Rozporządzenie 423/2008 ustanawiające niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 oraz wspólnotowy kodeks praktyk i procesów enologicznych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2008.127.13

Akt utracił moc
Wersja od: 9 listopada 2008 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 423/2008
z dnia 8 maja 2008 r.
ustanawiające niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 oraz wspólnotowy kodeks praktyk i procesów enologicznych

(Wersja skodyfikowana)

(Dz.U.UE L z dnia 15 maja 2008 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1493/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina(1), w szczególności jego art. 46 i 80,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1622/1999 z dnia 24 lipca 2000 r. ustanawiające niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina oraz wspólnotowy kodeks praktyk i procesów enologicznych(2) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione(3). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości powinno zostać skodyfikowane.

(2) Rozdział I tytuł V rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 i kilka załączników do niego ustanawiają ogólne zasady dotyczące praktyk i procesów enologicznych i odsyłają w innych sprawach do szczegółowych przepisów wykonawczych, które mają być przyjęte przez Komisję.

(3) W interesie podmiotów gospodarczych działających we Wspólnocie oraz władz odpowiedzialnych za stosowanie reguł wspólnotowych leży posiadanie wszystkich tych przepisów zestawionych we wspólnotowym kodeksie praktyk i procesów enologicznych.

(4) Taki wspólnotowy kodeks powinien obejmować jedynie szczegółowe przepisy wykonawcze, wyraźnie określone przez Radę w rozporządzeniu (WE) nr 1493/1999. Dla pozostałych zasady określone w art. 28 i następnych Traktatu powinny wystarczyć do zapewnienia swobodnego przepływu produktów sektora wina w przypadku procesów i praktyk enologicznych.

(5) Należy również określić, że kodeks powinien być stosowany bez uszczerbku dla szczegółowych przepisów z innych dziedzin, w szczególności zasad już istniejących lub zasad, które mają być przyjęte w przyszłości w odniesieniu do środków spożywczych.

(6) Artykuł 42 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 dopuszcza wykorzystywanie we Wspólnocie do wytwarzania produktów wymienionych w art. 42 ust. 5 winogron innych niż winogrona należące do odmian winorośli wymienionych w klasyfikacji ustanowionej zgodnie z art. 19 tego rozporządzenia lub produktów z nich otrzymywanych. Należy sporządzić wykaz odmian, w stosunku, do których można stosować takie odstępstwa.

(7) Stosownie do załącznika V do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 należy sporządzić wykaz gatunkowych win likierowych produkowanych w określonych regionach (gatunkowe wina likierowe psr), w odniesieniu, do których dopuszczone są specjalne zasady ich wytwarzania. W celu umożliwienia łatwiejszej identyfikacji produktów i ułatwienia handlu wewnątrzwspólnotowego należy odnieść się do opisów produktów ustanowionych zgodnie z regułami wspólnotowymi lub, w miarę potrzeby, ustawodawstwem krajowym.

(8) Należy również ustalić poziomy stosowania niektórych substancji, stosownie do załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 oraz ustanowić warunki stosowania niektórych z nich.

(9) Doświadczenia dotyczące używania lizozymu w produkcji wina, przeprowadzone przez dwa państwa członkowskie, wykazały, że dodawanie tej substancji przynosi znaczne korzyści w procesie stabilizacji wina i pozwala na wytwarzanie gatunkowych win ze zredukowaną zawartością ditlenku siarki. Można, zatem zezwolić na używanie lizozymu w maksymalnych dawkach ustalonych zgodnie z wymogami technologicznymi określonymi w trakcie doświadczeń.

(10) Artykuł 44 rozporządzenia Rady (EWG) nr 337/79(4), zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 3307/85(5), obniżył maksymalną zawartość ditlenku siarki ogółem win innych niż wina musujące i likierowe oraz niektóre wina gatunkowe do 15 mg na litr z mocą od dnia 1 września 1986 r. W celu uniknięcia trudności w zbywaniu wina spowodowanych tą zmianą w zasadach dotyczących produkcji wino wyprodukowane we Wspólnocie przed tą datą, z wyjątkiem Portugalii, zostało dopuszczone do bezpośredniego spożycia przez ludzi po tej dacie. Zezwolenie to stosowano również w okresie przejściowym jednego roku od tej daty w odniesieniu do win pochodzących z państw trzecich lub Portugalii, pod warunkiem, że zawartość ditlenku siarki ogółem była zgodna z regułami wspólnotowymi lub, w miarę potrzeby, przepisami hiszpańskimi obowiązującymi przed dniem 1 września 1986 r. Ponieważ nadal mogą istnieć zapasy takiego wina, omawiane środki powinny być rozszerzone.

(11) Artykuły 12 i 16 rozporządzenia Rady (EWG) nr 358/79 z dnia 5 lutego 1979 r. w sprawie win musujących wytwarzanych we Wspólnocie oraz określonych w pozycji 13 załącznika II do rozporządzenia (EWG) nr 337/79(6) obniżyły maksymalną zawartość ditlenku siarki ogółem win musujących, gatunkowych win musujących i gatunkowych win musujących produkowanych w określonych regionach do 15 miligramów na litr z mocą od dnia 1 września 1986 r. W przypadku win musujących pochodzących ze Wspólnoty, z wyjątkiem Portugalii, art. 22 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 358/79 zezwolił na zbywanie takich produktów do wyczerpania się zapasów, pod warunkiem, że zostały one wytworzone zgodnie z tym rozporządzeniem w wersji obowiązującej przed dniem 1 września 1986 r. Należy ustanowić przepisy przejściowe dla przywożonych win musujących i win musujących produkowanych w Hiszpanii i Portugalii przed dniem 1 września 1986 r. w celu uniknięcia trudności w zbywaniu takich produktów. W związku z tym produkty te należy dopuścić do sprzedaży w okresie przejściowym po tej dacie, pod warunkiem że ich zawartość ditlenku siarki ogółem jest zgodna z przepisami wspólnotowymi obowiązującymi przed dniem 1 września 1986 r.

(12) Załącznik V pkt B 1 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 ustala maksymalną zawartość kwasu lotnego w winie. Można ustanowić przepisy dla odstępstw dotyczących niektórych win gatunkowych produkowanych w określonych regionach (wina gatunkowe psr) i niektórych win stołowych opisywanych za pomocą oznaczenia geograficznego lub o stężeniu alkoholu 13 % lub wyższym. Niektóre wina niemieckie, hiszpańskie, francuskie, włoskie, austriackie i brytyjskie mają zazwyczaj w tych kategoriach kwasowość lotną wyższą niż przewidziana w wymienionym wyżej załączniku V dzięki specjalnym metodom ich wytwarzania oraz dzięki ich wysokiemu stężeniu alkoholu. W celu umożliwienia kontynuacji wytwarzania takich win metodami zwyczajowymi, dzięki którym nabierają one specyficznych właściwości, należy w ich przypadku przewidzieć możliwość dokonania odstępstwa od przepisów wyżej wymienionego załącznika V pkt B 1.

(13) Zgodnie z załącznikiem V pkt D 3 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 należy określić regiony uprawy winorośli, w których tradycyjnie praktykowano dodawanie sacharozy, zgodnie z przepisami obowiązującymi w dniu 8 maja 1970 r.

(14) Niewielki rozmiar sektora uprawy winorośli Luksemburga oznacza, że właściwe władze mogą przeprowadzać systematyczne kontrole analityczne wszystkich partii produktów przerabianych na wino. Zgłoszenia zamiaru wzbogacania wina nie są niezbędne tak długo, jak stosuje się te warunki.

(15) Zgodnie z załącznikiem V pkt G 5 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 każdy proces wzbogacania, zakwaszania i odkwaszania musi być zgłoszony właściwym władzom. Dotyczy to również ilości cukru, skoncentrowanego moszczu gronowego i rektyfikowanego skoncentrowanego moszczu gronowego posiadanych przez osoby fizyczne lub prawne podejmujące takie czynności. Celem takiego zgłoszenia jest umożliwienie monitorowania omawianych czynności. Zgłoszenia muszą być zatem kierowane do właściwych władz państwa członkowskiego, na którego terytorium dany proces ma być przeprowadzany i powinny być tak dokładne, na ile to możliwe. W przypadku zwiększenia stężenia alkoholu właściwe władze muszą być powiadomione w odpowiednim czasie do przeprowadzenia skutecznej kontroli. W przypadku zakwaszania i odkwaszania wystarczy kontrola przeprowadzona po dokonaniu danego procesu. W celu uproszczenia procedur administracyjnych możliwe powinno być dokonywanie takich zgłoszeń, z wyjątkiem pierwszego zgłoszenia w roku winnym, poprzez regularne uaktualnianie rejestrów sprawdzanych przez właściwy organ.

(16) Załącznik V pkt F 1 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 ustanawia niektóre zasady słodzenia win. Przepis ten odnosi się głównie do wina stołowego, ale stosuje się także to do win gatunkowych psr, na mocy załącznika VI pkt G 2 do tego rozporządzenia.

(17) Słodzenie nie musi prowadzić do nadmiarowego wzbogacania w granicach ustalonych w załączniku V pkt C do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999. W tym celu w załączniku V pkt F 1 do tego rozporządzenia przewidziano przepis szczególny. Ponadto kontrole są niezbędne z celu zapewnienia zgodności z omawianymi przepisami.

(18) W celu, w szczególności, ułatwienia skutecznego przeprowadzania kontroli słodzenie powinno się przeprowadzać wyłącznie na etapie produkcji lub innym etapie możliwie najbliższym produkcji. Należy je w związku z tym ograniczyć do produkcji i etapów sprzedaży hurtowej.

(19) Władze nadzorcze muszą być informowane o wszystkich czynnościach słodzenia, które mają nastąpić. Każda osoba zamierzająca przeprowadzić słodzenie powinna powiadomić na piśmie władze nadzorcze. Procedura niniejsza może być jednak uproszczona w przypadku gdy słodzenie przeprowadzane jest często i ciągle.

(20) Celem takich powiadomień jest umożliwienie monitorowania wymienionych procesów. Powiadomienia muszą zatem być kierowane do właściwych władz państwa członkowskiego, na którego terytorium proces ma być przeprowadzony, i powinny być tak dokładne, jak to tylko możliwe, i właściwe władze muszą otrzymać zgłoszenie przed podjęciem czynności.

(21) W celu zapewnienia skuteczności kontroli ilość moszczu gronowego lub skoncentrowanego moszczu gronowego, posiadana przez zainteresowaną stronę, musi być zgłoszona przed przeprowadzeniem słodzenia. Zgłoszenia takie nie mają jednak wartości, dopóki nie istnieje również obowiązek prowadzenia rejestrów przychodu i rozchodu produktów wykorzystywanych do słodzenia.

(22) W celu zapobieżenia wykorzystaniu sacharozy do słodzenia win likierowych należy pozwolić na używanie, oprócz skoncentrowanego moszczu gronowego, rektyfikowanego skoncentrowanego moszczu gronowego.

(23) "Kupaż" jest szeroko rozpowszechnioną praktyką enologiczną i ze względu na jej możliwe konsekwencje jej stosowanie należy uregulować w celu zapobieżenia nadużyciom.

(24) Wskazanie pochodzenia geograficznego lub odmiany winorośli ma wielkie znaczenie dla handlowej wartości win lub moszczy pochodzących z tej samej wspólnotowej strefy uprawy winorośli lub z tego samego obszaru produkcyjnego państwa trzeciego. Mieszanie win lub moszczy gronowych z tej samej strefy, ale z innych obszarów geograficznych położonych w obrębie tej strefy lub z różnych odmian winorośli, lub lat zbioru, należy zatem uważać także za mieszanie, w przypadku gdy opis otrzymywanego produktu wymienia pochodzenie geograficzne, odmianę winorośli lub rok zbioru.

(25) Należy pozwolić państwom członkowskim na zezwolenie stosowania, w ograniczonym czasie w celach doświadczalnych, praktyk i procesów enologicznych nieprzewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1493/1999.

(26) Na mocy art. 46 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 należy przyjąć metody analizy w celu ustalenia składu produktów objętych art. 1 tego rozporządzenia oraz należy ustanowić zasady w celu ustalenia, czy produkty te zostały poddane procesom sprzecznym z dozwolonymi praktykami enologicznymi.

(27) Załącznik VI pkt J 1 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 przewiduje badanie analityczne, które ma za zadanie mierzyć, co najmniej czynniki, spośród wymienionych w pkt J 3 tego załącznika, umożliwiając rozróżnienie danego wina gatunkowego produkowanego w określonym regionie geograficznym (psr).

(28) W celach weryfikacyjnych należy wprowadzić jednolite metody analizy w celu zapewnienia, że szczegóły znajdujące się w dokumentach dotyczących omawianych produktów są dokładne i porównywalne. Takie metody muszą być zatem obowiązkowe dla wszystkich transakcji handlowych i procedur weryfikacji. Jednakże, ze względu na wymogi kontrolne i ograniczone instrumenty handlowe należy umożliwić kontynuowanie w ograniczonym okresie niewielkiej liczby zwykle stosowanych procedur tak, aby przedmiotowe czynniki można było określić szybko i z należytą dokładnością.

(29) Wspólnotowe metody analizy win zostały ustanowione w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2676/90(7). Ponieważ metody tam opisane są obowiązujące, rozporządzenie to powinno pozostać w mocy, z wyjątkiem zwykle stosowanych metod, które ostatecznie nie będą już opisywane.

(30) Komitet Zarządzający ds. Wina nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE

Artykuł  1

Cel

Bez uszczerbku dla ogólnych zasad dotyczących środków spożywczych, procesy i praktyki enologiczne regulowane są regułami wspólnotowymi ustanowionymi w tytule V rozdział I rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 i w załącznikach do niego oraz w kodeksie ustanowionym w niniejszym rozporządzeniu.

Niniejszy kodeks zawiera szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, w szczególności zasady dotyczące produktów przeznaczonych do wykorzystania w winiarstwie (tytuł I) oraz praktykach i procesach enologicznych dozwolonych we Wspólnocie (tytuły II i III).

TYTUŁ  I

WYMAGANIA DOTYCZĄCE NIEKTÓRYCH WINOGRON I MOSZCZY GRONOWYCH

Artykuł  2

Wykorzystanie winogron niektórych odmian

1.
Winogron odmian sklasyfikowanych wyłącznie jako odmiany deserowe nie wykorzystuje się w winiarstwie.
2.
Nie naruszając art. 42 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, winogrona odmian wymienionych w załączniku I do tego rozporządzenia mogą być wykorzystywane we Wspólnocie do przygotowywania produktów objętych tym przepisem.
Artykuł  3

Wykorzystywanie niektórych produktów nieposiadających naturalnego stężenia alkoholu w % objętościowych do produkcji wina musującego, wina musującego gazowanego i wina półmusującego gazowanego

Lata, w których z powodu niesprzyjających warunków pogodowych można wykorzystywać produkty ze stref uprawy winorośli A i B, nieposiadające minimalnego naturalnego stężenia alkoholu w % objętościowych ustanowionego dla odpowiedniej strefy uprawy winorośli, według warunków ustanowionych w art. 44 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, do produkcji wina musującego, wina musującego gazowanego i wina półmusującego gazowanego są zgodne z ustanowionymi w załączniku II do tego rozporządzenia.

Artykuł  4

Wykorzystanie moszczu gronowego niektórych odmian winorośli do produkcji gatunkowego wina musującego typu aromatyzowanego i gatunkowego wina musuącego produkowanego w określonym regionie geograficznym (psr) typu aromatyzowanego oraz wyjątki od takiego wykorzystania

1.
Wykaz odmian winorośli produkujących moszcz gronowy lub moszcz gronowy w trakcie fermentacji, które muszą być użyte do stworzenia cuvée do wytworzenia gatunkowych win musujących typu aromatyzowanego i gatunkowych win musujących typu aromatyzowanego produkowanego w określonym regionie geograficznym (psr) zgodnie z załącznikiem V pkt I 3 lit. a) i załącznikiem VI pkt K10 lit. a) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 jest zgodny z ustalonym w załączniku III część A do tego rozporządzenia.
2.
Odstępstwa określone w załączniku V pkt I 3 lit. a) oraz w załączniku VI pkt K 10 lit. a) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, dotyczące odmian winorośli i produktów używanych do tworzenia cuvée, są zgodne z ustanowionymi w załączniku III część B do tego rozporządzenia.

TYTUŁ  II

PRAKTYKI I PROCESY ENOLOGICZNE

ROZDZIAŁ  I

Ograniczenia i wymogi odnoszące się do stosowania niektórych substancji dopuszczonych w celach enologicznych

Artykuł  5

Ograniczenia stosowania niektórych substancji

Substancje dopuszczone w celach enologicznych, wymienione w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, mogą być używane tylko z zastrzeżeniem limitów ustanowionych w załączniku IV do tego rozporządzenia.

Artykuł  6

Specyfikacje czystości i identyfikacji substancji wykorzystywanych w praktykach enologicznych

Specyfikacje czystości i identyfikacji substancji wykorzystywanych w praktykach enologicznych określonych w art. 46 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 są tymi ustanowionymi w dyrektywie Komisji 96/77/WE(8). W razie potrzeby te kryteria czystości uzupełnia się szczególnymi wymaganiami przewidzianymi w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł  7

Winian wapnia

Winian wapnia, którego stosowanie jako środka wspomagającego wytrącanie kamienia z kwasu winowego przewidziane jest w załączniku IV pkt 3 lit. v) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, może być używany, jeśli spełnia wymogi ustalone w załączniku V do tego rozporządzenia.

Artykuł  8

Kwas winowy

1.
Kwas winowy, którego stosowanie do celów odkwaszania przewidziane jest w załączniku IV pkt 1 lit. m) oraz w załączniku IV pkt 3 lit. l) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, może być stosowany w odniesieniu do produktów, które:

a) pochodzą z odmian winorośli Elbling i Riesling; oraz

b) zostały otrzymane z winogron zbieranych w następujących regionach upraw winorośli w północnej części strefy A uprawy winorośli:

– Ahr,

– Rheingau,

– Mittelrhein,

– Mosel,

– Nahe,

– Rheinhessen,

– Pfalz,

– Moselle luxembourgeoise.

2.
Kwas winowy, którego wykorzystanie określa się w pkt 1 lit. l) i m) załącznika IV i pkt 3 lit. k) i l) załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, nazywany również kwasem L-winowym, musi być pochodzenia rolniczego i ekstrahowany wyłącznie z produktów winiarskich. Musi spełniać kryteria czystości ustanowione w dyrektywie 96/77/WE.
Artykuł  9

Żywica z sosny Aleppo

1.
Żywica z sosny Aleppo, której stosowanie przewidziane jest w załączniku IV pkt 1 lit. n) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, może być używana tylko do produkcji wina stołowego "retsina". Ta praktyka enologiczna może być przeprowa dzana tylko:

a) na geograficznym terytorium Grecji;

b) z użyciem moszczu gronowego z odmian winorośli, obszarów produkcji i obszarów winiarskich, tak jak określono w greckich przepisach obowiązujących w dniu 31 grudnia 1980 r.;

c) poprzez dodanie 1.000 gramów lub mniej żywicy na hektolitr użytego produktu, przed fermentacją lub w przypadku gdy rzeczywiste stężenie alkoholu w % objętościowych nie przekracza jednej trzeciej całkowitego stężenia alkoholu w % objętościowych podczas procesu fermentacji.

2.
Grecja powiadamia Komisję z wyprzedzeniem, jeżeli zamierza zmienić przepisy określone w ust. 1 lit. b). Jeśli Komisja nie udzieli odpowiedzi w ciągu dwóch miesięcy od takiego powiadomienia, Grecja będzie mogła wprowadzić planowane zmiany.
Artykuł  10

Betaglukanaza

Betaglukanaza, której stosowanie przewidziane jest w załączniku IV pkt 1 lit. j) i pkt 3 lit. m) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, może być stosowana tylko, jeżeli spełnia wymogi ustalone w załączniku VI do tego rozporządzenia.

Artykuł  11

Bakterie fermentacji mlekowej

Bakterie fermentacji mlekowej, których stosowanie przewidziane jest w załączniku IV pkt 1 lit. q) i pkt 3 lit. z) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, mogą być stosowane tylko, jeżeli spełniają wymogi ustalone w załączniku VII do tego rozporządzenia.

Artykuł  12

Lizozym

Lizozym, którego stosowanie przewidziane jest w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 pkt 1 lit. r) oraz pkt 3 lit. zb), może być stosowany tylko, jeżeli spełnia on wymagania określone w załączniku VIII do tego rozporządzenia.

Artykuł  13

Żywice jonowymienne

Żywice jonowymienne, które można stosować zgodnie z załącznikiem IV pkt 2 lit. h) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, to styren i kopolimery diwinylobenzenu zawierające kwas sulfonowy lub grupy amonowe. Muszą one spełniać wymogi ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady(9) oraz w przepisach wspólnotowych i krajowych przyjętych w celu jego wykonania. Ponadto podczas badania metodami analitycznymi ustanowionymi w załączniku IX do tego rozporządzenia nie mogą one stracić więcej niż 1 mg/l substancji organicznej w żadnym z wymienionych rozpuszczalników. Muszą być regenerowane za pomocą substancji dopuszczonych do stosowania podczas przygotowywania środków spożywczych.

Żywice te mogą być stosowane jedynie pod kontrolą enologa lub technika oraz w instalacjach zatwierdzonych przez władze państw członkowskich, na których terytorium procesy są stosowane. Takie władze ustalają obowiązki i zakres odpowiedzialności spoczywającej na zatwierdzonym enologu lub techniku.

Artykuł  14

Żelazocyjanek potasu

Żelazocyjanek potasu, którego stosowanie przewidziane jest w załączniku IV pkt 3 lit. p) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, może być stosowany pod nadzorem enologa lub technika, urzędowo zatwierdzonego przez władze państwa członkowskiego, na którego terytorium proces jest przeprowadzany i którego zakres odpowiedzialności jest ustalany, w razie potrzeby, przez zainteresowane państwo członkowskie.

Po poddaniu obróbce żelazocyjankiem potasu wino zawiera śladowe ilości żelaza.

Nadzór nad stosowaniem produktu objętego niniejszym artykułem jest regulowany przepisami przyjmowanymi przez państwa członkowskie.

Artykuł  15

Fitynian wapnia

Fitynian wapnia, którego stosowanie przewidziane jest w załączniku IV pkt 3 lit. p) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, może być stosowany pod nadzorem enologa lub technika urzędowo zatwierdzonego przez władze państwa członkowskiego, na którego terytorium proces jest przeprowadzany i którego zakres odpowiedzialności jest ustalony, w razie potrzeby, przez zainteresowane państwo członkowskie.

Po poddaniu obróbce fitynianem wapnia wino zawiera ilości śladowe żelaza.

Nadzór nad stosowaniem produktu objętego niniejszym artykułem jest regulowany przepisami przyjmowanymi przez państwa członkowskie.

Artykuł  16

Kwas DL-winowy

Kwas DL-winowy, którego stosowanie przewidziane jest w załączniku IV pkt 3 lit. s) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, może być stosowany pod nadzorem enologa lub technika, urzędowo zatwierdzonego przez władze państwa członkowskiego, na którego terytorium proces jest przeprowadzany i którego zakres odpowiedzialności jest ustalony, w razie potrzeby, przez zainteresowane państwo członkowskie.

Nadzór nad stosowaniem produktu objętego niniejszym artykułem jest regulowany przepisami przyjmowanymi przez państwa członkowskie.

Artykuł  17

Dwuwęglan dimetylu

Dodanie dwuwęglanu dimetylu, o którym mowa w załączniku IV pkt 3 lit. zc) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, może być wykonane tylko w granicach ustalonych w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia i jeśli spełnia wymogi określone w załączniku X do tego rozporządzenia.

Artykuł  18

Elektrodializa

Elektrodializa, którą stosuje się w celu zapewnienia winowej stabilizacji wina, przewidziana w załączniku IV pkt 4 lit. b) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, może być stosowana tylko, jeżeli spełnia wymogi ustalone w załączniku XI do tego rozporządzenia.

Artykuł  19

Ureaza

Ureaza, którą stosuje się w celu obniżenia poziomu mocznika w winie, przewidziana w załączniku IV pkt 4 lit. c) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, może być stosowana tylko, jeżeli spełnia wymogi i kryteria czystości ustalone w załączniku XII do tego rozporządzenia.

Artykuł  20

Dodawanie tlenu

Dodawanie tlenu, który przewidziany jest w załączniku IV pkt 4 lit. a) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, przeprowadza się, używając czystego tlenu gazowego.

Artykuł  21

Wlewanie wina lub moszczu gronowego do osadu lub wytłoku gronowego, lub tłoczonego miąższu "aszú"

Wlewania wina lub moszczu gronowego do osadu lub wytłoku gronowego lub tłoczonego miąższu "aszú", przewidzianego w pkt 4. lit. d) załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, dokonuje się w następujący sposób, zgodnie z przepisami węgierskimi obowiązującymi w dniu 1 maja 2004:

a) "Tokaji fordítás" przygotowuje się, wlewając moszcz lub wino do tłoczonego miąższu "aszú";

b) "Tokaji máslás" przygotowuje się, wlewając moszcz lub wino do osadu "szamorodni" lub "aszú".

Artykuł  22

Stosowanie kawałków drewna dębowego

Możliwe jest stosowanie kawałków drewna dębowego, o którym mowa w załączniku IV pkt 4 lit. e) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, wyłącznie jeśli jest zgodne z przepisami załącznika XIII do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ  II

Ograniczenia i wymogi szczególne

Artykuł  23

Zawartość ditlenku siarki

1.
Zmiany wykazu win, przewidzianego w załączniku V pkt A 2 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, są zgodne z ustaleniami zawartymi w załączniku XIV do tego rozporządzenia.
2.
Można oferować do bezpośredniego spożycia przez ludzi, do wyczerpania zapasów, następujące produkty:

– wino, inne niż wino likierowe i musujące produkowane we Wspólnocie, z wyjątkiem Portugalii przed dniem 1 września 1986 r., oraz

– wino, inne niż wino likierowe i musujące, pochodzące z państw trzecich lub z Portugalii i przywożone do Wspólnoty przed dniem 1 września 1987 r.,

pod warunkiem, że łączna zawartość ditlenku siarki w chwili wprowadzania do obrotu w celu bezpośredniego spożycia przez ludzi nie przekracza:

a) 175 miligramów na litr w winach czerwonych;

b) 225 miligramów na litr w winach białych i winach różowych;

c) bez wpływu na powyżej wymienione przepisy lit. a) i b) dla win z resztkową zawartością cukru wyrażonego jako cukier inwertowany wynoszącą nie mniej niż pięć gramów na litr, 225 miligramów na litr w winach czerwonych i 275 miligramów na litr w winach białych i różowych.

Ponadto można oferować do bezpośredniego spożycia przez ludzi w kraju produkcji i na wywóz do państw trzecich, do wyczerpania zapasów, następujące produkty:

– wino produkowane w Hiszpanii przed dniem 1 września 1986 r., w którym łączna zawartość ditlenku siarki nie przekracza wartości maksymalnej ustalonej w przepisach hiszpańskich obowiązujących przed tą datą, oraz

– wino produkowane w Portugalii przed dniem 1 stycznia 1991 r., w którym łączna zawartość ditlenku siarki nie przekracza wartości maksymalnej ustalonej w przepisach portugalskich obowiązujących przed tą datą.

3.
Wina musujące pochodzące z państw trzecich i Portugalii oraz przywożone do Wspólnoty przed dniem 1 września 1987 r. mogą być oferowane do bezpośredniego spożycia przez ludzi, do wyczerpania zapasów, pod warunkiem że łączna zawartość ditlenku siarki nie przekracza:

– 250 miligramów na litr w winach musujących, oraz

– 200 miligramów na litr w gatunkowych winach musujących.

Ponadto można oferować do bezpośredniego spożycia przez ludzi w kraju produkcji i na wywóz do państw trzecich, do wyczerpania zapasów, następujące produkty:

– wino produkowane w Hiszpanii przed dniem 1 września 1986 r., w którym łączna zawartość ditlenku siarki nie przekracza wartości maksymalnej ustalonej w przepisach hiszpańskich obowiązujących przed tą datą, oraz

– wino produkowane w Portugalii przed dniem 1 stycznia 1991 r., w którym łączna zawartość ditlenku siarki nie przekracza wartości maksymalnej ustalonej w przepisach portugalskich obowiązujących przed tą datą.

4.
Przypadki, w których państwa członkowskie mogą zezwolić, ze względu na warunki pogodowe, na zwiększenie maksymalnej łącznej zawartości dwutlenku siarki w winie, ustanowionej na poziomie niższym niż 300 miligramów na litr w pkt A załącznika V do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, o maksymalnie 40 miligramów na litr w niektórych winach produkowanych w niektórych strefach uprawy winorośli na ich terytorium, są wymienione w załączniku XV do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł  24

Zawartość kwasu lotnego

Wina objęte wyjątkami dotyczącymi maksymalnej zawartości kwasu lotnego, zgodnie z załącznikiem V pkt B 3) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, są ustalone w załączniku XVI do tego rozporządzenia.

Artykuł  25

Stosowanie siarczynu wapnia w niektórych winach likierowych

Odstępstwa dotyczące stosowania siarczynu wapnia, określonego w załączniku V pkt J 4 lit. b) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, mogą być przyznane tylko w odniesieniu do następujących win hiszpańskich:

a) "Vino generoso" zgodnie z określeniem podanym w załączniku VI pkt L 8 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999;

b) "Vino generoso de licor" zgodnie z określeniem podanym w załączniku VI pkt L 11 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

TYTUŁ  III

PRAKTYKI ENOLOGICZNE

ROZDZIAŁ  I

Wzbogacanie

Artykuł  26

Dopuszczenie stosowania sacharozy

Regiony uprawy winorośli, w których stosowanie sacharozy jest dopuszczone stosownie do załącznika V pkt D 3 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999:

a) strefa A uprawy winorośli;

b) strefa B uprawy winorośli;

c) strefa C uprawy winorośli, z wyjątkiem winnic we Włoszech, Grecji, Hiszpanii i Portugalii oraz winnic w departamentach francuskich podlegających jurysdykcji sądów apelacyjnych:

– Aix-en-Provence,

– Nîmes,

– Montpellier,

– Tuluzy,

– Agen,

– Pau,

– Bordeaux,

– Bastia.

Jednak wzbogacanie za pomocą "cukrzenia suchego" może być dopuszczone przez władze krajowe jako wyjątek we francuskich departamentach, określonych w lit. c). Francja powiadamia niezwłocznie Komisję i pozostałe państwa członkowskie o każdym takim zezwoleniu.

Artykuł  27

Wzbogacanie w przypadku wyjątkowo niekorzystnych warunków pogodowych

Lata, podczas których można dopuścić zwiększenie stężenia alkoholu w % objętościowych, określonych w załączniku V pkt C 3 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, zgodnie

z procedurą określoną art. 75 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia, z powodu wyjątkowo niekorzystnych warunków pogodowych, zgodnie z pkt C 4 tego załącznika, oraz strefy uprawy winorośli, regiony geograficzne i dane odmiany są ustalone, w miarę potrzeby, w załączniku XVII do tego rozporządzenia.

Artykuł  28

Wzbogacanie cuvée win musujących

Zgodnie z załącznikiem V pkt H 4 i pkt I 5 oraz załącznikiem VI pkt K11 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 każde państwo członkowskie może zezwolić na wzbogacanie cuvée w miejscu przygotowywania win musujących, pod warunkiem że:

a) żaden ze składników cuvée nie był wcześniej poddawany wzbogacaniu;

b) wymienione składniki pochodzą wyłącznie z winogron zbieranych na jego terytorium;

c) wzbogacanie przeprowadza się jednorazowo;

d) nie przekracza się następujących limitów:

(i) 3,5 % objętościowych w przypadku cuvée zawierającego składniki ze strefy A uprawy winorośli, pod warunkiem że naturalne stężenie alkoholu każdego ze składników wynosi co najmniej 5 % objętościowych;

(ii) 2,5 % objętościowych w przypadku cuvée zawierającego składniki ze strefy B uprawy winorośli, pod warunkiem że naturalne stężenie alkoholu każdego ze składników wynosi co najmniej 6 % objętościowych;

(iii) 2 % objętościowych w przypadku cuvée zawierającego składniki ze stref C I a, C I b, C II lub C III uprawy winorośli, pod warunkiem że naturalne stężenie alkoholu każdego ze składników wynosi odpowiednio co najmniej 7,5 %, 8 %, 8,5 % i 9 % objętościowych;

e) stosowaną metodą jest dodanie sacharozy, skoncentrowanego moszczu gronowego lub rektyfikowanego skoncentrowanego moszczu gronowego.

Limity określone w akapicie pierwszym lit. d) pozostają bez uszczerbku dla stosowania art. 44 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 w stosunku do cuvée przeznaczanych do produkcji win musujących, jak określono w załączniku I pkt 15 do tego rozporządzenia.

Artykuł  29

Przepisy administracyjne stosowane do wzbogacania

1.
Powiadomienia, określone w załączniku V pkt G 5 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, dotyczące czynności zwiększających stężenie alkoholu dokonywane są przez osoby fizyczne lub prawne przeprowadzające omawiane czynności oraz w odpowiednim czasie i zgodnie z warunkami kontroli ustalonymi przez właściwy organ państwa członkowskiego, na którego terytorium czynność ta ma miejsce.
2.
Powiadomienia, określone w ust. 1, sporządzane są na piśmie i zawierają następujące informacje:

a) nazwisko i adres osoby dokonującej zgłoszenia;

b) miejsce, w którym ma być przeprowadzona czynność wzmacniania;

c) dzień i czas rozpoczęcia czynności;

d) opis produktu poddawanego wzmacnianiu;

e) proces stosowany do wzmacniania ze szczegółami dotyczącymi rodzaju używanego produktu.

3.
Państwa członkowskie mogą zezwolić na wcześniejsze zgłoszenia obejmujące kilka czynności lub na określony czas wysłania do właściwych władz. Powiadomienia takie są przyjmowane tylko, jeżeli osoba dokonująca zgłoszenia prowadzi pisemny rejestr każdej czynności wzmacniania, jak przewidziano w ust. 6, oraz informacji wymaganych przepisami ust. 2.
4.
W przypadku gdy dana osoba nie może przeprowadzić zgłoszonej czynności w odpowiednim czasie z powodu siły wyższej, państwa członkowskie określają warunki, zgodnie z którymi osoba ta dokonuje nowego zgłoszenia odpowiedniemu organowi w celu umożliwienia przeprowadzenia niezbędnych kontroli.

Państwa członkowskie powiadamiają Komisję na piśmie o takich przepisach.

5.
Powiadomienia określone w ust. 1 nie są wymagane w Luksemburgu.
6.
Szczegóły dotyczące czynności zwiększenia stężenia alkoholu wprowadza się do rejestrów niezwłocznie po zakończeniu czynności wzmacniania, zgodnie z przepisami przyjętymi stosownie do art. 70 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

W przypadkach, w których wcześniejsze zgłoszenia obejmujące kilka czynności nie wskazują dnia i czasu rozpoczęcia czynności, wpis w rejestrze musi być dokonany także przed rozpoczęciem każdej czynności.

ROZDZIAŁ  II

Zakwaszanie i odkwaszanie

Artykuł  30

Przepisy administracyjne stosowane do zakwaszania i odkwaszania

1.
W przypadku zakwaszania i odkwaszania podmioty dokonują zgłoszeń, określonych w załączniku V pkt G 5 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, nie później niż drugiego dnia po przeprowadzeniu pierwszej czynności w każdym roku winnym. Powiadomienia takie są ważne w stosunku do wszystkich czynności przeprowadzanych w danym roku winnym.
2.
Powiadomienia określone w ust. 1 sporządzane są na piśmie i zawierają następujące informacje:

a) nazwisko i adres osoby dokonującej zgłoszenia;

b) rodzaj danej czynności;

c) miejsce, w którym czynność ma być przeprowadzona.

3.
Szczegóły dotyczące każdej czynności zakwaszenia i odkwaszenia są wprowadzane do rejestrów, zgodnie z przepisami przyjętymi stosownie do art. 70 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

ROZDZIAŁ  III

Wspólne zasady stosowane w odniesieniu do wzbogacania, zakwaszania i odkwaszania

Artykuł  31

Zakwaszanie i wzbogacanie tego samego produktu

Decyzję w sprawie przypadków, w których zakwaszanie i odkwaszanie tego samego produktu, w rozumieniu przepisów załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, jest dozwolone zgodnie z załącznikiem V pkt E 7 do tego rozporządzenia, podejmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 75 ust. 2 tego rozporządzenia i są to przypadki takie, jak określono w załączniku XVIII do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  32

Zasady ogólne stosowane w odniesieniu do wzbogacania, zakwaszania i odkwaszania produktów innych niż wino

Procesy określone w załączniku V pkt G 1 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 przeprowadza się jednorazowo. Państwa członkowskie mogą jednak zezwolić na przeprowadzenie niektórych procesów w kilku czynnościach, w przypadku gdy przyczynia się to do ulepszenia winifikacji danych produktów. W takich wypadkach limity ustanowione w załączniku V do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 stosuje się w odniesieniu do całej czynności.

Artykuł  33

Odstępstwo od terminów ustanowionych dla wzbogacania, zakwaszania i odkwaszania

W drodze odstępstwa od terminów ustanowionych w załączniku V pkt G 7 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 czynności wzbogacania, zakwaszania i odkwaszania można przeprowadzić przed terminami ustalonymi z załączniku XIX do tego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ  IV

Słodzenie

Artykuł  34

Zasady techniczne stosowane podczas słodzenia

Słodzenie win stołowych i win gatunkowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr) dopuszczone jest tylko na etapie produkcji i sprzedaży hurtowej.

Artykuł  35

Przepisy administracyjne stosowane podczas słodzenia

1.
Każda osoba fizyczna lub prawna zamierzająca dokonać słodzenia powiadamia właściwy organ państwa członkowskiego, na którego terytorium czynność ma być przeprowadzana.
2.
Zgłoszenia sporządza się na piśmie i właściwe władze powinny je otrzymać co najmniej 48 godzin przed dniem przeprowadzenia czynności.

Jednakże gdy przedsiębiorstwo dokonuje słodzenia w sposób stały, państwa członkowskie mogą zezwolić na powiadomienie obejmujące kilka czynności lub określony okres wysłane właściwym władzom. Powiadomienie takie jest przyjmowane tylko pod warunkiem, że przedsiębiorstwo prowadzi pisemny rejestr każdej czynności słodzenia oraz rejestry informacji wymaganych przepisami ust. 3.

3.
Zgłoszenia zawierają następujące informacje:

a) w odniesieniu do czynności słodzenia przeprowadzonych zgodnie z załącznikiem V pkt F 1 lit. a) oraz załącznikiem VI pkt G 2 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999:

(i) ilość oraz całkowite i rzeczywiste stężenie alkoholu wina stołowego lub wina gatunkowego produkowanego w określonym regionie geograficznym (psr), które będzie słodzone;

(ii) ilość oraz całkowite i rzeczywiste stężenie alkoholu moszczu gronowego, który będzie dodawany;

(iii) ilość oraz całkowite i rzeczywiste stężenie alkoholu wina stołowego lub wina gatunkowego produkowanego w określonym regionie geograficznym (psr) po dosłodzeniu;

b) w odniesieniu do czynności słodzenia przeprowadzonych zgodnie z załącznikiem V pkt F 1 lit. b) oraz załącznikiem VI pkt G 2 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999:

(i) ilość oraz całkowite i rzeczywiste stężenie alkoholu wina stołowego lub wina gatunkowego produkowanego w określonym regionie geograficznym (psr), które będzie słodzone;

(ii) ilość oraz całkowite i rzeczywiste stężenie alkoholu moszczu gronowego lub, w odpowiednim przypadku, ilość i gęstość skoncentrowanego moszczu gronowego, który będzie dodawany;

(iii) ilość oraz całkowite i rzeczywiste stężenie alkoholu wina stołowego lub wina gatunkowego produkowanego w określonym regionie geograficznym (psr) po dosłodzeniu.

4.
Osoby określone w ust. 1 prowadzą rejestry przychodu i rozchodu towarów wskazujące ilości moszczu gronowego lub skoncentrowanego moszczu gronowego, które posiadają w celu przeprowadzenia słodzenia.
Artykuł  36

Słodzenie niektórych win przywożonych

Słodzenie win przywożonych, określonych w załączniku V pkt F 3 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, podlega warunkom ustanowionym w art. 34 i 35 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  37

Zasady szczególne stosowane przy słodzeniu win likierowych

1.
Słodzenie, przeprowadzane na warunkach ustanowionych w załączniku V pkt J 6 lit. a) tiret drugie do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, dopuszczone jest w odniesieniu do "vino generoso de licor" zgodnie z określeniem w załączniku VI pkt L 11 do tego rozporządzenia.
2.
Słodzenie przeprowadzane na warunkach ustanowionych w załączniku V pkt J 6 lit. a) tiret trzecie do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 dopuszczone jest w odniesieniu do gatunkowego wina likierowego produkowanego w określonym regionie geograficznym (psr) Madeira.

ROZDZIAŁ  V

Kupaż

Artykuł  38

Definicja

1.
"Kupaż" w rozumieniu art. 46 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 oznacza mieszanie ze sobą win lub moszczy pochodzących z:

a) różnych państw;

b) różnych stref uprawy winorośli we Wspólnocie, w rozumieniu przepisów załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, lub różnych stref produkcji w państwach trzecich;

c) z tej samej strefy uprawy winorośli we Wspólnocie lub z tej samej strefy produkcji w państwie trzecim, ale będące różnego pochodzenia geograficznego, lub różnych odmian winorośli, lub z różnych zbiorów, pod warunkiem że pochodzenie geograficzne, odmiana winorośli lub rok zbioru jest określony, lub istnieje obowiązek określenia, w opisie danego produktu; lub

d) odmiennych kategorii win lub moszczy.

2.
Za odmienne kategorie wina lub moszczu uważa się:

a) wino czerwone, wino białe oraz moszcze lub wina nadające się do otrzymania jednej z tych kategorii wina;

b) wino stołowe, wino gatunkowe produkowane w określonym regionie geograficznym (psr) oraz moszcze lub wina nadające się do otrzymania jednej z tych kategorii wina.

Dla celów niniejszego ustępu wino różowe traktuje się jak wino czerwone.

3.
Następujących procesów nie uważa się za kupaż:

a) dodawanie skoncentrowanego moszczu gronowego lub rektyfikowanego skoncentrowanego moszczu gronowego w celu zwiększenia naturalnego stężenia alkoholu danego produktu;

b) słodzenie:

(i) wina stołowego;

(ii) wina gatunkowego produkowanego w określonym regionie geograficznym (psr), w przypadku gdy substancja słodząca pochodzi z określonego regionu, którego nazwę wino nosi, lub jest rektyfikowanym skoncentrowanym moszczem gronowym;

c) produkcja wina gatunkowego produkowanego w określonym regionie geograficznym (psr) zgodnie z tradycyjnymi praktykami, określonymi w załączniku VI pkt D 2 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

Artykuł  39

Zasady ogólne stosowane podczas kupażu

1.
Kupaż lub mieszanie następujących produktów jest zakazane, jeżeli którykolwiek ze składników nie spełnia wymogów rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 lub niniejszego rozporządzenia:

a) win stołowych ze sobą; lub

b) win nadających się do otrzymania win stołowych ze sobą lub z winami stołowymi; lub

c) win gatunkowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr) ze sobą.

2.
Wyniku mieszania świeżych winogron, moszczu gronowego, moszczu winogronowego w trakcie fermentacji lub młodego wina, którego fermentacja jeszcze się nie zakończyła, w przypadku gdy którykolwiek z tych produktów nie posiada właściwości wymaganych do uzyskania wina stołowego lub wina nadającego się do otrzymania wina stołowego, z produktami nadającymi się do otrzymania takiego wina lub z winem stołowym, nie uważa się za wino stołowe lub wino nadające się do otrzymania wina stołowego.
3.
W przypadku kupażu oraz z zastrzeżeniem przepisów następnych ustępów jedynymi produktami, które mogą być uważane za wina stołowe, są produkty powstające w wyniku zmieszania za sobą win stołowych lub zmieszania win stołowych z winami nadającymi się do otrzymania win stołowych, pod warunkiem że takie wina nadające się do otrzymania win stołowych mają całkowite naturalne stężenie alkoholu nieprzekraczające 17 % objętościowych.
4.
Bez uszczerbku dla przepisów art. 44 ust. 7 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 kupaż wina nadającego się do otrzymania wina stołowego z:

a) winem stołowym może dać wino stołowe, tylko w przypadku gdy czynność jest przeprowadzana w strefie uprawy winorośli, w której zostało wyprodukowane wino nadające się do otrzymania wina stołowego;

b) innym winem nadającym się do otrzymania wina stołowego może dać wino stołowe, tylko w przypadku gdy:

(i) drugie wino nadające się do otrzymania wina stołowego zostało wyprodukowane w tej samej strefie uprawy winorośli; oraz

(ii) czynność jest przeprowadzana w tej samej strefie uprawy winorośli.

5.
Kupaż moszczu gronowego lub wina stołowego, które poddano praktyce enologicznej, określonej w załączniku IV pkt 1 lit. n) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, z moszczem gronowym lub winem, które nie było poddane tej praktyce, jest zakazany.

ROZDZIAŁ  VI

Dodawanie innych produktów

Artykuł  40

Dodawanie destylatu do win likierowych i niektórych gatunkowych win likierowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr)

Cechy charakterystyczne destylatu winnego i destylatu z suszonych winogron, który można dodać do win likierowych i niektórych gatunkowych win likierowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr), zgodnie z załącznikiem V pkt J 2 lit. a) ppkt (i) tiret drugie do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, są określone w załączniku XX do tego rozporządzenia.

Artykuł  41

Dodawanie innych produktów i stosowanie moszczu gronowego podczas przygotowywania niektórych gatunkowych win likierowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr)

1.
Wykaz gatunkowych win likierowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr), których przygotowanie wymaga użycia moszczu gronowego lub jego mieszanki z winem zgodnie z załącznikiem V pkt J 1 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, jest ustalony w załączniku XXI część A do tego rozporządzenia.
2.
Wykaz gatunkowych win likierowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr), do których można dodawać produkty określone w załączniku V pkt J 2 lit. b) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, jest ustalony w załączniku XXI część B do tego rozporządzenia.
Artykuł  42

Dodawanie alkoholu do wina półmusującego

Stosownie do przepisów art. 42 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 dodatek alkoholu do wina półmusującego nie powoduje zwiększenia całkowitego stężenia alkoholu wina półmusującego o więcej niż 0,5 % objętościowego. Alkohol może być dodany wyłącznie w postaci expedition liqueur i pod warunkiem że taka metoda jest dopuszczona na mocy przepisów obowiązujących w państwie członkowskim produkcji oraz że takie przepisy zostały podane do wiadomości Komisji i innym państwom członkowskim.

ROZDZIAŁ  VII

Wymogi dotyczące dojrzewania

Artykuł  43

Dojrzewanie niektórych win likierowych

Dojrzewanie, zgodnie z warunkami ustanowionymi w załączniku V pkt J 6 lit. c) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, dopuszczone jest w odniesieniu do gatunkowego wina likierowego produkowanego w określonym regionie (psr) Madeira.

TYTUŁ  IV

DOŚWIADCZALNE WYKORZYSTANIE NOWYCH PRAKTYK ENOLOGICZNYCH

Artykuł  44

Zasady ogólne

1.
W celach doświadczalnych, określonych w art. 46 ust. 2 lit. f) rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, każde państwo członkowskie może zezwolić na stosowanie niektórych praktyk enologicznych lub procesów niprzewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1493/1999 lub w niniejszym rozporządzeniu przez okres maksymalnie trzech lat, pod warunkiem że:

a) dane praktyki i procesy spełniają wymogi ustanowione w art. 42 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999;

b) takie praktyki i procesy są stosowane do ilości nieprzekraczających 50.000 hektolitrów rocznie w odniesieniu do każdego doświadczenia;

c) 1 otrzymane produkty nie są wysyłane poza państwo członkowskie, na którego terytorium przeprowadzano doświadczenie. Niemniej kiedy praktyka lub obróbka enologiczna, która stanowi przedmiot tego rodzaju eksperymentalnego pozwolenia, jest praktyką już polecaną i opisaną przez OIV, otrzymane w jej wyniku produkty mogą być sprzedawane w całej Wspólnocie.;

d) zainteresowane państwo członkowskie powiadamia Komisję oraz pozostałe państwa członkowskie na początku doświadczenia o warunkach zezwolenia.

e) 2 zastosowane praktyki lub procesy stanowią przedmiot wpisu do dokumentów towarzyszących, o których mowa w art. 70 ust. 1 i do rejestrów, o których mowa w art. 70 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999;

"Doświadczenie" oznacza czynność lub czynności przeprowadzane w kontekście dobrze zdefiniowanego projektu badawczego z jednym protokołem z doświadczenia.

2.
Przed końcem okresu określonego w ust. 1, zainteresowane państwo członkowskie przekazuje Komisji sprawozdanie z dopuszczonego doświadczenia, a Komisja powiadamia pozostałe państwa członkowskie o jego wynikach. W zależności od tych wyników zainteresowane państwo członkowskie może ubiegać się o wydanie przez Komisję zezwolenia na kontynuację doświadczenia, w miarę możliwości z większą ilością niż w pierwotnym doświadczeniu, na następny okres nie dłuższy niż trzy lata. państwo członkowskie składa odpowiednią dokumentację na poparcie wniosku.
3.
Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 75 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, podejmuje decyzję w sprawie wniosku określonego w ust. 2 niniejszego artykułu. W tym samym czasie Komisja może podjąć decyzję zezwalającą na kontynuację doświadczenia w innych państwach członkowskich na tych samych warunkach.
4.
Pod koniec okresu określonego w ust. 1 lub, w miarę potrzeby, w ust. 2 oraz po zebraniu wszystkich informacji dotyczących doświadczenia Komisja może, gdzie stosowne, przedłożyć Radzie wniosek ostatecznego zezwolenia na prowadzenie praktyk enologicznych i procedur objętych doświadczeniem.

TYTUŁ  V

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  45

Wino produkowane przed dniem 1 sierpnia 2000 r.

Wino produkowane przed dniem 1 sierpnia 2000 r. może być oferowane lub dostarczane do bezpośredniego spożycia przez ludzi, pod warunkiem że jest zgodne z regułami wspólnotowymi lub krajowymi obowiązującymi przed tą datą.

Artykuł  46

Wymogi dotyczące destylacji, przewozu i wykorzystania produktów niezgodnych z przepisami rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 lub niniejszego rozporządzenia

1.
Produkty, które stosownie do art. 45 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 nie mogą być oferowane lub dostarczane do bezpośredniego spożycia przez ludzi, niszczy się. Państwa członkowskie mogą jednak dopuścić wykorzystanie niektórych produktów, których właściwości określą, przez gorzelnie lub wytwórnie octu lub w celach przemysłowych.
2.
Gorzelnicy lub kupcy nie mogą posiadać takich produktów bez odpowiedniej podstawy prawnej i można je przewieźć tylko do gorzelni, wytwórni octu oraz zakładów wykorzystujących je w celach przemysłowych lub do niszczenia roślin.
3.
Państwa członkowskie mogą posiadać środki denaturujące lub wskaźniki dodawane do win, określone w ustępie 1 w celu ułatwienia ich identyfikacji. W przypadkach, w których jest to uzasadnione, państwa członkowskie mogą również zakazać sposobów wykorzystania przewidzianych w ust. 1 i nakazać zniszczenie tych produktów.
Artykuł  47

Wspólnotowe metody analizy

Rozporządzenie (EWG) nr 2676/90 stosuje się do produktów objętych rozporządzeniem (WE) nr 1493/1999.

Artykuł  48

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1622/2000 zostaje uchylone.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku XXIII.

Artykuł  49

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 maja 2008 r.

W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczacy

______

(1) Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 1).

(2) Dz.U. L 194 z 31.7.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1300/2007 (Dz.U. L 289 z 7.11.2007, str. 8).

(3) Zob. załącznik XXII.

(4) Dz.U. L 54 z 5.3.1979, str. 1.

(5) Dz.U. L 367 z 31.12.1985, str. 39.

(6) Dz.U. L 54 z 5.3.1979, str. 130.

(7) Dz.U. L 272 z 3.10.1990, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1293/2005 (Dz.U. L 205 z 6.8.2005, str. 12).

(8) Dz.U. L 339 z 30.12.1996, str. 1.

(9) Dz.U. L 338 z 13.11.2004, str. 4.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Wykaz odmian winorośli, które mogą być, nie naruszając art. 42 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, wykorzystywane do przygotowania produktów objętych tym przepisem

(Artykuł 2 niniejszego rozporządzenia)

(w.w.)

ZAŁĄCZNIK  II

Lata, podczas których produkty ze stref uprawy winorośli A i B nieposiadające minimalnego naturalnego stężenia alkoholu w % objętościowych ustanowionego w rozporządzeniu (WE) nr 1493/1999, mogą być używane do produkcji wina musującego, wina musującego gazowanego i wina półmusującego gazowanego

(Artykuł 3 niniejszego rozporządzenia)

(w.w.)

ZAŁĄCZNIK  III

A.

Lista odmian winorośli, których grona można wykorzystywać do tworzenia cuvée do przygotowania gatunkowych win musujących z gatunku aromatycznych lub gatunkowych win musujących produkowanych w określonych regionach z gatunku aromatycznych

(Artykuł 4 ust. 1 niniejszego rozporządzenia)

Aleatico N

Ασύρτικο (Assyrtiko)

(Assyrtiko)

Bourboulenc B

Brachetto N

Clairette B

Colombard B

Csaba gyöngye B

Cserszegi fiiszeres B

Freisa N

Gamay N

Gewürztraminer Rs

Girò N

Γλυκερύθρα (Glykerythra)

Huxelrebe

Irsai Olivér B

Macabeu B

wszystkie "malvoisies"

Mauzac blanc i rosé

Monica N

Μοσχοφίλερο (Moschofilero)

Müller-Thurgau B

wszystkie "muscatels"

Nektár

Pálava B

Parellada B

Perle B

Piquepoul B

Poulsard

Prosecco

Ροδίτης (Roditis)

Scheurebe

Torbato

Zefír B

B.

Odstępstwa, określone w załączniku V pkt I 3 lit. a) oraz w załączniku VI pkt K 10 lit. a) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, dotyczące stworzenia cuvée w celu przygotowania gatunkowych win musujących typu aromatyzowanego i gatunkowych win musujących produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr) typu aromatyzowanego

(Artykuł 4 ust. 2 niniejszego rozporządzenia)

Nie naruszając przepisów załącznika VI pkt K10 lit. a), gatunkowe wina musujące produkowane w określonym regionie geograficznym (psr) typu aromatyzowanego mogą być produkowane z użyciem jako składników cuvée win otrzymanych z winorośli odmiany "Proseco" zbieranej w określonych regionach noszących oznaczenie pochodzenia Conegliano-Valdobbiadene i Montello e Colli Asolani.

ZAŁĄCZNIK  IV

Ograniczenia dotyczące stosowania niektórych substancji

(Artykuł 5 niniejszego rozporządzenia)

Ograniczenia, które stosuje się do używania substancji, określonych w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, zgodnie z warunkami tam ustanowionymi, są następujące:

SubstancjaStosować ze świeżymi winogronami, moszczem gronowym, moszczem gronowym w trakcie fermentacji, moszczem gronowym w trakcie fermentacji otrzymanym z suszonych winogron, skoncentrowanym moszczem gronowym i młodym winem, którego fermentacja jeszcze się nie zakończyłaStosować z moszczem gronowym w trakcie fermentacji przeznaczonym do bezpośredniego spożycia przez ludzi w takiej postaci,

winem nadającym się do produkcji wina stołowego, winem stołowym, winem musującym, winem musującym gazowanym, winem półmusującym, winem półmusującym gazowanym, winem likierowym i winami gatunkowymi produkowanymi w określonym regionie geograficznym (psr)

Preparaty ze ścian komórkowych drożdży40 g/hl40 g/hl
Ditlenek węglaMaksymalna zawartość w winie traktowanym w ten sposób: 2 g/l
Kwas L-askorbinowy250 mg/l250 mg/l; maksymalna zawartość w winie obrabianym w ten sposób nie powinna przekroczyć 250 mg/l
Kwas cytrynowyMaksymalna zawartość w winie obrabianym w ten sposób: 1 g/l
Kwas metawinowy100 mg/l
Siarczan miedzi1 g/hl, pod warunkiem że zawartość miedzi w produkcie obrabianym w ten sposób nie przekracza 1 mg/l
Węgiel drzewny do użytku enologicznego100 g suchej wagi na hl100 g suchej wagi na hl
Sole odżywcze: fosforan diamonowy lub siarczan amonowy1 g/l (wyrażone w soli)(1)0,3 g/l (wyrażone w soli) do przygotowania wina musującego
Siarczyn amonu lub bisiarczyn amonu0,2 g/l (wyrażone w soli)(2)
Czynniki wzrostowe: tiamina w postaci chlorowodorku0,6 mg/l (wyrażone w tiaminie)0,6 mg/l (wyrażone w tiaminie) do przygotowania wina musującego
Poliwinylopolipirolidon80 g/hl80 g/hl
Winian wapnia200 g/hl
Fitynian wapnia8 g/hl
Lizozym500 mg/l(3)500 mg/l(4)
Dwuwęglan dimetylu200 mg/l; nie można wykryć pozostałości w winach wprowadzonych do obrotu
(1) Produkty te można również stosować w połączeniu, do ogólnego limitu 1 g/l bez uszczerbku dla limitu 0,2 g/l określonego powyżej.

(2) Produkty te można również stosować w połączeniu, do ogólnego limitu 1 g/l bez uszczerbku dla limitu 0,2 g/l określonego powyżej.

(3) Ilość łączna nie może przekroczyć granicy 500 mg/l, kiedy następuje dodanie do moszczu gronowego i wina.

(4) Ilość łączna nie może przekroczyć granicy 500 mg/l, kiedy następuje dodanie do moszczu gronowego i wina.

ZAŁĄCZNIK  V

Wymogi dotyczące winianu wapnia

(Artykuł 7 niniejszego rozporządzenia)

OBSZAR ZASTOSOWAŃ

Winian wapnia jest dodawany do wina jako adjuwant technologiczny w celu wsparcia wytrącania kamienia winnego i wspomożenia stabilizacji wina za pomocą obniżenia końcowych stężeń wodorowinianu potasu i winianu potasu.

WYMOGI

– Dawka maksymalna jest ustalona w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia,

– Tam, gdzie dodaje się winian wapnia, należy wstrząsnąć winem, schłodzić je, a powstałe kryształy należy oddzielić podczas procesu fizycznego.

ZAŁĄCZNIK  VI

Wymogi dotyczące beta-glukanazy

(Artykuł 10 niniejszego rozporządzenia)

1. Międzynarodowy kod beta-glukanazy: E.C. 3-2-1-58

2. Hydrolaza beta-glukanowa (niszczy glukan u Borytritis cinerea)

3. Pochodzenie: Trichoderma harzianum

4. Obszar zastosowań: niszczy beta-glukany obecne w winach, w szczególności wytworzone z gron porozdzielanych winogron

5. Dawka maksymalna: 3 g preparatu enzymatycznego zawierającego 25 % całkowitego ekstraktu organicznego (TOS) na hektolitr

6. Charakterystyka czystości chemicznej i mikrobiologicznej

Strata w suszeniuMniej niż 10 %
Metale ciężkieMniej niż 30 części na milion
Ołów (Pb):Mniej niż 10 części na milion
Arsen (As):Mniej niż 3 części na milion
Pałeczkopodobne:Nieobecne
Escherichia coliNieobecna w 25 g próbki
Salmonella spp:Nieobecna w 25 g próbki
Liczba tlenowców:Mniej niż 5 × 104 komórek/g

ZAŁĄCZNIK  VII

Bakterie kwasu mlekowego

(Artykuł 11 niniejszego rozporządzenia)

WYMOGI

Bakterie kwasu mlekowego, których stosowanie przewidziane jest w załączniku IV pkt 1 lit. q) oraz w pkt 3 lit. z) do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, należą do rodzaju Leuconostoc, Lactobacillus i/lub Pediococcus. Bakterie te przekształcają kwas jabłkowy w moszczu lub winie w kwas mlekowy i nie wpływa to na smak. Izoluje się je z winogron, moszczu, wina lub produktów wytwarzanych z winogron. Nazwa rodzaju i gatunku oraz informacja o szczepie musi być umieszczona na etykiecie wraz ze wskazaniem pochodzenia i hodowcy szczepu.

Na manipulację genetyczną bakterii kwasu mlekowego należy uprzednio uzyskać zezwolenie.

POSTAĆ

Trzeba ich używać w postaci płynnej lub zamrożonej lub jako proszek otrzymany w wyniku liofilizacji w czystej lub powiązanej hodowli.

BAKTERIE IMMOBILIZOWANE

Podłoże transportowe do przygotowania immobilizowanych bakterii kwasu mlekowego musi być obojętne i musi być dopuszczone do stosowania w winiarstwie.

KONTROLE

Chemiczna:

te same wymogi co w odniesieniu do badanych substancji w innych preparatach enologicznych oraz w szczególności metale ciężkie.

Mikrobiologiczna:

– poziom bakterii kwasu mlekowego pobudzonych do życia musi wynosić 108/g lub 107/ml lub więcej;

– poziom bakterii kwasu mlekowego gatunków innych niż szczep lub szczepy wskazane musi być mniejszy niż 0,01 % wszystkich bakterii kwasu mlekowego pobudzonych do życia;

– poziom bakterii tlenowych musi być mniejszy niż 103 na gram proszku lub na mililitr;

– całkowita zawartość drożdży musi być mniejsza niż 103 na gram proszku lub na mililitr;

– zawartość pleśni musi być mniejsza niż 103 na gram proszku lub na mililitr.

DODATKI

Dodatki stosowane do przygotowania kultury lub reaktywacji bakterii mlekowych muszą być substancjami dopuszczonymi do stosowania ze środkami spożywczymi i należy je wymienić na etykiecie.

DATA PRODUKCJI

Producent musi wskazać dzień, w którym produkt opuścił fabrykę.

ZASTOSOWANIE

Producent musi wskazać instrukcje użytkowania i sposób reaktywacji.

PRZECHOWYWANIE

Na etykiecie należy wyraźnie wskazać warunki składowania.

METODY ANALIZ

– bakterie mlekowe: środowisko A1, B2 lub C3 z metodą utylizacji szczepu wskazaną przez producenta,

– bakterie tlenowe: środowisko Bacto-Agar,

– drożdże: środowisko Malt-Wickerhama,

– pleśń: środowisko Malt-Wickerhama lub Czapecka

Środowisko A

Wyciągzdrożdży 5g

Wyciąg mięsny 10g

Pepton trypsynowy 15g

Octan sodu 5g

Cytrynian amonu 2g

Tween80 1g

MnSO4 0,050 g

MgSO4 0,200 g

Glukoza 20g

Wodadodopełnienia 1000 ml

pH 5,4

Środowisko B

Sok pomidorowy 250 ml

Wyciąg drożdżowy Difco 5g

Pepton 5g

Kwas L-jabłkowy 3g

Tween80 1kropla

MnSO4 0,050 g

MgSO4 0,200 g

Wodadodopełnienia 1000 ml

pH 4,8

Środowisko C

Glukoza 5g

Trypton Difco 2g

Pepton Difco 5g

Wyciąg z wątroby 1g

Tween80 0,05 g

Sok pomidorowy rozcieńczony 4,2 raza przesączony przez filtr 1.000 ml Whatmana nr 1

pH 5,5

ZAŁĄCZNIK  VIII

Wymagania dotyczące lizozymu

(Artykuł 12 niniejszego rozporządzenia)

OBSZAR STOSOWANIA

Lizozym można dodawać do moszczu gronowego, moszczu gronowego w trakcie fermentacji oraz do wina, w następującym celu: kontrolowania rozwoju i aktywności bakterii odpowiedzialnych za wadliwą fermentację mlekową w tych produktach.

WYMAGANIA:

– Dawka maksymalna jest ustalona w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia,

– Użyty produkt musi spełnić kryteria czystości ustanowione w dyrektywie 96/77/WE.

ZAŁĄCZNIK  IX

Określenie utraty substancji organicznych z żywic jonowymiennych

(Artykuł 13 niniejszego rozporządzenia)

1. ZAKRES I OBSZAR ZASTOSOWAŃ

Metoda określa utratę substancji organicznych z żywic jonowymiennych.

2. DEFINICJA

Utrata substancji organicznych z żywic jonowymiennych. Utrata substancji jest określana za pomocą określonej metody.

3. ZASADA

Rozpuszczalniki ekstrahujące przechodzą przez przygotowane żywice, a wagę wyekstrahowanej substancji organicznej określa się grawimetrycznie.

4. ODCZYNNIKI

Wszystkie odczynniki powinny być tzw. Cz.DA.

Rozpuszczalniki ekstrahujące.

4.1. Woda destylowana lub woda dejonizowana równoważnej czystości.

4.2. Etanol, 15 % m3/m3. Przygotować poprzez zmieszanie 15 części etanolu absolutnego z 85 częściami wody (pkt 4.1).

4.3. Kwas octowy, 5 % mol/mol. Przygotować poprzez zmieszanie 5 części lodowatego kwasu octowego z 95 częściami wody (pkt 4.1).

5. APARATURA

5.1. Kolumny do chromatografii jonowymiennej.

5.2. Cylindry miarowe, pojemność 2 l.

5.3. Płytki parownicze zdolne do wytrzymania temperatury pieca muflowego 850 °C.

5.4. Piec do suszenia, sterowany termostatem w temperaturze 105 ± 2 °C.

5.5. Piec muflowy, sterowany termostatem w temperaturze 850 ± 25 °C.

5.6. Waga analityczna, dokładność 0,1 mg.

5.7. Parowniczka, gorąca płytka lub parowniczka w podczerwieni.

6. POSTĘPOWANIE

6.1. Do każdej z trzech oddzielnych kolumn do chromatografii jonowymiennej (pkt 5.1) dodać po 50 ml badanej żywicy jonowymiennej, przemytej i obrobionej zgodnie ze wskazówkami producenta dotyczącymi przygotowania żywic do stosowania z żywnością.

6.2. Dla żywic anionowych przez przygotowane kolumny (pkt 6.1) przepuścić oddzielnie trzy rozpuszczalniki ekstrahujące (pkt 4.1, 4.2 i 4.3) z szybkością przepływu 350-450 ml/godz. Usunąć pierwszy litr eluatu w każdym przypadku i zebrać kolejne dwa litry do cylindrów miarowych (pkt 5.2). Dla żywic kationowych przepuścić tylko rozpuszczalniki określone w pkt 4.1 i 4.2 przez kolumny przygotowane do tego celu.

6.3. Odparować trzy eluaty na gorącej płytce lub z użyciem parowniczki w podczerwieni (pkt 5.7) w oddzielnych naczyniach parowniczych (pkt 5.3), które uprzednio wyczyszczono i zważono (m0). Umieścić naczynka w piecyku (pkt 5.4) i wysuszyć do stałej wagi (m1).

6.4. Po zapisaniu stałej wagi (pkt 6.3) umieścić naczynko parownicze w piecu muflowym (pkt 5.5) i spopielać do stałej wagi (m2).

6.5. Obliczyć wyekstrahowaną substancję organiczną (pkt 7.1). Jeżeli wynik jest większy niż 1 mg/l, przeprowadzić ślepą próbę na odczynnikach i ponownie policzyć wagę wyekstrahowanej substancji organicznej.

Ślepą próbę należy przeprowadzić, powtarzając pkt 6.3 i 6.4, lecz z użyciem dwóch litrów rozpuszczalnika ekstrahującego, aby uzyskać odpowiednio wagę m3 i m4 z pkt 6.3 i 6.4.

7. PRZEDSTAWIENIE WYNIKÓW

7.1. Wzór i obliczenie wyników

Substancję organiczną wyekstrahowaną z żywic jonowymiennych, w mg/l, podaje się jako:

500 (m1 - m2)

gdzie m1 i m2 są wyrażone w gramach.

Prawidłową wagę (mg/l) substancji organicznej wyekstrahowanej z żywic jonowymiennych podaje się jako:

500 (m1 - m2 - m3 + m4)

gdzie m1, m2, m3 i m4 są wyrażone w gramach.

7.2. Różnica w wynikach między dwoma równorzędnymi pomiarami przeprowadzonymi na tej samej próbce nie może przekraczać 0,2 mg/l.

ZAŁĄCZNIK  X

Wymogi dotyczące dwuwęglanu dimetylu

(Artykuł 17 niniejszego rozporządzenia)

OBSZAR ZASTOSOWAŃ

Dwuwęglan dimetylu może być dodany do wina dla osiągnięcia następującego celu: zagwarantowania stabilizacji mikrobiologicznej wina butelkowanego zawierającego cukry ulegające fermentacji.

WYMOGI

– Dodanie dwuwęglanu dimetylu powinno nastąpić na krótko przed butelkowaniem, zdefiniowanym jako wprowadzanie dla celów handlowych produktu, o którym mowa, do opakowań o pojemności nieprzekraczającej 60 litrów,

– praktyka ta może być stosowana tylko w przypadku win z zawartością cukru nie mniejszą niż 5 g/l,

– dawka maksymalna jest ustalona w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia, a produkt nie powinien być wykrywalny w winach wprowadzonych do obrotu,

– użyty produkt musi spełniać kryteria czystości ustanowione w dyrektywie 96/77/WE,

– zabieg ten należy odnotować w rejestrze, określonym w art. 70 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

ZAŁĄCZNIK  XI

Wymogi dotyczące elektrolizy

(Artykuł 18 niniejszego rozporządzenia)

Celem elektrolizy jest uzyskanie stabilizacji wina w odniesieniu do wodorowinianu potasu i winianu wapnia (oraz pozostałych soli wapnia) poprzez wyekstrahowanie jonów w stanie przesycenia pod wpływem działania pola elektrycznego i z użyciem błon, które są przepuszczalne dla anionów lub kationów.

1. WYMOGI DOTYCZĄCE BŁON

1.1. Błony rozmieszcza się naprzemiennie w systemie "prasy filtracyjnej" lub w innym odpowiednim układzie oddzielającym obróbkę (wino) i przedziały koncentracji (woda odpływowa).

1.2. Błony przepuszczalne dla kationów mają na celu wyłącznie wydzielanie kationów, w szczególności K+ i Ca++.

1.3. Błony przepuszczalne dla anionów mają na celu wyłącznie wydzielanie anionów, w szczególności anionów winia-nowych.

1.4. Błony nie mogą nadmiernie modyfikować składu fizykochemicznego i właściwości sensorycznych wina. Muszą spełniać następujące wymagania:

– muszą być wytwarzane zgodnie z dobrą praktyką produkcyjną z substancji dopuszczonych do wytwarzania materiałów plastikowych przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi, wymienionych w załączniku II do dyrektywy Komisji 2002/72/WE(1),

– użytkownik aparatury do elektrodializy musi wykazać, że stosowane błony spełniają powyższe wymogi i że jakiekolwiek wymiany zostały dokonane przez wyspecjalizowany personel,

– nie mogą przepuszczać żadnej substancji w ilościach zagrażających ludzkiemu zdrowiu lub wpływających na smak lub zapach środków spożywczych i muszą spełniać kryteria ustanowione w dyrektywie 2002/72/WE,

– użycie błon nie może wyzwolić żadnych interakcji między ich elementami składowymi a winem, mogących doprowadzić do powstania nowych składników, które byłyby toksyczne w obrabianym produkcie.

Stabilność świeżych błon do elektrodializy można określić z wykorzystaniem czynnika imitującego fizykochemiczne właściwości wina w celu zbadania ewentualnej migracji z nich niektórych substancji.

Zalecana metoda doświadczalna jest następująca:

Czynnikiem imitującym jest wodny roztwór alkoholu buforowany do pH i jego skład jest następujący:

– etanol absolutny: 11l,

– wodorowinian potasu: 380 g,

– chlorek potasu: 60 g,

– stężony kwas siarkowy: 5 ml,

– woda destylowana: do dopełnienia do 100 litrów.

Roztwór ten jest stosowany do badań migracji w obwodach zamkniętych w stosach do elektrodializy pod napięciem (1 volt/kom.) na podstawie 50 l/m2 błon anionowo-kationowych aż do 50-procentowego odmineralizowania roztworu. Obwód wyciekowy jest inicjowany przez 5 g/l roztworu chlorku potasu. Migrujące substancje są badane w odniesieniu do czynnika imitującego oraz wycieku.

Cząsteczki organiczne wchodzące w skład błony, które mogą przenosić się do obrabianego roztworu, zostają określone. Konkretne określenie każdego z tych składników będzie przeprowadzone przez zatwierdzone laboratorium. Zawartość wszystkich określanych związków w czynniku imitującym musi być mniejsza niż 50 g/l.

Do błon tych należy stosować ogólne zasady kontroli materiałów mających styczność ze środkami spożywczymi.

2. WYMOGI DOTYCZĄCE WYKORZYSTANIA BŁON

Układ błon jest tak stworzony, aby spełnić następujące warunki:

– obniżenie pH wina nie może być większe niż 0,3 jednostki pH,

– obniżenie kwasowości lotnej powinno być mniejsze niż 0,12 g/l (2 meq wyrażone jako kwas octowy),

– obróbka nie może wpływać na składniki niejonowe wina, w szczególności polifenole i polisacharydy,

– dyfuzja drobnych cząsteczek, takich jak etanol, powinna być obniżona i nie może powodować obniżenia stężenia alkoholu powyżej 0,1 % objętościowego,

– błony należy konserwować i czyścić zatwierdzonymi metodami, za pomocą substancji dopuszczonych do stosowania w przygotowywaniu środków spożywczych,

– błony są oznaczone w sposób umożliwiający kontrolowanie zmiany w stosie,

– sprzęt pracuje z wykorzystaniem mechanizmu kontrolno-sterującego, który uwzględnia szczególną niestabilność każdego wina tak, aby eliminować tylko przesycenie solami: wodorowinianu potasu i winianu wapnia,

– zabieg przeprowadzany jest na odpowiedzialność enologa lub wykwalifikowanego technika. Zabieg należy odnotować w rejestrze, określonym w art. 70 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

______

(1) Dz.U. L 220 z 15.8.2002, str. 18.

ZAŁĄCZNIK  XII

Wymogi dotyczące ureazy

(Artykuł 19 niniejszego rozporządzenia)

1. Międzynarodowy kod ureazy: WE 3-5-1-5, CAS nr 9002-13-5.

2. Aktywność: aktywność ureazowa (aktywna w kwaśnym pH) rozkłada mocznik na amoniak i ditlenek węgla. Aktywność ustalona jest nie mniejsza niż 5 jednostek/mg, jedną jednostkę definiujemy jako ilość, która wytwarza jeden μmol amoniaku na minutę w temperaturze 37 °C z 5 g/l mocznika o pH 4.

3. Pochodzenie: Lactobacillus fermentum.

4. Obszar zastosowań: niszczy mocznik obecny w winie, przeznaczonym do przedłużonego dojrzewania, w przypadku gdy stężenie mocznika jest wyższe niż 1 mg/l.

5. Maksymalna ilość, która zostanie użyta: 75 mg preparatu enzymatycznego na litr obrabianego wina, nieprzekraczającego 375 jednostek ureazy na litr wina. Po obróbce całą szczątkową aktywność enzymu należy wyeliminować poprzez przefiltrowanie wina (średnica pora < 1 μm).

6. Charakterystyka czystości chemicznej i mikrobiologicznej

Strata w suszeniuMniej niż 10 %
Metale ciężkieMniej niż 30 części na milion
Ołów (Pb):Mniej niż 10 części na milion
Arsen (As):Mniej niż 2 części na milion
Pałeczkopodobne:Nieobecne
Salmonella spp.Nieobecna w 25 g próbki
Liczba tlenowców:Mniej niż 5 × 104 komórek/g

Ureaza stosowana do obróbki wina musi być przygotowana zgodnie z warunkami podobnymi do warunków objętych opinią Komitetu Naukowego ds. Żywności z dnia 10 grudnia 1998 r.

ZAŁĄCZNIK  XIII

Wymogi dotyczące kawałków drewna dębowego

(Artykuł 22 niniejszego rozporządzenia)

PRZEDMIOT, POCHODZENIE I DZIEDZINA STOSOWANIA

Kawałki drewna dębowego są stosowane w produkcji wina w celu przekazania mu pewnych składników pochodzących z drewna dębowego.

Kawałki drewna muszą pochodzić wyłącznie z odmian należących do rodzaju Quercus.

Pozostawia się je w stanie naturalnym lub podgrzane w stopniu określonym jako lekki, średni lub mocny, ale bez spalenia, w tym nawet na powierzchni, nie powinny być też zwęglone ani kruche w dotyku. Nie należy również poddawać ich procesom chemicznym, enzymatycznym ani fizycznym innym niż podgrzanie. Nie należy dodawać do nich żadnego produktu, który mógłby zwiększyć ich naturalną moc aromatyzującą lub ich fenolowe składniki ekstraktywne.

ETYKIETOWANIE PRODUKTU

Na etykiecie musi zostać wymienione pochodzenie odmiany lub gatunków botanicznych dębu, ewentualnie stopień podgrzania, warunki przechowywania i przepisy bezpieczeństwa.

WYMIARY

Kawałki drewna muszą mieć wymiary umożliwiające, aby co najmniej 95 % ich wagi pozostało na sicie o oczkach 2 mm (czyli 9 mesh).

CZYSTOŚĆ

Kawałki drewna dębowego nie powinny wydzielać substancji, których koncentracja mogłaby ewentualnie prowadzić do zagrożenia zdrowia.

Zabieg ten należy odnotować w rejestrze, określonym w art. 70 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

ZAŁĄCZNIK  XIV 3

Odstępstwa dotyczące zawartości ditlenku siarki

(Artykuł 23 ust. 1 niniejszego rozporządzenia)

W uzupełnieniu załącznika V pkt A do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 maksymalną zawartość ditlenku siarki dla win z resztkową zawartością cukru, wyrażoną jako cukier inwertowany, nie mniejszą niż pięć gramów na litr, zwiększa się do:

a) 300 mg/l w odniesieniu do:

– gatunkowych win białych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr), w stosunku do których można używać oznaczenia pochodzenia Gaillac,

– gatunkowych win produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr), w stosunku do których można używać oznaczenia pochodzenia Alto Adige i Trentino, opisanych za pomocą terminów lub jednego z terminów "passito" lub "vendemmia tardiva",

– gatunkowych win psr, w stosunku do których można używać nazwy pochodzenia "Colli orientali del Friuli -Picolit",

– gatunkowych win produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr) Moscato di Pantelleria naturale i Moscato di Pantelleria,

– win stołowych z następującymi oznaczeniami geograficznymi o całkowitym stężeniu alkoholu wyższym niż 15 % objętościowych i resztkowej zawartości cukru wyższej niż 45 g/l:

– Vin de pays de Franche-Comté,

– Vin de pays des coteaux de lAuxois,

– Vin de pays de Saône-et-Loire,

– Vin de pays des coteaux de lArdèche,

– Vin de pays des collines rhodaniennes,

– Vin de pays du comté Tolosan,

– Vin de pays des côtes de Gascogne,

– Vin de pays du Gers,

– Vin de pays du Lot,

– Vin de pays des côtes du Tarn,

– Vin de pays de la Corrèze,

– Vin de pays de l Ile de Beauté,

– Vin de pays d'Oc,

– Vin de pays des côtes de Thau,

– Vin de pays des coteaux de Murviel,

– Vin de pays du Jardin de la France,

– Vin de pays Portes de Méditerranée,

– Vin de pays des comtés rhodaniens,

– Vins de pays des côtes de Thongue,

– Vins de pays de la Côte Vermeille,

– wina gatunkowe produkowane w określonych regionach określone jako "pozdní sběr",

– wina gatunkowe produkowane w określonych regionach określone jako "neskorý zber";

b) 400 mg/l w odniesieniu do:

– białe wina gatunkowe psr mające prawo do nazw kontrolowanego pochodzenia Alsace, Alsace grand cru z opisem "vendanges tardives" lub "sélection de grains nobles", Anjou-Coteaux de la Loire, Chaume-Premier cru des Coteaux du Layon, Coteaux du Layon z nazwą gminy pochodzenia, Coteaux du Layon z nazwą "Chaume", "Coteaux de Saumur", "Pacherenc du Vic Bilh" i "Saussignac",

– win słodkich produkowanych z przejrzałych winogron i słodkich win produkowanych z suszonych winogron pochodzących z Grecji o resztkowej zawartości cukru, wyrażonej jako cukier inwertowany, nie mniejszej niż 45 g/l i w stosunku do których można używać jednego z następujących oznaczeń pochodzenia Samos (Σάμος), Rhodes (Ρόδος), Patras (Πάτρα), Rio Patron (Ρίο Πατρών), Kephalonia (Κεφαλονιά), Limnos (Λήμνος), Sitia (Σητεία), Santorini (Σαντορίνη), Nemea (Νεμέα), Daphnes (Δαφνές),

– wina gatunkowe produkowane w określonych regionach określone jako "výběr z bobulí ", "výběr z cibéb", "ledové víno" i "slámové víno",

– wino gatunkowe produkowane w określonych regionach określone jako "bobuľ ový výber", "hrozienkový výber" i "ľadový výber",

– wina gatunkowe psr mające prawo do nazwy pochodzenia "Albana di Romagna" opatrzone opisem "passito",

– luksemburskie wina gatunkowe psr opatrzone opisem "vendanges tardives", "vin de glace" lub "vin de paille";

– gatunkowe białe wina produkowane w określonym regionie geograficznym (psr), w stosunku do których można używać oznaczenia pochodzenia "Douro" z następującym po nim zapisem "colheita tardia";

c) 350 mg/l dla:

– win gatunkowych produkowanych w określonych regionach określonych jako "výběr z hroznů",

– win gatunkowych produkowanych w określonych regionach określonych jako "výber z hrozna".

W dodatku do załącznika V pkt A do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 podwyższa się do 400 mg/l maksymalną zawartość dwutlenku siarki w przypadku wina białego pochodzącego z Kanady i z prawem do oznaczenia Icewine, o resztkowej zawartości cukru wyrażonego jako cukier inwertowany, nie mniejszej niż 5 g/l.

ZAŁĄCZNIK  XV

Zwiększenie dopuszczalnej całkowitej zawartości dwutlenku siarki w winie, w przypadku, gdy jest to konieczne ze względu na warunki klimatyczne

(Artykuł 23 ust. 4 niniejszego rozporządzenia)
RokPaństwo członkowskieObszary upraw winorośliWina objęte odstępstwem
1.2000NiemcyWszystkie obszary upraw wino-rośli na terytorium NiemiecWszystkie wina otrzymane z winogron zebranych w 2000 r.
2.2006NiemcyObszary upraw winorośli w regionach Badenia-Wirtembergia, Bawaria, Hesja i Nadrenia-PalatynatWszystkie wina otrzymane z winogron zebranych w 2006 r.
3.2006FrancjaObszary upraw winorośli w departamentach Bas-Rhin i Haut-RhinWszystkie wina otrzymane z winogron zebranych w 2006 r.

ZAŁĄCZNIK  XVI 4

Zawartość lotnego kwasu

(Artykuł 24 niniejszego rozporządzenia)

Bez wpływu na przepisy załącznika V pkt B 1 do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 maksymalna zawartość kwasu lotnego w winie wynosi:

a) w winach niemieckich:

30 milirównoważników na litr w winach gatunkowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr) spełniających wymogi do opisania ich jako "Eiswein" lub "Beerenauslese";

35 milirównoważników na litr w winach gatunkowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr) spełniających wymogi do opisania ich jako "Trockenbeerenauslese";

b) w winach francuskich:

25 milirównoważników na litr w następujących winach gatunkowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr):

– Barsac,

– Cadillac,

– Cérons,

– Loupiac,

– Monbazillac,

– Sainte-Croix-du-Mont,

– Sauternes,

– Anjou-Coteaux de la Loire,

– Bonnezeaux,

– Coteaux de l 'Aubance,

– Coteaux du Lyon,

– Coteaux du Lyon, z następującą po nich nazwą gminy pochodzenia,

– Coteaux du Lyon, z następującą po nim nazwą "Chaume",

– Quarts de Chaume,

– Coteaux de Saumur,

– Jurançon,

– Pacherenc du Vic Bilh,

– Alsace i Alsace grand cru, opisywane i prezentowane za pomocą wyrazów "vendanges tardives" lub "sélection de grains nobles",

– Arbois, z następującym po nim opisem "vin de paille",

– Côtes du Jura, z następującym po nim opisem "vin de paille",

– L'Etoile, z następującym po nim opisem "vin de paille",

– Hermitage, z następującym po nim opisem "vin de paille",

– Chaume-Premier cru des Coteaux du Layon,

– Graves supérieurs,

– Saussignac;

w winach stołowych z następującymi oznaczeniami geograficznymi o całkowitym stężeniu alkoholu wyższym niż 15 % objętościowych i resztkowej zawartości cukru wyższej niż 45 g/l:

– Vin de pays de Franche-Comté,

– Vin de pays des coteaux de l'Auxois,

– Vin de pays de Saône-et-Loire,

– Vin de pays des coteaux de l 'Ardèche,

– Vin de pays des collines rhodaniennes,

– Vin de pays du comté Tolosan,

– Vin de pays des côtes de Gascogne,

– Vin de pays du Gers,

– Vin de pays du Lot,

– Vin de pays des côtes du Tarn,

– Vin de pays de la Corrèze,

– Vin de pays de l ' Ile de Beauté,

– Vin de pays d'Oc,

– Vin de pays des côtes de Thau,

– Vin de pays des coteaux de Murviel,

– Vin de pays du Jardin de la France, oprócz win produkowanych w strefie z zarejestrowanym określeniem miejsca pochodzenia oraz na obszarach obsadzanych odmianą Chenin, w departamentach Maine-et-Loire oraz Indre-et-Loire,

– Vin de pays Portes de Méditerranée,

– Vin de pays des comtés rhodaniens,

– Vin de pays des côtes de Thongue,

– Vin de pays de la Côte Vermeille;

w następujących gatunkowych winach likierowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr), opisywanych i prezentowanych za pomocą terminu "vin doux naturel":

– Banyuls,

– Banyuls rancio,

– Banyuls grand cru,

– Banyuls grand cru rancio,

– Frontignan,

– Grand Roussillon,

– Grand Roussillon rancio,

– Maury,

– Maury rancio,

– Muscat de Beaumes-de-Venise,

– Muscat de Frontignan,

– Muscat de Lunel,

– Muscat de Mireval,

– Muscat de Saint-Jean-de-Minervois,

– Rasteau,

– Rasteau rancio,

– Rivesaltes,

– Rivesaltes rancio,

– Vin de Frontigan,

– Muscat du Cap Corse;

c) w winach włoskich:

(i) 25 milirównoważników na litr w:

– gatunkowym winie likierowym produkowanym w określonym regionie geograficznym (psr) Marsala,

– gatunkowym winie produkowanym w określonym regionie geograficznym (psr) Moscato di Pantelleria naturale, Moscato di Pantelleria i Malvasia delle Lipari,

– gatunkowym winie produkowanym w określonym regionie geograficznym (psr) Colli orientali del Friuli, którym towarzyszy określenie "Pizolit",

– gatunkowych winach produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr) i winach likierowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr) spełniających wymogi do opisania ich terminem lub jednym z terminów "vin santo", "passito", "liquoroso" i "vendemmia tardiva", z wyjątkiem gatunkowych win produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr), w stosunku do których można używać oznaczenia pochodzenia Alto Adige, opisanych za pomocą terminów lub jednego z terminów "passito" lub "vendemmia tardiva",

– winach stołowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr) z oznaczeniem geograficznym spełniających wymogi do opisania ich za pomocą terminu lub jednego z terminów "vin santo", "passito", "liquoroso" i "vendemmia tardiva",

– winach stołowych otrzymanych z odmiany winorośli "Vernaccia di Oristano B" zbieranej w Sardynii i spełniających wymogi do opisania ich jako "Vernaccia di Sardegna";

(ii) 40 milirównoważników na litr w gatunkowych winach produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr), w stosunku do których można używać oznaczenia pochodzenia Alto Adige, opisanych za pomocą terminów lub jednego z terminów "passito" lub "vendemmia tardiva";

d) w winach austriackich:

– 30 milirównoważników na litr w winach gatunkowych psr spełniających wymogi do opisania ich jako "Beeren-auslese" i "Eiswein" z wyjątkiem win opisanych jako "Eiswein" pochodzących z winobrania w 2003 r.,

– 40 milirównoważników na litr w winach gatunkowych psr spełniających wymogi do opisania jako "Ausbruch", "Trockenbeerenauslese" i "Strohwein", jak również w winach opisanych jako "Eiswein" pochodzących z winobrania w 2003 r.;

e) w winach pochodzących ze Zjednoczonego Królestwa:

25 milirównoważników na litr w winach gatunkowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr) opisywanych i prezentowanych za pomocą terminów "botrytis" lub innych równoważnych terminów "noble late harvested", "special late harvested" lub "noble harvest" i spełniających wymogi do opisania ich jako takie;

f) w winach pochodzących z Hiszpanii:

(i) 25 milirównoważników na litr w:

– gatunkowym winie produkowanym w określonym regionie geograficznym (psr), spełniającym wymogi do opisania terminem "vendimia tardía",

– gatunkowym winie likierowym białym lub różowym produkowanym z przejrzałych winogron w określonym regionie geograficznym (psr), w stosunku do którego można używać oznaczenia pochodzenia Rioja;

(ii) 35 milirównoważników na litr w:

– gatunkowym winie produkowanym z przejrzałych winogron w określonym regionie geograficznym (psr), w stosunku do którego można używać oznaczenia pochodzenia Ribeiro,

– gatunkowym winie likierowym produkowanym w określonym regionie geograficznym (psr), opisanym terminem "generoso" lub "generoso de licor" i w stosunku do którego można używać oznaczenia pochodzenia Condado de Huelva, Jerez-Xerez-Sherry, Manzanilla-Sanlúcar de Barrameda, Málaga oraz Montilla-Moriles,

– gatunkowym winie oraz gatunkowym winie likierowym produkowanym w określonym regionie geograficznym (psr), w stosunku do którego można używać oznaczenia pochodzenia Málaga;

g) dla win pochodzących z Kanady:

35 miliekwiwalentów na jeden litr dla win określanych jako "Icewine";

h) dla win węgierskich:

25 miliekwiwalentów na jeden litr dla następujących win gatunkowych produkowanych w określonych regionach:

– Tokaji máslás,

– Tokaji fordítás,

– aszúbor,

– töppedt szőlőből készült bor,

– Tokaji szamorodni,

– késői szüretelésű bor,

– válogatott szüretelésű bor;

35 miliekwiwalentów na jeden litr dla następujących win gatunkowych produkowanych w określonych regionach:

– Tokaji aszú,

– Tokaji aszúeszencia,

– Tokaji eszencia;

i) dla win czeskich:

30 miliekwiwalentów na jeden litr dla win gatunkowych produkowanych w określonych regionach określanych jako "výběr z bobulí " i "ledové víno",

35 miliekwiwalentów na jeden litr dla win gatunkowych produkowanych w określonych regionach określanych jako "slámové víno" i "výběr z cibéb";

j) dla win greckich:

30 miliekwiwalentów na jeden litr dla następujących win gatunkowych produkowanych w określonych regionach posiadających łączną moc alkoholową dla objętości 13 % obj. lub większą oraz zawartość cukru resztkowego wynoszącą przynajmniej 45 g/l:

– Samos (Σάμος),

– Rhodes (Ρόδος),

– Patras (Πάτρα),

– Rio Patron (Ρίο Πατρών),

– Cephalonie (Κεφαλονιά),

– Limnos (Λήμνος),

– Sitia (Σητεία),

– Santorini (Σαντορίνη),

– Nemea (Νεμέα),

– Daphnes (Δαφνές);

k) dla win cypryjskich:

25 miliekwiwalentów na jeden litr dla likierowych win gatunkowych produkowanych w określonych regionach "Κουμανδαρία" (Commandaria);

l) dla win słowackich:

25 miliekwiwalentów na jeden litr dla następujących win gatunkowych produkowanych w określonych regionach:

– tokajské samorodné,

35 miliekwiwalentów na jeden litr dla:

– tokajský výber;

m) dla win słoweńskich:

30 miliekwiwalentów na jeden litr dla następujących win gatunkowych produkowanych w określonych regionach:

– vrhunsko vino ZGP - jagodni izbor,

– vrhunsko vino ZGP - ledeno vino;

35 miliekwiwalentów na jeden litr dla następujących win gatunkowych produkowanych w określonych regionach:

– vrhunsko vino ZGP - suhi jagodni izbor;

n) w winach luksemburskich:

– 25 milirównoważników na litr w luksemburskich winach gatunkowych psr spełniających wymogi do opisania jako "vendanges tardives",

– 30 milirównoważników na litr w luksemburskich winach gatunkowych psr spełniających wymogi do opisania ich jako "vin de paille" oraz "vin de glace";

o) w winach rumuńskich:

– 25 milirównoważników na litr w winach gatunkowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr) spełniających wymogi do opisania jako DOC-CT,

– 30 milirównoważników na litr w winach gatunkowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr) spełniających wymogi do opisania jako DOC-CIB.

p) w winach portugalskich:

30 milirównoważników na litr w białym gatunkowym winie produkowanym w określonym regionie geograficznym, w stosunku do którego można używać oznaczenia pochodzenia "Douro", z następującym po nim zapisem "colheita tardía", jeśli całkowite stężenie alkoholu jest wyższe niż 16 % objętościowych, a zawartość cukru resztkowego wynosi co najmniej 80 g/l.

ZAŁĄCZNIK  XVII 5

Wzbogacanie w przypadku wyjątkowo niekorzystnych warunków pogodowych

(Artykuł 27 niniejszego rozporządzenia)
RokStrefa uprawy winorośliRegion geograficznyOdmiana (gdzie stosowne)
1.2000AAnglia, WaliaAuxerrois, Chardonnay, Ehrensfelser, Faber, Huxelrebe, Kerner, Pinot Blanc, Pinot Gris, Pinot Noir, Riesling, Schonburger, Scheurebe, Seyval Blanc i Wurzer
2.2008AAnglia, WaliaDopuszczone odmiany winorośli

ZAŁĄCZNIK  XVIII

Przypadki, w których dopuszczone jest zakwaszanie i wzbogacanie tego samego produktu

(Artykuł 31 niniejszego rozporządzenia)

(w.w.)

ZAŁĄCZNIK  XIX

Terminy, przed którymi czynności wzbogacania, zakwaszania i odkwaszania można przeprowadzić w przypadku wyjątkowo złych warunków pogodowych

(Artykuł 33 niniejszego rozporządzenia)

(w.w.)

ZAŁĄCZNIK  XX

Właściwości destylatu winnego lub destylatu z suszonych winogron, który można dodawać do win likierowych i niektórych gatunkowych win likierowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr)

(Artykuł 40 niniejszego rozporządzenia)
1. Właściwości organoleptyczneBrak obcego zapachu wykrywalnego w surowcu
2. Stężenie alkoholu w % objętościowych:

Minimalne

Maksymalne

52 % objętościowe

86 % objętościowe

3. Całkowita ilość substancji lotnych innych niż alkohol etylowy i metylowy125 g/hl alkoholu lub więcej w 100 % objętościowych
4. Maksymalna zawartość alkoholu metylowego< 200 g/hl alkoholu w 100 % objętościowych

ZAŁĄCZNIK  XXI

Wykaz gatunkowych win likierowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr), których produkcja wymaga stosowania zasad szczególnych

A.

WYKAZ GATUNKOWYCH WIN LIKIEROWYCH PRODUKOWANYCH W OKREŚLONYM REGIONIE GEOGRAFICZNYM (PRS), KTÓRYCH PRODUKCJA WYMAGA STOSOWANIA MOSZCZU GRONOWEGO LUB JEGO MIESZANKI Z WINEM

(Artykuł 41 ust. 1 niniejszego rozporządzenia)

GRECJA

Σάμος (Samos), Μοσχάτος Πατρών (Fatras Muscatel), Μοσχάτος Ρίου Πατρών (Rio Patron Muscatel), Μοσχάτος Κεφαλλονιάς (Kefallonia Muscatel), Μοσχάτος Ρόδου (Rhodes Muscatel), Μοσχάτος Λήμνου (Lemnos Muscatel), Σητεία (Sitia), Νεμέα (Nemea), Σαντορίνη (Santorini), Δαφνές (Dafnes), Μαυροδάφνη Πατρών (Mavrodafne of Patras), Μαυροδάφνη Κεφαλλονιάς (Mavrodafne w Kefallonia).

HISZPANIA

Gatunkowe wino likierowe produkowane w określonym regionie geograficznym (psr)Opis wyrobu ustalony regułami wspólnotowymi lub ustawodawstwem krajowym
AlicanteMoscatel de Alicante Vino dulce
CariñenaVino dulce
Jerez-Xérès-SherryPedro Ximénez Moscatel
Montilla-MorilesPedro Ximénez
PrioratoVino dulce
TarragonaVino dulce
ValenciaMoscatel de Valencia Vino dulce

WŁOCHY

Cannonau di Sardegna, giró di Cagliari, malvasia di Bosa, malvasia di Cagliari, Marsala, monica di Cagliari, moscato di Cagliari, moscato di Sorso-Sennori, moscato di Trani, nasco di Cagliari, Oltrepó Pavese moscato, San Martino della Battaglia, Trentino, Vesuvio Lacrima Christi.

B.

WYKAZ GATUNKOWYCH WIN LIKIEROWYCH PRODUKOWANYCH W OKREŚLONYM REGIONIE GEOGRAFICZNYM (PSR), KTÓRYCH PRODUKCJA WYMAGA DODATKU PRODUKTÓW OKREŚLONYCH W ZAŁĄCZNIKU V PKT J 2 LIT. B) DO ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 1493/1999

(Artykuł 41 ust. 2 niniejszego rozporządzenia)

1. Wykaz gatunkowych win likierowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr), których produkcja wymaga dodatku alkoholu winnego lub alkoholu z suszonych winogron o stężeniu alkoholu nie mniejszym niż 95 % objętościowych i nie większym niż 96 % objętościowych

(załącznik V pkt J 2 lit. b) ppkt ii) tiret pierwsze do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999)

GRECJA

Σάμος (Samos), Μοσχάτος Πατρών (Patras Muscatel), Μοσχάτος Ρίου Πατρών (Rio Patron Muscatel), Μοσχάτος Κεφαλλονιάς (Kefallonia Muscatel), Μοσχάτος Ρόδου (Rhodes Muscatel), Μοσχάτος Λήμνου (Lemnos Muscatel), Σητεία (Sitia), Σαντορίνη (Santorini), Δαφνές (Dafnes), Μαυροδάφνη Πατρών (Mavrodafne of Patras), Μαυροδάφνη Κεφαλλονιάς (Mavrodafne w Kefallonia).

HISZPANIA

Contado de Huelva, Jerez-Xérès-Sherry, Manzanilla-Sanlúcar de Barrameda, Málaga, Montilla-Moriles, Rueda.

CYPR

Κουμανδαρία (Commandaria).

2. Wykaz gatunkowych win likierowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr), których produkcja wymaga dodatku spirytusu destylowanego z wina lub wytłoków winogronowych o stężeniu alkoholu nie mniejszym niż 52 % objętościowe i nie większym niż 86 % objętościowych

(załącznik V pkt J 2 lit. b) ppkt ii) tiret drugie do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999)

GRECJA

Μαυροδάφνη Πατρών (Mavrodafne w Patras), Μαυροδάφνη Κεφαλλονιάς (Mavrodafne w Kefallonia), Σητεία (Sitia), Σαντο- ρίνη (Santorini), Δαφνές (Dafnes), Νεμέα (Nemea).

FRANCJA

Pineau des Charentes lub pineau charentais, floc de Gascogne, macvin du Jura.

CYPR

Κουμανδαρία (Commandaria)

3. Wykaz gatunkowych win likierowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr), których produkcja wymaga dodatku spirytusu destylowanego z suszonych winogron o stężeniu alkoholu nie mniejszym niż 52% objętościowe i nie większym niż 94,5 % objętościowego

(załącznik V pkt J 2 lit. b) ppkt ii) tiret trzecie do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999)

GRECJA

Μαυροδάφνη Πατρών (Mavrodafne w Patras), Μαυροδάφνη Κεφαλλονιάς (Mavrodafne w Kefallonia).

4. Wykaz gatunkowych win likierowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr), których produkcja wymaga dodatku moszczu gronowego w trakcie fermentacji otrzymanego z suszonych winogron

(załącznik V pkt J 2 lit. b) ppkt iii) tiret pierwsze do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999)

HISZPANIA

Gatunkowe wino likierowe produkowane w określonym regionie geograficznym (psr)Opis produktu ustalony regułami wspólnotowymi lub ustawodawstwem krajowym
Jerez-Xérès-SherryVino generoso di licor
MálagaVino dulce
Montilla-MorilesVino generoso di licor

WŁOCHY

Aleatico di Gradoli, Giró di Cagliari, Malvasia delle Lipari, Malvasia di Cagliari, Moscato passito di Pantelleria.

CYPR

Κουμανδαρία (Commandaria).

5. Wykaz gatunkowych win likierowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr), których produkcja wymaga dodatku skoncentrowanego moszczu gronowego otrzymanego za pomocą bezpośredniego nagrzewania, zgodnego, z wyjątkiem tej czynności, z definicją skoncentrowanego moszczu gronowego

(załącznik V pkt J 2 lit. b) ppkt iii) tiret drugie do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999)

HISZPANIA

Gatunkowe wino likierowe produkowane w określonym regionie geograficznym (psr)Opis wyrobu ustalony regułami wspólnotowymi lub ustawodawstwem krajowym
Alicante
Condado de HuelvaVino generoso di licor
Jerez-Xérès-SherryVino generoso di licor
MálagaVino dulce
Montilla-MorilesVino generoso di licor
NavarraMoscatel

WŁOCHY Marsala.

6. Wykaz gatunkowych win likierowych produkowanych w określonym regionie geograficznym (psr), których produkcja wymaga dodatku skoncentrowanego moszczu gronowego

(załącznik V pkt J 2 lit. b) ppkt iii) tiret trzecie do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999)

HISZPANIA

Gatunkowe wino likierowe produkowane w określonym regionie geograficznym (psr)Opis produktu ustalony regułami wspólnotowymi lub ustawodawstwem krajowym
MálagaVino dulce
Montilla-MorilesVino dulce
TarragonaVino dulce

WŁOCHY

Oltrepó Pavese Moscato, Marsala, Moscato di Trani.

ZAŁĄCZNIK  XXII

Uchylone rozporządzenie i wykaz jego kolejnych zmian

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1622/2000

(Dz.U. L 194 z 31.7.2000, str. 1)

Rozporządzenie (WE) nr 2451/2000

(Dz.U. L 282 z 8.11.2000, str. 7)

Rozporządzenie (WE) nr 885/2001

(Dz.U. L 128 z 10.5.2001, str. 54)

wyłącznie artykuł 2
Rozporządzenie (WE) nr 1609/2001

(Dz.U. L 212 z 7.8.2001, str. 9)

Rozporządzenie (WE) nr 1655/2001

(Dz.U. L 220 z 15.8.2001, str. 17)

Rozporządzenie (WE) nr 2066/2001

(Dz.U. L 278 z 23.10.2001, str. 9)

Rozporządzenie (WE) nr 2244/2002

(Dz.U. L 341 z 17.12.2002, str. 27)

Rozporządzenie (WE) nr 1410/2003

(Dz.U. L 201 z 8.8.2003, str. 9)

Punkt 6.A.30 Załącznika II Aktu Przystąpienia z 2003 r.

(Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 346)

Rozporządzenie (WE) nr 1427/2004

(Dz.U. L 263 z 10.8.2004, str. 3)

Rozporządzenie (WE) nr 1428/2004

(Dz.U. L 263 z 10.8.2004, str. 7)

Rozporządzenie (WE) nr 1163/2005

(Dz.U. L 188 z 20.7.2005, str. 3)

Rozporządzenie (WE) nr 643/2006

(Dz.U. L 115 z 28.4.2006, str. 6)

wyłącznie artykuł 1
Rozporządzenie (WE) nr 1507/2006

(Dz.U. L 280 z 12.10.2006, str. 9)

wyłącznie artykuł 1
Rozporządzenie (WE) nr 2030/2006

(Dz.U. L 414 z 30.12.2006, str. 40)

wyłącznie artykuł 2
Rozporządzenie (WE) nr 388/2007

(Dz.U. L 97 z 12.4.2007, str. 3)

Rozporządzenie (WE) nr 389/2007

(Dz.U. L 97 z 12.4.2007, str. 5)

Rozporządzenie (WE) nr 556/2007

(Dz.U. L 132 z 24.5.2007, str. 3)

Rozporządzenie (WE) nr 1300/2007

(Dz.U. L 289 z 7.11.2007, str. 8)

ZAŁĄCZNIK  XXIII

Tabela korelacji

Rozporządzenie (WE) nr 1622/2000Niniejsze rozporządzenie
Artykuły 1 do 7Artykuły 1 do 7
Artykuł 8 akapit pierwszy wyrażenie wprowadzająceArtykuł 8 ustęp 1 wyrażenie wprowadzające
Artykuł 8 akapit pierwszy tiret pierwszeArtykuł 8 ustęp 1 litera a)
Artykuł 8 akapit pierwszy tiret drugieArtykuł 8 ustęp 1 litera b)
Artykuł 8 akapit drugiArtykuł 8 ustęp 2
Artykuł 9 akapit pierwszy wyrażenie wprowadzająceArtykuł 9 ustęp 1 wyrażenie wprowadzające
Artykuł 9 akapit pierwszy tiret pierwszeArtykuł 9 ustęp 1 litera a)
Artykuł 9 akapit pierwszy tiret drugieArtykuł 9 ustęp 1 litera b)
Artykuł 9 akapit pierwszy tiret trzecieArtykuł 9 ustęp 1 litera c)
Artykuł 9 akapit drugiArtykuł 9 ustęp 2
Artykuły 10 i 11Artykuły 10 i 11
Artykuł 11 aArtykuł 12
Artykuł 12Artykuł 13
Artykuł 13Artykuł 14
Artykuł 14Artykuł 15
Artykuł 15Artykuł 16
Artykuł 15 aArtykuł 17
Artykuł 16Artykuł 18
Artykuł 17Artykuł 19
Artykuł 18Artykuł 20
Artykuł 18 aArtykuł 21
Artykuł 18 bArtykuł 22
Artykuł 19Artykuł 23
Artykuł 20Artykuł 24
Artykuł 21Artykuł 25
Artykuł 22Artykuł 26
Artykuł 23Artykuł 27
Artykuł 24 wyrażenie wprowadzająceArtykuł 28 akapit pierwszy wyrażenie wprowadzające
Artykuł 24 litera a)Artykuł 28 akapit pierwszy litera a)
Artykuł 24 litera b)Artykuł 28 akapit pierwszy litera b)
Artykuł 24 litera c)Artykuł 28 akapit pierwszy litera c)
Artykuł 24 litera d) wyrażenie wprowadzająceArtykuł 28 akapit pierwszy litera d) wyrażenie wprowadzające
Artykuł 24 litera d) tiret pierwszeArtykuł 28 akapit pierwszy litera d) podpunkt i)
Artykuł 24 litera d) tiret drugieArtykuł 28 akapit pierwszy litera d) podpunkt ii)
Artykuł 24 litera d) tiret trzecieArtykuł 28 akapit pierwszy litera d) podpunkt iii)
Artykuł 24 litera d) zdanie końcoweArtykuł 28 akapit drugi
Artykuł 24 litera e)Artykuł 28 akapit pierwszy litera e)
Artykuł 25 ustęp 1Artykuł 29 ustęp 1
Artykuł 25 ustęp 2 wyrażenie wprowadzająceArtykuł 29 ustęp 2 wyrażenie wprowadzające
Artykuł 25 ustęp 2 tiret pierwszeArtykuł 29 ustęp 2 litera a)
Artykuł 25 ustęp 2 tiret drugieArtykuł 29 ustęp 2 litera b)
Artykuł 25 ustęp 2 tiret trzecieArtykuł 29 ustęp 2 litera c)
Artykuł 25 ustęp 2 tiret czwarteArtykuł 29 ustęp 2 litera d)
Artykuł 25 ustęp 2 tiret piąteArtykuł 29 ustęp 2 litera e)
Artykuł 25 ustępy 3-6Artykuł 29 ustępy 3-6
Artykuł 26 ustęp 1Artykuł 30 ustęp 1
Artykuł 26 ustęp 2 wyrażenie wprowadzająceArtykuł 30 ustęp 2 wyrażenie wprowadzające
Artykuł 26 ustęp 2 tiret pierwszeArtykuł 30 ustęp 2 litera a)
Artykuł 26 ustęp 2 tiret drugieArtykuł 30 ustęp 2 litera b)
Artykuł 26 ustęp 2 tiret trzecieArtykuł 30 ustęp 2 litera c)
Artykuł 26 ustęp 3Artykuł 30 ustęp 3
Artykuł 27Artykuł 31
Artykuł 28Artykuł 32
Artykuł 29Artykuł 33
Artykuł 30Artykuł 34
Artykuł 31Artykuł 35
Artykuł 32Artykuł 36
Artykuł 33Artykuł 37
Artykuł 34 ustęp 1Artykuł 38 ustęp 1
Artykuł 34 ustęp 2 wyrażenie wprowadzająceArtykuł 38 ustęp 2 wyrażenie wprowadzające
Artykuł 34 ustęp 2 tiret pierwszeArtykuł 38 ustęp 2 litera a)
Artykuł 34 ustęp 2 tiret drugieArtykuł 38 ustęp 2 litera b)
Artykuł 34 ustęp 2 zdanie końcoweArtykuł 38 ustęp 2 zdanie końcowe
Artykuł 34 ustęp 3Artykuł 38 ustęp 3
Artykuł 35 ustęp 1 wyrażenie wprowadzająceArtykuł 39 ustęp 1 wyrażenie wprowadzające
Artykuł 35 ustęp 1 tiret pierwszeArtykuł 39 ustęp 1 litera a)
Artykuł 35 ustęp 1 tiret drugieArtykuł 39 ustęp 1 litera b)
Artykuł 35 ustęp 1 tiret trzecieArtykuł 39 ustęp 1 litera c)
Artykuł 35 ustęp 1 wyrażenie końcoweArtykuł 39 ustęp 1 wyrażenie wprowadzające
Artykuł 35 ustępy 2 i 3Artykuł 39 ustępy 2 i 3
Artykuł 35 ustęp 4 wyrażenie wprowadzająceArtykuł 39 ustęp 4 wyrażenie wprowadzające
Artykuł 35 ustęp 4 litera a)Artykuł 39 ustęp 4 litera a)
Artykuł 35 ustęp 4 litera b) wyrażenie wprowadzająceArtykuł 39 ustęp 4 litera b) wyrażenie wprowadzające
Artykuł 35 ustęp 4 litera b) tiret pierwszeArtykuł 39 ustęp 4 litera b) podpunkt i)
Artykuł 35 ustęp 4 litera b) tiret drugieArtykuł 39 ustęp 4 litera b) podpunkt ii)
Artykuł 35 ustęp 5Artykuł 39 ustęp 5
Artykuł 37Artykuł 40
Artykuł 38Artykuł 41
Artykuł 39Artykuł 42
Artykuł 40Artykuł 43
Artykuł 41 ustęp 1 akapit pierwszy wyrażenie wprowadzająceArtykuł 44 ustęp 1 akapit pierwszy wyrażenie wprowadzające
Artykuł 41 ustęp 1 akapit pierwszy tiret pierwszeArtykuł 44 ustęp 1 akapit pierwszy litera a)
Artykuł 41 ustęp 1 akapit pierwszy tiret drugieArtykuł 44 ustęp 1 akapit pierwszy litera b)
Artykuł 41 ustęp 1 akapit pierwszy tiret trzecieArtykuł 44 ustęp 1 akapit pierwszy litera c)
Artykuł 41 ustęp 1 akapit pierwszy tiret czwarteArtykuł 44 ustęp 1 akapit pierwszy litera d)
Artykuł 41 ustęp 1 akapit drugiArtykuł 44 ustęp 1 akapit drugi
Artykuł 41 ustępy 2, 3 i 4Artykuł 44 ustępy 2, 3 i 4
Artykuł 42Artykuł 45
Artykuł 43Artykuł 46
Artykuł 44 ustęp 1-
Artykuł 44 ustęp 2Artykuł 47
-Artykuł 48
Artykuł 45Artykuł 49
Załącznik IZałącznik I
Załącznik IIZałącznik II
Załącznik IIIZałącznik III
Załącznik IVZałącznik IV
Załącznik VIZałącznik V
Załącznik VIIZałącznik VI
Załącznik VIIIZałącznik VII
Załącznik VIII aZałącznik VIII
Załącznik IXZałącznik IX
Załącznik IX aZałącznik X
Załącznik XZałącznik XI
Załącznik XIZałącznik XII
Załącznik XI aZałącznik XIII
Załącznik XIIZałącznik XIV
Załącznik XII aZałącznik XV
Załącznik XIIIZałącznik XVI
Załącznik XIVZałącznik XVII
Załącznik XVZałącznik XVIII
Załącznik XVIZałącznik XIX
Załącznik XVIIZałącznik XX
Załącznik XVIIIZałącznik XXI
-Załącznik XXII
-Załącznik XXIII
1 Art. 44 ust. 1 lit. c) zmieniona przez art. 1 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 981/2008 z dnia 7 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.267.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 października 2008 r.
2 Art. 44 ust. 1 lit. e) dodana przez art. 1 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 981/2008 z dnia 7 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.267.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 października 2008 r.
3 Załącznik XIV zmieniony przez art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 981/2008 z dnia 7 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.267.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 października 2008 r.
4 Załącznik XVI zmieniony przez art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 981/2008 z dnia 7 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.267.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 października 2008 r.
5 Załącznik XVII zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1087/2008 z dnia 5 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.297.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 listopada 2008 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.