Rozporządzenie delegowane 2016/98 uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określania ogólnych warunków funkcjonowania kolegiów organów nadzoru

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2016.21.2

Akt obowiązujący

Wersja od: 28 stycznia 2016 r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2016/98

z dnia 16 października 2015 r.

uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określania ogólnych warunków funkcjonowania kolegiów organów nadzoru

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE i uchylającą dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE ¹ , w szczególności jej art. 51 ust. 4 i art. 116 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Uznaje się, że proces przyporządkowania grupy instytucji, który pozwoli zidentyfikować podmioty powiązane w Unii lub w państwie trzecim oraz opisać w odniesieniu do każdego podmiotu powiązanego jego charakter, lokalizację, organy zaangażowane w sprawowanie nad nim nadzoru, obowiązujące zwolnienia ostrożnościowe, jego znaczenie dla grupy i państwa, w którym udzielono mu zezwolenia na prowadzenie działalności lub w którym ma siedzibę, oraz kryteria dotyczące określania takiego znaczenia, stanowi istotny element identyfikacji członków i potencjalnych obserwatorów kolegiów. W tym kontekście informacje na temat znaczenia oddziału dla grupy oraz znaczenia tego oddziału dla państwa członkowskiego, w którym ma siedzibę, są niezbędne do ustalenia uczestnictwa właściwych organów tego państwa członkowskiego w działaniach kolegiów. Informacje na temat charakteru podmiotów powiązanych, niezależnie od tego, czy są one instytucjami, oddziałami lub innymi podmiotami sektora finansowego, oraz na temat państwa, w którym udzielono im zezwolenia na prowadzenie działalności lub w którym mają siedzibę, niezależnie od tego, czy jest ono państwem członkowskim czy państwem trzecim, są również istotne do celów identyfikowania członków i potencjalnych obserwatorów kolegiów.

(2) Informacje na temat znaczenia podmiotu powiązanego dla danej grupy oraz jego znaczenia dla państwa członkowskiego, w którym udzielono mu zezwolenia na prowadzenie działalności lub w którym ma siedzibę, są niezbędne do ustalenia poziomu zaangażowania właściwego organu tego państwa członkowskiego w działania kolegium oraz w szczególności do przeprowadzenia procesu przeglądu i oceny nadzorczej.

(3) Pisemne uzgodnienia dotyczące koordynacji i współpracy, o których mowa w art. 115 dyrektywy 2013/36/UE, powinny obejmować wszystkie obszary działań kolegiów w celu zwiększenia skuteczności kolegiów organów nadzoru. Pisemne uzgodnienia powinny również obejmować uzgodnienia dokonywane między niektórymi członkami kolegiów zaangażowanymi w określone działania kolegium, takie jak działania realizowane za pośrednictwem specjalnych podstruktur danego kolegium. Pisemne uzgodnienia powinny również obejmować aspekty operacyjne działań kolegium, ponieważ aspekty te mają kluczowe znaczenie dla ułatwienia funkcjonowania danego kolegium zarówno w sytuacjach normalnych, jak i w sytuacjach nadzwyczajnych. Ponieważ konieczne jest wcześniejsze zapewnienie współpracy w ramach kolegium oraz w celu wnoszenia wkładu na potrzeby kwestii związanych z grupową restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją, w pisemnych uzgodnieniach należy uwzględnić procesy koordynowania właściwego wkładu oraz obowiązki i funkcje organu sprawującego nadzór skonsolidowany w zakresie przekazywania tego wkładu kolegium ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji za pośrednictwem grupowego organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji określonego w art. 2 ust. 1 pkt 44 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE ² . Pisemne uzgodnienia powinny być kompleksowe, spójne i wyczerpujące oraz powinny zapewniać właściwym organom adekwatną i odpowiednią podstawę, aby mogły one wykonywać swoje odpowiednie obowiązki i działania w ramach kolegium, a nie poza nim.

(4) Kolegia stanowią kluczowe narzędzie służące do wymiany informacji oraz przewidywania sytuacji nadzwyczajnych i postępowania w takich sytuacjach, a także umożliwiające sprawowanie przez organ sprawujący nadzór skonsolidowany skutecznego nadzoru na zasadzie skonsolidowanej. W celu zapewnienia spójności oraz umożliwienia EUNB wykonywania jego zadań przewidzianych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 ³ oraz w art. 116 dyrektywy 2013/36/UE, właściwe jest, aby EUNB uczestniczył w działaniach wszystkich kolegiów w charakterze członka.

(5) W celu realizowania wszystkich działań kolegiów organ sprawujący nadzór skonsolidowany i pozostali członkowie danego kolegium powinni posiadać informacje na temat działań prowadzonych przez wszystkie podmioty powiązane, w tym przez podmioty prowadzące działalność finansową, nie będąc uznanymi jako instytucje, oraz przez podmioty prowadzące działalność poza Unią. Należy promować współpracę między organem sprawującym nadzór skonsolidowany, członkami kolegiów, organami nadzoru państw trzecich, organami lub podmiotami publicznymi odpowiedzialnymi za sprawowanie nadzoru nad podmiotem powiązanym lub zaangażowanymi w sprawowanie takiego nadzoru w państwach trzecich, w tym organami odpowiedzialnymi za sprawowanie nadzoru ostrożnościowego nad podmiotami sektora finansowego należącymi do grupy lub właściwymi organami odpowiedzialnymi za sprawowanie nadzoru nad rynkami instrumentów finansowych, przeciwdziałanie korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu lub ochronę konsumentów, poprzez dopuszczenie w stosownych przypadkach tych organów nadzorczych i organów lub podmiotów publicznych państw trzecich do uczestnictwa w działaniach kolegiów w charakterze obserwatorów.

(6) Członkowie kolegiów powinni omówić i uzgodnić zakres i poziom ewentualnego zaangażowania obserwatorów w działania kolegiów. Ramy uczestnictwa obserwatorów w kolegiach należy wyraźnie określić w pisemnych uzgodnieniach dotyczących koordynacji i współpracy i należy je przekazać obserwatorom.

(7) Członkowie kolegium organów nadzoru powinni pracować wspólnie, koordynując swoje działania nadzorcze w jak największym zakresie i ściśle ze sobą współpracując, aby lepiej wywiązywać się ze swoich obowiązków, aby unikać powielania zadań, w tym powielania wniosków o udzielenie informacji kierowanych do nadzorowanych podmiotów należących do grupy. W tym kontekście członkowie kolegium powinni regularnie rozważać możliwość zawierania porozumień dotyczących powierzania zadań i przekazywania obowiązków, co najmniej przy opracowywaniu programu oceny nadzorczej w ramach danego kolegium.

(8) Organ sprawujący nadzór skonsolidowany powinien mieć dostęp do wszelkich informacji niezbędnych do realizacji jego zadań i obowiązków i powinien działać w charakterze koordynatora ds. gromadzenia i rozpowszechniania informacji otrzymanych od każdego członka lub obserwatora kolegium lub któregokolwiek podmiotu należącego do grupy, bądź też wszelkiego wkładu otrzymanego od kolegium ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, a w szczególności od właściwego grupowego organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Ta sama zasada ma również zastosowanie w odniesieniu do członków kolegium. W szczególności, w przypadku gdy organ sprawujący nadzór skonsolidowany ustala znaczenie konkretnej informacji dla innego członka kolegium, w tym właściwego organu przyjmującego państwa członkowskiego, w którym istotny oddział ma siedzibę, powinien on powstrzymać się od nieuzasadnionego wykluczania członków kolegium z otrzymywania informacji.

(9) Członków kolegium uczestniczących w realizacji zadań, o których mowa w art. 113 dyrektywy 2013/36/UE, należy zachęcać do prowadzenia wymiany informacji na temat głównych elementów procesu przeglądu i oceny nadzorczej, o którym mowa w art. 97 tej dyrektywy, mając jednocześnie na uwadze, że proces przeglądu i oceny nadzorczej może być przeprowadzany w różny sposób w poszczególnych państwach członkowskich, w zależności od sposobu transpozycji tych przepisów unijnych do prawodawstwa krajowego, uwzględniając również wytyczne wydane przez EUNB zgodnie z art. 107 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE.

(10) Aby ułatwić współpracę między właściwymi organami oraz aby zapewnić koordynację wszelkich decyzji podejmowanych w celu uwzględnienia kwestii spełnienia przez daną instytucję wymogów dotyczących metod wymagających uzyskania pozwolenia właściwych organów przed ich zastosowaniem do celów obliczenia wymogów w zakresie funduszy własnych (stosowania modeli wewnętrznych do oceny ryzyka kredytowego, ryzyka rynkowego, ryzyka kontrahenta i ryzyka operacyjnego), należy określić warunki współpracy między organem sprawującym nadzór skonsolidowany a odpowiednimi właściwymi organami dotyczące wymiany informacji na temat stosowania takich wewnętrznych metod oraz omawiania i uzgadniania środków mających na celu wyeliminowanie zidentyfikowanych braków.

(11) Aby ułatwić identyfikację wczesnych sygnałów ostrzegawczych oraz potencjalnych zagrożeń i słabości w odniesieniu do grupy i należących do niej podmiotów, a także w odniesieniu do systemu, w którym działają, oczekuje się, że członkowie kolegiów będą wymieniali między sobą informacje ilościowe, dotyczące grupy i należących do niej podmiotów, w sposób spójny i umożliwiający ich porównywanie. Informacje te powinny obejmować główne obszary informacji gromadzonych przez właściwe organy zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 680/2014 ⁴ określającym jednolite formaty, częstotliwości, daty przedkładania sprawozdań, definicje i rozwiązania informatyczne, jakie instytucje mają stosować do celów sprawozdawczości nadzorczej, oraz powinny być przekazywane, gdy właściwe organy będą w trakcie procesu sporządzania sprawozdania z oceny ryzyka grupy oraz podejmowania wspólnych decyzji w sprawach dotyczących kapitału i płynności zgodnie z art. 113 dyrektywy 2013/36/UE. Każde kolegium powinno podjąć decyzję dotyczącą dokładnego zestawu informacji, jakie mają być przekazywane do tych celów.

(12) W celu opracowania programu oceny nadzorczej kolegium członkowie kolegium biorą pod uwagę sprawozdanie z oceny ryzyka grupy oraz wyniki wspólnej decyzji w sprawie kapitału i płynności, aby lepiej zidentyfikować obszary priorytetowe wspólnych działań. W związku z tym opracowywanie programu oceny nadzorczej kolegium należy rozpocząć po zakończeniu procesu dokonywania oceny ryzyka grupy i podejmowania wspólnej decyzji, natomiast w celu jego sfinalizowania właściwe organy powinny uwzględnić zadania, które zobowiązały się zrealizować na szczeblu krajowym, zasoby przydzielone na wykonanie tych zadań oraz odpowiednie terminy ich realizacji.

(13) Członkowie kolegium powinni koordynować swoje działania w czasie przygotowań do sytuacji nadzwyczajnych i w trakcie takich sytuacji, np. w przypadku niekorzystnego rozwoju sytuacji, który może poważnie zagrozić prawidłowemu funkcjonowaniu rynków finansowych i ich integralności lub stabilności całego systemu finansowego w Unii lub jego części, lub w przypadku wystąpienia innych sytuacji, które wpływają lub mogą wyraźnie wpłynąć na sytuację finansową i ekonomiczną grupy bankowej lub jakiejkolwiek należącej do niej jednostki zależnej. Proces planowania i koordynacji działań właściwych organów w czasie przygotowań do sytuacji nadzwyczajnych i w trakcie takich sytuacji powinien zatem obejmować między innymi działania, o których mowa w odpowiednich przepisach dyrektywy 2014/59/UE; w szczególności jako przykłady działań podejmowanych w czasie przygotowań do sytuacji nadzwyczajnych i w trakcie takich sytuacji należy postrzegać działania ukierunkowane na koordynację grupowego procesu planowania naprawy oraz w razie potrzeby na zapewnienie organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji skoordynowanego wkładu.

(14) Stając w obliczu sytuacji nadzwyczajnej, członkowie kolegium, których działania koordynuje organ sprawujący nadzór skonsolidowany, powinni dążyć do dokonania skoordynowanej oceny nadzorczej sytuacji, uzgodnienia skoordynowanej reakcji w zakresie nadzoru oraz monitorowania tej reakcji w celu zapewnienia, aby sytuację nadzwyczajną właściwie oceniono i prawidłowo jej zaradzono. Powinni oni również zapewnić, aby wszelka komunikacją zewnętrzna była prowadzona w sposób skoordynowany i aby obejmowała elementy uzgodnione wcześniej między członkami kolegium.

(15) Przepisy zawarte w niniejszym rozporządzeniu są ze sobą ściśle powiązane, ponieważ dotyczą one ogólnych warunków funkcjonowania kolegiów organów nadzoru. Aby zapewnić spójność między tymi przepisami, które powinny wejść w życie w tym samym czasie, oraz aby ułatwić całościowy wgląd w te przepisy i łatwy dostęp do nich osobom podlegającym tym obowiązkom, wskazane jest uwzględnienie w jednym rozporządzeniu wszystkich regulacyjnych standardów technicznych wymaganych na mocy art. 51 ust. 4 i art. 116 ust. 4 dyrektywy 2013/36/UE.

(16) Jako że zdecydowana większość kolegiów organów nadzoru w całej UE tworzona jest zgodnie z art. 116 dyrektywy 2013/36/UE, właściwsze wydaje się ustalenie najpierw warunków dotyczących funkcjonowania kolegiów ustanowionych na podstawie art. 116 dyrektywy 2013/36/UE, zanim określi się warunki dotyczące kolegiów ustanowionych na podstawie art. 51 dyrektywy 2013/36/UE, te pierwsze warunki dotyczą bowiem bardziej ogólnego przypadku, te drugie zaś przypadku szczególnego.

(17) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowią projekty regulacyjnych standardów technicznych przedstawione Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Bankowego) (EUNB).

(18) EUNB przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektów regulacyjnych standardów technicznych, które stanowią podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o wydanie opinii do Bankowej Grupy Interesariuszy ustanowionej zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  1

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł  1

Przedmiot

W niniejszym rozporządzeniu określa się ogólne warunki funkcjonowania kolegium organów nadzoru ("kolegium") utworzonego zgodnie z art. 116 i art. 51 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE.

ROZDZIAŁ  2

WARUNKI DOTYCZĄCE FUNKCJONOWANIA KOLEGIÓW UTWORZONYCH ZGODNIE Z ART. 116 DYREKTYWY 2013/36/UE

SEKCJA  1

Ustanowienie i funkcjonowanie kolegiów

Artykuł  2

Ustanowienie przyporządkowania grupy instytucji

1. Do celów identyfikowania członków i potencjalnych obserwatorów kolegium organów nadzoru organ sprawujący nadzór skonsolidowany ustanawia przyporządkowanie grupy instytucji zgodnie z art. 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/99 ⁵ .

2. Wynikiem przyporządkowania grupy instytucji jest wskazanie następujących podmiotów powiązanych:

a) instytucji, którym udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności w państwie członkowskim, oraz oddziałów mających siedzibę w państwie członkowskim;

b) podmiotów sektora finansowego, którym udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności w państwie członkowskim;

c) instytucji, którym udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności w państwie trzecim, oraz oddziałów mających siedzibę w państwie trzecim.

3. W przyporządkowaniu każdej instytucji, której udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności w państwie członkowskim, oraz każdego oddziału mającego siedzibę w państwie członkowskim uwzględnia się następujące informacje:

a) wskazanie państwa członkowskiego, w którym danej instytucji udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności lub w którym dany oddział ma siedzibę;

b) wskazanie właściwego organu odpowiedzialnego za sprawowanie nadzoru nad daną instytucją lub właściwego organu przyjmującego państwa członkowskiego, w którym dany oddział ma siedzibę, oraz innych organów sektora finansowego tego państwa członkowskiego, takich jak właściwe organy odpowiedzialne za sprawowanie nadzoru nad rynkami instrumentów finansowych, przeciwdziałanie korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu lub ochronę konsumentów;

c) w odniesieniu do instytucji, w tym jednostki zależnej unijnej jednostki dominującej mającej siedzibę w tym samym państwie członkowskim oraz samej unijnej jednostki dominującej, informacje na temat tego, czy dana instytucja jest objęta nadzorem ostrożnościowym na zasadzie indywidualnej lub czy przyznano jej zwolnienie ze stosowania wymogów określonych w częściach od drugiej do ósmej rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 ⁶ na zasadzie indywidualnej na podstawie art. 7, 8 lub 10 tego rozporządzenia;

d) w odniesieniu do instytucji, informacje dotyczące znaczenia danej instytucji dla państwa członkowskiego, w którym udzielono jej zezwolenia na prowadzenie działalności, oraz odpowiednich kryteriów stosowanych przez właściwe organy do celów ustalania tego znaczenia, a także informacje na temat znaczenia tej instytucji dla grupy, pod warunkiem że całkowita wartość aktywów i pozycji pozabilansowych tej instytucji przekracza 1 % całkowitej skonsolidowanej wartości aktywów i pozycji pozabilansowych grupy;

e) w odniesieniu do oddziału, informacje na temat znaczenia danego oddziału dla państwa członkowskiego, w którym ma on siedzibę, a w szczególności na temat tego, czy oddział ten uznano za istotny lub zaproponowano uznanie go za istotny zgodnie z art. 51 dyrektywy 2013/36/UE, a także informacje na temat znaczenia tego oddziału dla grupy, pod warunkiem że całkowita wartość aktywów i pozycji pozabilansowych tego oddziału przekracza 1 % całkowitej skonsolidowanej wartości aktywów i pozycji pozabilansowych grupy.

4. W przyporządkowaniu każdego podmiotu sektora finansowego, instytucji lub oddziału, o których mowa w ust. 2 lit. b) i c), uwzględnia się następujące informacje:

a) wskazanie państwa członkowskiego, w którym podmiotowi sektora finansowego udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności, lub wskazanie państwa trzeciego, w którym instytucji udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności lub w którym dany oddział ma siedzibę;

b) wskazanie organu odpowiedzialnego za sprawowanie nadzoru nad podmiotem sektora finansowego, instytucją lub oddziałem lub zaangażowanego w sprawowanie takiego nadzoru;

c) informacje na temat znaczenia podmiotu sektora finansowego, instytucji lub oddziału dla grupy, pod warunkiem że całkowita wartość aktywów i pozycji pozabilansowych tego podmiotu sektora finansowego, tej instytucji lub tego oddziału przekracza 1 % całkowitej skonsolidowanej wartości aktywów i pozycji pozabilansowych grupy.

Artykuł  3

Wyznaczanie członków i obserwatorów kolegium

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany zaprasza następujące organy do członkostwa w kolegium:

a) właściwe organy odpowiedzialne za sprawowanie nadzoru nad instytucjami będącymi jednostkami zależnymi unijnej instytucji dominującej, unijnej dominującej finansowej spółki holdingowej lub unijnej dominującej finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej oraz właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego, w którym siedzibę mają istotne oddziały, o których mowa w art. 51 dyrektywy 2013/36/UE;

b) banki centralne państw członkowskich wchodzące w skład ESBC, które zgodnie z odpowiednimi przepisami krajowymi są zaangażowane w sprawowanie nadzoru ostrożnościowego nad podmiotami prawnymi, o których mowa w lit. a), ale które nie są właściwymi organami;

c) EUNB.

2. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany może zaprosić właściwe organy przyjmujących państw członkowskich, w których siedzibę mają nieistotne oddziały, do uczestnictwa w kolegium w charakterze obserwatorów zgodnie z procedurą określoną w art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/99.

3. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany może zaprosić organy nadzorcze państw trzecich, w których instytucjom udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności lub w których oddziały mają siedzibę, do uczestnictwa w kolegium w charakterze obserwatorów zgodnie z procedurą określoną w art. 3 ust. 1 lit. c) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/99.

4. Zgodnie z procedurą określoną w art. 3 ust. 1 lit. d) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/99 organ sprawujący nadzór skonsolidowany może zaprosić następujące organy do uczestnictwa w kolegium w charakterze obserwatorów:

a) banki centralne wchodzące w skład ESBC, które na mocy prawa krajowego nie są uprawnione do nadzorowania instytucji, której udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności w państwie członkowskim, lub oddziału mającego siedzibę w państwie członkowskim;

b) organy lub instytucje publiczne w państwie członkowskim, które są odpowiedzialne za sprawowanie nadzoru nad podmiotem powiązanym lub są zaangażowane w sprawowanie takiego nadzoru, w tym organy odpowiedzialne za sprawowanie nadzoru ostrożnościowego nad podmiotami sektora finansowego należącymi do grupy lub właściwe organy odpowiedzialne za sprawowanie nadzoru nad rynkami instrumentów finansowych, przeciwdziałanie korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu lub ochronę konsumentów.

5. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium określają warunki uczestnictwa obserwatorów w kolegium w pisemnych uzgodnieniach dotyczących koordynacji i współpracy, o których mowa w art. 5 lit. c). Organ sprawujący nadzór skonsolidowany przekazuje te uzgodnienia obserwatorom.

Artykuł  4

Przekazywanie informacji na temat ustanowienia i składu kolegium

Organ sprawujący nadzór skonsolidowany przekazuje unijnej jednostce dominującej grupy informacje na temat ustanowienia kolegium oraz tożsamości jego członków i obserwatorów, a także wszelkich zmian tego składu.

Artykuł  5

Dokonywanie pisemnych uzgodnień dotyczących koordynacji i współpracy

Pisemne uzgodnienia dotyczące koordynacji i współpracy, o których mowa w art. 115 dyrektywy 2013/36/UE, obejmują co najmniej:

a) informacje na temat ogólnej struktury grupy obejmującej wszystkie podmioty powiązane;

b) wskazanie członków i obserwatorów kolegium;

c) opis warunków dotyczących uczestnictwa obserwatorów w kolegium, o których mowa w art. 3 ust. 5 niniejszego rozporządzenia, obejmujących ich zaangażowanie w różne dialogi i procesy prowadzone w ramach kolegium oraz ich prawa i obowiązki w zakresie wymiany informacji;

d) opis uzgodnień dotyczących wymiany informacji obejmujący jej zakres, częstotliwość i kanały komunikacyjne;

e) opis uzgodnień dotyczących postępowania z informacjami poufnymi;

f) w stosownych przypadkach opis uzgodnień dotyczących powierzania zadań i przekazywania obowiązków;

g) opis wszelkich podstruktur kolegium;

h) opis ram planowania i koordynacji działań nadzorczych w sytuacjach normalnych;

i) opis ram planowania i koordynacji działań nadzorczych w czasie przygotowań do sytuacji nadzwyczajnych i w trakcie takich sytuacji, obejmujący planowanie ewentualnościowe oraz narzędzia i procedury w zakresie komunikacji;

j) opis strategii organu sprawującego nadzór skonsolidowany i członków kolegium w zakresie komunikacji z unijną jednostką dominującą i podmiotami powiązanymi;

k) uzgodnione procedury i terminy, których należy przestrzegać przy przekazywaniu dokumentów z posiedzeń;

l) wszelkie pozostałe ustalenia poczynione między członkami kolegium, w tym uzgodnione wskaźniki na potrzeby identyfikowania wczesnych sygnałów ostrzegawczych oraz potencjalnych zagrożeń i słabości;

m) opis ram na potrzeby wnoszenia skoordynowanego wkładu do kolegium ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, w szczególności na potrzeby wnoszenia skoordynowanego wkładu bez ograniczeń do celów procesu konsultacji, o którym mowa w art. 12, 13, 16, 18, 91 i 92 dyrektywy 2014/59/UE;

n) opis roli organu sprawującego nadzór skonsolidowany, w szczególności w odniesieniu do koordynowania procesu wnoszenia do odpowiedniego kolegium ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wkładu, o którym mowa w lit. m), za pośrednictwem grupowego organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji;

o) postanowienia dotyczące uzgodnień mających zastosowanie w przypadku wypowiedzenia przez członka lub obserwatora uczestnictwa w kolegium.

Artykuł  6

Uczestnictwo w posiedzeniach i działaniach kolegium

1. Przy podejmowaniu decyzji o tym, które organy uczestniczą w posiedzeniach lub działaniach kolegium zgodnie z art. 116 ust. 7 dyrektywy 2013/36/UE, organ sprawujący nadzór skonsolidowany uwzględnia następujące elementy:

a) tematy, które zostaną poddane dyskusji, oraz cel danego posiedzenia lub działania, w szczególności w odniesieniu do ich znaczenia dla poszczególnych podmiotów powiązanych;

b) znaczenie danego podmiotu powiązanego dla państwa członkowskiego, w którym udzielono mu zezwolenia na prowadzenie działalności lub w którym ma on siedzibę, oraz jego znaczenie dla grupy.

2. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium zapewniają, aby w posiedzeniach lub działaniach kolegium uczestniczyli najodpowiedniejsi przedstawiciele, którzy zostali wybrani w oparciu o tematy poddawane dyskusji i realizowane cele. Przedstawiciele, o których mowa powyżej, są uprawnieni do zaciągania zobowiązań w imieniu reprezentowanych przez nich organów jako członków kolegium, w jak największym zakresie, w odniesieniu do decyzji, które planuje się podjąć w trakcie posiedzeń lub działań.

3. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany może zaprosić do uczestnictwa w posiedzeniu lub działaniu kolegium przedstawicieli podmiotów powiązanych, wybranych w oparciu o tematy i cele danego posiedzenia lub działania kolegium.

Artykuł  7

Powierzanie zadań i przekazywanie obowiązków

1. Przy opracowywaniu programu oceny nadzorczej kolegium na podstawie art. 16 oraz aktualizowaniu go w stosownych przypadkach, organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium rozważają możliwość zawierania porozumień w sprawie powierzania zadań i przekazywania obowiązków na zasadzie dobrowolności zgodnie z art. 116 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2013/36/UE, zwłaszcza jeżeli oczekuje się, że takie powierzenie lub przekazanie doprowadzi do efektywniejszego i skuteczniejszego nadzoru, w szczególności poprzez wyeliminowanie zbędnych powielających się wymogów nadzorczych, włącznie z tymi, które dotyczą wniosków o dostarczenie informacji.

2. O zawarciu porozumienia w sprawie powierzenia zadań lub przekazania obowiązków organ sprawujący nadzór skonsolidowany informuje unijną jednostkę dominującą, a właściwy organ, który przekazuje swoje uprawnienia, informuje odpowiednią instytucję.

Artykuł  8

Wymiana informacji między członkami kolegium a grupą instytucji

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany jest odpowiedzialny za przekazywanie informacji unijnej jednostce dominującej oraz za zwracanie się do niej z wnioskami o udzielenie informacji. Członkowie kolegium są odpowiedzialni za przekazywanie informacji instytucjom i oddziałom, które są objęte ich kompetencjami w zakresie nadzoru, oraz za występowanie do tych instytucji i oddziałów z wnioskami o udzielenie informacji.

2. Jeżeli wyjątkowo członek kolegium zamierza przekazać informacje unijnej jednostce dominującej lub zwrócić się do niej z wnioskiem o udzielenie informacji, z wyprzedzeniem powiadamia on organ sprawujący nadzór skonsolidowany.

3. Jeżeli wyjątkowo organ sprawujący nadzór skonsolidowany zamierza przekazać informacje instytucji lub oddziałowi, które nie są objęte jego kompetencjami w zakresie nadzoru, lub zwrócić się do nich z wnioskiem o udzielenie informacji, z wyprzedzeniem powiadamia on członka kolegium odpowiedzialnego za sprawowanie nadzoru nad daną instytucją lub danym oddziałem.

SEKCJA  2

Planowanie i koordynacja działań nadzorczych w sytuacjach normalnych

Artykuł  9

Ogólne warunki dotyczące wymiany informacji między organem sprawującym nadzór skonsolidowany a członkami kolegium

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium prowadzą wymianę wszelkich informacji niezbędnych do ułatwienia wykonywania zadań, o których mowa w art. 112 i 113 dyrektywy 2013/36/UE, z zastrzeżeniem wymogów poufności określonych w tytule VII rozdział 1 sekcja II tej dyrektywy oraz, w stosownych przypadkach, w art. 54 i 58 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ⁷ .

2. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium prowadzą również wymianę wszelkich informacji niezbędnych do ułatwienia wykonywania zadań, o których mowa w art. 8 dyrektywy 2014/59/UE.

3. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium prowadzą wymianę informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, niezależnie od tego, czy informacje te pochodzą od podmiotu powiązanego, właściwego organu lub organu nadzoru bądź też z jakiegokolwiek innego źródła, oraz zgodnie z art. 7 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/99. Informacje te muszą być wystarczająco odpowiednie, dokładne i aktualne.

Artykuł  10

Wymiana informacji na potrzeby przeprowadzania ocen ryzyka grupy i podejmowania wspólnych decyzji

1. Do celów podejmowania wspólnych decyzji na temat wymogów ostrożnościowych dostosowanych do konkretnych instytucji, o których to wymogach mowa w art. 113 dyrektywy 2013/36/UE, organ sprawujący nadzór skonsolidowany i odpowiedni członkowie kolegium, o których mowa w ust. 1 wspomnianego artykułu, prowadzą wymianę wszelkich informacji - zarówno na poziomie indywidualnym, jak i skonsolidowanym - niezbędnych do podjęcia wspólnej decyzji.

2. W szczególności organ sprawujący nadzór skonsolidowany i odpowiedni członkowie kolegium, o których mowa w ust. 1, prowadzą wymianę informacji na temat wyników procesu przeglądu i oceny nadzorczej przeprowadzanego zgodnie z art. 97 dyrektywy 2013/36/UE. Informacje te muszą obejmować wyniki oceny co najmniej następujących elementów:

a) analizy modelu biznesowego, obejmującej ocenę rentowności obecnego modelu biznesowego i stabilności przyszłościowej strategii biznesowej instytucji;

b) wewnętrznych rozwiązań w zakresie zarządzania i kontroli na poziomie instytucji;

c) poszczególnych rodzajów ryzyka, na jakie narażony jest kapitał instytucji, obejmujących następujące elementy:

(i) nieodłączne poszczególne rodzaje ryzyka;

(ii) środki zarządzania ryzykiem i środki kontroli;

d) oceny adekwatności kapitałowej, obejmującej proponowane wymagane fundusze własne zgodnie z art. 104 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2013/36/UE;

e) rodzajów ryzyka, na jakie narażone są płynność i finansowanie instytucji, obejmujących następujące elementy:

(i) ryzyko płynności i ryzyko finansowania;

(ii) zarządzanie ryzykiem płynności i ryzykiem finansowania;

f) oceny adekwatności płynności, obejmującej proponowane środki ilościowe i jakościowe w zakresie płynności zgodnie z art. 105 dyrektywy 2013/36/UE;

g) innych środków nadzorczych lub środków wczesnej interwencji, które zostały zastosowane lub mają być zastosowane w celu wyeliminowania braków zidentyfikowanych w wyniku procesu przeglądu i oceny nadzorczej;

h) rezultatów nadzorczych testów warunków skrajnych przeprowadzanych zgodnie z art. 100 dyrektywy 2013/36/UE;

i) wniosków z kontroli na miejscu i czynności monitorujących prowadzonych na odległość, które są istotne w odniesieniu do oceny profilu ryzyka grupy lub któregokolwiek należącego do niej podmiotu.

Artykuł  11

Wymiana informacji w odniesieniu do bieżącego przeglądu pozwolenia na stosowanie metod wewnętrznych oraz nieistotnych rozszerzeń lub zmian modeli wewnętrznych

1. W celu zapewnienia spójności i koordynacji w odniesieniu do bieżącego przeglądu pozwolenia na stosowanie metod wewnętrznych, o którym to przeglądzie mowa w art. 101 dyrektywy 2013/36/UE, organ sprawujący nadzór skonsolidowany i odpowiedni członkowie kolegium sprawujący nadzór nad instytucjami, którym udzielono zezwolenia na stosowanie metod wewnętrznych zgodnie z art. 143 ust. 1, art. 151 ust. 4 lub 9, art. 283, art. 312 ust. 2 lub art. 363 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, prowadzą wymianę informacji na temat wyników tego bieżącego przeglądu oraz wszelkich innych istotnych informacji.

2. Jeżeli organ sprawujący nadzór skonsolidowany lub jakikolwiek odpowiedni członek kolegium, o którym mowa w ust. 1, ustalą, że instytucja, której udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności w państwie członkowskim, w tym unijna jednostka dominująca, nie spełnia już wszystkich wymogów dotyczących stosowania metody wewnętrznej, lub stwierdzą istnienie słabości zgodnie z art. 101 dyrektywy 2013/36/UE, niezwłocznie przekazują sobie następujące informacje, stosownie do przypadku, do celów ułatwienia osiągnięcia wspólnego porozumienia, o którym mowa w art. 8 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/99:

a) ocenę wpływu zidentyfikowanych słabości i przypadków braku zgodności oraz ich istotności;

b) ocenę planu przywrócenia zgodności i wyeliminowania zidentyfikowanych słabości przedstawionego przez unijną instytucję dominującą lub jakąkolwiek instytucję, której udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności w państwie członkowskim, z uwzględnieniem informacji na temat terminu wdrożenia tego planu;

c) informacje na temat zamiaru organu sprawującego nadzór skonsolidowany lub któregokolwiek odpowiedniego członka kolegium cofnięcia pozwolenia lub ograniczenia stosowania danego modelu do obszarów, w których spełniane są wymogi, lub do obszarów, w których zgodność może zostać osiągnięta w odpowiednim terminie, bądź obszarów, które nie są dotknięte zidentyfikowanymi słabościami;

d) informacje na temat wszelkich dodatkowych wymogów w zakresie funduszy własnych zgodnie z art. 104 ust. 2 lit. d) dyrektywy 2013/36/UE proponowanych jako środek nadzorczy mający na celu wyeliminowanie przypadków braku zgodności lub zidentyfikowanych słabości.

3. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i odpowiedni członkowie kolegium, o których mowa w ust. 1, prowadzą również wymianę informacji na temat rozszerzeń lub zmian modeli wewnętrznych, które nie stanowią istotnych rozszerzeń lub zmian, o których mowa w art. 13 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/100 ⁸ .

4. Informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, muszą zostać omówione i uwzględnione przy opracowywaniu oceny ryzyka grupy i podejmowaniu wspólnej decyzji zgodnie z art. 113 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2013/36/UE.

Artykuł  12

Wymiana informacji na temat wczesnych sygnałów ostrzegawczych oraz potencjalnych zagrożeń i słabości

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium uczestniczący w sporządzaniu sprawozdania z oceny ryzyka grupy, o którym mowa w art. 113 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2013/36/UE, lub sprawozdania z oceny ryzyka płynności grupy, o którym mowa w art. 113 ust. 2 lit. b) tej dyrektywy, do celów podejmowania wspólnych decyzji w sprawie wymogów ostrożnościowych dostosowanych do konkretnych instytucji zgodnie z tym artykułem prowadzą wymianę informacji ilościowych w celu zidentyfikowania wczesnych sygnałów ostrzegawczych oraz potencjalnych zagrożeń i słabości, a także wniesienia wkładu w sprawozdanie z oceny ryzyka grupy i sprawozdanie z oceny ryzyka płynności grupy.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, opracowuje się na podstawie informacji gromadzonych przez właściwe organy zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 680/2014 w celu zapewnienia spójności i porównywalności wykorzystywanych danych. Informacje te obejmują co najmniej wszystkie podmioty powiązane, którym udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności w państwie członkowskim lub które mają siedzibę w państwie członkowskim, oraz co najmniej następujące obszary:

a) kapitał;

b) płynność;

c) jakość aktywów;

d) finansowanie;

e) rentowność;

f) ryzyko koncentracji.

3. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium, o których mowa w ust. 1, muszą również rozważyć prowadzenie wymiany informacji na temat otoczenia makroekonomicznego, w którym grupa instytucji i należące do niej podmioty powiązane prowadzą działalność.

Artykuł  13

Wymiana informacji w odniesieniu do braku zgodności i sankcji

1. Członkowie kolegium przekazują organowi sprawującemu nadzór skonsolidowany informacje dotyczące wszelkich sytuacji, w odniesieniu do których członkowie kolegium ustalili, że instytucja lub oddział, które są objęte ich kompetencjami w zakresie nadzoru, nie zapewniły zgodności z przepisami krajowymi lub unijnymi bądź z wymogami dotyczącymi sprawowania nad instytucjami nadzoru ostrożnościowego lub nadzoru w zakresie zachowania na rynku, w tym z wymogami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013 i dyrektywie 2013/36/UE, a także dotyczące wszelkich sankcji administracyjnych lub innych środków administracyjnych stosowanych zgodnie z art. 64-67 dyrektywy 2013/36/UE, jeżeli informacje te mają lub mogą mieć wpływ na profil ryzyka grupy lub któregokolwiek należącego do niej podmiotu powiązanego. Członkowie kolegium omawiają z organem sprawującym nadzór skonsolidowany ewentualny wpływ takich przypadków braku zgodności oraz sankcji na podmioty powiązane lub całą grupę.

2. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany podejmuje decyzję o przekazaniu informacji, o których mowa w ust. 1, członkom kolegium, w odniesieniu do których informacje te uznaje się za istotne zgodnie z art. 7 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/99.

Artykuł  14

Wymiana informacji na potrzeby oceny grupowego planu naprawy

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium prowadzą również wymianę wszelkich informacji niezbędnych dla podmiotów uczestniczących w procedurze wspólnej decyzji dotyczącej elementów, o których mowa w art. 8 ust. 2 dyrektywy 2014/59/UE.

2. Do celów ust. 1 organ sprawujący nadzór skonsolidowany przekazuje członkom kolegium grupowy plan naprawy zgodnie z procedurą określoną w art. 7 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/99.

3. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany zapewnia, aby wszyscy członkowie kolegium byli odpowiednio informowani o wynikach procesu, o którym mowa w ust. 1.

4. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany informuje grupowy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji o terminach dotyczących przeglądu i oceny grupowego planu naprawy oraz wyznacza termin na wydanie ewentualnych zaleceń przez grupowy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zgodnie z art. 6 ust. 4 dyrektywy 2014/59/UE.

Artykuł  15

Wymiana informacji w odniesieniu do umów dotyczących wsparcia finansowego w ramach grupy

Organ sprawujący nadzór skonsolidowany zapewnia, aby wszyscy członkowie kolegium byli odpowiednio informowani o głównych warunkach zatwierdzania umów dotyczących wsparcia finansowego w ramach grupy zgodnie z procedurą wspólnej decyzji, o której mowa w art. 20 dyrektywy 2014/59/UE.

Artykuł  16

Ustanowienie i aktualizacja programu oceny nadzorczej kolegium

1. Do celów ustanowienia programu oceny nadzorczej kolegium zgodnie z art. 116 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2013/36/UE organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium identyfikują działania nadzorcze, które należy podjąć.

2. Program oceny nadzorczej kolegium musi obejmować co najmniej następujące elementy:

a) obszary wspólnych działań zidentyfikowane w wyniku oceny ryzyka grupy i oceny ryzyka płynności grupy oraz wspólnych decyzji na temat wymogów ostrożnościowych dostosowanych do konkretnych instytucji zgodnie z art. 113 dyrektywy 2013/36/UE lub w wyniku wszelkich innych działań przeprowadzonych przez kolegium, w tym starań mających na celu wsparcie skutecznego nadzoru i wyeliminowanie przypadków powielania zadań zgodnie z art. 116 ust. 1 lit. d) tejże dyrektywy;

b) odpowiednie programy oceny nadzorczej organu sprawującego nadzór skonsolidowany i członków kolegium na potrzeby jednostki dominującej i wszystkich instytucji, którym udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności w danym państwie członkowskim, oraz wszystkich oddziałów mających siedzibę w danym państwie członkowskim;

c) główne obszary działań kolegium i jego planowane działania nadzorcze, w tym planowane kontrole na miejscu na podstawie art. 99 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2013/36/UE;

d) wskazanie członków kolegium odpowiedzialnych za przeprowadzanie planowanych działań nadzorczych;

e) przewidywane ramy czasowe, tj. zarówno terminy, jak i czas trwania, każdego planowanego działania nadzorczego.

3. Ustanowienie i aktualizacja programu oceny nadzorczej kolegium odbywają się na podstawie art. 11 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/99.

SEKCJA  3

Planowanie i koordynacja działań nadzorczych w czasie przygotowań do sytuacji nadzwyczajnych i w trakcie takich sytuacji

Artykuł  17

Ustanowienie ram kolegium na wypadek sytuacji nadzwyczajnych

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium ustanawiają ramy kolegium na wypadek wystąpienia ewentualnych sytuacji nadzwyczajnych zgodnie z art. 112 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2013/36/UE (zwane dalej "ramami kolegium na wypadek sytuacji nadzwyczajnych"), uwzględniając specyfikę i strukturę grupy instytucji.

2. Ramy kolegium na wypadek sytuacji nadzwyczajnych muszą obejmować co najmniej:

a) procedury dostosowane do konkretnego kolegium, które mają zastosowanie w przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej, o której mowa w art. 114 ust. 1 dyrektywy 2013/36/UE;

b) minimalny zbiór informacji, które są przekazywane w przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej, o której mowa w art. 114 ust. 1 dyrektywy 2013/36/UE;

3. Minimalny zbiór informacji, o którym mowa w ust. 2 lit. b), obejmuje następujące elementy:

a) opis zaistniałej sytuacji obejmujący podstawową przyczynę wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej oraz spodziewany wpływ tej sytuacji na podmioty powiązane i całą grupę, na płynność na rynku oraz stabilność systemu finansowego;

b) wyjaśnienie środków i działań zastosowanych lub planowanych przez organ sprawujący nadzór skonsolidowany lub któregokolwiek członka kolegium, bądź też przez same podmioty powiązane;

c) najnowsze dostępne informacje ilościowe dotyczące poziomu płynności i sytuacji kapitałowej podmiotów powiązanych, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną na zasadzie indywidualnej i skonsolidowanej.

Artykuł  18

Ogólne warunki dotyczące wymiany informacji w sytuacji nadzwyczajnej

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium prowadzą wymianę wszelkich informacji niezbędnych do ułatwienia wykonywania zadań, o których mowa w art. 114 ust. 1 dyrektywy 2013/36/UE, z zastrzeżeniem wymogów poufności określonych w tytule VII rozdział 1 sekcja II tej dyrektywy oraz, w stosownych przypadkach, w art. 54 i 58 dyrektywy 2004/39/WE.

2. Po otrzymaniu ostrzeżenia o zaistnieniu sytuacji nadzwyczajnej od któregokolwiek członka lub obserwatora kolegium lub po stwierdzeniu zaistnienia takiej sytuacji organ sprawujący nadzór skonsolidowany, postępując zgodnie z procedurami określonymi w art. 17 ust. 2 lit. a), przekazuje informacje, o których mowa w art. 17 ust. 2 lit. b), członkom kolegium sprawującym nadzór nad podmiotami powiązanymi, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną, oraz EUNB.

3. W zależności od charakteru, stopnia dotkliwości, ewentualnego skutku systemowego lub innego skutku sytuacji nadzwyczajnej oraz prawdopodobieństwa wystąpienia w odniesieniu do niej efektu domina członkowie kolegium sprawujący nadzór nad podmiotami powiązanymi, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną, i organ sprawujący nadzór skonsolidowany mogą zdecydować o przeprowadzeniu wymiany dodatkowych informacji.

4. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany rozważa, czy informacje, o których mowa w ust. 2 i 3, mają znaczenie dla realizacji zadań kolegium ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. W takim przypadku organ sprawujący nadzór skonsolidowany przekazuje te informacje grupowemu organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zdefiniowanemu w art. 2 ust. 1 pkt 44 dyrektywy 2014/59/UE.

5. W stosownych przypadkach informacje, o których mowa w ust. 2 i 3, są aktualizowane niezwłocznie po uzyskaniu dostępu do nowych informacji.

6. Jeżeli wymiana informacji lub komunikacja, o których mowa w niniejszym artykule, odbywa się ustnie, odpowiednie właściwe organy w stosownym czasie w następstwie takiej wymiany lub komunikacji wydają pisemny komunikat.

Artykuł  19

Koordynacja oceny nadzorczej sytuacji nadzwyczajnej

1. W przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej organ sprawujący nadzór skonsolidowany koordynuje ocenę tej sytuacji (zwaną dalej "skoordynowaną oceną nadzorczą") we współpracy z członkami kolegium sprawującymi nadzór nad podmiotami powiązanymi, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte tą sytuacją nadzwyczajną.

2. Skoordynowana ocena nadzorcza sytuacji nadzwyczajnej, przeprowadzana zgodnie z art. 14 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/99, obejmuje co najmniej następujące elementy:

a) charakter i stopień dotkliwości sytuacji nadzwyczajnej;

b) wpływ lub potencjalny wpływ sytuacji nadzwyczajnej na grupę i wszelkie należące do niej podmioty powiązane, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte daną sytuacją;

c) ryzyko wystąpienia transgranicznego efektu domina.

3. Przy dokonywaniu oceny elementu, o którym mowa w ust. 2 lit. c), organ sprawujący nadzór skonsolidowany uwzględnia potencjalne skutki systemowe, jakie mogą wystąpić w dowolnym państwie członkowskim, w którym podmioty należące do grupy posiadają zezwolenie na prowadzenie działalności lub w którym siedzibę mają istotne oddziały.

Artykuł  20

Koordynacja reakcji w zakresie nadzoru na sytuację nadzwyczajną

1. W przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej organ sprawujący nadzór skonsolidowany koordynuje proces opracowywania reakcji w zakresie nadzoru na taką sytuację (zwanej dalej "skoordynowaną reakcją w zakresie nadzoru") we współpracy z członkami kolegium sprawującymi nadzór nad podmiotami powiązanymi, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte tą sytuacją nadzwyczajną.

2. Skoordynowana ocena nadzorcza, o której mowa w art. 19, stanowi podstawę skoordynowanej reakcji w zakresie nadzoru, która obejmuje określenie koniecznych działań nadzorczych, ich zakresu oraz harmonogramu ich wdrażania.

3. Skoordynowaną reakcję w zakresie nadzoru opracowuje organ sprawujący nadzór skonsolidowany oraz członkowie kolegium sprawujący nadzór nad podmiotami powiązanymi, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną.

Artykuł  21

Monitorowanie wdrażania procesu skoordynowanej reakcji w zakresie nadzoru na sytuację nadzwyczajną

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium sprawujący nadzór nad podmiotami powiązanymi, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną, monitorują proces wdrażania skoordynowanej reakcji w zakresie nadzoru na sytuację nadzwyczajną, o której mowa w art. 20, i prowadzą wymianę informacji na temat tego procesu.

2. Informacje, które mają być przedmiotem wymiany, obejmują co najmniej aktualne informacje na temat procesu wdrażania uzgodnionych działań zgodnie z ustalonym harmonogramem, o którym mowa w art. 20 ust. 2, oraz informacje na temat konieczności zaktualizowania lub dostosowania tych działań.

Artykuł  22

Koordynacja komunikacji zewnętrznej w sytuacji nadzwyczajnej

1. W ramach obowiązujących przepisów unijnych i krajowych organ sprawujący nadzór skonsolidowany oraz członkowie kolegium sprawujący nadzór nad podmiotami powiązanymi, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną, w jak największym zakresie koordynują komunikację zewnętrzną.

2. Do celów koordynowania komunikacji zewnętrznej organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium uzgadniają następujące kwestie:

a) podział obowiązków związanych z koordynacją komunikacji zewnętrznej na różnych etapach sytuacji nadzwyczajnej;

b) zakres informacji, jakie należy ujawnić, z uwzględnieniem konieczności utrzymania zaufania na rynku oraz wszelkich dodatkowych zobowiązań w zakresie ujawniania informacji, jeżeli instrumenty finansowe emitowane przez podmioty powiązane, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną, są notowane w obrocie publicznym na co najmniej jednym rynku regulowanym w Unii;

c) koordynację oświadczeń publicznych, w tym oświadczeń składanych przez tylko jednego członka kolegium, w szczególności jeżeli mogą one mieć wpływ na podmioty powiązane, nad którymi nadzór sprawują inni członkowie kolegium;

d) podział obowiązków i odpowiednie terminy w odniesieniu do kontaktowania się z podmiotami powiązanymi;

e) podział obowiązków i działań, które należy wykonywać na potrzeby przekazywania na zewnątrz informacji na temat skoordynowanych działań podjętych w celu zaradzenia sytuacji nadzwyczajnej;

f) opis sposobu ewentualnej koordynacji z inną grupą lub innym kolegium, które mogą być zaangażowane w opanowywanie sytuacji nadzwyczajnej mającej wpływ na grupę, takimi jak grupa ds. zarządzania kryzysowego lub kolegium ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

ROZDZIAŁ  3

WARUNKI DOTYCZĄCE FUNKCJONOWANIA KOLEGIÓW UTWORZONYCH ZGODNIE Z ART. 51 UST. 3 DYREKTYWY 2013/36/UE

SEKCJA  1

Ustanowienie i funkcjonowanie kolegiów

Artykuł  23

Wyznaczanie członków i obserwatorów kolegium

1. Po przyporządkowaniu do instytucji oddziałów w innych państwach członkowskich na podstawie art. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/99 właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia zapraszają następujące organy do członkostwa w kolegium:

a) właściwe organy przyjmujących państw członkowskich, w których istotne oddziały mają siedzibę;

b) banki centralne państw członkowskich wchodzące w skład ESBC, które zgodnie z odpowiednimi przepisami krajowymi są zaangażowane w sprawowanie nadzoru ostrożnościowego nad istotnymi oddziałami, o których mowa w lit. a), ale które nie są właściwymi organami;

c) EUNB.

2. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia mogą zaprosić właściwe organy przyjmujących państw członkowskich, w których siedzibę mają nieistotne oddziały, do uczestnictwa w kolegium w charakterze obserwatorów zgodnie z procedurą określoną w art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/99.

3. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia mogą zaprosić organy nadzorcze państw trzecich, w których siedzibę mają oddziały odpowiedniej instytucji, do uczestnictwa w kolegium w charakterze obserwatorów zgodnie z procedurą określoną w art. 3 ust. 1 lit. c) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/99.

4. Zgodnie z procedurą określoną w art. 3 ust. 1 lit. d) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/99 właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia mogą zaprosić następujące organy do uczestnictwa w kolegium w charakterze obserwatorów:

a) banki centralne wchodzące w skład ESBC, które na mocy prawa krajowego nie są uprawnione do nadzorowania instytucji lub jej oddziałów mających siedzibę w państwie członkowskim;

b) organy lub instytucje publiczne w państwie członkowskim, które są odpowiedzialne za sprawowanie nadzoru nad instytucją lub jej oddziałami bądź są zaangażowane w sprawowanie takiego nadzoru, w tym właściwe organy odpowiedzialne za sprawowanie nadzoru nad rynkami instrumentów finansowych, przeciwdziałanie korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu lub ochronę konsumentów.

5. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium określają warunki uczestnictwa obserwatorów w kolegium w pisemnych uzgodnieniach, o których mowa w art. 51 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują te uzgodnienia obserwatorom.

Artykuł  24

Przekazywanie informacji na temat ustanowienia i składu kolegium

Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują instytucji informacje na temat ustanowienia kolegium oraz tożsamości jego członków i obserwatorów, a także wszelkich zmian tego składu.

Artykuł  25

Dokonywanie pisemnych uzgodnień dotyczących koordynacji i współpracy

Podstawę ustanowienia i funkcjonowania kolegiów na potrzeby istotnych oddziałów utworzonych zgodnie z art. 51 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE stanowią pisemne uzgodnienia dotyczące koordynacji i współpracy dokonywane zgodnie z art. 5 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  26

Uczestnictwo w posiedzeniach i działaniach kolegium

1. Przy podejmowaniu decyzji o tym, które organy uczestniczą w posiedzeniach lub działaniach kolegium zgodnie z art. 51 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE, właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia uwzględniają następujące elementy:

a) tematy, które zostaną poddane dyskusji, oraz cel danego posiedzenia lub działania, w szczególności w odniesieniu do ich znaczenia dla każdego oddziału;

b) znaczenie danego oddziału w państwie członkowskim, w którym ma on siedzibę, oraz jego znaczenie dla instytucji.

2. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium zapewniają, aby w posiedzeniach lub działaniach kolegium uczestniczyli najodpowiedniejsi przedstawiciele, którzy zostali wybrani w oparciu o tematy poddawane dyskusji i realizowane cele. Przedstawiciele, o których mowa powyżej, są uprawnieni do zaciągania zobowiązań w imieniu reprezentowanych przez nich organów jako członków kolegium, w jak największym zakresie, w odniesieniu do decyzji, które planuje się podjąć w trakcie posiedzeń lub działań.

3. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia mogą zaprosić do uczestnictwa w posiedzeniu lub działaniu kolegium przedstawicieli instytucji, wybranych w oparciu o tematy i cele danego posiedzenia lub działania kolegium.

Artykuł  27

Warunki komunikacji

1. Komunikacja z instytucją i jej oddziałami odbywa się zgodnie z obowiązkami z zakresu nadzoru powierzonymi właściwym organom państwa członkowskiego pochodzenia i członkom kolegium na mocy tytułu V rozdział 4 i tytułu VII dyrektywy 2013/36/UE.

2. Posiedzenia i działania kolegium organizuje się zgodnie z art. 18 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/99.

SEKCJA  2

Planowanie i koordynacja działań nadzorczych w sytuacjach normalnych

Artykuł  28

Ogólne warunki dotyczące wymiany informacji między właściwymi organami państwa członkowskiego pochodzenia a członkami kolegium

1. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium prowadzą wymianę wszelkich informacji niezbędnych do ułatwienia współpracy zgodnie z art. 50 i art. 51 ust. 2 dyrektywy 2013/36/UE.

2. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium prowadzą również wymianę wszelkich informacji niezbędnych do ułatwienia współpracy, o której mowa w art. 6, 7 i 8 dyrektywy 2014/59/UE.

3. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium prowadzą wymianę informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, niezależnie od tego, czy informacje te pochodzą od instytucji, właściwego organu lub organu nadzoru bądź też z jakiegokolwiek innego źródła. Informacje te muszą być wystarczająco odpowiednie, dokładne i aktualne.

Artykuł  29

Wymiana informacji na potrzeby wyników procesu przeglądu i oceny nadzorczej

Informacje, które właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują członkom kolegium, obejmują informacje, o których mowa w art. 4, 5, 7-13 i 17 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 524/2014 ⁹ , uzyskane w wyniku procesu przeglądu i oceny nadzorczej przeprowadzanego zgodnie z art. 97 dyrektywy 2013/36/UE.

Artykuł  30

Wymiana informacji na potrzeby oceny planu naprawy

1. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia konsultują się z właściwymi organami przyjmujących państw członkowskich, w których istotne oddziały mają siedzibę, w sprawie planu naprawy w zakresie stosownym dla danego oddziału, zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 2014/59/UE.

2. Do celów ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują plan naprawy dotyczący instytucji właściwym organom przyjmujących państw członkowskich, w których siedzibę mają istotne oddziały, zgodnie z art. 19 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/99.

3. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia zapewniają, aby wszyscy członkowie kolegium byli odpowiednio informowani o wynikach procesu, o którym mowa w ust. 1.

Artykuł  31

Ustanowienie i aktualizacja programu oceny nadzorczej kolegium

1. Do celów ustanowienia programu oceny nadzorczej kolegium, o którym mowa w art. 99 dyrektywy 2013/36/UE, właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium identyfikują działania nadzorcze, które należy podjąć.

2. Program oceny nadzorczej kolegium musi obejmować co najmniej następujące elementy:

a) obszary wspólnych działań zidentyfikowane w wyniku procesu przeglądu i oceny nadzorczej zgodnie z art. 97 dyrektywy 2013/36/UE lub w wyniku jakichkolwiek innych przeprowadzonych działań kolegium;

b) główne obszary działań kolegium i jego planowane działania nadzorcze, w tym planowane kontrole na miejscu i inspekcje istotnych oddziałów przeprowadzane na podstawie art. 52 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE;

c) wskazanie członków kolegium odpowiedzialnych za przeprowadzanie planowanych działań nadzorczych;

d) przewidywane ramy czasowe, tj. zarówno terminy, jak i czas trwania, każdego planowanego działania nadzorczego.

3. Przy opracowywaniu programu oceny nadzorczej kolegium i aktualizowaniu go w stosownych przypadkach, właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium rozważają możliwość zawierania porozumień w sprawie powierzania zadań i przekazywania obowiązków na zasadzie dobrowolności, zwłaszcza jeżeli oczekuje się, że takie powierzenie lub przekazanie doprowadzi do efektywniejszego i skuteczniejszego nadzoru, w szczególności poprzez wyeliminowanie zbędnych powielających się wymogów nadzorczych, włącznie z tymi, które dotyczą wniosków o dostarczenie informacji.

4. O zawarciu porozumienia w sprawie powierzenia zadań lub przekazania obowiązków właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia informują odpowiednią instytucję, a właściwy organ, który przekazuje swoje uprawnienia, informuje odpowiedni oddział.

5. Ustanowienie i aktualizacja programu oceny nadzorczej kolegium odbywają się zgodnie z art. 20 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/99.

SEKCJA  3

Planowanie i koordynacja działań nadzorczych w czasie przygotowań do sytuacji nadzwyczajnych i w trakcie takich sytuacji oraz przepisy końcowe

Artykuł  32

Ustanowienie ram kolegium na wypadek sytuacji nadzwyczajnych

1. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium ustanawiają ramy kolegium na wypadek wystąpienia ewentualnych sytuacji nadzwyczajnych zgodnie z art. 112 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2013/36/UE (zwane dalej "ramami kolegium na wypadek sytuacji nadzwyczajnych").

2. Ramy kolegium na wypadek sytuacji nadzwyczajnych muszą obejmować co najmniej:

a) procedury dostosowane do konkretnego kolegium, które mają zastosowanie w przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej, o której mowa w art. 114 ust. 1 dyrektywy 2013/36/UE;

b) minimalny zbiór informacji, które są przekazywane w przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej, o której mowa w art. 114 ust. 1 dyrektywy 2013/36/UE.

3. Minimalny zbiór informacji, o którym mowa w ust. 2 lit. b), obejmuje następujące elementy:

a) opis zaistniałej sytuacji obejmujący podstawową przyczynę wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej oraz spodziewany wpływ tej sytuacji na instytucję, na płynność na rynku oraz stabilność systemu finansowego;

b) wyjaśnienie środków i działań zastosowanych lub planowanych przez właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia lub któregokolwiek członka kolegium bądź też przez samą instytucję;

(c) najnowsze dostępne informacje ilościowe dotyczące poziomu płynności i sytuacji kapitałowej instytucji.

Artykuł  33

Ogólne warunki dotyczące wymiany informacji w sytuacji nadzwyczajnej

1. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium prowadzą wymianę wszelkich informacji niezbędnych do ułatwienia wykonywania zadań, o których mowa w art. 114 ust. 1 dyrektywy 2013/36/UE, z zastrzeżeniem wymogów poufności określonych w tytule VII rozdział 1 sekcja II tej dyrektywy oraz, w stosownych przypadkach, w art. 54 i 58 dyrektywy 2004/39/WE.

2. Po otrzymaniu ostrzeżenia o zaistnieniu sytuacji nadzwyczajnej od któregokolwiek członka lub obserwatora kolegium lub po stwierdzeniu zaistnienia takiej sytuacji właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia, postępując zgodnie z procedurami określonymi w art. 32 ust. 2 lit. a), przekazują informacje, o których mowa w art. 32 ust. 2 lit. b), członkom kolegium sprawującym nadzór nad oddziałami, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną, oraz EUNB.

3. W zależności od charakteru, stopnia dotkliwości, ewentualnego skutku systemowego lub innego skutku sytuacji nadzwyczajnej oraz prawdopodobieństwa wystąpienia w odniesieniu do niej efektu domina członkowie kolegium sprawujący nadzór nad oddziałami, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną, i właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia mogą zdecydować o przeprowadzeniu wymiany dodatkowych informacji.

4. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia rozważają, czy informacje, o których mowa w ust. 2 i 3, mają znaczenie dla realizacji zadań kolegium ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. W takim przypadku właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują te informacje organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, o którym mowa w art. 3 dyrektywy 2014/59/UE.

5. W stosownych przypadkach informacje, o których mowa w ust. 2 i 3, są aktualizowane niezwłocznie po uzyskaniu dostępu do nowych informacji.

6. Jeżeli wymiana informacji lub komunikacja, o których mowa w niniejszym artykule, odbywa się ustnie, odpowiednie właściwe organy w stosownym czasie w następstwie takiej wymiany lub komunikacji wydają pisemny komunikat.

Artykuł  34

Koordynacja oceny nadzorczej sytuacji nadzwyczajnej

1. W przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia koordynują ocenę tej sytuacji (zwaną dalej "skoordynowaną oceną nadzorczą") we współpracy z członkami kolegium, zgodnie z art. 112 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE.

2. Skoordynowana ocena nadzorcza sytuacji nadzwyczajnej przygotowana przez właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia obejmuje co najmniej następujące elementy:

a) charakter i stopień dotkliwości sytuacji nadzwyczajnej;

b) wpływ lub potencjalny wpływ sytuacji nadzwyczajnej na instytucję i wszelkie należące do niej oddziały, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte daną sytuacją;

c) ryzyko wystąpienia transgranicznego efektu domina.

3. Przy dokonywaniu oceny elementu, o którym mowa w ust. 2 lit. c), właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia uwzględniają potencjalne skutki systemowe, jakie mogą wystąpić w dowolnym państwie członkowskim, w którym istotne oddziały mają siedzibę.

Artykuł  35

Koordynacja reakcji w zakresie nadzoru na sytuację nadzwyczajną

1. W przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia koordynują proces opracowywania reakcji w zakresie nadzoru na sytuację nadzwyczajną (zwanej dalej "skoordynowaną reakcją w zakresie nadzoru") we współpracy z członkami kolegium, zgodnie z art. 112 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE.

2. Skoordynowana ocena nadzorcza, o której mowa w art. 34, stanowi podstawę skoordynowanej reakcji w zakresie nadzoru, która obejmuje określenie koniecznych działań nadzorczych, ich zakres oraz harmonogram ich wdrożenia.

Artykuł  36

Monitorowanie wdrażania procesu skoordynowanej reakcji w zakresie nadzoru na sytuację nadzwyczajną

1. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium sprawujący nadzór nad oddziałami, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną, monitorują proces wdrażania skoordynowanej reakcji w zakresie nadzoru na sytuację nadzwyczajną, o której mowa w art. 35, i prowadzą wymianę informacji na temat tego procesu.

2. Informacje, które mają być przedmiotem wymiany, obejmują co najmniej aktualne informacje na temat procesu wdrażania uzgodnionych działań zgodnie z ustalonym harmonogramem, o którym mowa w art. 35 ust. 2, oraz informacje na temat konieczności zaktualizowania lub dostosowania tych działań.

Artykuł  37

Koordynacja komunikacji zewnętrznej w sytuacji nadzwyczajnej

Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium sprawujący nadzór nad oddziałami, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną, w jak największym zakresie koordynują komunikację zewnętrzną, uwzględniając elementy określone w art. 22 ust. 2 oraz zobowiązania prawne lub ograniczenia wynikające z prawa krajowego.

Artykuł  38

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 października 2015 r.

	W imieniu Komisji
	Jean-Claude JUNCKER
	Przewodniczący

¹ Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338.

² Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190).

³ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 1).

⁴ Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 680/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 191 z 28.6.2014, s. 1).

⁵ Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/99 z dnia 16 października 2015 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące ustalania zasad operacyjnego funkcjonowania kolegiów organów nadzoru zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (zob. s. 21 niniejszego Dziennika Urzędowego).

⁶ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U L 176 z 27.6.2013, s. 1).

⁷ Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG (Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1).

⁸ Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/100 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne określające procedurę wspólnej decyzji w odniesieniu do wniosków o niektóre zezwolenia w zakresie nadzoru ostrożnościowego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (zob. s. 45 niniejszego Dziennika Urzędowego).

⁹ Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 524/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających informacje, które właściwe organy państw członkowskich pochodzenia i przyjmujących państw członkowskich przekazują sobie nawzajem (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 6).