Rozporządzenie 2330/98 przewidujące ofertę rekompensat dla niektórych producentów mleka i przetworów mlecznych, tymczasowo objętych ograniczeniem prowadzenia przez nich handlu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1998.291.4

Akt utracił moc

Wersja od: 30 października 1998 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 2330/98

z dnia 22 października 1998 r.

przewidujące ofertę rekompensat dla niektórych producentów mleka i przetworów mlecznych, tymczasowo objętych ograniczeniem prowadzenia przez nich handlu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 43;

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽³⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

w momencie wprowadzenia w 1984 r. systemu dodatkowych opłat wyrównawczych w sektorze mleka i przetworów mlecznych przepisy wspólnotowe, ustanawiając zasady przyznania indywidualnych ilości referencyjnych, nie uwzględniły sytuacji producentów, którzy, w wyniku zobowiązania na podstawie rozporządzenia Rady (EWG) nr 1078/77 z dnia 17 maja 1977 r. wprowadzającego system premii z tytułu niewprowadzania do obrotu mleka i przetworów mlecznych oraz z tytułu konwersji bydła mlecznego⁽⁴⁾, nie dostarczyli lub nie sprzedali mleka w ciągu roku odniesienia przyjętego przez Państwo Członkowskie lub zostali objęci ograniczeniem poziomu dostaw lub sprzedaży w ciągu tego roku;

w następstwie orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości z dnia 19 maja 1992 r. w sprawach połączonych C-104/89 i C-37/90 instytucje Wspólnoty zobowiązały się do wykonania w całości tego orzeczenia w odniesieniu do wszystkich zainteresowanych producentów, którzy znajdowali się w sytuacji odpowiadającej warunkom ustanowionym w orzeczeniu w odniesieniu do zobowiązania Wspólnoty do naprawienia szkód, jakie wspomniani producenci ponieśli do tej pory, ponieważ pierwotne przepisy prawa wspólnotowego nie przewidywały przyznania im indywidualnej ilości referencyjnej; zainteresowanymi producentami byli zasadniczo ci, którzy byli uprawnieni do występowania z wnioskiem o specjalną ilość referencyjną na mocy przepisów dodanych do rozporządzenia Rady (EWG) nr 857/84 z dnia 31 marca 1984 r. przyjmującego ogólne zasady stosowania opłaty wyrównawczej określonej w art. 5c rozporządzenia (EWG) nr 804/68 w sektorze mleka i przetworów mlecznych⁽⁵⁾ rozporządzeniem (EWG) nr 764/89⁽⁶⁾ lub rozporządzeniem (EWG) nr 1639/91⁽⁷⁾; rozporządzenie Rady (EWG) nr 2187/93 z dnia 22 lipca 1993 r. przewidujące ofertę rekompensat dla niektórych producentów mleka i przetworów mlecznych, tymczasowo objętych ograniczeniem prowadzenia przez nich handlu⁽⁸⁾, wprowadziło dla tych producentów ustalenia wyrównawcze, na mocy których przedstawiono ofertę obliczoną w oparciu o ryczałtową stawkę tym kwalifikującym się producentom, którzy złożyli wnioski, które można było uwzględnić w całości i do końca lub które zostały odrzucone.

na wniosek dwóch producentów Sąd Pierwszej Instancji w swoim orzeczeniu z dnia 9 grudnia 1997 r. w sprawach połączonych T-195/94 i T-202/94 nakazał Wspólnocie naprawić szkody poniesione do tego czasu przez wspomnianych producentów, jako że pierwotne przepisy prawa wspólnotowego ustanawiające dodatkowy program opłat wyrównawczych nie przewidywały przyznania indywidualnej ilości referencyjnej w odniesieniu do gospodarstw podlegających zobowiązaniu na podstawie rozporządzenia (EWG) nr 1078/77 oraz kolejnych zmian w prawodawstwie wykluczały przyznanie specjalnych ilości referencyjnych odbiorcom premii przyznanych zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 1078/77, którzy otrzymali ilość referencyjną na mocy art. 2 lub art. 6 rozporządzenia (EWG) nr 857/84;

istnieje znaczna liczba innych producentów, którzy znajdują się w sytuacji odpowiadającej warunkom ustanowionym w orzeczeniu w odniesieniu do zobowiązania Wspólnoty i którzy już wszczęli postępowanie sądowe przeciwko Radzie i Komisji albo wystąpili do instytucji Wspólnoty z roszczeniem odszkodowawczym; zainteresowanymi producentami są ci, którzy są uprawnieni do wystąpienia z wnioskiem o specjalną ilość referencyjną zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2055/93⁽⁹⁾; w związku z tym właściwe jest przyjęcie przepisów w celu rozpatrzenia roszczeń;

z uwagi na znaczną ilość potencjalnie uprawnionych producentów niemożliwe byłoby indywidualne rozpatrzenie każdego roszczenia; konieczne jest zatem przyjęcie stanowiska stawki ryczałtowej; właściwe jest możliwie najdokładniejsze przestrzeganie przepisów wymienionych w rozporządzeniu (EWG) nr 2187/93;

należy bezpośrednio powiązać ze sobą zaakceptowanie prawa do specjalnej ilości referencyjnej zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2055/93 i istnienie szkody polegającej na ograniczeniu produkcji mleka sprzecznym z zamiarem zainteresowanego producenta; w celu zapewnienia, że producent nie będzie mógł czerpać korzyści w drodze uzyskania specjalnej ilości referencyjnej wyłącznie w celu spekulowania zakładaną wartością aktywów przyznanej ilości referencyjnej należy uwzględnić dalsze działania producenta w okresie objętym ograniczeniami ustanowionym w rozporządzeniu (EWG) nr 2055/93;

należy ustalać w przypadku cesjonariuszy części gospodarstwa objętego zobowiązaniem zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 1078/77 podstawę do obliczenia rocznej ilości; roczna ilość będzie zasadniczo ustalona w odniesieniu do przekazanego areału proporcjonalnie do łącznej powierzchni pierwotnego gospodarstwa; jednakże w wyniku orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości z dnia 16 października 1997 r. w sprawie C-165/95, w której pierwotne gospodarstwo było gospodarstwem mieszanym, należy dokonać ustalenia, o ile istnieją wymagane dowody, proporcjonalnie do części gospodarstwa przekazanej bezpośrednio lub pośrednio na produkcję mleczarską w momencie, gdy zobowiązanie weszło w życie zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 1078/77; należy zastosować te same zasady, gdy cesjonariusz całości gospodarstwa podlegającego takiemu zobowiązaniu lub cesjonariusz części takiego gospodarstwa zrezygnował następnie z części gospodarstwa przed przyznaniem specjalnej ilości referencyjnej;

z zastrzeżeniem powyższego ilość będąca przedmiotem rekompensaty musi być obliczona zgodnie z zasadami ogłoszonymi na podstawie orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości z dnia 19 maja 1992 r. i Sądu Pierwszej Instancji z dnia 9 grudnia 1997 r.;

należy wskazać okres, w odniesieniu do którego rekompensata ma być proponowana; zgodnie z powyższymi zasadami można uznać, że straty ponoszone przez zainteresowanych producentów ustały wraz z datą przyjęcia rozporządzenia (EWG) nr 2055/93 lub jeśli wcześniej, wraz z datą przyznania specjalnej ilości referencyjnej; muszą znaleźć zastosowane przepisy art. 43 Statutu Trybunału Sprawiedliwości ustanawiające pięcioletni termin w odniesieniu do skarg; w odpowiedzi na wnioski producentów otrzymane po dacie wydania orzeczenia Sądu Pierwszej Instancji z dnia 9 grudnia 1997 r. instytucje tymczasowo zrzekły się swojego prawa do odwoływania się do przepisów dotyczących terminów; w związku z tym konieczne jest określenie okoliczności ponownego rozpoczęcia biegu terminu;

z powodów administracyjnych konieczne jest ustalenie terminu na składanie wniosków o rekompensatę przez producentów do właściwych władz, aby mogły one zostać dopuszczone, oraz terminu na przekazanie oferty i jej przyjęcie; Komisja powinna być upoważniona do wydłużenia we właściwych okolicznościach ostatecznego terminu przekazywania oferty;

do celu wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia Państwa Członkowskie wykonują niezbędne zadania administracyjne zgodnie z jego przepisami na podstawie specjalnego mandatu, ograniczonego do realizacji tych zadań; z uwagi na fakt, że warunkiem przyjęcia oferty musi być zrzeczenie się wszelkich roszczeń wobec Wspólnoty wynikających z nieprzyznania ilości referencyjnych, oferta rekompensaty powinna być złożona producentowi przez właściwy organ Państwa Członkowskiego w imieniu i na rzecz Rady i Komisji.

rozporządzenie (EWG) nr 2187/93 wymienia kwoty rekompensat w ecu na 100 kg mleka na każdy rok z okresu od 1984/85 do 1990/91 w zróżnicowaniu według wielkości gospodarstw pod względem produkcji mlecznej; kwoty te przedstawiają ogólną prognozę, roczną i według wielkości gospodarstw, różnicy między dochodem, jaki zainteresowani producenci uzyskaliby w wyniku wprowadzenia do obrotu mleka, gdyby nie ograniczenia w tym zakresie, a dochodem jaki uzyskali albo mogliby uzyskać, wykazując należytą staranność w tym samym okresie; w świetle doświadczeń wynikających ze stosowania tego rozporządzenia można wywnioskować, iż zademonstrowany został obiektywizm metody użytej do obliczeń kwot i że stanowią one dopuszczalny wymiar wysokości strat poniesionych przez producentów;

właściwe jest w związku z tym zachowanie tych samych kwot do celów związanych z ustaleniami wyrównawczymi dla producentów na mocy niniejszego rozporządzenia; jednakże zróżnicowanie według wielkości gospodarstw nie ma znaczenia dla producentów, którzy są cesjonariuszami premii za niewprowadzanie do obrotu lub części gospodarstwa podlegającego zobowiązaniu o wstrzymaniu się od wprowadzania do obrotu; można przyjąć, iż ogólnie tacy producenci prowadzili gospodarstwa, w których produkcja mleka była rozwijana, a przyznane ilości referencyjne były znacznie powyżej średniej; w związku z tym właściwe jest stosowanie wartości liczbowych odnoszących się do największych gospodarstw; konieczne jest również ustalenie kwot na lata 1991/92 do 1993/94; kwoty te mogą zostać obliczone na podstawie kwot dla lat poprzednich z dostosowaniem uwzględniającym wahania ceny mleka w Państwach Członkowskich, na których terytorium większość zainteresowanych producentów ma swoje gospodarstwa;

nieprzyjęcie przez producenta oferty właściwego organu Państwa Członkowskiego zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia stanowi odrzucenie oferty Wspólnoty; wszelkie postępowania sądowe kontynuowane lub wszczęte później przez producenta podlegałyby jurysdykcji Wspólnoty;

doświadczenia w zakresie wprowadzania w życie przepisów rozporządzenia (EWG) nr 2187/93 wykazały, że celowe jest ustanowienie kompetencji do zezwalania na przekazywanie ofert rekompensat producentom, którzy nie spełnili niektórych warunków wymienionych w ustaleniach zawartych w tym rozporządzeniu, ale którzy jednak znajdują się w sytuacji odpowiadającej warunkom ustanowionym w orzeczeniach Trybunału Sprawiedliwości lub Sądu Pierwszej Instancji w odniesieniu do zobowiązania Wspólnoty,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Rekompensata na warunkach określonych w niniejszym rozporządzeniu jest przyznawana tym producentom, którzy są cesjonariuszami całego lub części gospodarstwa podlegającego zobowiązaniu zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 1078/77 ("gospodarstwo SLOM") i którzy ponieśli straty w wyniku ograniczeń wysokości dostaw lub sprzedaży mleka lub przetworów mlecznych na mocy tego zobowiązania w ciągu roku odniesienia wybranego przez zainteresowane Państwo Członkowskie w ramach systemu dodatkowych opłat wyrównawczych w sektorze mleka i przetworów mlecznych.

Artykuł  2

Wniosek o rekompensatę uważa się za uzasadniony, jeżeli wnosi go producent, któremu przyznano specjalną ilość referencyjną zgodnie z art. 1 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2055/93 lub który zgodnie z art. 1 ust. 2 tego rozporządzenia otrzymał w przyznaniu udział w specjalnej ilości referencyjnej poprzednio przyznanej na podstawie art. 3a rozporządzenia (EWG) nr 857/84 lub równoważną ilość wynikającą z krajowej rezerwy określonej w art. 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3950/92 z dnia 28 grudnia 1992 r. ustanawiającego dodatkową opłatę wyrównawczą w sektorze mleka i przetworów mlecznych⁽¹⁰⁾, w przypadku gdy Państwo Członkowskie podjęło decyzję zgodnie z art. 1 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 2055/93 wykonywania praw cesjonariusza w ten sposób.

Artykuł  3

Wniosek składa osoba, której przyznana została specjalna ilość referencyjna określona w art. 2 lub jej spadkobierca lub spadkobiercy, bez uszczerbku dla stosowania przepisów prawa krajowego Państwa Członkowskiego.

Artykuł  4

W drodze odstępstwa od przepisów art. 2 wniosek nie jest przyjmowany, jeżeli producent, który otrzymał specjalną ilość referencyjną na podstawie rozporządzenia (EWG) nr 2055/93, uczestniczył przed dniem 1 października 1996 r. w jakimkolwiek środku dotyczącym ostatecznego zrzeczenia się ilości referencyjnych lub sprzedał albo oddał w dzierżawę całość swojego gospodarstwa przed upływem tego terminu.

Artykuł  5

1. Właściwy organ określony w art. 9 ustala roczną ilość, w odniesieniu do której przysługuje rekompensata w oparciu o ilość wykorzystaną do obliczeń premii przyznawanej na mocy rozporządzenia (EWG) nr 1078/77 zwiększoną o 1 % i obniżoną o wielkość procentową odpowiadającą obniżkom stosowanym przez każde Państwo Członkowskie do ilości referencyjnych producentów ustanowionych zgodnie z art. 2 i 6 rozporządzenia (EWG) nr 857/84.

2. W przypadku producentów, którzy byli cesjonariuszami całości gospodarstwa SLOM, roczna ilość jest to ilość obliczona zgodnie z ust. 1 zmniejszona, w miarę potrzeb, zgodnie z ust. 4.

3. W przypadku producentów, którzy byli cesjonariuszami części gospodarstwa SLOM, roczna ilość jest to ilość obliczona zgodnie z ust. 1 zmniejszona proporcjonalnie do powierzchni pierwotnego gospodarstwa SLOM, która nie została przeniesiona. W przypadku gdy pierwotne gospodarstwo SLOM było gospodarstwem mieszanym, redukcja jest obliczana na podstawie tych powierzchni pierwotnego gospodarstwa SLOM, które były bezpośrednio lub pośrednio wykorzystane do produkcji mlecznej, pod warunkiem że takie wykorzystanie może być ustalone w sposób zgodny z wymogami właściwego organu. Wynikowa ilość jest dodatkowo zmniejszana, w miarę potrzeb, zgodnie z ust. 4.

4. Jeżeli producent zrezygnował z części gospodarstwa SLOM lub z części gospodarstwa SLOM przekazanej mu przed otrzymaniem przyznania specjalnej ilości referencyjnej zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2055/93, uwzględniając okres zobowiązania do niewprowadzania do obrotu, wówczas roczna ilość, w odniesieniu do której przysługuje rekompensata zgodnie z ust. 2 i 3, jest odpowiednio obniżana proporcjonalnie do oddanej powierzchni. W przypadku gdy pierwotne gospodarstwo SLOM było gospodarstwem mieszanym, redukcja jest obliczana z uwzględnieniem tylko tych powierzchni, które zostały wykorzystane bezpośrednio lub pośrednio do produkcji mlecznej, pod warunkiem że wykorzystanie takie można ustalić w sposób zgodny z wymogami właściwego organu.

Artykuł  6

Jeżeli część gospodarstwa producenta została sprzedana lub wydzierżawiona po uzyskaniu przyznania specjalnej ilości referencyjnej i przed dniem 1 października 1996 r., roczna ilość, w odniesieniu do której należna jest rekompensata, określona zgodnie z art. 5, jest obniżana o kwotę specjalnej ilości referencyjnej zwróconej do krajowej rezerwy.

Artykuł  7

1. Rekompensata jest oferowana tylko na okres, w odniesieniu do którego prawo do rekompensaty nie jest czasowo ograniczone.

2. Dla celów związanych z wyznaczeniem okresu, na który oferowana jest rekompensata:

a) data zawieszenia biegu pięcioletniego terminu przewidziana w art. 43 Statutu Trybunału Sprawiedliwości jest najwcześniejszą datą nastąpienia poniższych zdarzeń:

– w przypadku wniesienia skargi do Trybunału Sprawiedliwości lub Sądu Pierwszej Instancji - data zarejestrowania wniesienia skargi,

– w przypadku wniosku skierowanego do instytucji Wspólnoty - data przyjęcia takiego wniosku przez Radę lub Komisję (w zależności od tego, która nastąpiła wcześniej), pod warunkiem że wnioskodawca następnie wystąpił ze skargą do Sądu Pierwszej Instancji w terminie dwóch miesięcy określonym w art. 43 Statutu Trybunału Sprawiedliwości lub instytucja Wspólnoty przyjęła na piśmie, że taki wniosek spowodował przerwanie terminu;

b) datę rozpoczęcia okresu wyrównawczego ustala się na pięć lat przed datą przerwania terminu, ale nie wcześniej niż przed dniem 2 kwietnia 1984 r. ani też nie przed terminem wygaśnięcia zobowiązania do wstrzymania się od wprowadzania do obrotu lub przestawienia się;

c) datą zakończenia okresu wyrównawczego jest dzień 1 sierpnia 1993 r. lub dzień otrzymania przez producenta specjalnej ilości referencyjnej, jeśli nastąpiło to wcześniej.

Artykuł  8

Jeżeli w okresie wyrównawczym, przed dokonaniem przyznania specjalnej ilości referencyjnej, producent zwiększył produkcję powyżej przyznanej mu ilości referencyjnej, ilość w odniesieniu do której przysługuje rekompensata jest zmniejszona dla danego okresu o dostarczone lub sprzedane bezpośrednio ilości przekraczające ilość referencyjną. Ilości dostarczone lub sprzedane bezpośrednio oraz znajdująca się w dyspozycji ilość referencyjna, przez części okresu dwunastu miesięcy, są ustalane w proporcji do łącznych dostaw lub sprzedaży bezpośredniej w całym okresie dwunastu miesięcy. Ilości referencyjne określone w art. 2 akapit drugi rozporządzenia (EWG) nr 2055/93 nie są uwzględniane w celu ustalania dostępnej ilości referencyjnej.

Artykuł  9

Każdy wniosek o rekompensatę musi być skierowany do właściwego organu w tym celu wyznaczonego w każdym z zainteresowanych Państw Członkowskich na formularzu sporządzonym zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 30 rozporządzenia (EWG) nr 804/68⁽¹¹⁾. Właściwy organ musi otrzymać wniosek najpóźniej do dnia 31 stycznia 1999 r., aby został przyjęty.

Artykuł  10

Właściwy organ określony w art. 9 sprawdza dokładność informacji dostarczonych przez producenta i oblicza wysokość kwoty rekompensaty na podstawie ilości i okresu, w odniesieniu do których przysługuje rekompensata, wykorzystując kwoty określone w Załączniku.

Artykuł  11

Odsetki do kwoty rekompensaty w wysokości 6 % rocznie dodaje się począwszy od dnia 9 grudnia 1997 r. do dnia wypłaty rekompensaty. Jednakże w przypadku gdy wypłata tej rekompensaty ulega opóźnieniu z powodu niedostarczenia przez producenta informacji lub dokumentów dotyczących wniosku o rekompensatę wymaganych przez właściwy organ lub dowodu wycofania się z procedur określonych w art. 13 ust. 1 akapit drugi, odsetki nie należą się za okres opóźnienia.

Artykuł  12

Łączna kwota rekompensaty jest przeliczana na walutę krajową przy zastosowaniu rolniczego kursu przeliczeniowego obowiązującego w dniu, w którym niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie.

Artykuł  13

1. W terminie czterech miesięcy od dnia otrzymania wniosku o rekompensatę właściwy organ określony w art. 9 przekazuje wnioskodawcy ofertę rekompensaty obliczonej zgodnie z niniejszym rozporządzenia wraz z potwierdzeniem pełnego i ostatecznego rozliczenia. Ten okres może być przedłużony przez Komisję zgodnie z procedurą określoną w art. 16, na należycie uzasadniony wniosek Państwa Członkowskiego. Oferta jest przedstawiana w imieniu i na rzecz Rady i Komisji.

2. W przypadku gdy wnioskodawca jest cesjonariuszem części gospodarstwa SLOM i przeznaczona specjalna ilość referencyjna na podstawie art. 1 ust. 1 lub 2 rozporządzenia (EWG) nr 2055/93 podlega ponownej ocenie przez władze krajowe, termin określony w ust. 1 wynosi 4 miesiące, licząc od daty wydania ostatecznej decyzji władz krajowych w sprawie ponownej oceny specjalnej ilości referencyjnej, w przypadku gdy taka decyzja jest późniejsza niż otrzymanie wniosku o rekompensatę.

3. Oferta jest przyjmowana w drodze zwrotu właściwemu organowi należycie podpisanego pokwitowania. Aby oferta była wiążąca, pokwitowanie musi być otrzymane przez właściwy organ nie później niż trzy miesiące po dniu przekazania oferty.

Rekompensata jest wypłacana z chwilą przyjęcia oferty. Jednakże, w przypadku producentów, którzy spowodowali wszczęcie postępowania sądowego przeciwko instytucjom Wspólnoty, przed dokonaniem wypłaty rekompensaty musi być również przedstawiony właściwemu organowi dowód cofnięcia wszczęcia postępowania.

Nie przyjęcie oferty w ustanowionym terminie oznacza, że przestaje być ona wiążąca dla Rady i dla Komisji.

Przyjęcie oferty oznacza zrzeczenie się wszelkich roszczeń wobec Wspólnoty niezależnie od ich przedmiotu w odniesieniu od jakichkolwiek poniesionych strat w rozumieniu art. 1, włącznie z odsetkami i kosztami.

Artykuł  14

Ostateczny termin na podstawie art. 43 Statutu Trybunału Sprawiedliwości rozpoczyna bieg od dnia 1 lutego 1999 r. w odniesieniu do wszystkich producentów określonych w art. 1, którzy nie złożyli wniosku o rekompensatę zgodnie z art. 9, jeżeli tylko nie uległ on przerwaniu przez wszczęcie postępowań wciąż niezakończonych.

W odniesieniu do producentów, którzy otrzymali ofertę wypłacenia rekompensaty na mocy art. 13 ust. 1 lub 2, ostateczny termin rozpoczyna bieg w następnym dniu po wygaśnięciu okresu przyjęcia oferty określonego w art. 13 ust. 3, jeżeli tylko nie uległ on przerwaniu przez wszczęcie postępowań wciąż nie zakończonych.

Artykuł  15

Komisja może zadecydować, zgodnie z procedurą określoną w art. 16, o zezwoleniu na przeniesienie oferty wypłacenia rekompensaty na producentów, którzy znajdują się w sytuacji odpowiadającej warunkom powstania zobowiązania Wspólnoty, ale którzy nie otrzymali rekompensaty na mocy rozporządzenia (EWG) nr 2187/93 albo na podstawie poprzednio obowiązujących przepisów niniejszego rozporządzenia. Kwota zaproponowanej rekompensaty jest obliczana, odpowiednio, zgodnie z przepisami rozporządzenia (EWG) nr 2187/93 lub zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia albo też zgodnie z kryteriami, które mogą zostać ustanowione w orzeczeniu w sprawie odszkodowania wydanym przez Trybunał Sprawiedliwości w sprawach połączonych C-104/89 i C-37/90. Wysokość odsetek, jaką należy dodać i okres, za który należy je obliczyć mogą zostać odpowiednio dostosowane, by uwzględnić szczególne okoliczności. Ustala się także konieczne terminy dotyczące ofert wypłacenia rekompensaty i ich przyjmowania.

Artykuł  16

Szczegółowe zasady stosowania niniejszego rozporządzenia, w szczególności przepisy dotyczące pokrywania kosztów przedstawicieli producentów, Komisja przyjmuje zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 30 rozporządzenia Rady (EWG) nr 804/68.

Artykuł  17

Finansowanie wypłat dokonywanych na mocy niniejszego rozporządzenie uważa się za interwencję w rozumieniu art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 729/70⁽¹²⁾.

Artykuł  18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 22 października 1998 r.

	W imieniu Rady
	W. MOLTERER
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 273 z 2.9.1998, str. 3.

⁽²⁾ Dz.U. C 328 z 26.10.1998.

⁽³⁾ Opinia wydana dnia 15 października 1998 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

⁽⁴⁾ Dz.U. L 131 z 26.5.1997, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1300/84 (Dz.U. L 125 z 12.5.1984, str. 23).

⁽⁵⁾ Dz.U. L 90 z 1.4.1984, str. 13. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3950/92 (Dz.U. L 405 z 31.12.92, str. 1).

⁽⁶⁾ Dz.U. L 84 z 29.3.1989, str. 2.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 150 z 15.6.1991, str. 35.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 196 z 5.8.1993, str. 6.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 187 z 29.7.1993, str. 8.

⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 405 z 31.12.1992, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 903/98 (Dz.U. L 127 z 29.4.1998, str. 8).

⁽¹¹⁾ Rozporządzenie Rady (EWG) nr 804/68 z dnia 27 czerwca 1968 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (Dz.U. L 148 z 28.6.1968, str. 13). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1587/96 (Dz.U. L 16.8.1996, str. 21).

⁽¹²⁾ Rozporządzenie Rady (EWG) nr 729/70 z dnia 21 kwietnia 1970 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (Dz.U. L 94 z 28.4.1970, str. 13). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1287/95 (Dz.U. L 125 z 8.6.1995, str. 1).

ZAŁĄCZNIK

REKOMPENSATY OFEROWANE NA PODSTAWIE ART. 10

(ecu za 100 kg mleka)

Rok	Kwota
1984/1985	9,2
1985/1986	10,5
1986/1987	9,7
1987/1988	10,0
1988/1989	12,3
1989/1990	12,9
1990/1991	11,7
1991/1992	11,8
1992/1993	12,4
1993/1994	12,4