Rozporządzenie 1258/1999 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1999.160.103

Akt utracił moc
Wersja od: 26 czerwca 1999 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1258/99
z dnia 17 maja 1999 r.
w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,

uwzględniając wniosek Komisji(1),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),

uwzględniając opinię Trybunału Obrachunkowego(4),

a także mając na uwadze co następuje:

(1) Na podstawie rozporządzenia nr 25 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej(5) Rada ustanowiła Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR), zwany dalej "Funduszem", który stanowi część budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich; rozporządzenie to ustanowiło zasady, które powinny stosować się do finansowania wspólnej polityki rolnej.

(2) Na etapie jednolitego rynku i w świetle tego, że systemy cen są ujednolicone, a polityka rolna jest polityką wspólnotową, jej konsekwencje finansowe spadają na Wspólnotę; zgodnie z tą zasadą, jak stanowi art. 2 ust. 2 rozporządzenia nr 25, refundacje przy wywozie do państw trzecich, interwencja mająca na celu ustabilizowanie rynków rolnych, środki w zakresie rozwoju obszarów wiejskich, specjalne środki weterynaryjne ustanowione decyzją Rady 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii(6), środki przeznaczone do gromadzenia informacji na temat wspólnej polityki rolnej i niektóre działania oceniające powinny być finansowane z Sekcji Gwarancji Funduszu dla osiągnięcia celów określonych w art. 33 ust. 1 Traktatu.

(3) Sekcja Orientacji Funduszu powinna finansować wydatki na niektóre środki w zakresie rozwoju obszarów wiejskich w regionach, które pozostają opóźnione pod względem rozwoju, a także na wspólnotową inicjatywę w zakresie rozwoju obszarów wiejskich.

(4) Komisja odpowiada za zarządzanie Funduszem, a w ramach komitetu Funduszu jest zapewniona ścisła współpraca między Państwami Członkowskimi a Komisją.

(5) Odpowiedzialność za kontrolę wydatków Sekcji Gwarancji Funduszu spoczywa przede wszystkim na Państwach Członkowskich, które wyznaczają władze i organy uprawnione do realizacji wydatków; Państwa Członkowskie są obowiązane do wykonania tych zadań w sposób pełny i skuteczny; Komisja, odpowiadając za wykonanie budżetu Wspólnoty, ma obowiązek weryfikacji warunków realizacji płatności i kontroli; Komisja może finansować wyłącznie wydatki, w przypadku których warunki realizacji udzielają koniecznych gwarancji w zakresie zgodności z zasadami wspólnotowymi; w ramach zdecentralizowanego systemu zarządzania wydatkami wspólnotowymi sprawą o zasadniczym znaczeniu jest uprawnienie i umożliwienie Komisji, jako instytucji odpowiedzialnej za finansowanie, przeprowadzania wszelkich kontroli zarządzania wydatkami, jakie uzna ona za niezbędne, a także pełna i skuteczna przejrzystość i wzajemna pomoc między Państwami Członkowskimi a Komisją.

(6) Podczas rozliczania rachunków Komisja ma możliwość określenia w rozsądnym terminie sumy wydatków, jakie mają być zapisane do Sekcji Gwarancji w ogólnym rozliczeniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje wystarczająca gwarancja, że krajowe kontrole są odpowiednie i przejrzyste i że agencje płatnicze sprawdzają legalność i prawidłowość wniosków o płatność, które realizują; należy zatem umożliwić akredytację agencji płatniczych przez Państwa Członkowskie; w celu zapewnienia spójności standardów wymaganych do akredytacji w Państwach Członkowskich Komisja udziela wytycznych co do kryteriów, jakie należy zastosować; w tym celu należy przewidzieć, że tylko wydatki realizowane przez agencje płatnicze akredytowane przez Państwa Członkowskie powinny być finansowane; ponadto w celu zapewnienia przejrzystości kontroli krajowych, szczególnie w zakresie procedur dopuszczania, zatwierdzania i płatności, liczba władz i organów upoważnionych do wykonania tych zadań powinna, jeżeli to stosowne, być ograniczona z uwzględnieniem rozwiązań konstytucyjnych w każdym Państwie Członkowskim.

(7) Zdecentralizowane zarządzanie funduszami wspólnotowymi, szczególnie w następstwie reformy wspólnej polityki rolnej, prowadzi do wyznaczenia kilku agencji płatniczych; zatem w przypadkach, w których Państwo Członkowskie akredytuje więcej niż jedną agencję płatniczą, jest ono obowiązane wyznaczyć jeden organ kontaktowy w celu zapewnienia spójności zarządzania funduszami, umożliwienia łączności między Komisją a różnymi akredytowanymi agencjami płatniczymi oraz zapewnienia szybkiego dostępu do wymaganych przez Komisję informacji dotyczących działania wielu agencji płatniczych.

(8) Środki finansowe powinny być uruchamiane przez Państwa Członkowskie zgodnie z potrzebami agencji realizujących wydatki, podczas gdy Komisja wypłaca zaliczki w oparciu o zaksięgowanie wydatków dokonanych przez te agencje; w ramach środków w zakresie rozwoju obszarów wiejskich należy przewidzieć rzeczywiste wypłacanie zaliczek na wdrażanie programu; wypłaty tych zaliczek należy traktować zgodnie z mechanizmami finansowymi ustanowionymi dla zaliczek na podstawie wydatków dokonanych w okresie referencyjnym.

(9) Należy podjąć dwa rodzaje decyzji: jedną dotyczącą rozliczenia Sekcji Gwarancji Funduszu i drugą określającą konsekwencje, łącznie z korektą finansową, jakie należy wyciągnąć z wyników kontroli zgodności wydatków z zasadami wspólnotowymi.

(10) Kontrola zgodności i wypływające z niej decyzje o rozliczeniu nie będą już zatem związane z wykonaniem budżetu w danym roku budżetowym; należy określić maksymalny okres, do którego można zastosować konsekwencje wyciągane z kontroli zgodności; jednakże wieloletni charakter środków w zakresie rozwoju obszarów wiejskich nie pozwala na stosowanie takiego okresu maksymalnego.

(11) Należy podjąć środki zapobiegające wszelkim nieprawidłowościom i określające sposób postępowania wobec tych nieprawidłowości, a także zapewniające odzyskanie sum straconych w wyniku tych nieprawidłowości lub zaniedbań; należy określić odpowiedzialność finansową za te nieprawidłowości lub zaniedbania.

(12) Należy poddać wydatki wspólnotowe ścisłemu nadzorowi; poza nadzorem prowadzonym przez Państwa Członkowskie z ich własnej inicjatywy, który pozostaje zasadniczy, należy przewidzieć weryfikację dokonywaną przez urzędników Komisji, której w tym celu należy zapewnić prawo do korzystania z pomocy Państw Członkowskich.

(13) Technologia informatyczna powinna być wykorzystywana tak dalece, jak to możliwe w zakresie sporządzania informacji przesyłanych Komisji; podczas prowadzenia kontroli Komisja ma pełny dostęp do informacji o wydatkach zawartych w dokumentach i plikach elektronicznych.

(14) Zakres finansowania przez Wspólnotę powoduje konieczność regularnego informowania Parlamentu Europejskiego i Rady na drodze sprawozdań finansowych.

(15) W celu uproszczenia zarządzania finansami pożądane jest, aby zbliżyć okres finansowania Funduszu do roku budżetowego określonego w art. 272 ust. 1 Traktatu; przeprowadzenie tej operacji wymaga uzyskania jasnego obrazu środków finansowych pozostających do dyspozycji pod koniec danego roku budżetowego; dlatego należy przewidzieć odpowiednie uprawnienia dla Komisji w celu dostosowania okresu finansowego Funduszu w przypadkach, gdy pozostające do dyspozycji środki finansowe są wystarczające.

(16) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 729/70 z dnia 21 kwietnia 1970 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej(7) zostało kilkakrotnie w zasadniczy sposób zmienione; obecnie, gdy wprowadzane są nowe zmiany do wspomnianego rozporządzenia, pożądana jest, w celu wyjaśnienia sytuacji, zmiana wspomnianych przepisów,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1
1.
Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej (zwany dalej "Funduszem") stanowi część budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich.

Obejmuje on dwie sekcje:

– Sekcję Gwarancji,

– Sekcję Orientacji.

2.
Sekcja Gwarancji finansuje:

a) refundacje przy wywozie do państw trzecich;

b) interwencję mającą na celu ustabilizowanie rynków rolnych;

c) środki w zakresie rozwoju obszarów wiejskich nieobjęte programami celu 1 z wyjątkiem wspólnotowej inicjatywy na rzecz rozwoju obszarów wiejskich;

d) finansowy wkład Wspólnoty do specjalnych środków weterynaryjnych, kontroli w dziedzinie weterynarii i programów zwalczania i monitorowania chorób zwierzęcych (środki weterynaryjne) oraz środków ochrony zdrowia roślin;

e) środki przeznaczone do udzielania informacji na temat wspólnej polityki rolnej i niektóre działania oceniające dotyczące środków finansowanych z Sekcji Gwarancji Funduszu.

3.
Sekcja Orientacji finansuje środki w zakresie rozwoju obszarów wiejskich, które nie są objęte ust. 2 lit. c).
4.
Wydatki odnoszące się do kosztów administracyjnych i kadrowych ponoszonych przez Państwa Członkowskie i przez otrzymujących pomoc z Funduszu nie są pokrywane przez Fundusz.
Artykuł  2
1.
Refundacje przy wywozie do państw trzecich przyznawane zgodnie z zasadami wspólnotowymi w ramach wspólnej organizacji rynków rolnych finansowane są na mocy art. 1 ust. 2 lit. a).
2.
Interwencja mająca na celu ustabilizowanie rynków rolnych, podejmowana zgodnie z zasadami wspólnotowymi w ramach wspólnej organizacji rynków rolnych, finansowana jest na mocy art. 1 ust. 2 lit. b).
3.
Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, ustala, w miarę konieczności, procedurę finansowania środków określonych w ust. 1 i 2.
Artykuł  3
1.
Środki w zakresie rozwoju obszarów wiejskich nieobjęte programami celu 1 podejmowane zgodnie z zasadami wspólnotowymi finansowane są na mocy art. 1 ust. 2 lit. c).
2.
Środki weterynaryjne oraz środki w zakresie ochrony zdrowia roślin podejmowane zgodnie z zasadami wspólnotowymi finansowane są na mocy art. 1 ust. 2 lit. d).
3.
Środki informacyjne i działania oceniające podejmowane zgodnie z zasadami Wspólnoty finansowane są na podstawie art. 1 ust. 2 lit. e).
4.
Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13.
Artykuł  4
1.
Każde Państwo Członkowskie przekazuje Komisji:

a) szczegółowe dane dotyczące władz lub organów, które akredytowało w celu realizacji wydatków określonych w art. 2 i 3, zwanych dalej "agencjami płatniczymi",

b) jeżeli akredytowało więcej niż jedną agencję płatniczą, szczegółowe dane dotyczące urzędu lub organu, którego zadaniem jest po pierwsze gromadzenie informacji do dostarczenia Komisji i ich przesłanie do Komisji, a po drugie promowanie zharmonizowanego stosowania zasad wspólnotowych, zwanego dalej "organem koordynującym".

2.
Agencje płatnicze są władzami i organami Państw Członkowskich, które w odniesieniu do płatności w dziedzinach, za które są odpowiedzialne, dają wystarczające gwarancje, że:

a) dopuszczalność wniosków i ich zgodność z zasadami wspólnotowymi są kontrolowane przed udzieleniem zezwolenia na płatność;

b) dokonane płatności są poprawnie i w pełni zarejestrowane w księgach rachunkowych; i

c) niezbędne dokumenty są przedłożone w terminie i w formie ustanowionej w zasadach wspólnotowych.

3. Agencje płatnicze są obowiązane przechowywać dokumenty potwierdzające dokonane płatności i dokumenty dotyczące przeprowadzenia kontroli administracyjnych i fizycznych. Jeśli odnośne dokumenty znajdują się w posiadaniu organów odpowiedzialnych za upoważnianie do realizacji wydatków, organy te są obowiązane przesyłać do agencji płatniczej raporty o liczbie przeprowadzonych kontroli, ich zakresie i środkach podjętych w świetle ich wyników.

4.
Tylko wydatki dokonane przez akredytowane agencje płatnicze mogą być przedmiotem finansowania przez Wspólnotę.
5.
Każde Państwo Członkowskie, uwzględniając swoje struktury konstytucyjne i instytucjonalne, ogranicza liczbę akredytowanych agencji płatniczych do minimum niezbędnego w celu realizacji wydatków określonych w art. 2 i 3 w zadowalających warunkach administracyjnych i rachunkowych.
6.
Każde Państwo Członkowskie przekazuje Komisji następujące dane dotyczące agencji płatniczych:

a) ich nazwę i statut;

b) warunki kontroli administracyjnej, rachunkowej i wewnętrznej, na których dokonuje się płatności w odniesieniu do wdrażania zasad wspólnotowych w ramach wspólnej polityki rolnej;

c) akt akredytacji.

Komisja jest niezwłocznie informowana o wszelkich zmianach w tych danych.

7.
Jeżeli jeden lub więcej warunków akredytacji nie jest spełniony lub przestaje być spełniony przez akredytowaną agencję płatniczą, akredytacja zostaje wycofana, chyba że agencja płatnicza dokona niezbędnego dostosowania w terminie, który wyznacza się w zależności od wagi problemu. Zainteresowane Państwo Członkowskie powiadamia o tym Komisję.
8.
Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13.
Artykuł  5
1.
Środki finansowe wymagane do pokrycia wydatków określonych w art. 2 i 3 są udostępnianie Państwom Członkowskim przez Komisję w drodze zaliczki na podstawie wydatków dokonanych w okresie referencyjnym.

Wypłata zaliczki na wdrażanie programów w ramach środków w zakresie rozwoju obszarów wiejskich określonych w art. 3 ust. 1 może być przyznana przez Komisję na podstawie akceptacji danego programu i jest uważana za wydatek dokonany pierwszego dnia miesiąca następującego po decyzji o jej przyznaniu.

2.
Do czasu wypłaty zaliczek na podstawie dokonanych wydatków środki finansowe niezbędne do pokrycia tych wydatków są uruchamiane przez Państwo Członkowskie zgodnie z potrzebami agencji płatniczych akredytowanych przez nie.
3.
Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13.
Artykuł  6
1.
Państwa Członkowskie przekazują Komisji w regularnych odstępach czasu następujące informacje dotyczące akredytowanych agencji płatniczych i organów koordynujących, odnoszące się do transakcji finansowanych przez Sekcję Gwarancji Funduszu:

a) wykazy wydatków i szacunki potrzeb finansowych;

b) roczne sprawozdania finansowe wraz z informacjami wymaganymi do rozliczenia i aprobaty w stosunku do kompletności, dokładności i prawdziwości przekazanych ksiąg.

2.
Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu, w szczególności dotyczące aprobaty określonej w ust. 1 lit. b), przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13.
Artykuł  7
1.
Komisja po konsultacji z Komitetem Funduszu podejmuje decyzje wymienione w ust. 2, 3 i 4.
2.
Komisja podejmuje decyzję w sprawie comiesięcznych zaliczek na podstawie wydatków dokonanych przez akredytowane agencje płatnicze.

Wydatki za październik przypadają na październik, jeśli dokonuje się ich w dniach 1-15 października, i na listopad, jeśli dokonuje się ich w dniach 16-31 października. Zaliczki są wypłacane Państwom Członkowskim nie później niż trzeciego dnia roboczego drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wydatków.

Dodatkowe zaliczki mogą być wypłacone, przy czym Komitet Funduszu jest o tym informowany podczas następnej konsultacji.

3.
Komisja rozlicza rachunki agencji płatniczych przed dniem 30 kwietnia roku następującego po danym roku budżetowym na podstawie informacji określonych w art. 6 ust. 1 lit. b).

Decyzja w sprawie rozliczenia rachunków dotyczy kompletności, dokładności i prawdziwości przedłożonych ksiąg rachunkowych. Decyzja ta nie ma wpływu na podjęcie późniejszej decyzji na podstawie ust. 4.

4.
Komisja podejmuje decyzję o wykluczeniu wydatków z finansowania wspólnotowego określonego w art. 2 i 3, jeśli stwierdzi, że wydatki te nie zostały dokonane zgodnie z przepisami Wspólnoty.

Przed podjęciem decyzji o odmowie finansowania, wyniki kontroli przeprowadzonych przez Komisję i odpowiedzi zainteresowanego Państwa Członkowskiego są przedmiotem pisemnej notyfikacji, po której obydwie strony dołożą starań w celu osiągnięcia porozumienia co do działań, jakie należy podjąć.

W przypadku gdy porozumienie nie zostało osiągnięte, Państwo Członkowskie może zwrócić się o rozpoczęcie procedury mediacyjnej pomiędzy odpowiednimi stanowiskami w okresie czterech miesięcy; jej wyniki przedstawia się w sprawozdaniu wysyłanym do Komisji i rozpatrywanym przez nią przed podjęciem decyzji o odmowie finansowania.

Komisja dokonuje oszacowania kwot, które mają być wykluczone z uwzględnieniem w szczególności stwierdzonego stopnia niezgodności. Komisja uwzględnia naturę i wagę naruszenia przepisów oraz stratę finansową poniesioną przez Wspólnotę.

Odmowa finansowania nie może dotyczyć:

a) wydatków określonych w art. 2, dokonanych wcześniej niż 24 miesiące przed pisemnym zawiadomieniem zainteresowanego Państwa Członkowskiego przez Komisję o wynikach kontroli;

b) wydatków na środki lub działania określone w art. 3, w stosunku do których ostateczna płatność została zrealizowana wcześniej niż 24 miesiące przed pisemnym zawiadomieniem zainteresowanego Państwa Członkowskiego przez Komisję o wynikach kontroli.

Jednakże piątego akapitu nie stosuje się do konsekwencji finansowych:

a) nieprawidłowości określonych w art. 8 ust. 2;

b) dotyczących pomocy krajowej lub wykroczeń, w stosunku do których zastosowano procedurę określoną w art. 88 i 226 Traktatu.

5.
Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13. Zasady te dotyczą w szczególności postępowania w sprawie płatności zaliczek określonych w art. 5 ust. 1 akapit drugi zgodnie z ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu oraz procedurami decyzyjnymi określonymi we wspomnianych ust. 2, 3 i 4.
Artykuł  8
1.
Państwa Członkowskie, zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi lub administracyjnymi prawa krajowego, podejmują środki niezbędne do:

a) upewnienia się, że transakcje finansowane przez Fundusz są rzeczywiście przeprowadzane i dokonywane w poprawny sposób;

b) zapobiegania nieprawidłowościom i postępowania z nimi;

c) odzyskiwania kwot straconych wskutek nieprawidłowości lub zaniedbań.

Państwa Członkowskie powiadomią Komisję o środkach podjętych w tym celu, w szczególności o stanie procedur administracyjnych i sądowych.

2.
W przypadku braku całkowitego odzyskania, skutki finansowe nieprawidłowości lub zaniedbań ponosi Wspólnota z wyjątkiem konsekwencji nieprawidłowości lub zaniedbań, które mogą obciążać władze administracyjne lub inne organy Państw Członkowskich.

Odzyskane sumy wypłacane są agencjom płatniczym i odejmowane przez nie od wydatków finansowanych przez Fundusz. Odsetki od sum odzyskanych lub wpłaconych z opóźnieniem wpłaca się do Funduszu.

3.
Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, ustala ogólne zasady w celu stosowania niniejszego artykułu.
Artykuł  9
1.
Państwa Członkowskie udostępniają Komisji wszystkie informacje niezbędne do właściwego funkcjonowania Funduszu i podejmują wszelkie stosowne środki w celu ułatwienia nadzoru, który Komisja może uznać za konieczny do podjęcia w ramach zarządzania finansowaniem przez Wspólnotę, łącznie z kontrolami na miejscu.

Państwa Członkowskie przekażą Komisji przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne, które zostały przyjęte w celu zastosowania aktów prawnych Wspólnoty dotyczących wspólnej polityki rolnej w taki stopniu, w jakim akty te mają konsekwencje finansowe dla Funduszu.

2.
Bez uszczerbku dla nadzoru przeprowadzanego przez Państwa Członkowskie zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi lub administracyjnymi prawa krajowego, a także bez uszczerbku dla postanowień art. 248 Traktatu lub kontroli realizowanych na podstawie art. 279 lit. c) Traktatu upoważnieni przedstawiciele wyznaczeni przez Komisję do przeprowadzenia kontroli na miejscu winni mieć dostęp do ksiąg i wszystkich innych dokumentów związanych z wydatkami finansowanymi przez Fundusz, łącznie z informacjami sporządzonymi lub przechowywanymi w postaci elektronicznej.

Mogą oni w szczególności skontrolować:

a) czy praktyki administracyjne są zgodne z zasadami wspólnotowymi;

b) czy wymagane dokumenty towarzyszące istnieją i czy pokrywają się z transakcjami finansowanymi przez Fundusz;

c) warunki, w jakich są przeprowadzane i kontrolowane transakcje finansowane przez Fundusz.

Komisja przed przeprowadzeniem kontroli przekazuje właściwe zawiadomienie zainteresowanemu Państwu Członkowskiemu lub Państwu Członkowskiemu, na którego terytorium kontrola ma się odbyć. Urzędnicy zainteresowanego Państwa Członkowskiego mogą brać udział w kontroli.

Na wniosek Komisji i za zgodą Państwa Członkowskiego kontrole lub dochodzenia dotyczące transakcji określonych w niniejszym rozporządzeniu są prowadzone przez właściwe władze danego Państwa Członkowskiego. Urzędnicy Komisji mogą również w nich uczestniczyć.

Aby weryfikacja była bardziej skuteczna, Komisja za zgodą zainteresowanych Państw Członkowskich może zorganizować udział władz administracyjnych tych państw w niektórych kontrolach lub dochodzeniach.

3.
Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, ustala w miarę konieczności ogólne zasady stosowania niniejszego artykułu.
Artykuł  10

Przed dniem 1 lipca każdego roku Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie finansowe w sprawie administrowania Funduszem podczas poprzedniego roku budżetowego i w szczególności na temat stanu jego zasobów finansowych oraz natury jego wydatków i warunków uzyskiwania finansowania wspólnotowego.

Artykuł  11

Komitet Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (zwany dalej "Komitetem Funduszu") wspiera Komisję w zarządzaniu Funduszem zgodnie z art. 12-15.

Artykuł  12

Komitet Funduszu składa się z przedstawicieli Państw Członkowskich i Komisji. Każde Państwo Członkowskie jest reprezentowane w Komitecie Funduszu przez nie więcej niż pięciu urzędników. Przewodniczącym Komitetu Funduszu jest przedstawiciel Komisji.

Artykuł  13
1.
W przypadku konieczności zastosowania procedury ustanowionej w niniejszym artykule sprawa zostaje przedłożona Komitetowi Funduszu przez przewodniczącego z jego inicjatywy lub na wniosek przedstawiciela Państwa Członkowskiego.
2.
Przedstawiciel Komisji przedkłada komitetowi projekt środków, które mają zostać przyjęte. Komitet wydaje opinię na temat projektu w terminie, który jego przewodniczący może wyznaczyć w zależności od pilności sprawy. Opinia wydawana jest większością określoną w art. 205 ust. 2 Traktatu w przypadku decyzji, które Rada obowiązana jest przyjąć na wniosek Komisji. Głosy przedstawicieli Państw Członkowskich w komitecie są ważone w sposób ustalony w tym artykule. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.
3.
a) Komisja podejmuje środki, które stosuje się natychmiast.

b) Jednakże jeśli środki te nie są zgodne z opinią wydaną przez Komitet Funduszu, Komisja niezwłocznie informuje o nich Radę. W tym przypadku:

– Komisja może opóźnić zastosowanie przyjętych przez nią środków na okres nie dłuższy niż jeden miesiąc od daty przekazania takiej informacji;

– Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością, może podjąć odmienną decyzję w terminie określonym w poprzednim tiret.

Artykuł  14
1.
Konsultacje z Komitetem Funduszu przeprowadza się:

a) w przypadkach kiedy takie konsultacje są przewidziane przepisami;

b) w celu oceny środków Funduszu, jakie mają być włączone do szacunków Komisji odnośnie do przyszłego roku budżetowego i, w razie konieczności, do dodatkowych szacunków;

c) w sprawie projektów sprawozdań do przedłożenia Radzie.

2.
Komitet Funduszu może zbadać jakąkolwiek inną sprawę przedłożoną mu przez jego przewodniczącego z jego inicjatywy lub na wniosek przedstawiciela Państwa Członkowskiego.

Jest on regularnie informowany o działalności Funduszu.

Artykuł  15

Komitet Funduszu zwołuje przewodniczący.

Obsługę Sekretariatu Komitetu Funduszu zapewnia Komisja.

Komitet Funduszu ustala swój regulamin.

Artykuł  16
1.
Rozporządzenie (EWG) nr 729/70 traci moc.
2.
Odniesienia do uchylonego rozporządzenia uznaje się za odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytuje zgodnie z tabelą korelacji określoną w Załączniku.
Artykuł  17

Artykuł 15 akapit trzeci i art. 40 decyzji 90/424/EWG skreśla się.

Artykuł  18

Środki niezbędne do ułatwienia przejścia od rozwiązań przewidzianych w rozporządzeniu (EWG) nr 729/70 do rozwiązań ustanowionych niniejszym rozporządzeniem przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13.

Artykuł  19

Komisja może skreślić art. 7 ust. 2 akapit drugi, tiret pierwsze zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13, jeśli środki budżetowe przydzielone Sekcji Gwarancji Funduszu, które są dostępne na koniec danego roku budżetowego pozwoliłyby Funduszowi na finansowanie dodatkowych wydatków wynikających z tego skreślenia w tym roku budżetowym. Jeśli Komisja korzysta z tego prawa, może zgodnie z tą samą procedurą odłożyć do dnia 1 listopada początkową datę tych płatności dla środków, których realizacja zaczyna się pomiędzy dniem 16 a 31 października włącznie.

Artykuł  20

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do wydatków dokonanych począwszy od dnia 1 stycznia 2000 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 maja 1999 r.

W imieniu Rady
K.-H. FUNKE
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. C 170 z 4.6.1998, str. 83.

(2) Opinia wydana dnia 6 maja 1999 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(3) Dz.U. C 407 z 28.12.1998, str. 222.

(4) Dz.U. C 401 z 22.12.1998, str. 3.

(5) Dz.U. L 30 z 20.4.1962, str. 991/60. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 728/70 (Dz.U. L 94 z 28.4.1970, str. 9).

(6) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 19. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 94/370/WE (Dz.U. L 168 z 2.7.1994, str. 31).

(7) Dz.U. L 94 z 28.4.1970, str. 13. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1287/96 (Dz.U. L 125 z 8.6.1995, str. 1).

ZAŁĄCZNIK

TABELA KORELACJI

Rozporządzenie (EWG) nr 729/70Niniejsze rozporządzenie
artykuł 1 ust. 1artykuł 1 ust. 1
artykuł 1 ust. 2 lit. a) i b)artykuł 1 ust. 2 lit. a) i b)
artykuł 1 ust. 4artykuł 1 ust. 4
artykuł 2 ust. 1artykuł 2 ust. 1
artykuł 2 ust. 2artykuł 2 ust. 3
artykuł 3 ust. 1artykuł 2 ust. 3
artykuł 3 ust. 2artykuł 2 ust. 3
artykuł 3 ust. 3-
artykuł 4 ust. 1 lit. a), akapit pierwszyartykuł 4 ust. 1 lit. a)
artykuł 4 ust. 1 lit. a) akapit drugiartykuł 4 ust. 2
artykuł 4 ust. 1 lit. a) akapit trzeciartykuł 4 ust. 3
artykuł 4 ust. 1 lit. b) akapit pierwszyartykuł 4 ust. 1 lit. b)
artykuł 4 ust. 1 lit. b) akapit drugiartykuł 4 ust. 4
artykuł 4 ust. 2artykuł 4 ust. 5
artykuł 4 ust. 3artykuł 4 ust. 6
artykuł 4 ust. 4artykuł 4 ust. 7
artykuł 4 ust. 5 zdanie pierwszeartykuł 5 ust. 1, akapit pierwszy
artykuł 4 ust. 5 zdanie drugieartykuł 5 ust. 2
artykuł 4 ust. 6artykuł 4 ust. 8 i art. 5 ust. 3
artykuł 5 ust. 1artykuł 6 ust. 1
artykuł 5 ust. 2 lit. a)artykuł 7 ust. 2
artykuł 5 ust. 2 lit. b)artykuł 7 ust. 3
artykuł 5 ust. 2 lit. c)artykuł 7 ust. 4
artykuł 5a-
artykuł 6-
artykuł 6a-
artykuł 6b-
artykuł 6c-
artykuł 7-
artykuł 8artykuł 8
artykuł 9artykuł 9
artykuł 10artykuł 10
artykuł 11artykuł 11
artykuł 12 ust. 1artykuł 12
artykuł 12 ust. 2-
artykuł 13artykuł 13
artykuł 14artykuł 14
artykuł 15artykuł 15
artykuł 16-

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.