Dyrektywa 93/30/EWG w sprawie dźwiękowych urządzeń ostrzegawczych dla dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1993.188.11

Akt utracił moc
Wersja od: 29 lipca 1993 r.

DYREKTYWA RADY 93/30/EWG
z dnia 14 czerwca 1993 r.
w sprawie dźwiękowych urządzeń ostrzegawczych dla dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100a,

uwzględniając dyrektywę Rady 92/61/EWG z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie homologacji typu dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych (1),

uwzględniając wniosek Komisji (2),

we współpracy z Parlamentem Europejskim (3),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (4),

a także mając na uwadze, co następuje:

rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w którym jest zapewniony swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału; należy przyjąć potrzebne w tym celu odpowiednie środki;

w każdym Państwie Członkowskim dwu- lub trzykołowe pojazdy silnikowe muszą spełniać określone warunki techniczne w odniesieniu do dźwiękowych urządzeń ostrzegawczych, ustanowionych w obowiązujących przepisach, które różnią się w poszczególnych Państwach Członkowskich; w rezultacie tych różnic odnośne przepisy tworzą barierę dla handlu we Wspólnocie;

przeszkody te, uniemożliwiające funkcjonowanie rynku wewnętrznego, można usunąć, jeżeli wszystkie Państwa Członkowskie przyjmą takie same wymogi w miejsce swoich przepisów wewnętrznych;

jednolite wymogi w odniesieniu do dźwiękowych urządzeń ostrzegawczych dla dwu- i trzykołowych pojazdów silnikowych muszą zostać opracowane, aby umożliwić zastosowanie procedur dotyczących homologacji typu i homologacji części, określonych w dyrektywie 92/61/EWG, które muszą być stosowane do każdego typu takiego pojazdu;

uwzględniając skalę i wpływ proponowanych działań w danym sektorze, zastosowanie środków wspólnotowych objętych niniejszą dyrektywą jest konieczne, a nawet niezbędne dla osiągnięcia zakładanego celu, jakim jest ustanowienie wspólnotowej homologacji typu pojazdu. Cel ten nie może zostać osiągnięty przez poszczególne Państwa Członkowskie indywidualnie;

aby ułatwić dostęp do rynku państwom nienależącym do Wspólnoty, konieczne wydaje sie określenie równoważności między wymaganiami niniejszej dyrektywy oraz wymaganiami rozporządzenia nr 28 Europejskiej Komisji Gospodarczej Narodów Zjednoczonych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Niniejsza dyrektywa odnosi się do dźwiękowych urządzeń ostrzegawczych dla wszystkich typów pojazdów, zgodnie z definicją art. 1 dyrektywy 92/61/EWG.

Artykuł  2

Procedury udzielania homologacji części w odniesieniu do dźwiękowych urządzeń ostrzegawczych w danym typie dwu- lub trzykołowego pojazdu silnikowego, homologacja części dźwiękowego urzadzenia ostrzegawczego w postaci części skladowej, jak również warunki regulujace swobodny przepływ takich pojazdów oraz swobodne wprowadzanie na rynek dźwiękowych urządzeń ostrzegawczych, są zgodne z przepisami przewidzianymi w rozdziale II i III dyrektywy 92/61/EWG.

Artykuł  3

Zgodnie z przepisami art. 11 dyrektywy 92/61/EWG, niniejszym uznaje się równoważność między wymogami ustanowionymi w niniejszej dyrektywie oraz wymogami określonymi w rozporządzeniu EKG NZ nr 28 (E/ECE/TRANS/505 - Rev.1 / Add.27).

Organy poszczególnych Państw Członkowskich, przyznające homologację części, przyjmą homologacje przyznawane zgodnie z wymogami wyżej wymienionego rozporządzenia nr 28 oraz znaki homologacji części za alternatywne w stosunku do odpowiednich homologacji przyznanych zgodnie z wymogami niniejszej dyrektywy.

Artykuł  4

Niniejsza dyrektywa może być zmieniona zgodnie z art. 13 dyrektywy 70/156/EWG (5) w celu:

– uwzględnienia wszelkich zmian do rozporządzenia EKG, określonych w art. 3,

– dostosowania Załącznika do postępu technicznego.

Artykuł  5
1.
Państwa Członkowskie przyjmą i opublikują przepisy niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 14 grudnia 1994 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie muszą zawierać odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

Począwszy od daty wymienionej w akapicie pierwszym, Państwa Członkowskie nie mogą, z przyczyn związanych z dźwiękowymi urządzeniami, zabronić wstępnego wprowadzania do eksploatacji pojazdów, które odpowiadają niniejszej dyrektywie.

Od dnia 14 czerwca 1995 r. Państwa Członkowskie stosują przepisy określone w ppkt 1.

2.
Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty przepisów prawa krajowego, które przyjmą w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł  6

Niniejsza dyrektywa jest skierowana do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 14 czerwca 1993 r.
W imieniu Rady
J. TRØJBORG
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. L 225 z 10.8.1992, str. 72.

(2) Dz.U. C 293 z 9.11.1992, str. 15.

(3) Dz.U. C 337 z 21.12.1992, str. 103 oraz Dz.U C 150 z 31.5.1993.

(4) Dz.U. C 73 z 15.3.1993, str. 22.

(5) Dz.U. L 42 z 23.2.1970, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 92/53/EWG (Dz.U. L 225 z 10.8.1992, str. 1).

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  1

WYMOGI DOTYCZĄCE HOMOLOGACJI CZĘŚCI DŹWIĘKOWYCH URZĄDZEŃ OSTRZEGAWCZYCH

ZAŁĄCZNIK  2

WYMAGANIA DOTYCZĄCE MONTOWANIA DŹWIĘKOWYCH URZĄDZEŃ OSTRZEGAWCZYCH W DWU- I TRZYKOŁOWYCH POJAZDACH SILNIKOWYCH

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.