Rozporządzenie 1591/87 ustanawiające normy jakości kapusty, kapusty brukselskiej, selera naciowego, szpinaku i śliwek

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1987.146.36

Akt utracił moc

Wersja od: 16 maja 2006 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (EWG) NR 1591/87

z dnia 5 czerwca 1987 r.

ustanawiające normy jakości kapusty brukselskiej, selera naciowego i szpinaku ¹

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1035/72 z dnia 18 maja 1972 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw⁽¹⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1351/86⁽²⁾, w szczególności jego art. 2 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

normy jakości kapusty, kapusty brukselskiej oraz selera naciowego ustanowione są w rozporządzeniu Rady nr 41/66/EWG⁽³⁾; dodatkowa klasa "III" kapusty brukselskiej określona jest w rozporządzeniu (EWG) nr 75/74⁽⁴⁾;

normy jakości szpinaku ustanowione są w załączniku I/1 do rozporządzenia Komisji nr 58⁽⁵⁾, ostatnio zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 899/87⁽⁶⁾;

normy jakości śliwek ustanowione są w załączniku II/8 do rozporządzenia Rady nr 23⁽⁷⁾, ostatnio zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 1129/86⁽⁸⁾;

w produkcji i obrocie tymi produktami zaszły zmiany, w szczególności w odniesieniu do wymagań rynku detalicznego i hurtowego; należy zatem zmienić wspólne normy jakości, aby uwzględnić nowe wymagania;

normy stosowane są na wszystkich etapach obrotu; transport na duże odległości, składowanie przez pewien okres lub różnorodne zabiegi, jakim poddawane są produkty, mogą powodować pogorszenie tych podatnych na psucie się produktów; pogorszenie takie powinno być brane pod uwagę przy stosowaniu norm na etapach obrotu następujących po wysyłce; produkty należące do klasy ekstra muszą być szczególnie starannie sortowane i pakowane i dlatego w odniesieniu do nich bierze się pod uwagę jedynie brak świeżości i turgoru;

w celu zachowania jasności i pewności wymogów prawnych oraz dla ułatwienia stosowania, normy tak zmienione powinny, wobec dalszych zmian, być ujęte ponownie w jednolity tekst;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Owoców i Warzyw,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1 ²

Normy jakości następujących produktów wymienione są w załącznikach I, II, III i IV:

– (skreślone),

– kapusta brukselska objęta kodem CN 0704 20 00,

– seler naciowy objęty kodem CN 0709 40 00,

– szpinak objęty kodem CN 0709 70 00.

Wspólnej Taryfy Celnej określone są w załącznikach I, II, II, IV oraz V do niniejszego rozporządzenia.

Normy te stosuje się na wszystkich etapach obrotu zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu (EWG) nr 1035/72.

Jednakże, na etapach następujących po wysyłce, produkty mogą wykazywać w stosunku do określonych norm,

– nieznaczny brak świeżości i turgoru,

– w odniesieniu do produktów zakwalifikowanych do klas innych niż klasa ekstra, nieznaczne zmiany wynikające z ich rozwoju i podatności na psucie się.

Artykuł  2

Rozporządzenie (EWG) nr 41/66 oraz rozporządzenie (EWG) nr 75/74 niniejszym tracą moc.

Artykuł 3

W rozporządzeniu nr 58 wprowadza się następujące zmiany:

– w art. 1 skreśla się wyrażenia: "07.01 C" i "szpinak",

– skreśla się załącznik I/1.

Artykuł  4

W rozporządzeniu nr 23 wprowadza się następujące zmiany:

– w art. 2 ust. 3 skreśla się wyrażenie: "oraz do śliwek",

– skreśla się załącznik II/8.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 czerwca 1987 r.

	W imieniu Komisji
	Frans ANDRIESSEN
	Wiceprzewodniczący

_______

⁽¹⁾ Dz.U. L 118 z 20.05.1972, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 119 z 8.05.1986, str. 46.

⁽³⁾ Dz.U. 69 z 19.04.1966, str. 1013/66.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 9 z 11.01.1974, str. 35.

⁽⁵⁾ Dz.U. 56 z 7.07.1962, str. 1607/62.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 88 z 31.03.1987, str. 17.

⁽⁷⁾ Dz.U. 30 z 20.04.1962, str. 965/62.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 103 z 29.04.1986, str. 22.

ZAŁĄCZNIKI 

ZAŁĄCZNIK I ³

(skreślony)

ZAŁĄCZNIK  II ⁴

NORMA JAKOŚCI KAPUSTY BRUKSELSKIEJ

I. DEFINICJA PRODUKTU

Niniejszą normę stosuje się do kapusty brukselskiej, czyli bocznych główek rosnących wzdłuż pionowej łodygi odmian (uprawnych) Brassica oleracea L. var. bullata subazr. gemmifera DC., dostarczanej konsumentowi w stanie świeżym, z wyłączeniem kapusty brukselskiej przeznaczonej do celów przetwórstwa przemysłowego.

II. PRZEPISY DOTYCZĄCE JAKOŚCI

Celem niniejszej normy jest określenie wymagań jakościowych w odniesieniu do kapusty brukselskiej po jej przygotowaniu i opakowaniu.

A. Wymagania minimalne

We wszystkich klasach, z zastrzeżeniem szczególnych przepisów dla każdej klasy i przyznanych tolerancji, kapusta brukselska musi być:

– w stanie nienaruszonym,

– zdrowa, wyklucza się produkt z objawami gnicia lub pogorszenia, które powoduje jej nieprzydatność do spożycia,

– o świeżym wyglądzie,

– czysta, praktycznie pozbawiona jakichkolwiek widocznych substancji obcych,

– niezmrożona,

– wolna od owadów i/lub innych pasożytów,

– pozbawiona nadmiernego zawilgocenia zewnętrznego,

– wolna od wszelkich obcych zapachów i/lub smaków.

Szypułka odciętej kapusty brukselskiej musi być obcięta tuż poniżej liści zewnętrznych. W kapuście brukselskiej nieodciętej szypułka musi być złamana u nasady; miejsce cięcia lub złamania musi być czyste, bez przylegających innych części rośliny.

Stan kapusty brukselskiej musi być taki, aby mogła ona:

– wytrzymać transport i przeładunek, oraz

– dotrzeć do miejsca przeznaczenia w zadowalającym stanie.

B. Klasyfikacja

Kapustę brukselską dzieli się na trzy klasy określone poniżej:

i) Klasa I

Kapusta brukselska w tej klasie powinna być dobrej jakości oraz musi być:

– zwarta,

– zamknięta,

– pozbawiona uszkodzeń spowodowanych mrozem.

Odcięta kapusta brukselska musi mieć odpowiednią barwę. W odniesieniu do nieodciętej kapusty brukselskiej dopuszcza się lekkie odbarwienie liści u nasady oraz lekkie uszkodzenie liści zewnętrznych spowodowane odrywaniem, sortowaniem lub pakowaniem, pod warunkiem, że nie wpływają one na stan produktu.

ii) Klasa II

Do tej klasy zalicza się kapustę brukselską, która nie kwalifikuje się do włączenia do klasy I, ale spełnia wyżej określone wymagania minimalne.

Produkty w tej klasie mogą jednakże:

– być mniej zwarte,

– być mniej zamknięte, lecz nie otwarte,

– ponadto mogą wykazywać nieznaczne uszkodzenia spowodowane mrozem.

iii) (skreślony).

III. PRZEPISY DOTYCZĄCE WIELKOŚCI

Wielkość określa się na podstawie największej średnicy przekroju poprzecznego.

Minimalna średnica przekroju wynosi:

– 10 mm dla kapusty brukselskiej odciętej klasy I oraz II, a także dla kapusty brukselskiej, odciętej lub nieodciętej, w klasie III.

– 15 mm dla kapusty brukselskiej odciętej klasy I oraz II

W każdym opakowaniu kapusty brukselskiej klasy I dopuszczalna różnica między największą a najmniejszą główką nie może przekraczać 20 mm.

IV. PRZEPISY DOTYCZĄCE TOLERANCJI

W każdym opakowaniu dopuszcza się tolerancje w odniesieniu do jakości i wielkości produktu, który nie spełnia wymagań określonych dla danej klasy.

A. Tolerancje dotyczące ilości

i) Klasa I

10% według wagi kapusty brukselskiej niespełniającej wymagań dla klasy, lecz zgodnych z wymaganiami dla klasy II lub wyjątkowo mieszczących się w granicach tolerancji ustalonych dla tej klasy.

ii) Klasa II

10% według wagi kapusty brukselskiej niespełniającej wymagań dla klasy, ani wymagań minimalnych, z wyjątkiem kapusty brukselskiej z objawami gnicia lub pogorszenia, które powoduje jej nieprzydatność do spożycia.

iii) (skreślony).

B. Tolerancje dotyczące wielkości

Dla wszystkich klas: 10% wagi kapusty brukselskiej niespełniającej wymagań w zakresie wielkości.

V. PRZEPISY DOTYCZĄCE WYGLĄDU

A. Jednolitość

Zawartość każdego opakowania musi być jednolita oraz musi obejmować kapustę brukselską tego samego pochodzenia, odmiany, jakości i wielkości.

Widoczna część zawartości każdego opakowania musi być reprezentatywna dla całej zawartości.

Bez naruszania dotychczasowych przepisów w tym zakresie produkty objęte niniejszym rozporządzeniem mogą być mieszane, w opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży o wadze netto mniejszej niż trzy kilogramy, z różnymi rodzajami świeżych owoców i warzyw na warunkach przewidzianych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 48/2003^(*).

B. Opakowanie

Opakowanie musi zapewniać właściwą ochronę kapusty brukselskiej.

Materiały stosowane wewnątrz opakowania muszą być nowe, czyste i takiej jakości, aby zapobiegały jakimkolwiek uszkodzeniom zewnętrznym lub wewnętrznym produktu. Stosowanie materiałów, w szczególności papierowych lub pieczęci ze specyfikacją handlową jest dozwolone pod warunkiem, że nadruk i etykieta wykonane są nietoksycznym tuszem lub klejem.

Opakowania nie mogą zawierać żadnych obcych substancji.

Naklejki umieszczane indywidualnie na produktach nie mogą, po usunięciu, pozostawiać widocznych śladów kleju ani prowadzić do uszkodzeń skórki.

VI. PRZEPISY DOTYCZĄCE ZNAKOWANIA

Na każdym opakowaniu należy umieścić następujące informacje, zgrupowane po tej samej stronie, naniesione w sposób czytelny i trwały oraz widoczne z zewnątrz:

A. Identyfikacja

Nazwa i adres podmiotu pakującego i/lub wysyłającegoWzmiankę tę można zastąpić:

– dla wszystkich opakowań z wyjątkiem opakowań indywidualnych, oficjalnie wydanym lub zaaprobowanym oznaczeniem kodu określającego podmiot pakujący i/lub wysyłający, umieszczonym w bliskim sąsiedztwie określenia "Podmiot pakujący i/lub wysyłający" (lub odpowiednich skrótów);

– dla wyłącznie opakowań indywidualnych, nazwą i adresem sprzedawcy mającego swoją siedzibę w ramach Wspólnoty, umieszczonymi w bliskim sąsiedztwie określenia "Pakowane dla:" lub określenia równoważnego. W tym przypadku etykieta powinna zawierać kod określający podmiot pakujący i/lub wysyłający. Sprzedawca powinien podać wszelkie informacje potrzebne jednostce kontrolującej co do znaczenia tego kodu.

B. Rodzaj produktu

"Kapusta brukselska odcięta" lub "Kapusta brukselska nieodcięta", jeśli zawartość opakowania nie jest widoczna z zewnątrz.

C. Pochodzenie produktu

Kraj pochodzenia i, nieobowiązkowo, region uprawy lub krajowa, regionalna albo lokalna nazwa miejsca.

D. Specyfikacje handlowe

Klasa; w przypadku sortowania według wielkości, wielkość wyrażona jako średnica minimalna i maksymalna.

E. Znak kontroli urzędowej (nieobowiązkowo).

Na opakowaniach zbiorczych nie muszą być umieszczone szczegóły wymienione w pierwszym akapicie, jeżeli opakowania te zawierają opakowania detaliczne, wyraźnie widoczne z zewnątrz, a na każdym z opakowań detalicznych umieszczone są te szczegóły. Na opakowaniach takich nie mogą być umieszczone żadne wskazówki wprowadzające w błąd. Jeżeli opakowania te umieszczone są na paletach, szczegóły te podaje się na informacji umieszczonej w oczywistym miejscu na co najmniej dwóch stronach palety.

_______

⁽¹⁾ Klasa dodatkowa przewidziana w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1035/72. Stosowanie tej klasy lub pewnych jej wymagań podlega decyzji, którą należy podjąć zgodnie z art. 4 ust. 1 tego rozporządzenia

^(*) Dz.U. L 7 z 11.1.2003, str. 65.

ZAŁĄCZNIK  III ⁵

NORMA JAKOŚCI SELERA NACIOWEGO

I. DEFINICJA PRODUKTU

Niniejszą normę stosuje się do selera naciowego odmian (uprawnych) Apium Graveolens L. var. dulce Mill., dostarczanego konsumentowi w stanie świeżym, z wyłączeniem selera naciowego przeznaczonego do celów przetwórstwa przemysłowego.

II. PRZEPISY DOTYCZĄCE JAKOŚCI

Celem niniejszej normy jest określenie wymagań jakościowych w odniesieniu do selera naciowego po jego przygotowaniu i opakowaniu.

A. Wymagania minimalne

We wszystkich klasach, z zastrzeżeniem szczególnych przepisów dla każdej klasy i przyznanych tolerancji, seler naciowy musi być:

– nienaruszony, dopuszcza się odcięcie części górnej,

– o świeżym wyglądzie,

– zdrowy; wyklucza się produkt z objawami gnicia lub pogorszenia, które powoduje jego nieprzydatność do spożycia,

– bez uszkodzeń spowodowanych mrozem,

– bez ubytków, odrostów korzeniowych i pędów kwiatostanowych,

– czysty, praktycznie pozbawiony jakichkolwiek widocznych substancji obcych,

– praktycznie wolny od uszkodzeń spowodowanych przez szkodniki,

– praktycznie wolny od szkodników,

– wolny od nadmiernego zawilgocenia zewnętrznego; tzn. dostatecznie wysuszony, jeśli był myty,

– bez obcych zapachów i/lub smaków.

Główny korzeń musi być dobrze wyczyszczony i nie może przekraczać długości 5 cm.

Seler naciowy musi być normalnie wykształcony, z uwzględnieniem okresu produkcji. Jego stan musi być taki, aby mógł on:

– wytrzymać transport i przeładunek, oraz

– dotrzeć do miejsca przeznaczenia w zadowalającym stanie.

B. Klasyfikacja

Seler dzieli się na dwie klasy określone poniżej:

i) Klasa I

Seler naciowy w tej klasie powinien być dobrej jakości, regularnego kształtu i wolny od śladów chorób na liściach bądź szypułkach.

Łodygi liściowe nie mogą być połamane, włókniste, zgniecione lub popękane.

W przypadku selera naciowego blanszowanego, co najmniej połowa łodygi liściowej musi być barwy białej do żółtawo-białej lub zielonkawo-białej.

ii) Klasa II

Do tej klasy zalicza się seler naciowy, który nie kwalifikuje się do włączenia do klasy I, ale spełnia wyżej określone wymagania minimalne.

Seler w tej klasie może wykazywać nieznaczne ślady rdzewienia. Dopuszcza się również nieznaczne zniekształcenia lub niewielkie odgniecenia i nie więcej niż dwie złamane, zgniecione lub pęknięte łodygi liściowe.

W przypadku selera naciowego blanszowanego, co najmniej jedna trzecia łodygi liściowej musi być barwy białej do żółtawo-białej lub zielonkawo-białej.

III. PRZEPISY DOTYCZĄCE WIELKOŚCI

Wielkość określa się według wagi netto. Minimalna waga selera naciowego wynosi 150 gramów.

Seler naciowy dzieli się na trzy grupy:

i) duży: ponad 800 gramów

ii) średni: 500-800 gramów

iii) mały: 150-500 gramów

Zróżnicowanie wielkości w tym samym opakowaniu nie może przekraczać odpowiednio 200, 150 oraz 100 gramów.

Ta klasyfikacja oraz wymóg jednolitości jest obowiązkowy jedynie dla klasy I.

IV. PRZEPISY DOTYCZĄCE TOLERANCJI

W każdym opakowaniu dopuszcza się tolerancje w odniesieniu do jakości i wielkości produktu, który nie spełnia wymagań określonych dla danej klasy.

A. Tolerancje dotyczące jakości

i) Klasa I

10% według liczby selerów naciowych niespełniających wymagań dla tej klasy, lecz zgodnych z wymaganiami dla klasy II lub wyjątkowo mieszczących się w granicach tolerancji dla tej klasy.

i) Klasa II

10% według liczby selerów naciowych niespełniających wymagań dla tej klasy ani wymagań minimalnych, lecz z wyłączeniem selera naciowego z objawami gnicia lub pogorszenia, które powoduje jego nieprzydatność do spożycia.

B. Tolerancje dotyczące wielkości

Dla wszystkich klas: 10% liczby selerów naciowych niespełniających wymagań w zakresie wielkości.

V. PRZEPISY DOTYCZĄCE WYGLĄDU

A. Jednolitość

Zawartość każdego opakowania musi być jednolita i obejmować wyłącznie seler naciowy tego samego pochodzenia, odmiany, jakości i wielkości (o ile jest to wymagane).

Widoczna część zawartości opakowania musi być reprezentatywna dla całej zawartości.

Bez naruszania dotychczasowych przepisów w tym zakresie produkty objęte niniejszym rozporządzeniem mogą być mieszane, w opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży o wadze netto mniejszej niż trzy kilogramy, z różnymi rodzajami świeżych owoców i warzyw na warunkach przewidzianych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 48/2003^(*).

B. Konfekcjonowanie

Seler naciowy może być konfekcjonowany w następujący sposób:

– powiązany w pęczki w opakowaniu,

– lub ułożony w opakowaniu.

Jeśli seler naciowy jest konfekcjonowany w pęczkach, każdy pęczek w opakowaniu musi zawierać tę samą liczbę sztuk.

C. Opakowanie

Opakowanie musi zapewniać właściwą ochronę selera naciowego.

Materiały stosowane wewnątrz opakowania muszą być nowe, czyste i takiej jakości, aby zapobiegały jakimkolwiek uszkodzeniom zewnętrznym lub wewnętrznym produktu. Stosowanie materiałów, w szczególności papierowych lub pieczęci ze specyfikacjami handlowymi jest dozwolone pod warunkiem, że nadruk lub etykieta wykonane są nietoksycznym tuszem lub klejem.

Opakowania nie mogą zawierać żadnych substancji obcych.

Naklejki umieszczane indywidualnie na produktach nie mogą, po usunięciu, pozostawiać widocznych śladów kleju ani prowadzić do uszkodzeń skórki.

VI. PRZEPISY DOTYCZĄCE ZNAKOWANIA

Na każdym opakowaniu należy umieścić następujące informacje, zgrupowane po tej samej stronie, naniesione w sposób czytelny i trwały oraz widoczny z zewnątrz:

A. Identyfikacja

Nazwa i adres podmiotu pakującego i/lub wysyłającegoWzmiankę tę można zastąpić:

– dla wszystkich opakowań z wyjątkiem opakowań indywidualnych, oficjalnie wydanym lub zaaprobowanym oznaczeniem kodu określającego podmiot pakujący i/lub wysyłający, umieszczonym w bliskim sąsiedztwie określenia "Podmiot pakujący i/lub wysyłający" (lub odpowiednich skrótów);

– dla wyłącznie opakowań indywidualnych, nazwą i adresem sprzedawcy mającego swoją siedzibę w ramach Wspólnoty, umieszczonymi w bliskim sąsiedztwie określenia "Pakowane dla:" lub określenia równoważnego. W tym przypadku etykieta powinna zawierać kod określający podmiot pakujący i/lub wysyłający. Sprzedawca powinien podać wszelkie informacje potrzebne jednostce kontrolującej co do znaczenia tego kodu..

B. Rodzaj produktu

"Seler naciowy" uzupełnione określeniem "seler blanszowany" lub oznaczeniem koloru, jeśli zawartość opakowania nie jest widoczna z zewnątrz.

C. Pochodzenie produktu

Kraj pochodzenia i, nieobowiązkowo, region uprawy lub krajowa, regionalna albo lokalna nazwa miejsca.

D. Specyfikacje handlowe

Klasa;

Jeśli były sortowane według wielkości, wielkość określona jako "duża", "średnia" lub "mała";

Liczba sztuk lub, w stosownym przypadku, liczba pęczków.

E. Znak kontroli urzędowej (nieobowiązkowo).

Na opakowaniach zbiorczych nie muszą być umieszczone szczegóły wymienione w pierwszym akapicie, jeżeli opakowania te zawierają opakowania detaliczne, wyraźnie widoczne z zewnątrz, a na każdym z opakowań detalicznych umieszczone są te szczegóły. Na opakowaniach takich nie mogą być umieszczone żadne wskazówki wprowadzające w błąd. Jeżeli opakowania te umieszczone są na paletach, szczegóły te podaje się na informacji umieszczonej w oczywistym miejscu na co najmniej dwóch stronach palety.

______

^(*) Dz.U. L 7 z 11.1.2003, str. 65."

ZAŁĄCZNIK  IV ⁶

NORMA JAKOŚCI SZPINAKU

I. DEFINICJA PRODUKTU

Niniejszą normę stosuje się do szpinaku odmian (uprawnych) Spinacia oleracea L. var., dostarczanego konsumentowi w stanie świeżym, z wyłączeniem szpinaku przeznaczonego do celów przetwórstwa przemysłowego.

II. PRZEPISY DOTYCZĄCE JAKOŚCI

Celem niniejszej normy jest określenie wymagań jakościowych w odniesieniu do szpinaku w postaci liści lub rozet po jego przygotowaniu i opakowaniu.

A. Wymagania minimalne

We wszystkich klasach, z zastrzeżeniem szczególnych przepisów dla każdej klasy i przyznanych tolerancji, szpinak musi być:

– zdrowy, wyklucza się produkt z objawami gnicia lub pogorszenia, które powoduje jego nieprzydatność do spożycia,

– o świeżym wyglądzie,

– czysty, praktycznie wolny od widocznych substancji obcych,

– praktycznie wolny od szkodników,

– bez pędów kwiatostanowych,

– wolny od obcych zapachów i/lub smaków.

Szpinak myty musi być odpowiednio odsączony.

W przypadku szpinaku w rozetach, część obejmująca korzeń musi być przycięta tuż pod ostatnim okółkiem liści zewnętrznych.

Szpinak musi być dostatecznie rozwinięty i w takim stanie, aby mógł on:

– wytrzymać transport i przeładunek, oraz

– dotrzeć do miejsca przeznaczenia w zadowalającym stanie.

B. Klasyfikacja

Szpinak dzieli się na dwie klasy określone poniżej:

i) Klasa I

Szpinak w tej klasie może być w postaci liści lub rozet i musi być dobrej jakości.

Liście szpinaku muszą być:

– o normalnym zabarwieniu i wyglądzie charakterystycznym dla danej odmiany i czasu zbioru,

– wolne od uszkodzeń spowodowanych przez mróz, pasożyty zwierzęce i choroby wpływające ujemnie na wygląd lub zdatność do spożycia.

Szpinak w postaci liści nie może mieć ogonków liściowych dłuższych niż 10 cm.

ii) Klasa II

Do tej klasy zalicza się szpinak w postaci liści lub rozet, który nie kwalifikuje się do włączenia do klasy I, ale spełnia wyżej określone wymagania minimalne.

III. PRZEPISY DOTYCZĄCE WIELKOŚCI

Klasyfikacja szpinaku według wielkości nie jest obowiązkowa.

IV. PRZEPISY DOTYCZĄCE TOLERANCJI

W każdym opakowaniu dopuszcza się tolerancje w odniesieniu do jakości i wielkości produktu, który nie spełnia wymagań określonych dla danej klasy.

i) Klasa I

10% według wagi szpinaku niespełniającego wymagań dla tej klasy, lecz zgodnych z wymaganiami dla klasy II lub wyjątkowo mieszczących się w granicach tolerancji dla tej klasy.

ii) Klasa II

10% według wagi szpinaku niespełniającego wymagań dla tej klasy, ani wymagań minimalnych, lecz z wyłączeniem szpinaku w postaci liści lub rozet z objawami gnicia lub pogorszenia, które powoduje jego nieprzydatność do spożycia. Ponadto dla szpinaku w rozetach dopuszcza się tolerancję 10% według wagi rozet z korzeniami nieprzekraczającymi 1 cm długości od okółka ostatniego liścia zewnętrznego.

V. PRZEPISY DOTYCZĄCE WYGLĄDU

A. Jednolitość

Zawartość każdego opakowania musi być jednolita i obejmować jedynie szpinak tego samego pochodzenia, odmiany i jakości.

Nie wolno w jednym opakowaniu mieszać szpinaku w postaci liści i rozet.

Widoczna część zawartości każdego opakowania musi być reprezentatywna dla całej zawartości.

Bez naruszania dotychczasowych przepisów w tym zakresie produkty objęte niniejszym rozporządzeniem mogą być mieszane, w opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży o wadze netto mniejszej niż trzy kilogramy, z różnymi rodzajami świeżych owoców i warzyw na warunkach przewidzianych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 48/2003^(*).

B. Opakowanie

Opakowanie musi zapewniać właściwą ochronę szpinaku.

Materiały stosowane wewnątrz opakowania muszą być nowe, czyste i takiej jakości, aby zapobiegały jakimkolwiek uszkodzeniom zewnętrznym lub wewnętrznym produktu. Stosowanie materiałów, w szczególności papierowych lub pieczęci ze specyfikacjami handlowymi jest dozwolone pod warunkiem, że nadruk i etykieta wykonane są nietoksycznym tuszem lub klejem.

Opakowania muszą być wolne od wszelkich substancji obcych.

Naklejki umieszczane indywidualnie na produktach nie mogą, po usunięciu, pozostawiać widocznych śladów kleju ani prowadzić do uszkodzeń skórki.

VI. PRZEPISY DOTYCZĄCE ZNAKOWANIA

Na każdym opakowaniu należy umieścić następujące informacje, zgrupowane po tej samej stronie, naniesione w sposób czytelny i trwały oraz widoczne z zewnątrz:

A. Identyfikacja

Nazwa i adres podmiotu pakującego i/lub wysyłającegoWzmiankę tę można zastąpić:

– dla wszystkich opakowań z wyjątkiem opakowań indywidualnych, oficjalnie wydanym lub zaaprobowanym oznaczeniem kodu określającego podmiot pakujący i/lub wysyłający, umieszczonym w bliskim sąsiedztwie określenia "Podmiot pakujący i/lub wysyłający" (lub odpowiednich skrótów);

– dla wyłącznie opakowań indywidualnych, nazwą i adresem sprzedawcy mającego swoją siedzibę w ramach Wspólnoty, umieszczonymi w bliskim sąsiedztwie określenia "Pakowane dla:" lub określenia równoważnego. W tym przypadku etykieta powinna zawierać kod określający podmiot pakujący i/lub wysyłający. Sprzedawca powinien podać wszelkie informacje potrzebne jednostce kontrolującej co do znaczenia tego kodu.

B. Rodzaj produktu

"Szpinak w postaci liści" lub "Szpinak w rozetach", jeśli zawartość nie jest widoczna z zewnątrz.

C. Pochodzenie produktu

Kraj pochodzenia i, nieobowiązkowo, region uprawy lub krajowa, regionalna albo lokalna nazwa miejsca.

D. Specyfikacje handlowe

Klasa.

E. Znak kontroli urzędowej (nieobowiązkowo).

Na opakowaniach zbiorczych nie muszą być umieszczone szczegóły wymienione w pierwszym akapicie, jeżeli opakowania te zawierają opakowania detaliczne, wyraźnie widoczne z zewnątrz, a na każdym z opakowań detalicznych umieszczone są te szczegóły. Na opakowaniach takich nie mogą być umieszczone żadne wskazówki wprowadzające w błąd. Jeżeli opakowania te umieszczone są na paletach, szczegóły te podaje się na informacji umieszczonej w oczywistym miejscu na co najmniej dwóch stronach palety.

______

^(*) Dz.U. L 7 z 11.1.2003, str. 65.

ZAŁĄCZNIK  V ⁷

(skreślony)

¹ Tytuł:

- zmieniony przez art. 2 pkt 1 rozporządzenia nr 1168/1999 z dnia 3 czerwca 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.141.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1999 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 1 rozporządzenia nr 634/2006 z dnia 25 kwietnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.112.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 maja 2006 r.

² Art. 1:

- zmieniony przez art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 1168/1999 z dnia 3 czerwca 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.141.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1999 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 386/2005 z dnia 8 marca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.62.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2005 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 634/2006 z dnia 25 kwietnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.112.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 maja 2006 r.

³ Załącznik I:

-zmieniony przez art. 1 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 888/97 z dnia 16 maja 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.126.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1997 r.

- zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr 1135/2001 z dnia 8 czerwca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.154.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 czerwca 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 46/2003 z dnia 10 stycznia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.7.61) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 stycznia 2003 r.

- zmieniony przez art. 1-3 rozporządzenia nr 907/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.163.50) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 maja 2004 r.

- skreślony przez art. 2 pkt 3 rozporządzenia nr 634/2006 z dnia 25 kwietnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.112.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 maja 2006 r.

⁴ Załącznik II:

-zmieniony przez art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 888/97 z dnia 16 maja 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.126.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1997 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 46/2003 z dnia 10 stycznia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.7.61) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 stycznia 2003 r.

- zmieniony przez art. 1-3 rozporządzenia nr 907/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.163.50) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 maja 2004 r.

⁵ Załącznik III:

-zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 46/2003 z dnia 10 stycznia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.7.61) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 stycznia 2003 r.

- zmieniony przez art. 1-3rozporządzenia nr 907/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.163.50) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 maja 2004 r.

⁶ Załącznik IV:

-zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 46/2003 z dnia 10 stycznia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.7.61) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 stycznia 2003 r.

- zmieniony przez art. 1-3rozporządzenia nr 907/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.163.50) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 maja 2004 r.

⁷ Załącznik V skreślony przez art. 2 pkt 3 rozporządzenia nr 1168/1999 z dnia 3 czerwca 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.141.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1999 r.