Rozporządzenie 3286/94 ustanawiające procedury wspólnotowe w zakresie wspólnej polityki handlowej w celu zapewnienia wykonania praw Wspólnoty zgodnie z zasadami handlu międzynarodowego, w szczególności tymi ustanowionymi pod auspicjami Światowej Organizacji Handlu
Dz.U.UE.L.1994.349.71
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 3286/94
z dnia 22 grudnia 1994 r.
ustanawiające procedury wspólnotowe w zakresie wspólnej polityki handlowej w celu zapewnienia wykonania praw Wspólnoty zgodnie z zasadami handlu międzynarodowego, w szczególności tymi ustanowionymi pod auspicjami Światowej Organizacji Handlu
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 113,
uwzględniając przepisy ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy przyjęte zgodnie z art. 235 Traktatu, mające zastosowanie do dóbr przetworzonych z produktów rolnych, w szczególności te jego przepisy, które uwzględniają odstępstwa od ogólnej zasady, że jakiekolwiek ograniczenie ilościowe czy środek o skutku równoważnym można zastąpić wyłącznie środkami, o których mówią przepisy przewidziane w tych instrumentach,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego 1 ,
wspólna polityka handlowa musi opierać się na jednolitych zasadach, w szczególności w odniesieniu do obrony handlowej;
rozporządzenie Rady (EWG) nr 2641/84 z dnia 17 września 1984 r. w sprawie wzmocnienia wspólnej polityki handlowej w szczególności w odniesieniu do ochrony przed niedozwolonymi praktykami handlowymi 2 , przewidujące procedury umożliwiające Wspólnocie:
- reagowanie na wszelkie niedozwolone praktyki handlowe w celu usunięcia wynikających z nich szkód,
- zapewnienie pełnego poszanowania praw Wspólnoty w odniesieniu do praktyk handlowych państw trzecich;
doświadczenie w stosowaniu rozporządzenia (EWG) nr 2641/84 pokazało, że nadal istnieje potrzeba zajęcia się przeszkodami w handlu przyjętymi lub utrzymywanymi przez państwa trzecie, oraz że podejście wynikające z rozporządzenia (EWG) nr 2641/84 nie udowodniło swojej całkowitej skuteczności;
dlatego wydaje się konieczne ustanowienie nowych i udoskonalonych procedur wspólnotowych w celu zapewnienia skutecznego poszanowania praw Wspólnoty zgodnie z zasadami handlu międzynarodowego;
zasady handlu międzynarodowego to przede wszystkim przepisy ustanowione pod auspicjami Światowej Organizacji Handlu (WTO) i ustanowione w załącznikach do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu, lecz mogą to być także postanowienia przewidziane w każdej innej umowie, której stroną jest Wspólnota i która określa zasady stosowane w handlu między Wspólnotą a państwami trzecimi, właściwe jest podanie jasnego pojęcia typów umów, do których odnosi się pojęcie "zasady handlu międzynarodowego";
powyższe procedury wspólnotowe powinny zostać oparte na mechanizmie prawnym w ramach prawa wspólnotowego, który byłby całkowicie przejrzysty oraz zapewniałby, że decyzja o odwoływaniu się do praw Wspólnoty w ramach zasad handlu międzynarodowego jest podejmowana w oparciu o dokładne, oparte na faktach informacje i analizę prawną;
mechanizm ten ma na celu zapewnienie środków proceduralnych do żądania, aby instytucje wspólnotowe reagowały na przeszkody w handlu przyjęte czy też utrzymywane przez państwa trzecie, które powodują szkody czy też inne niekorzystne skutki w handlu pod warunkiem że w stosunku do takich przeszkód istnieje prawo do wniesienia skargi zgodnie ze stosownymi zasadami handlu międzynarodowego;
prawo Państw Członkowskich do uciekania się do tego mechanizmu powinno pozostać bez uszczerbku dla ich możliwości zgłaszania takich samych lub podobnych spraw na drodze innych istniejących procedur wspólnotowych, w szczególności przed komitetem ustanowionym na mocy art. 113 Traktatu;
należy uwzględnić instytucjonalną rolę komitetu ustanowionego na mocy art. 113 Traktatu w udzielaniu rad instytucjom wspólnotowym we wszystkich kwestiach polityki handlowej; w związku z tym komitet ten powinien być stale powiadamiany o rozwoju indywidualnych spraw, w celu umożliwienia rozważenia ich szerszych implikacji politycznych;
ponadto w zakresie, w jakim umowa z państwem trzecim wydaje się stanowić najbardziej właściwy środek dla rozwiązania sporu wynikającego z przeszkód w handlu, prowadzi się w tym celu negocjacje zgodnie z procedurami ustanowionymi na mocy art. 113 Traktatu, w szczególności poprzez konsultacje z komitetem ustanowionym na jego mocy;
właściwe jest potwierdzenie, że Wspólnota musi działać zgodnie z jej zobowiązaniami międzynarodowymi oraz, w przypadku gdy takie zobowiązania wynikają z umów, utrzymywać równowagę między prawami a obowiązkami, co jest celem zawierania tych umów;
właściwe jest również potwierdzenie, że wszelkie środki podjęte zgodnie z danymi procedurami, powinny być zgodne z międzynarodowymi zobowiązaniami Wspólnoty, a także pozostawać bez uszczerbku dla innych środków nie ujętych w niniejszym rozporządzeniu, które mogłyby być bezpośrednio przyjęte na mocy art. 113 Traktatu;
regulamin, którym należy kierować się w trakcie procedury kontroli przewidzianej w niniejszym rozporządzeniu również powinien zostać potwierdzony, w szczególności w zakresie praw i obowiązków władz Wspólnoty oraz zainteresowanych stron, oraz warunków, zgodnie z którymi zainteresowane strony mogą mieć dostęp do informacji i mogą zwracać się o informacje na temat niezbędnych faktów oraz uwag wynikających z procedury kontroli;
działając na mocy niniejszego rozporządzenia Wspólnota musi pamiętać o potrzebie szybkich oraz skutecznych działań poprzez stosowanie procedur decyzyjnych przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu;
na Komisji oraz Radzie spoczywa obowiązek działania w stosunku do przeszkód w handlu przyjmowanych lub utrzymywanych przez państwa trzecie, w ramach międzynarodowych praw i obowiązków Wspólnoty jedynie wówczas, gdy interesy Wspólnoty wymagają interwencji; w przypadku oceniania tych interesów Komisja i Rada powinny zwrócić należytą uwagę na poglądy wszystkich zainteresowanych stron postępowania,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli, dnia 22 grudnia 1994 r.
W imieniu Rady | |
H. SEEHOFER | |
Przewodniczący |
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 356/95 z dnia 20 lutego 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.41.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1995 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 125/2008 z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.40.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 marca 2008 r.
- dodany przez art. 1 rozporządzenia nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.18.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lutego 2014 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.18.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lutego 2014 r.