Dyrektywa 92/69/EWG dostosowująca po raz siedemnasty do postępu technicznego dyrektywę 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji i etykietowania substancji niebezpiecznych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1992.383.113

Akt jednorazowy
Wersja od: 29 grudnia 1992 r.

DYREKTYWA KOMISJI nr 92/69/EWG
z dnia 31 lipca 1992 r.
dostosowująca po raz siedemnasty do postępu technicznego dyrektywę 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji i etykietowania substancji niebezpiecznych

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając dyrektywę Rady 67/548/EWG, z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych(1), ostatnio zmienioną dyrektywą 92/32/EWG(2), w szczególności jej art. 28 i 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

artykuł 3 ust. 1 dyrektywy 67/548/EWG i art. 3 dyrektywy Rady 88/379/EWG z dnia 7 czerwca 1988 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania preparatów niebezpiecznych(3), ostatnio zmienionej dyrektywą Komisji 90/492/EWG(4), przewidują, że określanie właściwości fizykochemicznych, toksyczności i ekotoksyczności substancji i preparatów jest wykonywane według metod przewidzianych w załączniku V do dyrektywy 67/548/EWG;

tekst załącznika V do dyrektywy 67/548/EWG jest obecnie opublikowany w dwóch częściach, które są odpowiednio Załącznikiem do dyrektywy Komisji 84/449/EWG(5) i Załącznikiem do dyrektywy Komisji 88/302/EWG(6);

w celu uwzględniania postępu technicznego, konieczna jest zmiana metod prób znajdujących się w Załączniku do dyrektywy Komisji 84/449/EWG;

w celu uwzględniania rozwoju technicznego, konieczna jest także zmiana metody przewidzianej dla próby blokady wzrostu alg, znajdującej się obecnie w Załączniku do dyrektywy Komisji 88/302/EWG a przy tej okazji, przeniesienie tej metody próby do Załącznika do dyrektywy 84/449/EWG;

właściwe jest zmniejszenie do minimum liczby zwierząt wykorzystywanych do celów doświadczalnych, zgodnie z dyrektywą Rady 86/609/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących ochrony zwierząt wykorzystywanych do celów doświadczalnych i innych celów naukowych(7);

przepisy niniejszej dyrektywy są zgodne z opinią Komitetu ds. Dostosowania do Postępu Technicznego Dyrektyw Dotyczących Usunięcia Barier Technicznych w Handlu Substancjami i Preparatami Niebezpiecznymi,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Załącznik do dyrektywy 84/449/EWG zostaje zastąpiony Załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł  2

Metodę dla próby blokady wzrostu alg, wymienioną w Załączniku do dyrektywy 88/302/EWG uchyla się.

Artykuł  3

Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 30 października 1993 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji.

Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

Artykuł  4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 31 lipca 1992 r.
W imieniu Komisji
Karel VAN MIERT
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. 196 z 16.8.1967, str. 1.

(2) Dz.U. L 154 z 5.6.1992, str. 1.

(3) Dz.U. L 187 z 16.7.1988, str. 14.

(4) Dz.U. L 275 z 5.10.1990, str. 35.

(5) Dz.U. L 251 z 19.9.1984, str. 1.

(6) Dz.U. L 133 z 30.5.1988, str. 1; oraz Dz.U. L 136 z 2.6.1988, str. 20.

(7) Dz.U. L 358 z 18.12.1986, str. 1.

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK

Załącznik do dyrektywy Komisji 92/69/EWG z dnia 31 lipca 1992 r. dostosowującej po raz siedemnasty do postępu technicznego dyrektywę Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych(1)

______

(1) Dz.U. L 383 z 29.12.1992, str. 113.

WPROWADZENIE

grafika

CZĘŚĆ A: METODY USTALANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKO-CHEMICZNYCH

A.1. Temperatura topnienia/krzepnięcia.

A.2. Temperatura wrzenia.

A.3. Gęstość względna.

A.4. Prężność pary.

A.5. Napięcie powierzchniowe.

A.6. Rozpuszczalność w wodzie.

A.8. Współczynnik podziału.

A.9. Temperatura zapłonu.

A.10. Zapalność (ciała stałe).

A.11. Zapalność (gazy).

A.12. Zapalność (w kontakcie z wodą).

A.13. Właściwości piroforyczne ciał stałych i cieczy.

A.14. Właściwości wybuchowe.

A.15. Temperatura samozapłonu (ciecze i gazy).

A.16. Względna temperatura samozapłonu dla ciał stałych.

A.17. Właściwości utleniające (ciała stałe).

grafika

CZĘŚĆ B: METODY USTALANIA TOKSYCZNOŚCI.

Ogólne wprowadzenie.

B.1. Toksyczność ostra (doustna).

B.1 bis Toksyczność ostra (doustna) - Metoda ustalonej dawki.

B.2. Toksyczność ostra (inhalacyjna).

B.3. Toksyczność ostra (dermalna).

B.4. Toksyczność ostra (drażniąca skórę).

B.5. Toksyczność ostra (drażniąca oczy).

B.6. Działanie uczulające na skórę.

B.7. Toksyczność powtarzanej (28 dni) dawki (doustna).

B.8. Toksyczność powtarzanej (28 dni) dawki (inhalacyjna).

B.9. Toksyczność powtarzanej (28 dni) dawki (dermalna).

B.10. Mutagenność (badanie cytogenetyczne in vitro u ssaków).

B.11. Mutagenność (badanie cytogenetyczne szpiku kostnego in vivo u ssaków, analiza chromosomalna).

B.12. Mutagenność (badanie mikrojądrowe).

B.13. Mutagenność (Escherichia coli - oznaczanie mutacji wstecznej).

B. 14. Mutagenność (Salmonella typhimurium - oznaczanie mutacji wstecznej).

grafika

CZĘŚĆ C: METODY USTALANIA EKOTOKSYCZNOŚCI.

C.1. Toksyczność ostra dla ryb.

C.2. Toksyczność ostra dla rozwielitki.

C.3. Badanie inhibicji glonów.

C.4. Oznaczanie biodegradowalności.

C.4-A: Rozpuszczalny węgiel organiczny (DOC) metoda "die-away".

C.4-B: Zmodyfikowane badanie przesiewowe OECD

C.4-C: Wydzielanie ditlenku węgla (CO2)

C.4-D: Respirometria manometryczna

C.4-E: Metoda "zamkniętej butli"

C.4-F: M.I.T.I. (Ministerstwo Handlu Międzynarodowego I Przemysłu - Japonia)

Załączniki.

C.5. Degradacja - zapotrzebowanie biochemiczne na tlen.

C.6. Degradacja - zapotrzebowanie chemiczne na tlen.

C.7. Degradacja - degradacja abiotyczna: hydroliza jako funkcja pH.

grafika

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.