Dyrektywa 91/439/EWG w sprawie praw jazdy

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1991.237.1

Akt utracił moc

Wersja od: 26 sierpnia 2009 r.

DYREKTYWA RADY

z dnia 29 lipca 1991 r.

w sprawie praw jazdy

(91/439/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 24 sierpnia 1991 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 75,

uwzględniając wniosek Komisji ⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego ⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ⁽³⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

do celów wspólnej polityki transportowej i jako wkład do poprawy bezpieczeństwa drogowego, a także dla ułatwienia ruchu osób zamieszkałych w jednym z Państw Członkowskich innym niż ten, w którym zdawali egzamin na prawo jazdy, pożądanym jest, aby istniał jeden wzór krajowego prawa jazdy dla całej Wspólnoty, uznawany wzajemnie przez Państwa Członkowskie, bez potrzeby wymiany praw jazdy;

pierwszy krok w tym kierunku został podjęty poprzez pierwszą dyrektywę Rady 80/1263/EWG z dnia 4 grudnia 1980 r. w sprawie wprowadzenia praw jazdy wydawanych w imieniu Wspólnoty ⁽⁴⁾, która ustanowiła jeden wzór krajowego prawa jazdy dla całej Wspólnoty i wprowadziła wzajemne uznawanie przez Państwa Członkowskie krajowych praw jazdy oraz wymianę praw jazdy przez posiadaczy zmieniających normalne miejsce zamieszkania albo miejsce zatrudnienia z jednego Państwa Członkowskiego do innego; należy kontynuować postęp;

ustanowiony przez dyrektywę 80/1263/EWG wzór krajowego prawa jazdy należy dostosować tak, aby uwzględniał między innymi harmonizację kategorii i podkategorii pojazdów i aby uczynić prawa jazdy łatwiej zrozumiałe zarówno wewnątrz Wspólnoty, jak i poza jej granicami;

z przyczyn dotyczących bezpieczeństwa drogowego należy ustanowić minimalne wymagania dla wydawania prawa jazdy;

artykuł 3 dyrektywy 80/1263/EWG przewiduje, że ostateczne przepisy uogólniające kategorie pojazdów we Wspólnocie, wymienione w niniejszym artykule, należy przyjąć bez możliwości odstępstwa od nich, podobnie jak warunki ważności praw jazdy;

należy uwzględnić możliwość dalszego podziału wymienionych kategorii pojazdów, w szczególności w celu wspierania dostępu do kolejnych stopni uprawniających do prowadzenia takich pojazdów w interesie bezpieczeństwa drogowego i uwzględnienia obecnych sytuacji krajowych;

należy przyjąć przepisy szczególne w celu ułatwienia prowadzenia pojazdów przez osoby niepełnosprawne;

artykuł 10 dyrektywy 80/1263/EWG przewiduje bardziej szczegółową harmonizację norm dotyczących egzaminów na prawo jazdy i wydawania praw jazdy, w tym celu wiedza, umiejętności i zachowanie związane z prowadzeniem pojazdu silnikowego należy określić i na tych założeniach należy oprzeć egzamin na prawo jazdy, minimalne normy sprawności fizycznej i umysłowej do prowadzenia takich pojazdów należy ponownie określić;

przepisy określone w art. 8 dyrektywy 80/1263/EWG, w szczególności zobowiązanie do wymiany prawa jazdy w terminie jednego roku od daty zmiany stałego miejsca zamieszkania, stanowią utrudnienie w swobodnym przepływie osób; jest to niedopuszczalne w świetle postępu dokonanego w kierunku integracji europejskiej;

ponadto z powodów związanych z bezpieczeństwem drogowym i z ruchem Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość stosowania ich przepisów krajowych w sprawie cofnięcia, zawieszenia i unieważnienia praw jazdy w stosunku do wszystkich posiadaczy praw jazdy mających normalne miejsce zamieszkania na ich terytorium,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

1. 1  Państwa Członkowskie wprowadzą krajowe prawo jazdy oparte na wzorze wspólnotowym opisanym w załączniku I lub Ia zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy. Jednakże Republika Finlandii oraz Królestwo Szwecji mogą w dalszym ciągu wydawać prawa jazdy oparte na ich obecnym wzorze do dnia 31 grudnia 1997 r.

2.  Prawa jazdy wydane przez Państwa Członkowskie są wzajemnie uznawane.

3. Jeżeli posiadacz ważnego prawa jazdy przyjmuje normalne miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim innym niż to, które wydało prawo jazdy, przyjmujące Państwo Członkowskie może stosować do posiadacza prawa jazdy swoje krajowe przepisy przez okres ważności tego prawa jazdy, badania lekarskie i obowiązki uiszczania opłat, a także może umieszczać w tym prawie jazdy informacje niezbędne dla służb administracyjnych.

Artykuł  2

1. Emblemat umieszczony na stronie 1 wzoru wspólnotowego prawa jazdy zawiera znak odróżniający Państwa Członkowskiego wystawiającego prawo jazdy.

2. Państwo Członkowskie podejmuje wszelkie niezbędne środki dla uniknięcia ryzyka podrabiania praw jazdy.

3. 2  Za zgodą Komisji Państwo Członkowskie może wprowadzić do wzoru podanego w załączniku I lub Ia zmiany niezbędne do komputerowego przetwarzania praw jazdy.

4.   ³  (uchylony).

Artykuł  3

1. Prawo jazdy przewidziane w art. 1 upoważnia do prowadzenia pojazdów następujących kategorii:

Kategoria A

– motocykle z koszem lub bez;

Kategoria B

– pojazdy silnikowe o maksymalnej dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 3.500 kilogramów i mające nie więcej niż osiem miejsc siedzących oprócz miejsca kierowcy, pojazdy silnikowe w tej kategorii mogą być połączone z przyczepą, której dopuszczalna masa nie przekracza 750 kilogramów;

– zespół pojazdu ciągnącego w kategorii B i przyczepy, w którym maksymalna dopuszczalna masa nie przekracza 3.500 kilogramów, a maksymalna dopuszczalna masa przyczepy nie przekracza masy pojazdu ciągnącego bez ładunku;

Kategoria B + E

– zespół pojazdów składający się z pojazdu ciągnącego w kategorii B i przyczepy, jeżeli zespół nie mieści się w kategorii B;

Kategoria C

– pojazdy silnikowe inne niż te w kategorii D, a których maksymalna dopuszczalna masa przekracza 3.500 kilogramów, pojazdy tej kategorii mogą być połączone z przyczepą, której maksymalna dopuszczalna masa nie przekracza 750 kilogramów;

Kategoria C + E

– zespół pojazdów, w którym pojazd z napędem należy do kategorii C, a jego przyczepa ma maksymalną masę dopuszczalną większą od 750 kilogramów;

Kategoria D

– pojazdy silnikowe używane do przewozu osób, które mają więcej niż osiem miejsc siedzących oprócz miejsca kierowcy, pojazdy silnikowe tej kategorii mogą być połączone z przyczepą, której dopuszczalna masa nie przekracza 750 kilogramów;

Kategoria D + E

– zespół pojazdów, w których pojazd ciągnący należy do kategorii D, a jego przyczepa ma dopuszczalną masę maksymalną przekraczającą 750 kilogramów.

2. W zakresie kategorii A, B, B + E, C, C + E, D i D + E może być wydawane specjalne prawo jazdy na prowadzenie pojazdów w następujących podkategoriach:

Podkategoria A1

– lekkie motocykle o pojemności silnika nieprzekraczającej 125 cm³ i mocy nieprzekraczającej 11 kW;

Podkategoria B1

– motocykle trójkołowe i czterokołowe;

Podkategoria C1

– pojazdy silnikowe inne niż w kategorii D, a których maksymalna dopuszczalna masa jest większa niż 3.500 kilogramów, ale nie większa niż 7.500 kilogramów; pojazdy silnikowe w tej kategorii mogą być połączone z przyczepą mającą maksymalną masę nieprzekraczającą 750 kilogramów;

Podkategoria C1 + E

– zespół pojazdów, w którym pojazd ciągnący należy do kategorii C1, a jego przyczepa ma maksymalną dopuszczalną masę większą od 750 kilogramów, pod warunkiem że maksymalna dopuszczalna masa tak utworzonego zespołu nie przekracza 12.000 kilogramów i że maksymalna dopuszczalna masa przyczepy nie przekracza masy pojazdu ciągnącego bez ładunku;

Podkategoria D1

– pojazdy silnikowe przeznaczone do przewozu osób, mające więcej niż osiem miejsc siedzących oprócz miejsca kierowcy, ale nie więcej niż 16 miejsc siedzących oprócz miejsca kierowcy, pojazdy silnikowe tej kategorii mogą być sprzężone z przyczepami, które mają dopuszczalną maksymalną masę nieprzekraczającą 750 kilogramów;

Podkategoria D1 + E

– zespół pojazdów, w którym pojazd ciągnący należy do kategorii D1, a jego przyczepa ma dopuszczalną maksymalną masę większą od 750 kilogramów, pod warunkiem że:

– po pierwsze, maksymalna dopuszczalna masa tak utworzonego zespołu nie przekracza 12.000 kilogramów i maksymalna dopuszczalna masa przyczepy nie przekracza masy pojazdu ciągnącego bez ładunku;

– po drugie, przyczepa nie jest używana do transportu osób.

3. 4  Do celów niniejszego artykułu:

– "pojazd o napędzie silnikowym" oznacza pojazd samobieżny poruszający się po drodze własnym napędem, niebędący pojazdem szynowym,

– "motocykl trójkołowy" i "motocykl czterokołowy" oznaczają odpowiednio każdy trój- lub czterokołowy pojazd kategorii B o najwyższej prędkości konstrukcyjnej powyżej 45 km/h, albo napędzany przez silnik spalinowy z zapłonem iskrowym o pojemności większej niż 50 cm³ lub jakikolwiek inny silnik o równoważnej mocy. Masa pojazdu bez ładunku nie może przekraczać 550 kilogramów. Do masy pojazdu bez ładunku o napędzie elektrycznym nie zalicza się masy akumulatorów.

Państwa Członkowskie mogą ustanowić mniejsze normy dotyczące masy pojazdu bez ładunku i dodać inne, takie jak maksymalna pojemność silnika lub moc,

– "motocykl" oznacza jakikolwiek pojazd dwukołowy z przyczepą albo bez przyczepy motocyklowej bocznej, wyposażony w silnik posiadający pojemność skokową silnika większą niż 50 cm³, jeśli jest typem o wewnętrznym spalaniu i/lub posiadającym prędkość konstrukcyjną większą niż 45 km/h.

– "pojazd silnikowy" oznacza każdy pojazd o napędzie silnikowym, inny niż motocykl, który jest normalnie używany do przewozu osób lub rzeczy albo do ciągnięcia po drodze pojazdów używanych do przewozu osób lub rzeczy. Określenie to obejmuje trolejbusy, tj. pojazdy podłączone do przewodu elektrycznego i nieporuszające się po szynach. Nie obejmuje ono ciągników rolniczych i leśnych,

– "ciągnik rolniczy lub leśny" oznacza każdy pojazd o napędzie silnikowym poruszający się na kołach lub gąsienicach, mający co najmniej dwie osie, którego główna funkcja polega na sile ciągnącej, który jest specjalnie przystosowany do ciągnięcia, pchania, przenoszenia lub manipulowania pewnymi narzędziami, maszynami lub przyczepami, używanymi w związku z czynnościami rolniczymi i leśnymi i których używanie do przewozu osób lub rzeczy, lub do ciągnięcia po drogach pojazdów używanych do przewozu osób lub rzeczy jest tylko funkcją drugorzędną.

4. Państwa Członkowskie mogą po konsultacji z Komisją odstąpić od prędkości wskazanych w ust. 3 tiret drugie i trzecie, pod warunkiem że będzie to zaznaczone w prawie jazdy i że będą one zalecały mniejsze prędkości.

5. Dla podkategorii A1 Państwa Członkowskie mogą nałożyć dodatkowe ograniczenia.

6. Za zgodą Komisji Państwa Członkowskie mogą wyłączyć ze stosowania niniejszego artykułu niektóre pojazdy o napędzie silnikowym specjalnego typu, takie jak pojazdy specjalne dla osób niepełnosprawnych.

Artykuł  4

1. Prawo jazdy wymienia warunki, pod jakimi kierowca jest upoważniony do prowadzenia pojazdu.

2. Jeżeli ze względu na niepełnosprawność dopuszcza się prowadzenie pojazdów tylko pewnych typów albo pojazdów specjalnie przystosowanych, to sprawdzenie umiejętności i zachowanie się kierowcy przewidziane w art. 7 należy przeprowadzić na takim pojeździe.

Artykuł  5

1. Wydawanie praw jazdy podlega następującym warunkom:

a) prawa jazdy kategorii C i D wydaje się tylko kierowcom, którzy mają już prawo jazdy kategorii B;

b) prawa jazdy kategorii B + E, C + E, D + E wydaje się tylko kierowcom, którzy mają już prawo jazdy odpowiednio kategorii B, C albo D.

2. Ważność praw jazdy określa się w następujący sposób:

a) prawa jazdy kategorii C + E lub D + E mają ważność dla zespołu pojazdów kategorii B + E;

b) prawa jazdy kategorii C + E mają ważność dla kategorii D + E, jeżeli ich posiadacze mają prawo prowadzenia pojazdów w kategorii D.

3. Dla ruchu na ich własnym terytorium Państwa Członkowskie mogą przyznać następujące odpowiedniki:

a) pojazdy trójkołowe lub czterokołowe z własnym napędem mogą być zaliczone do kategorii A albo A1;

b) lekkie motocykle mogą być zaliczone do kategorii B.

4. Państwa Członkowskie mogą po konsultacji z Komisją zezwolić na prowadzenie na ich terytorium:

a) pojazdów kategorii D1 (najwyżej 16 miejsc siedzących, oprócz miejsca kierowcy oraz maksymalnej dopuszczalnej masie 3.500 kilogramów, wyłączając wszelkie specjalne wyposażenie przeznaczone do przewozu osób niepełnosprawnych) przez posiadaczy mających powyżej 21 lat prawa jazdy kategorii B, które otrzymali przynajmniej kilka lat wcześniej, pod warunkiem że te pojazdy będą używane przez organizacje niekomercyjne do celów społecznych i że kierowca świadczy swoje usługi na zasadzie dobrowolności;

b) pojazdów o maksymalnej dopuszczalnej masie przekraczającej 3.500 kilogramów przez kierowców mających powyżej 21 lat, posiadających prawo jazdy kategorii B, uzyskane co najmniej dwa lata wcześniej, pod warunkiem że głównym zadaniem tych pojazdów jest wykorzystywanie ich na miejscu na placach ćwiczebnych lub wypoczynkowych i że są one używane przez organizacje niekomercyjne do celów społecznych i że takie pojazdy zostały przebudowane w ten sposób, że nie mogą być użyte ani do przewożenia więcej niż dziewięciu osób, ani do przewożenia jakichkolwiek innych rzeczy oprócz tych, które są ściśle niezbędne do ich celów.

Artykuł  6

1. Minimalne warunki dotyczące wieku potrzebnego do uzyskania prawa jazdy są następujące:

a) 16 lat:

– dla podkategorii A1;

– dla podkategorii B1;

b) 18 lat:

– dla kategorii A; jednakże pozwolenie na prowadzenie motocykli o mocy przekraczającej 25 kW albo o stosunku mocy do ciężaru przekraczającym 0,16 kW/kg (albo motocykli z koszem o stosunku mocy do ciężaru przekraczającym 0,16 kW/kg) uzależnione jest od przynajmniej dwuletniej praktyki na motocyklach o niższych specyfikacjach, podlegających prawu jazdy kategorii A; to wymaganie dotyczące uprzedniej praktyki może być uchylone, jeżeli kandydat ma przynajmniej 21 lat, z zastrzeżeniem przejścia przez kandydata specjalnych badań dotyczących umiejętności i zachowania;

– dla kategorii B, B + E;

– dla kategorii C, C + E i podkategorii C1, C1 + E, bez uszczerbku dla przepisów dotyczących prowadzenia takich pojazdów w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3820/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego ⁽⁵⁾;

c) 21 lat:

– dla kategorii D i D + E, oraz podkategorii D 1, D 1 + E, bez uszczerbku dla przepisów dotyczących prowadzenia takich pojazdów w rozporządzeniu (EWG) nr 3820/85.

2. Państwa Członkowskie mogą odstąpić od wymagania granicy wieku ustalonej dla kategorii A, B i B + E i wydawać takie prawa jazdy od 17 roku życia, z wyjątkiem przypadków objętych przepisami dotyczącymi kategorii A ustanowionych w ust. 1 lit. b) tiret pierwsze zdanie ostatnie.

3. Państwa Członkowskie mogą odmówić uznania ważności na ich terytorium praw jazdy wydanych kierowcom poniżej 18 roku życia.

Artykuł  7

1. Prawa jazdy są wydawane poza tym tylko takim kandydatom:

a) którzy przeszli badania umiejętności i zachowania oraz badanie teoretyczne i którzy odpowiadają normom medycznym, zgodnie z przepisami załączników II i III;

b) którzy mają normalne miejsce zamieszkania na terytorium Państwa Członkowskiego wydającego prawo jazdy albo którzy mogą przedstawić zaświadczenie, że studiują w tym kraju od co najmniej sześciu miesięcy.

2. Bez uszczerbku dla przepisów, które mają być przyjęte w tym względzie przez Radę, każde Państwo Członkowskie zachowa prawo określania na podstawie krajowych kryteriów okresów ważności praw jazdy przez siebie wydawanych.

3. Państwa Członkowskie mogą za zgodą Komisji odstąpić od przepisów załącznika III, w przypadku gdy te odstępstwa są zgodne z rozwojem nauk medycznych i z zasadami ustanowionymi w tym załączniku.

4. Państwa Członkowskie mogą bez uszczerbku dla krajowego prawa karnego i uregulowań prawnych dotyczących policji po zasięgnięciu opinii Komisji zastosować do wydawania praw jazdy ich przepisy krajowe odnoszące się do warunków odmiennych niż te, które są określone w niniejszej dyrektywie.

5. Żadna osoba nie może posiadać praw jazdy wydanych przez więcej niż jedno Państwo Członkowskie.

Artykuł  7a ⁵

1.  Podpodział zharmonizowanych kodów Wspólnoty ustalony w załącznikach I i Ia określany jest zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 7b, ze szczególnym odniesieniem do kodów 04, 05, 44 i 55.

Procedura ta jest również stosowana przy podejmowaniu decyzji, czy wykorzystanie niektórych podpodziałów zharmonizowanych kodów Wspólnoty powinno być, w razie potrzeby, obowiązkowe.

2. Niezbędne zmiany mające na celu dostosowanie części załączników I i Ia, które dotyczą zharmonizowanych kodów oraz załączników II i III do postępu naukowo-technicznego, przyjmowane są zgodnie z procedurami ustanowionymi w art. 7b.

Artykuł  7b ⁶

1.  Komisję wspomaga Komitet ds. Praw Jazdy, zwany dalej "Komitetem".

2. W przypadku odniesienia się do niniejszego artykułu - art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE⁽⁶⁾ stosuje się z uwagi na przepisy zawarte w jej art. 8.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  8

1. Jeżeli posiadacz ważnego krajowego prawa jazdy wydanego przez jedno z Państw Członkowskich zmienił normalne miejsce zamieszkania na inne Państwo Członkowskie, to może zażądać, aby jego prawo jazdy zostało wymienione na równoważne prawo jazdy; do Państwa Członkowskiego wydającego zamienne prawo jazdy należy sprawdzenie, w razie potrzeby, czy przedstawione prawo jazdy jest jeszcze rzeczywiście nadal ważne.

2. Z zastrzeżeniem przestrzegania zasady terytorialności prawa karnego i uregulowań prawnych dotyczących policji Państwa Członkowskie normalnego miejsca zamieszkania mogą stosować swoje przepisy krajowe dotyczące ograniczania, zawieszania, cofania lub unieważniania prawa jazdy posiadaczowi prawa jazdy wydanego przez inne Państwo Członkowskie oraz, w razie potrzeby, wymienić w tym celu to prawo jazdy.

3. Państwo Członkowskie dokonujące wymiany zwraca stare prawa jazdy władzom tego Państwa Członkowskiego, które je wystawiło z uzasadnieniem tej czynności.

4. Państwo Członkowskie może odmówić uznania ważności jakiegokolwiek prawa jazdy wydanego przez inne Państwo Członkowskie osobie, która na terytorium poprzednio wymienionego państwa podlega jednemu ze środków, określonych w ust. 2.

Państwo Członkowskie może również odmówić wydania prawa jazdy kandydatowi, który podlega takim środkom w innym Państwie Członkowskim.

5. Otrzymanie wtórnika prawa jazdy, które zostało na przykład zagubione lub skradzione, można uzyskać od właściwych organów tego kraju, w którym posiadacz prawa jazdy miał normalne miejsce zamieszkania, organy te wydadzą wtórnik na podstawie posiadanych przez nie informacji, albo, w razie potrzeby, dowodu od właściwych organów Państwa Członkowskiego, które wydało oryginał prawa jazdy.

6. W przypadku gdy Państwo Członkowskie wymienia prawo jazdy wydane przez państwo trzecie na prawo jazdy według wzoru wspólnotowego, to o takiej wymianie należy powiadomić Wspólnotę, jak również o każdym późniejszym przedłużeniu ważności lub wymianie.

Wymiana taka może nastąpić tylko wówczas, gdy prawo jazdy wydane przez państwo trzecie zostało przekazane właściwym organom Państwa Członkowskiego dokonującego wymiany. Jeżeli posiadacz tego prawa jazdy przenosi normalne miejsce zamieszkania do innego Państwa Członkowskiego, to ostatnie nie musi stosować art. 1 ust. 2.

Artykuł  9

Do celów niniejszej dyrektywy "normalne" miejsce zamieszkania oznacza miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa przez co najmniej 185 dni w każdym roku kalendarzowym, ze względu na swoje więzi osobiste i zawodowe, w przypadku osoby niezwiązanej z tym miejscem zawodowo, ze względu na osobiste powiązania, które wskazują na istnienie ścisłych więzi między tą osobą a miejscem, w którym mieszka.

Jednakże za miejsce normalnego zamieszkania osoby związanej zawodowo z miejscem innym niż miejsce powiązań osobistych, i z tego względu przebywającej w różnych miejscach w dwu lub więcej Państwach Członkowskich, uważa się miejsce, z którym jest związana osobiście w ten sposób, że regularnie tam powraca. Ten ostatni warunek nie musi być spełniany, jeśli osoba mieszka w Państwie Członkowskim w celu wypełnienia zadania w określonym czasie. Studia uniwersyteckie bądź nauka w szkole poza zwykłym miejscem zamieszkania nie stanowi zmiany.

Artykuł  10

Państwa Członkowskie za zgodą Komisji ustalą równoważność kategorii praw jazdy wydanych przed wejściem w życie niniejszej dyrektywy z prawami jazdy określonymi w art. 3.

Państwa Członkowskie za zgodą Komisji mogą wprowadzić do ich ustawodawstwa krajowego takie poprawki, które są niezbędne do wejścia w życie przepisów art. 8 ust. 4, 5 i 6.

Artykuł  11

Po upływie pięciu lat od wprowadzenia w życie niniejszej dyrektywy Rada, stanowiąc na wniosek Komisji, dokona przeglądu krajowych przepisów dotyczących wszelkich fakultatywnych podkategorii, które mogły zostać ustanowione zgodnie z art. 3, w celu ich ewentualnej harmonizacji albo zniesienia.

Artykuł  12

1. Po konsultacji z Komisją Państwa Członkowskie przyjmą przed dniem 1 lipca 1994 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w terminie do dnia 1 lipca 1996 r.

2. Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

3. Państwa Członkowskie pomagają sobie wzajemnie we wprowadzaniu w życie niniejszej dyrektywy i, w razie potrzeby, wymieniają informacje na temat zarejestrowanych u siebie praw jazdy.

Artykuł  13

Dyrektywa 80/1263/EWG traci moc z dniem 1 lipca 1996 r.

Artykuł  14

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 lipca 1991 r.

	W imieniu Rady
	H. VAN DEN BROEK
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 48 z 27.2.1989, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. C 175 z 16.7.1990, str. 40.

⁽³⁾ Dz.U. C 159 z 26.6.1989, str. 2.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 375 z 31.12.1980, str. 1.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 370 z 31.12.1985, str. 1.

⁽⁶⁾ Decyzja Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23).

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I ⁷

PRZEPISY DOTYCZĄCE WSPÓLNOTOWEGO WZORU PRAWA JAZDY

1. Wzór wspólnotowego prawa jazdy jest różowy, a jego wymiary wynoszą:

– wysokość: 106 mm;

– szerokość: 222 mm.

2. Prawo jazdy składa się z sześciu stron:

na stronie 1 znajduje się:

– znak odróżniający Państwa Członkowskiego wydającego prawo jazdy;

– nazwa Państwa Członkowskiego wydającego prawo jazdy (nieobowiązkowo);

– znak odróżniający państwa członkowskiego wydającego prawo jazdy; znaki te są następujące:

B: Belgia

BG: Bułgaria

CZ: Republika Czeska

DK: Dania

D: Niemcy

EST: Estonia

GR: Grecja

E: Hiszpania

F: Francja

IRL: Irlandia

I: Włochy

CY: Cypr

LV: Łotwa

LT: Litwa

L: Luksemburg

H: Węgry

M: Malta

NL: Niderlandy

A: Austria

PL: Polska

P: Portugalia

RO: Rumunia

SLO: Słowenia

SK: Słowacja

FIN: Finlandia

S: Szwecja

UK: Zjednoczone Królestwo

– wyrazy "Prawo jazdy", wydrukowane dużą czcionką w języku lub językach Państwa Członkowskiego wydającego prawo jazdy; w pozostałych językach Wspólnot Europejskich, umieszcza się po odpowiednim odstępie wydrukowane małą czcionką;

– wyrazy "wzór Wspólnot Europejskich", wydrukowane w języku lub językach Państw Członkowskich wydających prawo jazdy;

na stronie 2 znajduje się:

1. nazwisko posiadacza;

2. imiona posiadacza;

3. data i miejsce urodzenia posiadacza;

4. nazwa właściwego organu wydającego prawo jazdy (łącznie z miejscem i datą wydania oraz pieczątką organu);

5. numer prawa jazdy;

6. zdjęcie posiadacza;

7. podpis posiadacza;

8. stałe miejsce zamieszkania lub adres do korespondencji (nieobowiązkowo);

na stronach 3 i 4 znajdują się:

kategorie (podkategorie) pojazdu, data wydania prawa jazdy w odniesieniu do danej kategorii (podkategorii), okres ważności prawa jazdy, pieczątka organu, wszelkie dodatkowe informacje lub ograniczenia, w formie kodu, dla danej kategorii (podkategorii).

Podkategorie nieprzewidziane w ustawodawstwie krajowym Państwa Członkowskiego w prawach jazdy wydawanych przez dane Państwo Członkowskie można pominąć.

Kody używane na stronie 4 ustala się następująco:

– kody od 01 do 99: ujednolicone kody wspólnotowe

KIEROWCA (względy medyczne)

01. Korekcja i/lub ochrona wzroku

01.01 Okulary

01.02 Szkło (szkła) kontaktowe

01.03 Szkło ochronne

01.04 Szkła przyciemnione

01.05 Przepaska na oko

01.06 Okulary lub szkła kontaktowe

02. Korekcja słuchu/korekcja komunikacji

02.01 Aparat słuchowy na jedno ucho

02.02 Aparat słuchowy na oboje uszu

03. Protezy/szyny kończyn

03.01 Proteza/szyna kończyny górnej

03.02 Proteza/szyna kończyny dolnej

05. Ograniczone użycie (obowiązkowe stosowanie subkodów, ograniczenia jazdy spowodowane względami medycznymi)

05.01 Jazda tylko w godzinach dziennych (na przykład: okres między jedną godziną po wschodzie słońca i jedną godziną przed zachodem)

05.02 Jazda tylko w promieniu ... km od miejsca zamieszkania posiadacza prawa jazdy lub w obrębie miasta/regionu

05.03 Jazda bez pasażerów

05.04 Jazda z prędkością nie większą niż ... km/h

05.05 Jazda tylko w towarzystwie innego posiadacza prawa jazdy

05.06 Bez przyczepy

05.07 Bez prawa wjazdu na autostrady

05.08 Zakaz spożywania alkoholu

ZMIANY W POZJEŹDZIE

10. Zmodyfikowana przekładnia

10.01 Ręczna przekładnia

10.02 Pojazdy bez pedału sprzęgła (albo dźwigni ręcznej dla kategorii A albo A1)

10.03 Przekładnia sterowana elektronicznie

10.04 Zmodyfikowany drążek zmiany biegów

10.05 Brak biernej przekładni

15. Zmodyfikowane sprzęgło

15.01 Dostosowany pedał sprzęgła

15.02 Sprzęgło ręczne

15.03 Sprzęgło automatyczne

15.04 Pedał za przegrodą/składany/odkręcany

20. Zmodyfikowany układ hamulcowy

20.01 Dostosowany pedał hamulca

20.02 Powiększony pedał hamulca

20.03 Pedał hamulca dostosowany do lewej stopy

20.04 Pedał hamulca pod całą stopę

20.05 Wychylny pedał hamulca

20.06 Ręczny hamulec główny (zmodyfikowany)

20.07 Maksymalne użycie wzmocnionego hamulca głównego

20.08 Maksymalne użycie hamulca bezpieczeństwa zintegrowanego z hamulcem głównym

20.09 Dostosowany hamulec ręczny

20.10 Elektryczny hamulec ręczny

20.11 Nożny hamulec postojowy (zmodyfikowany)

20.12 Pedał hamulca za przegrodą/składany/odkręcany

20.13 Hamulec obsługiwany kolanem

20.14 Elektryczny hamulec główny

25. Zmodyfikowane systemy przyspieszenia

25.01 Dostosowany pedał przyspieszenia

25.02 Pedał przyspieszenia pod całą stopę

25.03 Wychylny pedał przyspieszenia

25.04 Przyspieszenie ręczne

25.05 Przyspieszenie kolanem

25.06 Wspomaganie przyspieszacza (elektroniczne, pneumatyczne itp.)

25.07 Pedał przyspieszenia po lewej stronie pedału hamulca

25.08 Pedał przyspieszenia po lewej stronie

25.09 Pedał za przegrodą/składany/odkręcany

30. Zmodyfikowane wspólne systemy hamowania i przyspieszania

30.01 Pedały równoległe

30.02 Pedały na tym samym (lub prawie na tym samym) poziomie

30.03 Przesuwne pedały przyspieszenia i hamowania

30.04 Pedały przyspieszenia i hamulca z przesuwem i szyną

30.05 Pedały przyspieszenia i hamulca składane/odkręcane

30.06 Podniesiona podłoga

30.07 Przegroda z boku pedału hamulca

30.08 Przegroda na szynę z boku pedału hamulca

30.09 Przegroda przed pedałami hamulca i przyspieszenia

30.10 Podparcie pięty/nogi

30.11 Elektryczne przyspieszenie i hamulec

35. Zmodyfikowany pulpit sterowniczy

(przełączniki świateł, wycieraczki szyby przedniej/spryskiwacz, sygnał dźwiękowy, światła kierunkowskazów itp.)

35.01 Urządzenia sterownicze obsługiwane bez negatywnego wpływu na kierowanie i obsługę

35.02 Urządzenia sterownicze obsługiwane bez puszczenia kierownicy i akcesoriów (gałek, dźwigni itp.)

35.03 Urządzenia sterownicze obsługiwane bez puszczenia kierownicy i akcesoriów (gałek, dźwigni itp.) lewą ręką.

35.04 Urządzenia sterownicze obsługiwane bez puszczenia kierownicy i akcesoriów (gałek, dźwigni itp.) prawą ręką.

35.05 Urządzenia sterownicze obsługiwane bez puszczenia kierownicy i akcesoriów (gałek, dźwigni itp.) ze wspólnymi mechanizmami przyspieszenia i hamowania

40. Zmodyfikowany układ kierowniczy

40.01 Zwykły układ kierowniczy ze wspomaganiem

40.02 Układ kierowniczy z aktywnym wspomaganiem

40.03 Układ kierowniczy z systemem rezerwowym

40.04 Wydłużona kolumna kierownicy

40.05 Dostosowane koło kierownicy (większy i/lub grubszy przekrój koła kierownicy, koło kierownicy o mniejszej średnicy itp.)

40.06 Wychylne koło kierownicy

40.07 Pionowe koło kierownicy

40.08 Poziome koło kierownicy

40.09 Kierowanie nożne

40.10 Alternatywny dostosowany układ kierowniczy (drążek itp.)

40.11 Gałka na kole kierownicy

40.12 Szyna na kole kierownicy

40.13 Ze stawem szynowym

42. Zmodyfikowane lusterko (lusterka) wsteczne

42.01 Zewnętrzne lusterko wsteczne prawe (lub lewe)

42.02 Zewnętrzne lusterko wsteczne na wysięgniku

42.03 Dodatkowe zewnętrzne lusterko wsteczne pozwalające na kontrolę ruchu

42.04 Panoramiczne wewnętrzne lusterko wsteczne

42.05 Lusterko wsteczne z martwym punktem

42.06 Elektryczne zewnętrzne lusterko (lusterka) wsteczne

43. Zmodyfikowane siedzenie kierowcy

43.01 Siedzenie kierowcy na dobrej wysokości obserwacyjnej i w normalnej odległości od koła kierownicy i pedału

43.02 Siedzenie kierowcy dostosowane do kształtu ciała

43.03 Siedzenie kierowcy z oparciem bocznym stabilizującym pozycję

43.04 Siedzenie kierowcy z podłokietnikiem

43.05 Wydłużone szyny prowadzące siedzenia kierowcy

43.06 Zmodyfikowany pas bezpieczeństwa

43.07 Pas bezpieczeństwa w formie uprzęży

44. Modyfikacje motocykli (obowiązkowe stosowanie subkodu)

44.01 Hamulec jednofunkcyjny

44.02 Hamulec ręczny (koło przednie) (dostosowany)

44.03 Hamulec nożny (koło tylne) (dostosowany)

44.04 Rączka przyspieszacza (dostosowana)

44.05 Ręczna zmiana biegów i ręczne sprzęgło (dostosowane)

44.06 Lusterko (lusterka) wsteczne (dostosowane)

44.07 Wskazania (kierunkowskazy, światła stop, ...) (dostosowane)

44.08 Wysokość siedzenia pozwalająca kierowcy na oparcie dwóch stóp na drodze jednocześnie w pozycji siedzącej

45. Dla motocykli z przyczepką boczną

50. Dla określonego pojazdu/nadwozia (numer identyfikacyjny pojazdu, VIN)

51. Dla określonego pojazdu/tablicy rejestracyjnej (numer rejestracyjny pojazdu, VRN)

SPRAWY ADMINISTRACYJNE

70. Wymiana prawa jazdy numer ... wydanego przez ... (wyróżnik UE/ONZ w przypadku państwa trzeciego; np.: 70.0123456789.NL)

71. Wtórnik prawa jazdy numer ... (wyróżnik UE/ONZ w przypadku państwa trzeciego; np.: 71.987654321.HR)

72. Wyłącznie dla pojazdów kategorii A z maksymalną pojemnością skokową cylindra 125 cm³ oraz maksymalną mocą 11 KW (A1)

73. Wyłącznie dla pojazdów kategorii B z silnikiem, typów trójkołowych lub czterokołowych (B1)

74. Wyłącznie dla pojazdów kategorii C, których dopuszczalna masa nie przekracza 7 500 kg (C1).

75. Wyłącznie dla pojazdów kategorii D, z nie więcej niż 16 miejscami siedzącymi, wyłączając siedzenie kierowcy (D1).

76. Wyłącznie dla pojazdów kategorii C, których maksymalna dopuszczalna masa nie przekracza 7.500 kg (C1), połączonych z przyczepą, której maksymalna dopuszczalna masa przekracza 750 kg, o ile maksymalna dopuszczalna masa zespołu pojazdów w ten sposób utworzonego nie przekracza 12.000 kg, a maksymalna dopuszczalna masa przyczepy nie przekracza masy pustego pojazdu ciągnącego (C1 + E).

77. Wyłącznie dla pojazdów kategorii D z nie więcej niż 16 miejscami siedzącymi bez siedzenia kierowcy (D1) połączonych z przyczepą, której maksymalna dopuszczalna masa przekracza 750 kg, o ile a) maksymalna dopuszczalna masa zespołu pojazdów w ten sposób utworzonego nie przekracza 12.000 kg, a maksymalna dopuszczalna masa przyczepy nie przekracza masy pustego pojazdu ciągnącego oraz b) przyczepa nie jest wykorzystywana do przewozu pasażerów (D1 + E).

78. Ważne tylko dla pojazdów bez pedału sprzęgła (albo dźwigni ręcznej dla kategorii A albo A1).

79. (...) Wyłącznie dla pojazdów, które spełniają warunki wskazane w nawiasach, w związku ze stosowaniem art. 10 ust. 1 dyrektywy

90.01: w lewo

90.02: w prawo

90.03: lewy

90.04: prawy

90.05: ręka

90.06: stopa

90.07: użytkowy

95. Kierowca posiadający ŚKZ zgodne z obowiązkiem posiadania kompetencji zawodowych określonych w art. 3 do dnia... (np. 95. 1.1.2012)

– kody 100 i powyżej: kody krajowe, ważne jedynie w odniesieniu do prowadzenia na terytorium Państwa Członkowskiego, które wydało prawo jazdy.

W przypadku kolejnej wymiany prawa jazdy data pierwszego wydania prawa jazdy dla każdej kategorii musi być przeniesiona na stronę 3;

na stronie 5 mogą znajdować się informacje takie, jak:

– okresy, w których prawo jazdy było zawieszone,

– poważne wykroczenia popełnione na terytorium państwa normalnego miejsca zamieszkania i uwzględnione w procedurze monitorowania kierowców, będącej w użyciu w tym państwie;

strona 6 zawiera:

– zatwierdzenia ograniczone do terytorium państwa, które ich udzieliło na podstawie równoważnych dokumentów lub w odniesieniu do kategorii pojazdów nieobjętych zakresem niniejszej dyrektywy (łącznie z datami wydania i okresami ważności),

– miejsca zarezerwowane na wpisanie zmian (nieobowiązkowo) normalnego miejsca zamieszkania posiadacza prawa jazdy.

3. Wpisów na stronach innych niż strona 1 dokonuje się w języku(-ach) Państw Członkowskich, które wydały prawo jazdy.

Jeżeli państwo członkowskie zamierza dokonać wpisów w językach narodowych innych niż jeden z poniżej wymienionych języków: bułgarski, hiszpański, czeski, duński, niemiecki, estoński, grecki, angielski, francuski, włoski, łotewski, litewski, węgierski, maltański, niderlandzki, polski, portugalski, rumuński, słowacki, słoweński, fiński lub szwedzki, sporządzi ono dwujęzyczną wersję prawa jazdy, używając jednego z wyżej wymienionych języków, bez uszczerbku dla pozostałych przepisów niniejszego załącznika.

4. W przypadku gdy posiadacz prawa jazdy wydanego przez Państwo Członkowskie zmienił miejsce normalnego zamieszkania na inne Państwo Członkowskie, to ostatnie może wskazać:

– zmianę(-y) miejsca normalnego zamieszkania na stronie 6,

– informacje istotne do celów administracyjnych, takich jak poważne wykroczenia popełnione na terytorium danego państwa, na stronie 5,

pod warunkiem że wpisuje także rodzaj informacji w wydawanych przez nie prawach jazdy, a w prawie jazdy znajduje się miejsce przeznaczone do tego celu.

Na zasadzie odstępstwa od pkt 2 niniejszego załącznika w prawach jazdy wydawanych przez Zjednoczone Królestwo nie wymaga się załączania zdjęcia ich posiadacza przez maksymalny okres dziesięciu lat od przyjęcia niniejszej dyrektywy.

WZÓR WSPÓLNOTOWEGO PRAWA JAZDY

grafika

WZÓR WSPÓLNOTOWEGO PRAWA JAZDY: PRAWO JAZDY BELGIJSKIE

grafika

ZAŁĄCZNIK  Ia ⁸

PRZEPISY DOTYCZĄCE WSPÓLNOTOWEGO MODELU PRAWA JAZDY

(Alternatywa do modelu w załączniku I)

1. Fizyczne cechy karty wspólnotowego modelu prawa jazdy są zgodne z ISO 7810 i ISO 7816-1.

Metody sprawdzania cech prawa jazdy w celu potwierdzenia ich zgodności z międzynarodowymi standardami są zgodne z ISO 10373.

2. Prawo jazdy ma dwie strony.

Strona 1 zawiera:

a) wyrazy "Prawo jazdy" wydrukowane dużą czcionką w języku lub w językach Państwa Członkowskiego wydającego prawo jazdy;

b) nazwę Państwa Członkowskiego wydającego prawo jazdy (fakultatywnie);

c) znak odróżniający państwa członkowskiego wydającego prawo jazdy, wydrukowany w sposób kontrastujący na tle niebieskiego prostokąta, oraz otoczony przez 12 żółtych gwiazdek; znaki odróżniające są następujące:

B: Belgia

BG: Bułgaria

CZ: Republika Czeska

DK: Dania

D: Niemcy

EST: Estonia

GR: Grecja

E: Hiszpania

F: Francja

IRL: Irlandia

I: Włochy

CY: Cypr

LV: Łotwa

LT: Litwa

L: Luksemburg

H: Węgry

M: Malta

NL: Niderlandy

A: Austria

PL: Polska

P: Portugalia

RO: Rumunia

SLO: Słowenia

SK: Słowacja

FIN: Finlandia

S: Szwecja

UK: Zjednoczone Królestwo

d) informacje specyficzne dla wydanego prawa jazdy, ponumerowane kolejno:

1. nazwisko posiadacza;

2. imię (imiona) posiadacza;

3. data i miejsce urodzenia;

4. a) data wydania prawa jazdy;

b) data wygaśnięcia prawa jazdy lub kreska, jeżeli prawo jazdy jest ważne na czas nieokreślony;

c) nazwa organu wydającego (może być wydrukowana na stronie 2);

d) inny od numeru w pozycji 5 numer do celów administracyjnych (fakultatywnie);

5. numer prawa jazdy;

6. fotografię posiadacza;

7. podpis posiadacza;

8. stałe miejsce zamieszkania lub adres pocztowy (fakultatywnie);

9. (pod)kategorię (kategorie) pojazdu (pojazdów), do których prowadzenia uprawniony jest posiadacz (kategorie krajowe są drukowane inną czcionką niż jednolite kategorie);

e) wyrazy: "Wzór Wspólnot Europejskich" w języku(ach) państwa członkowskiego wydającego prawo jazdy oraz wyrazy "Prawo Jazdy" w innych językach Wspólnoty, wydrukowane w kolorze różowym, w sposób stanowiący tło prawa jazdy:

Свидетелство за управление на МПС

Permiso de Conducción

Řidičský průkaz

Kørekort

Führerschein

Juhiluba

Άδεια Οδήγησης

Driving Licence

Permis de conduire

Ceadúnas Tiomána

Patente di guida

Vadītāja apliecība

Vairuotojo pažymėjimas

Vezetői engedély

Liċenzja tas-Sewqan

Rijbewijs

Prawo Jazdy

Carta de Condução

Permis de conducere

Vodičský preukaz

Vozniško dovoljenje

Ajokortti

Körkort

f) Informację o kolorach:

– niebieski: pantone reflex blue,

– żółty: pantone yellow.

Strona 2 zawiera:

a) 9. (pod)kategorię(-) pojazdu(-), do których prowadzenia uprawniony jest posiadacz (kategorie krajowe są drukowane inną czcionką niż jednolite kategorie);

10. datę pierwszego wydania każdej (pod)kategorii (data ta musi być powtórzona na nowym prawie jazdy w przypadku późniejszej wymiany lub zamiany);

11. datę wygaśnięcia każdej (pod)kategorii;

12. dodatkowe informacje/ograniczenie(-a) w formie kodu naprzeciwko kategorii, której dotyczą.

Kody są następujące:

– kody od 01 do 99: ujednolicone kody wspólnotowe

KIEROWCA (względy medyczne)

01. Korekcja i/lub ochrona wzroku

01.01 Okulary

01.02 Szkło (szkła) kontaktowe

01.03 Szkło ochronne

01.04 Szkła przyciemnione

01.05 Przepaska na oko

01.06 Okulary lub szkła kontaktowe

02. Korekcja słuchu/korekcja komunikacji

02.01 Aparat słuchowy na jedno ucho

02.02 Aparat słuchowy na oboje uszu

03. Protezy/szyny kończyn

03.01 Proteza/szyna kończyny górnej

03.02 Proteza/szyna kończyny dolnej

05. Ograniczone użycie (obowiązkowe stosowanie subkodów, ograniczenia jazdy spowodowane względami medycznymi)

05.01 Jazda tylko w godzinach dziennych (na przykład: okres między jedną godziną po wschodzie słońca i jedną godziną przed zachodem)

05.02 Jazda tylko w promieniu ... km od miejsca zamieszkania posiadacza prawa jazdy lub w obrębie miasta/regionu

05.03 Jazda bez pasażerów

05.04 Jazda z prędkością nie większą niż ... km/h

05.05 Jazda tylko w towarzystwie innego posiadacza prawa jazdy

05.06 Bez przyczepy

05.07 Bez prawa wjazdu na autostrady

05.08 Zakaz spożywania alkoholu

ZMIANY W POZJEŹDZIE

10. Zmodyfikowana przekładnia

10.01 Ręczna przekładnia

10.02 Pojazdy bez pedału sprzęgła (albo dźwigni ręcznej dla kategorii A albo A1)

10.03 Przekładnia sterowana elektronicznie

10.04 Zmodyfikowany drążek zmiany biegów

10.05 Brak biernej przekładni

15. Zmodyfikowane sprzęgło

15.01 Dostosowany pedał sprzęgła

15.02 Sprzęgło ręczne

15.03 Sprzęgło automatyczne

15.04 Pedał za przegrodą/składany/odkręcany

20. Zmodyfikowany układ hamulcowy

20.01 Dostosowany pedał hamulca

20.02 Powiększony pedał hamulca

20.03 Pedał hamulca dostosowany do lewej stopy

20.04 Pedał hamulca pod całą stopę

20.05 Wychylny pedał hamulca

20.06 Ręczny hamulec główny (zmodyfikowany)

20.07 Maksymalne użycie wzmocnionego hamulca głównego

20.08 Maksymalne użycie hamulca bezpieczeństwa zintegrowanego z hamulcem głównym

20.09 Dostosowany hamulec ręczny

20.10 Elektryczny hamulec ręczny

20.11 Nożny hamulec postojowy (zmodyfikowany)

20.12 Pedał hamulca za przegrodą/składany/odkręcany

20.13 Hamulec obsługiwany kolanem

20.14 Elektryczny hamulec główny

25. Zmodyfikowane systemy przyspieszenia

25.01 Dostosowany pedał przyspieszenia

25.02 Pedał przyspieszenia pod całą stopę

25.03 Wychylny pedał przyspieszenia

25.04 Przyspieszenie ręczne

25.05 Przyspieszenie kolanem

25.06 Wspomaganie przyspieszacza (elektroniczne, pneumatyczne itp.)

25.07 Pedał przyspieszenia po lewej stronie pedału hamulca

25.08 Pedał przyspieszenia po lewej stronie

25.09 Pedał za przegrodą/składany/odkręcany

30. Zmodyfikowane wspólne systemy hamowania i przyspieszania

30.01 Pedały równoległe

30.02 Pedały na tym samym (lub prawie na tym samym) poziomie

30.03 Przesuwne pedały przyspieszenia i hamowania

30.04 Pedały przyspieszenia i hamulca z przesuwem i szyną

30.05 Pedały przyspieszenia i hamulca składane/odkręcane

30.06 Podniesiona podłoga

30.07 Przegroda z boku pedału hamulca

30.08 Przegroda na szynę z boku pedału hamulca

30.09 Przegroda przed pedałami hamulca i przyspieszenia

30.10 Podparcie pięty/nogi

30.11 Elektryczne przyspieszenie i hamulec

35. Zmodyfikowany pulpit sterowniczy

(przełączniki świateł, wycieraczki szyby przedniej/spryskiwacz, sygnał dźwiękowy, światła kierunkowskazów itp.)

35.01 Urządzenia sterownicze obsługiwane bez negatywnego wpływu na kierowanie i obsługę

35.02 Urządzenia sterownicze obsługiwane bez puszczenia kierownicy i akcesoriów (gałek, dźwigni itp.)

35.03 Urządzenia sterownicze obsługiwane bez puszczenia kierownicy i akcesoriów (gałek, dźwigni itp.) lewą ręką.

35.04 Urządzenia sterownicze obsługiwane bez puszczenia kierownicy i akcesoriów (gałek, dźwigni itp.) prawą ręką.

35.05 Urządzenia sterownicze obsługiwane bez puszczenia kierownicy i akcesoriów (gałek, dźwigni itp.) ze wspólnymi mechanizmami przyspieszenia i hamowania

40. Zmodyfikowany układ kierowniczy

40.01 Zwykły układ kierowniczy ze wspomaganiem

40.02 Układ kierowniczy z aktywnym wspomaganiem

40.03 Układ kierowniczy z systemem rezerwowym

40.04 Wydłużona kolumna kierownicy

40.05 Dostosowane koło kierownicy (większy i/lub grubszy przekrój koła kierownicy, koło kierownicy o mniejszej średnicy itp.)

40.06 Wychylne koło kierownicy

40.07 Pionowe koło kierownicy

40.08 Poziome koło kierownicy

40.09 Kierowanie nożne

40.10 Alternatywny dostosowany układ kierowniczy (drążek itp.)

40.11 Gałka na kole kierownicy

40.12 Szyna na kole kierownicy

40.13 Ze stawem szynowym

42. Zmodyfikowane lusterko (lusterka) wsteczne

42.01 Zewnętrzne lusterko wsteczne prawe (lub lewe)

42.02 Zewnętrzne lusterko wsteczne na wysięgniku

42.03 Dodatkowe zewnętrzne lusterko wsteczne pozwalające na kontrolę ruchu

42.04 Panoramiczne wewnętrzne lusterko wsteczne

42.05 Lusterko wsteczne z martwym punktem

42.06 Elektryczne zewnętrzne lusterko (lusterka) wsteczne

43. Zmodyfikowane siedzenie kierowcy

43.01 Siedzenie kierowcy na dobrej wysokości obserwacyjnej i w normalnej odległości od koła kierownicy i pedału

43.02 Siedzenie kierowcy dostosowane do kształtu ciała

43.03 Siedzenie kierowcy z oparciem bocznym stabilizującym pozycję

43.04 Siedzenie kierowcy z podłokietnikiem

43.05 Wydłużone szyny prowadzące siedzenia kierowcy

43.06 Zmodyfikowany pas bezpieczeństwa

43.07 Pas bezpieczeństwa w formie uprzęży

44. Modyfikacje motocykli (obowiązkowe stosowanie subkodu)

44.01 Hamulec jednofunkcyjny

44.02 Hamulec ręczny (koło przednie) (dostosowany)

44.03 Hamulec nożny (koło tylne) (dostosowany)

44.04 Rączka przyspieszacza (dostosowana)

44.05 Ręczna zmiana biegów i ręczne sprzęgło (dostosowane)

44.06 Lusterko (lusterka) wsteczne (dostosowane)

44.07 Wskazania (kierunkowskazy, światła stop, ...) (dostosowane)

44.08 Wysokość siedzenia pozwalająca kierowcy na oparcie dwóch stóp na drodze jednocześnie w pozycji siedzącej

45. Dla motocykli z przyczepką boczną

50. Dla określonego pojazdu/nadwozia (numer identyfikacyjny pojazdu, VIN)

51. Dla określonego pojazdu/tablicy rejestracyjnej (numer rejestracyjny pojazdu, VRN)

SPRAWY ADMINISTRACYJNE

70. Wymiana prawa jazdy numer ... wydanego przez ... (wyróżnik UE/ONZ w przypadku państwa trzeciego; np.: 70.0123456789.NL)

71. Wtórnik prawa jazdy numer ... (wyróżnik UE/ONZ w przypadku państwa trzeciego; np.: 71.987654321.HR)

72. Wyłącznie dla pojazdów kategorii A z maksymalną pojemnością skokową cylindra 125 cm³ oraz maksymalną mocą 11 KW (A1)

73. Wyłącznie dla pojazdów kategorii B z silnikiem, typów trójkołowych lub czterokołowych (B1)

74. Wyłącznie dla pojazdów kategorii C, których dopuszczalna masa nie przekracza 7 500 kg (C1).

75. Wyłącznie dla pojazdów kategorii D, z nie więcej niż 16 miejscami siedzącymi, wyłączając siedzenie kierowcy (D1).

76. Wyłącznie dla pojazdów kategorii C, których maksymalna dopuszczalna masa nie przekracza 7.500 kg (C1), połączonych z przyczepą, której maksymalna dopuszczalna masa przekracza 750 kg, o ile maksymalna dopuszczalna masa zespołu pojazdów w ten sposób utworzonego nie przekracza 12.000 kg, a maksymalna dopuszczalna masa przyczepy nie przekracza masy pustego pojazdu ciągnącego (C1 + E).

77. Wyłącznie dla pojazdów kategorii D z nie więcej niż 16 miejscami siedzącymi bez siedzenia kierowcy (D1) połączonych z przyczepą, której maksymalna dopuszczalna masa przekracza 750 kg, o ile a) maksymalna dopuszczalna masa zespołu pojazdów w ten sposób utworzonego nie przekracza 12.000 kg, a maksymalna dopuszczalna masa przyczepy nie przekracza masy pustego pojazdu ciągnącego oraz b) przyczepa nie jest wykorzystywana do przewozu pasażerów (D1 + E).

78. Ważne tylko dla pojazdów bez pedału sprzęgła (albo dźwigni ręcznej dla kategorii A albo A1).

79. (...) Wyłącznie dla pojazdów, które spełniają warunki wskazane w nawiasach, w związku ze stosowaniem art. 10 ust. 1 dyrektywy

90.01: w lewo

90.02: w prawo

90.03: lewy

90.04: prawy

90.05: ręka

90.06: stopa

90.07: użytkowy

95. Kierowca posiadający ŚKZ zgodne z obowiązkiem posiadania kompetencji zawodowych określonych w art. 3 do dnia... (np. 95. 1.1.2012)

– kody 100 oraz powyżej: kody krajowe ważne tylko w przypadku jazdy na terytorium Państwa Członkowskiego, które wydało prawo jazdy.

Tam, gdzie kody mają zastosowanie do wszystkich (pod)kategorii, dla których jest wydane prawo jazdy, może to być wydrukowane w kolumnach 9, 10 i 11;

13. W wykonaniu ust. 3 lit. a) niniejszego Załącznika, miejsce zarezerwowane dla możliwego wpisu, przez przyjmujące Państwo Członkowskie, informacji istotnych dla zarządzania prawem jazdy;

14. miejsce zarezerwowane dla możliwego wpisu przez Państwo Członkowskie, które wydało prawo jazdy, informacji istotnych do zarządzania prawem jazdy lub dotyczących bezpieczeństwa drogowego (fakultatywnie). Jeżeli informacja odnosi się do jednego z nagłówków określonych w niniejszym Załączniku, jest poprzedzana numerem danego nagłówka.

W przypadku specjalnej pisemnej zgody posiadacza może być dołączona w tym miejscu informacja niezwiązana z zarządzaniem prawem jazdy lub bezpieczeństwem drogowym; takie uzupełnienie nie powinno zmieniać w żaden sposób wykorzystania modelu jako prawa jazdy.

b) objaśnienie numerowanych pozycji, które pojawiają się na stronach 1 i 2 prawa jazdy (przynajmniej pozycji 1, 2, 3, 4 lit. a), pozycji 4 lit. b), pozycji 4 lit. c), pozycji 5, 10, 11 i 12).

Jeżeli państwo członkowskie zamierza dokonać wpisów w językach narodowych innych niż jeden z poniżej wymienionych języków: bułgarski, hiszpański, czeski, duński, niemiecki, estoński, grecki, angielski, francuski, włoski, łotewski, litewski, węgierski, maltański, niderlandzki, polski, portugalski, rumuński, słowacki, słoweński, fiński lub szwedzki, sporządzi ono dwujęzyczną wersję prawa jazdy, używając jednego z wyżej wymienionych języków, bez uszczerbku dla pozostałych przepisów niniejszego załącznika.

c) na wspólnotowym modelu prawa jazdy powinno być zachowane miejsce umożliwiające wprowadzenie zminiaturyzowanego układu scalonego lub podobnego urządzenia komputerowego.

3. Przepisy szczególne

a) W przypadku, gdy posiadacz prawa jazdy wydanego przez Państwo Członkowskie zgodnie z niniejszym Załącznikiem, posiada zwykłe miejsce zamieszkania w innym Państwie Członkowskim, to dane Państwo Członkowskie może wprowadzić do prawa jazdy taką informację, jako istotną dla zarządzania prawem jazdy, pod warunkiem, że wprowadza ono ten typ informacji również do prawa jazdy przez siebie wydanych oraz pod warunkiem, że jest tam wystarczająco dużo miejsca do tego celu.

b) Po konsultacji z Komisją, Państwa Członkowskie mogą dodać kolory lub oznaczenia takie jak kody kreskowe, godła narodowe oraz elementy zabezpieczające, bez uszczerbku dla innych przepisów niniejszego Załącznika.

W kontekście wzajemnego uznawania praw jazdy, kod kreskowy nie powinien zawierać informacji innych niż to, co można już odczytać z prawa jazdy lub to, co jest niezbędne dla procesu wydawania prawa jazdy.

WSPÓLNOTOWY MODEL PRAWA JAZDY

grafika

PRZYKŁAD WSPÓLNOTOWEGO MODELU PRAWA JAZDY

grafika

ZAŁĄCZNIK  II ⁹

I.  MINIMALNE WYMAGANIA W ZAKRESIE EGZAMINÓW NA PRAWO JAZDY

Państwa Członkowskie podejmują niezbędne kroki w celu upewnienia się, że ubiegający się o prawo jazdy posiadają wiedzę i umiejętności, a ich zachowanie świadczy o umiejętności jazdy. Egzaminy wprowadzone w tym celu muszą składać się z:

– egzaminu teoretycznego, a następnie

– egzaminu umiejętności i zachowania.

Warunki, w jakich egzaminy te są prowadzone przedstawiono poniżej.

A. EGZAMIN TEORETYCZNY

1. Forma

Wybrana forma powinna stwarzać pewność, że ubiegający się posiada wymaganą wiedzę w kwestiach wskazanych w pkt od 2 do 4.

Osoba ubiegająca się o prawo jazdy danej kategorii, która zdała egzamin teoretyczny na inną kategorię, może być zwolniona ze wspólnych przepisów pkt od 2 do 4.

2. Zakres egzaminu teoretycznego dla wszystkich kategorii pojazdów

2.1. Pytania muszą być zadawane na temat każdego z punktów przedstawionych poniżej, natomiast ich treść i forma pozostają do uznania przez Państwa Członkowskie:

2.1.1. Przepisy ruchu drogowego

– w szczególności odnośnie do znaków drogowych, oznakowań poziomych i sygnałów, pierwszeństwa przejazdu i limitów prędkości;

2.1.2. Kierowca:

– znaczenie czujności i stosunku do innych użytkowników drogi,

– postrzeganie, ocena i podejmowanie decyzji, szczególnie czas reakcji, jak również zmiany w zachowaniu kierowcy będącego pod wpływem alkoholu, narkotyków i leków, stan umysłu i zmęczenie;

2.1.3. Droga:

– najważniejsze zasady dotyczące zachowania bezpiecznej odległości między pojazdami, odstęp przy hamowaniu i trzymanie się drogi w różnych warunkach pogodowych i drogowych,

– czynniki ryzyka dla kierującego związane z różnymi warunkami na drodze, w szczególności ich zmiana w zależności od pogody lub pory dnia i nocy,

– charakterystyka różnych typów drogi i powiązane z tym wymagania ustawowe,

– bezpieczna jazda w tunelach drogowych;

2.1.4. Inni użytkownicy drogi:

– specyficzne czynniki ryzyka odnoszące się do braku doświadczenia innych użytkowników drogi i najbardziej narażone na wypadki kategorie użytkowników takie jak dzieci, piesi, rowerzyści i osoby o ograniczonych możliwościach ruchowych,

– ryzyko związane z ruchem i kierowaniem różnymi typami pojazdów i różnym polem widzenia ich kierowców;

2.1.5. Ogólne zasady i przepisy oraz inne kwestie:

– zasady dotyczące dokumentów administracyjnych wymaganych przy korzystaniu z pojazdu,

– ogólne zasady określające zachowanie kierowcy w momencie wypadku (umieszczenie znaku ostrzegającego i zaalarmowanie) i środki, które musi zastosować udzielając pomocy ofiarom wypadku, jeżeli jest to konieczne,

– czynniki bezpieczeństwa odnoszące się do pojazdu, ładunku i przewożonych osób;

2.1.6. Środki ostrożności, jakie należy przedsięwziąć przy wysiadaniu z pojazdu;

2.1.7. Aspekty mechaniczne związane z zachowaniem bezpieczeństwa na drodze: osoby ubiegające się o prawo jazdy muszą wykryć najbardziej powszechne usterki, w szczególności w układzie kierowniczym, zawieszenia i hamulcowym, oponach, światłach i kierunkowskazach, reflektorach, lusterkach wstecznych, przedniej szybie i wycieraczkach, układzie wydechowym, pasach bezpieczeństwa i dźwiękowym sygnale ostrzegawczym;

2.1.8. Wyposażenie związane z bezpieczeństwem, w szczególności korzystanie z pasów bezpieczeństwa, zagłówków i fotelików dziecięcych;

2.1.9. Zasady dotyczące korzystania z pojazdu w kontekście środowiska naturalnego (odpowiednie użycie dźwiękowego sygnału ostrzegawczego, umiarkowane zużycie paliwa, ograniczenie szkodliwych emisji itp.).

3. Przepisy szczególne dotyczące kategorii A oraz A1

3.1. Obowiązkowe sprawdzenie ogólnej wiedzy na temat:

3.1.1. Wykorzystania środków ochronnych takich jak rękawice, obuwie, ubranie i kask;

3.1.2. Widoczności kierowców motocykli dla innych użytkowników dróg;

3.1.3. Czynników ryzyka związanych z różnymi warunkami drogowymi przedstawionymi powyżej ze zwróceniem szczególnej uwagi na elementy śliskie takie jak pokrywy studzienek, oznakowania na drodze takie, jak linie i strzałki, szyny tramwajowe:

3.1.4. Aspektów mechanicznych związanych z zachowaniem bezpieczeństwa na drodze przedstawionym powyżej ze zwróceniem szczególnej uwagi na awaryjny wyłącznik stop, poziom oleju i łańcuch;

4. Przepisy szczególne dotyczące kategorii C, C + E, C1, C1 + E, D, D + E, D1 i D1 + E

4.1. Obowiązkowe sprawdzenie ogólnej wiedzy na temat:

4.1.1. Zasad dotyczących czasu pracy i odpoczynku kierowców, określonych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3820/85 (1); wykorzystywanie tachografów, co określono w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3821/85 (2);

4.1.2. Zasad odnoszących się do rodzaju wykonywanego transportu: rzeczy lub osób;

4.1.3. Dokumentów dotyczących pojazdu i transportowych, wymaganych w krajowym i międzynarodowym przewozie rzeczy i osób;

4.1.4. Jak zachować się momencie wypadku; wiedza o środkach, jakie należy przedsięwziąć po wypadku lub podobnym zdarzeniu, łącznie z akcją ratunkową taką, jak ewakuacja pasażerów i podstawowa wiedza na temat pierwszej pomocy;

4.1.5. Środków ostrożności, jakie należy podjąć podczas zdejmowania i wymiany koła;

4.1.6. Zasad dotyczących masy i wymiarów pojazdu; zasad ograniczników prędkości;

4.1.7. Przeszkód w polu widzenia spowodowanych cechami charakterystycznymi pojazdów;

4.1.8. Czytania map drogowych, planowania trasy, łącznie ze stosowaniem elektronicznych systemów nawigacji (nieobowiązkowo);

4.1.9. Czynników bezpieczeństwa związanych z załadowaniem pojazdu: kontrola pojazdu (rozmieszczenie i zamocowanie), trudności z różnymi rodzajami ładunków (np. ładunki płynne, ładunki wiszące, ...), załadunek i rozładunek towarów oraz stosowania urządzeń ładunkowych (wyłącznie kategorie C, C + E, C1, C1 + E);

4.1.10. Odpowiedzialność kierowcy w związku z przewozem osób; komfort i bezpieczeństwo; transport dzieci; niezbędne czynności przed ruszeniem; częścią egzaminu teoretycznego powinny być wszystkie rodzaje autobusów (autobusy komunikacji miejskiej oraz autokary, autobusy o specjalnych wymiarach, ...) (wyłącznie kategorie D, D + E, D1, D1 + E).

4.2. Obowiązkowy egzamin z wiedzy ogólnej w zakresie dodatkowych przepisów dotyczących kategorii C, C + E, D, D + E:

4.2.1. Zasady budowy oraz funkcjonowania: silników spalinowych, płynów (np. olej silnikowy, płyn chłodzący, płyn do spryskiwaczy), układu paliwowego, układu elektrycznego, układu zapłonu, układu przeniesienia napędu (sprzęgło, skrzynia biegów itp.);

4.2.2. Smarowanie i ochrona przeciw zamarzaniu;

4.2.3. Zasady budowy, zakładania, właściwego stosowania oraz dbania o opony;

4.2.4. Zasady podziału, eksploatacji, główne części, połączenia, stosowanie oraz codzienne utrzymanie urządzeń hamulcowych oraz regulatorów obrotów oraz stosowanie hamulców z przeciwblokadą;

4.2.5. Zasady podziału, eksploatacji, główne części, połączenia, stosowanie oraz codzienne utrzymanie systemów sprzęgania (wyłącznie kategorie C + E, D + E);

4.2.6. Metody określania przyczyn awarii;

4.2.7. Konserwacja zapobiegawcza pojazdu oraz niezbędne naprawy bieżące;

4.2.8. Odpowiedzialność kierowcy w związku z przyjęciem, przewozem i dostawą towarów na uzgodnionych warunkach (wyłącznie kategorie C, C + E).

B. EGZAMIN UMIEJĘTNOŚCI I ZACHOWAŃ

5. Pojazd i jego wyposażenie

5.1. Jazda pojazdem z ręczną skrzynią biegów podlegać będzie sprawdzianowi umiejętności i zachowań przeprowadzonemu w pojeździe wyposażonym w ręczną skrzynię biegów.

Jeżeli osoba ubiegająca się o prawo jazdy zdaje egzamin umiejętności i zachowań w pojeździe bez pedału sprzęgła (albo dźwigni ręcznej dla kategorii A i A1), odnotowuje się to w każdym prawie jazdy wydanym na podstawie takiego egzaminu. Prawa jazdy posiadające taką adnotację uprawniają jedynie do prowadzenia pojazdów bez pedału sprzęgła (albo dźwigni ręcznej dla kategorii A albo A1).

"Pojazd z automatyczną skrzynią biegów" oznacza pojazd, w którym nie ma pedału sprzęgła (albo dźwigni ręcznej dla kategorii A i A1).

5.2. Pojazdy stosowane podczas sprawdzianów umiejętności i zachowań muszą spełniać podane poniżej minimalne kryteria. Państwa Członkowskie mogą wymagać spełnienia ostrzejszych kryteriów oraz dodawać nowe kryteria.

Kategoria A:

– dostęp stopniowy (pierwsza klauzula art. 6 ust. 1 lit. b) tiret pierwsze): motocykl bez przyczepki bocznej o pojemności silnika ponad 120 cm³ zdolny osiągnąć prędkość co najmniej 100 km/h;

– dostęp bezpośredni (druga klauzula art. 6 ust. 1 lit. b) tiret pierwsze): motocykl bez przyczepki bocznej z silnikiem o mocy co najmniej 35 kilowatów;

Podkategoria A1:

Motocykl bez przyczepki bocznej o pojemności silnika co najmniej 75 cm³.

Kategoria B:

Czterokołowy pojazd kategorii B zdolny osiągnąć prędkość co najmniej 100 km/h.

Kategoria B + E:

Zestaw pojazdów, w którego skład wchodzi pojazd egzaminacyjny kategorii B oraz przyczepa o maksymalnej dozwolonej masie co najmniej 1.000 kg, zdolny osiągnąć prędkość co najmniej 100 km/h, który nie mieści się w kategorii B; przedział ładunkowy przyczepy składa się z zamkniętej skrzyni ładunkowej o szerokości i wysokości co najmniej takiej samej jak pojazd mechaniczny; zamknięta skrzynia ładunkowa może być również nieznacznie węższa od pojazdu silnikowego, o ile widoczność wsteczna jest możliwa wyłącznie przy użyciu lusterek wstecznych pojazdu mechanicznego; rzeczywista masa całkowita przyczepy wynosi co najmniej 800 kg;

Podkategoria B1:

Pojazd silnikowy trzykołowy lub czterokołowy zdolny osiągnąć prędkość co najmniej 60 km/h;

Kategoria C:

Pojazd kategorii C o maksymalnej dopuszczalnej masie co najmniej 12.000 kg, długości co najmniej 8 m, szerokości co najmniej 2,40 m, zdolny uzyskać prędkość co najmniej 80 km/h; wyposażony w hamulce z przeciwblokadą, skrzynię biegów z co najmniej 8 przełożeniami w jeździe do przodu oraz urządzenia rejestrujące określone w rozporządzeniu (EWG) 3821/85; przedział ładunkowy obejmuje zamkniętą skrzynię ładunkową o szerokości i wysokości co najmniej takiej samej jak kabina; rzeczywista całkowita masa pojazdu wynosi co najmniej 10.000 kg;

Kategoria C + E:

Pojazd przegubowy lub zestaw składający się z pojazdu egzaminacyjnego kategorii C oraz przyczepy o długości co najmniej 7,5 m; maksymalna dopuszczalna masa zarówno pojazdu przegubowego jak i zestawu pojazdów wynosi co najmniej 20.000 kg, długość co najmniej 14 m oraz szerokość co najmniej 2,40 m, musi być w stanie osiągnąć prędkość co najmniej 80 km/h, wyposażony w hamulce z przeciwblokadą, skrzynię biegów z co najmniej 8 przełożeniami w jeździe do przodu oraz urządzenia rejestrujące określone w rozporządzeniu (EWG) nr 3821/85; przedział ładunkowy składa się z zamkniętej skrzyni ładunkowej o szerokości i wysokości co najmniej takiej samej jak kabina; rzeczywista całkowita masa zarówno pojazdu przegubowego jak i zestawu pojazdów wynosi minimum 15.000 kg;

Podkategoria C1:

Pojazd podkategorii C1 o maksymalnej dopuszczalnej masie co najmniej 4.000 kg, długości co najmniej 5 m, zdolny osiągnąć prędkość co najmniej 80 km/h; wyposażony w hamulce z przeciwblokadą oraz urządzenia rejestrujące zgodnie z rozporządzeniem (EWG) 3821/85; przedział ładunkowy składa się z zamkniętej skrzyni ładunkowej o szerokości i wysokości co najmniej takiej samej jak kabina;

Podkategoria C1 + E:

Zestaw pojazdów, w którego skład wchodzą pojazd egzaminacyjny podkategorii C1 oraz przyczepa o maksymalnej dopuszczalnej masie co najmniej 1.250 kg; długość takiego zestawu wynosi co najmniej 8 m, a prędkość co najmniej 80 km/h; przedział ładunkowy przyczepy składa się z zamkniętej skrzyni ładunkowej o szerokości i wysokości co najmniej takiej samej jak kabina; zamknięta skrzynia ładunkowa może być również nieznacznie węższa od kabiny, o ile widoczność wsteczna jest możliwa wyłącznie przy użyciu lusterek wstecznych pojazdu mechanicznego; minimalna rzeczywista masa całkowita przyczepy musi wynosić 800 kg;

Kategoria D:

Pojazd kategorii D o długości co najmniej 10 m i szerokości co najmniej 2,40 m, zdolny osiągnąć prędkość co najmniej 80 km/h; wyposażony w hamulce z przeciwblokadą oraz urządzenia rejestrujące, zgodnie z rozporządzeniem (EWG) 3821/85;

Kategoria D + E:

Zestaw pojazdów, w którego skład wchodzą pojazd egzaminacyjny kategorii D oraz przyczepa o maksymalnej dopuszczalnej masie co najmniej 1.250 kg, o szerokości co najmniej 2,40 m, zdolny osiągnąć prędkość co najmniej 80 km/h; przedział ładunkowy przyczepy składa się z zamkniętej skrzyni ładunkowej o szerokości co najmniej 2 m i wysokości co najmniej 2 m; minimalna rzeczywista masa całkowita przyczepy musi wynosić 800 kg;

Podkategoria D1:

Pojazd podkategorii D1 o maksymalnej dopuszczalnej masie co najmniej 4.000 kg długości co najmniej 5 m, zdolny osiągnąć prędkość co najmniej 80 km/h; wyposażony w hamulce z przeciwblokadą oraz urządzenia rejestrujące, zgodnie z rozporządzeniem (EWG) 3821/85;

Podkategoria D1 + E:

Zestaw pojazdów, w którego skład wchodzą pojazd egzaminacyjny podkategorii D1 oraz przyczepa o maksymalnej dopuszczalnej masie co najmniej 1.250 kg, zdolny osiągnąć prędkość co najmniej 80 km/h; przedział ładunkowy przyczepy składa się z zamkniętej skrzyni ładunkowej o szerokości co najmniej 2 m i wysokości co najmniej 2 m; minimalna rzeczywista masa całkowita przyczepy musi wynosić 800 kg;

Pojazdy egzaminacyjne kategorii B+E, C, C+E, C1, C1+E, D, D+E, D1 oraz D1+E, które nie spełniają minimalnych kryteriów podanych powyżej, ale których używano do dnia wskazanego w art. 3 dyrektywy Komisji 2008/65/WE⁽³⁾, mogą być w dalszym ciągu używane do dnia 30 września 2013 r. Wymagania dotyczące obciążenia tych pojazdów mogą być wdrożone przez państwa członkowskie do dnia 30 września 2013 r.

6. Umiejętności i zachowania sprawdzane w odniesieniu do kategorii A i A1

6.1. Przygotowanie i techniczna kontrola pojazdu pod kątem bezpieczeństwa ruchu.

Osoby ubiegające się muszą się wykazać zdolnością przygotowania do bezpiecznej jazdy przez spełnienie następujących wymogów:

6.1.1. Dostosowanie stroju ochronnego takiego, jak rękawice, obuwie, ubranie i kask;

6.1.2. Wybiórcze sprawdzenie stanu opon, hamulców, układu kierowniczego, przełącznika awaryjnego (jeżeli występuje), łańcucha, poziomu oleju, świateł, reflektorów, kierunkowskazów oraz sygnału dźwiękowego;

6.2. Egzamin obejmuje manewry szczególne pod kątem bezpieczeństwa ruchu:

6.2.1. Podparcie motocykla oraz zdjęcie motocykla z podparcia i przemieszczenie go bez pomocy silnika;

6.2.2. Zaparkowanie motocykla na podpórce;

6.2.3. Co najmniej dwa manewry na wolnej prędkości łącznie ze slalomem; powinno pozwolić to na ocenę umiejętności wykorzystywania sprzęgła w połączeniu z hamulcem, zachowaniem równowagi, przeglądu sytuacji oraz pozycji na motocyklu oraz pozycji stóp na ich oparciach;

6.2.4. Co najmniej dwa manewry na wyższej prędkości, z których jeden wykonany na drugim lub trzecim biegu, przy prędkości co najmniej 30 km na godzinę oraz jeden manewr polegający na objechaniu przeszkody przy prędkości co najmniej 50 km/h; powinno to pozwolić na ocenę umiejętności w zakresie zachowania pozycji na motocyklu, przeglądu sytuacji, zachowania równowagi, techniki jazdy oraz techniki zmiany biegów;

6.2.5. Hamowanie: należy przeprowadzić co najmniej dwa zadania hamowania łącznie z hamowaniem awaryjnym przy prędkości co najmniej 50 km/h, powinno to pozwolić na ocenę umiejętności w zakresie obsługi przedniego i tylnego hamulca, przeglądu sytuacji oraz pozycji na motocyklu.

Szczególne manewry wymienione w pkt od 6.2.3. do 6.2.5. muszą zostać wdrożone nie później niż do dnia 30 września 2008 r.

6.3. Zachowanie w ruchu

Ubiegający się o prawo jazdy muszą wykonać wszystkie poniższe czynności w normalnym ruchu ulicznym, przy pełnym zachowaniu bezpieczeństwa oraz z zachowaniem należytej ostrożności:

6.3.1. Ruszanie: po zaparkowaniu, po zatrzymaniu w ruchu, wyjazd z podjazdu;

6.3.2. Jazda po prostych odcinkach dróg: mijanie pojazdów nadjeżdżających z naprzeciwka, łącznie z wąskimi odcinkami;

6.3.3. Jazda na łukach;

6.3.4. Skrzyżowania: zbliżanie się i przekraczanie skrzyżowań oraz rozjazdów;

6.3.5. Zmiana kierunku ruchu: skręty w lewo i w prawo, zmiana pasa ruchu;

6.3.6. Wjazd/zjazd z autostrady lub podobnej drogi (jeżeli dostępna): włączanie się do ruchu z pasa wolnego ruchu; zjeżdżanie na pas wolnego ruchu;

6.3.7. Wyprzedzanie/omijanie: wyprzedzanie innych pojazdów w ruchu (jeżeli możliwe); omijanie przeszkód, np. zaparkowanych pojazdów; wyprzedzanie przez inne pojazdy (jeżeli właściwe);

6.3.8. Specjalne cechy drogi (jeżeli dostępne): ronda; przejazdy w poziomie szyn; przystanki tramwajowe/autobusowe, przejścia dla pieszych; jazda pod górę i z góry na długich odcinkach; tunele;

6.3.9. Zachowanie należytej ostrożności przy wysiadaniu z pojazdu.

7. Umiejętności i zachowania sprawdzane w odniesieniu do kategorie B, B1 i B + E

7.1. Przygotowanie i kontrola techniczna pojazdu pod kątem bezpieczeństwa ruchu.

Osoby ubiegające się muszą się wykazać zdolnością przygotowania do bezpiecznej jazdy przez spełnienie następujących wymogów:

7.1.1. Ustawienie fotela do osiągnięcia poprawnej pozycji siedzącej;

7.1.2. Ustawienie lusterek wstecznych, dopasowanie pasów bezpieczeństwa oraz zagłówków, jeżeli pojazd jest w nie wyposażony;

7.1.3. Sprawdzenie czy drzwi są zamknięte;

7.1.4. Wybiórcze sprawdzenie stanu opon, hamulców, układu kierowniczego, płynów (poziomu oleju, płynu chłodzącego i płynu spryskiwacza), świateł, reflektorów, kierunkowskazów oraz sygnału dźwiękowego;

7.1.5. Sprawdzenie czynników bezpieczeństwa związanych z załadowaniem pojazdu: nadwozie, pokrywy, drzwi ładunkowe, zamknięcie kabiny, sposób załadowania, zabezpieczenie ładunku (wyłącznie kategoria B + E);

7.1.6. Sprawdzenie mechanizmu sprzęgającego, przewodów hamulcowych i elektrycznych (wyłącznie kategorie B + E);

7.2. Kategorie B oraz B1: szczególne manewry sprawdzane pod kątem bezpieczeństwa ruchu;

Egzamin obejmuje manewry wybrane z poniższej listy (co najmniej dwa manewry z czterech punktów, jeden na biegu wstecznym):

7.2.1. Cofanie po prostej, cofanie ze skrętem w prawo lub w lewo o 90 stopni w ramach tego samego pasa ruchu;

7.2.2. Zawracanie z wykorzystaniem biegów stosowanych w jeździe do przodu i wstecznego;

7.2.3. Parkowanie pojazdu przy zachowaniu odstępu (równolegle, na ukos lub skośnie w prawo, przodem lub tyłem, na terenie płaskim, na podjeździe lub zjeździe);

7.2.4. Hamowanie do zatrzymania; hamowanie nagle jest nieobowiązkowe.

7.3. Kategoria B + E: szczególne manewry sprawdzane pod kątem bezpieczeństwa ruchu

7.3.1. Sprzęganie oraz rozprzęganie lub rozprzęganie i ponowne sprzęganie przyczepy z pojazdem mechanicznym; sytuacją wyjściową jest sytuacja gdy pojazd ciągnący stoi obok przyczepy (nie w jednej linii);

7.3.2. Cofanie po łuku, linię łuku pozostawia się do wyboru Państwom Członkowskim;

7.3.3. Bezpieczne parkowanie w celu załadunku - rozładunku;

7.4. Zachowanie w ruchu

Ubiegający się o prawo jazdy muszą wykonać wszystkie poniższe czynności w normalnym ruchu ulicznym, przy pełnym zachowaniu bezpieczeństwa oraz z zachowaniem należytej ostrożności:

7.4.1. Ruszanie: po zaparkowaniu, po zatrzymaniu w ruchu, wyjazd z podjazdu;

7.4.2. Jazda po prostych odcinkach dróg: mijanie pojazdów nadjeżdżających z przeciwka, łącznie z wąskimi odcinkami;

7.4.3. Jazda po łuku;

7.4.4. Skrzyżowania: zbliżanie się i przekraczanie skrzyżowań oraz rozjazdów;

7.4.5. Zmiana kierunku ruchu: skręty w lewo i w prawo, zmiana pasa ruchu;

7.4.6. Wjazd/zjazd z autostrady lub podobnej drogi (jeżeli dostępna): włączanie się do ruchu z pasa wolnego ruchu; zjeżdżanie na pas wolnego ruchu;

7.4.7. Wyprzedzanie/omijanie: wyprzedzanie innych pojazdów w ruchu (jeżeli możliwe); omijanie przeszkód, np. zaparkowanych pojazdów; wyprzedzanie przez inne pojazdy (jeżeli właściwe);

7.4.8. Specjalne cechy drogi (jeżeli dostępne): ronda; przejazdy w poziomie szyn; przystanki tramwajowe/autobusowe, przejścia dla pieszych; jazda pod górę i z góry na długich odcinkach; tunele;

7.4.9. Zachowanie należytej ostrożności przy wysiadaniu pojazdu.

8. Umiejętności i zachowania sprawdzane w odniesieniu do kategorii C, C + E, C1, C1 + E, D, D + E, D1 oraz D1 + E

8.1. Przygotowanie i kontrola techniczna pojazdu pod kątem bezpieczeństwa ruchu.

Osoby ubiegające się muszą się wykazać zdolnością przygotowania do bezpiecznej jazdy przez spełnienie następujących wymogów:

8.1.1. Ustawienie fotela do osiągnięcia poprawnej pozycji siedzącej;

8.1.2. Ustawienie lusterek wstecznych, dopasowanie pasów bezpieczeństwa oraz zagłówków, jeżeli pojazd jest w nie wyposażony;

8.1.3. Wybiórcze sprawdzenie stanu opon, hamulców, układu kierowniczego, świateł, reflektorów, kierunkowskazów oraz sygnału dźwiękowego;

8.1.4. Kontrola układów wspomagania hamulców i kierownicy; kontrola stanu kół, zamocowania kół, fartuchów przeciwbłotnych, szyby przedniej, szyb bocznych i tylnych oraz wycieraczek, poziomu płynów (np. olej silnikowy, płyn chłodzący, płyn spryskiwacza); kontrola i stosowanie pulpitu sterowniczego, łącznie z urządzeniami rejestrującymi określonymi w rozporządzeniu EWG nr 3821/85;

8.1.5. Kontrola ciśnienia powietrza, zbiorników powierza oraz zawieszenia;

8.1.6. Sprawdzenie czynników bezpieczeństwa związanych z załadowaniem pojazdu: nadwozie, pokrywy, drzwi ładunkowe, mechanizmy zamykające (jeżeli dostępne), zamknięcie kabiny (jeżeli dostępne), sposób załadowania, zabezpieczenie ładunku (wyłącznie kategoria C, C + E, C1, C1 + E);

8.1.7. Sprawdzenie mechanizmu sprzęgającego, przewodów hamulcowych i elektrycznych (wyłącznie kategorie C + E, C1 + E, D + E, D1 + E);

8.1.8. Zdolność do podejmowania specjalnych środków bezpieczeństwa pojazdu; kontrola nadwozia, drzwi serwisowych, wyjść awaryjnych, urządzeń pierwszej pomocy, gaśnic oraz innych urządzeń bezpieczeństwa (wyłącznie kategorie D, D + E, D1, D1 + E).

8.1.9. Czytanie map drogowych, planowanie trasy, łącznie z wykorzystaniem elektronicznych systemów nawigacji (nieobowiązkowe).

8.2. Szczególne manewry sprawdzane pod kątem bezpieczeństwa ruchu

8.2.1. Sprzęganie oraz rozprzęganie lub rozprzęganie i ponowne sprzęganie przyczepy z pojazdem mechanicznym; sytuacją wyjściową jest sytuacja gdy pojazd ciągnący stoi obok przyczepy (nie w jednej linii) (wyłącznie kategorie C + E, C1 + E, D + E, D1 + E);

8.2.2. Cofanie po łuku, linię łuku pozostawia się do wyboru Państwom Członkowskim;

8.2.3. Bezpieczne parkowanie w celu załadunku/rozładunku; przy rampie/platformie załadowczej lub podobnym urządzeniu (wyłącznie kategorie C, C + E, C1, C1 + E);

8.2.4. Parkowanie w celu umożliwienia opuszczenia autobusu przez pasażerów lub wejścia pasażerów do autobusu w bezpieczny sposób (wyłącznie kategorie D, D + E, D1, D1 + E).

8.3. Zachowanie w ruchu

Ubiegający się o prawo jazdy muszą wykonać wszystkie poniższe czynności w normalnym ruchu ulicznym, przy pełnym zachowaniu bezpieczeństwa oraz z zachowaniem należytej ostrożności:

8.3.1. Ruszanie: po zaparkowaniu, po zatrzymaniu w ruchu, wyjazd z podjazdu;

8.3.2. Jazda po prostych odcinkach dróg: mijanie pojazdów nadjeżdżających z przeciwka, łącznie z wąskimi odcinkami;

8.3.3. Jazda po łuku;

8.3.4. Skrzyżowania: zbliżanie się i przekraczanie skrzyżowań oraz rozjazdów;

8.3.5. Zmiana kierunku ruchu: skręty w lewo i w prawo, zmiana pasa ruchu;

8.3.6. Wjazd/zjazd z autostrady lub podobnej drogi (jeżeli dostępna): włączanie się do ruchu z pasa wolnego ruchu; zjeżdżanie na pas wolnego ruchu;

8.3.7. Wyprzedzanie/omijanie: wyprzedzanie innych pojazdów w ruchu (jeżeli możliwe); omijanie przeszkód, np. zaparkowanych pojazdów; wyprzedzanie przez inne pojazdy (jeżeli właściwe);

8.3.8. Specjalne cechy drogi (jeżeli dostępne): ronda; przejazdy w poziomie szyn; przystanki tramwajowe/autobusowe, przejścia dla pieszych; jazda pod górę i z góry na długich odcinkach; tunele;

8.3.9. Zachowanie należytej ostrożności przy wysiadaniu z pojazdu.

9. Ocena umiejętności i zachowań podczas egzaminu

9.1. W każdej z powyższych sytuacji w ruchu ocena musi uwzględniać stopień swobody z jaką ubiegający się o prawo jazdy obsługuje urządzenia sterujące pojazdu oraz wykazaną przez niego zdolność do jazdy w ruchu, z zachowaniem pełnego bezpieczeństwa. Przez cały czas egzaminu egzaminator musi czuć się bezpieczny. Błędy w ruchu lub niebezpieczne zachowanie bezpośrednio wpływające na bezpieczeństwo pojazdu egzaminacyjnego, jego pasażerów lub innych użytkowników dróg jest karane niezdaniem egzaminu, niezależnie od tego czy egzaminujący lub osoba towarzysząca musi interweniować. Jednakże egzaminujący może podjąć decyzję o kontynuowaniu sprawdzianu umiejętności i zachowań lub jego przerwaniu.

Egzaminujący muszą uzyskać odpowiednie przeszkolenie, aby móc właściwie oceniać zdolność do bezpiecznego prowadzenia pojazdu przez osoby ubiegające się o prawo jazdy. Praca egzaminatorów podlega monitorowaniu i nadzorowaniu przez organ uprawniony przez Państwo Członkowskie, w celu zapewnienia właściwego i spójnego stosowania oceny błędów, zgodnie z normami określonymi w niniejszym Załączniku.

9.2. Podczas oceny egzaminatorzy zwrócą szczególną uwagę na fakt, czy osoba ubiegająca się o prawo jazdy prowadzi pojazd w sposób defensywny i społecznie przyjazny. Powinno to dotyczyć ogólnego stylu jazdy i zostać uwzględnione w ogólnej ocenie ubiegającego się. Obejmuje to wyuczoną i wymuszoną (bezpieczną) jazdę, biorąc pod uwagę stan drogi oraz warunki pogodowe. Biorąc pod uwagę warunki ruchu, interesy innych użytkowników dróg (w szczególności słabiej chronionych) oraz zdolność przewidywania.

9.3. Ponadto egzaminujący oceni czy osoba ubiegająca się o prawo jazdy:

9.3.1. Zachowuje kontrolę nad pojazdem; biorąc pod uwagę: właściwe stosowanie pasów bezpieczeństwa, lusterek wstecznych, zagłówków; fotela; właściwe korzystanie ze świateł i innych urządzeń; właściwe stosowanie sprzęgła, skrzyni biegów, systemu przyspieszania i hamowania (łącznie z systemem trzeciego hamulca (jeżeli dostępny), układu sterowania; kontrolę nad pojazdem w różnych okolicznościach, przy różnych prędkościach; opanowanie na drodze; masę, wymiary oraz charakterystyki pojazdu; masę oraz rodzaj ładunku (wyłącznie kategorie B + E, C, C + E, C1, C1 + E, D + E, D1 + E); komfort pasażerów (wyłącznie kategorie D, D + E, D1, D1 + E) (baz nagłych przyspieszeń, gwałtownego hamowania - płynna jazda);

9.3.2. Prowadzi pojazd w sposób ekonomiczny i przyjazny dla środowiska, biorąc pod uwagę obroty na minutę, zmianę biegów, hamowanie i przyspieszanie (wyłącznie kategorie B + E, C, C + E, C1, C1 + E, D, D + E, D1, D1 + E);

9.3.3. Obserwacja: obserwacja dookoła; właściwe korzystanie z lusterek; spostrzegawczość na dalekie, średnie i bliskie odległości;

9.3.4. Pierwszeństwo ruchu/ustępowanie pierwszeństwa: pierwszeństwo ruchu na skrzyżowaniach, punktach węzłowych oraz rozjazdach; ustępowanie pierwszeństwa przy innych okazjach (np. przy zmianie kierunku ruchu, zmianie pasa ruchu, manewrach szczególnych);

9.3.5. Właściwa pozycja na drodze: właściwa pozycja na drodze, na pasie ruchu, na rondzie, na łuku - odpowiednia do rodzaju i charakterystyki pojazdu; zajmowanie pozycji;

9.3.6. Zachowanie odstępu: zachowywanie właściwego odstępu z przodu i z boku; zachowywanie właściwego odstępu od innych użytkowników dróg;

9.3.7. Prędkość: nie przekraczanie maksymalnej dozwolonej prędkości; dostosowanie prędkości do warunków pogody/ruchu oraz tam, gdzie jest to właściwe, do krajowych ograniczeń prędkości; jazda z prędkością pozwalającą na zatrzymanie na właściwym odcinku widocznej i wolnej drogi; dostosowanie prędkości do ogólnej prędkości tych samych użytkowników drogi;

9.3.8. Sygnalizacja świetlna, znaki drogowe i inne oznakowania: postępowanie według wskazań sygnalizacji świetlnej; postępowanie zgodnie ze wskazaniami osób kierujących ruchem; postępowanie zgodnie ze wskazaniami znaków drogowych (zakazu i nakazu); podjęcie działań stosownych do oznakowań poziomych dróg;

9.3.9. Kierunkowskazy: sygnalizowanie skrętu, gdy jest to konieczne, poprawnie i w odpowiednim czasie; właściwe wskazywanie kierunku; podjęcie stosownych działań wobec sygnalizowania skrętu przez innych użytkowników dróg;

9.3.10. Hamowanie i zatrzymywanie: zmniejszanie prędkości ruchu, hamowanie lub zatrzymywanie zależnie od okoliczności; zdolność przewidywania; stosowanie różnych układów hamulcowych (wyłącznie w przypadku kategorii C, C + E, D, D + E); stosowanie układów ograniczania prędkości innych niż hamulcowe (wyłącznie w przypadku kategorii C, C + E, D, D + E).

10. Długość egzaminu

Długość egzaminu oraz pokonana odległość musi wystarczyć do oceny umiejętności oraz zachowań określonych w części B w niniejszym Załączniku. W żadnym przypadku czas jazdy na drodze nie powinien być krótszy od 25 minut, w przypadku kategorii A, A1, B, B1 oraz B + E, w przypadku pozostałych kategorii, od 45 minut. Czas ten nie obejmuje przyjęcia osoby egzaminowanej, przygotowania pojazdu, kontroli technicznej pojazdu pod kątem bezpieczeństwa ruchu, manewrów szczególnych oraz ogłoszenia wyniku egzaminu praktycznego.

11. Lokalizacja egzaminu

Część egzaminu obejmująca manewry specjalne może być przeprowadzana na specjalnym placu manewrowym. Tam gdzie jest to właściwe, część sprawdzająca zachowania w ruchu powinna być przeprowadzana na drogach poza obszarem zabudowanym, drogach szybkiego ruchu, autostradach (lub im podobnych) jak też na wszystkich rodzajach ulic (osiedla, strefy 30 i 50 km/h, miejskie trasy szybkiego ruchu), które powinny odzwierciedlać zróżnicowanie trudności sytuacji, które napotkać można w ruchu. Egzamin powinien również odbywać się w warunkach zmiennego natężenia ruchu. Czas spędzony w ruchu na drodze powinien zostać w optymalny sposób wykorzystany do oceny egzaminowanego we wszystkich różnych obszarach ruchu, ze szczególnym uwzględnieniem przemieszczania się między tymi obszarami.

II.  WIEDZA, UMIEJĘTNOŚCI I ZACHOWANIA KIEROWCÓW POJAZDÓW Z NAPĘDEM WŁASNYM

Kierowcy wszystkich rodzajów pojazdów z napędem własnym muszą w każdej chwili dysponować wiedzą, umiejętnościami oraz zachowaniami opisanymi w pkt od 1 do 9 powyżej, aby być w stanie:

– oceniać zagrożenia w ruchu oraz określać ich stopień,

– posiadać odpowiednią kontrolę nad pojazdem, nie stwarzać sytuacji niebezpiecznych oraz właściwie reagować, gdy sytuacje takie wystąpią,

– postępować zgodnie z przepisami ruchu drogowego, w szczególności z przepisami zapobiegającymi powstawaniu wypadków drogowych i utrzymującymi ciągłość ruchu,

– wykrywać wszelkie poważne usterki techniczne pojazdu; szczególne usterki stwarzające zagrożenie w ruchu, oraz usuwać je w odpowiedni sposób,

– uwzględniać wszystkie czynniki wpływające na zachowanie kierowcy (np. alkohol, zmęczenie, słaby wzrok itp.) dla zachowania pełni zdolności do bezpiecznej jazdy,

– dopomagać w zapewnianiu bezpieczeństwa wszystkich użytkowników dróg, w szczególności najsłabszych i najbardziej narażonych, przez wykazywanie należytego respektu.

Państwa Członkowskie mogą stosować środki właściwe dla zapewnienia, że kierowcy, którzy utracili wiedzę, umiejętności i zdolność zachowań, zgodnie z opisem w pkt od 1 do 9 mogli uzyskać je na nowo i wykorzystywać podczas kierowania pojazdem mechanicznym.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 370 z 31.12.1985, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 370 z 31.12.1985, str. 8.

⁽³⁾ Dz.U. L 168 z 28.6.2008, s. 36.

ZAŁĄCZNIK  III ¹⁰

MINIMALNE NORMY KONDYCJI FIZYCZNEJ I PSYCHICZNEJ DO KIEROWANIA POJAZDAMI O NAPĘDZIE SILNIKOWYM

DEFINICJE

1. Do celów niniejszego załącznika kierowców klasyfikuje się w dwóch grupach:

1.1. Grupa 1:

kierowcy pojazdów kategorii A, B i B + E oraz podkategorii A1 i B1;

1.2. Grupa 2:

kierowcy pojazdów kategorii C, C + E, D, D + E oraz podkategorii C1, C1 + E, D1 i D1 + E.

1.3. Ustawodawstwo krajowe może przewidywać stosowanie przepisów wymienionych w niniejszym załączniku w odniesieniu do kierowców pojazdów kategorii B, którzy wykorzystują prawo jazdy do celów zawodowych (taksówki, karetki pogotowia itd.).

2. Podobnie osoby ubiegające się o prawo jazdy po raz pierwszy lub o przedłużenie okresu ważności prawa jazdy klasyfikuje się do grupy, do której będą należały w chwili wydania lub przedłużenia okresu ważności prawa jazdy.

BADANIA LEKARSKIE

3. Grupa 1:

osoby ubiegające się o prawo jazdy zobowiązane są do poddania się badaniom lekarskim, w przypadku gdy podczas dopełniania niezbędnych formalności lub w trakcie egzaminów uprawniających do otrzymania prawa jazdy okazuje się, że występuje u nich jedna bądź kilka wad zdrowotnych wymienionych w niniejszym załączniku.

4. Grupa 2:

badaniom lekarskim poddają się osoby ubiegające się o prawo jazdy, przed jego wydaniem po raz pierwszy, a kierowcy w okresie późniejszym poddają się badaniom okresowym, jakie mogą być wyznaczone przez ustawodawstwo krajowe.

5. Normy ustanowione przez Państwa Członkowskie w odniesieniu do wydawania lub przedłużania terminu ważności prawa jazdy mogą być bardziej rygorystyczne niż te wymienione w niniejszym załączniku.

WZROK

6. Wszystkie osoby ubiegające się o prawo jazdy poddają się właściwemu badaniu w celu upewnienia się, czy posiadają one odpowiednią ostrość widzenia do kierowania pojazdami o napędzie silnikowym. W przypadku uzasadnionych wątpliwości co do odpowiedniej zdolności widzenia osoby ubiegającej się o prawo jazdy, osoba taka poddaje się badaniu przez właściwy organ medyczny. Podczas takiego badania zwraca się szczególną uwagę na: ostrość widzenia, pole widzenia, widzenie w półmroku, wrażliwość na kontrast i olśnienie, diplopię oraz na inne funkcje wzroku, których upośledzenie może zagrażać bezpiecznemu kierowaniu pojazdami.

Dla kierowców należących do grupy 1 można rozważać wydanie prawa jazdy w "wyjątkowych przypadkach", gdy nie jest możliwe spełnienie wymogów dotyczących pola widzenia lub ostrości widzenia. W takich przypadkach kierowca powinien się poddać badaniu przez właściwy organ medyczny, aby wykazać, że nie występuje upośledzenie innych funkcji wzroku, w tym wrażliwości na olśnienie, wrażliwości na kontrast i widzenia w półmroku. Kierowca lub osoba ubiegająca się o prawo jazdy powinni również przejść z pozytywnym wynikiem egzamin praktyczny przeprowadzony przez właściwy organ.

Grupa 1:

6.1. Osoby ubiegające się o prawo jazdy lub o przedłużenie terminu jego ważności muszą wykazać się obuoczną ostrością widzenia, w razie konieczności przy zastosowaniu soczewek korekcyjnych, wynoszącą przynajmniej 0,5 dla obu oczu naraz.

Ponadto poziome pole widzenia powinno wynosić przynajmniej 120 stopni, a jego rozszerzenie powinno wynosić przynajmniej 50 stopni na lewo i na prawo oraz 20 stopni w górę i w dół. W obrębie kąta 20 stopni od centrum nie powinny występować żadne wady.

W przypadku wykrycia lub zgłoszenia postępującej wady wzroku prawo jazdy może zostać wydane lub jego okres ważności może zostać przedłużony z zastrzeżeniem, że osoba ubiegająca się o to będzie się poddawać regularnemu badaniu przez właściwy organ medyczny.

6.2. U osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy lub o przedłużenie okresu jego ważności, u których występuje całkowita utrata możliwości widzenia na jedno oko, oraz u osób widzących wyłącznie za pomocą jednego oka (np. w przypadku diplopii), ostrość widzenia musi wynosić przynajmniej 0,5, w razie konieczności z zastosowaniem soczewek korekcyjnych. Właściwy organ medyczny musi poświadczyć, że dana osoba widzi tylko na jedno oko od wystarczająco długiego czasu, aby umożliwić dostosowanie, a pole widzenia tego oka spełnia wymóg ustanowiony w pkt 6.1.

6.3. Po niedawnym wystąpieniu diplopii lub utracie możliwości widzenia na jedno oko należy przewidzieć odpowiedni okres adaptacji (na przykład sześciomiesięczny), podczas którego nie wolno kierować pojazdami. Po tym okresie kierowanie pojazdami jest dozwolone wyłącznie po uzyskaniu pozytywnej opinii specjalistów w zakresie okulistyki i kierowania pojazdami.

Grupa 2:

6.4. Osoby ubiegające się o prawo jazdy lub o przedłużenie terminu jego ważności muszą wykazać się ostrością widzenia, w razie konieczności przy zastosowaniu soczewek korekcyjnych, wynoszącą przynajmniej 0,8 dla oka sprawniejszego i przynajmniej 0,1 dla oka słabszego. Jeżeli dla osiągnięcia wartości 0,8 i 0,1 dana osoba korzysta z soczewek korekcyjnych, minimalna ostrość widzenia (0,8 i 0,1) musi zostać osiągnięta za pomocą okularów o sile nieprzekraczającej plus ośmiu dioptrii lub za pomocą soczewek kontaktowych. Środki korekcyjne muszą być dobrze tolerowane.

Ponadto poziome pole widzenia obuocznego powinno wynosić przynajmniej 160 stopni, a jego rozszerzenie powinno wynosić przynajmniej 70 stopni na lewo i na prawo oraz 30 stopni w górę i w dół. W obrębie kąta 30 stopni od centrum nie powinny występować żadne wady.

Nie wydaje się praw jazdy ani nie przedłuża się okresu ich ważności w przypadku osób ubiegających się o nie lub kierowców, u których występuje obniżona wrażliwość na kontrast lub diplopia.

Po znacznej utracie możliwości widzenia na jedno oko należy przewidzieć odpowiedni okres adaptacji (na przykład sześciomiesięczny), podczas którego nie wolno kierować pojazdami. Po upływie tego okresu kierowanie pojazdami jest dozwolone wyłącznie po uzyskaniu pozytywnej opinii specjalistów w zakresie okulistyki i kierowania pojazdami.

SŁUCH

7. Prawa jazdy można wydawać lub przedłużać okres ich ważności w przypadku osób ubiegających się o nie lub kierowców z grupy 2, z zastrzeżeniem opinii właściwych organów medycznych; podczas badań lekarskich zwraca się szczególną uwagę na zakres kompensacji.

OSOBY Z DYSFUNKCJĄ NARZĄDU RUCHU

8. Praw jazdy nie wydaje się ani nie przedłuża się okresu ich ważności w przypadku osób ubiegających się o nie i kierowców cierpiących na dolegliwości lub nieprawidłowości w zakresie układu ruchowego, które mogą stanowić zagrożenie w sytuacji kierowania pojazdem o napędzie silnikowym.

Grupa 1:

8.1. Z zastrzeżeniem niektórych ograniczeń prawa jazdy można wydawać osobom ubiegającym się o nie oraz kierowcom niepełnosprawnym fizycznie po wydaniu opinii przez właściwy organ medyczny. Opinię wydaje się na podstawie oceny danej dolegliwości czy nieprawidłowości oraz, w miarę potrzeb, na podstawie egzaminu praktycznego. Opinia taka musi także wskazywać rodzaj zmian, jakie trzeba przeprowadzić w pojeździe oraz ewentualny przyrząd ortopedyczny dla kierowcy, w zakresie, w jakim egzamin z zakresu umiejętności i zachowania wykazuje, że zastosowanie takiego przyrządu podczas jazdy nie stanowi zagrożenia.

8.2. Prawa jazdy można wydawać oraz przedłużać okres ich ważności w przypadku osób ubiegających się o nie, które cierpią na postępującą dolegliwość, z zastrzeżeniem, że osoba niepełnosprawna poddaje się regularnym badaniom, w celu sprawdzenia, czy jest nadal zdolna do całkowicie bezpiecznego kierowania pojazdem.

W przypadku gdy upośledzenie nie ma charakteru postępującego, prawa jazdy można wydawać albo przedłużać okres ich ważności bez przeprowadzania regularnych kontrolnych badań lekarskich.

Grupa 2:

8.3. Właściwy organ medyczny zobowiązany jest należycie rozważyć dodatkowe ryzyka i zagrożenia, jakie mogą mieć miejsce w przypadku kierowania pojazdami przez osoby zaliczane do tej grupy.

CHOROBY UKŁADU SERCOWO-NACZYNIOWEGO

9. Wszelkie choroby, które mogą narażać osobę ubiegającą się o prawo jazdy po raz pierwszy lub kierowcę wnioskującego o przedłużenie okresu ważności prawa jazdy na nagłą niewydolność układu sercowo-naczyniowego, przy której nagłe osłabienie funkcji mózgowych stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa drogowego.

Grupa 1:

9.1. Praw jazdy nie wydaje się ani nie przedłuża się okresu ich ważności w przypadku osób ubiegających się o nie czy kierowców z poważną arytmią.

9.2. Prawa jazdy można wydawać lub przedłużać okres ich ważności w przypadku osób ubiegających się o nie czy kierowców ze stymulatorem serca, z zastrzeżeniem opinii upoważnionego lekarza i regularnych kontrolnych badań lekarskich.

9.3. Decyzję o wydaniu lub przedłużeniu okresu ważności prawa jazdy w przypadku osób ubiegających się o nie czy kierowców cierpiących na nieprawidłowe ciśnienie tętnicze krwi podejmuje się na podstawie innych wyników badań, przy ocenie komplikacji i zagrożenia dla bezpieczeństwa drogowego.

9.4. Ogólnie mówiąc, prawa jazdy nie wydaje się ani nie przedłuża się okresu jego ważności w przypadku osób ubiegających się o nie czy kierowców cierpiących na dusznicę bolesną podczas odpoczynku albo w przypadku emocji. Wydanie prawa jazdy lub przedłużenie okresu jego ważności w przypadku osoby ubiegającej się o nie czy kierowcy cierpiącego na martwicę niedokrwienną mięśnia sercowego podlega opinii upoważnionego lekarza oraz, w razie konieczności, regularnym kontrolnym badaniom lekarskim.

Grupa 2:

9.5. Właściwy organ medyczny należycie rozważa dodatkowe ryzyka i zagrożenia, jakie mogą mieć miejsce w przypadku kierowania pojazdami przez osoby zaliczane do tej grupy.

CUKRZYCA

10. W poniższych punktach ciężka hipoglikemia oznacza, że konieczna jest pomoc innej osoby, a nawracającą hipoglikemię definiuje się jako drugi przypadek ciężkiej hipoglikemii w okresie 12 miesięcy.

Grupa 1:

10.1. Można wydawać prawa jazdy lub przedłużać okres ich ważności w przypadku osób ubiegających się o nie lub kierowców cierpiących na cukrzycę. W przypadku leczenia farmakologicznego, wymagana jest opinia upoważnionego lekarza oraz regularne kontrolne badania lekarskie, właściwe dla każdego przypadku, przy czym okres pomiędzy badaniami nie powinien przekraczać pięciu lat.

10.2. Nie wydaje się praw jazdy ani nie przedłuża się okresu ich ważności w przypadku osób ubiegających się o nie lub kierowców cierpiących na nawracającą hipoglikemię lub mających osłabioną świadomość hipoglikemii. Kierowca cierpiący na cukrzycę powinien wykazać świadomość ryzyka hipoglikemii oraz odpowiednią kontrolę nad przebiegiem choroby.

Grupa 2:

10.3. Można rozważyć wydanie lub przedłużenie okresu ważności prawa jazdy grupy 2 kierowcom cierpiącym na cukrzycę. W przypadku leczenia farmakologicznego, które niesie ze sobą ryzyko wywołania hipoglikemii (tj. stosowania insuliny i niektórych tabletek), powinny obowiązywać następujące kryteria:

- w ciągu ostatnich 12 miesięcy nie wystąpiły przypadki ciężkiej hipoglikemii,

- kierowca ma pełną świadomość hipoglikemii,

- kierowca musi odpowiednio kontrolować przebieg choroby poprzez regularne monitorowanie poziomu glukozy we krwi, przynajmniej dwa razy dziennie oraz w porach dnia związanych z kierowaniem pojazdami,

- kierowca musi wykazać, że rozumie zagrożenia związane z hipoglikemią,

- nie występują inne wykluczające komplikacje związane z cukrzycą.

Ponadto w takich przypadkach prawo jazdy wydaje się z zastrzeżeniem opinii właściwego organu medycznego oraz regularnych kontrolnych badań lekarskich, przeprowadzanych nie rzadziej niż co trzy lata.

10.4. Wystąpienie w porze czuwania epizodu ciężkiej hipoglikemii, nawet niezwiązanego z kierowaniem pojazdem, powinno zostać zgłoszone i prowadzić do ponownej oceny uprawnień do kierowania pojazdami.

SCHORZENIA NEUROLOGICZNE

11. Praw jazdy nie wydaje się ani nie przedłuża się okresu ich ważności w przypadku osób ubiegających się o nie czy kierowców cierpiących na poważne schorzenie neurologiczne, o ile do wniosku nie załączono opinii upoważnionego lekarza.

Zaburzenia neurologiczne związane z chorobami czy interwencją chirurgiczną skutkującą uszkodzeniem ośrodkowego lub obwodowego układu nerwowego, prowadzącym do niedoborów czuciowych czy motorycznych oraz zakłócenia równowagi i koordynacji, muszą zostać odpowiednio rozpatrzone w zakresie skutków czynnościowych i zagrożenia postępującym charakterem schorzenia. W takich sytuacjach wydanie prawa jazdy lub przedłużenie okresu jego obowiązywania, w przypadku niebezpieczeństwa pogorszenia się stanu zdrowia, może podlegać okresowej ocenie.

PADACZKA

12. Napady padaczkowe lub inne nagłe zaburzenia stanu świadomości u osoby kierującej pojazdem o napędzie silnikowym stanowią poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Padaczkę definiuje się jako wystąpienie przynajmniej dwóch napadów padaczkowych w odstępie mniejszym niż pięć lat. Prowokowany napad padaczkowy definiuje się jako napad spowodowany rozpoznawalnym czynnikiem przyczynowym, którego można uniknąć.

Należy odradzać kierowanie pojazdami osobie, u której wystąpił pierwszy lub pojedynczy napad lub utrata przytomności. Wymagane jest specjalistyczne sprawozdanie wskazujące okres, w którym nie wolno kierować pojazdami, oraz wymagania dotyczące dalszej obserwacji lekarskiej.

Niezwykle ważne jest zdiagnozowanie zespołu padaczkowego i rodzaju napadów, na jakie cierpi dana osoba, aby umożliwić odpowiednią ocenę bezpieczeństwa kierowania pojazdami przez tę osobę (w tym ryzyka wystąpienia kolejnych napadów) oraz zastosowanie odpowiedniego leczenia. Badania powinien przeprowadzić neurolog.

Grupa 1:

12.1. Prawo jazdy cierpiących na padaczkę kierowców należących do grupy 1 podlega przeglądowi do czasu, gdy nie będą mieli napadu przez okres przynajmniej pięciu lat.

W przypadku osoby cierpiącej na padaczkę nie są spełnione kryteria bezwarunkowego przyznania prawa jazdy. Należy powiadomić organ wydający prawo jazdy.

12.2. Prowokowany napad padaczkowy: jeżeli osoba ubiegającą się o prawo jazdy miała prowokowany napad padaczkowy wywołany rozpoznawalnym czynnikiem prowokującym, którego wystąpienie podczas kierowania pojazdem jest mało prawdopodobne, może być ona uznana za zdolną do kierowania pojazdami na zasadzie indywidualnej z zastrzeżeniem przedstawienia opinii neurologicznej (w razie potrzeby ocena powinna uwzględniać inne istotne sekcje załącznika III (np. w przypadku alkoholu lub innego występującego jednocześnie schorzenia)).

12.3. Pierwszy lub pojedynczy nieprowokowany napad: osobę ubiegającą się o prawo jazdy, która miała pierwszy nieprowokowany napad, można uznać za zdolną do kierowania pojazdami po sześciomiesięcznym okresie bez napadów, jeżeli dokonano odpowiedniej oceny medycznej. W przypadku udokumentowanego dobrego rokowania organy krajowe mogą zezwolić kierowcom na wcześniejsze kierowanie pojazdami.

12.4. Inna utrata przytomności: utrata przytomności podlega ocenie z uwzględnieniem ryzyka jej ponownego wystąpienia podczas kierowania pojazdem.

12.5. Padaczka: kierowcy lub osoby ubiegające się o prawo jazdy mogą zostać uznane za zdolne do kierowania pojazdami po upływie jednego roku bez kolejnych napadów.

12.6. Napady wyłącznie podczas snu: kierowcy lub osoby ubiegające się o prawo jazdy, które nigdy nie miały napadów poza napadami podczas snu, mogą zostać uznane za zdolne do kierowania pojazdami, pod warunkiem że ustalono obecność tego wzorca objawów w okresie nie krótszym niż wymagany w przypadku padaczki okres bez napadów. Jeżeli występują ataki lub napady w stanie czuwania, prawo jazdy można wydać po upływie rocznego okresu bez kolejnego epizodu (zob. »Padaczka«).

12.7. Napady bez zaburzeń świadomości i bez wpływu na zdolność do działania: kierowcy lub osoby ubiegające się o prawo jazdy, które nigdy nie miały napadów poza napadami, co do których wykazano, że nie wpływają na świadomość i nie powodują żadnego upośledzenia czynnościowego, mogą zostać uznane za zdolne do kierowania pojazdami, pod warunkiem że ustalono obecność tego wzorca objawów w okresie nie krótszym niż wymagany w przypadku padaczki okres bez napadów. Jeżeli występują ataki lub napady jakiegokolwiek innego rodzaju, prawo jazdy można wydać po upływie rocznego okresu bez kolejnego epizodu (zob. »Padaczka«).

12.8. Napady spowodowane zmianą leku przeciwpadaczkowego lub zmniejszeniem jego dawki pod kontrolą lekarza: pacjentowi można zalecić wstrzymanie się od kierowania pojazdami przez okres trwający od początku okresu odstawiania leku do upływu sześciu miesięcy po zaprzestaniu leczenia. Napady występujące podczas zaleconej przez lekarza zmiany lub odstawienia leku wymagają trzymiesięcznego okresu bez kierowania pojazdami, jeżeli powrócono do uprzednio stosowanej skutecznej terapii.

12.9. Po operacyjnym leczeniu padaczki: zob. »Padaczka«.

Grupa 2:

12.10. W przypadku osoby ubiegającej się o prawo jazdy wymagany okres uznaje się za wolny od napadów padaczkowych, jeśli osoba ta nie przyjmowała w tym okresie leków przeciwpadaczkowych. Przeprowadzono odpowiednią obserwację lekarską. W trakcie kompleksowych badań neurologicznych nie stwierdzono patologii mózgu właściwej dla padaczki i nie wykryto aktywności padaczkopodobnej na elektroencefalogramie (EEG). Po ostrej fazie choroby należy przeprowadzić badanie EEG oraz odpowiednią ocenę neurologiczną.

12.11. Prowokowany napad padaczkowy: jeżeli osoba ubiegającą się o prawo jazdy miała prowokowany napad padaczkowy wywołany rozpoznawalnym czynnikiem prowokującym, którego wystąpienie podczas kierowania pojazdem jest mało prawdopodobne, może być ona uznana za zdolną do kierowania pojazdami na zasadzie indywidualnej, z zastrzeżeniem przedstawienia opinii neurologicznej. Po ostrej fazie choroby należy przeprowadzić badanie EEG oraz odpowiednią ocenę neurologiczną.

Osoba, u której stwierdzono strukturalną zmianę śródmózgową i u której występuje zwiększone ryzyko napadów, nie powinna mieć możliwości kierowania pojazdami grupy 2, dopóki ryzyko wystąpienia padaczki nie obniży się do maksymalnie 2 % rocznie. W razie potrzeby ocena powinna uwzględniać inne istotne sekcje załącznika III (np. w przypadku alkoholu).

12.12. Pierwszy lub pojedynczy nieprowokowany napad: osobę ubiegającą się o prawo jazdy, która miała pierwszy nieprowokowany napad, można uznać za zdolną do kierowania pojazdami, jeżeli w okresie pięciu lat, mimo niestosowania leków przeciwpadaczkowych, nie wystąpiły kolejne napady i jeżeli dokonano odpowiedniej oceny neurologicznej. W przypadku udokumentowanego dobrego rokowania organy krajowe mogą zezwolić kierowcom na wcześniejsze kierowanie pojazdami.

12.13. Inna utrata przytomności: utrata przytomności podlega ocenie z uwzględnieniem ryzyka jej ponownego wystąpienia podczas kierowania pojazdem. Ryzyko ponownego wystąpienia nie powinno przekraczać 2 % rocznie.

12.14. Padaczka: konieczny jest 10-letni okres bez kolejnych napadów, osiągnięty bez pomocy leków przeciwpadaczkowych. W przypadku udokumentowanego dobrego rokowania organy krajowe mogą zezwolić kierowcom na wcześniejsze kierowanie pojazdami. Dotyczy to także »padaczki wieku młodzieńczego«.

Niektóre zaburzenia (np. tętniczo-żylne wady rozwojowe lub krwotok śródmózgowy) zwiększają ryzyko wystąpienia napadów, nawet jeżeli napady jeszcze nie wystąpiły. W takich przypadkach właściwy organ medyczny powinien dokonać oceny; prawo jazdy można wydać, jeżeli ryzyko wystąpienia napadu nie przekracza 2 % rocznie.

ZABURZENIA PSYCHICZNE

Grupa 1:

13.1. Praw jazdy nie wydaje się ani nie przedłuża się okresu ich ważności w przypadku osób ubiegających się o nie czy kierowców cierpiących na:

– poważne zaburzenia psychiczne, wrodzone lub spowodowane chorobą, urazem albo operacją neurochirurgiczną,

– poważny niedorozwój umysłowy,

– poważne problemy związane z zachowaniem się, spowodowane starzeniem się, lub zaburzenia osobowości prowadzące do poważnego osłabienia rozsądku, zachowania czy umiejętności dostosowania się,

o ile do wniosku przedkładanego przez te osoby nie załączono opinii upoważnionego lekarza oraz, w razie konieczności, z zastrzeżeniem regularnych kontrolnych badań lekarskich.

Grupa 2:

13.2. Właściwy organ medyczny należycie rozważa dodatkowe ryzyka i zagrożenia, jakie mogą mieć miejsce w przypadku kierowania pojazdami przez osoby zaliczane do tej grupy.

ALKOHOL

14. Spożywanie alkoholu stanowi podstawowe zagrożenie dla bezpieczeństwa drogowego. W związku ze skalą problemu służby medyczne muszą wykazać się wyjątkową czujnością.

Grupa 1:

14.1. Praw jazdy nie wydaje się ani nie przedłuża się okresu ich ważności w przypadku osób ubiegających się o nie czy kierowców uzależnionych od alkoholu lub niebędących w stanie powstrzymać się od picia i kierowania pojazdem.

Osoby ubiegające się o prawo jazdy i kierowcy, którzy w przeszłości byli uzależnieni od alkoholu, mogą otrzymać prawo jazdy lub uzyskać przedłużenie okresu jego ważności po udowodnionym okresie abstynencji oraz z zastrzeżeniem opinii upoważnionego lekarza i regularnych kontrolnych badań lekarskich.

Grupa 2:

14.2. Właściwy organ medyczny należycie rozważa dodatkowe ryzyka i zagrożenia, jakie mogą mieć miejsce w przypadku kierowania pojazdami przez osoby zaliczane do tej grupy.

LEKI I PRODUKTY LECZNICZE

15. Nadużywanie

Praw jazdy nie wydaje się ani nie przedłuża się okresu ich ważności w przypadku osób ubiegających się o nie czy kierowców uzależnionych od substancji psychotropowych lub regularnie nadużywających takich substancji, niezależnie od kategorii prawa jazdy, o jaką się ubiegają.

Regularne zażywanie:

Grupa 1:

15.1. Praw jazdy nie wydaje się ani nie przedłuża się okresu ich ważności w przypadku osób ubiegających się o nie czy kierowców, którzy regularnie zażywają substancje psychotropowe, w jakiejkolwiek postaci, które mogą obniżać zdolność bezpiecznego kierowania pojazdem, w przypadku, gdy wchłaniane ilości mogą niekorzystnie wpływać na jazdę. Przepis niniejszy stosuje się w odniesieniu do wszystkich innych produktów leczniczych czy kombinacji produktów leczniczych, wpływających na zdolność kierowania pojazdem.

Grupa 2:

15.2. Właściwy organ medyczny należycie rozważa dodatkowe ryzyka i zagrożenia, jakie mogą mieć miejsce w przypadku kierowania pojazdami przez osoby zaliczane do tej grupy.

ZABURZENIA NERKOWE

Grupa 1:

16.1. Prawa jazdy można wydawać lub przedłużać okres ich ważności w przypadku osób cierpiących na ostrą niewydolność nerek, z zastrzeżeniem opinii upoważnionego lekarza i regularnych kontrolnych badań lekarskich.

Grupa 2:

16.2. Oprócz wyjątkowych przypadków, należycie uzasadnionych na podstawie opinii upoważnionego lekarza oraz z zastrzeżeniem regularnych kontrolnych badań lekarskich praw jazdy nie wydaje się ani nie przedłuża się okresu ich ważności w przypadku osób ubiegających się o nie albo kierowców cierpiących na ostrą i nieodwracalną niewydolność nerek.

PRZEPISY RÓŻNE

Grupa 1:

17.1. Z zastrzeżeniem opinii upoważnionego lekarza oraz, w razie konieczności, regularnych kontrolnych badań lekarskich prawa jazdy można wydawać lub przedłużać okres ich ważności w przypadku osób z przeszczepionym organem albo sztucznym wszczepem, które wpływają na zdolność kierowania pojazdem.

Grupa 2:

17.2. Właściwy organ medyczny należycie rozważa dodatkowe ryzyka i zagrożenia, jakie mogą mieć miejsce w przypadku kierowania pojazdami przez osoby zaliczane do tej grupy.

18. Z zasady przyjmuje się, że w przypadku gdy osoby ubiegające się o prawo jazdy lub kierowcy cierpią na zaburzenie, które nie zostało wymienione w poprzednim ustępie, lecz może być lub skutkować czynnościową niezdolnością wpływającą na bezpieczeństwo za kierownicą, praw jazdy nie wydaje się ani nie przedłuża się okresu ich ważności, o ile do wniosku nie załączono opinii upoważnionego lekarza oraz, w razie konieczności, z zastrzeżeniem regularnych kontrolnych badań lekarskich.

¹ Art. 1 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 94/72/WE z dnia 19 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.337.86) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 1995 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy nr 96/47/WE z dnia 23 lipca 1996 r. (Dz.U.UE.L.96.235.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 września 1996 r.

² Art. 2 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy nr 96/47/WE z dnia 23 lipca 1996 r. (Dz.U.UE.L.96.235.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 września 1996 r.

³ Art. 2 ust. 4 uchylony przez art. 17 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2006/126/WE z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie praw jazdy (przekształcenie) (Dz.U.UE.L.06.403.18) z dniem 19 stycznia 2007 r.

⁴ Art. 3 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy nr 97/26/WE z dnia 2 czerwca 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.150.41) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 8 czerwca 1997 r.

⁵ Art. 7a dodany przez art. 1 pkt 2 dyrektywy nr 97/26/WE z dnia 2 czerwca 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.150.41) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 8 czerwca 1997 r.

⁶ Art. 7b:

- dodany przez art. 1 pkt 2 dyrektywy nr 97/26/WE z dnia 2 czerwca 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.150.41) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 8 czerwca 1997 r.

- zmieniony przez art. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1882/2003 z dnia 29 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.284.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 20 listopada 2003 r.

⁷ Załącznik I:

-zmieniony przez art. 29 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.04.90.864/29) z dniem 1 stycznia 1995 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 dyrektywy nr 97/26/WE z dnia 2 czerwca 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.150.41) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 8 czerwca 1997 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Komisji nr 2000/56/WE z dnia 14 września 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.237.45) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 11 października 2000 r.

- zmieniony przez art. 10 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/59/WE z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie wstępnej kwalifikacji i okresowego szkolenia kierowców niektórych pojazdów drogowych do przewozu rzeczy lub osób, zmieniającej rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 oraz dyrektywę Rady 91/439/EWG i uchylającej dyrektywę Rady 76/914/EWG (Dz.U.UE.L.03.226.4) z dniem 10 września 2003 r.

- zmieniony przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2006/103/WE z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.363.344) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2007 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 i 2 dyrektywy Komisji nr 2008/65/WE z dnia 27 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.168.36) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 lipca 2008 r.

⁸ Załącznik Ia:

-dodany przez art. 1 pkt 3 dyrektywy nr 96/47/WE z dnia 23 lipca 1996 r. (Dz.U.UE.L.96.235.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 września 1996 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 dyrektywy nr 97/26/WE z dnia 2 czerwca 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.150.41) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 8 czerwca 1997 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Komisji nr 2000/56/WE z dnia 14 września 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.237.45) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 11 października 2000 r.

- zmieniony przez art. 10 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/59/WE z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie wstępnej kwalifikacji i okresowego szkolenia kierowców niektórych pojazdów drogowych do przewozu rzeczy lub osób, zmieniającej rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 oraz dyrektywę Rady 91/439/EWG i uchylającej dyrektywę Rady 76/914/EWG (Dz.U.UE.L.03.226.4) z dniem 10 września 2003 r.

- zmieniony przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2006/103/WE z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.363.344) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2007 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 i 2 dyrektywy Komisji nr 2008/65/WE z dnia 27 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.168.36) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 lipca 2008 r.

⁹ Załącznik II:

-zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Komisji nr 2000/56/WE z dnia 14 września 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.237.45) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 11 października 2000 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Komisji nr 2008/65/WE z dnia 27 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.168.36) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 lipca 2008 r.

¹⁰ Załącznik III:

- zdniem 16 lipca 1996 r.od stosowania załącznika IIIwprowadzono odstępstwo zgodnie z art. 1 decyzji Komisji nr 96/427/WE z dnia 10 lipca 1996 r. (Dz.U.UE.L.96.175.34).

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy Komisji nr 2009/112/WE z dnia 25 sierpnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.223.26) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem notyfikacji.