Decyzja 2014/871/UE w sprawie stanowiska, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii Europejskiej na ósmym posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych w odniesieniu do wniosku dotyczącego poprawki do załącznika I do tej konwencji

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2014.349.50

Akt nienormatywny

Wersja od: 5 grudnia 2014 r.

DECYZJA RADY

z dnia 1 grudnia 2014 r.

w sprawie stanowiska, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii Europejskiej na ósmym posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych w odniesieniu do wniosku dotyczącego poprawki do załącznika I do tej konwencji

(2014/871/UE)

(Dz.U.UE L z dnia 5 grudnia 2014 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Unia jest stroną Konwencji w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych sporządzonej w Helsinkach dnia 17 marca 1992 r. ¹ (zwanej dalej "Konwencją").

(2) W celu ustalenia rodzajów niebezpiecznej działalności załącznik I do Konwencji zawiera kategorie i nazwy niebezpiecznych substancji.

(3) Zgodnie z art. 26 ust. 4 Konwencji wszelkie poprawki do załącznika I do Konwencji wchodzą w życie dla tych stron Konwencji, które nie powiadomiły o sprzeciwie, po upływie dwunastu miesięcy od daty przekazania stronom informacji przez Sekretarza Wykonawczego, po ich przyjęciu na Konferencji Stron większością dziewięciu dziesiątych głosów stron obecnych na posiedzeniu i biorących udział w głosowaniu, pod warunkiem że co najmniej szesnaście stron nie powiadomiło o sprzeciwie.

(4) Tekst wniosku dotyczącego poprawki do załącznika I do Konwencji został uzgodniony w ramach grupy roboczej ds. rozwoju Konwencji i zatwierdzony przez Biuro Konwencji i zostanie przedstawiony do przyjęcia na ósmym posiedzeniu Konferencji Stron, które odbędzie się w Genewie w dniach 3-5 grudnia 2014 r.

(5) Poprawka do załącznika I do Konwencji spowoduje pełne dostosowanie tego załącznika do załącznika I do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/18/UE ² .

(6) Należy zatem zatwierdzić poprawkę do załącznika I do Konwencji.

(7) W momencie zawierania Konwencji Unia zgłosiła zastrzeżenia dotyczące stosowania Konwencji zgodnie z wewnętrznymi zasadami Wspólnoty. Zastrzeżenia te były oparte na rozbieżnościach między załącznikiem I do Konwencji a obowiązującymi przepisami Unii. Rozbieżności te znikną po zmianie załącznika I do Konwencji. Zastrzeżenia te powinny zatem zostać wycofane, gdy tylko wejdzie w życie poprawka do załącznika I do Konwencji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii na ósmym posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych, polega na poparciu, co do istoty, proponowanej poprawki do załącznika I do Konwencji, łącznie ze sprostowaniem do niej, dołączonej do niniejszej decyzji.

Artykuł  2

Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób uprawnionych do wycofania w imieniu Unii pozostałych zastrzeżeń wniesionych na podstawie decyzji 98/685/WE ³ , pod warunkiem że poprawka do załącznika I do Konwencji, o której mowa w art. 1 niniejszej decyzji, wejdzie w życie na podstawie art. 26 ust. 4 Konwencji.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 1 grudnia 2014 r.

	W imieniu Rady
	B. LORENZIN
	Przewodniczący

PROJEKT DECYZJI ZMIENIAJĄCEJ ZAŁĄCZNIK I DO KONWENCJI

Przekazany przez grupę roboczą ds. rozwoju Konwencji

Konferencja Stron,

uznając potrzebę aktualizacji kategorii substancji i mieszanin oraz substancji wymienionych z nazwy oraz ich ilości progowych, zawartych w załączniku I do Konwencji w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych, w celu włączenia kryteriów Globalnie Zharmonizowanego Systemu Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów ONZ (ST/SG/AC.10/30/Rev.4) i zachowania zgodności z odpowiednimi przepisami Unii Europejskiej,

mając na uwadze swą decyzję o dokonaniu przeglądu substancji niebezpiecznych oraz ich ilości określonych w załączniku I oraz decyzję 2004/4 w sprawie ustanowienia grupy roboczej ds. rozwoju Konwencji,

uznając wniosek dotyczący zmiany załącznika I, sporządzony przez grupę roboczą na podstawie dokładnego przeglądu,

zmienia załącznik I do Konwencji dotyczący niebezpiecznych substancji służących ustaleniu niebezpiecznych rodzajów działalności, poprzez zastąpienie go tekstem zamieszczonym w załączniku do niniejszej decyzji.

ZAŁĄCZNIK

SUBSTANCJE NIEBEZPIECZNE SŁUŻĄCE USTALENIU NIEBEZPIECZNYCH RODZAJÓW DZIAŁALNOŚCI (1)

W przypadku gdy substancja lub mieszanina wymieniona z nazwy w części II wchodzi także w zakres jednej lub więcej kategorii z części I, stosuje się ilości progowe podane w części II.

Do celów ustalenia niebezpiecznych rodzajów działalności Strony uwzględniają rzeczywiste lub przewidywane niebezpieczne właściwości lub ilości wszystkich obecnych substancji niebezpiecznych lub substancji niebezpiecznych, których powstanie wskutek utraty kontroli w trakcie wykonywania działalności niebezpiecznej, w tym magazynowania w ramach działalności niebezpiecznej, można racjonalnie przewidzieć.

Część  I.

Kategorie substancji i mieszanin niewymienionych z nazwy w części II

	Kategoria zgodna z Globalnie Zharmonizowanym Systemem Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów ONZ (GHS)	Ilość progowa (w tonach metrycznych)
1.	Ostro toksyczne, kategoria 1, wszystkie drogi narażenia ^(2)	20
2.	Ostro toksyczne: kategoria 2, wszystkie drogi narażenia ^(3)
	kategoria 3, narażenie drogą inhalacyjną ^(4)	200
3.	Działanie toksyczne na narządy docelowe - narażenie jednorazowe, kategoria 1 ^(5)	200
4.	Materiały wybuchowe - niestabilne materiały wybuchowe lub materiały wybuchowe, w przypadku których substancja, mieszanina lub artykuł znajdują się w dziale 1.1, 1.2, 1.3, 1.5 lub 1.6 rozdziału 2.1.2 kryteriów GHS, bądź substancje lub mieszaniny o właściwościach wybuchowych określonych badaniami opisanymi w serii 2 części I Zaleceń ONZ dotyczących transportu towarów niebezpiecznych: Podręcznik badań i kryteriów (Podręcznik badań i kryteriów), które nie należą do klas zagrożenia, jakie wywołują
	nadtlenki organiczne lub substancje i mieszaniny samoreaktywne ^(6) ^(7)	50
5.	Materiały wybuchowe, w przypadku których substancja, mieszanina lub artykuł objęte są
	działem 1.4 rozdziału 2.1.2 GHS ^(7) ^(8)	200
6.	Gazy łatwopalne, kategoria 1 lub 2 ^(9)	50
7.	Aerozole ^(10), kategoria 1 lub 2, zawierające gazy łatwopalne kategorii 1 lub 2 lub ciecze
	łatwopalne kategorii 1	500 (netto)
8.	Aerozole, kategoria 1 lub 2, niezawierające gazów łatwopalnych kategorii 1 lub 2 ani cieczy
	łatwopalnych kategorii 1 ^(11)	50 000 (netto)
9.	Gazy utleniające, kategoria 1 ^(12)	200
10.	Ciecze łatwopalne: Ciecze łatwopalne, kategoria 1, lub Ciecze łatwopalne, kategoria 2 lub 3, utrzymywane w temperaturze powyżej ich temperatury wrzenia ^(13), lub Pozostałe ciecze o temperaturze zapłonu ≤ 60 °C, utrzymywane w temperaturze powyżej ich temperatury wrzenia ^(14)	50
11.	Ciecze łatwopalne: Ciecze łatwopalne, kategoria 2 lub 3, jeżeli szczególne warunki procesu, takie jak wysokie ciśnienie lub wysoka temperatura, mogą stanowić zagrożenie awariami przemysłowymi ^(15), lub
	Pozostałe ciecze o temperaturze zapłonu ≤ 60 °C, jeżeli szczególne warunki procesu, takie jak wysokie ciśnienie lub wysoka temperatura, mogą stanowić zagrożenie awariami przemysłowymi	200
12.	Ciecze łatwopalne, kategoria 2 lub 3, nieobjęte punktami 10 i 11 ^(16)	50 000
13.	Substancje i mieszaniny samoreaktywne oraz nadtlenki organiczne: Substancje i mieszaniny samoreaktywne, typ A lub B, lub
	Nadtlenki organiczne, typ A lub B ^(17)	50
14.	Substancje i mieszaniny samoreaktywne oraz nadtlenki organiczne:
	Substancje i mieszaniny samoreaktywne, typ C, D, E lub F, lub Nadtlenki organiczne, typ C, D, E lub F ^(18)	200
15.	Substancje ciekłe i stałe piroforyczne, kategoria 1	200
16.	Substancje stałe i ciekłe utleniające, kategoria 1, 2 lub 3	200
17.	Niebezpieczne dla środowiska wodnego, kategoria ostre 1 lub przewlekłe 1 ^(19)	200
18.	Niebezpieczne dla środowiska wodnego, kategoria przewlekłe 2 ^(20)	500
19.	Substancje i mieszaniny, które reagują gwałtownie z wodą, takie jak chlorek acetylu, tetrach-lorek tytanu	500
20.	Substancje i mieszaniny, które w kontakcie z wodą wydzielają gazy łatwopalne, kategoria 1 ^(21)	500
21.	Substancje i mieszaniny, które w kontakcie z wodą uwalniają toksyczne gazy (substancje i mieszaniny, które w kontakcie z wodą lub wilgotnym powietrzem wydzielają gazy zaklasyfikowane ze względu na ostrą toksyczność w kategorii 1, 2 lub 3, takie jak fosforek glinu, pentasiarczek fosforu)	200

Część  II.

Substancje wymienione z nazwy

	Substancja				Ilość progowa (tony metryczne)
1a.	Azotan amonu ^(22)				10 000
1b.	Azotan amonu ^(23)				5 000
1c.	Azotan amonu ^(24)				2 500
1d.	Azotan amonu ^(25)				50
2a.	Azotan potasu ^(26)				10 000
2b.	Azotan potasu ^(27)				5 000
3.	Pięciotlenek arsenu, kwas arsenowy (V) lub jego sole				2
4.	Trójtlenek arsenu, kwas arsenowy (III) lub jego sole				0,1
5.	Brom				100
6.	Chlor				25
7.	Związki niklu w formie wdychalnego pyłu: tlenek niklu, ditlenek niklu, siarczek niklu,
	disiarczek triniklu, tritlenek diniklu				1
8.	Etylenoimina				20
9.	Fluor				20
10.	Formaldehyd (o stężeniu ≥ 90 %)				50
11.	Wodór				50
12.	Chlorowodór (gaz skroplony)				250
13.	Alkile ołowiu				50
14.	Łatwopalne gazy ciekłe, kategoria 1 lub 2 (w tym gaz płynny (LPG)) i gaz ziemny ^(28)				200
15.	Acetylen				50
16.	Tlenek etylenu				50
17.	Tlenek propylenu				50
18.	Metanol				5 000
19.	4, 4'-metylenobis (2-chloranilina) lub jej sole, w formie sproszkowanej				0,01
20.	Izocyjanian metylu				0,15
21.	Tlen				2 000
22.	Diizocyjanian toluilenu (2,4-diizocyjanian toluilenu i 2,6-diizocyjanian toluilenu)				100
23.	Dichlorek karbonylu (fosgen)				0,75
24.	Arsyna (triwodorek arsenu)				1
25.	Fosfina (triwodorek fosforu)				1
26.	Dichlorek siarki				1
27.	Tritlenek siarki				75
28.	Polichlorowane dibenzofurany i polichlorowane dibenzodioksyny (w tym TCDD), obliczone jako ekwiwalent TCDD ^(29)				0,001
29.	Następujące substancje rakotwórcze lub mieszaniny zawierające następujące substancje rakotwórcze w stężeniach przekraczających 5 % wagowo:
	4-aminobifenyl lub jego sole, chlorek benzylidynu, benzydyna lub jej sole, eter bis (chloro-metylowy), eter chlorometylowo-metylowy, 1,2-dibromoetan, siarczan dietylu, siarczan dimetylu, chlorek dimetylokarbamylowy, 1,2-dibromo-3-chloropropan, 1,2-dimetylohydra-zyna, dimetylonitrozamina, heksametylo-fosforo-triamid, hydrazyna, 2-naftyloamina lub jej sole, 4-nitrodifenyl i 1,3 propanosulton				2
30.	Produkty ropopochodne i paliwa alternatywne:
	a) benzyny i benzyny ciężkie;
	b) nafty (w tym paliwa do silników odrzutowych);
	c) oleje gazowe (w tym paliwo do silników wysokoprężnych, oleje opałowe i mieszaniny olejów gazowych);
	d) ciężki olej opałowy;
	e) paliwa alternatywne mające takie samo zastosowanie i posiadające podobne właściwości pod względem palności oraz zagrożeń dla środowiska jak produkty, o których mowa w lit. a)-d);				25 000
31.	Amoniak bezwodny				200
32.	Trifluorek boru				20
33.	Siarkowodór				20
34.	Piperydyna				200
35.	Bis(2-dimetyloaminoetylo)metyloamina				200
36.	3-(2-etyloheksyloksy)propyloamina				200
37.	Mieszaniny podchlorynu sodu zaklasyfikowane jako substancje o ostrej toksyczności dla środowiska wodnego kategorii 1 [H400], zawierające mniej niż 5 % aktywnego chloru i niezaklasyfikowane do żadnej innej kategorii zagrożenia w części 1 załącznika I. ^(30)				500
38.	Propyloamina ^(31)				2 000
39.	Akrylan tert-butylu ^(31)				500
40.	2-metylo-3-butenonitryl ^(31)				2 000
41.	Tetrahydro-3,5-dimetylo-1,3,5 -tiadiazyno-2-tion (dazomet) ^(31)				200
42.	Akrylan metylu ^(31)				2 000
43.	Metylopirydyna ^(31)				2 000
44.	1-bromo-3-chloropropan ^(31)				2 000
Uwagi:
^(1)	Kryteria zgodne z Globalnie Zharmonizowanym Systemem Klasyfikacji i Etykietowania Chemikaliów ONZ (GHS) (ST/SG/AC.10/ 30/Rev.4). Strony powinny stosować te kryteria przy klasyfikacji substancji lub mieszanin do celów części I niniejszego załącznika, chyba że w prawodawstwie krajowym zostały przyjęte inne wiążące prawnie kryteria. Mieszaniny są traktowane tak samo jak czyste substancje, jeśli ich stężenie mieści się w granicach ustalonych zgodnie z ich właściwościami zgodnie z GHS, chyba że wyraźnie określono ich skład procentowy lub inną konkretną charakterystykę.
^(2)	Zgodnie z kryteriami określonymi w rozdziałach 3.1.2 i 3.1.3 GHS.
^(3)	Zgodnie z kryteriami określonymi w rozdziałach 3.1.2 i 3.1.3 GHS.
^(4)	Substancje będące ostro toksycznymi kategorii 3 drogą pokarmową należą do pozycji 2 ostro toksyczne w przypadkach, gdy nie można ich zaklasyfikować ani ze względu na ostrą toksyczność drogą inhalacyjną, ani ze względu na ostrą toksyczność drogą skórną, przykładowo z uwagi na brak decydujących danych na temat ich toksyczności drogą inhalacyjną lub skórną.
^(5)	Substancje, które spowodowały znaczną toksyczność u ludzi lub w przypadku których, na podstawie dowodów z badań przeprowadzonych na zwierzętach doświadczalnych, można domniemywać, że mogą spowodować znaczną toksyczność u ludzi w następstwie jednorazowego narażenia na działanie. Dalsze wytyczne przedstawiono na rysunku 3.8.1 i w tabeli 3.8.1 części 3 GHS.
^(6)	Badanie właściwości wybuchowych substancji i mieszanin jest niezbędne tylko w przypadku, gdy procedura przesiewowa zgodna z aneksem 6 część 3 Podręcznika badań i kryteriów pozwala zidentyfikować substancję lub mieszaninę jako substancję lub mieszaninę o potencjalnych właściwościach wybuchowych.
^(7)	Klasa zagrożenia "materiały wybuchowe" obejmuje artykuły wybuchowe. Jeśli znana jest ilość substancji lub mieszaniny wybuchowej zawartej w artykule, ilość ta powinna zostać uwzględniona do celów niniejszej Konwencji. Jeśli ilość substancji lub mieszaniny wybuchowej zawartej w artykule jest nieznana, do celów niniejszej Konwencji cały artykuł traktuje się jako wybuchowy.
^(8)	Jeśli materiały wybuchowe z działu 1.4 są rozpakowywane lub przepakowywane, przypisuje się je do pozycji 4 (materiały wybuchowe), chyba że wykaże się, że zagrożenie nadal odpowiada działowi 1.4, zgodnie z GHS.
^(9)	Zgodnie z kryteriami określonymi w rozdziale 2.2.2 GHS.
^(10)	Aerozole są klasyfikowane zgodnie z kryteriami określonymi w rozdziale 2.3 GHS i w Podręczniku badań i kryteriów, część III, sekcja 31.
^(11)	Aby zastosować tę pozycję, należy udokumentować, że dozownik aerozolu nie zawiera łatwopalnego gazu kategorii 1 lub 2 ani łatwopalnej cieczy kategorii 1.
^(12)	Zgodnie z kryteriami określonymi w rozdziale 2.4.2 GHS.
^(13)	Zgodnie z kryteriami określonymi w rozdziale 2.4.2 GHS.
^(14)	Ciecze o temperaturze zapłonu powyżej 35 °C można uznać za ciecze niepalne do niektórych celów regulacyjnych (np. transport) w przypadku uzyskania negatywnych wyników w badaniu na podtrzymywanie palenia L.2, część III, sekcja 32 Podręcznika badań i kryteriów. Nie ma to jednak zastosowania w warunkach wysokiej temperatury lub wysokiego ciśnienia, w związku z tym takie ciecze są włączone do tej pozycji.
^(15)	Zgodnie z kryteriami określonymi w rozdziale 2.4.2 GHS.
^(16)	Zgodnie z kryteriami określonymi w rozdziale 2.4.2 GHS.
^(17)	Zgodnie z kryteriami określonymi w rozdziałach 2.8.2 i 2.15.2.2 GHS.
^(18)	Zgodnie z kryteriami określonymi w rozdziałach 2.8.2 i 2.15.2.2 GHS.
^(19)	Zgodnie z kryteriami określonymi w rozdziale 4.1.2 GHS.
^(20)	Zgodnie z kryteriami określonymi w rozdziale 4.1.2 GHS.
^(21)	Zgodnie z kryteriami określonymi w rozdziale 2.12.2 GHS.
^(22)	Azotan amonu (10 000): nawozy zdolne do samopodtrzymującego się rozkładu.
	Niniejsza uwaga ma zastosowanie do złożonych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu (złożone nawozy sztuczne zawierające azotan amonu z fosforanem lub potażem), zdolnych do samopodtrzymującego się rozkładu zgodnie z testem nieckowym (zob. Podręcznik badań i kryteriów, część III pkt 38.2) i w których zawartość azotu pochodząca z azotanu amonu wynosi:
	a) od 15,75 % do 24,5 % wagowo (15,75 % i 24,5 % zawartości azotu wagowo pochodzącej z azotanu amonu odpowiada odpowiednio od 45 % do 70 % azotanu amonu) i które albo zawierają nie więcej niż 0,4 % łącznie substancji palnych/organicznych lub spełniają wymogi odpowiedniego badania odporności na detonację (np. badania z użyciem czterocalowej stalowej rurki); b) 15,75 % lub mniej wagowo oraz obejmuje nieograniczoną ilość substancji palnych.
^(23)	Azotan amonu (5 000): stosowany jako nawóz.
	Niniejsza uwaga ma zastosowanie do prostych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu oraz do złożonych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu, w których zawartość azotu pochodząca z azotanu amonu:
	a) przekracza 24,5 % wagowo, z wyjątkiem mieszanin prostych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu z dolomitem, kamieniem wapiennym lub węglanem wapnia o czystości co najmniej 90 %; b) przekracza 15,75 % wagowo w mieszaninach azotanu amonu i siarczanu amonu; c) przekracza 28 % wagowo (28 % zawartości azotu wagowo pochodzącego z azotanu amonu odpowiada 80 % azotanu amonu) dla mieszanin prostych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu z dolomitem, kamieniem wapiennym lub węglanem wapnia o czystości co najmniej 90 %, oraz które spełniają wymogi odpowiedniego badania odporności na detonację (np. badania z użyciem czterocalowej stalowej rurki).
^(24)	Azotan amonu (2 500): techniczny.
	Niniejsza uwaga ma zastosowanie do:
	a) azotanu amonu i mieszanin azotanu amonu, w których zawartość azotu pochodząca z azotanu amonu wynosi: (i) od 24,5 % do 28 % wagowo i które nie zawierają więcej niż 0,4 % substancji palnych; (ii) ponad 28 % wagowo i które nie zawierają więcej niż 0,2 % substancji palnych; b) wodnych roztworów azotanu amonu, w których stężenie azotanu amonu przekracza 80 % wagowo.
^(25)	Azotan amonu (50): materiał "poza specyfikacją" i nawozy niespełniające wymogów odpowiedniego badania odporności na detonację (np. badania z użyciem czterocalowej stalowej rurki).
	Niniejsza uwaga ma zastosowanie do:
	a) materiału odrzuconego w procesie produkcyjnym oraz do azotanu amonu i mieszanin azotanu amonu, prostych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu i złożonych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu, o których mowa w uwagach 23 i 24, które są lub zostały zwrócone przez końcowego użytkownika producentowi, przekazane do czasowego składowania lub do zakładu przetwórczego w celu przetworzenia, recyklingu lub obróbki do celów bezpiecznego użytkowania, ponieważ nie są już one zgodne ze specyfikacjami określonymi w uwagach 23 i 24; b) nawozów, o których mowa w uwadze 22 lit. a) i uwadze 23, niespełniających wymogów odpowiedniego badania odporności na detonację (np. badania z użyciem czterocalowej stalowej rurki).
^(26)	Azotan potasu (10 000): złożone nawozy sztuczne oparte na azotanie potasu (w postaci bryłek/granulatu), które mają takie same właściwości jak czysty azotan potasu.
^(27)	Azotan potasu (5 000): złożone nawozy sztuczne oparte na azotanie potasu (w postaci kryształów), które mają takie same niebezpieczne właściwości jak czysty azotan potasu.
^(28)	Biogaz uszlachetniony: na użytek wdrożenia Konwencji biogaz uszlachetniony może być zaklasyfikowany do pozycji 14 części 2 załącznika I, w przypadkach gdy został on przetworzony zgodnie z obowiązującymi normami dla biogazu oczyszczonego i biogazu uszlachetnionego przy zapewnieniu jakości równoważnej do jakości gazu ziemnego, w tym zawartości metanu, i gdy zawiera on maksymalnie 1 % tlenu.
^(29)	Polichlorowane dibenzofurany i polichlorowane dibenzodioksyny.
	Ilości polichlorowanych dibenzofuranów i polichlorowanych dibenzodioksyn są określane przy użyciu następujących współczynników WHO równoważnych toksyczności dla ludzi i ssaków w odniesieniu do dioksyn i związków dioksynopodobnych (TEF) w ponownej ocenie w 2005 r.:
TEF - WHO 2005
Dioksyny		TEF	Furany	TEF
2,3,7,8-TCDD		1	2,3,7,8-TCDF	0.1
1,2,3,7,8-PeCDD		1	2,3,4,7,8-PeCDF	0.3
1,2,3,4,7,8-HxCDD		0.1	1,2,3,7,8-PeCDF	0.03
1,2,3,6,7,8-HxCDD		0.1	1,2,3,4,7,8-HxCDF	0.1
1,2,3,7,8,9-HxCDD		0.1	1,2,3,7,8,9-HxCDF	0.1
1,2,3,4,6,7,8-HpCDD		0.01	2,3,4,6,7,8-HxCDF	0.1
OCDD		0.0003	1,2,3,7,8,9-HxCDF	0.1
			1,2,3,4,6,7,8-HpCDF	0.01
			1,2,3,4,7,8,9-HpCDF	0.01
			OCDF	0.0003
Skróty: Hx = heksa; Hp = hepta; O = okta, P = penta, T = tetra. Odniesienie: Martin Van den Berg and others, The 2005 World Health Organization Re-evaluation of Human and Mammalian Toxic Equivalency Factors for Dioxins and Dioxin-like Compounds, Toxicological Sciences, vol. 93, nr 2 (październik 2006 r.), s. 223-241 (2006).
^(30)	Pod warunkiem że mieszanina ta, niezawierająca podchlorynu sodu, nie zostałaby zaklasyfikowana jako substancja o ostrej toksyczności dla środowiska wodnego, kategoria 1.
^(31)	W przypadkach gdy substancja niebezpieczna należy do kategorii 10 Ciecze łatwopalne lub do kategorii 11 Ciecze łatwopalne, wówczas do celów Konwencji stosuje się najniższą ilość progową.

Sprostowanie

1. Załącznik, część I, pozycja 8

zamiast "Aerozole" powinno być "Aerozole ⁽¹⁰⁾"

2. Załącznik, część I, pozycja 11, ostatni wiersz

zamiast "zagrożenie awariami przemysłowymi" powinno być "zagrożenie awariami przemysłowymi ⁽¹⁴⁾"

3. Załącznik, część II, pozycja 43

zamiast "Metylopirydyna ⁽³¹⁾" powinno być "3-Metylopirydyna ⁽³¹⁾"

4. Załącznik, uwagi 13, 15 i 16

zamiast "w rozdziale 2.4.2" powinno być "w rozdziale 2.6.2"

¹ Dz.U. L 326 z 3.12.1998, s. 5.

² Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/18/UE z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie kontroli zagrożeń poważnymi awariami związanymi z substancjami niebezpiecznymi, zmieniająca, a następnie uchylająca dyrektywę Rady 96/82/WE (Dz.U. L 197 z 24.7.2012, s. 1).

³ Decyzja Rady 98/685/WE z dnia 23 marca 1998 r. dotycząca zawarcia Konwencji o transgranicznych skutkach wypadków przemysłowych (Dz.U. L 326 z 3.12.1998, s. 1).