Decyzja wykonawcza 2019/2251 w sprawie mechanizmu rekompensaty dla państwa członkowskiego, którego przedstawiciel krajowy został wybrany na przewodniczącego Eurojustu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2019.336.310

Akt obowiązujący

Wersja od: 19 grudnia 2019 r.

DECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2019/2251

z dnia 19 grudnia 2019 r.

w sprawie mechanizmu rekompensaty dla państwa członkowskiego, którego przedstawiciel krajowy został wybrany na przewodniczącego Eurojustu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1727 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości i w Sprawach Karnych (Eurojust) oraz zastąpienia i uchylenia decyzji Rady 2002/187/WSiSW ¹ , w szczególności jego art. 12,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1727 oraz regulaminem wewnętrznym Eurojustu przedstawiciel krajowy wybrany na przewodniczącego Eurojustu pełni dodatkowe funkcje.

(2) Pełnienie funkcji przewodniczącego Eurojustu ma wpływ na obciążenie pracą zastępcy i asystenta z państwa członkowskiego, którego przedstawiciel krajowy został wybrany na przewodniczącego, a dane państwo członkowskie może zdecydować o oddelegowaniu innej odpowiednio wykwalifikowanej osoby, aby wzmocnić biuro krajowe na czas trwania kadencji przewodniczącego.

(3) Art. 11 ust. 7 rozporządzenia (UE) 2018/1727 stanowi między innymi, że w przypadkach, w których oddelegowywana jest inna odpowiednio wykwalifikowana osoba, dane państwo członkowskie jest uprawnione do złożenia wniosku o rekompensatę.

(4) Mechanizm rekompensaty powinien zapewniać równe traktowanie przedstawiciela krajowego wybranego na przewodniczącego i innej odpowiednio wykwalifikowanej osoby oddelegowanej przez dane państwo członkowskie w odniesieniu do rzeczywistego zwrotu kosztów utrzymania i innych powiązanych wydatków,

(5) Dania nie jest związana rozporządzeniem (UE) 2018/1727, zatem nie bierze udziału w przyjęciu ani stosowaniu niniejszej decyzji, która wykonuje rozporządzenie (UE) 2018/1727.

(6) Irlandia i Zjednoczone Królestwo są związane rozporządzeniem (UE) 2018/1727, zatem biorą udział w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji, która wykonuje rozporządzenie (UE) 2018/1727,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

1. Państwo członkowskie, którego przedstawiciel krajowy został wybrany na przewodniczącego Eurojustu i które z tego względu oddelegowało inną osobę do swojego biura krajowego, i jest w związku z tym uprawnione, zgodnie z art. 11 ust. 7 rozporządzenia (UE) 2018/1727, do złożenia do Kolegium Eurojustu (zwanego dalej "kolegium") wniosku o rekompensatę za tę inną osobę, zawiera w swoim wniosku następujące informacje:

a) decyzja danego państwa członkowskiego dotycząca oddelegowania danej osoby;

b) uzasadnienie potrzeby wzmocnienia swojego biura krajowego ze względu na zwiększone obciążenie pracą;

c) informacje dotyczące krajowego miesięcznego wynagrodzenia brutto oddelegowanej osoby;

d) informacje dotyczące kosztów utrzymania i innych powiązanych wydatków, które podlegają zwrotowi oddelegowanej osobie na mocy prawa krajowego;

e) informacje dotyczące rachunku bankowego, na które ma być przekazywana rekompensata.

2. Zainteresowane państwo członkowskie przesyła wniosek o rekompensatę do kolegium w terminie sześciu miesięcy od decyzji w sprawie oddelegowania danej osoby.

Artykuł  2

1. Kolegium podejmuje decyzję o przyznaniu rekompensaty w ciągu trzech miesięcy od otrzymania wniosku.

2. Zainteresowane państwo członkowskie jest uprawnione do rekompensaty przez okres, w którym jego przedstawiciel krajowy pełni funkcję przewodniczącego, i na odpowiadający okres oddelegowania danej osoby.

Artykuł  3

1. Zgodnie z art. 12 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/1727 Eurojust zwraca danemu państwu członkowskiemu następujące kwoty:

a) 50 % krajowego miesięcznego wynagrodzenia brutto oddelegowanej osoby; oraz

b) koszty utrzymania i inne powiązane wydatki faktycznie poniesione przez dane państwo członkowskie w odniesieniu do oddelegowanej osoby.

2. Wydatki, o których mowa w ust. 1 lit. b), są zwracane tylko w przypadku, gdy oddelegowana osoba jest na mocy prawa krajowego uprawniona do otrzymywania jakiegokolwiek rodzaju świadczeń lub płatności odpowiadających wydatkom, podobnych swoim charakterem do tych przewidzianych w załączniku VII do Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej (zwanego dalej "regulaminem pracowniczym") ² , takich jak: dodatki rodzinne, dodatek za rozłąkę, zwrot kosztów związanych z podjęciem obowiązków, w tym dodatek na zagospodarowanie, dodatek na ponowne zagospodarowanie, koszty podróży, przeprowadzki, diety dzienne.

3. Eurojust dokonuje zwrotu danemu państwu członkowskiemu zgodnie z warunkami i limitami finansowymi mającymi zastosowanie w tym państwie członkowskim. Zwroty nie mogą w żadnym przypadku przekraczać maksymalnych kwot dodatków lub płatności odpowiadających wydatkom, określonych w załączniku VII do regulaminu pracowniczego.

Artykuł  4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 grudnia 2019 r.

	W imieniu Rady
	K. MIKKONEN
	Przewodniczący

¹ Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 138.

² Rozporządzenie Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiające regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich i warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot oraz ustanawiające specjalne środki stosowane tymczasowo wobec urzędników Komisji (warunki zatrudnienia innych pracowników) (Dz.U. L 56 z 4.3.1968).