Rozporządzenie 1093/94 ustalające warunki, na których statki rybackie państw trzecich mogą bezpośrednio wyładowywać i sprzedawać swoje połowy w portach wspólnotowych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1994.121.3

Akt utracił moc
Wersja od: 12 maja 1994 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1093/94
z dnia 6 maja 1994 r.
ustalające warunki, na których statki rybackie państw trzecich mogą bezpośrednio wyładowywać i sprzedawać swoje połowy w portach wspólnotowych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 43,

uwzględniając wniosek Komisji(1),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,(2),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),

a także mając na uwadze, co następuje:

zgodnie z przepisami Traktatu, władza państwa nadbrzeżnego w odniesieniu do dostępu statków rybackich państwa trzeciego do wód wewnętrznych i portów jest wykonywana przez dane Państwo Członkowskie; jednak w odniesieniu do dostępu statków rybackich do takich portów w celu dokonania bezpośredniego wyładunku i wprowadzenia do obrotu swoich połowów, konieczne jest przyjęcie dodatkowych jednolitych środków na poziomie wspólnotowym, aby takie działania były wykonywane w sposób niezagrażający funkcjonowaniu wspólnej polityki rybołówstwa, łącznie z normami sanitarnymi i handlowymi, które są stosowane wobec produkcji we Wspólnocie, co mogłoby prowadzić do sytuacji, w której zostałaby zniekształcona konkurencja na niekorzyść produkcji we Wspólnocie i w odniesieniu do przywozu prowadzonego przy użyciu innych środków transportu;

w szczególności wyładunek powinien być dozwolony wyłącznie w portach, w których dostępne są urządzenia do prowadzenia kontroli sanitarnych i weterynaryjnych, zaś kapitanowie danych statków rybackich powinni być zobowiązani do przedstawienia specjalnej deklaracji wyładunkowej;

dostęp statków rybackich pływających pod banderą państwa trzeciego lub zarejestrowanych w państwie trzecim do bezpośredniego wyładunku nie może naruszać równowagi rynkowej, osiąganej w odniesieniu do niektórych produktów poprzez mechanizmy cenowe wprowadzone jako część organizacji rynku; z tego względu przy sprzedaży tych produktów należy uwzględniać poziomy cen, ustanowione przez Wspólnotę;

ponadto, wspólna organizacja rynku tych produktów opiera się w znacznym stopniu na możliwościach organizacji producentów do promowania regulacji cenowych, poprzez nakładanie na swoich członków obowiązku poszanowania przyjętych przez nie zasad, dążąc do zapewnienia, zgodnie z celami Traktatu, godnego poziomu życia rybaków; korzyści związane z bezpośrednim wyładunkiem przez dane statki nie powinny prowadzić, w obszarach działalności organizacji producentów, do zmniejszenia skuteczności przyjętych i wprowadzonych przez te organizacje środków związanych ze stosowaniem mechanizmów wspólnej organizacji rynku; dlatego też, z wyjątkiem przypadków, gdy produkty są przeznaczone do przetwarzania, konieczne jest objęcie takimi środkami wprowadzania na rynek połowów dokonanych przez statki rybackie pływające pod banderą państwa trzeciego lub zarejestrowanych w państwie trzecim;

stosowanie niniejszego rozporządzenia będzie wymagało dostarczania odpowiednich informacji w portach, gdzie dozwolony jest bezpośredni wyładunek i wprowadzenia do obrotu przez statki rybackie pływające pod banderą państwa trzeciego lub zarejestrowane w państwie trzecim;

po pewnym czasie konieczne okaże się zbadanie wyników stosowania niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Na warunkach określonych w niniejszym rozporządzeniu, statki rybackie pływające pod banderą państwa trzeciego lub zarejestrowane w państwie trzecim są uprawnione do bezpośredniego wyładowywania swych produktów rybołówstwa w portach Państw Członkowskich Wspólnoty, w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu i wprowadzenia do obrotu.

Artykuł  2

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1) produkty rybołówstwa: wszystkie produkty przywiezione bezpośrednio z łowiska, również po przeładunku na morzu z innego statku i objęte przepisami rozdziału 3 załącznika I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej(4);

2) statek rybacki:

– statek, niezależnie od rozmiarów, którego podstawową lub wtórną działalność stanowi zabieranie na pokład produktów rybołówstwa;

– statek, który nawet jeśli sam nie prowadzi połowów, zabiera produkty rybołówstwa określone w art. 1, w drodze przeładunku z innych statków;

– statek, na którego pokładzie produkty rybołówstwa określone w art. 1 są poddawane jednej lub więcej z następujących operacji przed opakowaniem: filetowaniu lub płatowaniu, skórowaniu, rozdrabnianiu, zamrażaniu i/lub przetwarzaniu.

Artykuł  3
1.
Bez uszczerbku dla dyrektywy 90/675/EWG z dnia 10 grudnia 1990 r. ustanawiającej zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnych produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich(5), oraz dyrektywy 91/493/EWG z dnia 22 lipca 1991 r. ustanawiającej warunki zdrowotne dotyczące produkcji i wprowadzania na rynek produktów rybołówstwa(6), statki rybackie określone w art. 1, nie mogą wyładowywać swoich połowów w celu dopuszczenia ich do swobodnego obrotu i wprowadzenia do obrotu, z wyjątkiem portów wyznaczonych przez Państwa Członkowskie. Państwa te zapewnią, że wszystkie kontrole zdrowia i weterynaryjne przewidziane przez obowiązujące przepisy w odniesieniu do produktów rybołówstwa określonych w art. 1, przeprowadzane są w tych portach.
2.
Przed dniem rozpoczęcia stosowania przepisów niniejszego rozporządzenia, Państwa Członkowskie przesyłają Komisji wykaz portów określony w ust. 1. Powiadamiają również Komisję o wszelkich późniejszych zmianach w tym wykazie.

Komisja opublikuje wykaz portów oraz zmian w wykazach w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich w serii "C".

Artykuł  4
1.
Bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r., ustanawiającego system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa(7), kapitan statku rybackiego określonego w art. 1, musi sporządzić i dostarczyć do właściwych organów Państwa Członkowskiego, z którego urządzeń wyładunkowych zamierza skorzystać, oświadczenie zawierające następujące dane dotyczące wszystkich produktów, które zamierza wyładować:

– pochodzenie oraz, gdy stosowne, statek bądź statki, z których te produkty zostały przeładowane,

– ilość, w podziale według gatunku,

– planowana metoda wprowadzenia do obrotu.

2.
Produkty rybołówstwa określone w art. 1, wyładowane przez statek rybacki, określony w art. 1, nie mogą zostać dopuszczone do swobodnego obrotu dopóki oświadczenie, określone w ust. 1, nie zostanie przedłożone właściwym organom.
Artykuł  5
1.
Wprowadzanie do obrotu produktów rybołówstwa wyładowanych bezpośrednio ze statku rybackiego określonych w art. 1, i które nie są przeznaczone do przetworzenia, jest dokonywane z zastrzeżeniem następujących warunków:

– w przypadku gdy produkty są wymienione w załączniku I lub VI do rozporządzenia Rady (EWG) nr 3759/92 z dnia 17 grudnia 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku produktów rybołówstwa i akwakultury(8) oraz gdy są wprowadzane do obrotu w ramach obszaru działalności, dla którego istnieje uznana organizacja producentów, produkty mogą być wprowadzone do obrotu wyłącznie zgodnie z zasadami określonymi przez tą organizację producentów w zakresie ceny wycofania lub sprzedaży, jakości lub do celów regulacji podaży;

W przypadku gdy dopuszczenie do swobodnego obrotu następuje poza takim obszarem, produkty wymienione w załączniku I. A, D lub E do rozporządzenia (EWG) nr 3759/92 nie mogą być sprzedawane po cenie franco granica poniżej poziomu Wspólnotowej ceny wycofania lub sprzedaży, określonej dla danego roku gospodarczego na podstawie art. 11 lub 13 tego rozporządzenia;

– w przypadku gdy produkty są wymienione w załączniku II do rozporządzenia (EWG) nr 3759/92, nie mogą być dopuszczone do swobodnego obrotu po cenie franco granica poniżej poziomu ceny progowej, określonej w art. 16 ust. 2 tego rozporządzenia, uruchamiającej pomoc w odniesieniu do prywatnego składowania;

– w przypadku gdy produkty są wymienione w załączniku IV. B lub V do rozporządzenia (EWG) nr 3759/92, nie mogą być dopuszczone do swobodnego obrotu po cenie franco granica poniżej poziomu ceny określonej w art. 22 ust. 1 tego rozporządzenia.

2.
Do celów ust. 1, cena franco granica odpowiada uznanej wartości celnej.
Artykuł  6

Odprawa celna może nastąpić jedynie po okazaniu dowodów, przyjętych przez organy celne, że dane produkty spełniają warunki ustanowione w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł  7

Państwa Członkowskie podejmują stosowne działania w celu zagwarantowania zgodności z niniejszym rozporządzeniem, informują kapitanów danych statków o ciążących na nich obowiązkach i publikują w portach ceny, które muszą być przestrzegane na mocy art. 5.

Artykuł  8

Przed dniem 1 lipca 1996 r. Komisja przedkłada Radzie sprawozdanie o wynikach stosowania niniejszego rozporządzenia, wraz z właściwymi wnioskami, jeśli to stosowne.

Artykuł  9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 15 maja 1994 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 maja 1994 r.

W imieniu Rady
Th. PANGALOS
Przewodniczący

______

(1) Dz.U C 219 z 13.8.1993, str. 16.

(2) Dz.U C 329 z 6.12.1993, str. 1.

(3) Dz.U C 352 z 30.12.1993, str. 46.

(4) Dz.U. L 256 z 7.9.1987, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2551/93 (Dz.U. L 241 z 27.9.1993, str. 1).

(5) Dz.U. L 373 z 31.12.1990, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (EWG) nr 1601/92 (Dz.U. L 173 z 27.6.1992, str. 13).

(6) Dz.U. L 268 z 24.9.1991, str. 15.

(7) Dz.U. L 261 z 20.10.1993, str. 1.

(8) Dz.U. L 388 z 31.12.1992, str. 1.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.