Wspólne stanowisko 2005/792/WPZiB w sprawie środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko Uzbekistanowi

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2005.299.72

Akt utracił moc

Wersja od: 14 maja 2007 r.

WSPÓLNE STANOWISKO RADY 2005/792/WPZiB

z dnia 14 listopada 2005 r.

w sprawie środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko Uzbekistanowi

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 15,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 23 maja 2005 r. Rada stanowczo potępiła nadmierne, niewspółmierne i masowe użycie siły przez uzbeckie siły bezpieczeństwa podczas majowych wydarzeń w Andidżanie i wyraziła głębokie ubolewanie z powodu braku odpowiedniej reakcji władz uzbeckich na wezwanie ONZ do umożliwienia zbadania tych wydarzeń przez niezależną komisję międzynarodową.

(2) W dniu 13 czerwca 2005 r. Rada potępiła odmowę przez władze uzbeckie zgody na zbadanie przez niezależną komisję międzynarodową niedawnych zajść w Andidżanie, ponownie wyraziła swoje przekonanie, że powinno dojść do ich zbadania przez wiarygodną, niezależną komisję międzynarodową i wezwała władze uzbeckie do rewizji stanowiska do końca czerwca 2005 r.

(3) W dniu 18 lipca Rada przypomniała swoje konkluzje z 23 maja oraz 13 czerwca i wyraziła żal z powodu niezrewidowania stanowiska przez władze uzbeckie w podanym terminie do końca czerwca. Przy okazji Rada zaznaczyła, że przeanalizuje środki skierowane przeciwko Uzbekistanowi, takie jak wprowadzenie embarga na wywóz do Uzbekistanu uzbrojenia, sprzętu wojskowego i sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do stosowania wewnętrznych represji, jak również inne ukierunkowane środki.

(4) W dniu 3 października 2005 r. Rada ponownie wyraziła głęboką troskę w związku z sytuacją w Uzbekistanie i zdecydowanie potępiła odmówienie przez władze uzbeckie zgody na zbadanie przez niezależną komisję międzynarodową majowych zajść w Andidżanie. Stwierdziła, że nadal przywiązuje najwyższą wagę do przeprowadzenia wiarygodnego i przejrzystego dochodzenia przez niezależną komisję międzynarodową.

(5) W świetle nadmiernego, niewspółmiernego i masowego użycia siły przez uzbeckie siły bezpieczeństwa podczas wydarzeń w Andidżanie, Rada postanowiła nałożyć embargo na wywóz do Uzbekistanu uzbrojenia, sprzętu wojskowego i innego sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do stosowania wewnętrznych represji.

(6) Rada postanowiła również wprowadzić w życie restrykcje w zakresie wjazdu na terytorium Unii Europejskiej, skierowane przeciwko osobom bezpośrednio odpowiedzialnym za masowe i niewspółmierne użycie siły w Andidżanie oraz za uniemożliwienie podjęcia dochodzenia przez niezależną komisję.

(7) Rada postanowiła wprowadzić w życie te środki na wstępny okres jednego roku. W tym czasie Rada dokona przeglądu tych środków w świetle wszelkich istotnych zmian obecnej sytuacji, szczególnie w zakresie:

i) przebiegu i wyniku toczących się procesów sądowych osób oskarżonych o sprowokowanie zajść w Andidżanie i udział w nich;

ii) sytuacji osób uwięzionych i nękanych z powodu kwestionowania prezentowanej przez uzbeckie władze wersji wydarzeń w Andidżanie;

iii) współpracy strony uzbeckiej z niezależnymi, międzynarodowymi sprawozdawcami wyznaczonymi do zbadania zajść w Andidżanie;

iv) wyników wszelkich niezależnych międzynarodowych dochodzeń, oraz podjętych przez władze uzbeckie działań świadczących o woli przestrzegania zasad poszanowania praw człowieka, państwa prawnego i podstawowych swobód.

(8) Wprowadzenie niektórych środków wymaga działania Wspólnoty,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE STANOWISKO:

Artykuł  1 ¹

1. Sprzedaż, dostawa, transfer lub wywóz do Uzbekistanu broni oraz podobnego sprzętu wszelkiego rodzaju, łącznie z uzbrojeniem i amunicją, pojazdami wojskowymi i wyposażeniem wojskowym, wyposażeniem paramilitarnym i częściami zamiennymi do wyżej wymienionych, przez obywateli Państw Członkowskich lub z terytoriów Państw Członkowskich lub z użyciem ich samolotów lub statków pod ich banderą, są zabronione niezależnie od tego, czy pochodzą z terytoriów Państw Członkowskich.

2. Zabroniona jest sprzedaż, dostawa, transfer lub wywóz do Uzbekistanu sprzętu, wymienionego w załączniku I, który mógłby zostać wykorzystany do wewnętrznych represji.

3. Zabronione jest:

i) dostarczanie pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z zaopatrzeniem, produkcją, konserwacją i używaniem broni i wszelkiego rodzaju sprzętu wojskowego, w tym uzbrojenia i amunicji, pojazdów wojskowych i wyposażenia wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionych, lub sprzętu, który może być wykorzystany, bezpośrednio lub pośrednio, do stosowania wewnętrznych represji przeciw jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi znajdującemu się w Uzbekistanie lub w celu wykorzystania na terenie tego państwa;

ii) zapewnianie finansowania lub pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów wywozowych, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, transferu lub wywozu broni i podobnego sprzętu lub w odniesieniu do przyznania związanej z tym pomocy finansowej, usług pośrednictwa i innych usług, jak również sprzętu, który może być wykorzystany, bezpośrednio lub pośrednio, do stosowania wewnętrznych represji przeciw jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi znajdującemu się w Uzbekistanie lub w celu wykorzystania na terenie tego państwa.

Artykuł  2 ²

1. Art. 1 nie stosuje się do:

i) sprzedaży, dostawy, transferu lub wywozu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych lub do wykorzystania w ramach programów rozwoju instytucjonalnego ONZ, UE i Wspólnoty lub w ramach prowadzonych przez UE i ONZ operacji zarządzania kryzysem;

ii) sprzedaży, dostawy, transferu lub wywozu broni i sprzętu, o którym mowa w art. 1 dla stacjonujących w Uzbekistanie sił uczestników Międzynarodowych Sił Wspierania Bezpieczeństwa (ISAF) oraz "Operacji Trwała Wolność" ("Operation Enduring Freedom" - OEF);

iii) sprzedaży, dostaw, transferu lub wywozu sprzętu, który mógłby być wykorzystany do celów represji wewnętrznych, przeznaczonego wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych;

iv) zapewniania finansowania, pomocy finansowej lub technicznej związanej ze sprzętem, o którym mowa w pkt i), ii) i iii);

pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia takiego wywozu i pomocy przez odpowiedni właściwy organ.

2. Art. 1 nie ma zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Uzbekistanu wyłącznie do użytku osobistego przez personel Organizacji Narodów Zjednoczonych, Unii Europejskiej, Wspólnoty lub jej Państw Członkowskich, przedstawicieli mediów, pracowników organizacji humanitarnych i rozwojowych oraz personel pomocniczy.

Artykuł  3 ³

1. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapobieżenia wjazdowi na ich terytorium lub tranzytowi przez ich terytorium osób wymienionych w załączniku II, bezpośrednio odpowiedzialnych za masowe i niewspółmierne użycie siły w Andidżanie oraz uniemożliwienie prac niezależnej komisji.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje Państwa Członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Postanowienia ust. 1 są bez uszczerbku dla zobowiązań Państwa Członkowskiego wynikających z prawa międzynarodowego w przypadkach gdy:

i) jest ono państwem, na którego terytorium ma siedzibę międzynarodowa organizacja międzyrządowa;

ii) jest ono państwem organizującym międzynarodową konferencję zwołaną przez Narody Zjednoczone, lub odbywaną pod ich auspicjami; lub

iii) zastosowanie ma wielostronna umowa międzynarodowa dotycząca przywilejów i immunitetów; lub

iv) zastosowanie ma Traktat pojednawczy (Traktat laterański) z 1929 r. zawarty między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 ma zastosowanie również w przypadkach, w których Państwo Członkowskie jest krajem przyjmującym Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest odpowiednio powiadamiana o wszelkich przypadkach udzielenia przez Państwo Członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa Członkowskie mogą przyznawać zwolnienia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniach międzyrządowych, także tych wspieranych przez Unię Europejską, gdzie prowadzony jest dialog polityczny, który sprzyja bezpośrednio demokracji, prawom człowieka i praworządności w Uzbekistanie.

7. Państwo Członkowskie, które zamierza przyznać zwolnienie określone w ust. 6, powiadamia o tym na piśmie Radę. Zwolnienie uważa się za udzielone, chyba że jeden lub więcej członków Rady wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania informacji o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy jeden lub kilku członków Rady zgłosi zastrzeżenie, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może zdecydować o przyznaniu proponowanego zwolnienia.

8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 i 7 Państwo Członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub tranzyt przez swoje terytorium osób wymienionych w załączniku II, zezwolenie ograniczone jest do celu, w którym zostało udzielone i do osób, których dotyczy.

Artykuł  4

Nie odbywają się spotkania techniczne zaplanowane zgodnie z Umową o partnerstwie i współpracy ustanawiającą partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Republiką Uzbekistanu z drugiej strony⁽¹⁾.

Artykuł  5

Niniejsze wspólne stanowisko obowiązuje przez okres 12 miesięcy ⁴ . Wspólne stanowisko jest przedmiotem ciągłego przeglądu.

Jest ono odpowiednio przedłużane lub zmieniane, jeżeli Rada uzna, że jego cele nie zostały osiągnięte.

Artykuł  6

Niniejsze wspólne stanowisko staje się skuteczne z dniem jego przyjęcia.

Artykuł  7

Niniejsze wspólne stanowisko zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 listopada 2005 r.

	W imieniu Rady
	T. JOWELL
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 229 z 31.8.1999, str. 3.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Wykaz sprzętu, który mógłby być wykorzystany do stosowania represji wewnętrznych

Sprzęt do celów represji wewnętrznych określony w art. 1 ust. 2.

Poniższy wykaz nie obejmuje artykułów, które zostały specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych.

1. Hełmy kuloodporne, hełmy używane do ochrony w trakcie zamieszek, tarcze używane do ochrony w trakcie zamieszek oraz tarcze kuloodporne, a także ich specjalnie zaprojektowane części.

2. Specjalnie zaprojektowany sprzęt do zdejmowania odcisków palców.

3. Reflektory poszukiwawcze z systemem sterowania.

4. Sprzęt budowlany wyposażony w elementy ochrony przed pociskami.

5. Noże myśliwskie.

6. Specjalnie zaprojektowany sprzęt do produkcji broni śrutowej.

7. Sprzęt do ręcznego ładowania amunicji.

8. Urządzenia podsłuchowe.

9. Półprzewodnikowe detektory optyczne.

10. Wzmacniacze obrazu.

11. Celowniki teleskopowe.

12. Broń gładkolufowa wraz z amunicją, z wyjątkiem zaprojektowanej specjalnie do celów wojskowych, a także specjalnie zaprojektowane części do niej z wyjątkiem:

– pistoletów sygnałowych;

– broni pneumatycznej i broni na naboje, która została zaprojektowana z myślą o wykorzystaniu w przemyśle lub jako humanitarne urządzenia do ogłuszania zwierząt.

13. Symulatory do szkoleń w zakresie posługiwania się bronią palną oraz specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane części i akcesoria do nich.

14. Bomby i granaty, z wyjątkiem zaprojektowanych specjalnie do celów wojskowych, a także specjalnie zaprojektowane części do nich.

15. Kamizelki kuloodporne, z wyjątkiem wyprodukowanych zgodnie z normami lub specyfikacjami wojskowymi, a także specjalnie zaprojektowane części do nich.

16. Uniwersalne pojazdy terenowe z napędem na wszystkie koła, które zostały wyprodukowane wraz z elementami ochrony przed pociskami lub wyposażone w takie elementy, a także profilowane pancerze takich pojazdów.

17. Armatki wodne oraz specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane części do nich.

18. Pojazdy wyposażone w armatki wodne.

19. Pojazdy specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane w celu obezwładnienia przeciwników za pomocą energii elektrycznej oraz specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane części do nich.

20. Urządzenia akustyczne przedstawiane przez producenta lub dostawcę jako odpowiednie do celów tłumienia zamieszek oraz specjalnie zaprojektowane do nich części.

21. Kajdany na nogi, łańcuchy, kajdanki, pasy obezwładniające za pomocą energii elektrycznej, specjalnie skonstruowane do krępowania ludzi, z wyjątkiem:

– kajdanek, których rozstaw skrajnych elementów w stanie zamkniętym, włączając łańcuch, nie przekracza 240 mm.

22. Urządzenia przenośne zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów tłumienia zamieszek lub samoobrony, wykorzystujące substancje obezwładniające (takie jak gaz łzawiący lub pieprzowy w aerozolu) oraz specjalnie zaprojektowane do nich części.

23. Urządzenia przenośne zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów tłumienia zamieszek lub do samoobrony wykorzystujące obezwładnienie za pomocą energii elektrycznej (w tym pałki elektryczne, tarcze elektryczne, paralizatory oraz paralizatory zdalne (tasery)) oraz specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane części do nich.

24. Sprzęt elektroniczny zdolny do wykrywania ukrytych ładunków wybuchowych oraz specjalnie zaprojektowane do nich części; z wyjątkiem:

– urządzeń telewizyjnych i rentgenowskich stosowanych do celów kontroli.

25. Elektroniczny sprzęt zagłuszający skonstruowany specjalnie do celów zapobiegania zdalnej detonacji ładunków domowej roboty przy pomocy fal radiowych oraz specjalnie zaprojektowane do niego części.

26. Sprzęt i urządzenia specjalnie zaprojektowane do wywoływania eksplozji środkami elektrycznymi lub nieelektrycznymi, w tym: urządzenia zapłonowe, detonatory, zapalniki, pobudzacze, lont detonujący oraz specjalnie zaprojektowane do nich części; z wyjątkiem:

– zaprojektowanych do określonych celów handlowych polegających na uruchamianiu lub zasilaniu środkami wybuchowymi innego sprzętu lub urządzenia, którego funkcją nie jest wywołanie eksplozji (np. układy napełniające poduszki powietrzne w samochodach, ochronniki przepięciowe oraz urządzenia uruchamiające przeciwpożarowe instalacje tryskaczowe).

27. Sprzęt i urządzenia zaprojektowane do unieszkodliwiania amunicji zawierającej materiały wybuchowe; z wyjątkiem:

– mat balistycznych;

– pojemników zaprojektowanych do przechowywania przedmiotów będących ładunkami wybuchowymi domowej roboty lub co do których istnieje takie podejrzenie.

28. Noktowizory i sprzęt termowizyjny oraz wzmacniacze obrazu lub czujniki półprzewodnikowe do tych urządzeń.

29. Ładunki wybuchowe do cięcia liniowego.

30. Materiały wybuchowe i ich substancje pochodne:

– amatol,

– nitroceluloza (zawierająca więcej niż 12,5 % azotu),

– nitroglikol,

– czteroazotan pentaerytrytu (PETN),

– chlorek pikrylu,

– trinitrofenylometylonitroamina (tetryl),

– 2,4,6-trójnitrotoluen (TNT).

31. Specjalnie zaprojektowane oprogramowanie i technologie wymagane dla wszystkich wyszczególnionych pozycji.

ZAŁĄCZNIK  II ⁵

Wykaz osób, o których mowa w art. 3 niniejszego wspólnego stanowiska

1. Nazwisko, imię: Ałmatow, Zakirżan

Płeć: mężczyzna

Tytuł, pełniona funkcja: były Minister Spraw Wewnętrznych

Adres: Taszkent, Uzbekistan

Data urodzenia: 10 października 1949 r.

Miejsce urodzenia: Taszkent, Uzbekistan

Numer paszportu lub dowodu tożsamości: nr paszportu DA 0002600 (paszport dyplomatyczny)

Obywatelstwo: uzbeckie

2. Nazwisko, imię: Mułłażonow, Tochir Ochunowicz

Alias: alternatywna pisownia nazwiska: Mułłażanow

Płeć: mężczyzna

Tytuł, pełniona funkcja: były Pierwszy Wiceminister Spraw Wewnętrznych

Adres: Taszkent, Uzbekistan

Data urodzenia: 10 października 1950 r.

Miejsce urodzenia: Fergana, Uzbekistan

Numer paszportu lub dowodu tożsamości: nr paszportu DA 0003586 (paszport dyplomatyczny) ważny do 5.11.2009

Obywatelstwo: uzbeckie

3. Nazwisko, imię: Mirzajew, Rusłan

Płeć: mężczyzna

Tytuł, pełniona funkcja: Minister Obrony, były doradca krajowy Narodowej Rady Bezpieczeństwa

4. Nazwisko, imię: Ergaszew, Paweł Isłamowicz

Płeć: mężczyzna

Tytuł, pełniona funkcja: pułkownik, dowódca brygady "Centrum"

5. Nazwisko, imię: Mamo, Władimir Adolfowicz

Płeć: mężczyzna

Tytuł, pełniona funkcja: generał brygady, zastępca dowódcy brygady sił specjalnych Ministerstwa Obrony

6. Nazwisko, imię: Pak, Grigorij

Płeć: mężczyzna

Tytuł, pełniona funkcja: pułkownik, dowódca brygady szybkiego reagowania Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (jednostka 7332)

7. Nazwisko, imię: Tażyjew, Walerij

Płeć: mężczyzna

Tytuł, pełniona funkcja: pułkownik, dowódca niezależnego oddziału sił specjalnych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (jednostka 7351)

8. Nazwisko, imię: Inojatow, Rustam Raulowicz

Płeć: mężczyzna

Tytuł, pełniona funkcja: Szef SNB (Narodowe Służby Bezpieczeństwa)

Adres: Taszkent, Uzbekistan

Data urodzenia: 22 czerwca 1944 r.

Miejsce urodzenia: Sherabad, Uzbekistan

Numer paszportu lub dowodu tożsamości: nr paszportu DA 0003171 (paszport dyplomatyczny); także paszport dyplomatyczny nr 0001892 (utracił ważność 15.9.2004)

Obywatelstwo: uzbeckie

¹ Z dniem 13 listopada 2006 r. środki określone w art. 1 nin. wspólnego stanowiska zostały przedłużone do dnia 13 listopada 2007 r., zgodnie z art. 1 wspólnego stanowiska nr 2006/787/WPZiB z dnia 13 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.318.43).

² Z dniem 13 listopada 2006 r. środki określone w art. 2 nin. wspólnego stanowiska zostały przedłużone do dnia 13 listopada 2007 r., zgodnie z art. 1 wspólnego stanowiska nr 2006/787/WPZiB z dnia 13 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.318.43).

³ Z dniem 13 listopada 2006 r. środki określone w art. 3 nin. wspólnego stanowiska zostały przedłużone do dnia 13 maja 2007 r., zgodnie z art. 1 wspólnego stanowiska nr 2006/787/WPZiB z dnia 13 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.318.43).

Z dniem 14 maja 2007 r. środki określone w art. 3 nin. wspólnego stanowiska zostały przedłużone do dnia 13 listopada 2007 r., zgodnie z art. 1 wspólnego stanowiska nr 2007/338/WPZiB z dnia 14 maja 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.128.50).

⁴ Zapis nieaktualny ze względu na:

- przedłużenie środków określonych w art. 1 i 2 nin. wspólnego stanowiska do dnia 13 listopada 2007 r. i środków określonych w art. 3 nin. wspólnego stanowiska do dnia 13 maja 2007 r., zgodnie z art. 1 wspólnego stanowiska nr 2006/787/WPZiB z dnia 13 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.318.43),

- przedłużenie środków określonych w art. 3 nin. wspólnego stanowiska do dnia 13 listopada 2007 r., zgodnie z art. 1 wspólnego stanowiska nr 2007/338/WPZiB z dnia 14 maja 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.128.50).

⁵ Załącznik II zmieniony przez art. 1 wspólnego stanowiska nr 2007/338/WPZiB z dnia 14 maja 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.128.50) zmieniającej nin. wspólne stanowisko z dniem 14 maja 2007 r.