Rozporządzenie 357/79 w sprawie badań statystycznych dotyczących obszarów uprawy winorośli

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1979.54.124

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 2007 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 357/79

z dnia 5 lutego 1979 r.

w sprawie badań statystycznych dotyczących obszarów uprawy winorośli

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 43,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽²⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

Komisja, aby spełnić swe zobowiązania wynikające z Traktatu i przepisów wspólnotowych w sprawie wspólnej organizacji rynku wina, wymaga dokładnych aktualnych danych odnośnie potencjału produkcyjnego obszarów uprawy winorośli we Wspólnocie i odnośnie średnioterminowych trendów w produkcji i podaży;

artykuł 1 rozporządzenia nr 24 w sprawie postępującego ustanawiania wspólnej organizacji rynku wina⁽³⁾ przewidywał, że Państwa Członkowskie przygotują najpóźniej do 31 grudnia 1964 r. kataster upraw winorośli, który powinien być później aktualizowany;

rozporządzenie Komisji nr 26/64/EWG z dnia 28 lutego 1964 ustanawiające dodatkowe przepisy odnośnie przygotowywania katastru upraw winorośli dla zarządzania nim i dla stałego aktualizowania⁽⁴⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1456/76⁽⁵⁾, przewiduje w art. 3 ust. 1, że co dziesięć lat począwszy od 1979 r. następować będzie całkowita reorganizacja katastru upraw winorośli, do czego odnosi się;

kataster upraw winorośli w ścisłym tego słowa znaczeniu pociąga za sobą znaczną pracę administracyjną dotyczącą ustanowienia, przetwarzania i stałego uaktualniania listy lub rejestru zawierającego informacje odnośnie właścicieli i odnośnie wszystkich parcel ziemi uprawy winorośli wraz ze szczegółami wystarczającymi do ich identyfikacji; katastry upraw winorośli zostały założone jedynie przez niektóre Państwa Członkowskie, które ponadto mogły uaktualniać je tylko częściowo i w nieregularnych odstępach czasu; badania statystyczne dotyczące obszarów uprawy winorośli przeprowadzane przez niektóre Państwa Członkowskie pochodzą z różnych lat; z tego powodu te krajowe katastry upraw winorośli i badania nie pozwalają na precyzyjną, jednolitą i zsynchronizowana obserwację potencjału produkcyjnego i podażowego na wspólnotowych rynkach winorośli;

aby ocenić sytuację na rynku wina we Wspólnocie oraz rozwój wydarzeń na nim, należy przeprowadzać, co dziesięć lat podstawowe badanie statystyczne w gospodarstwach uprawiających winorośl, a pomiędzy badaniami podstawowymi należy przeprowadzać mniejsze badania statystyczne jedynie na obszarach uprawy winorośli odmian winogronowych;

z przyczyn ekonomicznych i technicznych oraz z uwagi na ich ograniczone znaczenie na Wspólnotowym rynku wina, winorośl uprawiana na wolnym powietrzu w Państwach Członkowskich na łącznym obszarze mniejszym niż 500 ha, winorośl uprawiana pod szkłem oraz winorośl produkowana na bardzo małych obszarach jedynie do konsumpcji domowej właścicieli winnic powinna zostać wyłączona z badań;

konieczna jest szczegółowa informacja na temat wykorzystania obszaru pod uprawę winorośli do produkcji winogron, winogron stołowych i materiału do rozmnażania wegetatywnego winorośli, jak również odnośnie odmian oraz wieku winorośli; w szczególności nadprodukcja wina stołowego może spowodować poważne trudności w gospodarce winem pewnych krajów producentów; z tego powodu konieczne jest rejestrowanie oddzielnie obszarów uprawy winorośli z przeznaczeniem na produkcję gatunkowanych win produkowanych w określonych regionach oraz win stołowych;

aby utrzymywać rozwój produkcji wina pod stałą obserwacją, powinny być dokonywane coroczne badania pośrednie dotyczące zmian z tytułu karczowania, nowego sadzenia lub przesadzania na obszarach uprawy winorośli odmian winogronowych;

wyniki zarówno badania podstawowego, jak i pośredniego powinny być w miarę możliwości jak najszybciej przekazywane do Komisji;

należy rozważyć również statystyki wynikające z zastosowania innych przepisów wspólnotowych ustanawiających środki działania wobec reorganizowania produkcji wina Wspólnoty;

ponieważ metody badań na reprezentatywnej próbie mogą skromnym kosztem dostarczać dokładnych wyników w odniesieniu do znacznych obszarów uprawy winorośli, Państwom Członkowskim należy zezwolić na prowadzenie badań albo w sposób wyczerpujący, albo na próbie reprezentatywnej, pod warunkiem, że ustanowione są standardy rzetelności statystycznej;

aby móc ocenić produkcję wina we Wspólnocie, co roku wymagana jest informacja na temat plonów z hektara oraz o średniej naturalnej mocy alkoholu świeżych winogron albo moszczu winogronowego i wina; z uwagi na istnienie obszarów o plonach różniących się w znaczny sposób, obszary uprawy winorośli odmian winogronowych powinny być podzielony na klasy ze względu na plony;

Komisja musi przedstawić sprawozdanie w celu umożliwienia Radzie sprawdzenia stopnia, w jakim przeprowadzone badania i przekazane informacje mogą pomóc osiągnąć cele niniejszego rozporządzenia; tam gdzie to właściwe, musi ona zaproponować harmonizację użytych metod;

Państwa Członkowskie i Komisja muszą współpracować możliwie najpełniej podczas stosowania niniejszego rozporządzenia; wdrażanie przepisów musi zostać określone po konsultacji ze Stałym Komitetem ds. Statystyki Rolniczej, ustanowionym decyzją 72/279/EWG6⁽⁶⁾;

musi zostać ustanowiona procedura, według której ma postępować Stały Komitet ds. Statystyki Rolniczej;

badania statystyczne pozwalają w odpowiednim czasie dostosować potencjał produkcyjny do popytu rynkowego; dostosowanie takie może znacząco obniżyć wciąż rosnące koszty zarządzania rynkiem wina; z tego powodu Wspólnota powinna zostać uczyniona odpowiedzialną finansowo w odniesieniu do wydatków ponoszonych przez Państwa Członkowskie, których to dotyczy, w związku z pierwszym badaniem podstawowym w ramach niniejszego rozporządzenia;

ustanowienie systemu badań na mocy niniejszego rozporządzenia wymaga kolejnych zmian pewnych przepisów prawa wspólnotowego w sektorze wina,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1 ¹

1. 2 Państwa Członkowskie, na których terytorium całkowity obszar winorośli uprawianych na wolnym powietrzu jest nie mniejszy niż 500 ha, przeprowadzają:

– co 10 lat badania podstawowe w odniesieniu do obszarów uprawy winorośli; pierwsze badanie podstawowe przeprowadza się w 1979 r., albo najpóźniej przed 1 kwietnia 1980 r., i odnosi się do sytuacji po karczowaniu i sadzeniu w roku winnym 1978/79,

– corocznie od drugiego roku po podstawowym badaniu statystycznym będą miały miejsce badania pośrednie w sprawie zmian zachodzących na obszarach uprawy winorośli odmian winogronowych; pierwsze badanie pośrednie zostanie przeprowadzone w 1981 r. i odnosi się ono do zmian w trakcie dwóch lat uprawy winorośli 1979/80 i 1980/81.

Jednakże pierwsze badanie podstawowe we Włoszech może zostać ukończone do dnia 31 października 1982 r. i odnosi się do sytuacji po karczowaniu i sadzeniu roślin w roku uprawy winorośli 1981/1982. Pierwsze badanie pośrednie w wymienionym Państwie Członkowskim przeprowadza się w 1984 r. i odnosi się do zmian w latach uprawy winorośli 1982/1983 oraz 1983/1984.

Jeżeli badanie wspólnotowe dotyczące struktury gospodarstw rolnych na podstawie rozporządzenia (EWG) nr 571/88⁽⁷⁾ wyznaczane jest w maksymalnym okresie 12 miesięcy w odniesieniu do badania podstawowego przewidzianego w akapicie pierwszym tiret pierwsze, obydwa badania można przeprowadzić równocześnie. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję z wyprzedzeniem o zamiarze skorzystania z tego przepisu.

2. Rok uprawy winorośli ustalany jest na podstawie art. 5 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 337/79.

Artykuł  1a ³

Republika Grecka przeprowadzi pierwszą bazową inspekcję (przegląd) zgodnie z postanowieniami rozporządzenia z 1982 r.

Jednakże za rok 1981 Republika Grecka jest zobowiązana do dostarczenia danych wymaganych na mocy postanowień zawartych w art. 5.

Artykuł  1b ⁴

Królestwo Hiszpanii przeprowadzi pierwsze podstawowe badanie w 1987 r., zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. To badanie dotyczy sytuacji po wykarczowaniu, posadzeniu nowych lub przesadzeniu winorośli w roku uprawy winorośli 1986/87.

Republika Portugalska przeprowadzi pierwsze podstawowe badanie w 1989 r. To badanie dotyczy sytuacji po wykarczowaniu, posadzeniu nowych lub przesadzeniu winorośli w roku uprawy winorośli 1988/89.

Artykuł  1c ⁵

Republika Austrii przeprowadzi pierwsze podstawowe badanie w 1999 r. Badanie to obejmuje przypadki zaorania, nowego sadzenia lub przesadzenia w roku 1998/1999 uprawy winorośli.

Artykuł  2

1. Podstawowe badania statystyczne obejmują wszystkie gospodarstwa posiadające obszary uprawne pod winorośle, normalnie przeznaczone do produkcji na sprzedaż winogron, moszczu winogronowego, wina lub materiału do rozmnażania wegetatywnego winorośli.

2. W trakcie badań podstawowych dla każdego gospodarstwa, do którego odnosi się ust. 1, rejestruje się następujące szczegóły:

A. obszar użytków rolnych,

B. uprawiane obszary winorośli.

Uprawiane obszary winorośli mają zostać zgodnie z normalnym wykorzystaniem produkcyjnym podzielone na:

a) obszary pod uprawę odmian wina gronowego, w dalszym podziale na:

– gatunkowe wina produkowane w określonych regionach,

– inne wina:

– wraz z winami obowiązkowo przeznaczonymi do wytwarzania pewnych pitnych napojów spirytusowych, uzyskiwanych z wina z zarejestrowanym oznaczeniem pochodzenia;

b) obszar pod uprawę odmian winogron stołowych (deserowych);

c) obszar obsadzany rozłogami (kłączami) pod przyszłe szczepienie;

d) obszar uprawiany jedynie do produkcji materiału do rozmnażania wegetatywnego winorośli, w podziale na:

– szkółki,

– winorośle rodzicielskie na rozłogi.

e) ⁶ obszary pod uprawę winogron przeznaczonych do suszenia.

Odmiany, które klasyfikowane są równocześnie jako odmiany win gronowych i odmiany winogron stołowych, są rejestrowane zgodnie z ich dominującym wykorzystaniem w jednostce geograficznej, której to dotyczy.

3. W trakcie podstawowych badań statystycznych, w odniesieniu do obszarów pod uprawę odmian wina gronowego są rejestrowane dane szczegółowe:

A. ⁷ Odmiany winorośli

W Państwach Członkowskich, których to dotyczy, dla każdej jednostki geograficznej, do której odnosi się art. 4 ust. 3, dokonuje się oddzielnego zapisu w odniesieniu do tych odmian winorośli, które stanowią razem przynajmniej 70 % całkowitej powierzchni obszarów uprawy winorośli odmian winogronowych, a w każdym razie tych odmian, które stanowią 3 % lub więcej omawianego obszaru. Pozostałe odmiany mogą być pogrupowane razem zgodnie z kolorem gron.

Jednakże w odniesieniu do badania podstawowego z 1999 r. Republika Portugalska może przekazać informacje dotyczące odmian winorośli, które łącznie stanowią co najmniej 53 % łącznego areału uprawy winorośli do produkcji wina.

B. Wiek winorośli

Wiek winorośli oblicza się na podstawie roku winnego, w którym zostały zasadzone lub zaszczepione. Dla każdego Państwa Członkowskiego, którego to dotyczy, ustanawia się grupy wiekowe, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 8.

4. Niniejsze rozporządzenie nie narusza żadnych przepisów w Państwach Członkowskich, przewidzianych dla badań statystycznych, dotyczących obszarów uprawy winorośli, które zawierają, wraz z informacją, do której odnoszą się ust. 2 i 3, dodatkowe informacje uzyskane na przykład w wyniku szerszego określenia kategorii, niż te, o których mowa w ust. 1 lub z bardziej szczegółowej specyfikacji części obszarów uprawy winorośli i gospodarstw, których to dotyczy. Takie dodatkowe wyniki muszą zostać również przekazane Komisji.

Artykuł  3

1. Zainteresowane Państwa Członkowskie przedstawiają Komisji przed 30 września poprzedniego roku szczegółowy opis metod, jakie mają być użyte do podstawowych badań statystycznych i w danym wypadku plan badania wyrywkowego.

2. Zainteresowane Państwa Członkowskie, których to dotyczy, podejmują odpowiednie środki działania w celu ograniczenia i, tam gdzie to konieczne, oszacowania błędów obserwacji dla całości obszaru obszarów uprawy winorośli dla każdego typu wykorzystania produkcji, o którym mowa w art. 2 ust. 2 lit. b).

3. Badania podstawowe mogą być albo wyczerpujące, albo oparte na wyrywkowych próbach reprezentatywnych. W odniesieniu do wyników badań podstawowych przeprowadzanych przez wyrywkowe próby reprezentatywne, Państwa Członkowskie podejmują wszelkie konieczne środki działania w celu zapewnienia, iż błąd badania na próbie reprezentatywnej jest rzędu najwyżej 1 % przy 68 % poziomie pewności w odniesieniu do szczegółów, do których odnosi się art. 2 ust. 2 lit. b) w obrębie jednostek geograficznych, których to dotyczy. Próby reprezentatywne obejmują gospodarstwa wszystkich rozmiarów.

4. 8 Państwa Członkowskie, które ukończyły zakładanie rejestru winnic na poziomie krajowym lub w niektórych regionach oraz które corocznie go uaktualniają, zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2392/86, mogą wykorzystywać dane w rejestrze winnic jako źródło przekazywania Komisji informacji dotyczących badania podstawowego.

Artykuł  4

1. Zainteresowane Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o wynikach podstawowych badań statystycznych w możliwie najkrótszym czasie, lecz nie później niż 15 miesięcy po zakończeniu pracy w terenie.

2. Wyniki podstawowych badań statystycznych są przedstawione przez jednostki geograficzne w formie planów tabel, które zostaną przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 8.

3. 9 Jednostkami geograficznymi określonymi w ust. 2, art. 2 ust. 2 pkt B i ust. 3 pkt A oraz art. 3 ust. 3 są:

– w Republice Federalnej Niemiec: regiony uprawy winorośli zdefiniowane zgodnie z art. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 338/79 z dnia 5 lutego 1979 r. ustanawiającego specjalne przepisy odnoszące się do win gatunkowych produkowanych w określonych regionach⁽⁸⁾, ostatnio zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 3687/84⁽⁹⁾,

– w Grecji: regiony uprawy winorośli określone w Załączniku,

– w Hiszpanii: regiony określone w Załączniku,

– we Francji: departamenty lub grupy departamentów określone w Załączniku,

– we Włoszech: prowincje,

– w Bułgarii, Republice Czeskiej, na Węgrzech, na Malcie, w Słowenii i na Słowacji: regiony wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia,

– w Portugalii: regiony określone w Załączniku,

– w pozostałych Państwach Członkowskich, których to dotyczy: całe terytorium kraju.

4. Państwa Członkowskie, które elektronicznie przetwarzają wyniki podstawowych badań statystycznych, przedstawiają te wyniki w formie możliwej do odczytu maszynowego, która ma zostać ustalona zgodnie z procedurą określoną w art. 8.

Artykuł  5

1. Pośrednie badania statystyczne obejmują obszary uprawy winorośli odmian winogronowych w gospodarstwach, o których mowa w art. 2 ust. 1 i odnoszą się do zmian, które nastąpiły na tym obszarze w trakcie poprzedniego roku winnego; jednakże, pierwsze badanie pośrednie po badaniu podstawowym odnosi się do zmian podczas poprzednich dwóch lat uprawy winorośli.

2. 10 W trakcie badań pośrednich te obszary uprawy winorośli, które:

– zostały wykarczowane lub nie są już uprawiane,

– dokonano na nich przesadzenia w rozumieniu załącznika IVa lit. d) do rozporządzenia (EWG) nr 337/79 i oddzielnie, na których dokonano nowych zasadzeń w rozumieniu załącznika IVa lit. e) do tego rozporządzenia,

– gatunkowych win produkowanych w określonych regionach,

– innych win:

– włączając wina obowiązkowo przeznaczone do wytwarzania pewnych pitnych napojów spirytusowych uzyskiwanych z wina o zarejestrowanym oznaczeniu pochodzenia,

przez odmianę winorośli i przynajmniej przez klasy plonów, o których mowa w art. 6 ust. 2. Bierze się pod uwagę wszelkie liczby odnoszące się do karczowania albo sadzenia winorośli, uzyskane w wyniku wdrożenia innych przepisów prawa wspólnotowego.

3. Badania pośrednie mogą być albo wyczerpujące albo oparte na wyrywkowych próbach reprezentatywnych. W odniesieniu do wyników badań pośrednich przeprowadzanych przez wyrywkowe próby reprezentatywne, Państwa Członkowskie podejmują wszelkie konieczne środki działania w celu zapewnienia, iż błąd badania na próbie reprezentatywnej jest rzędu najwyżej 3 % przy 68 % poziomie pewności w odniesieniu do całego obszaru, gdzie uprawiana jest winorośl normalnie przeznaczona do produkcji winogron w jednostce geograficznej, której to dotyczy.

4. 11 Zainteresowane Państwa Członkowskie dostarczą Komisja do dnia 30 czerwca 1980 r. i Republika Grecka oraz Republika Austrii w momencie przystąpienia, szczegółowy opis metod wykorzystywanych przy dokonywaniu pośrednich inspekcji (przeglądów; jakakolwiek zmiana tych metod wymaga uprzedniego powiadomienia.

Jednakże Włochy mogą przedłożyć szczegółowy opis przed dniem 30 czerwca 1983 r. Królestwo Hiszpanii prześle ten szczegółowy opis do dnia 30 czerwca 1987 r., a Republika Portugalska do dnia 30 czerwca 1990 r.

4a. 12 Komisja w ścisłej współpracy z zainteresowanymi Państwami Członkowskimi bada, czy spełnione zostały warunki regulujące wykorzystanie danych z rejestru winnic do celów statystycznych.

5. Państwa Członkowskie, których to dotyczy, przedstawiają Komisji wyniki badań pośrednich przed 1 maja roku następnego po sezonach winnych, których to dotyczy. Rozbija się je na jednostki geograficzne wymienione w art. 4 ust. 3 w formie planu tabel, który ma zostać przyjęty zgodnie z procedurą określoną w art. 8.

6. Państwa Członkowskie, które elektronicznie przetwarzają wyniki badań pośrednich, przedstawiają wyniki, o których mowa w ust. 1 w formie możliwej do odczytu, która ma zostać ustalona zgodnie z procedurą określoną w art. 8.

Artykuł  6

1. 13 Zainteresowane Państwa Członkowskie przekazują Komisji za każdy rok uprawy winorośli dane dotyczące średnich plonów z hektara, w hektolitrach z hektara moszczu winogronowego lub wina bądź w decytonach z hektara winogron produkowanych na obszarach uprawy odmian winorośli właściwej w podziale na klasy plonów określone w ust. 2.

Te dane będą przekazywane od roku uprawy winorośli 1979/80 przez Niemcy, Francję i Luksemburg, 1982/83 - przez Włochy i Grecję, 1987/88 - przez Hiszpanię i 1989/90 - przez Portugalię z 1999/2000 dla Austrii.

2. Zainteresowane Państwa Członkowskie dokonują podziału obszarów uprawy winorośli, gdzie uprawia się odmiany winogronowe, tak jak zarejestrowano w badaniach podstawowych, na klasy plonów w oparciu o średni plon z hektara, o którym mowa w ust. 1, i ustanowiony zgodnie z procedurą określoną w art. 8.

3. Państwa Członkowskie, których to dotyczy, dokonują oceny przyszłych trendów na przestrzeni pięciu lat uprawy winorośli pod względem przeciętnych plonów z hektara dla każdej klasy plonów, o których mowa w ust. 2, biorąc pod uwagę rozwój agronomiczny i ekonomiczny.

4. Informacje, do których odnoszą się ust. 1-3, zostają podane w rozbiciu na jednostki geograficzne, o których mowa w art. 4 ust. 3, z rozróżnieniem obszarów uprawy winorośli normalnie przeznaczonej do produkcji:

– gatunkowych win produkowanych w określonych regionach,

– innych win:

– włączając wina obowiązkowo przeznaczone do wytwarzania pewnych pitnych napojów spirytusowych uzyskiwanych z wina o zarejestrowanym oznaczeniu pochodzenia.

5. 14 Zainteresowane Państwa Członkowskie przekazują Komisji za każdy rok uprawy winorośli i w podziale na jednostki geograficzne szacunkowe dane dotyczące średniego naturalnego stężenia alkoholowego, według procentu objętościowego lub w stopniach Öchsle w świeżych winogronach, w moszczu winogronowym lub winach produkowanych na obszarach upraw odmian winorośli właściwej zwykle przeznaczonych do produkcji:

– win gatunkowych produkowanych w określonych regionach,

– innych win:

– włącznie z winami obowiązkowo przeznaczanymi do wytwarzania niektórych wyrobów spirytusowych uzyskiwanych z wina z zarejestrowaną nazwą pochodzenia.

Te dane będą przekazywane od roku uprawy winorośli 1979/80 przez Niemcy, Francję i Luksemburg, 1982/83 - przez Włochy i Grecję, 1987/88 - przez Hiszpanię i 1989/90 - przez Portugalię.

6. 15 Roczne informacje określone w ust. 1 i 5 przekazywane są przed dniem 1 kwietnia następującym po każdym roku uprawy winorośli. Informacje o klasach zbiorów określonych w ust. 2 będą przedkładane w terminie ustanowionym w art. 4 ust. 1. Szacunkowe dane dotyczące przyszłych zmian w średnich zbiorach z hektara, określonych w ust. 3, będą przedkładane w następujący sposób:

– po raz pierwszy przed 1 października 1981 r. dla Niemiec, Francji i Luksemburga, przed 1 października 1984 r. dla Włoch i Grecji, przed 1 października 1991 r. dla Hiszpanii i Portugalii i przed 1 października 1996 r. dla Austrii,

– następnie co pięć lat przed dniem 1 kwietnia, z wyjątkiem drugiej partii danych szacunkowych z Włoch i Grecji, które zostaną przedłożone po dwóch latach.

7. Informacje, do których odnosi się niniejszy artykuł, są przekazywane do Komisji w formie planu tabel, który ma zostać przyjęty zgodnie z procedurą określoną w art. 8.

Artykuł  6a ¹⁶

Państwa Członkowskie, które sporządziły rejestr winnic na poziomie krajowym lub w niektórych regionach i które corocznie aktualizują go, jak ustanowiono w rozporządzeniu (EWG) nr 2392/86, mogą przekazywać Komisji roczne informacje określone w art. 5 i 6 niniejszego rozporządzenia, wykorzystując jako źródło dane z rejestru winnic.

Artykuł  7

1. Komisja, w konsultacji i ciągłej współpracy z Państwami Członkowskimi, bada:

a) przedstawione wyniki;

b) techniczne problemy spowodowane przez badania statystyczne i uzyskaną informację, która ma zostać zgłoszona, ze szczególnym odniesieniem do definicji Wspólnotowych odnoszących się do sadzenia/przesadzania i definicją odnoszącą się do zaprzestania uprawy winorośli;

c) znaczenie wyników badań i zgłoszoną informację.

2. Komisja przedstawia Radzie, w terminie jednego roku od zgłoszenia wyników przez zainteresowane Państwa Członkowskie te wyniki wraz ze sprawozdaniem odnośnie doświadczeń uzyskanych w trakcie badań podstawowych.

3. 17 Komisja opublikuje wyniki pośrednich badań i coroczne informacje, określone w art. 6, jako część sprawozdań rocznych przewidzianych w art. 30c ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 337/79.

Artykuł  8 ¹⁸

1. Komisję wspomaga Stały Komitet ds. Rolnych, zwany dalej "Komitetem".

2. W przypadku odniesienia się do niniejszego artykułu - art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE⁽¹⁰⁾ stosuje się z uwagi na przepisy zawarte w jej art. 8.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  9 ¹⁹

Wydatki konieczne do przeprowadzenia podstawowego badania statystycznego w odniesieniu do sytuacji po roku uprawy winorośli 1978/79 w Niemczech, Francji i Luksemburgu, po roku uprawy winorośli 1981/82 we Włoszech i Grecji, po roku uprawy winorośli 1986/87 w Hiszpanii i po roku 1988/89 w Portugalii zostaną pokryte przez Wspólnotę do wysokości kwoty ryczałtowej, która zostanie określona.

Artykuł 10

1. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 978/78 z dnia 10 maja 1978 r. w sprawie badań statystycznych dotyczących obszarów uprawy winorośli⁽¹¹⁾ niniejszym traci moc.

2. Odniesienia do rozporządzenia uchylonego przez ust. 1 traktuje się jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  11

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 2 kwietnia 1979 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 lutego 1979 r.

	W imieniu Rady
	P. MEHAIGNERIE
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 276 z 20.11.1978, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. C 296 z 11.12.1978, str. 58.

⁽³⁾ Dz.U. 30 z 20.4.1962, str. 989/62.

⁽⁴⁾ Dz.U. 48 z 19.3.1964, str. 753/64.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 163 z 24.6.1976, str. 13.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 179 z 7.8.1972, str. 1.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 56 z 2.3.1988, str. 1.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 54 z 5.3.1979, str. 48.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 341 z 29.12.1984, str. 5.

⁽¹⁰⁾ Decyzja Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23).

⁽¹¹⁾ Dz.U. L 128 z 17.5.1978, str. 1.

ZAŁĄCZNIK ²⁰

Wykaz departamentów lub grup departamentów, o których mowa w art. 4 ust. 3

FRANCJA

1. Aude

2. Gard

3. Hérault

4. Lozère

5. Pyrénées-Orientales

6. Var

7. Vaucluse

8. Bouches-du-Rhône

9. Gironde

10. Gers

11. Charente

12. Charente-Maritime

13. Ardèche

14. Aisne

15. Seine-et-Marne

16. Ardennes, Aube, Marne, Haute-Marne

17. Cher, Eure-et-Loire, Loir-et-Cher, Loiret

18. Côte-d'Or, Nièvre, Saône-et-Loire, Yonne

19. Meurthe-et-Moselle, Meuse, Moselle, Vosges

20. Bas-Rhin, Haut-Rhin

21. Doubs, Jura, Haute-Saône, Territoire-de-Belfort

22. Loire-Atlantique, Maine-et-Loire, Sarthe, Vendée

23. Deux-Sèvres, Vienne

24. Dordogne, Landes, Lot-et-Garonne, Pyrénées-Atlantiques

25. Ariège, Aveyron, Haute-Garonne, Lot, Hautes-Pyrénées, Tarn, Tarn-et-Garonne

26. Corrèze, Haute-Vienne

27. Ain, Drôme, Isère, Rhône, Savoie, Haute-Savoie

28. Cantal, Allier, Haute-Loire, Puy-de-Dôme

29. Alpes-de-Haute-Provence, Hautes-Alpes, Alpes-Maritimes

30. Corse-du-Sud, Haute-Corse

GRECJA

1. Grecja Środkowa i Euboea

2. Peloponez

3. Wyspy Jońskie

4. Epir

5. Tesalia

6. Macedonia

7. Tracja

8. Wyspy Morza Egejskiego

9. Kreta

HISZPANIA:

1. Galicia

2. Principado de Asturias

3. Cantabria

4. País Vasco A (provincia de Álava)

5. País Vasco B (provincias de Guipúzcoa y Vizcaya)

6. Navarra

7. La Rioja

8. Aragón A (provincia de Zaragoza)

9. Aragón B (provincias de Huesca y Teruel)

10. Cataluña A (provincia de Barcelona)

11. Cataluña B (provincia de Tarragona)

12. Cataluña C (provincias de Gerona y Lérida)

13. Baleares

14. Castilla-León A (provincia de Burgos)

15. Castilla-León B (provincia de León)

16. Castilla-León C (provincia de Valladolid)

17. Castilla-León D (provincia de Zamora)

18. Castilla-León E (provincias de Ávila, Palencia, Salamanca, Segovia y Soria)

19. Madrid

20. Castilla-La Mancha A (provincia de Albacete)

21. Castilla-La Mancha B (provincia de Ciudad Real)

22. Castilla-La Mancha C (provincia de Cuenca)

23. Castilla-La Mancha D (provincia de Guadalajara)

24. Castilla-La Mancha E (provincia de Toledo)

25. C. Valenciana A (provincia de Alicante)

26. C. Valenciana B (provincia de Castellón)

27. C. Valenciana C (provincia de Valencia)

28. Región de Murcia

29. Extremadura A (provincia de Badajoz)

30. Extremadura B (provincia de Cáceres)

31. Andalucía A (provincia de Cádiz)

32. Andalucía B (provincia de Córdoba)

33. Andalucía C (provincia de Huelva)

34. Andalucía D (provincia de Málaga)

35. Andalucía E (provincias de Almería, Granada, Jaén y Sevilla)

36. Canarias

PORTUGALIA

1. Entre Douro e Minho

2. Trás-os-Montes

3. Beira Litoral

4. Beira Interior

5. Ribatejo e Oeste

6. Alentejo

7. Algarve

8. R. A. Açores

9. R. A. Madeira

REPUBLIKA CZESKA:

1. Pražská

2. Mělnická

3. Roudnická

4. Žernosecká

5. Mostecká

6. Čáslavská

7. Brněnská

8. Bzenecká

9. Mikulovská

10. Mutěnická

11. Velkopavlovická

12. Znojemská

13. Strážnická

14. Kyjovská

15. Uherskohradišťská

16. Podluží

WĘGRY:

1. Alföldi szőlőtermő táj

2. Észak-Dunántúli szőlőtermő táj

3. Dél-Dunántúli szőlőtermő táj

4. Észak-Magyarországi szőlőtermő táj

MALTA:

1. Malta

2. Gozo et Comino

SŁOWENIA:

1. ljutomersko-ormoški vinorodni okoliš

2. mariborski vinorodni okoliš

3. radgonsko-kapelski vinorodni okoliš

4. šmarsko-virštajnski vinorodni okoliš

5. vinorodni okoliš Haloze

6. prekmurski vinorodni okoliš

7. vinorodni okoliš Srednje Slovenske gorice

8. bizeljsko-sremiški vinorodni okoliš

9. vinorodni okoliš Bela krajina

10. vinorodni okoliš Dolenjska

11. koprski vinorodni okoliš

12. vinorodni okoliš Goriška Brda

13. vinorodni okoliš Kras

14. vinorodni okoliš Vipavska dolina

SŁOWACJA:

1. Malokarpatská vinohradnícka oblasť

2. Južnoslovenská vinohradnícka oblasť

3. Stredoslovenská vinohradnícka oblasť

4. Nitrianska vinohradnícka oblasť

5. Východoslovenská vinohradnícka oblasť

6. Tokajská vinohradnícka oblasť

BUŁGARIA:

1. Severozapaden

2. Severen tsentralen

3. Severoiztochen

4. Yugozapaden

5. Yuzhen tsentralen

6. Yugoiztochen

RUMUNIA:

1. Nord-Est

2. Sud-Est

3. Sud-Muntenia

4. Sud-Vest Oltenia

5. Vest

6. Nord-Vest

7. Centru

8. Bucureşti-Ilfov

¹ Art. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia nr 1992/80 z dnia 22 lipca 1980 r. (Dz.U.UE.L.80.195.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1980 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia nr 3719/81 z dnia 21 grudnia 1981 r. (Dz.U.UE.L.81.373.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1981 r.

² Art. 1 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2329/98 z dnia 22 października 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.291.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 października 1998 r.

³ Art. 1a dodany przez art 21 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Greckiej i dostosowań w Traktatach (Dz.U.04.90.864/19) z dniem 1 stycznia 1981 r.

⁴ Art. 1b dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 490/86 z dnia 25 lutego 1986 r. (Dz.U.UE.L.86.54.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1986 r.

⁵ Art. 1c dodany przez art. 29 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.04.90.864/29) z dniem 1 stycznia 1995 r.

⁶ Art. 2 ust. 2 B lit. e) dodana przez art 21 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Greckiej i dostosowań w Traktatach (Dz.U.04.90.864/19) z dniem 1 stycznia 1981 r.

⁷ Art. 2 ust. 3 A zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2329/98 z dnia 22 października 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.291.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 października 1998 r.

⁸ Art. 3 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2329/98 z dnia 22 października 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.291.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 października 1998 r.

⁹ Art. 4 ust. 3:

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 3719/81 z dnia 21 grudnia 1981 r. (Dz.U.UE.L.81.373.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1981 r.

- zmieniony przez rozporządzenia nr 490/86 z dnia 25 lutego 1986 r. (Dz.U.UE.L.86.54.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1986 r.

- zmieniony przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia nr 1791/2006 z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.363.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.

¹⁰ Art. 5 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1992/80 z dnia 22 lipca 1980 r. (Dz.U.UE.L.80.195.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1980 r.

¹¹ Art. 5 ust. 4:

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1992/80 z dnia 22 lipca 1980 r. (Dz.U.UE.L.80.195.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1980 r.

- zmieniony przez art 21 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Greckiej i dostosowań w Traktatach (Dz.U.04.90.864/19) z dniem 1 stycznia 1981 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 3719/81 z dnia 21 grudnia 1981 r. (Dz.U.UE.L.81.373.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1981 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 490/86 z dnia 25 lutego 1986 r. (Dz.U.UE.L.86.54.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1986 r.

- zmieniony przez art. 29 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.04.90.864/29) z dniem 1 stycznia 1995 r.

¹² Art. 5 ust. 4a dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 3205/93 z dnia 16 listopada 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.289.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1993 r.

¹³ Art. 6 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 1992/80 z dnia 22 lipca 1980 r. (Dz.U.UE.L.80.195.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1980 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 3719/81 z dnia 21 grudnia 1981 r. (Dz.U.UE.L.81.373.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1981 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 490/86 z dnia 25 lutego 1986 r. (Dz.U.UE.L.86.54.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1986 r.

- zmieniony przez art. 29 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.04.90.864/29) z dniem 1 stycznia 1995 r.

¹⁴ Art. 6 ust. 5:

- zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 1992/80 z dnia 22 lipca 1980 r. (Dz.U.UE.L.80.195.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1980 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 3719/81 z dnia 21 grudnia 1981 r. (Dz.U.UE.L.81.373.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1981 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 490/86 z dnia 25 lutego 1986 r. (Dz.U.UE.L.86.54.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1986 r.

¹⁵ Art. 6 ust. 6:

- zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 1992/80 z dnia 22 lipca 1980 r. (Dz.U.UE.L.80.195.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1980 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 3719/81 z dnia 21 grudnia 1981 r. (Dz.U.UE.L.81.373.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1981 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 490/86 z dnia 25 lutego 1986 r. (Dz.U.UE.L.86.54.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1986 r.

- zmieniony przez art. 29 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.04.90.864/29) z dniem 1 stycznia 1995 r.

¹⁶ Art. 6a dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 3205/93 z dnia 16 listopada 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.289.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1993 r.

¹⁷ Art. 7 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 1992/80 z dnia 22 lipca 1980 r. (Dz.U.UE.L.80.195.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1980 r.

¹⁸ Art. 8 zmieniony przez art. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1882/2003 z dnia 29 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.284.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 listopada 2003 r.

¹⁹ Art. 9:

- zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 1992/80 z dnia 22 lipca 1980 r. (Dz.U.UE.L.80.195.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1980 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 3719/81 z dnia 21 grudnia 1981 r. (Dz.U.UE.L.81.373.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1981 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 490/86 z dnia 25 lutego 1986 r. (Dz.U.UE.L.86.54.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1986 r.

²⁰ Załącznik:

-zmieniony przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr 3719/81 z dnia 21 grudnia 1981 r. (Dz.U.UE.L.81.373.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1981 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 490/86 z dnia 25 lutego 1986 r. (Dz.U.UE.L.86.54.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1986 r.

- zmieniony przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia nr 1791/2006 z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.363.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.