Decyzja 2017/758 w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej podczas ósmego posiedzenia konferencji Stron Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych w odniesieniu do wniosków dotyczących zmian do załączników A, B i C

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2017.113.45

Akt nienormatywny
Wersja od: 29 kwietnia 2017 r.

DECYZJA RADY (UE) 2017/758
z dnia 25 kwietnia 2017 r.
w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej podczas ósmego posiedzenia konferencji Stron Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych w odniesieniu do wniosków dotyczących zmian do załączników A, B i C

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 14 października 2004 r. Konwencja sztokholmska w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (zwana dalej "Konwencją") została zatwierdzona w imieniu Wspólnoty Europejskiej decyzją Rady 2006/507/WE 1 .

(2) Unia wdrożyła zobowiązania określone w Konwencji do prawa unijnego rozporządzeniem (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady 2 .

(3) Unia przykłada dużą wagę do potrzeby stopniowego rozszerzania zakresu załączników A, B lub C do Konwencji poprzez włączanie do nich nowych substancji, które spełniają kryteria klasyfikacji jako trwałe zanieczyszczenia organiczne (TZO), uwzględniając przy tym zasadę ostrożności, aby osiągnąć cel Konwencji i zobowiązanie podjęte przez rządy na Światowym Szczycie Zrównoważonego Rozwoju w Johannesburgu w 2002 r., dotyczące ograniczenia niekorzystnego wpływu chemikaliów do 2020 r.

(4) Zgodnie z art. 22 Konwencji konferencja Stron (dalej zwana "konferencją Stron") może przyjmować decyzje dotyczące zmiany załączników A, B lub C do Konwencji. Decyzje te wchodzą w życie w terminie jednego roku od daty powiadomienia o zmianie przez depozytariusza, z wyjątkiem tych Stron Konwencji (zwanych dalej "Stronam"), które zmiany nie przyjęły.

(5) Po zgłoszeniu przez Norwegię w 2013 r. komercyjnego eteru dekabromodifenylu (zwanego dalej "c-dekaBDE") Komitet ds. Przeglądu Trwałych Zanieczyszczeń Organicznych (zwany dalej "POPRC"), ustanowiony na mocy Konwencji, zakończył pracę nad c-dekaBDE. POPRC stwierdził, że c-dekaBDE spełnia kryteria Konwencji dotyczące umieszczenia w załączniku A do Konwencji. Oczekuje się, że w trakcie ósmego posiedzenia konferencja Stron podejmie decyzję o włączeniu c-dekaBDE do załącznika A do Konwencji.

(6) Produkcja, wprowadzanie do obrotu lub stosowanie eteru dekabromodifenylu jako substancji, jako składnika innych substancji, w mieszaninach i w wyrobach jest ograniczone na podstawie rozporządzenia Komisji (UE) 2017/227 3  ustanawiającego pozycję 67 w załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 4  (REACH) (zwaną dalej "pozycją 67"). Zgodnie z pozycją 67 wytwarzanie, wprowadzanie do obrotu lub stosowanie eteru dekabromodifenylu należy dopuścić wyłącznie na ograniczony czas dla nowych statków powietrznych i części zamiennych do statków powietrznych, pojazdów silnikowych, pojazdów rolniczych i leśnych oraz niektórych maszyn.

(7) Po zgłoszeniu przez Unię w 2006 r. krótkołańcuchowych parafin chlorowanych (zwanych dalej "SCCP") POPRC stwierdził, że SCCP spełniają kryteria Konwencji dotyczące umieszczenia w załączniku A do Konwencji. Oczekuje się, że w trakcie ósmego posiedzenia konferencja Stron podejmie decyzję o włączeniu SCCP do załącznika A do Konwencji.

(8) Produkcja, wprowadzanie do obrotu i stosowanie SCCP jest zakazane, z pewnymi wyłączeniami, na podstawie rozporządzenia (WE) nr 850/2004, zmienionego rozporządzeniem Komisji (UE) 2015/2030 5 . To zmienione rozporządzenie określa również wartości graniczne dla obecności SCCP w innych mieszaninach parafin chlorowanych pochodzących z procesu produkcyjnego. Ponieważ SCCP są zdolne do przenoszenia się w środowisku na dalekie odległości, globalne stopniowe wycofanie tej substancji z użycia będzie bardziej korzystne dla obywateli Unii niż jej zakazanie w samej Unii na podstawie rozporządzenia (WE) nr 850/2004.

(9) Po zgłoszeniu przez Unię w 2011 r. heksachlorobutadienu (zwanego dalej "HCBD") POPRC stwierdził, że HCBD spełnia kryteria Konwencji dotyczące umieszczenia w załącznikach A i C do Konwencji. W trakcie swojego siódmego posiedzenia konferencja Stron podjęła decyzję o włączeniu HCBD do załącznika A do Konwencji. Konferencja Stron przyjęła jednak decyzję SC-7/11, w której wezwała POPRC do dalszej oceny HCBD w oparciu o nowo dostępne informacje w odniesieniu do umieszczenia go w załączniku C do Konwencji oraz do wydania zalecenia skierowanego do konferencji Stron o umieszczenie HCBD w załączniku C do dalszego rozpatrzenia na jej ósmym posiedzeniu.

(10) Produkcja, wprowadzanie do obrotu i stosowanie HCBD jest zakazane w Unii na podstawie rozporządzenia (WE) nr 850/2004, zmienionego rozporządzeniem Komisji (UE) nr 519/2012 6 , ale może on być produkowany w sposób niezamierzony w wyniku niektórych rodzajów działalności przemysłowej. Działalność ta jest objęta zakresem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE 7  i wymaga stosowania określonych środków zarządzania emisjami. Ponieważ HCBD jest substancją zdolną do przenoszenia się w środowisku na dalekie odległości, globalne działanie dotyczące niezamierzonego uwalniania tej substancji będzie bardziej korzystne dla obywateli Unii niż wprowadzenie w samej Unii środków określonych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 850/2004.

(11) Kwas perfluorooktanosulfonowy (zwany dalej "PFOS") i jego pochodne są wymienione w załączniku B do Konwencji, wraz z szeregiem "dopuszczalnych celów". Konferencja Stron będzie poproszona o dokonanie przeglądu dalszej potrzeby stosowania tych dopuszczalnych celów. Rozporządzenie (WE) nr 850/2004 zakazuje produkowania, wprowadzania do obrotu i stosowania PFOS, lecz wyłącza pewne zastosowania, które wciąż są potrzebne w Unii. W związku z tym Unia powinna poprzeć usunięcie dopuszczalnych celów dotyczących PFOS i jego pochodnych, które nie są już potrzebne Stronom, z wyjątkiem dopuszczalnych celów dla powłok fotolitograficznych i antyrefleksyjnych dla półprzewodników, czynników do wytrawiania dla złożonych półprzewodników i filtrów ceramicznych oraz platerowania twardego wyłącznie w systemach zamkniętych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1
1. 
Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii podczas ósmego posiedzenia konferencji Stron Konwencji sztokholmskiej, zgodnie z odpowiednimi zaleceniami Komitetu ds. Przeglądu Trwałych Zanieczyszczeń Organicznych, przewiduje wsparcie:
-
włączenia eteru dekabromodifenylu (BDE-209), obecnego w komercyjnym eterze dekabromodifenylu (c-decaBDE), do załącznika A do Konwencji, wraz ze "szczególnymi wyłączeniami" dotyczącymi produkcji i stosowania dekaBDE w częściach zamiennych dla przemysłu motoryzacyjnego. Unia wspiera włączenie ze "szczególnymi wyłączeniami" dla statków powietrznych i części zamiennych do statków powietrznych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/227, a także dla części zamiennych do pojazdów rolniczych i leśnych oraz niektórych maszyn, jeśli inna Strona lub bezpośrednio zaangażowana zainteresowana strona może wykazać taką potrzebę,
-
włączenia krótkołańcuchowych parafin chlorowanych (SCCP) do załącznika A do Konwencji.
-
włączenia heksachlorobutadienu (HCBD) do załącznika C do Konwencji,
-
usunięcia następujących "dopuszczalnych celów" z wpisu dotyczącego kwasu perfluorooktanosulfonowego (PFOS) i jego pochodnych w załączniku B do Konwencji: w obrazowaniu fotograficznym, cieczach hydraulicznych na potrzeby lotnictwa, niektórych wyrobach medycznych (takich jak warstwy kopolimeru etylenu/tetrafluoroetylenu (ETFE) i produkcja ETFE nieprzepuszczalnego dla promieni rentgenowskich, wyroby medyczne do diagnostyki in vitro oraz filtry barwne CCD), pianowych urządzeniach gaśniczych, przynętach na owady do celów zwalczania mrówek z gatunków Atta spp. i Acromyrmex spp.
2. 
Doprecyzowanie niniejszego stanowiska może być uzgadniane w świetle przebiegu ósmego posiedzenia konferencji Stron Konwencji sztokholmskiej, w drodze koordynacji na miejscu.
Artykuł  2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 25 kwietnia 2017 r.
W imieniu Rady
I. BORG
Przewodniczący
1 Decyzja Rady 2006/507/WE z dnia 14 października 2004 r. dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (Dz.U. L 209 z 31.7.2006, s. 1).
2 Rozporządzenie (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych i zmieniające dyrektywę 79/117/EWG (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 7).
3 Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/227 z dnia 9 lutego 2017 r. zmieniające załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) w odniesieniu do eteru bis(pentabromofenylowego) (Dz.U. L 35 z 10.2.2017, s. 6).
4 Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).
5 Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/2030 z dnia 13 listopada 2015 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych w odniesieniu do załącznika I (Dz.U. L 298 z 14.11.2015, s. 1).
6 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 519/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych w odniesieniu do załącznika I (Dz.U. L 159 z 20.6.2012, s. 1).
7 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 17).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.