Decyzja wykonawcza 2018/1803 upoważniająca Francję do zawarcia umowy, odpowiednio, z Saint-Barthélemy, Saint-Pierre i Miquelon, Nową Kaledonią, Polinezją Francuską oraz Wallis i Futuną w sprawie traktowania przekazów pieniężnych pomiędzy Francją a każdym z tych terytoriów jak przekazów pieniężnych w obrębie Francji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/847
Dz.U.UE.L.2018.296.35
Akt indywidualnyDECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2018/1803
z dnia 20 listopada 2018 r.
upoważniająca Francję do zawarcia umowy, odpowiednio, z Saint-Barthélemy, Saint-Pierre i Miquelon, Nową Kaledonią, Polinezją Francuską oraz Wallis i Futuną w sprawie traktowania przekazów pieniężnych pomiędzy Francją a każdym z tych terytoriów jak przekazów pieniężnych w obrębie Francji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/847
(Jedynie tekst w języku francuskim jest autentyczny)
(Dz.U.UE L z dnia 22 listopada 2018 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/847 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie informacji towarzyszących transferom środków pieniężnych i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1781/2006 1 , w szczególności jego art. 24,
uwzględniając wniosek Francji na mocy art. 24 rozporządzenia (UE) 2015/847,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z decyzją Komisji 2009/853/WE 2 Francji przyznano odstępstwo w odniesieniu do przekazów pieniężnych między Saint-Pierre i Miquelon, Majottą, Nową Kaledonią, Polinezją Francuską oraz Wallis i Futuną a Francją.
(2) W dniu 24 marca 2017 r. Francja wystąpiła o odnowienie odstępstwa w zastosowaniu art. 24 rozporządzenia (UE) 2015/847 dotyczącego przekazów pieniężnych pomiędzy, odpowiednio Saint-Barthélemy, Saint-Pierre i Miquelon, Nową Kaledonią, Polinezją Francuską oraz Wallis i Futuną a Francją.
(3) Francuskie terytoria zamorskie objęte decyzją 2009/853/WE różnią się od tych, dla których wnioskuje się o przedłużenie odstępstwa. W związku z tym wniosek Francji wchodzi w zakres art. 24 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/847.
(4) Zgodnie z art. 24 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/847 przekazy pieniężne pomiędzy, odpowiednio, Saint-Barthélemy, Saint-Pierre i Miquelon, Nową Kaledonią, Polinezją Francuską oraz Wallis i Futuną a Francją są od dnia 24 marca 2017 r. traktowane tymczasowo jak przekazy pieniężne w obrębie Francji.
(5) W drodze procedury pisemnej Komitetu ds. Zapobiegania Praniu Pieniędzy i Finansowaniu Terroryzmu w dniu 25 maja 2018 r. państwa członkowskie zostały poinformowane, że Komisja uznała, że dysponuje wszystkimi informacjami koniecznymi do rozpatrzenia wniosku Francji.
(6) Status Saint-Barthélemy wobec Unii uległ zmianie - na mocy decyzji Rady 528/2012/UE 3 stał się on krajem i terytorium zamorskim stowarzyszonym z Unią. Na mocy układu monetarnego zawartego dnia 12 lipca 2011 r. pomiędzy Unią Europejską a Republiką Francuską 4 Saint-Barthélemy stanowi część obszaru walutowego Francji, a euro posiada status prawnego środka płatniczego na tym terytorium.
(7) Status Majotty wobec Unii także uległ zmianie - na mocy decyzji Rady 2014/162/UE 5 obszar ten stał się francuskim departamentem zamorskim i jednym z regionów najbardziej oddalonych Unii. W związku z tym Majotta nie powinna być objęta zakresem niniejszej decyzji.
(8) Saint-Pierre i Miquelon, Nowa Kaledonia, Polinezja Francuska oraz Wallis i Futuna nie stanowią części terytorium Unii, określonego zgodnie z art. 349 Traktatu. Saint Pierre i Miquelon, zgodnie z decyzją Rady 1999/95/WE 6 oraz Nowa Kaledonia, Polinezja Francuska oraz Wallis i Futuna, zgodnie z Protokołem nr 18 w sprawie Francji załączonym do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, wchodzą jednak w skład obszaru walutowego Francji i na wszystkich tych terytoriach euro posiada status prawnego środka płatniczego.
(9) Saint-Barthélemy, Saint Pierre i Miquelon, Nowa Kaledonia, Polinezja Francuska oraz Wallis i Futuna spełniają zatem kryterium określone w art. 24 ust. 1 akapit drugi lit. a) rozporządzenia (UE) 2015/847.
(10) Dostawcy usług płatniczych w Saint-Barthélemy, Saint-Pierre i Miquelon, Nowej Kaledonii, Polinezji Francuskiej oraz Wallis i Futunie uczestniczą bezpośrednio w systemach płatności i rozrachunków we Francji, mianowicie CORE albo Target2-Banque de France. Spełniają oni zatem kryterium określone w art. 24 ust. 1 akapit drugi lit. b) rozporządzenia (UE) 2015/847.
(11) W odniesieniu do rozporządzeń Unii mających zastosowanie do Saint-Barthélemy, Saint-Pierre i Miquelon, Nowej Kaledonii, Polinezji Francuskiej oraz Wallis i Futuna Francja musi przyjąć w tym celu przepisy szczególne. Przyjęcie przez Francję zarządzenia nr 2016-1635 z dnia 1 grudnia 2016 r., a w szczególności jego art. 18 i 19, stanowi zapewnienie, że terytoria te włączyły do swoich porządków prawnych przepisy odpowiadające przepisom rozporządzenia (UE) 2015/847.
(12) Saint-Barthélemy, Saint-Pierre i Miquelon, Nowa Kaledonia, Polinezja Francuska oraz Wallis i Futuna przyjęły zatem takie same przepisy jak te, które zostały ustanowione w rozporządzeniu (UE) 2015/847, i wymagają ich stosowania od dostawców usług płatniczych podlegających ich jurysdykcji, spełniając w związku z tym kryterium określone w art. 24 ust. 1 akapit drugi lit. c) tego rozporządzenia.
(13) W związku z tym właściwe jest udzielenie Francji odstępstwa, w sprawie którego złożyła wniosek.
(14) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i Finansowaniu Terroryzmu,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
| W imieniu Komisji | |
| Věra JOUROVÁ | |
| Członek Komisji |