Dyrektywa 98/58/WE dotycząca ochrony zwierząt hodowlanych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1998.221.23

Akt obowiązujący

Wersja od: 14 grudnia 2019 r.

DYREKTYWA RADY 98/58/WE

z dnia 20 lipca 1998 r.

dotycząca ochrony zwierząt gospodarskich ¹

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 43,

uwzględniając wniosek Komisji ² ,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego ³ ,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczo-Społecznego ⁴ ,

a także mając na uwadze, co następuje:

wszystkie Państwa Członkowskie ratyfikowały Europejską konwencję w sprawie ochrony zwierząt gospodarskich (zwaną dalej "Konwencją"); Wspólnota przyjęła Konwencję na mocy decyzji 78/923/EWG ⁵  i złożyła do depozytu dokument uzgodnień; ⁶

Wspólnota, jako umawiająca się strona, musi przestrzegać zasad ustanowionych w Konwencji;

zasady te obejmują zapewnienie pomieszczenia, żywienie, pojenie i opiekę zgodnie z fizjologicznymi i psychologicznymi potrzebami zwierząt, wiedzą naukową i stosowaną praktyką;

niezbędne jest opracowanie przez Wspólnotę uzupełniających przepisów jednolitego stosowania Konwencji i jej zaleceń oraz szczególnych zasad stosowania niniejszej dyrektywy;

Parlament Europejski, w swojej uchwale z 20 lutego 1987 r. w sprawie polityki utrzymania zwierząt ⁷ , wezwał Komisję do opracowania propozycji reguł wspólnotowych dotyczących ogólnych aspektów hodowli bydła;

deklaracja nr 24 dołączona do Aktu Końcowego Traktatu o Unii Europejskiej zwraca się do Państw Członkowskich i instytucji europejskich, aby podczas opracowywania i wdrażania ustawodawstwa wspólnotowego, w szczególności wspólnej polityki rolnej, zwrócić uwagę na wymagania dotyczące warunków utrzymania zwierząt;

różnice, które mogą zakłócić konkurencję, kolidują ze sprawną organizacją rynku zwierząt;

istnieje potrzeba ustanowienia wspólnych minimalnych standardów ochrony zwierząt gospodarskich, po to, by zapewnić racjonalny rozwój produkcji oraz ułatwić organizację rynku zwierząt; należy również uwzględnić przepisy dotyczące warunków utrzymania zwierząt ustanowione w regułach wspólnotowych; ⁸

należy przeprowadzić badania porównawcze przepisów dotyczących warunków utrzymania zwierząt, stosowanych we Wspólnocie i w wybranych państwach trzecich łącznie z ich oceną, mając na uwadze ustalenie natury przyszłych inicjatyw Wspólnoty mające na celu wyeliminowanie zakłóceń konkurencji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

1. 9  Niniejsza dyrektywa wyznacza minimalne standardy ochrony zwierząt gospodarskich lub gospodarskich.

2. Nie ma zastosowania do:

a) zwierząt żyjących na wolności;

b) zwierząt używanych w zawodach, przedstawieniach, wydarzeniach kulturalnych i zawodach sportowych;

c) zwierząt używanych w laboratoriach i do eksperymentów;

d) zwierząt bezkręgowych.

3. Niniejsza dyrektywa stosuje się bez uszczerbku dla szczegółowych przepisów Wspólnoty, ustanowionych gdzie indziej, a w szczególności do dyrektywy 88/166/EWG ¹⁰ , 91/629/EWG ¹¹  i 91/630/EWG ¹² , które nadal mają zastosowanie.

Artykuł  2

Do celów niniejszej dyrektywy mają zastosowanie następujące definicje:

1) "zwierzę": jakiekolwiek zwierzę (w tym ryby, gady lub zwierzęta ziemnowodne) hodowane lub trzymane celu produkcji jedzenia, wełny, skóry lub futra lub do innych celów gospodarskich;

2) "właściciel" lub "opiekun": osoba fizyczna lub prawna lub osoby odpowiedzialne lub opiekujące się zwierzętami tymczasowo lub stale;

3) 13  "właściwe organy" oznaczają właściwe organy zgodnie z definicją określoną w art. 3 pkt 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 ¹⁴ .

Artykuł  3

Państwa Członkowskie opracują przepisy gwarantujące, że właściciele i opiekunowie podejmą uzasadnione kroki w celu zapewnienia warunków utrzymania zwierząt będących pod ich opieką tak aby zwierzęta nie były narażane na niepotrzebne cierpienie, ból lub zranienie.

Artykuł  4

Państwa Członkowskie dopilnują, aby warunki, w jakich zwierzęta (wyłączając ryby, gady i zwierzęta ziemnowodne) są hodowane lub trzymane, biorąc pod uwagę ich gatunek i stopień rozwoju, dostosowanie i udomowienie oraz ich potrzeby fizjologiczne i psychiczne zgodnie ze stosowaną praktyką i wiedzą naukową, były zgodne z przepisami określonymi w Załączniku.

Artykuł  5

1. 15  Komisja przedłoży Radzie propozycje, które mogą być niezbędne do jednolitego stosowania Europejskiej konwencji w sprawie ochrony zwierząt gospodarskich oraz na podstawie oceny naukowej, zaleceń zawartych w Konwencji i innych odpowiednich przepisach szczególnych.

2. Dodatkowo, co pięć lat, po raz pierwszy pięć lat od daty obowiązywania niniejszej dyrektywy, Komisja, na podstawie nabytego doświadczenia w trakcie wdrażania niniejszej dyrektywy, w szczególności środków określonych w ust. 1 oraz postępu technicznego i naukowego, przedłoży Radzie raport, z dołączonymi stosownymi wnioskami, mając na uwadze wyniki raportu.

3. Rada stanowi większością kwalifikowaną w sprawie tych wniosków.

Artykuł  6

1. 16  (uchylony).

2. 17  Państwa członkowskie każdego roku do dnia 31 sierpnia przedkładają Komisji sprawozdanie roczne za poprzedni rok z kontroli przeprowadzonych przez właściwy organ w celu zweryfikowania zgodności z wymaganiami niniejszej dyrektywy. Sprawozdaniu towarzyszy analiza najpoważniejszych ustaleń dotyczących wystąpienia niezgodności oraz krajowy plan działania na rzecz zapobiegania ich występowaniu lub ograniczenia ich w następnych latach. Komisja przekazuje państwom członkowskim streszczenia tych sprawozdań.

3. Komisja przed dniem 1 lipca 1999 r. przedłoży wnioski, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 9, mając na uwadze zharmonizowanie:

a) 18  (uchylona);

b) formatu, treści i częstotliwości przedkładania raportów, o których mowa w ust. 2.

Artykuł  7  ¹⁹  

(uchylony)

Artykuł  8

1. Przed dniem 30 czerwca 1999 r. Komisja przedłoży Radzie raport w sprawie:

– porównania przepisów dotyczących warunków utrzymania zwierząt we Wspólnocie i państwach trzecich, które zaopatrują Wspólnotę,

– zakresu otrzymania szerokiej, międzynarodowej akceptacji zasad warunków utrzymania zwierząt, ustanowionych w niniejszej dyrektywie, i

– zakresu, w jakim cele Wspólnoty odnośnie do warunków utrzymania zwierząt mogłyby być pomijanie jako wynik rywalizacji państw nie będących członkami, które nie stosują podobnych norm.

2. Raport określony w ust. 1 zawiera stosowne wnioski mające na celu wyeliminowanie zakłóceń konkurencji.

Artykuł  9 ²⁰

1. Komisję wspomaga Stały Komitet ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt ustanowiony na mocy art. 58 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 ²¹ .

2. W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE ²² .

Termin określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  10

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, w tym ewentualne sankcje, niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy przed dniem 31 grudnia 1999 r., z zastrzeżeniem innych decyzji podjętych przez Radę w świetle raportu określonego w art. 8, i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2. 23  Jednakże po dniu 31 grudnia 1999 r. Państwa Członkowskie mogą, zgodnie z ogólnymi zasadami Traktatu, utrzymać lub zastosować na swoim terytorium ostrzejsze przepisy ochrony zwierząt gospodarskich niż te ustanowione w dyrektywie. Państwa te poinformują Komisję o takich środkach.

3. Państwa Członkowskie przedłożą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł  11

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnoty Europejskiej.

Artykuł  12

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 lipca 1998 r.

	W imieniu Rady
	W. MOLTERER
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK   ²⁴

Personel

1. Zwierzęta powinny być pod opieką wystarczającej liczby personelu posiadającego odpowiednie umiejętności, wiedzę i kompetencje zawodowe.

Kontrola

2. Wszystkie zwierzęta utrzymywane w systemach gospodarczych, gdzie ich warunki utrzymania zależą od opieki ludzkiej, należy kontrolować minimum raz dziennie. Zwierzęta utrzymywane w innych systemach należy kontrolować w odstępach odpowiednich, by uniknąć cierpienia.

3. Należy zapewnić odpowiednie oświetlenie (stałe lub przenośne), aby umożliwić gruntowną kontrolę zwierząt w dowolnym czasie.

4. Zwierzętom, które zachorują lub zostaną zranione, należy zapewnić należytą opiekę bez zwłoki, jeżeli zwierzętom taka opieka nie wystarcza, to należy niezwłocznie zasięgnąć porady weterynarza. W miarę potrzeby należy chore lub zranione zwierzę odizolować w odpowiednich warunkach, jeżeli to niezbędne w suchym, wygodnym legowisku.

Przechowywanie dokumentów

5. Właściciel lub opiekun zwierząt jest zobowiązany przechowywać dokumenty przeprowadzonego leczenia i liczby stwierdzonych przy każdej kontroli zgonów.

Jeżeli wymagane jest przechowywanie odpowiednich informacji do innych celów, jest to również wystarczające do celów niniejszej dyrektywy.

6. Niniejsze dokumenty są przechowywane przez okres, co najmniej trzech lat i powinny być gotowe do okazania właściwemu organowi w trakcie przeprowadzania kontroli lub gdy jest to wymagane.

Swobodny przepływ

7. Swobodny przepływ zwierząt, mając na uwadze jego gatunek i zgodnie z nabytym doświadczeniem i wiedzą naukową, nie może być ograniczony w sposób powodujący niepotrzebne cierpienie lub zranienie.

Jeżeli zwierzę jest stale lub regularnie spętane lub zamknięte, należy zapewnić mu odpowiednią do jego potrzeb fizjologicznych i psychicznych przestrzeń, zgodnie ze stosowaną praktyką i wiedzą naukową.

Budynki i pomieszczenia

8. Materiały używane do budowy pomieszczeń, w szczególności do budowy zagród i sprzętu, z którymi zwierzęta są w kontakcie, nie mogą być szkodliwe dla nich i muszą być łatwe do czyszczenia i dezynfekowania.

9. Pomieszczenia i ich wyposażenie ochraniające zwierzęta musi być tak skonstruowane i utrzymywane, aby nie było w nich ostrych powierzchni, kantów, które mogłyby zranić zwierzę.

10. Wentylacja, poziom kurzu, temperatura, odpowiednia wilgotność i koncentracja gazu nie może przekraczać poziomu szkodliwego dla zwierząt.

11. Zwierzęta trzymane w budynkach nie mogą przebywać cały czas w ciemności lub bez odpowiedniej przerwy od sztucznego oświetlenia. Tam gdzie naturalne światło jest niewystarczające by sprostać fizjologicznym i psychologicznym potrzebom zwierząt, należy zapewnić odpowiednie sztuczne oświetlenie.

Zwierzęta nietrzymane w budynkach

12. Zwierzęta nie trzymane w budynkach w razie potrzeby muszą mieć zapewnioną odpowiednią ochronę przed złą pogodą, drapieżnikami i zagrożeniem dla ich zdrowia.

Sprzęt mechaniczny i zautomatyzowany

13. Sprzęt mechaniczny i zautomatyzowany niezbędny dla zdrowia i warunków utrzymania zwierząt musi być kontrolowany przynajmniej raz dziennie. W przypadku wykrycia uszkodzeń, należy je niezwłocznie usunąć lub, jeżeli jest to niemożliwe, należy podjąć odpowiednie kroki, by ochronić zdrowie i warunki utrzymania zwierząt.

Tam, gdzie zdrowie i warunki utrzymania zwierząt jest zależne od sztucznej wentylacji, należy zapewnić odpowiedni system zapasowy, gwarantujący wystarczającą wymianę powietrza, do zachowania zdrowia i warunków utrzymania zwierząt na wypadek uszkodzenia systemu, należy przewidzieć system alarmowy w celu ostrzeżenia o uszkodzeniu. System alarmowy należy regularnie kontrolować.

Pasza, woda i inne substancje

14. Zwierzęta należy karmić pełnowartościową dietą, odpowiednią do ich wieku i gatunku, podawanej w takich ilościach, by utrzymać je w dobrym zdrowiu i zaspokoić ich potrzeby pokarmowe. Zwierzętom nie należy dostarczać jedzenia lub płynów w sposób, ani jedzenie lub płyny nie powinny zawierać substancji, który mogłyby spowodować niepotrzebne cierpienie lub zranienie.

15. Wszystkie zwierzęta muszą mieć dostęp do pożywienia w odstępach odpowiednich do ich psychologicznych potrzeb.

16. Wszystkie zwierzęta muszą mieć dostęp do odpowiedniej ilości wody lub w inny sposób należy zaspokoić ich zapotrzebowanie na płyny.

17. Sprzęt do karmienia i pojenia należy tak zaprojektować, skonstruować i umieścić, aby zminimalizować szkodliwy wpływ rywalizacji pomiędzy zwierzętami oraz niebezpieczeństwo skażenia wody i jedzenia.

18. Żadne inne substancje, za wyjątkiem tych, które są podawane do celów terapeutycznych, profilaktycznych lub leczenia zootechnicznego określonego w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 96/22/EWG ²⁵ , nie mogą być podawane zwierzęciu, o ile nie zostało to poparte badaniami naukowymi dotyczącymi zdrowia zwierząt lub stosowaną praktyką stwierdzającymi, że wypływ danej substancji nie jest szkodliwy dla zdrowia lub warunków utrzymania zwierzęcia.

Okaleczenia

19. Do czasu przyjęcia szczególnych przepisów dotyczących okaleczenia zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 5 i bez uszczerbku dla dyrektywy 91/630/EWG mają zastosowanie właściwe krajowe przepisy zgodnie z ogólnymi zasadami Traktatu.

Procedury dotyczące hodowli

20. Naturalna i sztuczna hodowla lub procedury dotyczące hodowli, które powodują lub mogą spowodować cierpienie lub zranienie danych zwierząt, nie mogą być praktykowana.

Przepisy nie wykluczają zastosowania pewnych procedur, które mogą spowodować minimalne lub chwilowe cierpienie lub zranienie lub które wymagają interwencji, które nie spowodują trwałego zranienia, tam, gdzie są one dopuszczone przepisami krajowymi.

21. Zwierzęta nie będą trzymane do celów gospodarskich, o ile można przewidzieć, na podstawie genotypu lub fenotypu, że mogą być trzymane bez szkody dla ich zdrowia i warunków utrzymania.

¹ Tytuł zmieniony przez sprostowanie z dnia 8 sierpnia 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.221.23/1).

² Dz.U. C 156 z 23.6.1992, str. 11.

³ Dz.U. C 337 z 21.12.1992, str. 225.

⁴ Dz.U. C 332 z 16.12.1992, str. 22.

⁵ Dz.U. L 323 z 17.11.1978, str. 12.

⁶ Motyw zmieniony przez sprostowanie z dnia 8 sierpnia 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.221.23/1).

⁷ Dz.U. C 76 z 23.3.1987, str. 185.

⁸ Motyw zmieniony przez sprostowanie z dnia 8 sierpnia 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.221.23/1).

⁹ Art. 1 ust. 1 zmieniony przez sprostowanie z dnia 8 sierpnia 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.221.23/1).

¹⁰ Dyrektywa Rady 88/166/EWG z dnia 7 marca 1998 r. zgodna z wyrokiem sądu w sprawie 131-86 (uchylająca dyrektywę 88/166/EWG z dnia 25 marca 1996 r. ustanawiająca minimalne standardy ochrony kur niosek przechowywanych w inkubatorach) (Dz.U. L 74 z 19.3.1988, str. 83).

¹¹ Dyrektywa Rady 91/629/EWG z dnia 7 marca 1998 r. ustanawiająca minimalne standardy ochrony cieląt (Dz.U. L 340 z 11.12.1991, str. 28.). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 97/2/WE (Dz.U. L 25 z 28.1.1997, str. 24).

¹² Dyrektywa Rady 91/630/EWG z dnia 19 listopada 1991 r. ustanawiająca minimalne standardy ochrony świń (Dz.U. L 340 z 11.12.1991, str. 33).

¹³ Art. 2 pkt 3 zmieniony przez art. 151 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.95.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 14 grudnia 2019 r.

¹⁴ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/ 2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1).

¹⁵ Art. 5 ust. 1 zmieniony przez sprostowanie z dnia 8 sierpnia 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.221.23/1).

¹⁶ Art. 6 ust. 1 uchylony przez art. 151 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.95.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 14 grudnia 2019 r.

¹⁷ Art. 6 ust. 2 zmieniony przez art. 151 pkt 2 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.95.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 14 grudnia 2019 r.

¹⁸ Art. 6 ust. 3 lit. a) uchylona przez art. 151 pkt 2 lit. c rozporządzenia nr (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.95.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 14 grudnia 2019 r.

¹⁹ Art. 7 uchylony przez art. 151 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.95.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 14 grudnia 2019 r.

²⁰ Art. 9 zmieniony przez art. 3 rozporządzenia nr 806/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.122.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 5 czerwca 2003 r.

²¹ Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1.

²² Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

²³ Art. 10 ust. 2 zmieniony przez sprostowanie z dnia 8 sierpnia 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.221.23/1).

²⁴ Załącznik zmieniony przez sprostowanie z dnia 8 sierpnia 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.221.23/1).

²⁵ Dyrektywa Rady 96/22/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. dotyczące zakazu używania w hodowli niektórych substancji mających działanie hormonalne lub tyrostatyczne oraz beta-agonistów. (Dz.U. L 125 z 23.5.1996, str. 3).