Uchwała 7/2006 vi. zgromadzenia plenarnego konferencji rektorów publicznych szkół zawodowych w jarosławiu z dnia 22 września 2006 r.

Akty korporacyjne

KRPSZ.2006.9.22

Akt nieoceniany
Wersja od: 22 września 2006 r.

UCHWAŁA 7/2006
VI. ZGROMADZENIA PLENARNEGO KONFERENCJI REKTORÓW PUBLICZNYCH SZKÓŁ ZAWODOWYCH W JAROSŁAWIU
z dnia 22 września 2006 r.

Obradując nad edukacją medyczną w 34 Państwowych Wyższych szkołach Zawodowych, z których 17 posiada uprawnienia do kształcenia w kierunku studiów Pielęgniarstwo stwierdzono, że Szkoły te stają się istotnym segmentem kształcenia pielęgniarek i mimo, że:
* przeszły pomyślnie przekształcenie, niejednokrotnie złożonych, specjalności w kierunek studiów,

* dokonały dostosowania do zmieniającego się i rosnącego standardu kształcenia, w tym podejmując lub wydłużając studia do siedmiu semestrów,

* miały poważne trudności z uznawalnością dyplomów ich absolwentów, co skutkowało podjęciem kształcenia uzupełniającego,

* zasadniczo rozwiązały istotne problemy z rozbieżnością przepisów własnego Resortu w sprawie wydawania Suplement, a wymaganiami zewnętrznymi,

* pracują nad stałą poprawą wyposażenia warsztatu dydaktycznego;

* prawidłowo normują współpracę z zakładami opieki zdrowotnej, zapewniającymi miejsce praktyk zawodowych,

to mają poważne trudności ze sfinansowaniem standardu kształcenia o liczbie godzin (4780) ponad dwukrotnie przekraczającej przewidzianą dla studiów 6-semestralnych (2200), finansowaniem rażąco niższym od kosztu kształcenia pierwszego stopnia w uczelniach medycznych, podległych Ministerstwu Zdrowia.

Po dyskusji, z udziałem wysokich przedstawicieli Ministerstwa Zdrowia, Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Państwowej Komisji Akredytacyjnej i Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych postanowiono:

zwrócić się do obu Ministrów odpowiedzialnych za kształcenie na kierunku studiów Pielęgniarstwo, oraz potencjalnie również kierunku Położnictwo z informacją do Ministra Rozwoju Regionalnego oraz Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej o przyjęcie rozwiązań systemowych pozwalających na kształcenia w tych kierunkach, przy wykorzystaniu możliwości budżetowych Państwa oraz środków pomocowych Unii Europejskiej, której kraje już silnie drenują krajowy rynek pracy, tych ważnych społecznie zawodów.

Rozwiązanie problemów edukacji medycznej w tych kierunkach studiów, w wyższym szkolnictwie zawodowym, warunkuje prawidłowe funkcjonowanie całego systemu opieki zdrowotnej.