Decyzja 2003/231/WE dotycząca przystąpienia Wspólnoty Europejskiej do Protokołu zmian do Międzynarodowej konwencji dotyczącej uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego (Konwencja z Kioto)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2003.86.21

Akt jednorazowy

Wersja od: 26 kwietnia 2004 r.

DECYZJA RADY

z dnia 17 marca 2003 r.

dotycząca przystąpienia Wspólnoty Europejskiej do Protokołu zmian do Międzynarodowej konwencji dotyczącej uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego (Konwencja z Kioto)

(2003/231/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 3 kwietnia 2003 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 113, w powiązaniu z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie pierwsze,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Od 1974 r. Wspólnota jest Umawiającą się Stroną Międzynarodowej konwencji dotyczącej uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego, zwanej dalej "Konwencją".

(2) Na swoim posiedzeniu dnia 26 czerwca 1999 r. Rada Współpracy Celnej przyjęła Protokół zmian do Konwencji. Dodatek I do Protokołu zmian zawiera tekst zrewidowanej preambuły i zrewidowanych artykułów Konwencji, dodatek II do Protokołu zmian zawiera zrewidowany Ogólny Załącznik, a dodatek III do Protokołu zmian zawiera zrewidowane szczególne załączniki. Zrewidowana preambuła i zrewidowane artykuły Konwencji wraz ze zrewidowanym Ogólnym Załącznikiem oraz zrewidowane szczególne załączniki nazywane są zrewidowaną Konwencją z Kioto.

(3) Wykonanie zasad zrewidowanej Konwencji z Kioto przyniesie znaczące i wymierne wyniki poprzez poprawę skuteczności i wydajności władz celnych oraz, w ten sposób, konkurencyjności gospodarczej narodów; spowoduje również wzrost inwestycji oraz rozwój przemysłu, a także może spowodować wzrost udziału małych i średnich przedsiębiorstw w handlu międzynarodowym.

(4) Zrewidowana Konwencja z Kioto jest podstawowym czynnikiem ułatwiającym handel i jako taka, ważnym stymulatorem wzrostu gospodarczego dla tych partnerów, którzy ją przyjęli.

(5) Umawiające się Strony zrewidowanej Konwencji z Kioto zobowiązują się do stosowania jasnego, przejrzystego i uaktualnionego postępowania celnego, pozwalającego na szybsze dokonanie odprawy celnej towarów, dzięki nowemu wykorzystaniu technologii informatycznych oraz nowych technik kontroli celnej, takich jak ocena ryzyka i audyty.

(6) Protokół zmian, włączając jego dodatki I i II, mają wejść w życie trzy miesiące po wyrażeniu przez 40 Umawiających się Stron Konwencji, zgody na związanie się Protokołem zmian, włączając dodatek I i II.

(7) Początkowo Wspólnota Europejska ma przyłączyć się do Protokołu zmian, włączając jego dodatki I i II. Decyzja o przystąpieniu do zrewidowanych szczególnych załączników, zawartych w dodatku III do Protokołu zmian, zostanie podjęta w późniejszym terminie,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

1. Niniejszym zatwierdza się w imieniu Wspólnoty Europejskiej przystąpienie Wspólnoty Europejskiej do Protokołu zmian do Międzynarodowej konwencji dotyczącej uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego, z wyjątkiem dodatku III.

2. Tekst Protokołu zmian, włączając dodatki I i II, znajduje się w załączniku I do niniejszej decyzji.

3. Informacje wymagane na mocy art. 8 ust. 5 lit. a) oraz notyfikacja wymagana na mocy art. 11 zrewidowanej Konwencji z Kioto znajdują się odpowiednio w dodatku I i II do niniejszej decyzji.

Artykuł  2

1. Wspólnota jest reprezentowana w Komitecie Zarządzającym przewidzianym w art. 6 dodatku I do Protokołu zmian do Konwencji przez Komisję, wspomaganą przez przedstawicieli Państw Członkowskich.

2. Stanowisko jakie ma przyjąć Wspólnota w Komitecie Zarządzającym, kiedy zajmuje się on sprawami należącymi do kompetencji Wspólnoty, jest przyjmowane przez Radę stanowiącą zgodnie z zasadami głosowania wynikającymi z odpowiednich postanowień Traktatu.

Artykuł  3

1. 1 Przewodniczący Rady jest niniejszym upoważniony do wyznaczenia osób umocowanych do złożenia dokumentu przystąpienia do Protokołu zmian, włączając dodatki I i II w imieniu Wspólnoty. Złożenie to nastąpi dnia 30 kwietnia 2004 r., w tym samym czasie co złożenie dokumentów przystąpienia przez Państwa Członkowskie, które do tego czasu zakończą krajowe procedury dotyczące przystąpienia

2. Osoby umocowane przekażą Sekretarzowi Generalnemu Rady Współpracy Celnej informacje i notyfikację, które znajdują się odpowiednio w załącznikach II i III do niniejszej decyzji.

Artykuł  4

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 marca 2003 r.

	W imieniu Rady
	G. DRYS
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

PROTOKÓŁ ZMIAN DO MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI DOTYCZĄCEJ UPROSZCZENIA I HARMONIZACJI POSTĘPOWANIA CELNEGO

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Opublikowany oryginalnie w tym miejscu Protokół zmian jest prezentowany w programie "Prawo Europejskie" pod identyfikatorem Dz.U.UE.L.03.86.23.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  II

INFORMACJE

Do celów artykułu 8 ustęp 5 litera a) Konwencji zmienionej Protokołem zmian, Wspólnota Europejska niniejszym informuje depozytariusza Konwencji, że Wspólnota Europejska jest właściwą we wszystkich sprawach regulowanych przez część zasadniczą Konwencji oraz jej Ogólny Załącznik za wyjątkiem tych spraw, które nie leżą w zakresie wyłącznej wyraźnej lub dorozumianej kompetencji ustanowionej w Traktacie ustanawiającym Europejską Wspólnotę ze zmianami oraz w zakresie wtórnego prawodawstwa wspólnotowego.

ZAŁĄCZNIK  III

ZAWIADOMIENIE

Do celów artykułu 11 poprawionej Konwencji z Kyoto, Wspólnota Europejska niniejszym notyfikuje Sekretarzowi Generalnemu Rady Współpracy Celnej, jako depozytariuszowi wspomnianej Konwencji, że obszar celny Wspólnoty należy uważać za jedno terytorium obejmujące:

– terytorium Królestwa Belgii,

– terytorium Królestwa Danii z wyjątkiem Wysp Owczych i Grenlandii,

– terytorium Republiki Federalnej Niemiec z wyjątkiem wyspy Heligoland oraz terytorium Buesingen (Traktat z dnia 23 listopada 1964 r. między Republiką Federalną Niemiec a Konfederacją Swajcarską),

– terytorium Królestwa Hiszpanii z wyjtkiem Ceuty i Melilli,

– terytorium Republiki Greckiej,

– terytorium Republiki Francuskiej z wyjątkiem terytorów zamorskich, Saint Pierre i Miquelon oraz Majotty,

– terytorium Irlandii,

– terytorium Republiki Włoskiej z wyjątkiem gmin Livigno i Campione d'Italia oraz wód krajowych jeziora Lugano znajdujących się między nabrzeżem a granicą polityczną strefy położonej między Ponte Tesa i Porto Ceresio,

– terytorium Wielkiego Księstwa Luksemburga,

– terytorium Królestwa Niderlandów w Europie,

– terytorium Republiki Austrii,

– terytorium Republiki Portugalskiej,

– terytorium Republiki Finlandii,

– terytorium Królestwa Szwecji,

– terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, jak również Wysp Normandzkich i Wyspy Man.

Chociaż położone poza terytorium Francji, terytorium Księstwa Monako jak określono w Konwencji podpisanej w Paryżu dnia 18 maja 1963 r. (Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej z dnia 27 września 1963 r., str. 8679) na mocy tej Konwencji, jest uważane za część obszaru celnego Wspólnoty.

Do obszaru celnego Wspólnoty włączone są wody terytorialne, morskie wody wewnętrzne oraz przestrzeń powietrzna Państw Członkowskich i terytoriów, określonych w ustępie 2, z wyjątkiem wód terytorialnych, morskich wód wewnętrznych i przestrzeni powietrznej terytoriów, które nie są częścią obszaru celnego Wspólnoty zgodnie z ustępem określonym powyżej.

¹ Art. 3 ust. 1 zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2004/485/WE z dnia 26 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.162.113) zmieniającej nin. decyzję z dniem 26 kwietnia 2004 r.