowskie, które chciałyby skorzystać z przepisów odnoszących się do rejestrów wieloletnich, zobowiązane są przedłożyć swój wniosek najpóźniej do dnia 31 grudnia 1996 r.

3. jeżeli na obszarze strefy kontynentalnej nie znajdują się żadne gospodarstwa, służba urzędowa musi objąć dokonywaną dwukrotnie w ciągu roku inspekcją zdrowotną ryby z dolnej części powierzchni spływu, zgodnie z ust. 2;

4. wyniki badania laboratoryjnego ryb pobranych podczas inspekcji zdrowotnej muszą być w odniesieniu do przedmiotowych patogenów negatywne.

5) W przypadku gdy Państwo Członkowskie występuje o zatwierdzenie obszaru zlewni wodnej lub jego części mającej początek w sąsiednim Państwie Członkowskim, lub wspólnego obszaru zlewni wodnej należącego do dwóch Państw Członkowskich, stosuje się następujące przepisy:

– oba zainteresowane Państwa Członkowskie powinny jednocześnie przedłożyć wniosek o zatwierdzenie, zgodnie z procedurami ustanowionymi w art. 5 lub 10,

– Komisja, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 26, po przeanalizowaniu i sprawdzeniu wniosków oraz po ocenie sytuacji zdrowotnej, ustanawia, w razie potrzeby, inne przepisy niezbędne do udzielenia takiego zatwierdzenia.

Państwa Członkowskie, zgodnie z dyrektywą 89/608/EWG⁽¹⁾, udzielają sobie nawzajem pomocy przy stosowaniu przepisów niniejszej dyrektywy, w szczególności przepisów niniejszego ustępu;

C. Utrzymanie zatwierdzenia

Warunkiem utrzymania zatwierdzenia jest spełnienie następujących wymagań:

1. wprowadzane do strefy ryby muszą pochodzić z innej zatwierdzonej strefy lub z zatwierdzonego gospodarstwa;

2. każde gospodarstwo musi być poddawane dwa razy do roku inspekcjom zdrowotnym zgodnie z pkt B.2, z wyjątkiem gospodarstw, które nie prowadzą wylęgu narybku, w przypadku których wystarcza jedna kontrola w ciągu roku. Jednakże próbki będą pobierane co roku rotacyjnie w 50 % gospodarstw rybackich położonych w strefie kontynentalnej;

3. wyniki badań laboratoryjnych na próbkach ryb pobranych podczas inspekcji zdrowotnych muszą być negatywne w odniesieniu do czynników chorobotwórczych, określonych w załączniku A wykaz II kolumna 1;

4. gospodarz albo osoba odpowiedzialna za wprowadzanie ryb musi prowadzić rejestr zawierający wszelkie informacje konieczne dla umożliwienia stałego monitorowania stanu zdrowotnego ryb.

D. Zawieszenie, przywrócenie i wycofanie zatwierdzenia

1. Każdy przypadek nienormalnej śmierci lub inny symptom mogący stwarzać powody dla podejrzewania wystąpienia wśród ryb choroby, określonej w załączniku A wykaz II kolumna 1, musi być jak najszybciej zgłaszany służbom urzędowym. Te ostatnie dokonają niezwłocznie zawieszenia zatwierdzenia dla strefy lub jej części, z zastrzeżeniem, że część strefy zachowująca status zatwierdzonej nadal spełnia wymagania zawarte w definicji podanej w pkt A.

2. Próbkę składającą się z co najmniej 10 chorych ryb należy przesłać do zatwierdzonego laboratorium w celu przeprowadzenia testów na obecność przedmiotowych patogenów. O wynikach tych testów należy niezwłocznie powiadomić służby urzędowe.

3. Jeżeli wyniki są negatywne w odniesieniu do przedmiotowych patogenów, zaś pozytywne w odniesieniu do innego przypadku, służba urzędowa przywraca zatwierdzenie.

4. Jednakże jeżeli nie można postawić diagnozy, w ciągu 15 dni musi zostać przeprowadzona następna inspekcja zdrowotna, podczas której należy pobrać dostatecznie dużą próbkę chorych ryb i przekazać ją do zatwierdzonego laboratorium w celu jej przebadania w odniesieniu do przedmiotowych patogenów.

Jeżeli wyniki są ponownie negatywne, służba urzędowa przywraca zatwierdzenie.

5. Jeżeli wyniki testów są pozytywne, służby urzędowe wycofują zatwierdzenie strefy lub jej części określonej w pkt 1.

6. Warunkiem przywrócenia zatwierdzenia dla strefy lub jej części określonej w pkt 1 jest spełnienie następujących wymagań:

a) jeżeli dochodzi do wystąpienia choroby:

– wszystkie ryby w zakażonym gospodarstwie muszą zostać poddane ubojowi, a zarażone lub skażone ryby muszą zostać zniszczone.

– urządzenia i sprzęt muszą zostać zdezynfekowane zgodnie z procedurą zatwierdzoną przez służby urzędowe;

b) po zlikwidowaniu wybuchu choroby muszą zostać ponownie spełnione wymagania określone w pkt B.

7. Właściwy organ centralny powiadamia Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie o zawieszeniu, przywróceniu lub wycofaniu zatwierdzenia stref lub ich części określonych w pkt 1.

II. Strefy przybrzeżne dla ryb (załącznik A wykaz II kolumna 2)

A. Strefa przybrzeżna składa się z części wybrzeża, wód morskich lub ujścia rzeki o dokładnie określonych granicach geograficznych stanowiących jednorodny system hydrologiczny bądź szereg takich systemów. W razie konieczności, strefa przybrzeżna może składać się z części wybrzeża, wód morskich lub ujścia rzeki usytuowanych między ujściami dwóch cieków wodnych lub z części wybrzeża, wód morskich lub ujścia rzeki, gdzie znajduje się jedno lub więcej gospodarstw, z zastrzeżeniem, że po obu stronach gospodarstwa lub gospodarstw zostanie ustanowiona strefa buforowa, której zasięg wyznacza Komisja dla każdego przypadku oddzielnie, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 26.

B. Przyznawanie zatwierdzenia

W celu uzyskania statusu strefy zatwierdzonej strefa przybrzeżna musi spełniać wymagania określone dla stref kontynentalnych, określonych w pkt I B.

C. Utrzymanie statusu

Warunkiem utrzymania zatwierdzenia dla strefy przybrzeżnej jest spełnianie wymagań określonych w pkt I C.

D. Zawieszanie, przywrócenie i wycofanie zatwierdzenia

Zasady w tym zakresie są identyczne, jak te określone pkt I.D; jednakże gdy strefa składa się z szeregu systemów hydrologicznych zawieszenie, przywrócenie i wycofanie zatwierdzenia może odnosić się tylko do części tego szeregu o dokładnie określonych granicach geograficznych stanowiących jednorodny system hydrologiczny, z zastrzeżeniem, że dana część nadal posiada status zatwierdzonej i spełnia wymagania zawarte w definicji podanej w pkt A.

III. Strefa przybrzeżna dla małży (załącznik A wykaz II kolumna 2)

A. Strefa przybrzeżna musi spełniać warunki definicji określonej w pkt II A.

B. Przyznanie zatwierdzenia

Dla uzyskania zatwierdzenia strefa przybrzeżna musi spełniać następujące wymagania:

1. żadne z małży nie mogą przez okres co najmniej ostatnich dwóch lat wykazywać objawów klinicznych lub innego rodzaju jednej lub więcej chorób, określonych w załączniku A wykaz II kolumna I;

2. wszystkie gospodarstwa położone w obrębie strefy przybrzeżnej muszą podlegać nadzorowi służb urzędowych. W okresach dostosowanych do cyklu rozwojowego przedmiotowych patogenów przeprowadzane są inspekcje zdrowotne.

Podczas tych inspekcji pobierane są próbki i są one niezwłocznie przesyłane do zatwierdzonego laboratorium dla przetestowania na obecność przedmiotowych patogenów;

3. jeżeli na obszarze strefy przybrzeżnej nie ma gospodarstw, służby urzędowe muszą poddawać małże inspekcji zdrowotnej zgodnie z pkt 2, w okresach czasu dostosowanych do cyklu rozwojowego przedmiotowych patogenów. Jednakże jeżeli szczegółowe dochodzenia przeprowadzone w odniesieniu do fauny wykazują, że w strefie nie ma małży należących do gatunków podatnych albo będących nosicielami lub nośnikami chorób, urzędowe służby mogą zatwierdzić strefę, zanim zostaną do niej wpro- wadzone małże;

4. badanie laboratoryjne próbek małży pobranych podczas inspekcji zdrowotnych przeprowadzanych przez służby urzędowe muszą dawać wyniki negatywne w odniesieniu do przedmiotowych patogenów.

Dla stref dysponujących historycznymi zapisami co do braku występowania chorób, określonych w załączniku A wykaz II kolumna 1, informacja ta może zostać uwzględniona przy przyznawaniu zatwierdzenia.

C. Utrzymanie zatwierdzenia

Warunkiem utrzymania zatwierdzenia jest spełnianie następujących wymagań:

1. małże wprowadzane do strefy przybrzeżnej muszą pochodzić z innych zatwierdzonych stref przybrzeżnych lub z zatwierdzonych gospodarstw położonych w strefach niezatwierdzonych;

2. każda z farm musi być poddawana inspekcjom zdrowotnym zgodnie z pkt B 2 w okresach czasowych dostosowanych do cyklu rozwojowego przedmiotowych patogenów;

3. wyniki badań laboratoryjnych przeprowadzanych na próbkach małży pobranych podczas inspekcji zdrowotnych muszą być negatywne w odniesieniu do nośników chorób, określonych w załączniku A wykaz II kolumna 1;

4. gospodarze lub osoby odpowiedzialne za wprowadzanie małży muszą prowadzić rejestr zawierający wszelkie informacje niezbędne dla umożliwienia stałego monitorowania stanu zdrowotnego małży.

D. Zawieszenie, przywrócenie i wycofanie zatwierdzenia

1. Każdy przypadek nienormalnej śmierci lub wystąpienia objawów, które mogłyby stanowić podstawę dla podejrzewania wybuchu wśród małży choroby, określonej w załączniku A wykaz II kolumna 1, musi być jak najszybciej zgłaszany służbie urzędowej. Ta ostatnia niezwłocznie zawiesza zatwierdzenie dla strefy lub, jeżeli strefa składa się z szeregu systemów hydrologicznych, a część tego szeregu posiada dokładne granice geograficzne i stanowi jednorodny system hydrologiczny, z zastrzeżeniem, że dana część nadal posiada status zatwierdzonej i spełnia wymagania zawarte w definicji podanej w punkcie A.

2. Próbki chorych małży muszą zostać przesłane do zatwierdzonego laboratorium w celu przetestowania na obecność przedmiotowych patogenów.

O wynikach testów należy niezwłocznie poinformować urzędowe służby.

3. Jeżeli wyniki testów są negatywne w odniesieniu do przedmiotowych patogenów, ale pozytywne w odniesieniu do innych przyczyn, zatwierdzenie zostanie przywrócone.

4. Jednakże jeżeli diagnozy nie można postawić, musi zostać przeprowadzona następna inspekcja zdrowotna w okresie 15 dni od pierwszego pobrania próbek i musi zostać pobrana wystarczająca liczba małży, a następnie wysłana do zatwierdzonego laboratorium w celu przetestowania na obecność przedmiotowych patogenów. Jeżeli wyniki są ponownie negatywne lub jeżeli nadal nie ma wśród nich chorych małży, urzędowa służba przywróci zatwierdzenie.

5. Jeżeli wyniki są pozytywne, służby urzędowe wycofują zatwierdzenie strefy lub jej części określonej w pkt 1.

6. Warunkiem przywrócenia zatwierdzenia strefy lub jej części określonej w pkt 1 jest spełnianie następujących wymagań:

a) w przypadku nastąpienia wybuchu choroby:

– zainfekowane lub skażone małże muszą zostać zniszczone,

– urządzenia i sprzęt musza zostać zdezynfekowane zgodnie z procedurą zatwierdzoną przez służbę urzędową;

b) po zlikwidowaniu wybuchu choroby muszą być nadal spełniane wymagania określone w pkt B.

7. Właściwy organ centralny powiadamia Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie o zawieszeniu, przywróceniu lub wycofaniu zatwierdzenia stref lub ich części określonych w pkt 1.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 351 z 2.12.1989, str. 34.

ZAŁĄCZNIK  C ²⁶

ZATWIERDZONE GOSPODARSTWA POŁOŻONE NA OBSZARZE NIEZATWIERDZONYCH STREF

I. Kontynentalne gospodarstwa rybne (załącznik A wykaz II kolumna 2)

A. Przyznawanie zatwierdzenia

W celu uzyskania zatwierdzenia gospodarstwo musi spełniać następujące wymagania:

1) woda musi być dostarczana ze studni, otworu wiertniczego lub źródła. Gdy takie źródło wody usytuowane jest w znacznej odległości od gospodarstwa, woda musi być dostarczana bezpośrednio do gospodarstwa za pomocą instalacji wodociągowej lub, za zgodą służb urzędowych, przez otwarty lub naturalny kanał, z zastrzeżeniem, że nie stanowi to źródła zakażenia dla gospodarstwa i nie powoduje wprowadzania do gospodarstwa ryb dziko żyjących. Woda z kanału musi pozostawać pod kontrolą gospodarstwa lub, w przypadku braku takiej możliwości, pod kontrolą służb urzędowych;

2) w dole strumienia musi istnieć naturalna lub sztuczna bariera, zapobiegająca przedostawaniu się ryb na teren wymienionego gospodarstwa;

3) w razie potrzeby, gospodarstwo powinno być chronione przed powodzią i infiltracją wody;

4) musi spełniać, mutatis mutandis, wymagania wymienione w załączniku B.I.B. Ponadto gdy złożenie wniosku o zatwierdzenie oparte jest o rejestry wieloletnie w publicznym systemie kontroli w okresie dziesięciu lat, muszą zostać spełnione następujące dodatkowe wymagania:

– przynajmniej raz w roku musi zostać złożony wniosek do inspekcji klinicznej, a pobrane próbki należy poddać badaniom na obecność czynników chorobotwórczych w zatwierdzonym laboratorium;

5) może stanowić przedmiot dodatkowych środków narzuconych przez służby urzędowe, jeżeli zostanie to uznane za konieczne dla zapobieżenia wprowadzaniu chorób. Środki takie mogą obejmować ustanowienie strefy buforowej wokół gospodarstwa, w którym realizowany jest program monitorowania, oraz ustanowienie ochrony zapobiegającej pojawieniu się ewentualnych nosicieli czynników chorobotwórczych lub wektorów;

6) Jednakże:

a) nowe gospodarstwo, które spełnia wymagania określone w pkt 1, 2, 3 i 5, ale które rozpoczyna działalność związaną z rybami, ikrą lub gametami z zatwierdzonej strefy lub z zatwierdzonego gospodarstwa usytuowanego w strefie niezatwierdzonej, może uzyskać zatwierdzenie bez konieczności pobierania próbek wymaganego dla udzielenia zatwierdzenia;

b) gospodarstwo, które spełnia wymagania określone w pkt 1, 2, 3 i 5, ale wznawia, po przerwie, działalność związaną z rybami, ikrą lub gametami z zatwierdzonej strefy lub z zatwierdzonego gospodarstwa usytuowanego w strefie niezatwierdzonej, może uzyskać zatwierdzenie bez konieczności pobierania próbek wymaganego dla udzielenia zatwierdzenia, z zastrzeżeniem, że:

– warunki sanitarne w gospodarstwie w okresie ostatnich czterech lat jego działalności są znane służbom urzędowym; jednakże jeżeli dane gospodarstwo prowadzi działalność krócej niż cztery lata, pod uwagę brany jest faktyczny okres jego działalności,

– gospodarstwo nie było objęte środkami związanymi ze zdrowiem zwierząt w odniesieniu do chorób wymienionych w wykazie II załącznika A oraz w gospodarstwie nie wystąpiły uprzednio żadne przypadki tych chorób,

– przed wprowadzeniem ryb, ikry lub gamet, gospodarstwo poddawane jest dezynfekcji i czyszczeniu, a następnie jest opuszczane na minimum 15 dni, pod nadzorem urzędowym.

B. Utrzymanie zatwierdzenia

Warunkiem utrzymania zatwierdzenia jest spełnianie wymogów określonych w załączniku B pkt I C. Pobieranie próbek musi jednak mieć miejsce raz do roku.

C. Zawieszenie, przywrócenie i wycofanie zatwierdzenia

Mają zastosowanie wymagania określone w załączniku B I D.

II. Przybrzeżne gospodarstwa rybne (załącznik A wykaz II kolumna 2)

A. Przyznawanie zatwierdzenia

Dla uzyskania zatwierdzenia gospodarstwo musi spełniać następujące wymagania:

1. Musi być zaopatrywane w wodę za pomocą systemu, na który składa się wyposażenie do niszczenia czynników chorobotwórczych określonych w załączniku A kolumna 1 wykaz II; wymagane kryteria jednolitego stosowania tych przepisów, w szczególności odnoszące się do sprawnego funkcjonowania systemu, ustanawia się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26;

2. Musi ono spełniać, mutatis mutandis, wymagania określone w załączniku B II B.

3. Jednakże:

a) nowe gospodarstwo, które spełnia wymagania określone w pkt 1 i 2, ale rozpoczyna działalność związaną z rybami, ikrą lub gametami z zatwierdzonej strefy lub z zatwierdzonego gospodarstwa usytuowanego w strefie niezatwierdzonej, może uzyskać zatwierdzenie bez pobierania próbek wymaganego dla udzielenia zatwierdzenia;

b) gospodarstwo, które spełnia wymagania określone w pkt 1 i 2 i które po przerwie wznawia działalność związaną z rybami, ikrą lub gametami z zatwierdzonej strefy lub z zatwierdzonego gospodarstwa usytuowanego w strefie niezatwierdzonej, może uzyskać zatwierdzenie bez pobierania próbek wymaganego dla przydzielenia zatwierdzenia, z zastrzeżeniem, że:

– warunki sanitarne w gospodarstwie w okresie ostatnich czterech lat jego działalności są znane służbom urzędowym; jednakże jeżeli dane gospodarstwo prowadzi działalność krócej niż cztery lata, pod uwagę brany jest faktyczny okres jego działalności,

– gospodarstwo nie było objęte środkami związanymi ze zdrowiem zwierząt w odniesieniu do chorób wymienionych w załączniku A wykaz II oraz w gospodarstwie nie wystąpiły uprzednio żadne przypadki tych chorób,

– przed wprowadzeniem ryb, ikry lub gamet, gospodarstwo poddawane jest dezynfekcji i czyszczeniu, a następnie jest opuszczane na minimum 15 dni, pod nadzorem urzędowym.

B. Utrzymanie zatwierdzenia

Warunkiem utrzymania zatwierdzenia jest, mutatis mutandis, zagwarantowanie spełniania wymagań określonych w załącznik B pkt II C.

C. Zawieszenie, przywrócenie i wycofanie zatwierdzenia

Mają zastosowanie, mutatis mutandis, wymagania określone w załączniku B II D.

III. Przybrzeżne gospodarstwa małży (załącznik A wykaz II kolumna 2)

A. Przyznawanie zatwierdzenia

Dla uzyskania zatwierdzenia gospodarstwo musi spełniać następujące wymagania:

1. musi być zaopatrywane w wodę za pomocą systemu, na który składa się wyposażenie do niszczenia czynników chorobotwórczych określonych w załączniku A kolumna 1 wykaz II; wymagane kryteria jednolitego stosowania tych przepisów, w szczególności odnoszące się do sprawnego funkcjonowania systemu, ustanawia się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26;

2. musi ono spełniać, mutatis mutandis, wymagania określone w załączniku B II B pkt 1, 2 i 4.

3) Jednakże:

a) nowe gospodarstwo, które spełnia wymagania określone w pkt 1 i 2, ale rozpoczyna działalność związaną z mięczakami z zatwierdzonej strefy lub z zatwierdzonego gospodarstwa usytuowanego w strefie niezatwierdzonej, może uzyskać zatwierdzenie bez pobierania próbek wymaganego dla udzielenia zatwierdzenia;

b) gospodarstwo, które spełnia wymagania określone w pkt 1 i 2, które po przerwie wznawia działalność związaną z mięczakami z zatwierdzonej strefy lub z zatwierdzonego gospodarstwa usytuowanego w strefie niezatwierdzonej, może uzyskać zatwierdzenie bez pobierania próbek wymaganego dla udzielenia zatwierdzenia, z zastrzeżeniem, że:

– warunki sanitarne w gospodarstwie w okresie ostatnich dwóch lat jego działalności są znane służbom urzędowym,

– gospodarstwo nie było objęte środkami związanymi ze zdrowiem zwierząt w odniesieniu do chorób wymienionych w załączniku A wykaz II oraz w gospodarstwie nie wystąpiły uprzednio żadne przypadki tych chorób,

– przed wprowadzeniem mięczaków gospodarstwo poddawane jest dezynfekcji i czyszczeniu, a następnie jest opuszczane na minimum 15 dni, pod nadzorem urzędowym.

B. Utrzymanie zatwierdzenia

Warunkiem utrzymania zatwierdzenia jest, mutatis mutandis, zagwarantowanie spełniania wymagań określonych w załączniku B III C pkt 1-4.

C. Zawieszenie, przywrócenie i wycofanie zatwierdzenia

Mają zastosowanie, mutatis mutandis, wymagania określone w załączniku B III D.

ZAŁĄCZNIK  D ²⁷

WYMIANA WODY

Wymiana wody podczas transportu zwierząt akwakultury jest przeprowadzana w urządzeniach zatwierdzonych przez Państwa Członkowskie i musi spełniać następujące wymagania:

1. Właściwości higieniczne wody używanej do wymiany muszą być takie, by nie zmieniały sytuacji zdrowotnej transportowanych gatunków, gdy chodzi o nośniki chorób, określone w załącznik A wykaz II kolumna 1.

2. Urządzenia te zawierają wyposażenie pozwalające zapobiec jakiemukolwiek skażeniu środowiska docelowego:

– albo poprzez ułatwienia dla przeprowadzania dezynfekcji wody, albo

– zapewniając, że wypuszczenie tej wody w żadnych okolicznościach nie pociąga za sobą bezpośredniego wypływu do otwartego morza lub wolno płynących cieków wodnych.

ZAŁĄCZNIK  E

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

Wzory dokumentów transportowych

grafika

¹ Art. 3 ust. 1 lit. c) zmieniona przez art. 1 pkt 1 lit. a) dyrektywy nr 93/54/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.175.34) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem notyfikacji.

² Art. 3 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 1 lit. b) dyrektywy nr 93/54/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.175.34) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem notyfikacji.

³ Art. 5 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy nr 93/54/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.175.34) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem notyfikacji.

⁴ Art. 5 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 3 dyrektywy nr 93/54/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.175.34) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem notyfikacji.

⁵ Art. 6 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 4 dyrektywy nr 93/54/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.175.34) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem notyfikacji.

⁶ Art. 7 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 5 dyrektywy nr 93/54/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.175.34) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem notyfikacji.

⁷ Art. 8 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 6 dyrektywy nr 93/54/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.175.34) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem notyfikacji.

⁸ Art. 9 pkt 1 zmieniony przez art. 1 pkt 7 dyrektywy nr 93/54/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.175.34) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem notyfikacji.

⁹ Art. 9 pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 8 dyrektywy nr 93/54/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.175.34) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem notyfikacji.

¹⁰ Art. 12 ust. 4 dodany przez art. 29 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.04.90.864/29) z dniem 1 stycznia 1995 r.

¹¹ Art. 13 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy nr 98/45/WE z dnia 24 czerwca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.189.12) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 3 lipca 1998 r.

¹² Art. 13 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy nr 98/45/WE z dnia 24 czerwca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.189.12) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 3 lipca 1998 r.

¹³ Art. 13 ust. 4 dodany przez art. 29 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.04.90.864/29) z dniem 1 stycznia 1995 r.

¹⁴ Art. 14 zmieniony przez art. 1 pkt 9 dyrektywy nr 93/54/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.175.34) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem notyfikacji.

¹⁵ Art. 16 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy nr 98/45/WE z dnia 24 czerwca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.189.12) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 3 lipca 1998 r.

¹⁶ Art. 19 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 10 dyrektywy nr 93/54/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.175.34) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem notyfikacji.

¹⁷ Art. 20 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 11 dyrektywy nr 93/54/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.175.34) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem notyfikacji.

¹⁸ Art. 23 zmieniony przez art. 1 ust. 4 lit. a) dyrektywy nr 97/79/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. (Dz.U.UE.L.98.24.31) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 lutego 1998 r.

¹⁹ Art. 24 skreślony przez art. 1 ust. 4 lit. b) dyrektywy nr 97/79/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. (Dz.U.UE.L.98.24.31) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 lutego 1998 r.

²⁰ Art. 26 zmieniony przez art. 3 rozporządzenia nr 806/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.122.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 5 czerwca 2003 r.

²¹ Art. 27 zmieniony przez art. 3 rozporządzenia nr 806/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.122.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 5 czerwca 2003 r.

²² Art. 28a dodany przez art. 29 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.04.90.864/29) z dniem 1 stycznia 1995 r.

²³ Art. 28b dodany przez art. 29 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.04.90.864/29) z dniem 1 stycznia 1995 r.

²⁴ Załącznik A zmieniony przez art. 1 pkt 13 dyrektywy nr 93/54/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.175.34) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem notyfikacji.

²⁵ Załacznik B:

-zmieniony przez art. 1 pkt 14 dyrektywy nr 93/54/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.175.34) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 1 A dyrektywy nr 95/22/WE z dnia 22 czerwca 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.243.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 31 października 1995 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 dyrektywy nr 98/45/WE z dnia 24 czerwca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.189.12) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 3 lipca 1998 r.

²⁶ Załącznik C:

-zmieniony przez art. 1 pkt 14 dyrektywy nr 93/54/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.175.34) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 1 B dyrektywy nr 95/22/WE z dnia 22 czerwca 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.243.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 31 października 1995 r.

²⁷ Załącznik D zmieniony przez art. 1 pkt 14 dyrektywy nr 93/54/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.175.34) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem notyfikacji.