Rozporządzenie 1617/93 w sprawie stosowania art. 85 ust. 3 Traktatu do niektórych kategorii porozumień i praktyk uzgodnionych dotyczących wspólnego planowania i koordynacji rozkładów, wspólnych przedsięwzięć i konsultacji w sprawie taryf pasażerskich i towarowych w rejsowych połączeniach lotniczych oraz przydziału czasu na start lub lądowanie
Dz.U.UE.L.1993.155.18
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE KOMISJI (EWG) NR 1617/93
z dnia 25 czerwca 1993 r.
w sprawie stosowania art. 85 ust. 3 Traktatu do niektórych kategorii porozumień i praktyk uzgodnionych dotyczących wspólnego planowania i koordynacji rozkładów, wspólnych przedsięwzięć i konsultacji w sprawie taryf pasażerskich i towarowych w rejsowych połączeniach lotniczych oraz przydziału czasu na start lub lądowanie
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 3976/87 z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie stosowania art. 85 ust. 3 Traktatu do pewnych kategorii porozumień i praktyk uzgodnionych w sektorze transportu lotniczego (1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2411/92 (2), w szczególności jego art. 2,
po opublikowaniu projektu niniejszego rozporządzenia (3),
po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Porozumień i Pozycji Dominujących w Transporcie Lotniczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie (EWG) nr 3976/87 upoważnia Komisję do wprowadzenia art. 85 ust. 3 Traktatu w drodze rozporządzenia w odniesieniu do niektórych kategorii porozumień, decyzji lub uzgodnionych praktyk dotyczących bezpośrednio lub pośrednio usług w transporcie lotniczym.
(2) Porozumienia, decyzje lub uzgodnione praktyki dotyczące wspólnego planowania i koordynacji rozkładów, wspólnych działań, konsultacji w sprawie taryf i przydziału czasu na start lub lądowanie w portach lotniczych podlegają ograniczonej konkurencji oraz mają wpływ na handel między Państwami Członkowskimi.
(3) Wspólne planowanie i koordynacja rozkładu dla połączeń lotniczych może pomóc w zapewnieniu obsługi połączeń w porach dnia, okresach lub na trasach o mniejszym natężeniu ruchu, a także w udostępnieniu dalszych połączeń, co przyniesie korzyść użytkownikom transportu lotniczego. Klauzule dotyczące dodatkowych lotów nie mogą jednak zawierać wymogu zatwierdzenia przez pozostałe strony ani wiązać się z karami pieniężnymi. Porozumienia muszą także umożliwiać stronom odstąpienie od nich za wypowiedzeniem w rozsądnie krótkim terminie.
(4) Ustalenia, na mocy których mniejsza linia lotnicza otrzymuje wsparcie rynkowe i finansowe od innego przewoźnika, mogą jej pomóc w obsłudze połączeń na nowych lub mniej uczęszczanych trasach. Jednakże w celu uniknięcia zbędnych restrykcji, czas trwania wspólnych działań należy ograniczyć do okresu niezbędnego do osiągnięcia dostatecznej pozycji rynkowej. Wyłączenia grupowego nie należy udzielać wspólnym działaniom, w odniesieniu do których można oczekiwać, iż każda ze stron może obsługiwać połączenie lotnicze niezależnie. Takie warunki nie naruszają możliwości wystąpienia z wnioskiem, w uzasadnionych przypadkach, na podstawie art. 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3975/87 (4), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 2410/92 (5), w celu otrzymania wyłączenia indywidualnego mimo niespełnienia warunków lub w razie konieczności przedłużenia czasu trwania wspólnego działania. W szczególności, gdy strony wyrażają chęć wykorzystania, poprzez wspólne działanie, możliwości dostępu do rynku, stworzonych przez rozporządzenie Rady (EWG) nr 2408/92 (6), na trasach, które nie ani należą do nowych, ani do rzadziej uczęszczanych, ale które pod innymi względami spełniają ustanowione niniejszym rozporządzeniem warunki, istnieje możliwość uzyskania wyłączenia indywidualnego.
(5) Konsultacje w sprawie taryf pasażerskich i towarowych mogą przyczynić się do powszechnego przyjęcia ustalonych między liniami opłat i stawek, z korzyścią zarówno dla przewoźników, jak i użytkowników transportu lotniczego. Jednakże konsultacje nie będą wykraczać poza cel, jakim jest ułatwienie ustaleń między liniami. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2409/92 z dnia 23 lipca 1992 r. w sprawie taryf i stawek za usługi lotnicze (7) oparte jest na zasadzie wolnych cen, w związku z czym sprzyja wzrostowi konkurencji cenowej w transporcie lotniczym. Stąd za jego sprawą nie można eliminować konkurencji. W związku z tym na obecnym etapie zezwala się na konsultacje między przewoźnikami lotniczymi co do taryf pasażerskich i towarowych, pod warunkiem, że są ograniczone do opłat i stawek sprzyjających ustaleniom między liniami, uczestnictwo w konsultacjach jest fakultatywne, nie prowadzą one do porozumień w zakresie opłat, stawek i pokrewnych warunków, Komisja i zainteresowane Państwa Członkowskie, dla zachowania przejrzystości procedur, mają prawo wysłać do nich obserwatorów, a przewoźnicy uczestniczący w systemie konsultacji są zobowiązani dokonywać ustaleń ze wszystkimi pozostałymi zainteresowanymi przewoźnikami, w sprawie taryf stosowanych przez linię przewożącą dla omawianej ich kategorii.
Komisja ponownie oceni wpływ konsultacji co do taryf na konkurencję cenową w świetle obowiązywania rozporządzenia (EWG) nr 2409/92 oraz w świetle rozwoju wspólnotowego sektora transportu lotniczego i może wprowadzić właściwe zmiany w wyłączeniu w trakcie jego trwania.
(6) Ustalenia w kwestii przydziału czasu na start lub lądowanie w portach lotniczych oraz w sprawie rozkładów mogą poprawić wykorzystanie możliwości portów lotniczych i przestrzeni powietrznej, ułatwiają kontrolę ruchu lotniczego i zapewniają sprawną obsługę lotów z portu lotniczego. Jednakże, żeby nie ograniczyć konkurencji, dostęp do portów lotniczych o dużym natężeniu ruchu musi zostać zachowany. Celem zachowania należytego poziomu bezpieczeństwa i przejrzystości procedur, takie uzgodnienia mogą być przyjęte jedynie w przypadku gdy wszyscy zainteresowani przewoźnicy lotniczy mogą uczestniczyć w negocjacjach i gdy przydział dokonywany jest w sposób przejrzysty i niedyskryminujący.
(7) Zgodnie z art. 4 rozporządzenia (EWG) nr 3976/87, niniejsze rozporządzenie stosuje się ze skutkiem retroaktywnym do porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych istniejących w dniu jego wejścia w życie, pod warunkiem, że spełniają one warunki wyłączenia ustanowione w niniejszym rozporządzeniu.
(8) Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (EWG) nr 3976/87, niniejsze rozporządzenie określi także warunki, na których Komisja może cofnąć wyłączenie grupowe w indywidualnych przypadkach.
(9) W odniesieniu do porozumień automatycznie wyłączonych niniejszym rozporządzeniem nie zachodzi potrzeba stosowania art. 3 lub 5 rozporządzenia (EWG) nr 3975/87. Jednakże, gdy powstaną zasadne wątpliwości, przedsiębiorstwa mogą zażądać do Komisji wyjaśnień co do zgodności ich ustaleń z niniejszym rozporządzeniem.
(10) Niniejsze rozporządzenie nie narusza stosowania art. 86 Traktatu,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli, dnia 25 czerwca 1993 r.
W imieniu Komisji | |
Karel VAN MIERT | |
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 374 z 31.12.1987, str. 9.
(2) Dz.U. L 240 z 24.8.1992, str. 19.
(3) Dz.U. C 253 z 30.9.1992, str. 5.
(4) Dz.U. L 374 z 31.12.1987, str. 1.
(5) Dz.U. L 240 z 24.8.1992, str. 18.
(6) Dz.U. L 240 z 24.8.1992, str. 8.
(7) Dz.U. L 240 z 24.8.1992, str. 15.
(8) Dz.U. L 14 z 22.1.1993, str. 1.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1523/96 z dnia 24 lipca 1996 r. (Dz.U.UE.L.96.190.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 sierpnia 1996 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1083/1999 z dnia 26 maja 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.131.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1998 r.
- dodany przez art. 29 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.04.90.864/29) z dniem 1 stycznia 1995 r.
- zmieniony przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1083/1999 z dnia 26 maja 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.131.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1998 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1324/2001 z dnia 29 czerwca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.177.56) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2001 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1105/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.167.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 czerwca 2002 r.