Decyzja 2011/417/UE dotycząca uchylenia decyzji 2010/408/UE w sprawie istnienia nadmiernego deficytu w Finlandii
Dz.U.UE.L.2011.187.27
Akt jednorazowyDECYZJA RADY
z dnia 12 lipca 2011 r.
dotycząca uchylenia decyzji 2010/408/UE w sprawie istnienia nadmiernego deficytu w Finlandii
(Dz.U.UE L z dnia 16 lipca 2011 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 126 ust.12,
uwzględniając zalecenie Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W decyzji 2010/408/UE(1), przyjętej na wniosek Komisji zgodnie z art. 126 ust. 6 Traktatu, Rada stwierdziła istnienie nadmiernego deficytu w Finlandii. W decyzji 2010/408/UE Rada stwierdziła, że planowany deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych na 2010 r. wynosił 4,1 % PKB, przekraczając tym samym określoną w Traktacie wartość referencyjną wynoszącą 3 % PKB, natomiast zadłużenie brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych miało zgodnie z oczekiwaniami osiągnąć poziom 49,9 % PKB, czyli utrzymywać się poniżej określonej w Traktacie wartości referencyjnej wynoszącej 60 % PKB.
(2) W dniu 13 lipca 2010 r., zgodnie z art. 126 ust. 7 Traktatu oraz art. 3 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu(2), na podstawie zalecenia Komisji Rada skierowała do Finlandii zalecenie zlikwidowania nadmiernego deficytu najpóźniej do końca 2011 r. Zalecenie to podano do publicznej wiadomości.
(3) Zgodnie z art. 126 ust. 12 Traktatu decyzję Rady w sprawie istnienia nadmiernego deficytu należy uchylić, kiedy nadmierny deficyt w danym państwie członkowskim zostanie, w ocenie Rady, skorygowany.
(4) Zgodnie z art. 4 Protokołu (nr 12) w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu załączonego do Traktatów, Komisja dostarcza danych służących do zastosowania tej procedury. W ramach stosowania tego protokołu państwa członkowskie przedkładają dane na temat deficytu i długu sektora instytucji rządowych i samorządowych oraz inne związane z tym zmienne dwa razy w roku, mianowicie przed dniem 1 kwietnia oraz przed dniem 1 października, zgodnie z art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2009 z dnia 25 maja 2009 r. o stosowaniu Protokołu w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu załączonego do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską(3).
(5) Na podstawie danych dostarczonych przez Komisję (Eurostat) zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 479/2009 po przekazaniu przez Finlandię zgłoszenia przed dniem 1 kwietnia 2011 r. oraz w oparciu o prognozę służb Komisji z wiosny 2011 r. uzasadnione są następujące wnioski:
- w zgłoszeniu przekazanym w ramach procedury nadmiernego deficytu w kwietniu w 2010 r. zakładano w 2010 r. deficyt w wysokości 4,1 % PKB, natomiast faktyczny deficyt był dużo niższy i wyniósł 2,5 % PKB,
- niższy od planowanego deficyt wynika przede wszystkim z wyższego niż oczekiwano tempa wzrostu gospodarczego oraz poprawy sytuacji na rynku pracy, które to czynniki przyczyniły się do wzrostu wpływów podatkowych (w szczególności z podatku od wartości dodanej i podatku dochodowego), przy jednocześnie ogólnie ograniczonym wzroście wydatków,
- w swojej prognozie z wiosny 2011 r. służby Komisji przewidują dalszy spadek deficytu do poziomu 1 % PKB w roku 2011. Również w aktualizacji programu stabilności z 2011 r. zakłada się deficyt w wysokości 0,9 % PKB w 2011 r. Poprawa salda budżetowego w porównaniu z rokiem ubiegłym wynika z czynników cyklicznych, odzwierciedlając oczekiwaną kontynuację stosunkowo solidnego poziomu aktywności gospodarczej, jak również z pewnych uznaniowych podwyżek podatków (głównie od energii i produktów) o wartości około ½ % PKB. Zarówno w prognozie służb Komisji, jak i w aktualizacji programu stabilności z 2011 r. oczekuje się dalszego nieznacznego ograniczenia deficytu w roku 2012, do 0,7 % PKB,
- zgodnie z prognozą służb Komisji z wiosny 2011 r. oraz zakładanymi poziomami sald strukturalnych w roku 2011 (przeliczonymi przez służby Komisji na podstawie danych zawartych w najnowszej aktualizacji programu stabilności przy zastosowaniu wspólnie uzgodnionej metodyki) szacuje się, że saldo strukturalne osiągnie poziom lepszy niż cel średniookresowy, który władze Finlandii określiły jako nadwyżkę strukturalną w wysokości 0,5 % PKB. Oczekuje się jednak, że saldo strukturalne ulegnie następnie nieznacznemu pogorszeniu i w perspektywie średnioterminowej zamieni się w deficyt strukturalny. To faktyczne pogorszenie szacunków dotyczących salda strukturalnego wynika z zasadniczo stabilnego poziomu deficytu nominalnego na tle optymistycznych prognoz w zakresie wzrostu gospodarczego, oznaczających zamknięcie znacznej obecnie luki produktowej. W rezultacie szacuje się, że jeśli nie zostaną podjęte dodatkowe działania, to w roku 2015 saldo budżetowe - po skorygowaniu o czynniki cykliczne oraz środki jednorazowe i inne środki tymczasowe - wyniesie nieco poniżej minimalnej wartości odniesienia wynoszącej -1,2 % PKB, która przy normalnych wahaniach cyklicznych zapewnia margines bezpieczeństwa chroniący przed przekroczeniem wartości referencyjnej wynoszącej 3 % PKB. Z prognoz zawartych w programie stabilności, sięgających roku 2015, wynika, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych w latach 2013-2015 będzie wynosił około 1 % PKB,
- w prognozie służb Komisji z wiosny 2011 r. przewiduje się wzrost wskaźnika zadłużenia z 48,4 % PKB w 2010 r. do 52,2 % PKB w 2012 r. W aktualizacji programu stabilności prognozuje się wzrost wskaźnika zadłużenia do 51,3 % PKB w roku 2012.
(6) Z powyższych wniosków wynika, że Finlandia skorygowała nadmierny deficyt, w związku z czym należy uchylić decyzję 2010/408/UE,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 12 lipca 2011 r.
| W imieniu Rady | |
| J. VINCENT-ROSTOWSKI | |
| Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 189 z 22.7.2010, s. 17.
(2) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, s. 6.
(3) Dz.U. L 145 z 10.6.2009, s. 1.