Jankowiak Jarosław, Czas pracy - dyżury medyczne - niezapewnienie pracownikowi nieprzerwanego dobowego i tygodniowego odpoczynku - dyrektywa Rady 93/104/WE dotycząca niektórych aspektów organizacji czasu pracy oraz dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/88/WE dotycząca niektórych aspektów organizacji czasu pracy. Glosa do wyroku SN dnia 18 sierpnia 2010 r., II PK 228/09

I. Przedstawione ustnie przez sędziego sprawozdawcę, a wyprzedzające pisemne uzasadnienie komentowanego wyroku „zasadnicze motywy rozstrzygnięcia"(art. 326 § 3 zd. 2 k.p.c.), spotkały się z dość szerokim zainteresowaniem w prasie. Mocno akcentowała ona precedensowy charakter tego judykatu. Mianowicie, zgodnie z medialnymi doniesieniami, SN w analizowanym orzeczeniu nie zadecydował, czy należny pracownikowi wypoczynek (odpoczynek) od pracy stanowi odrębne dobro osobiste tej osoby, czy też jedynie pośrednio wpływa na jej dobro osobiste w postaci zdrowia. SN skonstatował jednak, według tych prasowych doniesień, że - bez względu na sposób rozwiązania powyższego dylematu - pracownik ma prawo do zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę, choćby tyko za zagrożenie naruszenia zdrowia, w postaci niezapewnienia pracownikowi wypoczynku (odpoczynku) od pracy .

Gdyby ufać cytowanemu medialnemu przekazowi o treści zasadniczych motywów rozstrzygnięcia, to nie sposób nie zauważyć, że w pisemnym...