Dyrektywa 87/54/EWG w sprawie ochrony prawnej topografii produktów półprzewodnikowych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1987.24.36

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 stycznia 1996 r.

DYREKTYWA RADY

z dnia 16 grudnia 1986 r.

w sprawie ochrony prawnej topografii produktów półprzewodnikowych ^*

(87/54/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 27 stycznia 1987 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽³⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

produkty półprzewodnikowe odgrywają coraz ważniejszą rolę w wielu gałęziach przemysłu, w związku z czym można uznać, że technologia półprzewodników ma fundamentalne znaczenie dla rozwoju przemysłu Wspólnoty;

funkcje produktów półprzewodnikowych w dużej mierze zależą od topografii takich produktów, a rozwój takich topografii wymaga zainwestowania znacznych zasobów ludzkich, technicznych i finansowych, podczas gdy topografie tych produktów mogą być kopiowane z nakładem ułamka kosztów niezbędnych do ich samodzielnego rozwijania;

topografie produktów półprzewodnikowych nie są obecnie wyraźnie chronione we wszystkich Państwach Członkowskich przez obowiązujące w nich ustawodawstwo, a ochrona taka, jeżeli istnieje, ma odmienne cechy;

niektóre różnice istniejące w ochronie prawnej produktów półprzewodnikowych, udzielanej przez ustawodawstwa Państw Członkowskich, wywołują bezpośrednie i negatywne skutki w funkcjonowaniu wspólnego rynku w zakresie produktów półprzewodnikowych i takie różnice mogłyby się powiększać w miarę wprowadzania przez Państwa Członkowskie nowych przepisów prawnych w tej dziedzinie;

istniejące różnice wywołujące takie skutki należy wyeliminować, należy również zapobiegać powstawaniu nowych różnic mających negatywne skutki dla funkcjonowania wspólnego rynku;

w odniesieniu do rozszerzenia ochrony na osoby spoza Wspólnoty Państwa Członkowskie powinny mieć swobodę działania we własnym imieniu, jeżeli decyzje Wspólnoty nie zostaną podjęte w określonym terminie;

prawne ramy Wspólnoty w zakresie ochrony topografii produktów półprzewodnikowych mogą być początkowo ograniczone do pewnych podstawowych zasad przez przepisy określające: podmiotowy i przedmiotowy zakres ochrony; prawa wyłączne przyznane osobom chronionym, na podstawie których osoby te mogą zezwalać lub zakazywać podejmowania niektórych działań; wyjątki od tych praw, oraz czas trwania ochrony,

inne zagadnienia mogą pozostać tymczasem uregulowane zgodnie z prawem krajowym, w szczególności w odniesieniu do tego, czy rejestracja lub depozyt jest wymaganym warunkiem ochrony oraz, z zastrzeżeniem wyłączenia licencji udzielonych na tej jedynie podstawie, że upłynął pewien termin, czy i na jakich warunkach licencje niedobrowolne mogą być udzielane w stosunku do chronionych topografii;

ochrona topografii produktów półprzewodnikowych zgodnie z niniejszą dyrektywą nie powinna naruszać stosowania innych form ochrony;

dalsze środki dotyczące ochrony prawnej topografii produktów półprzewodnikowych we Wspólnocie mogą być rozważane na późniejszym etapie, jeżeli będzie to konieczne, natomiast stosowanie wspólnych podstawowych zasad przez wszystkie Państwa Członkowskie, zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, jest pilną koniecznością,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ  1

Definicje

Artykuł  1

1. Do celów niniejszej dyrektywy:

a) "produkt półprzewodnikowy" oznacza końcową lub pośrednią postać każdego produktu:

i) składającego się z korpusu materiału zawierającego warstwę materiału półprzewodnikowego; oraz

ii) mającego więcej niż jedną warstwę, które to warstwy składają się z materiału przewodzącego, izolacyjnego lub półprzewodnikowego i są rozplanowane zgodnie z uprzednio opracowanym trójwymiarowym wzorem; oraz

iii) przeznaczonego do spełniania wyłącznie lub oprócz innych funkcji funkcji elektronicznej

b) "topografia" produktu półprzewodnikowego oznacza serię odwzorowań, jakkolwiek utrwalonych czy zakodowanych:

i) reprezentujących trójwymiarowy wzór warstw, z których stworzony jest produkt półprzewodnikowy; oraz

ii) w której to serii każde odwzorowanie ma wzór lub część wzoru powierzchni produktu półprzewodnikowego na każdym etapie jego wytwarzania;

c) "wykorzystywanie w celach handlowych" oznacza sprzedaż, wynajem, leasing lub jakikolwiek sposób handlowego rozprowadzania lub oferowania do takich celów. Jednakże do celów art. 3 ust. 4; art. 4 ust. 1, art. 7 ust. 1, 3 i 4 "wykorzystanie w celach handlowych" nie obejmuje wykorzystywania z zachowaniem warunków poufności w takim zakresie, aby nie zachodziło dalsze udostępnianie osobom trzecim, z wyjątkiem kiedy wykorzystywanie topografii odbywa się z zachowaniem warunków poufności wymaganych przy środkach podjętych zgodnie z art. 223 ust. 1 lit. b) Traktatu.

2. Rada, na wniosek Komisji, może zmienić kwalifikowaną większością głosów przepisy ust. 1 lit. a) ppkt i) oraz ii) w celu przystosowania ich do warunków zaistniałych w wyniku postępu technicznego.

ROZDZIAŁ  2

Ochrona topografii produktów półprzewodnikowych

Artykuł  2

1. Państwa Członkowskie chronią topografie produktów półprzewodnikowych przez przyjęcie przepisów prawnych przyznających wyłączne prawa zgodne z przepisami niniejszej dyrektywy.

2. Chroniona jest topografia produktu półprzewodnikowego, która jest wynikiem własnego wysiłku intelektualnego jej twórcy oraz nie jest powszechnie znana w przemyśle półprzewodnikowym. W przypadku gdy topografia produktu półprzewodnikowego składa się z elementów powszechnie znanych w przemyśle półprzewodników, chroniona jest jedynie w takim zakresie, w jakim kombinacja tych elementów jako całość wypełnia wyżej wskazane warunki.

Artykuł  3

1. Z zastrzeżeniem ust. 2-5 prawo do ochrony przysługuje osobom, które są twórcami topografii produktów półprzewodnikowych.

2. Państwa Członkowskie mogą postanowić, że:

a) w przypadku gdy topografia jest opracowana w związku z zatrudnieniem twórcy, prawo do ochrony przysługuje pracodawcy twórcy, chyba że warunki zatrudnienia stanowią inaczej;

b) w przypadku gdy topografia jest opracowana na mocy umowy innej niż umowa o pracę, prawo do ochrony przysługuje stronie zlecającej opracowanie topografii, chyba że umowa stanowi inaczej.

3. a) W przypadku osób określonych w ust. 1 prawo do ochrony przysługuje osobom fizycznym będącym obywatelami Państwa Członkowskiego lub mającym stałe miejsce zamieszkania na terytorium Państwa Członkowskiego.

b) W przypadku gdy Państwo Członkowskie ustanawia przepis zgodnie z ust. 2, prawo do ochrony przysługuje:

i) osobom fizycznym będącym obywatelami Państwa Członkowskiego lub mającym stałe miejsce zamieszkania na terytorium Państwa Członkowskiego;

ii) spółkom lub innym osobom prawnym prowadzącym rzeczywistą i efektywną działalność przemysłową lub handlową na terytorium Państwa Członkowskiego.

4. Jeżeli nie istnieje prawo do ochrony zgodnie z innymi przepisami niniejszego artykułu, prawo do ochrony przysługuje również osobom określonym w ust. 3 lit. b) ppkt i) oraz ii), które:

a) jako pierwsze wykorzystują w celach handlowych w Państwie Członkowskim topografię, która nie była dotychczas wykorzystywana w celach handlowych nigdzie na świecie; oraz

b) były wyłącznie upoważnione przez osobę uprawnioną do dysponowania topografią do korzystania z topografii w celach handlowych w całej Wspólnocie.

5. Prawo do ochrony przysługuje również następcom prawnym osób wymienionych w ust. 1-4.

6. Z zastrzeżeniem ust. 7 Państwa Członkowskie mogą negocjować i zawierać umowy lub Porozumienia z państwami trzecimi oraz wielostronne konwencje dotyczące ochrony prawnej topografii produktów półprzewodnikowych, w poszanowaniu uprawa wspólnotowego, w szczególności zasady ustanowione w niniejszej dyrektywie.

7. Państwa Członkowskie mogą podejmować negocjacje z państwami trzecimi w celu rozszerzenia prawa do ochrony na osoby, które nie korzystają z prawa do ochrony zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy. Państwa Członkowskie, które podejmują takie negocjacje, powiadomią o tym Komisję.

Jeżeli Państwo Członkowskie zamierza rozszerzyć ochronę na osoby, które w przeciwnym razie nie korzystałyby z prawa do ochrony zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, bądź chce zawrzeć umowę lub Porozumienie o rozszerzeniu ochrony z państwem trzecim, powiadamia o tym Komisję. Komisja powiadamia o tym inne Państwa Członkowskie.

Państwo Członkowskie zawiesi rozszerzenie ochrony lub zawarcie umowy lub Porozumienia na okres jednego miesiąca od dnia powiadomienia Komisji. Jednakże jeżeli w ciągu tego okresu Komisja powiadomi zainteresowane Państwo Członkowskie o swoim zamiarze przedłożenia Radzie wniosku o rozszerzenie przez wszystkie Państwa Członkowskie ochrony na wszystkie zainteresowane osoby lub państwa trzecie, Państwo Członkowskie zawiesi rozszerzenie ochrony lub zawarcie umowy lub Porozumienia na okres dwóch miesięcy od dnia powiadomienia przez to Państwo Członkowskie.

W przypadku gdy przed końcem tego dwumiesięcznego okresu Komisja przedłoży taki wniosek Radzie, Państwo Członkowskie zawiesza rozszerzenie ochrony lub zawarcie umowy lub Porozumienia przez dalszy okres czterech miesięcy od dnia przedłożenia wniosku.

Państwo Członkowskie może rozszerzyć ochronę lub zawrzeć Porozumienie bądź umowę, jeżeli w wyznaczonych wyżej terminach Komisja nie dokona powiadomienia lub nie złoży wniosku lub Rada nie podejmie decyzji.

Wniosek Komisji o rozszerzenie ochrony Rada przyjmuje większością kwalifikowaną niezależnie od tego, czy został on złożony w wyniku powiadomienia dokonanego przez Państwo Członkowskie zgodnie z poprzednim ustępem, czy też bez takiego powiadomienia.

Decyzja Rady podjęta na podstawie wniosku Komisji nie stanowi przeszkody w rozszerzeniu przez Państwo Członkowskie ochrony na osoby poza tymi, które korzystają z ochrony we wszystkich Państwach Członkowskich, które są objęte przewidzianym rozszerzeniem, umową lub Porozumieniem, będących przedmiotem powiadomienia, chyba że Rada większością kwalifikowaną postanowi inaczej.

8. Wnioski Komisji i decyzje Rady, na podstawie ust. 7, publikuje się w celach informacyjnych w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł  4

1. Państwa Członkowskie mogą postanowić, że wyłączne prawa przyznawane zgodnie z art. 2 nie powstają lub nie mają dłużej zastosowania do topografii produktu półprzewodnikowego, chyba że wniosek o rejestrację sporządzony we właściwej formie został złożony władzy publicznej w okresie dwóch lat od jej pierwszego wykorzystania w celach handlowych. Oprócz takiej rejestracji Państwa Członkowskie mogą dodatkowo wymagać przedłożenia władzy publicznej materiału identyfikującego topografię lub stanowiącego jej próbkę lub jakiejkolwiek jej kombinacji, jak również oświadczenia o dacie pierwszego wykorzystania topografii w celach handlowych, jeżeli poprzedza ono dzień złożenia wniosku o rejestrację.

2. Państwa Członkowskie zapewniają, aby materiał zdeponowany zgodnie z ust. 1 nie był dostępny do wglądu publicznego, w przypadku gdy stanowi on tajemnicę handlową.

Niniejszy przepis nie narusza ujawnienia takiego materiału na mocy zarządzenia sądu lub innej właściwej władzy osobom uczestniczącym w sporze dotyczącym ważności lub naruszenia wyłącznych praw określonych w art. 2.

3. Państwa Członkowskie mogą wymagać rejestrowania przeniesienia praw z chronionej topografii.

4. Państwa Członkowskie mogą żądać wniesienia opłat za rejestrację oraz za złożenie depozytu, zgodnie z ust. 1 i 3, w wysokości nieprzekraczającej ich kosztów administracyjnych.

5. Nie jest dozwolone ustalanie warunków uzależniających uzyskanie ochrony lub jej utrzymanie w mocy od spełnienia dodatkowych wymogów formalnych.

6. Państwa Członkowskie wymagające rejestracji zapewnią środki prawne na rzecz osoby, której przysługuje prawo do ochrony zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, a która może dowieść, że inna osoba składała wniosek o rejestrację topografii lub ją uzyskała bez jej upoważnienia.

Artykuł  5

1. Prawa wyłączne, określone w art. 2, obejmują prawa do zezwalania lub zakazywania podejmowania następujących działań:

a) reprodukowanie topografii w zakresie, w jakim jest ona chroniona na mocy art. 2 ust. 2;

b) korzystanie w celach handlowych lub przywożenie w tym celu topografii lub produktu półprzewodnikowego wytworzonego z zastosowaniem tej topografii.

2. Bez względu na ust. 1 Państwo Członkowskie może zezwolić na reprodukcję topografii prywatnie w celach niehandlowych.

3. Prawa wyłączne określone w ust. 1 lit a) nie stosują się do reprodukcji w celu analizy, oceny lub poznania koncepcji, sposobów, systemów lub technik zawartych w topografii bądź samej topografii.

4. Prawa wyłączne określone w ust. 1 nie obejmują żadnego działania dotyczącego topografii spełniającej wymogi art. 2 ust. 2 i opracowanej na podstawie analizy i oceny innej topografii, podejmowanego zgodnie z ust. 3.

5. Prawa wyłączne dotyczące dozwalania lub zakazywania podejmowania działań określonych w ust. 1 lit. b) nie stosują się do żadnego z takich działań dokonanych po wprowadzeniu topografii lub produktu półprzewodnikowego na rynek w Państwie Członkowskim przez osobę uprawnioną do udzielania zezwoleń na ich wprowadzanie do obrotu lub za zgodą tej osoby.

6. Dla osoby, która nabywając produkt półprzewodnikowy nie wie lub nie ma uzasadnionych powodów, aby sądzić, że produkt chroniony jest prawem wyłącznym przyznanym przez Państwo Członkowskie zgodnie z niniejszą dyrektywą, nie stanowi to przeszkody w korzystaniu z tego produktu w celach handlowych.

Jednakże Państwa Członkowskie zapewnią, aby od momentu, kiedy osoba ta dowie się lub ma uzasadnione podstawy, aby sądzić, że produkt półprzewodnikowy jest w ten sposób chroniony, sąd mógł na żądanie uprawnionego i zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego nakazać zapłacenie adekwatnego wynagrodzenia.

7. Przepisy ust. 6 stosuje się do następców prawnych osoby określonej w zdaniu pierwszym tego ustępu.

Artykuł  6

Prawa wyłączne określone w art. 2 nie są w Państwach Członkowskich przedmiotem licencji udzielanych automatycznie, jedynie na podstawie upływu określonego czasu oraz w wyniku działania prawa.

Artykuł  7

1. Państwa Członkowskie zapewnią, aby prawa wyłączne określone w art. 2 powstawały:

a) w przypadku gdy rejestracja jest warunkiem powstania praw wyłącznych zgodnie z art. 4, we wcześniejszej z następujących dat:

i) w dniu pierwszego wykorzystania topografii w celach handlowych gdziekolwiek w świecie;

ii) w dniu złożenia wniosku lub rejestracji dokonanej we właściwej formie; lub

b) kiedy topografia zostaje po raz pierwszy wykorzystywana w celach handlowych gdziekolwiek w świecie; lub

c) kiedy topografia zostaje po raz pierwszy utrwalona lub zakodowana.

2. W przypadku gdy prawa wyłączne powstają zgodnie z ust. 1 lit. a) lub b), Państwa Członkowskie zapewnią na okres poprzedzający powstanie tych praw środki prawne dla osoby korzystającej z prawa do ochrony zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, która może dowieść, że inna osoba w sposób bezprawny reprodukowała lub wykorzystywała w celach handlowych bądź przywoziła do tego celu topografię. Niniejszy ustęp nie narusza środków prawnych dostępnych do egzekwowania wyłącznych praw przyznawanych zgodnie z art. 2.

3. Prawa wyłączne wygasają z upływem 10 lat od końca roku kalendarzowego, w którym topografia została po raz pierwszy wykorzystana w celach handlowych gdziekolwiek w świecie, lub, jeżeli warunkiem powstania praw wyłącznych lub dalszego z nich korzystania jest rejestracja, z upływem 10 lat od wcześniejszej z następujących dat:

a) końca roku kalendarzowego, w którym topografia została po raz pierwszy wykorzystana w celach handlowych gdziekolwiek w świecie;

b) końca roku kalendarzowego, w którym wniosek o rejestrację został złożony we właściwej formie.

4. W przypadku gdy topografia nie była wykorzystywana w celach handlowych gdziekolwiek w świecie w okresie 15 lat od jej pierwszego utrwalenia lub zakodowania, każde istniejące prawo wyłączne zgodnie z ust. 1 wygasa i nowe prawo wyłączne nie powstaje, chyba że w okresie tym złożony został we właściwej formie wniosek o rejestrację w tych Państwach Członkowskich, w których rejestracja jest warunkiem powstania praw wyłącznych lub dalszego korzystania z nich.

Artykuł  8

Ochrona udzielana na topografie produktów półprzewodnikowych zgodnie z art. 2 nie rozciąga się na żaden zawarty w topografii pomysł, sposób, system, technikę czy zakodowaną informację, poza samą topografią.

Artykuł  9

W przypadku gdy ustawodawstwo Państw Członkowskich przewiduje, że produkty półprzewodnikowe wytwarzane z użyciem chronionych topografii mogą być oznakowane, użytym oznakowaniem jest duża litera T w postaci: T, "T", [T], , T* lub .

ROZDZIAŁ  3

Nieprzerwane stosowanie innych przepisów prawnych

Artykuł  10

1. Przepisy niniejszej dyrektywy nie naruszają przepisów prawnych dotyczących praw z patentu lub wzorów użytkowych.

2. Przepisy niniejszej dyrektywy nie naruszają:

a) praw przyznanych przez Państwa Członkowskie w wypełnianiu ich zobowiązań na mocy umów międzynarodowych, w tym przepisów rozszerzających takie prawa na obywateli lub osoby mające miejsce zamieszkania na terytorium zainteresowanego Państwa Członkowskiego;

b) ustawodawstwa dotyczącego praw autorskich w Państwach Członkowskich ograniczającego reprodukowanie szkicu lub innych artystycznych form przedstawienia topografii przez ich kopiowanie w technice dwuwymiarowej.

3. Przepisy niniejszej dyrektywy nie naruszają ochrony udzielonej prawem krajowym topografiom produktów półprzewodnikowych utrwalonych lub zakodowanych przed wejściem w życie przepisów krajowych wdrażających niniejszą dyrektywę, ale nie później niż w dniu określonym w art. 11 ust. 1.

ROZDZIAŁ  4

Przepisy końcowe

Artykuł  11

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 7 listopada 1987 r.

2. Państwa Członkowskie zapewnią przekazanie Komisji tekstów podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł  12

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 grudnia 1986 r.

	W imieniu Komisji
	G. HOWE
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 360 z 31.12.1985, str. 14.

⁽²⁾ Dz.U. C 255 z 13.10.1986, str. 249.

⁽³⁾ Dz.U. C 189 z 28.7.1986, str. 5.

^* Z dniem 1 stycznia 1993 r. stosowanie niniejszej dyrektywy zostało rozszerzone na podmioty wymienione w art. 1 ust. 1 decyzji nr 93/16/EWG z dnia 21 grudnia 1992 r. (Dz.U.UE.L.93.11.20).

Z dniem 1 listopada 1994 r. stososwanie niniejszej dyrektywy zostało rozszerzone na podmioty wymienione w art. 1 decyzji nr 94/700/WE z dnia 24 października 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.284.61).

Z dniem 1 stycznia 1996 r.stosowanie nieniejszej dyrektywy zostało rozszerzone na podmioty wymienione w art. 1 decyzji nr 94/824/WE z dnia 22 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.349.201).

Z dniem 1 stycznia 1996 r.stosowanie nieniejszej dyrektywy zostało rozszerzone na podmioty wymienione w art. 1 decyzji nr 96/644/WE z dnia 11 listopada 1996 r. (Dz.U.UE.L.96.293.18).