Dyrektywa 89/629/EWG w sprawie ograniczenia emisji hałasu z cywilnych poddźwiękowych samolotów odrzutowych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1989.363.27

Akt utracił moc

Wersja od: 11 grudnia 1989 r.

DYREKTYWA RADY

z dnia 4 grudnia 1989 r.

w sprawie ograniczenia emisji hałasu z cywilnych poddźwiękowych samolotów odrzutowych

(89/629/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 13 grudnia 1989 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 84 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽³⁾,

także mając na uwadze, co następuje:

stosowanie norm emisji hałasu w stosunku do cywilnych poddźwiękowych samolotów odrzutowych ma poważne konsekwencje dla świadczenia usług transportu lotniczego, w szczególności w przypadku, gdy takie normy nakładają ograniczenia na typy samolotów, które mogą być eksploatowane przez linie lotnicze, zachęcają do inwestycji w najnowsze i najcichsze dostępne samoloty oraz ułatwiają lepsze wykorzystanie istniejących zdolności przewozowych, łącznie z tymi, które dotyczą portów lotniczych; dyrektywa 80/51/EWG⁽⁴⁾, zmieniona dyrektywą 83/206/EWG⁽⁵⁾, określa ograniczenia wobec emisji takiego hałasu;

priorytetowy program Rady dotyczący badania zagadnień transportu lotniczego odnosi się do emisji z samolotów, w tym hałasu;

program działań Wspólnot Europejskich w zakresie środowiska⁽⁶⁾ wykazuje jasno znaczenie problemu hałasu oraz w szczególności potrzebę podjęcia działań przeciwko hałasowi pochodzącemu z ruchu lotniczego;

hałas emitowany przez samoloty powinien być dalej ograniczany, przy uwzględnieniu czynników środowiskowych, technicznej wykonalności i skutków ekonomicznych;

właściwe jest zatem ograniczenie wpisywania cywilnych odrzutowych samolotów poddźwiękowych do rejestrów Państw Członkowskich obejmujących te samoloty, które spełniają normy określone w tomie 1 rozdział 3 część II załącznika 16 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, wydanie 2 z 1988 r.; w związku z tworzeniem obszaru bez granic wewnętrznych uzasadnione byłoby wyłączenie z powyższej zasady niewpisywania do rejestrów samolotów będących w rejestrach krajowych Państw Członkowskich w dniu 1 listopada 1990 r.; zgodnie ze swobodnym przepływem, jaki umożliwiłaby ta zasada, istotne jest, aby wyłączenia były ograniczane, a te, które zostały udzielone, były ściśle monitorowane i ograniczone w czasie;

w tym celu powinny być wprowadzone, w rozsądnej skali czasowej, wspólne zasady, aby zapewnić zharmonizowane podejście do uzupełniania istniejących zasad w całej Wspólnocie; jest to szczególnie istotne w świetle tempa liberalizacji europejskiego ruchu lotniczego w ostatnim okresie;

praca podjęta przez Wspólnotę we współpracy z innymi organizacjami międzynarodowymi wykazała, że ograniczenie wpisywania do rejestrów Państw Członkowskich samolotów, które nie są w stanie spełnić norm certyfikacyjnych hałasu, określonych w rozdziale 3 wyżej wymienionego załącznika 16, dawałoby ograniczone korzyści dla środowiska i powinno być zatem uznawane jedynie za pierwszy etap, po którym powinny nastąpić środki mające na celu ograniczenie eksploatacji samolotów, które nie spełniają norm rozdziału 3 wymienionego załącznika 16,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

1. Celem niniejszej dyrektywy jest ustanowienie ściślejszych zasad ograniczania emisji hałasu z cywilnych poddźwiękowych samolotów odrzutowych.

2. Niniejszej dyrektywy nie stosuje się do samolotów o maksymalnej masie startowej 34.000 kg lub mniejszej i o pojemności 19 lub mniej miejsc.

Artykuł  2

1. Państwa Członkowskie zapewniają, aby od dnia 1 listopada 1990 r. cywilne poddźwiękowe samoloty odrzutowe, zarejestrowane po tym dniu na ich terytorium, nie mogły być eksploatowane na ich terytorium lub na terytorium innego Państwa Członkowskiego, o ile nie przyznano im certyfikatu hałasu zgodnie z normami co najmniej równymi tym, określonym w tomie 1 rozdział 3 część II załącznika 16 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, wydanie 2 z 1988 r.

2. Ust. 1 nie ma zastosowania się do samolotów, wpisanych do rejestrów krajowych Państw Członkowskich w dniu 1 listopada 1990 r.

3. Terytorium, wymienione w ust. 1, nie obejmuje departamentów zamorskich, określonych w art. 227 ust. 2 Traktatu.

Artykuł  3

Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapewnić, że cel, określony w art. 1 ust. 1, nie jest obchodzony przez, na przykład, jakąkolwiek formę umowy leasingu.

Artykuł  4

Państwa Członkowskie mogą zwolnić z przepisów art. 2:

a) samoloty o znaczeniu historycznym;

b) samoloty używane przez podmiot z Państwa Członkowskiego przed dniem 1 listopada 1989 r. w ramach nadal obowiązującej umowy kupna lub leasingu, które w tym kontekście zostały zarejestrowane w państwie trzecim;

c) samoloty wynajęte podmiotowi z państwa trzeciego, które z tego powodu zostały czasowo skreślone z rejestru Państwa Członkowskiego;

d) samolot, który zastępuje inny, zniszczony w wypadku i którego podmiot nie jest w stanie zastąpić przez dostępny na rynku porównywalny samolot z certyfikatem hałasu, określonym w art. 2 ust. 1, pod warunkiem że rejestracja zastępczego samolotu zostanie dokonana w ciągu jednego roku od powstałego zniszczenia;

e) samoloty napędzane silnikami o współczynniku przepływowości równym 2 lub więcej.

Artykuł  5

Państwa Członkowskie mogą przyznać wyłączenia w zakresie stosowania przepisów art. 2 na okres wstępny do trzech lat, odnawialny na okres do dwóch lat, pod warunkiem że takie wyłączenia wygasają z dniem 31 grudnia 1995 r.:

– samolotom, które są wynajmowane od państwa trzeciego krótkoterminowo, pod warunkiem że podmiot wykaże, że jest to typowa praktyka w jego sektorze przemysłu i że inne rozwiązanie wywarłoby negatywny wpływ na prowadzenie jego działalności,

– samolotom, w odniesieniu do których podmiot wykaże, że inne rozwiązanie wywarłoby w nieuzasadnionym zakresie negatywny wpływ na prowadzenie jego działalności.

Artykuł  6

1. Państwo Członkowskie, udzielające wyłączeń, informuje o tym fakcie właściwe władze Państw Członkowskich i Komisję.

2. Państwa Członkowskie uznają wyłączenia udzielone przez inne Państwa Członkowskie na mocy art. 4 i 5.

Artykuł  7

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy, przed dniem 30 września 1990 r.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty przepisów, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł  8

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 grudnia 1989 r.

	W imieniu Rady
	M. DELEBARRE
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 37 z 14.2.1988, str. 6.

⁽²⁾ Dz.U. C 158 z 26.6.1989, str. 492.

⁽³⁾ Dz.U. C 221 z 28.8.1989, str. 1.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 18 z 24.1.1980, str. 26.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 117 z 4.5.1983, str. 15.

⁽⁶⁾ Dz.U. C 328 z 7.12.1987, str. 1.